Far Cry 5 lijkt op het eerste gezicht het meest actuele deel uit de serie tot nu toe, maar schijn bedriegt. De religieuze sekte die de fly-over staat Montana heeft overgenomen lijkt misschien model te staan voor de verknipte moraal van evangelisch Amerika, maar het spel weet – soms wat ongemakkelijk – om vrijwel ieder gevoelig onderwerp heen te draaien. Veel verder dan een verdwaalde sneer hier en daar komt het niet en dat is jammer, maar uiteindelijk ook niet waar deze game om draait.

Geheel volgens traditie is Far Cry 5 namelijk weer een behoorlijke mix van shooter en openwereldgame waarin je na de introducerende missie kunt gaan en staan waar je maar wilt. De sekte die de boel heeft overgenomen bestaat uit vier kopstukken die ieder zo hun gebied van de kaart beheersen. Het is aan jou als hulpsheriff om de greep die deze sadistische leiders hebben op de regio stukje bij beetje te verzwakken.

©PXimport

Pratende schurken, zwijgende helden

Dat gebeurt onder andere door verhaalmissies te doorlopen, burgers te redden en bouwwerken van de sekte op te blazen. Iedere verzetsactie levert punten op die een metertje in het kaartscherm opvullen. Zit deze meter vol, dan staat het spel je toe om een van de leiders uit te schakelen.

Zoals Vaas in deel drie en Pagan Min in Far Cry 4 staat er ook in deze game een even charismatisch als sadistisch gezicht aan het hoofd van de vijandelijke overname van Montana. De familie Seed is met Joseph aan het hoofd een religieuze bende vol doorgedraaide gekken. Deze gluiperds en hun uitgebreide monologen zijn zoals we gewend zijn van de franchise tien keer interessanter dan de zogenaamde held die je zelf onder de knoppen hebt. Die houdt namelijk het gehele spel zijn lippen stijf op elkaar.

©PXimport

Guns for hire

De keuze om in dit vijfde deel - na meerdere sprekende hoofdpersonen - een stille protagonist te hebben komt waarschijnlijk voort uit het feit dat het gehele spel nu ook samen is te spelen in co-op. Outposts veroveren of zelfs de verhaalmissies met zijn tweeën doorlopen is nu mogelijk, maar er zit een behoorlijk addertje onder het gras. Alleen bij de host wordt de voortgang opgeslagen, waardoor de andere speler helemaal niet verder komt in het verhaal. Dat is behoorlijk zuur, want op die manier moet je alle missies die je samen hebt gedaan alsnog een keertje in je eentje doen.

Wie daar geen zin in heeft kan er voor kiezen om de hulp in te roepen van een van de AI-partners die je kunt rekruteren. Met simpele commando’s is het mogelijk deze personages op strategische posities te plaatsen en ze te laten aanvallen. Ieder personage heeft bovendien zo zijn eigen speciale vaardigheden. Zo kan Boomer de hond alle vijanden in een gebied voor je taggen en brengt hij je extra kogels. Dat is ideaal voor wie liever geruisloos de sekte uitschakelt. Nick Frye doet het daarentegen weer op een compleet andere manier door vanuit zijn watervliegtuig bombardementen uit te voeren.

©PXimport

Krakkemikkige formule

Deze hulpjes zijn een welkome toevoeging, maar tegelijkertijd ook een bron van frustratie. Na jarenlang dezelfde engine gebruikt te hebben, begint Far Cry in deel vijf steeds krakkemikkiger aan te voelen en nergens valt dat meer op dan in de AI. Vijanden zijn namelijk al oliedom, maar de Guns For Hire weigeren soms het vuur te openen, blokkeren de weg voor je of leggen soms ineens het loodje. Ze zijn daardoor zo wispelturig dat je maar beter niet te veel op ze kunt rekenen, wil je levend uit een vuurgevecht komen.

De Far Cry-formule begint in zijn geheel ook steeds meer scheurtjes te vertonen. Wie een van de eerdere delen heeft gespeeld weet precies wat er deze keer allemaal op stapel staat. Er zijn outposts om te bevrijden, vrachtwagens te bestelen en hebbedingen om te verzamelen, maar dat heb je allemaal al eens eerder gedaan. Waar een andere openwereldgame van Ubisoft vorig jaar nog behoorlijk op de schop ging om een frisse wind door het genre te laten waaien, voelt Far Cry 5 nog best hetzelfde aan.

