ID.nl logo
De zin en onzin van 4K en hoger
© PXimport
Huis

De zin en onzin van 4K en hoger

Fabrikanten zijn goed op stoom als het gaat om resoluties van tv’s. 4K is inmiddels de norm en 8K staat op het punt de nieuwe ongekroonde koning te worden. Leuk. Maar is het zinvol? Dat valt in de praktijk best tegen!

De stap van ‘standard definition’ (SD) televisie, zoals we die decennia lang kenden van de aloude beeldbuis-tv naar ‘high definition’ (HD) was een grote. Full HD levert een resolutie van 1920 x 1080 pixels. In vergelijking met de aloude beeldbuis-tv die een (omgerekende) resolutie kende van 768 x 576 pixels was het alsof je ineens naar real-life beelden zat te kijken. Ook de overgang van de beeldbuis naar LCD was een verademing, vanwege bijvoorbeeld het ontbreken van trillingen. Eigenlijk is die Full HD-resolutie nog altijd de ‘sweet spot’ voor vele toepassingen. Denk aan pc- en laptopschermen, maar natuurlijk ook aan de huiskamer-tv. Bij een normale kijkafstand en normale schermafmetingen levert het een haarscherp beeld op waarbij geen afzonderlijke pixel te zien is.

Marketing

Waarom dan toch 4K en inmiddels zelfs 8K? Wel, ten eerste is dat – natuurlijk – een marketingverhaal. Aan de huidige tv valt eigenlijk nog verrassend weinig te verbeteren. Kies uit LCD of OLED, waarbij geldt dat bij deze laatstgenoemde variant de pixels zelf licht uitstralen. Uit is zwart en dus écht zwart, wat voor een uitstekend contrast zorgt. Maar wel tegen een prijs: OLED-schermen gaan minder lang mee dan een LCD-scherm, terwijl ook het gevaar op inbranden aanwezig is. Veelbelovend zijn microled-schermen. OLED-schermen zijn gebaseerd op organisch materiaal dat relatief snel ‘vergaat’. Microled’s zijn ‘echte’ LED’s met dezelfde kenmerken als de LED-indicator op je portable radio of het display van je klokradio. Ze hebben de dus geen last van organische achteruitgang en gaan veel langer mee. De eerste toestellen staan inmiddels op springen. Zodra de prijs voldoende daalt, vagen ze de OLED-schermen weg. Dát is een veel grotere doorbraak dan steeds maar stijgende resoluties.

Kijkafstand versus schermgrootte

Goed, terug naar die resolutie. Daarbij maakt het niet uit welk type scherm je gebruikt. Op zich klinkt het natuurlijk logisch: hoe meer pixels, hoe scherper je beeld wordt. Echter: dat geldt eigenlijk alleen als je dichter op dat scherm zit. Bij een bepaalde afstand zie je geen enkel verschil meer tussen Full HD, 4K en 8K. En dan doelen we op een vergelijking met dezelfde schermgrootte. Ga jij een mega-grote tv in je huiskamer hangen, terwijl je niet ver genoeg van dat toestel vandaan zit dan merk je wel een verschil tussen Full HD en 4K. De pixels worden immers groter en dus duidelijker zichtbaar bij een lagere resolutie. Het gaat dus echt om kijkafstand versus schermgrootte. Waarbij je je natuurlijk af kunt vragen of een mega-tv in de huiskamer echt lekker kijkt. Maar da’s een kwestie van persoonlijke smaak.

©PXimport

Stijgend energieverbruik

Het energieverbruik van hogere resoluties is ook een probleempje. Zowel bij de bron als in de tv zelf. De televisie moet simpelweg veel meer data verwerken bij hogere resoluties, wat krachtiger beeldprocessoren vereist. Ook het smart deel van de tv moet overweg kunnen met de hoge resolutie, wat een steviger interne GPU vereist. Sluit jij een laptop, game console of capabele tablet aan op een 4K of zelfs 8K-scherm, dan heb je een knappe GPU nodig om een acceptabele framerate bij die resoluties te houden. Een steviger GPU met vooral ook meer videogeheugen vreet energie. Het is precies de reden dat veel laptops nog altijd met een Full HD scherm worden uitgeleverd. Los van de flink hogere kosten van de GPU is het energieverbruik simpelweg een probleem.

