Wie Linux wel eens wil proberen zonder direct van Windows af te stappen, kan Linux dual boot installeren. In dit artikel vertellen we hoe dat in zijn werk gaat en leggen we daarnaast ook uit hoe je deze partitie weer veilig kunt verwijderen.

We gaan er in elk geval van uit dat je Windows 10 op uw systeem hebt draaien. Voor je een dual boot-installatie met Linux overweegt, maak je het beste eerst een volledige systeemback-up. Dat doe je veiligheidshalve ook als u naderhand Linux weer wilt verwijderen.

Ga ook na of je over een zogeheten uefi-systeem of een (wat ouder) bios-systeem beschikt. Dat kan namelijk van belang zijn tijdens het samenstellen van je live usb-stick (zie verderop). Druk op de Windows-toets en tik systeem in, waarna je de applicatie Systeeminformatie opstart. In de rubriek Systeemoverzicht, bij BIOS-modus lees je dan ofwel UEFI af, ofwel Verouderd.

Je controleert ook of je nog over voldoende vrije schijfruimte beschikt. Druk op Windows-toets+R, tik diskmgmt.msc in en druk op Enter. Je hebt bij voorkeur minimaal 20 GB Niet-toegewezen schijfruimte. Desnoods moet je eerst een partitie verkleinen.

©PXimport

Daarna schakel je de functie Snel opstarten in Windows uit, omdat die moeilijk kan doen in dual boot. Druk op de Windows-toets, tik configuratie in en open het Configuratiescherm. Kies Systeem en beveiliging en Het gedrag van de aan/uit-knoppen wijzigen in de rubriek Energiebeheer. Klik op Instellingen wijzigen die momenteel niet beschikbaar zijn en verwijder het vinkje bij Snel opstarten inschakelen. Bevestig met Wijzigingen opslaan.

Linux installeren naast Windows 10

Om de Linux-installatie te starten moet je de gewenste versie op een live bootmedium zetten. We nemen de populaire distributie Ubuntu als voorbeeld. Eerst ga je Ubuntu downloaden. Download vervolgens de gratis tool Rufus portable en start die op. Stop een (lege) usb-stick in je pc en selecteer die bij Apparaat. De Opstartselectie stel je in op Schijf of ISO-image en via de knop SELECTEREN verwijs je naar het gedownloade iso-bestand.

Heb je een uefi-systeem, dan kies jeGPT bij Partitie-indeling en UEFI (geen CSM) bij Doelsysteem. Stond er geen ‘EUFI’, maar ‘Verouderd? Dan kies je respectievelijk voor MBR en BIOS of UEFI. De andere opties laat je ongemoeid, waarna je het proces kunt starten met de voorgestelde standaardopties).

Na afloop start je je systeem van de usb-stick op. Mogelijk moet je daarvoor meteen na het opstarten een speciale toets indrukken, zoals Esc, Del, F2 of F12. Als het goed is, verschijnt dan een bootmenu en kun je je usb-stick selecteren.

©PXimport

Even later stel je de gewenste taal in, zoals Nederlands, net als de juiste toetsenbordindeling. Wat verderop kies je Installeer Ubuntu naast Windows 10. Je stelt de juiste tijdzone in, geeft een gebruikers- en computernaam en een wachtwoord op en de installatie kan beginnen.

Na afloop en een herstart van het systeem krijg je een speciaal bootmenu te zien, afkomstig van Ubuntu: grub2. Dat laat je kiezen uit (onder meer) Ubuntu of Windows 10. Je dual boot is klaar!

Linux-partitie verwijderen

Je hebt Linux een eerlijke kans gegeven, maar uiteindelijk overtuigt het besturingssysteem je toch niet. Dan heeft het natuurlijk weinig zin dit OS kostbare schijfruimte te laten innemen. We gaan het OS nu dan ook weer verwijderen. Voor we verder gaan is één ding van groot belang: je hebt straks een usb-stick nodig waarmee je Windows 10 kunt installeren. Lees elders op deze site hoe je Windows 10 op een usb-stick zetten kunt.

