ID.nl logo
Python programmeren op microcontrollers
© PXimport
Huis

Python programmeren op microcontrollers

Python is een populaire programmeertaal, maar die wordt meestal alleen op computers gebruikt. Ook op het kleine computerbordje Raspberry Pi is de taal populair. Wil je microcontrollers programmeren, die nog minder krachtig zijn, dan is Python niet geschikt. Maar er is een versie van Python voor microcontrollers: MicroPython. Onder meer de Raspberry Pi Pico en de BBC micro:bit 2 worden ondersteund.

Python is een programmeertaal die bekendstaat om zijn leesbaarheid. Deze taal is relatief gemakkelijk te leren en je kunt met vrij weinig regels code al mooie resultaten verkrijgen. En tegelijk is het een krachtige taal, die veel in de industrie wordt gebruikt. Zo zijn de grootste projecten voor machinaal leren in Python geschreven.

01 Python voor microcontrollers

Terwijl Python heel efficiënt is voor de programmeur, is de taal niet efficiënt voor de processor. Op je computer en zelfs op een Raspberry Pi is dat doorgaans geen probleem, want die hebben voldoende rekenkracht en geheugen. Maar microcontrollers (zie het kader ‘Wat is een microcontroller?’) hebben geen gigahertzen en gigabytes tot hun beschikking. Daarom worden ze doorgaans geprogrammeerd in een taal zoals C.

MicroPython biedt hiervoor een oplossing: het is een efficiënte implementatie van de taal, geoptimaliseerd voor microcontrollers. Deze taal biedt bovendien een subset van de standaardbibliotheek van Python, zodat je de meestgebruikte Python-modules ook op microcontrollers kunt inzetten. Als je geen geavanceerde zaken of externe modules gebruikt, kun je gewoon Python-code die op je computer of Raspberry Pi draait, overzetten naar een ondersteunde microcontroller.

©PXimport

Wat is een microcontroller?

Een microcontroller is een chip die eigenlijk een hele computer in één pakket bevat. Daarin zitten een processor, geheugen (RAM en ROM) en allerlei poorten naar de buitenwereld. Microcontrollers zijn ontworpen om specifieke toepassingen uit te voeren, zoals in een magnetron, pinautomaat, wasmachine of een pacemaker. Een laag stroomverbruik en een lage kostprijs zijn voor die toepassingen belangrijk, en dat betekent dus ook lagere prestaties en minder geheugen. In de praktijk gebruik je niet de microcontroller zelf, maar een ontwikkelbordje, zoals de Raspberry Pi Pico met de RP2040-microcontroller of de BBC micro:bit 2 met de Nordic nRF52833-microcontroller. Overigens bevatten beide bordjes nog een tweede microcontroller, namelijk voor de usb-communicatie.

02 Ondersteunde microcontrollers

De ontwikkelaar van MicroPython heeft een ontwikkelbordje gemaakt dat officieel wordt ondersteund, het pyboard. Maar ondertussen is er ook ondersteuning toegevoegd voor talloze andere microcontrollerplatformen. We gebruiken twee populaire bordjes in deze masterclass: de Raspberry Pi Pico en de BBC micro:bit 2.

De Raspberry Pi Pico (of kortweg Pico) is een kaal printplaatje van de Raspberry Pi Foundation. Het hart bestaat uit de RP2040, een microcontroller die de stichting achter de Raspberry Pi zelf heeft ontwikkeld. Je zou het bordje als een krachtiger alternatief voor de Arduino-bordjes kunnen beschouwen. Soldeer je er een pinheader op, dan kun je allerlei elektronische componenten aansturen.

De BBC micro:bit 2 is een heel ander bordje: het heeft een ledmatrix ingebouwd, knoppen, een aanraaksensor, accelerometer, magnetometer, microfoon en een luidspreker. Daardoor is dit het ideale microcontrollerbordje om mee te experimenteren als je je nog niet comfortabel voelt om elektronische componenten te hanteren en te solderen. Als je nog de eerste versie van dit bordje hebt, kun je die ook nog met MicroPython gebruiken.

03 Zet MicroPython op de Pico

We gaan eerst aan de slag met de Raspberry Pi Pico. Eerst dien je MicroPython in het flashgeheugen te zetten. Download daarvoor het UF2-bestand van MicroPython voor dit bordje. Op het moment van schrijven was de recentste versie rp2-pico-20210202-v1.14.uf2, maar er staan ook enkele nieuwere ‘unstable’ versies. Laat je niet afschrikken door de term unstable: zelfs de website van de Raspberry Pi Foundation verwijst naar de unstable versies. Download gewoon de recentste.

