De markt voor videokaarten staat op zijn kop. Als je al een leuke videokaart op voorraad ziet dan zijn de prijzen absurd, en gebruikte kaarten van twee jaar geleden verkopen vandaag voor meer dan de oorspronkelijke nieuwprijs. Dat zet een wat zure toon bij elke nieuwe videokaart die fabrikanten uitbrengen, maar neemt niet weg dat we graag willen weten hoe hij zich met de concurrentie verhoudt.

De AMD Radeon RX 6700 XT is de opvolger van de RX 5700 XT, en het kleinere broertje van de RX 6800 (XT) die AMD eind vorig jaar uitbracht voor het hogere segment. Met een adviesprijs van 489 euro gaat hij de strijd aan met onder andere de in theorie iets duurdere Nvidia GeForce RTX 3070, en de in theorie iets goedkopere RTX 3060 Ti. We zeggen “in theorie”, want de huidige situatie op de markt maakt het onmogelijk om echt concrete prijsdetails te geven. Het prijspunt suggereert de doelgroep wel: dit moet een kaart zijn die uitstekende prestaties biedt voor gamen op 1080p- en 1440p-resoluties.

©CIDimport

©CIDimport

Prestaties waar het telt

Gamers met een 4K-paneel kijken beter naar een luxer model, daarvoor komt de RX 6700 XT iets te kort, maar de grotere groep gamers met een 1080p Full HD of een 1440p Quad HD monitor worden door deze nieuwe kaart uitstekend voorzien. Alle recente games draaien op 60 FPS of meer op hoge instellingen, en mocht je deze kaart weten te bemachtigen dan mag je dus genieten van een heel comfortabele game ervaring op dergelijke schermen.

De iets duurdere RTX 3070 is net wat te hoog gegrepen, die kaart blijft deze Radeon kaart zo’n 5% voor. Dat zijn geen verschillen die je in de praktijk merkt, maar bij een gelijke prijsstelling ligt de RTX dan wel voor de hand. Aan de andere kant blijft de AMD kaart de RTX 3060 Ti wel voor met een vergelijkbare marge. Prijstechnisch zou hij daar dan ook tussenin moeten vallen.

Warme referentiekaart

Hoewel AMD een chic design heeft ontwikkeld voor hun referentiekaart zijn de prestaties ervan niet zo indrukwekkend als gehoopt, een gevolg van het iets hogere stroomverbruik van deze AMD kaart dan zijn Nvidia-tegenhangers. Geen verschil dat je echt in de portemonnee gaat voelen, maar desondanks een factor. De kaart blijft wel vrij stil, maar wordt ook relatief warm. Dat is geen probleem in een beetje degelijke behuizing, maar het ligt voor de hand om een RX 6700 XT te overwegen van een boardpartner van AMD. Denk aan bedrijven als Gigabyte, ASUS en MSI. Tenminste, als die te vinden zijn voor bescheiden meerprijzen.

Wachten op nieuwe features

AMD heeft één groot probleem, en dat is dat Nvidia vooralsnog voor loopt met de algemene featureset. Real Time Ray Tracing staat weliswaar nog in de kinderschoenen, maar werkt vooralsnog beter op Nvidia kaarten dan op die van AMD, waarbij het zwaarder weegt op de prestaties. Ook heeft Nvidia nog het voordeel voor creatievelingen gezien hun hardware encoder voordelen biedt voor content streaming en voor werken met Adobe Premiere Pro, iets waar AMD vooralsnog geen goed antwoord op heeft. AMD kaarten zijn dus interessant als je eigenlijk vooral om gamen geeft.

Conclusie

An sich is de Radeon RX 6700 XT een fijne videokaart met uitstekende prestaties voor gamers met 1080p en 1440p monitoren. Het is enkel de vraag in hoeverre de adviesprijs van 489 daadwerkelijk gehaald gaat worden, wij vermoeden namelijk dat ook deze kaart lastig te vinden zal zijn. Uiteindelijk kan je maar één ding doen als je echt een videokaart zoekt: neem deze mee in je overweging, en als je hem weet te vinden zorg dan dat de prijs klopt bij de prestaties. Dat wil zeggen dat hij iets voordeliger is dan een RTX 3070, en niet veel duurder dan een RTX 3060 Ti.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!