Gestroomlijnder en chaotischer

Dat wil niet zeggen dat er helemaal geen veranderingen zijn doorgevoerd. Het craften van medicijnen en grotere portemonnees is behoorlijk teruggeschroefd. Ook het XP-systeem is vervangen door challenges. Weet je bijvoorbeeld tien vijanden uit te schakelen met een pijl en boog, dan verdien je punten die weer zijn te besteden aan perks. Zo kun je bijvoorbeeld een parachute of een grotere voorraad ammunitie meenemen, of meer gezondheid vrijspelen. De kaart is ook niet langer meer bezaaid met icoontjes vol met kleine nietszeggende opdrachten, want er zijn nu veel meer betekenisvolle zijmissies. De leukste daarvoor zijn de opdrachten waarin je verborgen voorraden met levensmiddelen van een prepper moet zien te vinden door binnen een afgesloten omgeving de entree naar een schuilkelder te ontfutselen.

De chaos en onvoorspelbaarheid van de speelwereld zorgen uiteindelijk voor de rest van het plezier, maar steeds vaker zitten ze de lol ook dwars. Soms kun je nog geen vijf seconden van A naar B rijden zonder dat je weer wordt gespot of wordt aangevallen door een vijandelijke groep. Far Cry 5 lijkt soms zo ziekelijk geobsedeerd met je afleiden en aanvallen dat je niets anders kunt doen dan de meeste aanvaringen maar voorbij te scheuren. Ervaringspunten levert het uitschakelen van vijanden toch niet meer op, waardoor je ook steeds minder gedwongen wordt om overal stil te blijven staan.

©PXimport

De tijd lijkt daardoor steeds meer rijp voor een Far Cry Origins die de serie een frisse nieuwe draai geeft. Tot die tijd is er echter Far Cry Arcade, een map-editor waarin spelers zelf hun eigen missies in elkaar kunnen sleutelen. Afgaande op de creaties die nu online beschikbaar zijn, staan daar al best creatieve dingen tussen – onder andere een horrorachtige walkingsimulator – maar de editor is met name op de consoles wel even knoeien. De aanwezigheid van de Arcade rekt de speelduur van Far Cry 5 - bovenop de 20 uur die het hoofdverhaal inneemt - op totdat je geen zelfgemaakte missie meer kunt zien.

Far Cry 5 is voor deze recensie gespeeld op de PlayStation 4. De game is ook verkrijgbaar voor Xbox One en pc. Far Cry 5 verschijnt op 27 maart.

Je hoort het steeds vaker: iemand klikt op een link en belandt op een nepwebsite van de bank, waar intussen persoonlijke gegevens worden ingevuld. Of er komt ineens een WhatsApp-bericht van een ‘bekende’ met het verzoek om snel geld over te maken voor een ticket of een nieuwe telefoon. Natuurlijk trap jij daar niet zomaar in. Maar hoe herken je dit soort berichten nu het makkelijkst?

Online oplichting is een van de grootste zorgenkindjes van banken en de politie. Er wordt jaarlijks voor miljoenen gefraudeerd met valse links en nepberichten die via sms, e-mail of WhatsApp worden verstuurd. En met de komst van AI wordt het voor criminelen steeds makkelijk om zulke berichten zo echt mogelijk te laten lijken.

Goed lezen

Het herkennen van spamberichten of nepverzoeken om geld over te maken is niet altijd eenvoudig. Belangrijkste vuistregel: gaat het om geld, zeker om grote bedragen, controleer het bericht dan extra goed. Bij e-mail is dat meestal goed te doen. Twijfel je of een bericht een phishingmail is, beweeg dan met de muis over een link zonder erop te klikken. Onderaan in je browser verschijnt de url waar de link naartoe leidt.

Soms zijn die adressen zo onduidelijk dat je er weinig uit kunt opmaken. Klik in dat geval met de rechtermuisknop op de link en kies Koppeling kopiëren. Plak het adres vervolgens in Kladblok, zodat je het kunt bekijken zonder de site daadwerkelijk te openen. Dat is de veiligste manier om te controleren waar de link naartoe verwijst. Vaak zie je dan vreemde of onbekende domeinnamen, een duidelijke aanwijzing dat de mail niet van je bank afkomstig is.

Twijfel? Bellen!