Sluit daarna een usb-kabel aan op de micro-usb-poort van de Pico, houd de witte knop BOOTSEL op het bordje ingedrukt en steek dan de andere kant van de kabel in een usb-poort van je computer. Laat daarna de knop los. De interne opslag wordt nu aangekoppeld als opslagapparaat. Dat werkt zowel in Windows als Linux en macOS. Kopieer nu gewoon het UF2-bestand naar de schijf van je Pico. Daarna wordt de schijf ontkoppeld en reboot de microcontroller. Er draait nu MicroPython op.

©PXimport

04 Installeer Thonny

De gemakkelijkste manier om Python-opdrachten op de Pico uit te voeren, is met een ontwikkelomgeving die MicroPython ondersteunt. Thonny is er daar één van en ook nog eens gebruiksvriendelijk voor beginners. Download wel de nieuwste versie. Heb je al een oudere versie, upgrade die dan. Gebruik je Linux, installeer dan niet de oudere versie uit de repository van je distributie, maar installeer de nieuwste met pip:

pip3 install thonny

Open in Thonny het menu Tools / Options en ga naar het tabblad Interpreter. Kies daar in de uitklaplijst MicroPython (Raspberry Pi Pico). Onder Port kies je in de uitklaplijst het herkende bordje. Onder Linux is dat bijvoorbeeld Board in FS mode - Board CDC (/dev/ttyACM0). Bevestig onderaan met OK.

©PXimport

05 De interface van Thonny

Je ziet nu rechts onderaan in Thonny MicroPython (Raspberry Pi Pico) staan. Dat is het teken dat Thonny met je Pico is verbonden. Linksboven zie je een leeg tekstveld waar je een programma kunt intypen. Rechtsboven zie je in het tabblad Variables de modules machine en rp2 vermeld. Dat zijn de MicroPython-modules die toegang geven tot specifieke functionaliteit van de Pico.

Linksonder vind je het tabblad shell. Hier kun je Python-opdrachten invullen, die onmiddellijk uitgevoerd worden op de Pico. Dit venster is je rechtstreekse verbinding met de MicroPython-software die op de Pico draait. Je ziet dat aan de regel MicroPython v1.14 on 2021-03-10; Raspberry Pi Pico with RP2040. De regels ervoor gaf de shell je toegang tot Python op je computer.

©PXimport

06 Schakel de led in

De regel >>> is de opdrachtprompt, die aanduidt dat je hierachter je Python-opdrachten kunt invoeren. Voer nu na die >>>-prompt achtereenvolgens de volgende opdrachten in:

from machine import Pin

led = Pin(25, Pin.OUT)

led.value(1)

Met de eerste opdracht importeer je de klasse Pin uit de module machine, waarna die ook in het tabblad Variables wordt toegevoegd. Daarna definieer je een variabele led die verwijst naar pin 25 die je als uitvoer configureert. GPIO25, zoals pin 25 ook wordt genoemd, is intern verbonden met de led die je naast de micro-usb-poort op het bordje ziet. Ook deze variabele wordt in het tabblad Variables toegevoegd.

De derde opdracht schrijft tot slot de waarde 1 naar pin 25, met als resultaat dat de led aan gaat. Als je de led nu weer wilt uitschakelen, typ je in de shell:

led.value(0)

©PXimport

07 Programma schrijven

Als de led aan is en je de Pico afkoppelt en weer aansluit, blijft de toestand niet behouden: de led is weer uit. Dat is zo omdat je handmatig opdrachten invoerde en er geen programma op de Pico draaide. Maar je kunt ook een programma in het flashgeheugen van de Pico schrijven, dat altijd draait zodra je het bordje opstart.

Typ daarvoor de volgende code in het tekstveld links bovenaan in:

from machine import Pin, Timer

led = Pin(25, Pin.OUT)

tim = Timer()

def tick(timer):

global led

led.toggle()

tim.init(freq=5, mode=Timer.PERIODIC, callback=tick)

Dit stukje code definieert een led, maar ook een timer. De functie tick die daarna komt, schakelt de led telkens over van aan naar uit en andersom. Omdat de toestand van de led bij opeenvolgende aanroepen behouden moet blijven, wordt de variabele led daar als global gedefinieerd. In de laatste regel start de code een timer die 5 keer per seconde de functie tick aanroept.

