Jurassic World Evolution is een leuke game, waarin je zelf je eigen Jurassic Park kunt maken. Florian miste wel wat diepgang in de building mechanics. Is het vervolg wat minder kinderlijk eenvoudig en veel belangrijker, zit zijn T-rex nog achter een hek?

Als ik zeg dat ik totaal geen lol heb beleefd aan Jurassic World Evolution zou mijn neus erg lang worden, maar de game was in vele opzichten te simplistisch. Het is tof om je eigen Jurassic Park te kunnen bouwen, maar voor hardcore fans van dit soort games zit er te weinig diepgang in. Het idee is erg cool, maar de uitwerking iets minder.

Verwarrende namen

Ik had dan ook een vervolg verwacht die deze minpunten simpelweg zou oplossen, maar ik ben verbaasd dat er ook zoveel aan de opzet is gesleuteld. Ik zag dat na een paar uur spelen als een nadeel, maar nu ik de game volledig heb gecheckt kom ik daar op terug. Jurassic World Evolution 2 is namelijk in alle opzichten beter dan het origineel!

De game is gek genoeg opgesplitst in verschillende stukken, die ook nog eens verwarrende namen hebben en ik kreeg daardoor aan het begin van de game een verkeerd beeld over de content. Dit liet ik ook al in de Powerpraat doorschemeren, maar gelukkig had ik het mis. Laat het mij uitleggen.

©PXimport

Campagne is tutorial

Jurassic World Evolution 2 heeft een campagne, die compleet anders is dan je zou denken. Ik ging er namelijk vanuit dat je in de campagne juist je eigen park zou gaan maken, maar dit is totaal niet het geval. De campagne gooit je in plaats daarvan in verschillende situaties die jij moet zien op te lossen. Het zijn een soort missies en als je de problemen hebt verholpen ga je door naar de volgende.

De eerste missie is echt heel duidelijk een tutorial en het werd me meteen duidelijk dat dit niet de hele game was, maar een uitleg van alle mogelijkheden. Bij de tweede missie ging ik echter volledig de mist in met m’n gedachte, want ik ging er vanuit dat dit wel echt mijn eigen park zou worden. Ik ging dan ook helemaal los met het plaatsen van alles en heb vaker de hele boel weer platgegooid dan ik durf toe te geven. Mijn perfectionisme werd keihard aangesproken en ben zelfs een paar keer opnieuw begonnen, omdat dat minder werk is dan alles handmatig weer te verwijderen en opnieuw te beginnen. Dat had ik niet moeten doen!

Om een lang verhaal kort te maken: de volledige campagne is een tutorial en alles dat je maakt wordt zonder pardon weer weggegooid als je doorgaat naar de volgende missie. Omdat dit de campagne is, was het niet zo’n gekke gedachte dat dit de hoofdmoot is van de game, toch? Ik had er nooit zoveel tijd in gestoken en zo perfectionistisch geweest als het de tutorial genoemd werd, in plaats van de campagne. Zo raar.

©PXimport

Chaos Theory

In plaats daarvan is er de Chaos Theory-modus, die eigenlijk gezien moet worden als de campagne, maar ook daar wordt een draai aan gegeven. De game speelt namelijk met een ‘wat als’-principe, waarin je min of meer de Jurassic Park-films kunt naspelen. Of nou ja, je moet er voor zorgen dat alles dat er fout ging in de films niet nog een keer gebeurt.

Om je een voorbeeld te geven, vraagt de game zich af wat er zou gebeuren als de stroom nooit was uitgevallen en de T-rex dus niet had kunnen uitbreken in de eerste Jurassic Park. Was het park dan wel een succes geworden? Of wat als Jurassic Park San Diego wel was geslaagd in The Lost World? Zo kun je iedere Jurassic Park-film als het ware herschrijven door er zelf wel een succes van te maken.

Vrijheid

Dat klinkt alsof je alsnog niet echt de vrijheid krijgt om te bouwen wat je wil, maar die krijg je gek genoeg juist wel in Chaos Theory. Alles dat je hebt geleerd in de tutori… eeuh campagne, mag je nu toepassen in je eigen park, die eigenlijk alleen de visuele stijl heeft van de films. Je mag eindelijk helemaal zelf bepalen waar je alles neerzet, welke dino’s je in je park wil hebben, wat voor soort entertainment er aanwezig is, wat voor soort winkels er zijn en ga zo maar door.