Computer en hoge schermresoluties

Dat 4K-schermen best bruikbaar zijn bewijst Apple alweer een tijdje met z’n iMac’s. We zien daar wel meteen een ander – keurig opgelost – ‘probleem’. Eigenlijk is die 4K-resolutie zinloos voor computergebruik. Zinloos in die zin, dat de gebruikersinterface wel heel priegelige elementen zou gaan tonen. Daarom zet Apple een soort van virtuele resolutie in. Daarbij wordt een lagere resolutie – bijvoorbeeld 1920 x 1080 – ‘uitgesmeerd’ over 4K. Scaling heet dat, en als je het goed doet levert dat haarscherpe beelden op. Voordeel is dat veel programma’s niet in 4K-resolutie hoeven te rekenen, zoals bijvoorbeeld een tekstverwerker. Kortom: de volledige 4K-resolutie van het scherm wordt ten volle benut, maar programma’s ‘zien’ een lagere resolutie. Dezelfde truc wordt trouwens ook toegepast bij iPad’s. Windows 10 kent ook een vorm van scaling, maar die is eigenlijk dramatisch van kwaliteit. Het levert wollige teksten op en andere vage schermelementen. Behalve voor gamen heeft een hogere resolutie dan Full HD onder Windows dan ook nauwelijks zin. Je kijkt ofwel naar veel te kleine schermteksten, pictogrammen en wat dan ook. Of je kiest voor scaling, waarna de beeldkwaliteit hollend achteruit gaat. Je ziet hier duidelijk de roots van Windows: het kantoor, alwaar fratsen als zeer hoge resoluties geen rol spelen. Mac’s komen traditioneel uit de grafische hoek, waarbij zeer veel aandacht wordt besteed aan scherpe weergave onder alle omstandigheden.

©PXimport

Arme gamer: je blijft investeren

Voor gamers betekent gamen in 4K-resolutie een forse investering in hardware (om het over 8K maar helemaal niet te hebben). Mits je tenminste in de hoogste resolutie op 60 beelden per seconde wilt kunnen spelen, zonder irritante vertragingen en haperingen. De videokaart met GPU speelt hier de grootste rol, inclusief de hoeveelheid videogeheugen. Goedkoop zijn videokaarten die 60 fps op 4K resolutie onder alle omstandigheden halen niet bepaald. Bovendien is het een kat-en-muisspel. Games worden grafisch steeds zwaarder, waardoor je vroeger of later tegen een exemplaar aanloopt dat je videokaart niet meer bij kan benen. Dan kun je je afvragen wat slimmer is: wéér een nieuwe videokaart kopen, of simpelweg op een wat lagere resolutie gaan spelen?

▼ Volgende artikel
Honor 400 review – Boeiende midranger
© Rens Blom
Huis

Honor 400 review – Boeiende midranger

Honor is in Nederland – na al die jaren aanwezigheid – nog steeds een klein merk met een beperkte bekendheid. Best zonde, want toestellen als de Honor 400 laten zien dat de fabrikant een goede prijs-kwaliteitverhouding kan bieden. In deze review lees je meer over deze midrange smartphone.

Uitstekend
Conclusie

De Honor 400 is een waardevolle toevoeging aan het midrange smartphonesegment. Het toestel laat op veel vlakken een (erg) positieve indruk achter en krijgt zes jaar softwareupdates, waardoor je hem lang kunt gebruiken. Wij zijn al met al enthousiast over de Honor 400.

Plus- en minpunten
  • Premium ontwerp...
  • Goed scherm
  • Lange accuduur
  • Zes jaar software-updates
  • ...maar niet helemaal waterdicht
  • Minder krachtig dan sommige concurrenten
  • Drukke software

Strak ontwerp

Een midrange smartphone kan er heus premium uitzien, bewijst Honor met zijn nieuwste model. De Honor 400 heeft een frame van kunststof, een achterkant van mat glas en oogt naar onze mening erg fraai. Met 184 gram is de smartphone van gemiddeld gewicht. Je kunt hem lastig met één hand bedienen, wat vooral te wijten is aan het forse 6,55inch-scherm.

©Rens Blom

De Honor 400 draagt een IP65-certificering, wat wil zeggen dat hij tegen stof en een flinke regenbui kan. Let op: het toestel is niet bedoeld om mee te nemen in het zwembad. Sommige concurrerende smartphones kunnen dat wel.

©Rens Blom

Goed scherm

Het is vandaag de dag moeilijk om een midrange smartphone met een slecht scherm te vinden. Er is echter een groot verschil tussen een prima en een echt goed scherm. De Honor 400 is voorzien van een echt goed scherm. Het 120Hz-oledscherm heeft een hoge resolutie van 2736 x 1264 pixels, waardoor het beeldscherm scherper oogt dan een standaard Full-HD-display (1920 x 1080 pixels). De kleuren, maximale helderheid en functies om je ogen minder te vermoeien zijn allemaal indrukwekkend.