08 Programma op de Pico

Klik daarna op het icoontje van de groene cirkel met de witte driehoek (Run current script) en selecteer Raspberry Pi Pico als de plaats om het script in op te slaan. Kies als bestandsnaam main.py. De led op de Pico begint nu vijf keer per seconde te knipperen, en als je de usb-kabel uittrekt en weer aansluit, begint de led onmiddellijk weer te knipperen. Het programma staat nu in het flashgeheugen en wordt automatisch uitgevoerd.

Dit is een basisprogramma in MicroPython voor de Raspberry Pi Pico, maar uiteraard is er nog veel meer mogelijk als je elektronische componenten gaat aansluiten. Je kunt externe leds aansturen, knoppen inlezen, maar ook een schermpje en sensoren aansluiten. Je zult dan twee pinheaders aan de zijkanten van de Pico moeten solderen om het bordje in een breadboard te kunnen steken. Maar de BBC micro:bit 2 heeft standaard al heel wat componenten ingebouwd, dus laten we daar eens naar kijken.

©PXimport

09 Zet MicroPython op de BBC micro:bit 2

Voordat je MicroPython op de BBC micro:bit 2 zet, download je het best de nieuwste firmware. Houd de resetknop naast de micro-usb-poort op de micro:bit 2 ingedrukt, sluit de usb-kabel op je computer aan en laat de knop dan los. Je computer ziet nu een schijf met de naam MAINTENANCE. Kopieer het hex-bestand met de firmware naar die schijf.

De eenvoudigste manier om MicroPython op de BBC micro:bit 2 te zetten, is om de site te bezoeken en de voorbeeldcode die er zichtbaar is naar het bordje te schrijven. Dat werkt overigens alleen in Chrome of een Chrome-gebaseerde browser, omdat die WebUSB gebruikt. Klik bovenaan links op Connect terwijl je micro:bit 2 is aangesloten. Kies dan het apparaat dat verschijnt. Als alles goed is, ben je nu verbonden en verandert de knop in Disconnect.

Klik daarna links bovenaan op Flash. Dit duurt de eerste keer lang omdat MicroPython zelf wordt weggeschreven. Daarna draait het voorbeeldprogramma, dat continu de tekst ‘Hello, World!’ laat scrollen en daarna een hartje laat zien.

©PXimport

10 Afbeeldingen

In de eerste regel van de voorbeeldcode importeer je alles uit de module microbit. Een van de belangrijkste onderdelen is het object display, waarmee je tekst kunt laten scrollen of afbeeldingen kunt tonen op de 5x5-ledmatrix. De micro:bit-module heeft al heel wat voorgedefinieerde afbeeldingen, zoals Image.HEART, Image.SMILE en Image.PACMAN.

Je kunt de ledmatrix ook meerdere afbeeldingen achter elkaar laten tonen, als een soort animatie. Dan geef je in MicroPython gewoon een lijst van de afbeeldingen door en de tijd tussen de afbeeldingen. De module heeft ook al enkele lijsten voorgedefinieerd, bijvoorbeeld van alle klokken:

from microbit import *

display.show(Image.ALL_CLOCKS, loop=True, delay=100)

Als je nu weer op Flash drukt bovenaan links in de webeditor voor de micro:bit 2, laat dit een wijzer van een klok ronddraaien.

11 Knoppen

De micro:bit 2 heeft ook twee knoppen: links de knop A en rechts de knop B. Je laat de micro:bit reageren op het indrukken van een knop door continu te controleren of beide knoppen zijn ingedrukt en dan iets anders op de ledmatrix te tonen. Dat gaat als volgt:

from microbit import *

while True:

if button_a.is_pressed():

display.show(Image.ARROW_W)

elif button_b.is_pressed():

display.show(Image.ARROW_E)

else:

display.clear()

Met while True: voer je een oneindige lus uit. Als knop A ingedrukt is, komt er een pijl naar links in beeld. Als knop B ingedrukt is, een pijl naar rechts. En als er niets ingedrukt is, dan blijft de ledmatrix leeg.

