Als je Mac niet meer zo soepel loopt, dan kun je besluiten om een oudere, minder veeleisende versie van het macOS-besturingssysteem te installeren. Dit is in principe geen ingewikkeld proces, maar je moet wel even weten waar je die oudere versies kunt vinden.

Zorg voor een back-up

Het is vooraf goed om te weten dat niet alle versies van macOS op alle apparaten werken. Zo kun je op een Mac met de eigen M1-chip van Apple bijvoorbeeld niet een versie ouder dan Big Sur installeren. Meestal ondersteunt een Mac enkel het besturingssysteem dat al op het apparaat aanwezig was toen je het kocht, of nieuwere versies ervan die later verschenen. Met een tool als Patched Sur kun je altijd nieuwe versies van macOS installeren, zelfs als je apparaat deze in principe niet uit zichzelf ondersteunt. Vaak is dit niet aan te raden, omdat je Mac dit niet zal trekken.

Zorg in ieder geval dat je voldoende back-ups maakt, zodat je je pc altijd weer kunt terugzetten. Bedenk ook dat het niet altijd mogelijk is om back-ups die je met Time Machine maakt, terug te zetten in een oudere versie van macOS. Zo is bijvoorbeeld gebleken dat back-ups die zijn gemaakt in Big Sur, niet zo makkelijk terug te zetten zijn in macOS Catalina uit 2019. Je kunt een ander back-updienst gebruiken of zelf handmatig je belangrijkste bestanden overzetten op een harde schijf, die je dan op je nieuwe systeem weer terugzet. 

Oude versies downloaden

In de Mac App Store kun je de meeste oudere versies van macOS downloaden, maar vaak vind je deze niet als je ernaar zoekt. Daarom hebben we directe linkjes naar de verschillende versies van het besturingssysteem op een rijtje gezet:

macOS Big Sur (2020)
macOS Catalina (2019)
macOS Mojave (2018)
macOS High Sierra (2017)

Heb je het installatieprogramma gedownload, ga dan nog niet verder met de installatie. 

Download ook OS X El Capitan. Safari downloadt dit oudere installatieprogramma als een schijfkopie met de naam InstallMacOSX.dmg. Open de schijfkopie en voer het installatieprogramma uit dat daarin staat onder de naam InstallMacOSX.pkg. Hiermee installeer je een app met de naam OS X El Capitan-installatie in de map Apps en vanuit deze app ga je de oudere versie van macOS installeren. 

Oude versies installeren

Om een oudere versie van macOS te installeren, dien je eerst een opstartschijf te maken om het besturingssysteem vanaf een externe schijf te kunnen installeren. Apple adviseert een USB-stick te gebruiken met minimaal 14GB aan beschikbare ruimte.

Steek de USB-stick in je computer en open Schijfhulpprogramma. Onder Extern zie je de stick staan. Klik bovenaan op Wissen en kies APFS (als je macOS Sierra of later installeert) of macOS Extended (als je El Capitan of eerdere versies installeert). Geef de stick een nieuwe naam, bijvoorbeeld MyVolume, en klik op Wissen.

Het makkelijkste is om Terminal te gebruiken om een opstartschijf aan te maken. In Terminal kun je door middel van een enkele commando de opstartschijf aanmaken, al verschilt het per macOS-versie welke commando je precies moet gebruiken.

In dit geval gaan we ervan uit dat je Big Sur wilt installeren. De commando ziet er dan als volgt uit: 

sudo /Applications/Install\ macOS\ Big\ Sur.app/Contents/Resources/createinstallmedia --volume /Volumes/MyVolume

We gaan er ook vanuit dat het installatieprogramma nog steeds in de map Apps staat en dat MyVolume de naam is van de USB-stick. Als je de stick toch een andere naam hebt gegeven, vervang je MyVolume in deze commando's door de naam van je stick.

Je kunt de commando aanpassen op basis van welke versie van macOS je wilt installeren. Wil je High Sierra installeren, dan zal de commando eerder als volgt zijn: 

sudo /Applications/Install\ macOS\ High\ Sierra.app/Contents/Resources/createinstallmedia --volume /Volumes/MyVolume

Na het typen van het commando druk je op Enter en vul je je wachtwoord in. Bevestig vervolgens dat je je stick gaat overschrijven.

Nu kun je macOS daadwerkelijk installeren. Dit proces kan wat verschillen per Mac. Zorg eerst dat je je computer uit hebt staan. Heb je een Mac met de M1-chip van Apple, dan steek je de opstartschijf, je USB-stick dus, in de Mac en schakel je de Mac in terwijl je de aan-/uitknop ingedrukt houdt totdat je het venster met de opstartopties ziet. Selecteer hier de opstartschijf en je kunt het installatieproces starten.