Je wordt daarbij een beetje aan het handje vastgehouden doormiddel van de vele verschillende opdrachten, die je helpen het park te laten groeien. Zo moet je bijvoorbeeld wetenschappers onderzoek laten doen naar DNA op expedities om nieuwe soorten dinosaurussen geboren te laten worden, of goed te kijken naar wat de bezoekers nog missen in je park. Het leuke is dat de game dan wel voorzetjes geeft naar wat er moet gebeuren, maar hoe je dat precies doet mag je lekker helemaal zelf beslissen.

©PXimport

Kinderlijk eenvoudig

Want oh man, wat heeft deze game een hoog ‘nog even dit doen’-gehalte. Tijdens het spelen ben je in je hoofd constant bezig met het bedenken van hoe je het park kunt uitbreiden. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Je eigen visie tot leven zien komen is fantastisch en omdat je iedere keer weer opnieuw moet beginnen met een park wanneer je doorgaat naar de volgende film, wordt die verslaving steeds opnieuw weer gevoed. Ik werd oprecht een beetje depri toen ik alle Chaos Theory’s had overmeesterd. Ik wil meer!

Daarna kun je uiteraard nog helemaal losgaan met de Sandbox-modus, waarin je met een groot budget werkelijk je droompark kunt bouwen. Dat is wel iets minder boeiend door het grootste nadeel van Jurassic World Evolution 2, namelijk de moeilijkheidsgraad en het ontbreken van echt goede building mechanics. Het is nog steeds te simplistisch en niet te vergelijken met games als Zoo Tycoon en Planet Coaster, terwijl die games nota bene door dezelfde studio zijn gemaakt.

Er zit te weinig uitdaging in de game, zeker voor doorgewinterde fans van dit genre. Het is kinderlijk eenvoudig om een goedlopend park te maken en je hebt daar te weinig invloed op. Zet willekeurig een paar kooien neer met wat dino’s en je maakt automatisch bakken met winst. Het perfectioneren van je park doe je dan ook vooral voor jezelf en niet omdat je daar meer bezoekers van krijgt, of omdat de game je daarvoor beloont.

©PXimport

Pijnlijk duidelijk

Daarnaast moet ik even klagen over de graphics van Jurassic World Evolution 2, want eigenlijk zien alleen de dino’s zelf er echt goed uit. Ik heb de game op de PlayStation 5 gespeeld, maar dat zie je nergens aan af en ik heb letterlijk gekeken of ik niet stiekem de PS4-versie aan het spelen was. Als je ook maar een beetje uitzoomt, verlies je gelijk alle details en vallen alle schaduwen weg, de bezoekers zien er grotendeels hetzelfde uit en hebben dezelfde vreselijke animaties en de physics van de voertuigen is om te janken.

En wow, wat heeft de framerate het belachelijk zwaar! Vooral als je park aardig is volgebouwd draait de game voor geen meter meer en dat is pijnlijk duidelijk in een game waar je het hele park in de gaten moet houden en je bijna constant in- en uitzoomt. Ik heb zelfs in de Sandbox-modus mijn parktour met de Jeeps weer volledig afgebroken en veel kleiner gemaakt, omdat de engine het gewoon niet meer trok. En nee, zo absurd groot zijn de oppervlaktes waarin je kunt bouwen nou ook weer niet.

Jongensdroom

Jurassic World Evolution 2 is dan ook verre van perfect, maar het is wel ontzettend vermakelijk. Je eigen Jurassic Park ontwerpen en bouwen is niets minder dan een jongensdroom die uitkomt en daarin biedt het tweede deel veel meer opties en mogelijkheden dan het eerste deel. Het volgooien van je park met allerlei soorten dino’s is absoluut magisch en kan ik iedereen van harte aanbevelen, zeker als je ook liefde hebt voor de Jurassic Park-films.

Toch hoop ik opnieuw dat het eventuele derde deel wat meer diepgang krijgt in building mechanics en de moeilijkheidsgraad omhooggaat. Waarom moet het zo gemakkelijk zijn om een eigen park te maken? Zou het niet juist heel lastig moeten zijn? Waarom falen ze dan ook steeds in de films? Het is potverdorie simpeler om een T-rex in z’n kooi te houden dan om mijn katten in de tuin te houden, die volledig is afgezet met netten! Die schattige fuckers weten iedere keer weer een nieuw plekje te vinden om te ontsnappen, maar de T-rex blijft rustig in zijn kooitje zitten, zolang er maar wat te eten te vinden is. De uitdaging is helaas opnieuw ver te zoeken.