©PXimport

12 Dobbelsteen

Net zoals je in een while-lus kunt controleren of de knoppen zijn ingedrukt, kun je ook de ingebouwde sensoren van de micro:bit 2 uitlezen. Een interessante is de accelerometer. De micro:bit-module heeft zelfs enkele gebruiksvriendelijke methodes gedefinieerd die de ruwe waardes al interpreteren.

Zo kun je eenvoudig controleren of je met de micro:bit 2 schudt, en dan een muziekje afspelen en een willekeurig getal van 1 tot 6 tonen. Een elektronische dobbelsteen dus:

from microbit import *

import music

import random

while True:

if accelerometer.was_gesture('shake'):

display.clear()

music.play(music.POWER_UP)

display.show(random.randint(1, 6))

Een mooiere versie hiervan zet elk getal om in een afbeelding:

from microbit import *

import music

import random

numbers = [Image("00000:00000:00900:00000:00000"),

Image("00000:00000:90009:00000:00000"),

Image("00009:00000:00900:00000:90000"),

Image("90009:00000:00000:00000:90009"),

Image("90009:00000:00900:00000:90009"),

Image("90009:00000:90009:00000:90009")]

while True:

if accelerometer.was_gesture('shake'):

display.clear()

music.play(music.POWER_UP)

number = random.randint(1, 6)

display.show(numbers[number-1])

De lijst numbers bevat afbeeldingen van de cijfers 1 tot en met 6, waarbij je elke afbeelding led per led opbouwt. Een 0 schakelt de led uit en een 9 zet de led op maximale helderheid. Tussen elke regel van vijf pixels zet je een dubbele punt.

©PXimport

13 PIR-sensor aansluiten

Aan de onderkant van de micro:bit 2 zit een goudgekleurde strook met delen 0, 1, 2, 3V en GND, waarop je met krokodillenklemmen externe componenten kunt aansluiten. Je hebt hier dus geen breadboard en jumperwires voor nodig. Hier sluit je bijvoorbeeld een PIR-sensor op aan, die beweging detecteert.

Een PIR-sensor heeft normaal drie pinnen. Bij de AM312, een kleine sensor die je voor enkele euro’s koopt, heten die pinnen VIN, OUT en GND. VIN sluit je met een krokodillenklem op 3V van de micro:bit aan, OUT op 0 en GND op GND. Zorg dat de krokodillenklemmen elkaar en/of de andere pinnen niet raken.

©PXimport

14 Bewegingsdetectie

Als je dit aangesloten hebt, kun je van je micro:bit 2 een bewegingsmelder maken. De code daarvoor is eenvoudig:

from microbit import *

while True:

if pin0.read_digital():

display.show(Image.SQUARE)

else:

display.clear()

Je leest in dit script continu de digitale waarde van pin 0 in. De PIR zet een spanning van 3,3 V op de pin als hij beweging detecteert en dan leest de micro:bit 2 een 1 in. De code toont dan een vierkant op het scherm (de ledmatrix). Wanneer er geen beweging is, zet de PIR een spanning van 0 V op de pin, en leest de micro:bit 2 een 0 in. In dat geval wordt het scherm leeggemaakt.

©PXimport

CircuitPython

Er bestaat nog een andere versie van Python voor microcontrollers: CircuitPython. Dit is een afsplitsing van MicroPython die wordt ontwikkeld door Adafruit, bekend van allerlei elektronicaproducten. CircuitPython ondersteunt de microcontrollerbordjes van Adafruit gebaseerd op een Atmel SAMD21, Atmel SAMD51 of Nordic nRF52840. In de praktijk lijkt CircuitPython veel op MicroPython en je kunt veel kennis die je hebt opgebouwd met de ene versie ook gebruiken voor de andere. Als je hardware van Adafruit gebruikt, heeft CircuitPython als voordeel dat het modules bevat om alle Adafruit-hardware te gebruiken.

©PXimport

▼ Volgende artikel
Vermijd pottenkijkers: zo beveilig je je camera of deurbel optimaal
Huis

Vermijd pottenkijkers: zo beveilig je je camera of deurbel optimaal

Misschien heb je er wel een: een beveiligingscamera of videodeurbel waarmee je je woning via een online-verbinding in de gaten kunt houden. Dat kan handig zijn, maar er zijn ook privacyrisico's. Als je niet voorzichtig bent, kunnen onbevoegden namelijk toegang krijgen tot jouw camerabeelden. In dit artikel geven we wat tips om dat te voorkomen.

