Jellyfin is een gratis mediaserver die volledig gebaseerd is op niet-propriëtaire software. Ofwel vrije software waar je meer eigen zeggenschap over hebt. Films streamen naar al je apparaten doe je er als volgt mee.

Jellyfin werd ontwikkeld door de Emby-community, uit onvrede over de beslissing om Emby deels ‘closedsource’ te maken en features achter een betaalmuur te plaatsen. Het is beschikbaar voor zowat alle platformen, van Linux tot macOS en Windows. Je kunt het bovendien in Docker en als portable tool (met een .NET Core-runtime) draaien.

Via de knop Stable (of, als je dat verkiest, Unstable) krijg je de nodige commando’s voor Docker en de Linux-distributies te zien. Ook zijn er mobiele Jellyfin-apps voor zowel iOS als Android; je vindt deze in de officiële app-stores.

In dit artikel gaan we aan de slag met de stabiele Windows-versie 10.6.4 (64 bit). Start het gedownloade exe-bestand op. De optie Install as a Service (Advanced Users) kan handig zijn, omdat je je dan niet bij Windows hoeft aan te melden. Wel maakt dit het delen van bibliotheken iets lastiger. Jellyfin maakt hiervoor van nssm (the Non-Sucking Service Manager).

Druk enkele keren op Next (je kunt de standaardopties ongemoeid laten) en laat desgewenst het vinkje staan bij Start Service after Install. Voltooi de installatie.

Bibliotheken toevoegen

Als het goed is, vind je Jellyfin Server nu terug via services.msc en is die actief. Dat merk je trouwens snel genoeg als je met je browser naar http://localhost:8096 gaat. Een snelstartgids helpt je door de diverse stappen van de initiële configuratie, waarbij je onder meer de interfacetaal (waaronder Dutch) kiest, en een Gebruikersnaam en Wachtwoord voor het beheeraccount instelt.

Even later beland je in het beheer van je mediabibliotheken. Klik hier op Voeg Media Bibliotheek toe, duid het beoogde Inhoud type aan, zoals Films, Muziek, TV series of Foto’s, en kies een duidelijke Weergave naam. Klik op het plusknopje bij Mappen en verwijs naar de gewenste mediamap(pen) voor deze bibliotheek. Je kunt hier ook een unc-pad naar een gedeelde netwerkmap invullen.

©PXimport

Krijg je een foutmelding over een ontoegankelijk pad, dan heeft dat met de installatie als service te maken. Die draait namelijk onder een specifiek account (Network service) dat wellicht geen toegang heeft. 

Dat is op te lossen door de machtigingen van die map vanuit het contextmenu van de Verkenner via Eigenschappen / Beveiliging aan te passen, zodat Gebruikers – en Network service – ook de nodige rechten toegekend krijgen. Op deze manier kun je uiteraard nog andere bibliotheken toevoegen.

Heb je een of meer bibliotheken toegevoegd, druk dan op de knop Volgende en stel de globale taal- en landinstelling in. In het volgende venster geef je aan of je ook remote connecties met je Jellyfin-server wilt toestaan. Het vinkje bij Schakel automatisch poort vertalen in laat je veiligheidshalve beter weg, eventueel kun je een en ander zelf regelen via een vpn of met port forwarding.

Rond af met Voltooien en meld je als beheerder aan bij Jellyfin. Klik op het hamburgericoon en kies Beheerder / Dashboard om toegang te krijgen tot heel wat interessante instellingen, onder meer in de rubrieken Afspelen / Transcoderen, DLNA, Netwerken en Plug-ins. 

Gebruiksbeheer

We kunnen ons tot slot best voorstellen dat je bijvoorbeeld ook gezinsleden toegang wilt geven tot (sommige) mediabronnen. Open hiervoor de rubriek Gebruikers, druk op de plusknop en kies Lokale gebruiker toevoegen. Kies een gebruikersnaam en geef aan tot welke bibliotheken die toegang krijgt.

Kik vervolgens bij een gebruiker op het knopje met de drie puntjes om in detail de machtigingen en mogelijkheden in te stellen. Zo leg je op het tabblad Profiel vast welke diensten en functies die mag gebruiken, zoals Deze gebruiker kan de server beheren.

Voor ouders van jongere kinderen kan het tabblad Ouderlijk toezicht best nuttig zijn. Afhankelijk van het eerder ingestelde land kun je bij Maximaal toegestane kijkwijzer classificatie namelijk een gepaste leeftijdscategorie instellen en via Schema Toegang leg je een beperkend tijdsschema vast. Bevestig je keuzes met Opslaan. Veel kijkplezier!

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.