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.

Traditionele oordopjes sluiten luisteraars af van hun omgeving, maar JBL gooit het met zijn nieuwe Sense Pro over een andere boeg. Het minispeakertje van dit zogenoemde open ear-model bevindt zich namelijk pal voor jouw gehoorgang. Met name in het verkeer is dat wel zo veilig, want tijdens het luisteren hoor je óók omgevingsgeluid. We nemen de proef op de som.

De JBL Sense Pro is een interessant product voor mensen die reguliere oordopjes niet zo prettig vinden zitten. Je hoeft deze apparaatjes namelijk niet in je oor te proppen. Met behulp van flexibele siliconen oorhaken blijven ze goed op hun plek zitten. Dankzij het zachte materiaal ervaar je tijdens lange luistersessies niet zo gauw irritaties. De Sense Pro zit erg comfortabel in de ronding van je oor. Bedenk wel dat je deze in-ears bij bepaalde activiteiten enigszins voelt wiebelen, bijvoorbeeld wanneer je wild met je hoofd draait of tijdens het sporten. Logisch, want de behuizing zit tenslotte niet klem in jouw gehoorgang. Het is een kwestie van wennen.

©Maikel Dijkhuizen

Accu en bediening

Zodra deze bluetooth-oordopjes na enige oefening eenmaal goed op hun plek zitten, kan het luisteren beginnen. Met een luistertijd van ongeveer acht uur op een enkele batterijlading houdt de Sense Pro het lang vol. De inbegrepen oplaadcase bevat een accu met een capaciteit van nog eens dertig uur. Na slechts tien minuten opladen kunnen de oortjes er weer vier uur tegenaan. Kortom, je hebt onderweg of op afgelegen plekken niet zo snel te maken met lege accu's.

De IP54-gecertificeerde behuizing is spatwaterdicht. Laat ze in de regen dus lekker zitten. Het linker- en rechteroordopje bevatten een klein aanraakpaneeltje. Tik eenmaal aan de linkerkant om het volume harder te zetten en tik tweemaal voor een zachter geluid. Je raakt het rechteroordopje aan om muziek te pauzeren en liedjes te skippen. Via het bedieningspaneel beantwoord je ook nog inkomende oproepen. Voor handsfree gesprekken zijn er maar liefst vier microfoons ingebouwd. Al met al werkt de bediening prima, zodat je jouw smartphone in je zak of tas kunt laten zitten.

©Maikel Dijkhuizen

Gedetailleerd geluid

Op audiovlak heeft JBL zijn zaakjes goed voor elkaar. De Sense Pro levert een kraakhelder geluid met een hoge detaillering. Zelfs bij het luisteren van bombastische muziekstukken zijn alle instrumenten duidelijk te horen. Met de standaard geluidsinstellingen blijft het basniveau voor muziekgenres als hiphop en dance wel iets achter. Geen probleem, want in de JBL Headphones-app pas je het geluid naar eigen smaak aan. Activeer bijvoorbeeld de equalizerinstelling 'Bass' of zelfs 'Extreme Bass'.

Als je graag naar films en series kijkt, komt de ondersteuning voor ruimtelijk geluid goed van pas. Zet in dat geval de optie 'Spatial Sound' aan en ervaar meer audio-effecten. Een nadeel is dat personen in jouw omgeving het geluid afkomstig van de Sense Pro wellicht kunnen horen. Dat komt door de open constructie van de oordopjes. Overigens geldt dit met name wanneer je het volume hoog hebt staan.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Sense Pro kopen?

Zoek je in-ears met een goed geluid die jouw oren niet volledig afsluiten van de omgeving? Als je de hoge adviesprijs van 179,99 euro voor lief neemt, bevelen we de JBL Sense Pro van harte aan. Deze oordopjes zitten comfortabel en laten zich eenvoudig bedienen. Bovendien bieden ze ook nog eens een hoge audiokwaliteit en lange accuduur. De Sense Pro is in vijf kleurstellingen te koop.