In dit artikel bespreken we manieren waarop je kunt voorkomen dat mensen je zomaar in je tuin of huiskamer kunnen begluren via je videodeurbel of IP-camera. We gaan daarbij in op de volgende aspecten:

  • De keuze van de camera 
  • Het instellen van een (uniek) wachtwoord
  • Het (zo veel mogelijk) voorkomen van hacks

Ook lezen: 5 fouten met je beveiligingscamera die je hierna nooit meer maakt

Kies een betrouwbaar merk

Er zijn natuurlijk heel veel soorten beveiligingscamera's voor consumenten, maar de privacyrisico's die wij bespreken spelen zich vooral af bij videodeurbellen en zogenoemde IP-camera's. Deze hebben als overeenkomst dat ze de opgenomen beelden online opslaan, zodat je via een website of app altijd toegang hebt tot de camerafeeds.

Mocht je op zoek zijn naar zo'n apparaat, zorg er dan voor dat het merk betrouwbaar en privacyvriendelijk is. Zo adviseren experts om op te passen met Chinese merken als Dahua en Hikvision, en Chinese smarthomeplatformen als Tuya (waar onder meer de camera's van Action, Woox en Marmitex gebruik van maken). Hoewel het niet is bewezen, is het goed mogelijk dat de software een achterdeurtje bevat waardoor de fabrikant met de beelden kan meekijken. De lokale wetgeving dwingt fabrikanten namelijk om data te verzamelen en af te staan aan de overheid.

Ook andere bekende merken hebben in het verleden te maken gehad met beveiligingsproblemen. Zo belandden in 2019 duizenden inloggegevens van Ring-klanten op het darkweb en hadden Amazon-medewerkers jarenlang toegang tot de camerafeeds. Verder kwam Wyze vorig jaar in opspraak doordat sommige klanten ineens de camerabeelden van anderen in hun app te zien kregen.

De LSC Smart Connect-beveiligingscamera van de Action maakt gebruik van Chinese software.

Stel een eigen wachtwoord in

Het klinkt misschien als een open deur, maar het niet instellen van een eigen wachtwoord is de meest voorkomende oorzaak waardoor onbevoegden kunnen meekijken met camerabeelden. Veel fabrikanten leveren hun camera’s met een standaardgebruikersnaam en -wachtwoord, zoals 'admin' of '1234'. Er bestaan zelfs complete websites waarop lijsten circuleren met de standaardinloggegevens van tientallen cameramerken.

Hoewel het niet legaal is, kunnen pottenkijkers zo met wat trial-and-error relatief makkelijk toegang krijgen tot camerabeelden. Er zijn zelfs websites die deze onbeveiligde feeds verzamelen en openbaar op hun website plaatsen. Een bekend voorbeeld hiervan is Insecam, die hier in 2014 wereldwijd het nieuws mee haalde.

Na alle ophef heeft die website alle privacy-schendende streams van bijvoorbeeld deurbelcamera's of webcams in woningen verwijderd, maar er zijn nog andere plekken online waarop zulke beelden wél te zien zijn. Toegegeven, deze websites zijn niet makkelijk te vinden (het delen van deze beelden is immers illegaal), maar als je een beetje weet waar je moet zoeken, kom je ze zeker tegen.

Er zijn gelukkig steeds meer camerafabrikanten die klanten verplichten een uniek wachtwoord te gebruiken, waaronder Panasonic, maar als dat niet het geval is, is het dus ten zeerste aan te raden om meteen een nieuw wachtwoord te verzinnen en (mits die mogelijkheid er is) tweestapsverificatie te activeren.

Insecam stond tien jaar geleden vol met links naar onbeveiligde webcams.

Voorkom hacks

Hoewel het veel minder vaak voorkomt, is het mogelijk om beveiligingscamera's te 'hacken' en op die manier bij de beelden te komen. Voor sommige IP-camera's moet je namelijk bepaalde TCP-poorten op je router/modem openzetten, zoals 80 of 443, om van buitenaf met deze camera's te kunnen verbinden.

Als je dat handmatig (en zorgvuldig) doet, hoeft dat geen probleem te zijn. Het wordt pas echt gevaarlijk als je de camera deze poorten zelfstandig laat openzetten via uPnP (Universal Plug and Play). Deze functie vereist geen enkele vorm van authenticatie. Onbevoegden kunnen met malware daardoor eenvoudig allerlei poorten openen. Je kunt dus beter ver uit de buurt van uPNP blijven.