©Rens Blom

Specificaties

Van een midrange smartphone mag je anno 2025 krachtige en complete hardware verwachten. Honor heeft de expertise in huis om aan die verwachting te voldoen, maar weet ons niet op alle vlakken te overtuigen. Laten we beginnen met de processor. Dat is een Qualcomm Snapdragon 7 Gen 3. Een echte midrange processor die op zich snel genoeg is voor alle populaire apps. In dit prijssegment kun je echter ook krachtiger smartphones in huis halen. Dat merk je vooral bij het spelen van games. Daar is de Honor 400 geen koning in.

Voor de hoeveelheid werkgeheugen geldt hetzelfde. Met de 8 GB in de Honor 400 hoef je echt niet te klagen, maar er zijn veel concurrerende toestellen die over 12 GB beschikken. Op de lange termijn kun je daar profijt van hebben, want software- en app-updates lijken steeds meer werkgeheugen op te eisen.

©Rens Blom

Honor hecht blijkbaar meer waarde aan de hoeveelheid opslagcapaciteit. Want waar de meeste midrange smartphones het moeten doen met 256 GB, zit er 512 GB in de Honor 400. Een zee aan opslagruimte, waar na de installatie van de smartphone zo'n 475 GB van beschikbaar blijft.

Lange accuduur

De accuduur vinden we een heel belangrijk punt bij een smartphone. Honor scoort hier goed, want de 5300mAh-accu in de Honor 400 houdt het bij ons gemengde gebruik probleemloos een lange dag vol. We laden de smartphone op als we naar bed gaan of doen dat 's ochtends, als we onder de douche stappen. Opladen kan met maximaal 66 watt. Een adapter moet je – door EU-wetgeving – zelf regelen.

Aardig om te vermelden is dat de Honor 400 een silicium-koolstofaccu heeft. Dit nieuwe type accu voor smartphones kan meer energie opslaan, zonder fysiek groter te zijn dan de vorige generatie accu's. Meer energie leidt tot een hogere capaciteit – gemeten in mAh – en zo dus meer stroom voor jou als gebruiker. Steeds meer (midrange) smartphones krijgen een silicium-koolstofaccu. Honor loopt dus in de voorhoede mee.

©Rens Blom

Een 200 megapixel-camera

Achter op de Honor 400 vind je twee camera's en een grote flitser. De hoofdcamera heeft een zeer hoge resolutie van 200 megapixels en combineert al die pixels standaard om betere foto's in een lagere resolutie te maken. De camera presteert ruim voldoende, ook bij minder licht. Over de groothoeklens zijn we minder enthousiast, maar in de meeste situaties kun je er prima mee uit de voeten.

Hieronder van links naar rechts: de hoofdcamera (1X), de groothoekcamera en 4x zoom via de hoofdcamera.

©Rens Blom

Hoewel de Honor 400 geen aparte zoomcamera heeft, kun je wel aardig zoomen. Dat is te danken aan de megaresolutie van de hoofdcamera. Je zoomt in de camera-app in via de hoofdcamera, die eigenlijk een uitsnede maakt van een foto en het 'ingezoomde' resultaat aan je voorlegt. Onderstaande fotoserie laat zien wat je op die manier kunt bereiken. De herenhuizen aan de overkant van de gracht staan er duidelijk genoeg op.

©Rens Blom

Drukke software

De Honor 400 is voorzien van Android 15, voorzien van Honors eigen softwareschil. Die schil vinden we visueel en qua functies nogal druk. We vinden het ook jammer dat Honor wat extra apps zoals TikTok, Temu en Block Blast! op het toestel installeert. Gelukkig kun je ze verwijderen. Positiever zijn we over de samenwerking tussen Google en Honor om allemaal nuttige AI-functies in de telefoon te bakken. Daar kun je zeker leuk mee experimenteren.

©Rens Blom

Tot slot het updatebeleid. Honor scoort goede punten door de smartphone zes jaar Android-upgrades en beveiligingsupdates te geven. Dat is langer dan veel concurrenten.

Conclusie: Honor 400 kopen?

De Honor 400 is een waardevolle toevoeging aan het midrange smartphonesegment. Het toestel laat op veel vlakken een (erg) positieve indruk achter en krijgt zes jaar software-updates, waardoor je hem lang kunt blijven gebruiken. Wij zijn al met al enthousiast over de Honor 400.

