Je telefoon, tablet, computer: inmiddels heb je aardig wat apparaten waarop je je internetfavorieten kunt bijhouden. Hoe zorg je ervoor dat ze op alle apparaten gelijk zijn, zodat je ze altijd bij de hand hebt? Een overzicht van de mogelijkheden.

Door veelgebruikte websites aan je favorieten toe te voegen, heb je snel toegang tot die pagina’s. Mogelijk heb je in de loop der tijd een flinke verzameling opgebouwd, waarvan het nog maar de vraag is in hoeverre deze set geordend is. Voordat je ervoor zorgt dat de internetfavorieten op alle apparaten – zoals je desktop, laptop, tablet en smartphone – toegankelijk zijn, is het verstandig om met de stofkam door de lijst te gaan en structuur aan te brengen.

Chrome en Edge

Maak je gebruik van Chrome of Edge? Om een pagina aan je favorieten toe te voegen, bezoek je de pagina. Klik hierna op de knop met het sterretje (rechts in de adresbalk). Kies Bookmark toevoegen (Chrome) of Deze pagina toevoegen aan favorieten (Edge). Een nieuw venster wordt geopend. Geef de pagina een titel (bij Naam) en kies de locatie bij Map. Standaard wordt de volledige titel van de pagina overgenomen, maar dat is niet altijd handig: een lange titel is in de favorietenlijst minder goed leesbaar. Maak de titel compact indien mogelijk.

Wordt in de lijst bij Map de gewenste locatie niet getoond? Kies voor Een andere map kiezen en selecteer de gewenste map. In het venster vind je bovendien een knop Meer. Klik hierop als je een nieuwe map wilt maken of een overzicht wilt van de beschikbare mappen.

Deze sectie Meer biedt ook een goed startpunt voor het opschonen en structureren van de favorieten. Klik met rechts op een map om de naam te veranderen (Bewerken), om de map te wissen (Verwijderen) en om een nieuwe map te maken (Nieuwe map). Bovendien kun je de favorieten in een andere map onderbrengen door ze naar de nieuwe locatie te verslepen.

Ook kan Edge je helpen bij het opschonen van favorieten door dubbele vermeldingen (bijvoorbeeld als je meerdere identieke pagina’s hebt toegevoegd) te verwijderen. Klik op de knop Instellingen en meer (rechtsboven in het venster) en kies Favorieten. In het nieuw geopende venster klik je op de knop met de drie puntjes. Kies voor Dubbele favorieten verwijderen.

©PXimport

Slimme sneltoets

Favorieten overal

Er zijn verschillende diensten die je kunt gebruiken om je internetfavorieten overal beschikbaar te maken. Wij zetten hiervoor Raindrop.io in. De dienst helpt bij het toegankelijk maken van de favorieten, maar ook bij het structureren ervan. Bovendien kun je naast adressen ook bestanden centraal opslaan en hiermee toegankelijk maken op andere apparaten.

Je mag Raindrop.io gratis gebruiken. De betaalde versie (waarvoor je ongeveer 30 euro per jaar betaalt) kent extra functionaliteit zoals een online back-up van je favorieten en krachtiger zoekmogelijkheden. Begin altijd eerst met de gratis variant en bepaal later om eventueel te upgraden als je tevreden bent. Ga naar www.raindrop.io en maak een account aan.

Je kunt Raindrop.io op verschillende manieren gebruiken. Via de webomgeving heb je toegang tot de volledige functionaliteit. Rechts in het venster worden de bladwijzers getoond. Klik op Toevoegen rechtsboven in het venster om een favoriet toe voegen. Typ of kopieer het webadres in het vak URL en klik op Opslaan. In plaats hiervan kun je ook klikken op het pijltje naast de knop Toevoegen. Hiermee kun je een bestand uploaden, dat je vervolgens ook op andere apparaten kunt benaderen.

