Er is veel gezegd over hoe Kratos is veranderd. Hij probeert zijn woede in te houden nu hij een zoon heeft en wil een rolmodel zijn voor z’n jonge zoontje Atreus. Wat veel minder benoemd wordt, is hoe erg Kratos hetzelfde is gebleven in de nieuwe God of War.

Hij is nog steeds een brute man die zich bar weinig aantrekt van zijn omgeving. ‘Ik weet het niet’ en ‘dat kan me niks schelen’ zijn z’n twee stokpaardjes. Kratos verbergt zich in het mythologische Noordse Midgard voor zijn verleden en alle problemen en goddelijke seriemoorden die daarbij horen. Maar die nukkigheid is lastig vol te houden met een jonge zoon die vooral nieuwsgierig is en iedereen wil helpen. Voor je het weet zit je aan een boel sidequests vast.

©PXimport

Zo vader, zo zoon

Atreus is het emotionele ankerpunt van dit verhaal. Met al zijn verwondering dwingt hij zijn vader uit zijn schulp te kruipen. De dynamiek tussen de twee is onwennig, je voelt dat ze tot nu toe weinig tijd met elkaar hebben doorgebracht. Atreus was tot nu toe meer een moederskindje, een beetje bang voor zijn norse vader. Nu slaat zijn jonge enthousiasme kapot tegen een muur van onverschilligheid. Toch zijn de twee aan elkaar overgeleverd. De moeder van Atreus overlijdt aan het begin van de game. Haar laatste wens is dat haar as wordt uitgestrooid vanaf de allerhoogste berg. Kratos denkt eigenlijk dat zijn zoon nog niet klaar is voor zo’n gevaarlijke reis, maar nadat het gevaar hen op komt zoeken, heeft hij weinig keus. De tocht is een stuk ingewikkelder dan hij had voorzien en leidt de twee door meerdere werelden uit het Noordse rijk.

Het verhaal is een belangrijk onderdeel van deze God of War, waarin de relatie tussen vader en zoon steeds verder wordt uitgediept. Het is een veel persoonlijkere sage dan we van de serie gewend zijn, en dat werkt. Wel gaat het 20 tot 25 uur durende hoofdverhaal af en toe een beetje trekken, zeker omdat het minder groots in opzet voelt dan eerdere delen. Zo nu en dan moet je gedwongen backtracken en er worden net wat te veel obstakels op je pad geworpen. Met een uur of vijf minder was de ervaring een stuk strakker geweest.

©PXimport

Er zijn echt wel momenten waarop we juichend van de bank sprongen, maar vergeleken met bijvoorbeeld deel drie komen grootse, spectaculaire scenes minder voor. Laten we zeggen dat bepaalde verwachtingen niet helemaal waar worden gemaakt en de game qua verhaal wat minder heldendichtwaardig aanvoelt dan gedacht. Dat is niet per se erg, want in ruil daarvoor krijgen we iets dat veel meer draait om persoonlijke groei. Niet alleen van Kratos en Atreus, maar ook van de geestige zijfiguren die ze onderweg ontmoeten.

Die focus op het persoonlijke zie je ook terug in de cameravoering. Santa Monica knipt nergens, en dat is briljant: de hele game is één lang shot. De impact daarvan is groot. Tussenfilmpjes en gameplay vloeien naadloos in elkaar over, in die tussenfilmpjes wordt nooit van camerastandpunt gewisseld, je ziet het verhaal nooit uit iemand anders zijn perspectief en zolang je niet doodgaat is er geen laadscherm te bekennen (wel momenten waarop je staat te wachten en denkt: ah, nu ben je zeker stiekem aan het laden).

©PXimport

Allermooiste

Dat kweekt het gevoel dat je er echt bij bent en de reis samen met Kratos en Atreus aflegt. De wereld waar de twee in rondlopen is van een uitzonderlijke schoonheid. Van besneeuwde bergtoppen en kleurrijke bossen tot donkere grotten en grote meren, alles ziet er nagenoeg perfect uit. Er is duidelijk een hoop liefde gegoten in de omgevingen, die vol zitten met kleine details. Vooral op een PlayStation Pro is God of War overduidelijk een van de mooiste PS4-game tot nu toe. Midgard voelt als een echte wereld.

