Er is veel gezegd over hoe Kratos is veranderd. Hij probeert zijn woede in te houden nu hij een zoon heeft en wil een rolmodel zijn voor z’n jonge zoontje Atreus. Wat veel minder benoemd wordt, is hoe erg Kratos hetzelfde is gebleven in de nieuwe God of War.

Hij is nog steeds een brute man die zich bar weinig aantrekt van zijn omgeving. ‘Ik weet het niet’ en ‘dat kan me niks schelen’ zijn z’n twee stokpaardjes. Kratos verbergt zich in het mythologische Noordse Midgard voor zijn verleden en alle problemen en goddelijke seriemoorden die daarbij horen. Maar die nukkigheid is lastig vol te houden met een jonge zoon die vooral nieuwsgierig is en iedereen wil helpen. Voor je het weet zit je aan een boel sidequests vast.

©PXimport

Zo vader, zo zoon

Atreus is het emotionele ankerpunt van dit verhaal. Met al zijn verwondering dwingt hij zijn vader uit zijn schulp te kruipen. De dynamiek tussen de twee is onwennig, je voelt dat ze tot nu toe weinig tijd met elkaar hebben doorgebracht. Atreus was tot nu toe meer een moederskindje, een beetje bang voor zijn norse vader. Nu slaat zijn jonge enthousiasme kapot tegen een muur van onverschilligheid. Toch zijn de twee aan elkaar overgeleverd. De moeder van Atreus overlijdt aan het begin van de game. Haar laatste wens is dat haar as wordt uitgestrooid vanaf de allerhoogste berg. Kratos denkt eigenlijk dat zijn zoon nog niet klaar is voor zo’n gevaarlijke reis, maar nadat het gevaar hen op komt zoeken, heeft hij weinig keus. De tocht is een stuk ingewikkelder dan hij had voorzien en leidt de twee door meerdere werelden uit het Noordse rijk.

Het verhaal is een belangrijk onderdeel van deze God of War, waarin de relatie tussen vader en zoon steeds verder wordt uitgediept. Het is een veel persoonlijkere sage dan we van de serie gewend zijn, en dat werkt. Wel gaat het 20 tot 25 uur durende hoofdverhaal af en toe een beetje trekken, zeker omdat het minder groots in opzet voelt dan eerdere delen. Zo nu en dan moet je gedwongen backtracken en er worden net wat te veel obstakels op je pad geworpen. Met een uur of vijf minder was de ervaring een stuk strakker geweest.

©PXimport

Er zijn echt wel momenten waarop we juichend van de bank sprongen, maar vergeleken met bijvoorbeeld deel drie komen grootse, spectaculaire scenes minder voor. Laten we zeggen dat bepaalde verwachtingen niet helemaal waar worden gemaakt en de game qua verhaal wat minder heldendichtwaardig aanvoelt dan gedacht. Dat is niet per se erg, want in ruil daarvoor krijgen we iets dat veel meer draait om persoonlijke groei. Niet alleen van Kratos en Atreus, maar ook van de geestige zijfiguren die ze onderweg ontmoeten.

Die focus op het persoonlijke zie je ook terug in de cameravoering. Santa Monica knipt nergens, en dat is briljant: de hele game is één lang shot. De impact daarvan is groot. Tussenfilmpjes en gameplay vloeien naadloos in elkaar over, in die tussenfilmpjes wordt nooit van camerastandpunt gewisseld, je ziet het verhaal nooit uit iemand anders zijn perspectief en zolang je niet doodgaat is er geen laadscherm te bekennen (wel momenten waarop je staat te wachten en denkt: ah, nu ben je zeker stiekem aan het laden).

©PXimport

Allermooiste

Dat kweekt het gevoel dat je er echt bij bent en de reis samen met Kratos en Atreus aflegt. De wereld waar de twee in rondlopen is van een uitzonderlijke schoonheid. Van besneeuwde bergtoppen en kleurrijke bossen tot donkere grotten en grote meren, alles ziet er nagenoeg perfect uit. Er is duidelijk een hoop liefde gegoten in de omgevingen, die vol zitten met kleine details. Vooral op een PlayStation Pro is God of War overduidelijk een van de mooiste PS4-game tot nu toe. Midgard voelt als een echte wereld.

Dat zit hem niet alleen in de haarscherpe graphics en prachtige vergezichten, maar ook in de vloeiende animaties die geen frame laten vallen. De afwerking is sowieso van grote klasse. We zijn geen bug tegengekomen. Daarnaast geeft de bombastische orkestmuziek alles een extra oppepper.

