In versie 4 hebben dit Zweedse muziekstudio-pakket hebben de makers zich volledig laten gaan: nieuwe instrumenten, nieuwe effecten, een fel verbeterde sequencer en een compleet nieuwe ReGroove mixer. Maar eerst: wat is Reason?

Welnu, Reason is de natte droom van elke muzikant: een volledige studio in één doos. Alles is virtueel aanwezig: de mengtafel, de samplers, de synthesizers, de effecten, de mastereffecten enz. Slechts één ding ontbreekt: VST-ondersteuning. Daardoor zit je dus vast aan Reason en zijn 'eigenaardigheden'. Maar niet getreurd, wàt er in de doos zit is indrukwekkend en we drukken ons zacht uit.

Muziek maken met Reason 4 is bijzonder makkelijk. Je kunt starten vanaf een template of je bouwt je eigen studio op naarmate je de onderdelen nodig hebt. De onderdelen (sampler, synthesizers, mengtafel, randapparatuur etc.) klik je in een apart venster aan en ze worden in het 'rack' gehangen. Op een intelligente manier nog wel; als je een instrument invoegt, worden meteen alle nodige kabels (virtueel uiteraard) op de juiste manier met de mengtafel verbonden. Als je een effect invoegt wordt ook hier de bekabeling gedaan volgens de regels van de kunst. Wie wil kijken hoe een en ander is bekabeld kan met één muisklik het ganse rack omdraaien. Je kunt indien gewenst de kabels op een andere manier aansluiten. Om bijzondere resultaten te bereiken bijvoorbeeld, maar dat is voor gebruikers die wéten wat ze doen.

Terug naar ons rack. Het is namelijk zo compleet dat we niet meteen iets kunnen verzinnen dat ontbreekt. Om u een idee te geven van de omvang: het vergt omgerekend zo'n 9 lcd-schermen boven elkaar om een screenshot te maken van alle beschikbare instrumenten en effecten. Elk kabeltje, knopje, led-je, ze zijn allemaal levensecht. Wie ervaring heeft met een niet-virtuele studio zal versteld zijn van het realisme tot in het kleinste onderdeel. We rekenden voor de grap eens uit wat het zou kosten mochten we alle meegeleverde tools apart in hardware moeten kopen. We kwamen uit bij een bedrag van meer dan 45000 euro.

Geen minpunten? Behalve het gebrek aan VST-ondersteuning is er de onmogelijkheid om rechtstreeks in Reason audio op te nemen. Je hebt met andere woorden nog altijd andere software nodig om audio aan je composities toe te voegen. Die audio kun je nadien integreren in Reason maar in de praktijk wordt Reason meestal gesynchroniseerd met een andere toepassing zoals Sonar, Cubase of Pro Tools bijvoorbeeld.

PluspuntenMinpuntenConclusie

Ondanks die twee minpunten, bestempelen wij Reason als een bijzonder gebruiksvriendelijk pakket met aanzienlijke geluidsuitbreidingsmogelijkheden (via rex-files die u zowel bij Propellerhead als bij derden kunt aankopen). Het pakket heeft een eigen sound, een sound om U tegen te zeggen. Reason is dan ook op heel veel muziek van topartiesten te horen. En als het goed genoeg is voor hen, wie zijn wij dan om die professionals tegen te spreken?

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.