Dat zit hem niet alleen in de haarscherpe graphics en prachtige vergezichten, maar ook in de vloeiende animaties die geen frame laten vallen. De afwerking is sowieso van grote klasse. We zijn geen bug tegengekomen. Daarnaast geeft de bombastische orkestmuziek alles een extra oppepper.

Het verhaal is voor God of War-begrippen al goed bedeeld, maar de optionele content is dat des te meer. Naast de hoofdmissies is er nog ontzettend veel te verkennen, waardoor je de totale speelduur met gemak kunt verdubbelen. Het meeste daarvan is daadwerkelijk boeiend, met zijmissies die je naar nieuwe plekken leiden en meer achtergrond geven over de wereld.

Van een echte open wereld kunnen we niet spreken, daar is de wereld te klein voor, maar verkennen wordt wel degelijk beloond. Wie van de gebaande paden struint vindt grote gebieden en kerkers waar je anders nooit was gekomen. Daar is duidelijk veel liefde ingestoken, in zulke flinke gebieden die sommige spelers misschien nooit zullen zien. Bovendien zit hier ook de echte uitdaging van de game verscholen, met name in een reeks optionele bazen die het uiterste van je vragen.

©PXimport

Wapenfeit

Om hen aan te kunnen moet je het nieuwe combatsysteem goed in de vingers hebben. Kratos heeft zijn kettingzwaarden aan de wilgen gehangen en is overgestapt op een flinke bijl. De besturing is daarbij wat Souls-achtig geworden, met de nadruk op zware en lichte aanvallen met R1 en R2, ontwijken en het afweren van aanvallen met een schild.

Het vechten werkt een stuk gewichtiger dan de vorige delen, die zich meer op lange combo’s toelegden, maar voelt absoluut nog als God of War. Dat komt vooral door de bruutheid van Kratos, die zonder pardon hoofden doorklieft en vijanden in tweeën hakt. Ook elementen als de Spartan Rage zijn terug, te herkennen aan de meter die zich langzaam vult en je een korte krachtboost geeft.

Er komt ditmaal meer tactiek en geduld bij de gevechten kijken omdat aanvallen goed moeten worden getimed. Ook is het belangrijk te overwegen of je wel een bijl nodig hebt. Blote vuisten doen minder schade, maar daarmee raken vijanden wel eerder verdoofd, wat zich leent voor een bloederige executie. Bovendien is het heerlijk om de bijl in iemands hoofd te gooien, waardoor hij tijdelijk bevriest, om hem vervolgens met de vuisten te lijf te gaan. Al die tactische opties pakken goed uit en zorgen ervoor dat je een eigen speelstijl kunt ontwikkelen.

Daarnaast biedt het aanpassen van de bijl een hoop variatie. Je vindt geen nieuwe wapens, maar wel runes die de bijl nieuwe opties geven. Er is plek voor drie speciale vaardigheden, zoals een wilde zwaai in de rondte, een ijskoude uppercut of een kleine dosis extra health. Ook met uitrusting in winkels is Kratos in speelstijl aan te passen. Denk daarbij aan armor dat een extra aanval of juist verdediging geeft of een pantser dat de cooldown van speciale aanvallen verkort.

Tot slot is er een skilltree die nieuwe aanvallen geeft of de mogelijkheden met het schild vergroot. Ook Atreus is op deze manier sterker te maken, want het zoontje vecht vrolijk mee. Met het vierkantje op de controllers schiet hij een pijl , waardoor de vijand eerder verdoofd raakt. Het is leuk om de kompaan op die manier te verweven in je speelstijl en zo combo's langer te maken. Later in de game kun je skills vrijspelen waarmee hij nog een stuk handiger wordt.