Het verwijderen van de Linux-partitie is een tweestapsproces: eerst haal je de Linux-partitie(s) weg en vervolgens pas je de bootloader aan, zodat Windows weer automatisch opstart in plaats van het keuzemenu van grub2.

We beginnen we met het verwijderen van de Linux-partitie(s). Aangezien er hiervoor geen specifieke uninstaller beschikbaar is, doen we het maar met de botte bijl. Druk op op Windows-toets+R, tik diskmgmt.msc in en druk op Enter. In het Windows Schijfbeheer herken je vast de Linux-partitie(s) wel.

©PXimport

Afhankelijk van de Linux-installatie kunnen dat er meerdere zijn. In tegenstelling tot Windows-partities, hebben Linux-partities doorgaans geen stationsletter en wordt er evenmin een Bestandssysteem vermeld.

Rechtsklik op zo’n Linux-partitie in de grafische voorstelling van Schijfbeheer en kies voor Volume verwijderen. Herhaal dit eventueel voor de andere Linux-partitie(s). Verderop lees je hoe je de beschikbare schijfruimte kunt herstellen.

Bootloader herstellen

Je kunt nu de pc herstarten. Je ziet dat de Linux-bootloader grub2 nog steeds intact is en het heft in handen wil nemen. Aangezien die nergens nog de Linux-partitie kan bespeuren, schakelt grub2 over naar een paniekmodus. Bijna het enige wat die nog toont, is de prompt grub rescue>. Einde verhaal.

Sluit de pc dus maar af en herstart die met de eerder geprepareerde installatie-stick van Windows 10. Wellicht moet je hiervoor bij het opstarten wederom een speciale toets indrukken, waarna je in een bootmenu je usb-stick kunt selecteren.

Even later start de installatieprocedure van Windows. Na het instellen van taal, tijdzone en toetsenbord klikje op Volgende en daarna op Uw computer herstellen. Je kiest nu achtereenvolgens Problemen oplossen en Opdrachtprompt.

©PXimport

Tik het commando bootrec.exe /fixmbr in en bevestig met Enter. Sluit het venster daarna af en kies Doorgaan. Als het goed is, herstart je systeem nu weer mooi met Windows 10.

Mocht dit onverhoopt toch niet lukken, probeer het dan met Problemen oplossen, Opstartherstel.

Restjes opschonen

Linux is weg en Windows draait weer als een zonnetje. Toch zijn er nog enkele restanten om aan te pakken. Zo is er de vrijgekomen schijfruimte die op dit moment geen functie heeft. Die kun je gelukkig hergebruiken. De opties behandelen we in het artikel over Windows 10-partities vergroten.

Tot slot, had je met het oog op je dual boot-installatie de functie Snel opstarten in Windows uitgeschakeld, dan belet niets je om deze functie te activeren. Dat doe je exact zoals eerder beschreven, alleen plaats je deze keer een vinkje bij Snel opstarten inschakelen (aanbevolen).

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt of die zijn voorzien van bijzondere eigenschappen. Met een robotstofzuiger wordt de vloer schoongehouden, terwijl je er niet bij hoeft te zijn. En stofzuigen is dan wel het minste dat ze kunnen, want ook dweilen is voor veel modellen geen proleem. We vonden vijf geavanceerde exemplaren.

Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01

De Philips HomeRun 7000 Series XU7100/01 is ontworpen om grote ruimtes aan te kunnen. Het apparaat heeft een stofzak van 3 liter en een werktijd tot 180 minuten in de laagste stand. In tegenstelling tot veel kleinere robots is deze HomeRun uitgerust met een stille motor; de opgave van 66 dB maakt hem relatief stil.