©PXimport

Sorteren

Raindrop.io werkt op basis van verzamelingen, dit zijn mappen waarmee je de favorieten sorteert. Nieuwe favorieten worden los opgeslagen en ondergebracht in de verzameling Ongesorteerd. Klik op de knop met het plusteken naast de gebruikersnaam om een nieuwe verzameling te maken. Geef de verzameling een naam en druk op Enter. Keer terug naar de map Ongesorteerd en versleep de losse favorieten naar de zelfgemaakte mappen.

Uiteraard willen we ook de beschikking hebben over onze eerdere favorietenverzameling, bijvoorbeeld afkomstig uit Chrome. Klik op de gebruikersnaam linksboven in het venster en kies Instellingen. Open de sectie Importeren. Raindrop.io ondersteunt verschillende bestandsformaten voor het importeren van bestaande lijsten.

Open nu een nieuw browservenster en klik op de knop met de drie puntjes (rechtsboven in het venster, bij zowel Chrome als Edge). Voor Chrome kies je vervolgens voor Bladwijzers, Bladwijzerbeheer. Klik op de knop met de drie puntjes en kies Bookmarks exporteren. Bij Edge kies je voor Favorieten. Klik op de knop met de drie puntjes en kies Favorieten exporteren.

Sla in alle gevallen het resulterende exportbestand op een handige locatie op en keer terug naar het browservenster van Raindrop.io. Kies voor Upload bestand en wijs het bestand aan. Kies voor de optie Importeren alles en klik op de knop Importeren starten. Keer terug naar het hoofdscherm: alle favorieten worden hier nu getoond.

©PXimport

Lokale kopie

Het is verstandig om regelmatig een lokale back-up van je favorietenverzameling op te slaan, zodat je niet volledig afhankelijk bent van Raindrop.io. In het eerdergenoemde instellingenvenster van de dienst kies je voor Backups. Het maken van een back-up in Dropbox of Gdrive is alleen beschikbaar voor betaalde abonnementen, maar een lokale back-up is altijd mogelijk. Klik op Bladwijzers exporteren .html bestand. Het bestand wordt via e-mail toegestuurd.

Makkelijk toegankelijk

In plaats van te werken via de webomgeving van Raindrop.io, kun je de functies ook toevoegen als een browserextensie. Voordeel hiervan is dat je de favorieten sneller kunt oproepen zonder de website die je bezoekt te verlaten.

In het hoofdvenster van Raindrop.io klik je op je gebruikersnaam. Kies voor Browser extensie. In het nieuw geopende venster kies je de gewenste browser, zoals Safari, Chrome of Firefox. De Store van de betreffende browser wordt geopend. Volg de stappen in de Store om de extensie te installeren.

Bij het installeren van de extensie heb je de keuze uit twee modi. De Mini app-modus zorgt voor een compacte weergave van je favorieten. Wat betreft functionaliteit is die vergelijkbaar met de volledige webomgeving. De andere modus – Clipper – is nog compacter, maar ook beperkter. Via de Clipper-modus kun je alleen de favoriet toevoegen. Bepaal welke modus je gebruikt en geef aan of je bij websites die je eerder hebt opgeslagen, automatisch een ‘herinneringsindicator’ wilt tonen. Plaats hiervoor een vinkje bij de optie Markeer opgeslagen pagina’s.

Na installatie van de extensie vind je een nieuwe knop in de adresbalk van de browser, in de vorm van een wolk. Klik op de knop om de extensie te openen. De opbouw is vergelijkbaar met die van de eerder besproken webomgeving. Om de extensie snel te openen, kun je ook een toetscombinatie gebruiken: Ctrl+Shift+E. Bezoek je een website die je graag wilt toevoegen aan je favorieten, dan gebruik je de sneltoets Ctrl+Shift+S.

©PXimport

Favorieten delen

Interessant is de mogelijkheid om internetfavorieten met anderen te delen. In het hoofdvenster van Raindrop.io kies je voor Delen. Je vindt deze knop rechtsboven in het venster. Een nieuw venster wordt geopend. Vervolgens kun je kiezen tussen twee manieren van delen.

Via Openbare pagina kun je een koppeling maken die iedereen zonder registratie kan bekijken. Deze koppeling kun je delen via e-mail, maar bijvoorbeeld ook via WhatsApp of sms.

