Een andere belangrijke nieuwe functie in Windows 10 zijn de virtuele bureaubladen, een feature waarmee het makkelijker en vooral ook aantrekkelijker wordt om te multitasken. De vernieuwde taakweergave maakt Windows 10 heel prettig om mee te werken, zowel in je persoonlijke leven als in je professionele, én om die twee te combineren.

1. Inleiding

2. Het uiterlijk

3. Dagelijks gebruik

4. Het vernieuwde startmenu

5. Virtuele bureaubladen

6. Standaard-apps

7. Edge

8. Cortana

9. Store10. Conclusie

We gaan in een ander artikel uitgebreid in op de mogelijkheden van de virtuele bureaubladen. Als je precies wilt weten wat je daarmee kunt, kijk dan hier.

Twee features

De virtuele bureaubladen bestaan eigenlijk uit twee verschillende features. Aan de ene kant is er de verbeterde multitask-weergave (met een paar extra functies), terwijl je aan de andere kant een virtuele desktop kunt beginnen om verschillende typen applicaties van elkaar gescheiden te houden.

Wisselen

Je vindt de functie aanvankelijk linksonderaan in de taakbalk, maar de Taakweergave wordt nog aantrekkelijker wanneer je toetsenbordcombinaties gebruikt. Bovendien zit de vernieuwde Taakweergave verweven in de vertrouwde functie van Windows + Tab, die je misschien wel vaker gebruikt om van programma's te wisselen.

©CIDimport

Werk gescheiden houden

Met een virtueel bureaublad kun je meerdere bureaubladen beginnen, wat handig is als je je persoonlijke programma's gescheiden wil houden van je werk-programma's. Ook kun je ze gebruiken als je net die ene perfecte weergave van programma's hebt gevonden, bijvoorbeeld door Excel rechts te houden en de Verkenner links in de benedenhoek, en je er geen extra fullscreen-programma's zoals Outlook helemaal overheen wil gooien. Die zet je dan lekker op je tweede bureaublad.

Steile leercurve

Het werken met de virtuele bureaubladen is volledig nieuw, en is even wennen. Het loont absoluut de moeite om te experimenteren met de mogelijkheden en hoe je de functie het beste in je werk kunt inzetten, al kan het een tijdje duren voor je er de meerwaarde van inziet. Als je echter veel gebruik maakt van Windows, zorg dan dat je de mogelijkheden niet meteen langs je neerlegt. Een goede tip daarvoor is om sneltoetsen te gebruiken zoals Windows-toets + Ctrl + de pijltjestoetsen.
Voor een compleet overzicht van de sneltoetscombinaties in Windows 10 kun je hier kijken.

Niet intuïtief

Toegegeven, de functie is niet intuïtief. Het is zeker in het begin niet helemaal duidelijk wat je met de meerdere bureaubladen kunt, de sneltoetsen staan nergens in beeld, en het Plus-tekentje om een extra bureaublad te openen staat weggedrukt in een hoek. Bovendien werken veel dingen onlogisch: Zo krijg je meldingen van programma's in een ander bureaublad alsnog op je actieve bureaublad te zien, en is er geen 'hoofdbureaublad' wat we stiekem best zouden willen.

De Taakweergave heeft daarom een nogal steile leercurve, die veel mensen af kan schrikken. In het begin is het ook niet meteen duidelijk wat je met alle bureaubladen kan, en omdat het een nieuw systeem is moet je het ook maar in je werkritme zien te verwerken.

Taakweergave

De virtuele toetsenborden zijn niet alleen via de knop 'Taakweergave' te vinden, maar ook geïntegreerd in de sneltoets Windows + Tab. Je krijgt daarbij een overzicht van al je openstaande programma's te zien, die je hier ook makkelijk kunt verslepen tussen de verschillende bureaubladen.

Programma's verplaatsen

Niet alleen de bureaubladen zijn vernieuwd, maar ook het verschuiven van programma's heeft een upgrade gekregen. Zo is het nu mogelijk om een programma aan de linker- of de rechterkant van het scherm te zetten. Zodra je dat doet met de juiste toetsenbordcombinatie, krijg je ook gelijk in de andere helft van het scherm een weergave te zien van je overige openstaande apps, zodat je ze makkelijk naast elkaar kunt openen zonder de grootte handmatig te hoeven bepalden.

Meerdere monitors

Niet alles is goed aan de virtuele bureaubladen. Vooral als je meerdere monitors hebt zie je pas wat het grootste gemis eraan is. Je kunt in dat geval alleen de beeldschermen kopiëren op ieder scherm, terwijl het veel logischer zou zijn om één bureaublad op het ene, en een ander bureaublad op een andere monitor te hebben. Je kunt weliswaar twee beeldschermen (en daarmee twee beeldschermindelingen) per virtueel bureaublad instellen, maar we hadden liever de optie gezien om indelingen te verdelen.

Conclusie: Lastig leren, veel van profiteren

De virtuele bureaubladen zijn een wat obscure functie in Windows 10, die een hoge leercurve heeft. Veel gebruikers zullen er waarschijnlijk in het begin wel naar kijken, maar de optie snel achterwege laten omdat het in het begin moeilijk is er de meerwaarde van in te zien. Laat dat je echter niet afschrikken, want als je de bureaubladen goed weet te beheersen maakt deze functie van Windows 10 echt een productiviteitsmonster.

<- Vorige: Het startmenuVolgende: Standaard-apps ->

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.