Er zit een dweilfunctie in zodat je de robot na het stofzuigen ook direct kunt laten dweilen. Via de app kies je voor een van de modi of plan je een schoonmaakprogramma in. De robot kan zichzelf navigeren, obstakels omzeilen en keert na gebruik terug naar het laadstation. Omdat de opvangbak groot is hoef je niet vaak te legen en dankzij de Li‑ion‑accu is hij geschikt voor grotere woningen. Het apparaat is van recente datum en daarom nog volop verkrijgbaar.

Dreame L10s Pro Ultra Heat

Deze robot combineert een groot stofreservoir van 3,2 liter met een lange werktijd van ongeveer 220 minuten. Dankzij de geïntegreerde dweilfunctie verwijdert hij niet alleen stof maar kan hij ook nat reinigen. De L10s Pro Ultra Heat gebruikt een zak in het basisstation, waardoor je het reservoir minder vaak hoeft te legen.

De Dreame is voorzien van een Li‑ion‑batterij aanwezig en de robot keert automatisch terug naar het station voor opladen en legen. De sensortechnologie helpt bij het vermijden van obstakels en het nauwkeurig schoonmaken van zowel harde vloeren als tapijt. Dankzij de meegeleverde app stuur je de schoonmaak aan, stel je no‑go‑zones in of plan je een dweilrondje.

Philips HomeRun 3000 Series Aqua XU3100/01

Deze Philips‑robot is bedoeld voor wie minder vaak handmatig wil schoonmaken. Hij beschikt over een gecombineerde stofzuig‑ en dweilfunctie en kan zichzelf legen via het automatische station. Met een gebruiksduur tot 200 minuten in de laagste stand en een geluidsniveau van 66 dB kan hij urenlang zijn werk doen zonder al te veel herrie. De stofcontainer van 35 cl is kleiner dan bij de HomeRun 7000, maar door het automatische leegmechanisme is dat geen probleem.

Je bedient het apparaat via de app en kunt daar zowel een schema programmeren als zones instellen. De Aqua XU3100/01 is een model uit de recente 3000‑serie en doordat hij een mop‑pad heeft kan hij zowel droog als nat reinigen, wat handig is voor harde vloeren zoals tegels en laminaat.

iRobot Roomba Combo j9+

De Roomba Combo j9+ is een model dat je vloeren zowel kan stofzuigen als dweilen. De Combo j9 beschikt over een opvangbak van 31 cl en hij kan zelf zijn inhoud legen in het automatische basisstation dat bij de set hoort. De Li‑ion‑accu zorgt voor een lange gebruiksduur en de robot maakt een routeplanning zodat elke ruimte efficiënt wordt schoongemaakt.

Via de app kun je zones instellen waar de robot niet mag komen en het dweilelement in‑ of uitschakelen. In de basis maakt de Combo j9+ zelfstandig een kaart van je woning en keert terug naar het station wanneer de accu moet opladen of de stofcontainer vol is. De robot is bedoeld voor huishoudens die gemak belangrijk vinden en biedt naast stofzuigen ook een dweilfunctie voor hardere vloeren.

MOVA Tech P50 Ultra

De MOVA Tech P50 Ultra is een forse robotstofzuiger met een basisstation. Het apparaat heeft een stofreservoir van 30 cl en wordt geleverd met een basisstation waarin je het stof eenvoudig kunt verwijderen. De robot produceert een geluidsniveau van 74 dB, iets hoger dan de Philips‑modellen, en weegt inclusief station ruim 13 kg.

Hij kan uiteraard ook automatisch terugkeren naar het station om op te laden of te legen. In de specificaties staat dat de MOVA is voorzien van een Li‑ion‑batterij en dat hij zowel kan stofzuigen als dweilen. De meegeleverde app maakt het mogelijk om routes in te stellen en zones te blokkeren. Met een vermogen van 700 W is hij krachtig genoeg voor tapijten en harde vloeren. Het is geschikt voor mensen die een uitgebreid station met automatische functies willen.