Via de andere optie – Delen – kun je specifieke personen uitnodigen. Geef het e-mailadres op bij Email en bepaal welke rechten de ander heeft met de favorieten. Kies Kan bewerken als je de mogelijkheid biedt om de favorieten ook aan te passen. Kies Kan bekijken als je de lijst wilt delen zonder de mogelijkheid te geven aanpassingen te doen. Bevestig tot slot met een klik op Verstuur uitnodigingen.

©PXimport

Integraties

Behalve het centraal toegankelijk maken van je internetfavorieten, kun je via Raindrop.io koppelingen met andere diensten opzetten. Goed voorbeeld hiervan is de integratie met If This Then That (IFTTT). In combinatie met deze dienst kun je een integratie opzetten waarmee internetfavorieten ook automatisch in een sheet van Google Sheets terechtkomen.

In het instellingenvenster van Raindrop.io kies je voor Integraties. Zoek de sectie op waarvan je de integratie wilt gebruiken. Wil je bijvoorbeeld een automatisch overzicht van favorieten genereren met IFTTT, dan kies je voor de sectie IFTTT en klik je op Send new bookmarks to Google Sheet.

Een andere interessante optie is het automatisch opslaan van YouTube-video’s die je hebt aangemerkt als ‘leuk’. Je vindt deze optie als Save favorite YouTube videos. Gebruik je Twitter, dan kun je via de optie Save favorite Tweets bovendien automatisch favorieten maken van memorabele tweets.

©PXimport

Mobiel gebruik

Uiteraard willen we de favorieten ook beschikbaar stellen op mobiele apparaten, zoals tablet en telefoon. Hiervoor kunnen we gebruikmaken van de app die voor iOS en Android beschikbaar is. Ga naar www.raindrop.io/download. Kies voor App Store voor Apple en Google Play in geval van Android.

Tot slot is Raindrop.io ook beschikbaar als app die je op de desktop-pc of laptop kunt installeren. Dat is handig als je liever een app gebruikt dan de webomgeving. Er zijn drie varianten beschikbaar: twee voor macOS (voor Intel- en voor Apple-chips) en een voor Windows.

Mediabestanden, zoals foto’s, audio en diverse documenten, bevatten vaak extra informatie over het bestand zelf, de zogeheten metadata. Niet al die gegevens hoeven natuurlijk voor iedereen leesbaar te zijn. Hoe pas je die gegevens aan, en kun je ze ook helemaal verwijderen?

Metadata betekent letterlijk gegevens over gegevens. Het gaat namelijk om informatie die iets over het bestand zelf zegt, maar geen deel uitmaakt van de hoofdinhoud. Bij foto’s kan dit bijvoorbeeld de opnamedatum zijn, maar ook de locatie, cameramodel en instellingen. Muziekbestanden bevatten dan weer gegevens zoals titel, artiest, album, jaartal, albumhoes en songteksten. In video’s vind je informatie terug zoals gebruikte software, resolutie en lengte. Ook in pdf’s en Office-documenten als pdf zitten vaak extra data, zoals auteursnaam, aanmaakdatum en revisies.

Metadata zijn vaak erg handig. Je kunt je vakantiefoto’s bijvoorbeeld automatisch sorteren op locatie of datum, en als fotoliefhebber kun je instellingen zoals iso of sluitertijd analyseren. In muziekbestanden toont je mediaspeler alle informatie in de afspeellijst (inclusief gesynchroniseerde lyrics) en kun je snel tracks per genre of jaar terugvinden. Bij documenten zie je naast de auteur onder meer ook wanneer het bestand is aangemaakt en welke revisies zijn doorgevoerd.

Waarom bewerken?

Metadata zijn dus zeker handig, maar soms bevatten ze informatie die je liever niet deelt of die simpelweg niet klopt. Denk aan foto’s die je online plaatst: je wilt dan meestal geen locatiegegevens meegeven zoals je thuisadres. En misschien ook liever niet welk toestel je gebruikt of dat je bewerkingen hebt uitgevoerd. Anderzijds wil je voor archiveringsdoelen misschien nog trefwoorden toevoegen of locatiegegevens invoeren bij foto’s die je binnenshuis nam.

