Denk je dat je Netflix-account is? Mogelijk gebruik je voor allerlei online-accounts dezelfde wachtwoorden of heeft iemand met wie je een account deelt een fout gemaakt. Wij helpen je op weg om dit vervelende probleem op te lossen.

Wanneer je je Netflix-account deelt met andere mensen, of overal hetzelfde wachtwoord voor gebruikt, dan is het slechts een kwestie van tijd voordat je account gehackt wordt. Of nou ja, gehackt; het kan zijn dat kwaadwillenden ongeoorloofd binnendringen op dat moment, omdat ze je wachtwoord elders online gevonden hebben. Als dat gebeurt, dan kun je een aantal stappen ondernemen. Eerst kijken we naar hoe je herkent of je account gehackt kan zijn en vervolgens kijken we naar wat je moet doen en hoe je dit in de toekomst (beter) kunt voorkomen.

©Tatiana - stock.adobe.com

Zo zie je of je Netflix-account gehackt is

In sommige gevallen merk je meteen dat je account gehackt is, aangezien je oude inloggegevens niet meer werken. Dan weet je meteen dat er stront aan de knikker is. Kun je nog steeds inloggen, maar heb je het vermoeden van een hack of indringer? Check dan of iemand niet (stiekem) op jouw profiel allerlei content heeft bekeken die je zelf nooit zou kijken. Loop bijvoorbeeld de sectie voor content die je nog een keer kunt kijken eens langs of raadpleeg de Verder kijken-rij. Echter, dit is geen waterdichte methode, aangezien je bijvoorbeeld de Verder kijken-rij kunt leegmaken.

Verder zijn er nog twee opties waarmee je kunt achterhalen of je mee-kijkers hebt. Zo kun je via de profielinstellingen de kijkactiviteit controleren. Staan daar titels tussen die je niet herkent? Vraag dan eerst of iemand onlangs per ongeluk jouw profiel gebruikt hebt, in plaats van zijn eigen. Is dat niet het geval, dan moet je stappen ondernemen. Nu je toch bij profielinstellingen bent, klik dan meteen op Toegang en apparaten beheren. Wellicht staan hier apparaten tussen die niet van jou (of je accountdelers zijn). Netflix waarschuwt wel dat de lijst mogelijk niet volledig is, helaas.

Netflix-account gehackt? Dit moet je doen

Heb je het idee gehackt te zijn? Of dat er mensen in je account zitten die daar niet horen te zijn? Dan kun je via deze stappen zien wat je daar precies aan kunt doen, mits je nog in je account kunt komen.

Problemen voorkomen

Voorkomen is natuurlijk beter dan genezen. Daarom doe je er goed aan eens serieus te kijken naar de manier waarop je omgaat met je Netflix-account. Deel je je account met anderen? Zorg er dan voor dat niemand de inloggegevens met personen buiten de groep delers deelt. Ook raden we aan een uniek wachtwoord aan te maken (of te laten genereren) voor het Netflix-account, zodat die bijvoorbeeld niet hetzelfde is als voor je e-mailaccount of andere online profielen (die mogelijk buitgemaakt kunnen worden wanneer er ergens een lek optreedt, bijvoorbeeld).

©Teerasan - stock.adobe.com

Verder hebben we nog wat algemene tips:

Met deze tips ben je beter beschermd tegen hackers en indringers, maar onthoud dat niets echt waterdicht is. Hackers vinden steeds meer manieren om ergens binnen te komen. Maar als je op tijd aan de bel trekt, dan kun je mogelijke schade enigszins beperken.

Geen smart-tv? Cast Netflix naar je tv met een mediaspeler👇🏻👇🏻

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!