Het nieuwe derdepersoonscamerastandpunt heeft een minstens zo groot effect op de gevechten. Omdat je niet kunt zien wat er achter je gebeurt, word je soms onverwachts aangevallen. Dat lijkt in het begin een groot minpunt, maar al gauw leer je om het overzicht te behouden tijdens een gevecht. Markeringen rond je middel die aangeven waar je vijand is en of hij bijna aanvalt helpen daar een beetje bij, net als Atreus die ‘behind you!’ roept als je aangevallen wordt. Toch blijft de camera af en toe haken achter objecten, of word je geraakt door een projectiel dat je onmogelijk aan had kunnen zien komen.

©PXimport

Prachtig, heerlijk en emotioneel

Het moge duidelijk zijn, God of War speelt heerlijk en is een prachtig spel. Het nieuwe deel geeft de franchise nieuw elan, maar heeft niets aan identiteit verloren. Het is in actie en spektakel geen achtbaanrit zoals deel drie dat was, maar juist in die nieuwe momenten van rust houdt het spel de aandacht vast. Combineer dat met een emotionele lading waarover wij voorheen niet eens in de God of War-serie durfden dromen, en een succesvolle reboot is geboren. Kom maar op met die trilogie..

God of War is vanaf 20 april verkrijgbaar voor de PlayStation 4. Deze game is getest op een PlayStation 4 Pro.

Je hoort het steeds vaker: iemand klikt op een link en belandt op een nepwebsite van de bank, waar intussen persoonlijke gegevens worden ingevuld. Of er komt ineens een WhatsApp-bericht van een ‘bekende’ met het verzoek om snel geld over te maken voor een ticket of een nieuwe telefoon. Natuurlijk trap jij daar niet zomaar in. Maar hoe herken je dit soort berichten nu het makkelijkst?

Online oplichting is een van de grootste zorgenkindjes van banken en de politie. Er wordt jaarlijks voor miljoenen gefraudeerd met valse links en nepberichten die via sms, e-mail of WhatsApp worden verstuurd. En met de komst van AI wordt het voor criminelen steeds makkelijk om zulke berichten zo echt mogelijk te laten lijken.

Goed lezen

Het herkennen van spamberichten of nepverzoeken om geld over te maken is niet altijd eenvoudig. Belangrijkste vuistregel: gaat het om geld, zeker om grote bedragen, controleer het bericht dan extra goed. Bij e-mail is dat meestal goed te doen. Twijfel je of een bericht een phishingmail is, beweeg dan met de muis over een link zonder erop te klikken. Onderaan in je browser verschijnt de url waar de link naartoe leidt.

Soms zijn die adressen zo onduidelijk dat je er weinig uit kunt opmaken. Klik in dat geval met de rechtermuisknop op de link en kies Koppeling kopiëren. Plak het adres vervolgens in Kladblok, zodat je het kunt bekijken zonder de site daadwerkelijk te openen. Dat is de veiligste manier om te controleren waar de link naartoe verwijst. Vaak zie je dan vreemde of onbekende domeinnamen, een duidelijke aanwijzing dat de mail niet van je bank afkomstig is.

Twijfel? Bellen!

Krijg je een vreemd WhatsApp- of sms-bericht waarin het lijkt alsof een bekende je vraagt om geld over te maken, bijvoorbeeld omdat hij een ticket is kwijtgeraakt of omdat haar telefoon gestolen zou zijn? Dat kán natuurlijk echt zijn, maar vaak is het helaas nep. Zelfs als details in het bericht kloppen, zoals het land waar die persoon verblijft. Slimme oplichters halen dit soort informatie namelijk gewoon van sociale media. Nog een reden dus om niet zomaar online te delen dat je op vakantie gaat en waarheen.

Twijfel je aan de echtheid van het bericht? Bel de persoon zelf om het te controleren. Heb je daar ook geen goed gevoel bij en is diegene met anderen op reis, bijvoorbeeld met partner of kinderen, neem dan contact op met hen om te checken of het verhaal klopt. Dan heb je de waarheid meestal snel boven tafel.