In veel muziekbestanden zitten onjuiste tags, zoals verkeerd gespelde album- of artiestnamen. Of je wilt ontbrekende albumhoezen of lyrics aanvullen, of extra tags toevoegen om je collectie beter te structureren per jaar, genre of tracknummer.Bij documenten kan het juist gaan om het verbergen van de auteur of doorgevoerde aanpassingen, of om het wissen van revisies met gevoelige inhoud. Soms wil je ook bepaalde metadata eenduidiger gebruiken in meerdere bestanden, bijvoorbeeld voor professionele doeleinden.

Locatiegegevens in foto's

Laten we starten met foto’s en in het bijzonder met locatiegegevens, want deze kunnen voor veel gebruikers belangrijk zijn. De kans is groot dat je smartphone deze informatie standaard bewaart bij elke foto. Je kunt dit controleren en aanpassen. Op Android open je de camera-app, tik je op het tandwielpictogram voor Instellingen, zoek je naar Locatie opslaan, GPS-tags of Geotagging en schakel je de functie uit. Op sommige toestellen kun je ook instellen dat telkens eerst om je toestemming wordt gevraagd.

Op een iPhone open je Instellingen en ga je naar Privacy en beveiliging. Tik op Locatievoorzieningen, scrol naar Camera en kies Nooit of Vraag volgende keer of wanneer ik deel, om telkens zelf te beslissen.

Bij de meeste digitale fotocamera’s werkt het net zo. Ze gebruiken een gps-module of bluetooth met je smartphone om locatiegegevens toe te voegen. Via het menu kun je deze functie ook hier uitschakelen.

Locatie aanpassen

Sommige apps en diensten verwijderen locatiegegevens automatisch uit foto’s. WhatsApp bijvoorbeeld stript standaard alle metadata. Toch is het veiliger om gevoelige informatie vooraf zelf te wissen. Op een iPhone doe je dat vanuit de Foto’s-app: selecteer de foto, tik op het info-icoon of veeg omhoog. Je ziet een kaart met locatie, en via Pas aan kun je de locatie wijzigen of instellen op Geen locatie. Met Voeg een locatie toe kun je ook zelf gegevens toevoegen. Op Android is dit wat lastiger. Google Foto’s biedt geen optie om locatiegegevens te verwijderen of aan te passen als die al in de EXIF-metadata zitten. Zelf locatiegegevens toevoegen kan wel, maar slechts beperkt. Externe apps bieden dan meer mogelijkheden.

Photo Metadata Remover geeft je de mogelijkheid om een of meerdere foto’s tegelijk te strippen van locatie en andere metadata. Je kiest de bronmap en de doellocatie voor de opgeschoonde bestanden. Wil je metadata wijzigen in plaats van verwijderen, dan gebruik je een gratis app als Photo EXIF Editor - Metadata. Open een fotomap, selecteer een foto en je ziet een reeks EXIF-tags, zoals Geolocation, Captured time, Aperture en Exposure time. Tik op een tag om deze aan te passen. Bij Geolocation krijg je een kaart te zien waarop je een nieuwe locatie aanduidt, die je bevestigt met het vinkje en het diskette-icoontje.

Losse bestanden in XnView

Het is prettiger om de metadata van je foto’s op je pc te bewerken. In beperkte mate kan dat via Verkenner: klik met rechts op een foto, kies Eigenschappen, open het tabblad Details en beweeg je muis over de kolom Waarde om te zien welke items je kunt aanpassen. Voor meer mogelijkheden zijn er gratis externe tools beschikbaar. We denken bijvoorbeeld aan de uitgebreide opdrachtregeltool ExifTool, de flexibele fotobeheerder XnView MP of het Adobe Lightroom-alternatief darktable.Hier focussen we op de handigste functies binnen XnView MP. Start de tool (ook als portable versie beschikbaar) en open een foto via het menu Bestand of de ingebouwde bestandsbrowser. Icoontjes op de miniatuur tonen welke metadata aanwezig zijn (xmp, ipct-iim en exif). Helemaal onderaan vind je het tabblad Info met de metadata op aparte tabbladen. Op het tabblad Kaart bekijk je de locatie. Controleer in het menu Beeld of alle gewenste opties bij Info panelen zijn aangevinkt.