▼ Volgende artikel
Hardware wallets: de veiligste manier om je crypto te bewaren
© Lukasz Stefanski
Huis

Hardware wallets: de veiligste manier om je crypto te bewaren

Bitcoin heeft deze week opnieuw zijn hoogste koers ooit bereikt. De verleiding is groot om mee te doen, zeker als je bekenden hoort over hun winst. Maar wie nu overweegt om in crypto te stappen, moet ook stilstaan bij de risico's én de beveiliging van zijn investering. Want hoe zorg je dat je je digitale munten veilig bewaart? Veel ervaren beleggers kiezen voor een hardware wallet: een klein apparaatje dat je crypto offline beschermt tegen hackers en fouten. In dit artikel lees je hoe het werkt, wat de voor- en nadelen zijn, en hoe je veilig begint.

Partnerbijdrage - in samenwerking met Bitcoinmagazine.nl

Wat is een hardware wallet?

Een hardware wallet is een fysiek apparaatje (vaak een soort USB-stick) dat je private keys offline bewaart. Die private keys zijn nodig om toegang te krijgen tot je cryptomunten. In tegenstelling tot een software wallet op je computer of telefoon, is een hardware wallet niet constant verbonden met het internet. Daardoor is je crypto beter beschermd tegen hackers en malware.

Bekende merken zijn Ledger en Trezor. Bij transacties sluit je de wallet kort aan op je computer of telefoon. De transactie wordt daar voorbereid, maar pas op de hardware wallet zelf goedgekeurd. Je private key verlaat het apparaat nooit.

Waarom is dit veiliger dan een software wallet?

• Offline opslag: hackers kunnen niet zomaar bij je sleutels, omdat die fysiek op het apparaat staan.
• Geen afhankelijkheid van apps of browsers
: een phishing-link of malware op je pc krijgt geen toegang tot je wallet.
• Bevestiging op apparaat zelf
: elke transactie moet je fysiek goedkeuren op het apparaat, bijvoorbeeld via een knop of touchscreen.

Let op: veilig gebruik vereist wel discipline. Wie zijn pincode of herstelzin (seed phrase) kwijtraakt, kan zijn crypto definitief verliezen. Schrijf deze dus op en bewaar hem veilig, bijvoorbeeld in een kluis.

©rawcaptured

Wanneer kies je voor een hardware wallet?

Een hardware wallet is vooral slim als:

• je voor langere tijd crypto wilt bewaren (hodlen);
• je meer dan een paar honderd euro aan crypto bezit;
• je waarde hecht aan maximale controle en veiligheid.

Voor wie af en toe wat koopt en verkoopt via een app als Bitvavo of Binance is een software wallet of custodial wallet voldoende. Maar als je serieus bezig bent met investeren in crypto, is een hardware wallet een logische stap.

Zijn er ook nadelen?

Zeker. Een paar punten om rekening mee te houden:

• Je moet het apparaat kopen: reken op 50 tot 200 euro.
• Je moet de seed phrase handmatig opslaan en beveiligen.
• Een hardware wallet is minder snel toegankelijk dan een mobiele app.
• Als je hem kwijtraakt zonder back-up, ben je alles kwijt.

Tips voor veilig gebruik
  • Koop je wallet alleen bij de fabrikant of een erkende dealer (i.v.m. risico op gemanipuleerde apparaten).
  • Stel altijd een pincode in.
  • Schrijf je herstelzin op, liefst op papier (geen foto of notitie in je telefoon).
  • Deel je seed phrase met niemand.
  • Overweeg een tweede wallet als back-up.

En hoe zit het met regulering?

Cryptovaluta blijven risicovol. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) adviseert particuliere beleggers om zich goed in te lezen voordat ze beginnen met beleggen in crypto. Op hun website vind je een praktische checklist waarmee je snel kunt zien of beleggen — in crypto of andere producten — iets voor jou is.

Ook handig: voor wie meer wil weten over actuele trends in crypto en blockchain, biedt Bitcoinmagazine.nl dagelijks nieuws, koersinformatie en uitleg. Dit soort bronnen helpen je op de hoogte te blijven zonder dat je blind ergens instapt.

Tot slot: hoe houd je overzicht?

Een hardware wallet gebruik je vaak in combinatie met desktopsoftware of een app. Daarmee kun je transacties voorbereiden, je saldo bekijken en notificaties instellen. Voor mobiel gebruik blijft een bankapp natuurlijk onmisbaar. Denk aan betalen, alerts en koppeling met je beleggingsrekening. De Consumentenbond heeft een overzicht gemaakt van wat je veilig mag verwachten van mobiel bankieren.

Een slimme strategie? Gebruik een hardware wallet voor opslag, je mobiel voor notificaties, en je desktop voor analyse. Zo heb je snelheid, overzicht én veiligheid in één.