Extra beveiliging

Wil je zelf niet constant controleren of een e-mailtje of berichtje echt is, maar kun je daar wat extra hulp bij gebruiken? Kies dan voor een goed beveiligingspakket. Vrijwel alle beveiligingssuites vissen dergelijke mailtjes er zo voor je uit en markeren deze als zijnde spam, of verplaatsen deze dan automatisch naar een aparte folder in je mailbox.

Bitdefender Premium Security is een allround beveiligingspakket die je mailboxen in de gaten houdt en automatisch controleert op spamberichten en scam-mails. Mailtjes die veilig zijn worden indien gewenst aangeduid met een groen 'Bitdefender Safe'-labeltje. Prettig daarbij is dat je die aanduiding ook op andere apparaten ziet waar je je mail leest, omdat Bitdefender op serverniveau controleert en niet alleen je lokale mailbox. Alles wordt dus online al voor je in de gaten gehouden.

Dat geldt natuurlijk ook voor alle software die je downloadt, ook dat wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van malware. En wie het zekere voor het onzekere neemt, maakt in Bitdefender ook nog eens gebruik van de extra AI-hulp Scam Copilot. Dankzij de ingebouwde chatfunctie kun je bijvoorbeeld een vraag stellen over scamming, maar ook een screenshot sturen van een sms- of WhatsApp-bericht. Scam Copilot scant het bericht en kan aangeven of het om een scambericht gaat.

Blijf alert

Een compleet beveiligingspakket is tegenwoordig toch echt wel een must. Zulke software neemt je aardig wat werk uit handen wat betreft de controle op fishing- en scammingmailtjes en de continu beveiliging van je apparaten als het op virussen en malware aankomt. De ontwikkelingen gaan echter snel en AI wordt meer en meer gebruikt om mensen te misleiden. Dat betekent dat je zelf ook constant alert moet blijven en je jezelf eigenlijk moet trainen om valse berichten te herkennen. Met een extra hulp als Scam Copilot van Bitdefender kun je dergelijke berichten al veel sneller onderscheppen, maar vereist het nog wel een extra stap aan jouw zijde, zoals het opsturen van een verdachte screenshot van een nep-WhatsApp-bericht. Blijf dus altijd opletten, hoe echt een bericht ook lijkt.

De Google Pixel 10 Pro XL is de nieuwste en duurste reguliere smartphone van het merk. In deze review nemen we het toestel met een adviesprijs van 1299 euro onder de loep.

Herkenbaar ontwerp met nieuwtje

Leg je de Pixel 10 Pro XL naast de 9 Pro XL, dan moet je wel heel goed kijken om verschillen te ontdekken. De toestellen ogen praktisch identiek. Maar er zijn wel degelijk verschillen. De Pixel 10 Pro XL is bijvoorbeeld nog zwaarder geworden en is met zijn 232 gram een van de zwaarste telefoons van het moment.

©Rens Blom

Daarnaast ondersteunt de Pixel 10 Pro XL als eerste bekende Android-smartphone magnetische accessoires aan de achterzijde (via Qi2). Je kunt bestaande Apple MagSafe-accessoires van je iPhone daardoor met de Pixel 10 Pro XL gebruiken, wat tof is en goed werkt.

©Rens Blom

Goed om te weten: naast de Pixel 10 Pro XL zijn er ook een kleinere Pixel 10 en 10 Pro, die uiteraard andere specificaties én prijzen hebben. De Pixel 10 Pro XL heeft een prachtig 6,8-inch oledscherm dat bij de beste schermen hoort. Meer hoeven we er niet over te zeggen. De vingerafdrukscanner achter het scherm functioneert bovendien erg goed.