Het verhaal is voor God of War-begrippen al goed bedeeld, maar de optionele content is dat des te meer. Naast de hoofdmissies is er nog ontzettend veel te verkennen, waardoor je de totale speelduur met gemak kunt verdubbelen. Het meeste daarvan is daadwerkelijk boeiend, met zijmissies die je naar nieuwe plekken leiden en meer achtergrond geven over de wereld.

Van een echte open wereld kunnen we niet spreken, daar is de wereld te klein voor, maar verkennen wordt wel degelijk beloond. Wie van de gebaande paden struint vindt grote gebieden en kerkers waar je anders nooit was gekomen. Daar is duidelijk veel liefde ingestoken, in zulke flinke gebieden die sommige spelers misschien nooit zullen zien. Bovendien zit hier ook de echte uitdaging van de game verscholen, met name in een reeks optionele bazen die het uiterste van je vragen.

©PXimport

Wapenfeit

Om hen aan te kunnen moet je het nieuwe combatsysteem goed in de vingers hebben. Kratos heeft zijn kettingzwaarden aan de wilgen gehangen en is overgestapt op een flinke bijl. De besturing is daarbij wat Souls-achtig geworden, met de nadruk op zware en lichte aanvallen met R1 en R2, ontwijken en het afweren van aanvallen met een schild.

Het vechten werkt een stuk gewichtiger dan de vorige delen, die zich meer op lange combo’s toelegden, maar voelt absoluut nog als God of War. Dat komt vooral door de bruutheid van Kratos, die zonder pardon hoofden doorklieft en vijanden in tweeën hakt. Ook elementen als de Spartan Rage zijn terug, te herkennen aan de meter die zich langzaam vult en je een korte krachtboost geeft.

Er komt ditmaal meer tactiek en geduld bij de gevechten kijken omdat aanvallen goed moeten worden getimed. Ook is het belangrijk te overwegen of je wel een bijl nodig hebt. Blote vuisten doen minder schade, maar daarmee raken vijanden wel eerder verdoofd, wat zich leent voor een bloederige executie. Bovendien is het heerlijk om de bijl in iemands hoofd te gooien, waardoor hij tijdelijk bevriest, om hem vervolgens met de vuisten te lijf te gaan. Al die tactische opties pakken goed uit en zorgen ervoor dat je een eigen speelstijl kunt ontwikkelen.

Daarnaast biedt het aanpassen van de bijl een hoop variatie. Je vindt geen nieuwe wapens, maar wel runes die de bijl nieuwe opties geven. Er is plek voor drie speciale vaardigheden, zoals een wilde zwaai in de rondte, een ijskoude uppercut of een kleine dosis extra health. Ook met uitrusting in winkels is Kratos in speelstijl aan te passen. Denk daarbij aan armor dat een extra aanval of juist verdediging geeft of een pantser dat de cooldown van speciale aanvallen verkort.

Tot slot is er een skilltree die nieuwe aanvallen geeft of de mogelijkheden met het schild vergroot. Ook Atreus is op deze manier sterker te maken, want het zoontje vecht vrolijk mee. Met het vierkantje op de controllers schiet hij een pijl , waardoor de vijand eerder verdoofd raakt. Het is leuk om de kompaan op die manier te verweven in je speelstijl en zo combo's langer te maken. Later in de game kun je skills vrijspelen waarmee hij nog een stuk handiger wordt.

Het nieuwe derdepersoonscamerastandpunt heeft een minstens zo groot effect op de gevechten. Omdat je niet kunt zien wat er achter je gebeurt, word je soms onverwachts aangevallen. Dat lijkt in het begin een groot minpunt, maar al gauw leer je om het overzicht te behouden tijdens een gevecht. Markeringen rond je middel die aangeven waar je vijand is en of hij bijna aanvalt helpen daar een beetje bij, net als Atreus die ‘behind you!’ roept als je aangevallen wordt. Toch blijft de camera af en toe haken achter objecten, of word je geraakt door een projectiel dat je onmogelijk aan had kunnen zien komen.

©PXimport

Prachtig, heerlijk en emotioneel

Het moge duidelijk zijn, God of War speelt heerlijk en is een prachtig spel. Het nieuwe deel geeft de franchise nieuw elan, maar heeft niets aan identiteit verloren. Het is in actie en spektakel geen achtbaanrit zoals deel drie dat was, maar juist in die nieuwe momenten van rust houdt het spel de aandacht vast. Combineer dat met een emotionele lading waarover wij voorheen niet eens in de God of War-serie durfden dromen, en een succesvolle reboot is geboren. Kom maar op met die trilogie..