Zorg er tot slot ook voor dat je de firmware van de camera regelmatig bijwerkt, voor het geval er een kritieke kwetsbaarheid is gedicht. Malware als Mirai heeft in het verleden veel schade aangericht door kwetsbaarheden van slecht beveiligde camera's te misbruiken. Het is daarom ook een risico om je camera's en deurbellen met het internet te (laten) verbinden als de fabrikant geen updates meer uitbrengt.

Beelden lokaal opslaan

Als je het risico op pottenkijkers helemaal wilt voorkomen, kun je er in sommige gevallen (zoals bij de camera's van UniFi) ook voor kiezen om de camerabeelden uitsluitend lokaal op te slaan. In plaats van in de cloud, worden de beelden dan bijvoorbeeld op een SD-kaartje of basisstation opgeslagen. Dat gaat ten koste van het gemak, omdat je dan zelf ook niet meer eenvoudig op een website of app kunt inloggen om je beelden te bekijken, maar het is natuurlijk wel privacyvriendelijker.

▼ Volgende artikel
Verminder je telefoongebruik: zo automatiseer je taken op je smartphone
© iDoPixBox - stock.adobe.com
Huis

Verminder je telefoongebruik: zo automatiseer je taken op je smartphone

Nederlanders besteden elke dag gemiddeld bijna 3,5 uur aan hun telefoon. Daarmee kun je gerust stellen dat smartphones een heel belangrijk onderdeel zijn van het dagelijks leven. Door meer taken te automatiseren kun je jezelf mogelijk wat tijd besparen.

In dit artikel laten we zien hoe je veelgebruikte handelingen op je smartphone automatiseert, zodat je tijd en moeite bespaart:

  • Gebruik Google Assistent-routines om meerdere acties met één commando uit te voeren
  • Automatiseer taken op specifieke locaties of tijden met Google Pixel-regels of Bixby-routines
  • Stel Snelle instellingen en focusmodi in voor directe toegang en minder afleiding
  • Automatiseer handelingen op iPhone met de Opdrachten-app en eigen workflows
  • Stel meldingen, herinneringen of acties in met triggers zoals spraak, locatie of netwerken

Lees ook: Snak je naar een smartphonevrij leven? Deze tips helpen!

Als je merkt dat je veel tijd op je telefoon doorbrengt en minder afhankelijk wilt zijn, kun je schermtijd beperken, pushmeldingen verminderen en bewust telefoonvrije momenten in je routine inplannen. Gratis apps als StayFree kunnen je hierbij ondersteunen. In dit artikel focussen we op een andere aanpak: het automatiseren van taken met ingebouwde functies en tools, zodat je daar minder tijd aan kwijt bent. We bekijken de belangrijkste mogelijkheden binnen Android en iOS (iPhone).

Google Assistent instellen

In afwachting van het moment waarop Google Gemini alle functies van Google Assistent overneemt, laten we zien hoe je met Google Assistent meerdere acties kunt koppelen en deze met een stemcommando of op een bepaald tijdstip activeert. Google Assistent is beschikbaar voor Android en iOS en apparaten als Google Nest (Hub).

Open de app (de eerste keer) en spreek Assistent instellingen in, of ga naar Instellingen / Apps / Assistent. Bij Voice Match kun je de app trainen op je stem en de functie Hey Google inschakelen, zodat de app reageert zodra je Hey Google zegt. Bij Languages kun je meerdere talen selecteren die assistent moet ondersteunen. Met Lock Screen zorg je dat de app ook bij een vergrendeld scherm reageert op je stem. Je kunt bij deze instellingen trouwens ook altijd schakelen tussen Gemini en Google Assistent. Test de werking met instructies als Welk weer wordt het morgen, Speel mijn afspeellijst op Spotify of Wat staat er op mijn agenda.

Ga na of alle opties van Google Assistent optimaal zijn ingesteld.

Specifieke apparaten

Afhankelijk van het merk en model van je Android-telefoon zijn er vaak extra automatiseringsopties beschikbaar. Op de meeste Samsung Galaxy-modellen vind je Bixby-routines (via Instellingen / Geavanceerde functies). Hiermee kun je triggers koppelen aan locatie, tijd of apparaatstatus, zodat bijvoorbeeld Spotify automatisch start zodra je telefoon via bluetooth aan de autoradio is gekoppeld. Op Google Pixel-toestellen kun je instellingen aanpassen op basis van locatie of een wifi-netwerk (via Instellingen / Systeem / Regels). Zo kun je bijvoorbeeld instellen dat je telefoon stil wordt zodra je verbinding maakt met het wifi-netwerk van kantoor.

