Far Cry 5 lijkt op het eerste gezicht het meest actuele deel uit de serie tot nu toe, maar schijn bedriegt. De religieuze sekte die de fly-over staat Montana heeft overgenomen lijkt misschien model te staan voor de verknipte moraal van evangelisch Amerika, maar het spel weet – soms wat ongemakkelijk – om vrijwel ieder gevoelig onderwerp heen te draaien. Veel verder dan een verdwaalde sneer hier en daar komt het niet en dat is jammer, maar uiteindelijk ook niet waar deze game om draait.

Geheel volgens traditie is Far Cry 5 namelijk weer een behoorlijke mix van shooter en openwereldgame waarin je na de introducerende missie kunt gaan en staan waar je maar wilt. De sekte die de boel heeft overgenomen bestaat uit vier kopstukken die ieder zo hun gebied van de kaart beheersen. Het is aan jou als hulpsheriff om de greep die deze sadistische leiders hebben op de regio stukje bij beetje te verzwakken.

©PXimport

Pratende schurken, zwijgende helden

Dat gebeurt onder andere door verhaalmissies te doorlopen, burgers te redden en bouwwerken van de sekte op te blazen. Iedere verzetsactie levert punten op die een metertje in het kaartscherm opvullen. Zit deze meter vol, dan staat het spel je toe om een van de leiders uit te schakelen.

Zoals Vaas in deel drie en Pagan Min in Far Cry 4 staat er ook in deze game een even charismatisch als sadistisch gezicht aan het hoofd van de vijandelijke overname van Montana. De familie Seed is met Joseph aan het hoofd een religieuze bende vol doorgedraaide gekken. Deze gluiperds en hun uitgebreide monologen zijn zoals we gewend zijn van de franchise tien keer interessanter dan de zogenaamde held die je zelf onder de knoppen hebt. Die houdt namelijk het gehele spel zijn lippen stijf op elkaar.

©PXimport

Guns for hire

De keuze om in dit vijfde deel - na meerdere sprekende hoofdpersonen - een stille protagonist te hebben komt waarschijnlijk voort uit het feit dat het gehele spel nu ook samen is te spelen in co-op. Outposts veroveren of zelfs de verhaalmissies met zijn tweeën doorlopen is nu mogelijk, maar er zit een behoorlijk addertje onder het gras. Alleen bij de host wordt de voortgang opgeslagen, waardoor de andere speler helemaal niet verder komt in het verhaal. Dat is behoorlijk zuur, want op die manier moet je alle missies die je samen hebt gedaan alsnog een keertje in je eentje doen.

Wie daar geen zin in heeft kan er voor kiezen om de hulp in te roepen van een van de AI-partners die je kunt rekruteren. Met simpele commando’s is het mogelijk deze personages op strategische posities te plaatsen en ze te laten aanvallen. Ieder personage heeft bovendien zo zijn eigen speciale vaardigheden. Zo kan Boomer de hond alle vijanden in een gebied voor je taggen en brengt hij je extra kogels. Dat is ideaal voor wie liever geruisloos de sekte uitschakelt. Nick Frye doet het daarentegen weer op een compleet andere manier door vanuit zijn watervliegtuig bombardementen uit te voeren.

©PXimport

Krakkemikkige formule

Deze hulpjes zijn een welkome toevoeging, maar tegelijkertijd ook een bron van frustratie. Na jarenlang dezelfde engine gebruikt te hebben, begint Far Cry in deel vijf steeds krakkemikkiger aan te voelen en nergens valt dat meer op dan in de AI. Vijanden zijn namelijk al oliedom, maar de Guns For Hire weigeren soms het vuur te openen, blokkeren de weg voor je of leggen soms ineens het loodje. Ze zijn daardoor zo wispelturig dat je maar beter niet te veel op ze kunt rekenen, wil je levend uit een vuurgevecht komen.

De Far Cry-formule begint in zijn geheel ook steeds meer scheurtjes te vertonen. Wie een van de eerdere delen heeft gespeeld weet precies wat er deze keer allemaal op stapel staat. Er zijn outposts om te bevrijden, vrachtwagens te bestelen en hebbedingen om te verzamelen, maar dat heb je allemaal al eens eerder gedaan. Waar een andere openwereldgame van Ubisoft vorig jaar nog behoorlijk op de schop ging om een frisse wind door het genre te laten waaien, voelt Far Cry 5 nog best hetzelfde aan.

Gestroomlijnder en chaotischer

Dat wil niet zeggen dat er helemaal geen veranderingen zijn doorgevoerd. Het craften van medicijnen en grotere portemonnees is behoorlijk teruggeschroefd. Ook het XP-systeem is vervangen door challenges. Weet je bijvoorbeeld tien vijanden uit te schakelen met een pijl en boog, dan verdien je punten die weer zijn te besteden aan perks. Zo kun je bijvoorbeeld een parachute of een grotere voorraad ammunitie meenemen, of meer gezondheid vrijspelen. De kaart is ook niet langer meer bezaaid met icoontjes vol met kleine nietszeggende opdrachten, want er zijn nu veel meer betekenisvolle zijmissies. De leukste daarvoor zijn de opdrachten waarin je verborgen voorraden met levensmiddelen van een prepper moet zien te vinden door binnen een afgesloten omgeving de entree naar een schuilkelder te ontfutselen.