Krijg je een vreemd WhatsApp- of sms-bericht waarin het lijkt alsof een bekende je vraagt om geld over te maken, bijvoorbeeld omdat hij een ticket is kwijtgeraakt of omdat haar telefoon gestolen zou zijn? Dat kán natuurlijk echt zijn, maar vaak is het helaas nep. Zelfs als details in het bericht kloppen, zoals het land waar die persoon verblijft. Slimme oplichters halen dit soort informatie namelijk gewoon van sociale media. Nog een reden dus om niet zomaar online te delen dat je op vakantie gaat en waarheen.

Twijfel je aan de echtheid van het bericht? Bel de persoon zelf om het te controleren. Heb je daar ook geen goed gevoel bij en is diegene met anderen op reis, bijvoorbeeld met partner of kinderen, neem dan contact op met hen om te checken of het verhaal klopt. Dan heb je de waarheid meestal snel boven tafel.

Extra beveiliging

Wil je zelf niet constant controleren of een e-mailtje of berichtje echt is, maar kun je daar wat extra hulp bij gebruiken? Kies dan voor een goed beveiligingspakket. Vrijwel alle beveiligingssuites vissen dergelijke mailtjes er zo voor je uit en markeren deze als zijnde spam, of verplaatsen deze dan automatisch naar een aparte folder in je mailbox.

Bitdefender Premium Security is een allround beveiligingspakket die je mailboxen in de gaten houdt en automatisch controleert op spamberichten en scam-mails. Mailtjes die veilig zijn worden indien gewenst aangeduid met een groen 'Bitdefender Safe'-labeltje. Prettig daarbij is dat je die aanduiding ook op andere apparaten ziet waar je je mail leest, omdat Bitdefender op serverniveau controleert en niet alleen je lokale mailbox. Alles wordt dus online al voor je in de gaten gehouden.

Dat geldt natuurlijk ook voor alle software die je downloadt, ook dat wordt gecontroleerd op de aanwezigheid van malware. En wie het zekere voor het onzekere neemt, maakt in Bitdefender ook nog eens gebruik van de extra AI-hulp Scam Copilot. Dankzij de ingebouwde chatfunctie kun je bijvoorbeeld een vraag stellen over scamming, maar ook een screenshot sturen van een sms- of WhatsApp-bericht. Scam Copilot scant het bericht en kan aangeven of het om een scambericht gaat.

Blijf alert

Een compleet beveiligingspakket is tegenwoordig toch echt wel een must. Zulke software neemt je aardig wat werk uit handen wat betreft de controle op fishing- en scammingmailtjes en de continu beveiliging van je apparaten als het op virussen en malware aankomt. De ontwikkelingen gaan echter snel en AI wordt meer en meer gebruikt om mensen te misleiden. Dat betekent dat je zelf ook constant alert moet blijven en je jezelf eigenlijk moet trainen om valse berichten te herkennen. Met een extra hulp als Scam Copilot van Bitdefender kun je dergelijke berichten al veel sneller onderscheppen, maar vereist het nog wel een extra stap aan jouw zijde, zoals het opsturen van een verdachte screenshot van een nep-WhatsApp-bericht. Blijf dus altijd opletten, hoe echt een bericht ook lijkt.

De Google Pixel 10 Pro XL is de nieuwste en duurste reguliere smartphone van het merk. In deze review nemen we het toestel met een adviesprijs van 1299 euro onder de loep.

Herkenbaar ontwerp met nieuwtje

Leg je de Pixel 10 Pro XL naast de 9 Pro XL, dan moet je wel heel goed kijken om verschillen te ontdekken. De toestellen ogen praktisch identiek. Maar er zijn wel degelijk verschillen. De Pixel 10 Pro XL is bijvoorbeeld nog zwaarder geworden en is met zijn 232 gram een van de zwaarste telefoons van het moment.

©Rens Blom

Daarnaast ondersteunt de Pixel 10 Pro XL als eerste bekende Android-smartphone magnetische accessoires aan de achterzijde (via Qi2). Je kunt bestaande Apple MagSafe-accessoires van je iPhone daardoor met de Pixel 10 Pro XL gebruiken, wat tof is en goed werkt.

©Rens Blom

Goed om te weten: naast de Pixel 10 Pro XL zijn er ook een kleinere Pixel 10 en 10 Pro, die uiteraard andere specificaties én prijzen hebben. De Pixel 10 Pro XL heeft een prachtig 6,8-inch oledscherm dat bij de beste schermen hoort. Meer hoeven we er niet over te zeggen. De vingerafdrukscanner achter het scherm functioneert bovendien erg goed.