God of War is vanaf 20 april verkrijgbaar voor de PlayStation 4. Deze game is getest op een PlayStation 4 Pro.

Een smartphonehoesje is meer dan een accessoire. Het beschermt je telefoon tegen schade en maakt het gebruik makkelijker. Door de enorme variatie in modellen, materialen en extra functies kan het lastig zijn om een keuze te maken. In dit artikel lees je waar je op moet letten bij het kiezen van een hoesje en welke mogelijkheden je allemaal hebt.

Lees ook: Waarom dat hoesje om je telefoon toch echt handig is

Het type hoesje dat je kiest, hangt af van hoe je je telefoon gebruikt en tot in hoeverre je je toestel wilt beschermen. Een bumperhoesje is een beschermrand die om de zijkanten van je smartphone zit, terwijl de voor- en achterkant vrij blijven. Dit type hoesje beschermt de randen van je toestel tegen stoten en vallen, maar biedt minder bescherming voor het scherm en de achterkant. Een backcover beschermt alleen de achterkant en zijkanten van je telefoon, maar zorgt er wel voor dat je het slanke ontwerp van je toestel blijft zien. Is dat voor jou minder belangrijk en wil je juist zoveel mogelijk bescherming? Dan is een bookcase of wallet case een goede keuze. Dit type hoesje omsluit je hele telefoon en biedt vaak ruimte voor pasjes of geld. Als je zowel de voor- als achterkant wilt beschermen, kun je ook een flipcase overwegen, die verticaal opent. Een insteekhoesje, ook wel pouch genoemd, is een beschermhoes waarin je je smartphone schuift wanneer je deze niet gebruikt. Een opbergzakje zeg maar. In de dagelijkse praktijk zul je deze niet snel gebruiken, maar als je bijvoorbeeld op vakantie gaat, of je telefoon meeneemt in je tas tussen andere spullen, dan kan het handig zijn. Je weet namelijk zeker dat je telefoon in een puch goed beschermd is tegen vuil en krassen.

Van siliconen tot leer

Het materiaal van een hoesje bepaalt niet alleen de uitstraling, maar ook hoe goed het beschermt. Siliconen en TPU zijn flexibel en schokabsorberend. Daarnaast zijn ze een beetje stroef, waardoor ze minder snel uit je handen of van de bank kunnen glijden. Wel is het zo dat met name siliconen wat sneller stof aantrekken. Wanneer je je telefoon vooral meeneemt in je broekzak of tas, is dit materiaal dus misschien net wat minder praktisch. Hard kunststof is stevig en lichtgewicht, maar kan barsten of scheuren bij een flinke klap of val. Leer, of het nu echt of kunstleer is, straalt luxe uit en biedt goede bescherming. Echt leer wordt mooier na verloop van tijd. Kunstleer niet, maar dit hoef je wel weer minder te onderhouden dan echt leer. Voor maximale stevigheid kun je kiezen voor aluminium of roestvrij staal, hoewel dit je telefoon zwaarder kan maken en minder flexibel is.

©picsmart

Hardcase versus softcase

Telefoonhoesjes zijn grofweg onder te verdelen in twee varianten: hardcover en softcover, elk met hun eigen kenmerken. Hardcover hoesjes staan bekend om hun stevige constructie, die uitstekende bescherming biedt tegen zware schokken en vallen. Ze behouden hun vorm goed, maar zijn vaak duurder, minder flexibel en voelen minder comfortabel aan in je hand.

Softcover hoesjes zijn lichter, flexibeler en vaak goedkoper. Ze liggen prettig in de hand en passen gemakkelijk in een broekzak of tas. Het zachte materiaal biedt goede schokdemping, maar kan sneller beschadigd raken en slijten. Ook kunnen softcovers na verloop van tijd verkleuren.

Speciale hoesjes voor specifieke situaties

Naast standaardmodellen zijn er ook speciale hoesjes die extra bescherming bieden. Waterdichte hoesjes zijn ideaal als je je telefoon wilt beschermen tegen vocht, stof en zand, bijvoorbeeld tijdens het sporten of op het strand. Veel van deze hoesjes hebben een IP-certificering, zoals IP67 of IP68, wat aangeeft hoe goed ze bestand zijn tegen water en stof. Shockproof hoesjes zijn ontworpen om vallen en stoten op te vangen, met schokabsorberende materialen en verstevigde hoeken. Rugged cases combineren water-, stof- en schokbescherming en zijn geschikt voor extreme omstandigheden, zoals op de bouwplaats of tijdens outdooractiviteiten.