Google Pixel bevat een eigen functie voor het instellen van regels.

Krachtige routines

Een krachtige functie van Google Assistent zijn routines, waarmee je met één gesproken instructie meerdere acties achter elkaar kunt activeren. Open de app, ga naar Instellingen en kies Routines. Hier vind je suggesties om direct uit te proberen. Wil je een eigen routine maken, tik dan op +Nieuw en selecteer Persoonlijk (alleen jij kunt details beheren) of Huishouden (gezinsleden kunnen details bekijken en aanpassen). Kies Huishouden bijvoorbeeld voor acties waar ook huisgenoten mee te maken hebben, zoals het inschakelen van de lamp bij de voordeur bij beweging of het aanpassen van de helderheid en kleur van smartlampen wanneer de televisie aangaat. Geef daarna je routine een naam, bijvoorbeeld Thuiskomen.

Geef je nieuwe routine een zinvolle naam.

Start … en actie

Tik op +Starter toevoegen en kies uit vier opties: Als ik het de Google Assistent vraag, Op een specifieke tijd, Bij zonsopkomst of zonsondergang, of Als ik aankom op een locatie of deze verlaat. Voor dit voorbeeld selecteren we de laatste optie. Je moet hierbij de voorgestelde machtigingen aan de Google-app geven, zoals Locatie: Altijd toestaan en Exacte locatie gebruiken. We beantwoorden de vraag Wil je een Hele dag-routine plannen met Ja. Tik vervolgens op Selecteer een locatie en kies een bestaande locatie uit Mijn plaatsen of voeg er een toe via +Nieuwe plaats toevoegen. Stel de Straal in (in meters) en bevestig met Starter toevoegen.

Ga daarna naar het tweede deel: +Actie toevoegen. Kies uit opties zoals Informatie en herinneringen, Media afspelen en bedienen, Telefooninstellingen aanpassen, Smarthome-apparaten beheren (zoals lampen, stekkers, thermostaten of Google Chromecast) en Je eigen opdrachten uitvoeren. Voeg één of meerdere acties toe, bevestig met Klaar en vervolgens Opslaan. De routine verschijnt nu bij Je routines, waar je deze kunt (de)activeren en bewerken. Let op dat routines beperkt kunnen worden door Digitaal welzijn, bijvoorbeeld via filters of via de functie Time-out of Niet storen.

Je kunt ook slimme apparaten aansturen met een Google Assistent-routine.

Andere automatiseringen

Android biedt nog wel enkele standaardfuncties om taken te automatiseren of minstens te versnellen. Zo kun je via Instellingen / Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht (Android 15) specifieke apps blokkeren binnen bepaalde tijdstippen. Selecteer Focusmodus, kies de storende apps die je wilt verbergen en tik op +Een schema instellen om de modus automatisch te starten en te stoppen.

Via Snelle instellingen (veeg naar beneden en tik op het potloodicoon) kun je tegels voor specifieke acties toevoegen en positioneren voor directe toegang. Voorbeelden zijn Zaklamp, Niet storen, QR-code scannen, Batterijbesparing en andere circa vijftig opties.

Een kleine greep uit het beschikbare arsenaal aan snelle tegels in Android.

Externe apps

Zoek je krachtiger automatiseringsopties, dan is een dienst als IFTTT geschikt (te vinden in de officiële appstores voor Android en iOS). We geven een eenvoudig voorbeeld in Android: je wilt een melding ontvangen zodra je apparaat verbinding maakt met een specifiek wifi-netwerk.

Meld je aan via de app. Tik op de plusknop Create en kies Add bij If this. Selecteer Android Device en Connects to a specific WiFi network. Vul de exacte Network name in en tik op Continue. Tik daarna op Add bij Then That, kies Notifications en selecteer Send a notification from the IFTTT app. Vul bij Message bijvoorbeeld Verbonden met {{SSID}} in. Bevestig met Continue (2x) en Finish. Verleen de nodige toestemmingen en zorg dat Verbonden is ingeschakeld.