©Rens Blom

Niet de beste specificaties

Van een smartphone die maar liefst 1299 euro kost verwachten we heel goede specificaties. Google snapt dat en stopt daarom een royale 16 GB werkgeheugen in de Pixel 10 Pro XL, aangevuld met minimaal 256 GB opslagcapaciteit. Maar nu komt het: de Tensor G5-processor van Google zelf haalt het niet bij de chips in andere topsmartphones. Googles Pixel 10 Pro XL is in benchmarks minder snel en beperkt de chip sneller bij gamen om niet te warm te worden. Op papier jammer, in de praktijk merk je hier echter minder van. De smartphone is dan ook snel zat.

Waar je méér van merkt, is de accuduur. De Pixel 10 Pro XL heeft een 5200mAh-accu, wat een redelijk gangbare accucapaciteit is voor een 6,8inch-smartphone. Het lijkt er echter op dat de Tensor G5-chip en het modem minder energiezuinig zijn, want de accuduur maakt weinig indruk. Net als voorgaande Pixel-telefoons moeten we de Pixel 10 Pro XL steevast aan de oplader leggen als we gaan slapen. Op zo'n dag lezen we best wat nieuws op de telefoon, gebruiken we sociale media, plegen we wat belletjes, maken we foto's en gebruiken we een halfuur tot uur de hotspot-functie om in de trein te internetten op onze laptop. Veel andere telefoons hebben aan het eind van zo'n dag meer accu over dan de Pixel 10 Pro XL.

Opladen kan de smartphone via usb-c en draadloos. Bekabeld is de snelste methode; het duurt dan anderhalf uur om de accu volledig op te laden.

©Rens Blom

Uitstekende camera's

Pixel-smartphones staan al jaren bekend om hun uitstekende camera's. De Pixel 10 Pro XL houdt die reputatie hoog en biedt je drie geavanceerde camera's op de achterkant. Het gaat om een primaire camera, een groothoekcamera en een zoomcamera. Met alle camera's kun je overdag én in het donker echt hele goede foto's en video's schieten. Het verschil met de Pixel 9 Pro XL, die we hiervoor regelmatig gebruikten, vinden we echter niet groot. Gek is dat niet, want de 10 Pro XL heeft dezelfde camera's als zijn voorganger. Google zegt wel dat de optische beeldstabilisatie verbeterd is en voegt een zoommodus (tot 100x) toe, die sterk leunt op kunstmatige intelligentie (AI). En ja, tientallen keren zoomen is grappig, maar de resultaten zijn veel minder mooi dan een 'echte foto'. Wij adviseren je daarom om maximaal 10x te zoomen. Dan krijg je echt nog prima foto's.

Hieronder zie je twee fotoseries met telkens van boven naar beneden de hoofdcamera, de groothoekcamera en verschillende zoomstanden.

©Rens Blom

©Rens Blom

Opfrisbeurt voor software

Op de Pixel 10 Pro XL is Android 16 geïnstalleerd, de nieuwste software. Versie 16 oogt visueel anders dan versie 15 en is met name kleurrijker en vrolijker. Je kunt ook wat meer visuele zaken personaliseren. Wij zijn wel fan van deze opfrisbeurt.

Google stopt de software vol met AI-functies. Wat direct opvalt, is dat de Pixel 10 Pro XL in bijvoorbeeld de Verenigde Staten veel meer AI-functies heeft dan in Nederland. De AI werkt sowieso beter in het Engels. De functies die je hier wél kunt gebruiken, zijn overwegend nuttig en zeker het proberen waard. Nu maar hopen dat er meer (aangekondigde) functies naar Nederland komen.

Het updatebeleid van Google blijft erg goed: zeven jaar Android- en beveiligingsupdates. Wij vinden zeven jaar heel netjes, want we kunnen ons goed voorstellen dat het toestel na zeven jaar gebruik naar het einde van zijn (technische) levensduur kruipt.

Conclusie: Google Pixel 10 Pro XL kopen?

De Google Pixel 10 Pro XL is een fraaie en complete smartphone met erg goede camera's en zeven jaar software-updates. De ondersteuning voor magnetische (oplaad)accessoires is een mooie vernieuwing en we zien ook potentieel voor de AI-functies. De accuduur is echter een zwakker punt en de adviesprijs vinden we ook aan de hoge kant.