In het menu Metagegevens kies je bij Opschonen welke soorten metadata je wilt verwijderen. Andere opties, die geen verdere toelichting behoeven, zijn GPS-gegevens bewerken en Tijdstempel wijzigen. Met IPTC bewerken en XMP bewerken pas je metadata aan via meerdere tabbladen. Klik hier op Schrijven om je wijzigingen toe te passen. In het Info-paneel zul je merken dat veel aanpassingen tegelijk op zowel ITPC-IIM- als XMP-niveau doorgevoerd worden.

Batch-aanpassingen in XnView

Met XnView MP kun je metadata ook in meerdere foto’s tegelijk aanpassen of verwijderen. Open Hulpmiddelen / Reeks converteren (Ctrl+U) en voeg bestanden of een hele map toe met Bestanden toevoegen of Map toevoegen. Ga daarna naar het tabblad Acties, klik op Actie toevoegen, kies Metagegevens en selecteer een optie als IPTC-IMM/XMP, Metagegevens wissen of XMP. We gaan even uit van deze laatste. Vul de tagvelden die verschijnen naar wens in.

Op het tabblad Uitvoer bepaal je waar de gewijzigde bestanden terechtkomen (dit hoeft zeker niet de bronmap te zijn). Bevestig met Converteren om de aangepaste metadata op te slaan in de geselecteerde foto’s. Je controleert dit via het Info-paneel op het tabblad XMP (onder meer bij het onderdeel dc). Op vergelijkbare manier kun je ook IPTC-IIM-metadata aan meerdere foto’s toevoegen of aanpassen.

Metadata in audio

Net als bij foto’s kunnen ook audiobestanden metadata opslaan, in verschillende headers en op uiteenlopende manieren. Het bekendste formaat is ID3 (voornamelijk bij mp3), met informatie als titel, artiest, album, genre en jaar. De latere versie, ID3v2, ondersteunt ook songteksten, albumhoezen en eigen velden. Andere populaire formaten zijn APE en Vorbis Comments, onder meer gebruikt bij FLAC- en OGG-bestanden.

Zoals eerder genoemd zijn er verschillende praktische redenen om metadata in audiobestanden aan te passen of toe te voegen. Twee uitstekende en gratis tools hiervoor zijn TagScanner en Mp3tag. We nemen deze laatste als voorbeeld. Laat je niet afschrikken door de naam: de tool ondersteunt verschillende audio- en metadataformaten, waaronder de drie hierboven genoemde.

Losse bestanden in Mp3tag

Download en installeer Mp3tag onder Windows (eventueel als portable versie) en start de app. Sleep een audiobestand naar het hoofdvenster en selecteer het. In het linkerdeelvenster zie je de metadata zoals Titel, Artiest, Album en Jaar. In de kolom Tag verneem je het type metadata, bijvoorbeeld Vorbis Comment, ID3v2.4 of APE. Je past de metadata aan door in een tagveld te klikken en de inhoud te wijzigen of aan te vullen. Klik met rechts op het veld met het cd-icoon, kies Cover toevoegen en verwijs naar een geschikte afbeelding. Gebruik Bestand / Tag opslaan (Ctrl+S) om je wijzigingen te bewaren.

Je kunt ook metadata ophalen via online databases. Mp3tag ondersteunt standaard drie bronnen: freedb (of beter: opvolger gnudb, aangezien freedb niet langer operationeel is), Discogs en MusicBrainz. Deze opties vind je in het menu Tagbronnen. Bij het eerste gebruik van Discogs meld je je aan met een gratis account en autoriseer je Mp3tag met een code. Voor MusicBrainz en freedb is dat niet nodig, al vul je voor freedb wel bij voorkeur een (willekeurig) e-mailadres in via Bestand / Opties bij Tagbronnen / Freedb (de overige gegevens kun je ongewijzigd laten). Je kunt nu allerlei metadata, inclusief coverart, opvragen via deze bronnen.