Bij een Mac met een Intel-processor doorloop je dezelfde stappen, maar houdt je in plaats van de aan-/uitknop de Option-toets (Alt) ingedrukt tijdens het opstarten. Kies dan voor de opstartschijf en klik vervolgens op de pijl omhoog of op Enter.

Op deze manier kun je een oudere macOS versie gaan installeren. 

Tabbladen zijn handig, maar kunnen al snel uitmonden in een onoverzichtelijke wirwar. Om dat probleem aan te pakken, introduceerde Google Chrome tabgroepen: een slimme manier om je openstaande tabs te ordenen en labelen.

Stap 1: Nieuwe groepen

Zorg eerst dat je de nieuwste versie van Chrome op je laptop hebt staan. Klik op de drie puntjes rechtsboven, kies Help / Over Google Chrome en installeer eventueel de update. Om tabbladgroepen in de vingers te krijgen, open je snel een paar tabbladen. Denk aan pagina's over hetzelfde onderwerp of project. Klik met de rechtermuisknop op een tabblad en kies Toevoegen aan een nieuwe groep.

Stap 2: Naam en kleur

Er verschijnt een venstertje waarin je de groep een naam en kleur kunt geven. Kies een korte, herkenbare naam die het onderwerp van de groep weergeeft, zoals 'Werk', 'Recepten' of 'Vakantieplanning'. Een kleur toewijzen helpt je om snel onderscheid te maken tussen verschillende groepen. De groep verschijnt vervolgens als een gekleurde knop tussen je tabbladen. Een groot voordeel: als je op de groepsnaam klikt, worden de bijbehorende tabbladen ingeklapt, dat bespaart ruimte.

Tabbladen kun je later eenvoudig toevoegen: klik met de rechtermuisknop op het gewenste tabblad en kies de gewenste groep.

Stap 3: Groep sluiten

Klik je met de rechtermuisknop op de naam van de tabbladgroep, dan krijg je andere mogelijkheden. Met de optie Nieuw tabblad in groep open je een leeg tabblad in de bestaande groep. Het is ook mogelijk om een bestaand tabblad gewoon in de groep te slepen. Kies je Groep verplaatsen naar een nieuw venster, dan opent Chrome een nieuw browservenster met daarin alle opgenomen tabbladen. Met de opdracht Groep sluiten verdwijnt de groep van je scherm. Dit doe je als je de hele groep niet meer nodig hebt en je de tabbladen niet langer wilt openhouden. Met Groep verwijderen (in sommige versies: Groep opheffen) blijven de tabbladen open, maar worden ze losgekoppeld van de groep. De kleur en de groepsnaam verdwijnen. Dit doe je als je de inhoud nog nodig hebt, maar je geen groepsindeling meer wilt.

5x Chromebooks

Zeg je Chrome, dan denk je ook al snel aan Chromebooks. Hieronder een selectie 5 fijne modellen.

Acer Chromebook Plus 514

Compacte 14-inch Chromebook met vlotte prestaties, lichte aluminium behuizing en degelijke accuduur.

HP Chromebook x360 14b‑cd0625nd

14″ touchscreen Chromebook met 8 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor alle dagelijkse taken.

Acer Chromebook Plus 515 CB515-2H-32UH

Stevige 15,6″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel Core-i3, 8 GB RAM en 128 GB SSD, geschikt voor werk, school, surfen en media.

Lenovo IdeaPad / Slim 3 Chrome / 83BN0038MH

Compacte 14″ Chromebook met Full HD-scherm en Intel Core i3, prima voor school, mail, web en licht werk.

HP Chromebook 14a-nf0050nd

Lichte 14″ Chromebook met Full HD-scherm, Intel N-processor, 4 GB RAM en 128 GB opslag; geschikt voor internet, mail, documenten en basisgebruik op school of werk.

Je staat in de parfumerie en ziet drie flacons die er bijna identiek uitzien. De naam is hetzelfde en het merk is hetzelfde, maar het prijsverschil tussen die drie is groot. Dat komt doordat er eigenlijk drie verschillende varianten zijn: parfum, eau de parfum en eau de toilette. Hoewel het verleidelijk is om simpelweg op het prijskaartje af te gaan, is het slim om te weten wat je precies koopt. De verschillen tussen die drie zijn namelijk groter dan je denkt. Hoe dat precies zit, lees je hier.

Om de juiste keuze te maken, moet je eerst begrijpen hoe een geur eigenlijk in elkaar zit. In de basis bestaat elk luchtje uit een mengsel van alcohol, water en geurstoffen (ook wel parfumolie genoemd). De alcohol fungeert als de drager: zodra je sprayt, verdampt de alcohol en blijven de geurstoffen achter op je huid. Het grote onderscheid tussen de verschillende varianten zit hem puur in de concentratie van die parfumolie. De vuistregel is simpel: hoe hoger het percentage geurstoffen, hoe intenser de geur is en hoe langer je er plezier van hebt.