Extra functies

Veel hoesjes hebben handige extra's. Het meest bekend zijn hoesjes met ruimte voor je bank- of creditcards. Er zijn ook modellen waarin je bankbiljetten kwijt kunt. Andere hoesjes hebben bijvoorbeeld geïntegreerde standaards waardoor je je telefoon makkelijk kunt neerzetten; ideaal om filmpjes te kijken of voor online vergaderingen. Ook heel handig zijn hoesjes met een ingebouwde powerbank. Met zo'n battery case weet je zeker dat je een hele dag door kunt met je smartphone. Heb je een iPhone, dan is een MagSafe-compatibel hoesje misschien handig.

©YALCIN SONAT

Waar let je op bij de aankoop?

Bij het kiezen van een hoesje is de pasvorm belangrijk. Zorg dat het hoesje naadloos aansluit op jouw telefoon. Let ook op extra bescherming voor het scherm en de camera, zoals verhoogde randen. Houd rekening met de dikte en het gewicht van het hoesje, vooral als je een slank ontwerp belangrijk vindt. Controleer daarnaast of alle functies van je telefoon, zoals de knoppen en poorten, makkelijk toegankelijk zijn.

Conclusie

Het kiezen van een smartphonehoesje is meer dan een kwestie van smaak. Denk goed na over hoe en waar je je telefoon gebruikt. Zoek je maximale bescherming tegen vallen of juist een bescheiden hoesje zodat het design van je smartphone zo goed mogelijk zichtbaar blijft? Zijn extra's, zoals ruimte voor pasjes, belangrijk voor je? Heb je een voorkeur voor een bepaald materiaal? Het aanbod van smartphonehoesjes is enorm. Door voor jezelf goed te weten wat je precies wilt, maak je het jezelf een stuk gemakkelijker!

Wie afgelopen seizoen de wedstrijden van Nederlandse teams in het Europees voetbal wilde kijken, moest dat doen via Ziggo – op de publieke netten zijn deze wedstrijden namelijk niet meer te zien. Je hoefde daarvoor geen  klant bij de provider te zijn, maar je moest je wél registeren. Na ingrijpen van het Commissariaat voor de Media vervalt deze registratie nu.

Wie afgelopen seizoen de wedstrijden van Nederlandse teams in het Europees voetbal wilde kijken, moest dat doen via Ziggo – op de publieke netten zijn deze wedstrijden namelijk niet meer te zien. Je hoefde daarvoor geen  klant bij de provider te zijn, maar je moest je wél registeren. Na ingrijpen van het Commissariaat voor de Media vervalt deze registratie nu.

De UEFA-competities vallen deels onder de evenementenlijst, wat betekent dat deze wedstrijden voor minimaal 75% van de Nederlandse huishoudens gratis en zonder drempels toegankelijk moeten zijn. Het Commissariaat voor de Media beschouwt verplichte registratie, waarbij persoonsgegevens als naam, e-mailadres postcode, huisnummer en mobiele telefoonnummer gedeeld moeten worden, als een te hoge drempel. Hierover ontving het meldingen van kijkers die het aanmaken van een account als een obstakel ervaarden. Ook belangenorganisaties spraken hun zorgen uit, met name over de toegankelijkheid voor digitaal minder vaardige mensen, zoals ouderen. Na onderzoek heeft het Commissariaat laten weten dat de verplichte registratie niet voldeed aan de regels uit de Mediawet.

Dat betekent dus dat je vanaf 21 januari, wanneer het UEFA-voetbalseizoen wordt hervat, wedstrijden van Nederlandse clubs kunt streamen via Ziggo Go zonder eerst een account aan te maken. De wedstrijden zijn nu direct toegankelijk via de app op je smart-tv, laptop, tablet en smartphone. Registreren blijft wel mogelijk voor wie wedstrijden buiten Nederland wil streamen.

Voetbalfans die via Ziggo Sport Free de wedstrijden van Nederlandse clubs streamen, kunnen nu ook genieten van meer voetbalcontent. Het populaire Ziggo Sport Highlights-programma, waarin alle wedstrijden van een avond worden samengevat, is voortaan ook via streaming beschikbaar.

Het UEFA-voetbalseizoen gaat op 21 januari verder met onder andere de Champions League-wedstrijd Rode Ster Belgrado-PSV (21.00 uur). Op 22 januari speelt Feyenoord thuis tegenBayern München (21.00 uur). Beide wedstrijden zijn live te zien via Ziggo Sport Free, Ziggo Sport (kanaal 14) en Ziggo Sport Totaal.

Lees ook: Je Android-tablet of smartphone koppelen aan je tv