Batch-aanpassingen in Mp3tag

Soms wil je metadata van meerdere muziekbestanden tegelijk aanpassen of toevoegen, bijvoorbeeld nummers van dezelfde cd. Dat kan ook in Mp3tag: sleep een map met nummers naar het hoofdvenster of open die via Bestand / Map toevoegen. Selecteer de bestanden die je tegelijk wilt aanpassen; met Ctrl+A selecteer je alles. In het linkerdeelvenster verschijnt dan standaard <houden> bij tagvelden die al ingevuld zijn. Laat je <houden> staan, dan wijzigt Mp3tag dat veld niet. Klik je op het pijlknopje, dan kun je <wissen> kiezen om het veld te legen, een bestaande tag selecteren of zelf iets invoeren. Bevestig ook hier met Ctrl+S om je wijzigingen op te slaan.

Je kunt metadata ook automatisch laten invullen op basis van bestandsnamen. Die bevatten soms bruikbare informatie terwijl de metatags zelf leeg zijn. Selecteer de juiste bestanden en kies Converteren / Bestandsnaam - Tag. Pas het veld Formattering aan zodat het overeenkomt met de structuur van je bestandsnamen, bijvoorbeeld %track% - %artist% - %title%. Onderaan zie je de overeenkomende tags. Klik op Voorbeeld en bevestig met OK. Het omgekeerde kan trouwens ook, via Tag - Bestandsnaam.

Metadata in documenten

Niet alleen mediabestanden bevatten metadata, dit geldt net zo goed voor ‘gewone’ documenten. Deze informatie kan bijvoorbeeld handig zijn bij het ordenen, zoals op auteur of trefwoorden, en bij het archiveren en zoeken. We beperken ons hier tot twee populaire formaten: pdf en docx. Om de metadata van een pdf te bekijken, open je die in een gratis applicatie als Adobe Acrobat Reader. Klik met rechts op het document en kies Document properties (Ctrl+D). Op het tabblad Description kun je tags invullen zoals Title, Author, Subject en Keywords.

Voor docx-bestanden kun je Verkenner gebruiken: klik met rechts op het bestand, kies Eigenschappen en blader op het tabblad Details door de metadata. Je kunt dit uiteraard ook rechtstreeks in Microsoft Word doen: open het document, ga naar Bestand, kies Info en klik op Alle eigenschappen weergeven.

Documenten bewerken

Bij docx-bestanden kun je metadata niet alleen bekijken, maar vaak ook aanpassen, zowel via Verkenner als in Word. Beweeg je muiscursor over een veld en verschijnt er een kader, dan kun je de inhoud wijzigen of wissen. Wil je meerdere metadata tegelijk verwijderen, dan kies je beter een andere aanpak. Dit kan via het tabblad

Details in het eigenschappenvenster van het bestand. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. In het dialoogvenster staat standaard ingesteld dat er een kopie wordt gemaakt zonder eigenschappen, maar je kunt ook de optie De volgende eigenschappen uit dit bestand verwijderen kiezen. Vink dan de gewenste metadata aan of klik op Alles selecteren, en bevestig met OK.

Je kunt ook bewerken vanuit Word: ga naar Bestand, kies Info en klik op Controleren op problemen / Document controleren. Laat alle onderdelen aangevinkt en klik op Controleren. Vervolgens kies je Alles verwijderen bij de onderdelen die je uit het document wilt halen. Rond af met Sluiten.

PDF-bestanden bewerken

Voor het gratis bewerken van metadata in een pdf-bestand gebruik je bijvoorbeeld PDF24 Creator. Start de tool na installatie. In de toolbox onderaan zie je onder meer de knoppen Remove PDFMetadata en Edit PDF metadata. Sleep een of meerdere pdf’s naar het venster. Met de eerste knop verwijder je alle metadata in één keer, met de tweede pas je velden aan zoals Title, Author, Subject en Keywords. Je kunt hiermee helaas geen eigen metadata toevoegen.