De chaos en onvoorspelbaarheid van de speelwereld zorgen uiteindelijk voor de rest van het plezier, maar steeds vaker zitten ze de lol ook dwars. Soms kun je nog geen vijf seconden van A naar B rijden zonder dat je weer wordt gespot of wordt aangevallen door een vijandelijke groep. Far Cry 5 lijkt soms zo ziekelijk geobsedeerd met je afleiden en aanvallen dat je niets anders kunt doen dan de meeste aanvaringen maar voorbij te scheuren. Ervaringspunten levert het uitschakelen van vijanden toch niet meer op, waardoor je ook steeds minder gedwongen wordt om overal stil te blijven staan.

©PXimport

De tijd lijkt daardoor steeds meer rijp voor een Far Cry Origins die de serie een frisse nieuwe draai geeft. Tot die tijd is er echter Far Cry Arcade, een map-editor waarin spelers zelf hun eigen missies in elkaar kunnen sleutelen. Afgaande op de creaties die nu online beschikbaar zijn, staan daar al best creatieve dingen tussen – onder andere een horrorachtige walkingsimulator – maar de editor is met name op de consoles wel even knoeien. De aanwezigheid van de Arcade rekt de speelduur van Far Cry 5 - bovenop de 20 uur die het hoofdverhaal inneemt - op totdat je geen zelfgemaakte missie meer kunt zien.

Far Cry 5 is voor deze recensie gespeeld op de PlayStation 4. De game is ook verkrijgbaar voor Xbox One en pc. Far Cry 5 verschijnt op 27 maart.

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.

Traditionele oordopjes sluiten luisteraars af van hun omgeving, maar JBL gooit het met zijn nieuwe Sense Pro over een andere boeg. Het minispeakertje van dit zogenoemde open ear-model bevindt zich namelijk pal voor jouw gehoorgang. Met name in het verkeer is dat wel zo veilig, want tijdens het luisteren hoor je óók omgevingsgeluid. We nemen de proef op de som.

De JBL Sense Pro is een interessant product voor mensen die reguliere oordopjes niet zo prettig vinden zitten. Je hoeft deze apparaatjes namelijk niet in je oor te proppen. Met behulp van flexibele siliconen oorhaken blijven ze goed op hun plek zitten. Dankzij het zachte materiaal ervaar je tijdens lange luistersessies niet zo gauw irritaties. De Sense Pro zit erg comfortabel in de ronding van je oor. Bedenk wel dat je deze in-ears bij bepaalde activiteiten enigszins voelt wiebelen, bijvoorbeeld wanneer je wild met je hoofd draait of tijdens het sporten. Logisch, want de behuizing zit tenslotte niet klem in jouw gehoorgang. Het is een kwestie van wennen.

©Maikel Dijkhuizen

Accu en bediening

Zodra deze bluetooth-oordopjes na enige oefening eenmaal goed op hun plek zitten, kan het luisteren beginnen. Met een luistertijd van ongeveer acht uur op een enkele batterijlading houdt de Sense Pro het lang vol. De inbegrepen oplaadcase bevat een accu met een capaciteit van nog eens dertig uur. Na slechts tien minuten opladen kunnen de oortjes er weer vier uur tegenaan. Kortom, je hebt onderweg of op afgelegen plekken niet zo snel te maken met lege accu's.

De IP54-gecertificeerde behuizing is spatwaterdicht. Laat ze in de regen dus lekker zitten. Het linker- en rechteroordopje bevatten een klein aanraakpaneeltje. Tik eenmaal aan de linkerkant om het volume harder te zetten en tik tweemaal voor een zachter geluid. Je raakt het rechteroordopje aan om muziek te pauzeren en liedjes te skippen. Via het bedieningspaneel beantwoord je ook nog inkomende oproepen. Voor handsfree gesprekken zijn er maar liefst vier microfoons ingebouwd. Al met al werkt de bediening prima, zodat je jouw smartphone in je zak of tas kunt laten zitten.

©Maikel Dijkhuizen

Gedetailleerd geluid

Op audiovlak heeft JBL zijn zaakjes goed voor elkaar. De Sense Pro levert een kraakhelder geluid met een hoge detaillering. Zelfs bij het luisteren van bombastische muziekstukken zijn alle instrumenten duidelijk te horen. Met de standaard geluidsinstellingen blijft het basniveau voor muziekgenres als hiphop en dance wel iets achter. Geen probleem, want in de JBL Headphones-app pas je het geluid naar eigen smaak aan. Activeer bijvoorbeeld de equalizerinstelling 'Bass' of zelfs 'Extreme Bass'.

Als je graag naar films en series kijkt, komt de ondersteuning voor ruimtelijk geluid goed van pas. Zet in dat geval de optie 'Spatial Sound' aan en ervaar meer audio-effecten. Een nadeel is dat personen in jouw omgeving het geluid afkomstig van de Sense Pro wellicht kunnen horen. Dat komt door de open constructie van de oordopjes. Overigens geldt dit met name wanneer je het volume hoog hebt staan.

©Maikel Dijkhuizen

JBL Sense Pro kopen?

Zoek je in-ears met een goed geluid die jouw oren niet volledig afsluiten van de omgeving? Als je de hoge adviesprijs van 179,99 euro voor lief neemt, bevelen we de JBL Sense Pro van harte aan. Deze oordopjes zitten comfortabel en laten zich eenvoudig bedienen. Bovendien bieden ze ook nog eens een hoge audiokwaliteit en lange accuduur. De Sense Pro is in vijf kleurstellingen te koop.