Parfum (extrait de parfum)

Als we het in de volksmond hebben over 'parfum', bedoelen we vaak gewoon een lekker luchtje. Maar in de officiële termen is parfum (of extrait de parfum) de meest pure en kostbare variant die je kunt kopen. Met een concentratie aan geurstoffen die meestal tussen de 20 en 40 procent ligt, is dit de absolute topklasse.

Omdat de concentratie zo hoog is, bevat deze variant relatief weinig alcohol. Dit maakt puur parfum vaak een uitstekende keuze voor mensen met een gevoelige huid, omdat alcohol de huid kan uitdrogen. De geur is vol, diep en blijft met gemak de hele dag - en vaak zelfs de volgende ochtend nog - hangen. Je hebt er extreem weinig van nodig; vaak wordt parfum daarom niet in een sprayfles verkocht, maar in een klein flesje waarmee je een paar druppels op de huid dept.

Eau de parfum (EDP)

Kijk je in het badkamerkastje van de gemiddelde Nederlander, dan is de kans groot dat je daar een eau de parfum aantreft. Met een geurconcentratie van 15 tot 20 procent biedt deze variant de gulden middenweg. Het is minder zwaar en olieachtig dan puur parfum, maar krachtig genoeg om een hele werkdag of een avond uit mee te gaan. Meestal blijft een eau de parfum zo'n zes tot acht uur goed waarneembaar.

Eau de parfum richt zich vaak op de zogenoemde 'hartnoten' van een geur. Dit zijn de geuren die tevoorschijn komen nadat de eerste alcohol is verdampt. Hierdoor is de geur vaak wat dieper en warmer, wat hem geschikt maakt voor zowel dagelijks gebruik als speciale gelegenheden.

Eau de toilette (EDT)

De term 'eau de toilette' klinkt chique, maar betekent letterlijk 'toiletwater'. Dit stamt uit de tijd dat men deze geur gebruikte om zich in de ochtend mee op te frissen ('toilet maken'). Deze variant is met een percentage van 5 tot 15 procent geurstoffen een stuk lichter en vluchtiger dan (eau de) parfum.

Waar een eau de parfum de diepte in gaat, focust een eau de toilette zich meestal op de toptonen. Dit zijn vaak frisse citrus- of fruitgeuren die je direct ruikt bij het sprayen, maar die ook sneller vervliegen. Een eau de toilette blijft gemiddeld drie tot vijf uur hangen. Het is dan ook een goede keuze voor mensen die niet van zware, bedwelmende geuren houden, of voor gebruik op kantoor waar je je collega's niet wilt overweldigen. Houd er wel rekening mee dat je deze geur halverwege de dag waarschijnlijk even opnieuw moet aanbrengen.

Prijs versus kwaliteit: wat is nu echt goedkoper?

Het lijkt een simpele rekensom: een grote fles eau de toilette is aan de kassa vaak goedkoper dan een klein flesje eau de parfum. Toch kan die goedkopere fles op de lange termijn duurkoop zijn. Omdat eau de toilette sneller vervliegt, heb je de neiging om royaal te sprayen en dit gedurende de dag te herhalen. Hierdoor gaat de fles veel sneller leeg.

Bij een eau de parfum of puur parfum is de aanschafprijs hoger, maar heb je aan één keer een beetje aanbrengen in de ochtend vaak genoeg voor de hele dag. Je doet dus aanzienlijk langer met de flacon.

Wanneer draag je wat?

Als je twijfelt over welke variant je moet kopen, laat dit dan afhangen van het seizoen en de gelegenheid. Warmte versterkt namelijk geur. In de zomer, wanneer je huid warm is, kan een zwaar parfum al snel te overheersend en plakkerig aanvoelen. Een lichte, frisse eau de toilette is dan perfect. In de winter is het juist andersom: kou zorgt ervoor dat geuren minder goed vrijkomen en snel wegvallen. In die maanden, en zeker 's avonds tijdens een diner of feestje, komt een rijkere eau de parfum of parfum veel beter tot zijn recht.

Haal alles uit je geur

Heb je eenmaal je keuze gemaakt, dan wil je natuurlijk dat je zo lang mogelijk lekker ruikt. Een veelgemaakte fout is het wrijven van de polsen na het sprayen. Doe dit niet; door de wrijving creëer je warmte die de geurmoleculen kapotmaakt, waardoor vooral de frisse toptonen direct verdwijnen en de geur vlakker wordt.

Daarnaast hecht parfum slecht op een droge huid. Wil je dat je geur echt lang blijft hangen? Smeer je huid dan eerst in met een geurloze bodylotion of een crème uit dezelfde geurlijn voordat je gaat sprayen. De vetten in de crème houden de geurstoffen vast, zodat jij - of je nu kiest voor eau de toilette of parfum - de hele dag heerlijk ruikt.