Dat kan wel met een zeldzame gratis (online-)tool zoals Sejda. Klik op Change metadata (ook Remove all metadata is hier beschikbaar), vul de gewenste velden in of klik op + Add new field, en geef een naam en waarde op. Bevestig met Add Field en Update PDF Metadata, en download de aangepaste pdf. Je kunt deze eigen velden bekijken met Acrobat Reader, via Document properties op het tabblad Custom.

De Philips Hue Bridge Pro volgt de tien jaar oude Bridge op en doet dat met verve. Het apparaat biedt nieuwe functies en is toekomstbestendig, wat hem boeiend maakt voor bestaande én nieuwe Philips Hue-gebruikers. In deze review leggen we je uit waarom.

Als je thuis slimme verlichting van Philips Hue hebt, is de kans groot dat je gebruikmaakt van de witte Hue Bridge. Dit kleine kastje verbindt met je lampen en bijbehorende accessoires en stelt je in staat om de verlichting ook te bedienen als het internet even is uitgevallen. Na een decennium is er nu een Bridge Pro, goed te herkennen aan zijn zwarte ontwerp. De Bridge Pro kost 90 euro, waar de reguliere Bridge (versie 2.1) circa 50 euro kost. Ja, dat is een relatief forse meerprijs, maar als je het systeem tien jaar wilt gebruiken juist weer een kleine extra investering.

©Rens Blom

Veel meer lampen

De Bridge Pro biedt belangrijke voordelen ten opzichte van de normale Bridge, zowel voor bestaande als nieuwe gebruikers. Zo kun je hem nog steeds via ethernet gebruiken, maar is dat niet verplicht. Er is namelijk ook - nieuw - wifi-ondersteuning. De voeding is bovendien geen specifieke stroomkabel meer, maar een usb-c-kabel. Die kun je eenvoudiger vervangen.

©Rens Blom

De belangrijkste vernieuwing? Een compleet nieuwe processor, meer werkgeheugen en meer opslagcapaciteit, waardoor de Hue Bridge Pro veel krachtiger is dan zijn voorganger. Dat is geen mooie marketingpraat, maar goed zichtbaar aan het totaal aantal gadgets dat de bridge kan aansturen. Bij de reguliere Bridge zijn dat 50 lampen en 12 accessoires (zoals draadloze afstandsbedieningen), waar de Bridge Pro 150 lampen en 50 accessoires ondersteunt. Heb je een huis (en misschien ook tuin) vol Hue-producten, dan loop je bij de normale Bridge waarschijnlijk (snel) tegen de limieten aan. Bij de Bridge Pro moet je daar echt je best voor doen.

Je kunt met de Bridge Pro ook veel meer scènes (500) opslaan in de Hue-app dan met de normale Bridge (200), wat voor sommigen handig zal zijn. De Bridge Pro biedt ook nieuwe optionele foefjes, zoals je lampen inzetten als bewegingssensoren om je te attenderen bij beweging in bepaalde kamers. Ook is de Bridge Pro standaard geschikt voor Matter, het nieuwe smarthomeprotocol waar veel merken ondersteuning voor bieden.

©Rens Blom

Overzetten is zo gebeurd

Van oude technologie naar nieuwe technologie overstappen kan soms frustrerend zijn, maar dat geldt zeker niet wanneer je de Bridge verruilt voor de Bridge Pro. De stappen in de Philips Hue-app zijn duidelijk en wij waren binnen tien minuten klaar, waarna de app op de achtergrond veertig minuten nodig had voor de echte migratie.

Al onze instellingen zijn behouden, de accessoires en lampen zijn overgezet en de reguliere Bridge mag na tien jaar met pensioen. Begin je pas met Philips Hue, dan stel je de Bridge Pro vanzelfsprekend in als je eerste bridge. Ook dat is een fluitje van een cent.

©Rens Blom

Conclusie: Philips Hue Bridge Pro kopen?

De Philips Hue Bridge Pro is naar onze mening dé bridge om te kopen als je start met Philips Hue. Heb je nu de normale Bridge, dan biedt de Pro-versie zo veel verbeteringen dat wij het (op termijn) upgraden de eenmalige investering waard vinden.