©Rens Blom

Niet de beste specificaties

Van een smartphone die maar liefst 1299 euro kost verwachten we heel goede specificaties. Google snapt dat en stopt daarom een royale 16 GB werkgeheugen in de Pixel 10 Pro XL, aangevuld met minimaal 256 GB opslagcapaciteit. Maar nu komt het: de Tensor G5-processor van Google zelf haalt het niet bij de chips in andere topsmartphones. Googles Pixel 10 Pro XL is in benchmarks minder snel en beperkt de chip sneller bij gamen om niet te warm te worden. Op papier jammer, in de praktijk merk je hier echter minder van. De smartphone is dan ook snel zat.

Waar je méér van merkt, is de accuduur. De Pixel 10 Pro XL heeft een 5200mAh-accu, wat een redelijk gangbare accucapaciteit is voor een 6,8inch-smartphone. Het lijkt er echter op dat de Tensor G5-chip en het modem minder energiezuinig zijn, want de accuduur maakt weinig indruk. Net als voorgaande Pixel-telefoons moeten we de Pixel 10 Pro XL steevast aan de oplader leggen als we gaan slapen. Op zo'n dag lezen we best wat nieuws op de telefoon, gebruiken we sociale media, plegen we wat belletjes, maken we foto's en gebruiken we een halfuur tot uur de hotspot-functie om in de trein te internetten op onze laptop. Veel andere telefoons hebben aan het eind van zo'n dag meer accu over dan de Pixel 10 Pro XL.

Opladen kan de smartphone via usb-c en draadloos. Bekabeld is de snelste methode; het duurt dan anderhalf uur om de accu volledig op te laden.

©Rens Blom

Uitstekende camera's

Pixel-smartphones staan al jaren bekend om hun uitstekende camera's. De Pixel 10 Pro XL houdt die reputatie hoog en biedt je drie geavanceerde camera's op de achterkant. Het gaat om een primaire camera, een groothoekcamera en een zoomcamera. Met alle camera's kun je overdag én in het donker echt hele goede foto's en video's schieten. Het verschil met de Pixel 9 Pro XL, die we hiervoor regelmatig gebruikten, vinden we echter niet groot. Gek is dat niet, want de 10 Pro XL heeft dezelfde camera's als zijn voorganger. Google zegt wel dat de optische beeldstabilisatie verbeterd is en voegt een zoommodus (tot 100x) toe, die sterk leunt op kunstmatige intelligentie (AI). En ja, tientallen keren zoomen is grappig, maar de resultaten zijn veel minder mooi dan een 'echte foto'. Wij adviseren je daarom om maximaal 10x te zoomen. Dan krijg je echt nog prima foto's.

Hieronder zie je twee fotoseries met telkens van boven naar beneden de hoofdcamera, de groothoekcamera en verschillende zoomstanden.

©Rens Blom

©Rens Blom

Opfrisbeurt voor software

Op de Pixel 10 Pro XL is Android 16 geïnstalleerd, de nieuwste software. Versie 16 oogt visueel anders dan versie 15 en is met name kleurrijker en vrolijker. Je kunt ook wat meer visuele zaken personaliseren. Wij zijn wel fan van deze opfrisbeurt.

Google stopt de software vol met AI-functies. Wat direct opvalt, is dat de Pixel 10 Pro XL in bijvoorbeeld de Verenigde Staten veel meer AI-functies heeft dan in Nederland. De AI werkt sowieso beter in het Engels. De functies die je hier wél kunt gebruiken, zijn overwegend nuttig en zeker het proberen waard. Nu maar hopen dat er meer (aangekondigde) functies naar Nederland komen.

Het updatebeleid van Google blijft erg goed: zeven jaar Android- en beveiligingsupdates. Wij vinden zeven jaar heel netjes, want we kunnen ons goed voorstellen dat het toestel na zeven jaar gebruik naar het einde van zijn (technische) levensduur kruipt.

Conclusie: Google Pixel 10 Pro XL kopen?

De Google Pixel 10 Pro XL is een fraaie en complete smartphone met erg goede camera's en zeven jaar software-updates. De ondersteuning voor magnetische (oplaad)accessoires is een mooie vernieuwing en we zien ook potentieel voor de AI-functies. De accuduur is echter een zwakker punt en de adviesprijs vinden we ook aan de hoge kant.