ID.nl logo
Forza Motorsport 7 - IJzersterke racegame
© Reshift Digital
Huis

Forza Motorsport 7 - IJzersterke racegame

Forza Motorsport 7 wil te graag meeliften op de loot-boxes uit Overwatch en de packs voor Fifa Ultimate Team, maar buiten deze overbodige spelmechaniek is dit een ijzersterke racegame — en het zoveelste bewijs dat dit unieke maanden zijn voor het genre.

De kracht van Forza Motorsport schuilt vanaf het eerste deel in de uitstekende carrièremodus, de vele mogelijkheden om het grote aantal bolides naar eigen hand te zetten en de toegewijde onlinegemeenschap. Forza zet bovendien steevast in op een gelikte en sensationele race-ervaring. Microsoft zet deel zeven in de markt als het audiovisuele uithangbord voor de Xbox One X.

©PXimport

Die marketing is gerechtvaardigd. Forza 7 laat zelfs op een doorsnee Xbox One en een redelijke game-pc (nota bene: de pc-versie levert meerdere gamers op dit moment pre-load-problemen op) concurrenten als Project Cars 2 en F1 2017 qua uiterlijk ver achter zich.

Ook de physics en A.I. hebben grote sprongen gemaakt ten opzichte van Forza 6. Vooral dat laatste komt de races ten goede. Hoewel de carrièremodus altijd al de moeite waard is geweest, waren de in deel vijf geïntroduceerde Drivatars vooral op papier interessant. Het feit dat de A.I. de rijstijl van gamers (en vooral je vrienden) overnam, leidde niet per se tot uitdagende nek-aan-nek-races. Ofwel gingen de topcoureurs er vanaf de start als een speer vandoor, of je was zelf simpelweg ruim sneller.

Forza 7 biedt wat dat betreft een race-ervaring die dichter in de buurt komt van games als F1 2017, waarbij je relatief snel ontdekt welke moeilijkheidsgraag bij je past. Bovendien laat Foza 7 je voorafgaand aan iedere offlinerace aan een hoop variabelen sleutelen, waarbij je dus naar hartelust de A.I. naar wens kunt bijschaven. Mede gezien de vele beschikbare kampioenschappen en raceklasses is Forza 7 daarom uitermate geschikt voor gamers die niet meteen online gaan. Zeker als je voor iets langere races kiest duurt het voltooien van verschillende competities wel een paar uur.

©PXimport

Lieve Jaguar XJ220

In die uren maak je uitgebreid kennis met de indrukwekkende physics van Forza 7. Hoewel bij lange na niet zo verfijnd als in Assetto Corsa en iRacing, is het racen met bolides als de Renault F1 R 26, Ferrari F40 en Need for Speed 2-klassieker Jaguar XJ220 een openbaring. Het is bovendien uitzonderlijk dat het eigenlijk niet uitmaakt of je nu zo’n onstuimige Gymkhana-bolide of een McLaren F1 GT uit 1997 bestuurt: zelfs met een controller overtuigt Forza 7.

Sterker nog, waar ik twee weken geleden nog lovend sprak over de controllerbesturing van Project Cars 2, zou ik nu willen stellen dat Forza 7 hier met gemak overheen gaat. Dit is qua besturing bij uitstek de fijnste Forza Motorsport, of je nu met controller of met een in een Playseat ingebouwd stuurtje speelt. Met een keuze uit 700+ wagens, de fikse carrièremodus, de vanzelfsprekende onlinemodi en de voor consolebegrippen prima physics is Forza Motorsport 7 na deeltje vier tevens de sterkste en gepolijste in Turn 10’s raceserie.

Toch besloot de in Redmond gevestigde ontwikkelaar dat het nodig was om in te spelen op het succes van Fifa Ultimate Team en de vele andere games met crates en loot-boxes. Met de verdiende coins kun je in Forza 7 meer dan enkel nieuwe wagens en daarvoor bestemde upgrades kopen. De game probeert je verschillende prize-boxes aan te smeren, elk voor een ander bedrag en met verschillende beloningen: van een zeldzame bolide en een nieuw ontwerp voor je overall tot zogenaamde mods waarmee je bonussen kunt verdienen. Per race of kampioenschap kies je een drietal mods, elk een andere extra uitdaging biedende. Slaag je er vervolgens in om met een voorsprong van 25 meter te winnen of simpelweg met een vast camerastandpunt te racen, dan draagt dit bij aan je prijzengeld.

Van toegevoegde waarde zijn zulke ingrepen niet: de uitdagingen zelf vallen tegen en het is vooral omslachtig om na elke verreden race of twee weer prize-crates te kopen en een paar nieuwe mods te kiezen. Laat je deze spelmechaniek achterwege, dan komt dat je bovendien duur te staan: na een uurtje of zeven, vereist de meerderheid van de kampioenschappen meer dan een Golf GTI of een Formule E-wagen. De wagen worden dan dusdanig prijzig dat je ofwel met de mods aan de slag moet gaan of eerder gewonnen races opnieuw dient te rijden om op een redelijk tempo vooruitgang te boeken.

Goddank probeert Turn 10 zich niet nog eens te branden aan het uit Forza 5 verguisde dlc-festijn: je koopt de prize-boxes simpelweg met de coins die je in-game bijeen sprokkelt. Maar hoewel de goedkoopste versie een overdonderende hoeveelheid content biedt, is het toch opvallend dat er wederom een ‘car pass’ is en er gelijk bij de release al een Fast & Furious-dlc-pakket online staat. De car pass zit overigens inbegrepen in de 100 euro-kostende Ultimate Edition, maar zelfs met die versie krijg je waarschijnlijk niet alle toekomstige dlc.

©PXimport

Weer

Helemaal vrijuit gaat Turn 10 dus niet, maar uiteraard geldt hier de platitude: deze kanttekeningen doen er niet langer toe als je eenmaal de Nürburgring met een Nismo Motul GT-R bevecht, zeker als er een storm in de lucht hangt. Zo dynamisch en subtiel als Livetrack 3.0 uit Project Cars 2 zijn Forza’s weersomstandigheden niet, maar zo’n storm levert wel fenomenale races op, vol opspattend water, grijsgrauwe vergezichten en daverende inhaalacties. Met andere woorden: Forza Motorsport 7 is een uitstekende racegame, ongeacht of je nu op de technisch achterhaalde Xbox One speelt of wacht op de vanaf november verkrijgbare X.

Forza Motorsport 7 is vanaf nu verkrijgbaar voor Xbox One en pc. Voor deze review is de game op de Xbox One S gespeeld.

Uitstekend
Conclusie

**Ontwikkelaar:** Turn 10 Studios **Prijs:** €59,99 **Genre:**Race **Platform:**Xbox One, pc **Website:**[forzamotorsport.net](https://www.forzamotorsport.net/en-us/)

Plus- en minpunten
  • Physics
  • A.I.
  • Carrièremodus
  • Techniek
  • Prize boxes
  • Dlc
▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.