Voor Android kun je ook de app Tasker gebruiken. Hiermee kun je uiteenlopende, complexere taken automatiseren, al vereisen sommige acties wel extra machtigingen.

Ook met IFTTT kun je (met behulp van je smartphone) heel wat taken automatiseren.

Voorbeelden van opdrachten

Vanaf iOS 12, iPadOS 13, macOS Monterey en watchOS 7 is de app Opdrachten (Shortcuts) beschikbaar. Hiermee kun je meerdere stappen in één taak automatiseren, vergelijkbaar met Google Assistent Routines. De app is standaard geïnstalleerd, maar indien nodig te downloaden via de App Store.

Bij het opstarten vind je al enkele voorbeeldopdrachten. Tik op de drie puntjes bij een voorbeeld om de onderliggende taakopbouw te bekijken. Elke opdracht bestaat namelijk uit een of meer taken. Zo bestaat de opdracht Stuur laatste afbeelding als tekstbericht uit: Haal nieuwste [1 foto] op, Inclusief schermafbeeldingen, Stuur [Laatste foto] naar [Ontvangers] en Toon bij Uitvoeren (om de ontvangers direct in te voeren).

De opdracht Neem een pauze is complexer. Deze vraagt invoer van een getal voor de minuten dat de niet-storen-functie actief moet blijven. Een als-dan-regel controleert of het getal kleiner is dan één. In dat geval vraagt de app opnieuw om invoer. Deze kennis komt wellicht goed van pas bij het maken van je eigen opdrachten.

De logica achter de standaardopdracht ‘Neem een pauze’, inclusief een voorwaardelijke actie.

Nieuwe opdrachten

Stel, je wilt een ingegeven tekst opslaan als herinnering en tevens naar jezelf sturen als bericht, bijvoorbeeld om een taak of idee niet te vergeten. Open de app Opdrachten en tik op het plusteken bij Starteropdrachten. Typ Vraag om invoer in de zoekbalk Zoek taken en selecteer deze actie. Tik op instructie en typ een tekst als Wat wil je opslaan en versturen? Het onderdeel Tekst kun je laten staan, omdat je geen specifiek type invoer nodig hebt, zoals getal, url, datum of tijd.

Zoek vervolgens Herinneringen in Zoek taken en kies Voeg nieuwe herinnering toe. Tik op Herinnering en veeg de optiebalk boven het toetsenbord naar links tot je Vraag om invoer ziet. Selecteer deze en tik op Gereed. Via het pijlknopje bij de taak kun je nog extra opties instellen, zoals de Prioriteit of een Vlag.

Typ daarna Berichten in de zoekbalk Zoek taken en kies Verstuur bericht. Pas indien nodig de inhoud aan door Vraag om invoer te selecteren. Tik op Ontvangers en zoek naar je eigen telefoonnummer of een andere gewenste ontvanger. Tik op Gereed en vervolgens op het pijlknopje bij deze taak. Schakel desgewenst Toon bij uitvoeren uit.

Tik op Gereed om de opdracht af te ronden. Wil je de taak hernoemen, tik dan op de drie puntjes, gevolgd door het pijlknopje naast de opdrachtnaam. Kies in het menu Wijzig naam of selecteer (ook) andere opties, zoals Kies symbool of Zet op beginscherm. Je kunt de opdracht ook starten via Siri door de naam uit te spreken, bijvoorbeeld: Hé Siri, onthoud dit!

Controleer de logica achter je opdrachten.

Focus-modi

Net als Android biedt Apple een flexibele focusfunctie. Ga naar Instellingen en open Focus. Kies een bestaande focus, zoals Werk, of tik op de plusknop om een eigen modus te maken. Bij een aangepaste focus kun je aangeven waarop je wilt focussen, zoals Lezen of Gamen, en deze een naam en kleur geven.

Stel vervolgens de focus naar wens in. Bepaal bijvoorbeeld van welke personen of apps je geen meldingen wilt ontvangen, hoe je toegangsscherm of beginscherm eruit moet zien en hoe specifieke apps of je systeem zich moeten gedragen. Zo kun je instellen welke inkomende mails je wilt zien in Mail, of je de energiebesparingsmodus wilt activeren enzovoort. Tot slot kun je een tijdsschema instellen voor automatische activering van de focusmodus.

Je kunt diverse focusfilters inschakelen.

Watch on YouTube