Er zijn diverse soorten hoofdtelefoons en de drie hoofdcategorieën zijn in-ear, on-ear en over-ear. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten? Er zijn overigens ook nog meer pasvormen onder de zon, tijd dus om eens in de wondere wereld van koptelefoons te duiken!

Laten we beginnen met de drie hierboven genoemde soorten hoofdtelefoons. Die zijn namelijk wel heel makkelijk van elkaar te onderscheiden! De in-ear stop je in je oor, de on-ear zit op je oor en de over-ear bedekt je hele oor. Van klein naar groot formaat dus eigenlijk. Ze hebben allemaal zo hun eigen voor- en nadelen. Bovendien zijn ze ook allemaal in een bedrade of draadloze uitvoering verkrijgbaar.

In-Ear

De in-ear – ook wel bekend als oordopje of oortje – druk je in je gehoorgang. Daar begint voor sommige mensen al meteen het eerste probleem. Heb jij namelijk een niet-gemiddeld oor, dan blijven die dingen vaak slecht zitten. Dat is extra vervelend als je dure draadloze in-ears hebt gekocht, want als er dan een uit je oor valt ben je ‘m mogelijk voorgoed kwijt.

Vandaar dat de meeste fabrikanten passtukjes meeleveren in diverse maten. Soms ook gemaakt van verschillend materiaal, in ieder geval siliconen en vaak ook nog een paar van meer ‘vormbaar’ traagschuim. Blijken de standaard passtukjes niet echte te werken, dan kun je ook kiezen voor in-ears die worden aangepast aan jou oor. Dat is meestal een erg dure grap en daarmee weggelegd voor professionals of de welbekende ‘happy few’.

Praktischer is dan een in-ear met oorhaakje te kiezen. Toch wordt dan mogelijk nooit een volledig luchtdichte afsluiting tussen dopje en gehoorgang gerealiseerd, wat een vereiste is voor een optimale geluidskwaliteit. Kortom: past het perfect bij jou, dan zit je best goed met deze dopjes!

Nadelen zijn er ook: de speelduur op een volle batterijlading is beduidend korter dan die van over-ear en on-ear hoofdtelefoons. Logisch, want er is immer veel minder ruimte voor een accu. Ook is er het punt hygiëne: hou de dopjes goed schoon en leen ze niet uit aan anderen. Want dan is er al snel sprake van oorsmeer- en bacterie-uitwisseling.

Op zoek naar kooptips? Lees ook ons artikel over de beste oordopjes van nu.

Laadcase

De met een in-ear meegeleverde laadcase (het doosje waar je de dopjes in bewaard) is in  geval van draadloze exemplaren vaak óók voorzien van een lader. Zodra je de dopjes in het doosje stopt, worden ze dan weer (bij) geladen. Daarmee heb je ook onderweg een flinke tijd geen stopcontact nodig om toch te kunnen luisteren. Sommige van deze bewaardoosjes hebben ook een ingebouwde UV-LED die vervelende bacteriën wegwerkt.

On-ear

De on-ear is eigenlijk de makkelijkste hoofdtelefoon voor alledaags gebruik. Hij neemt relatief weinig ruimte in, zeker als het een opvouwbaar exemplaar betreft. Doordat de hoofdtelefoon op je oor drukt middels een zachte rand, wordt een goede afsluiting gerealiseerd. Kies je hier voor een draadloze variant, dan heb je alle bewegingsvrijheid. De geluidskwaliteit kan uitstekend zijn, als je niet voor het allergoedkoopste exemplaar gaat.

Veel bekende merken hebben tenminste één on-ear in hun assortiment. De speeltijd op een enkele batterijlading is meestal prima, je komt er de dag wel mee door! Waarbij geldt dat de steviger batterijcapaciteit ook een ander handig trucje mogelijk maakt. En dat is het kort snelladen voor 10 minuten of een kwartier, wat een speeltijd van tot alweer een paar uur oplevert. Een ‘thuiskomertje’ dus, in geval van muzikale nood.

Over-ear

De over-ear levert – vanzelfsprekend afhankelijk van de bouwkwaliteit – in principe de beste geluidskwaliteit. Niet voor niets blijken de beste koptelefoons uit onze tests allen over-ear-modellen te zijn!

Je hele oor past in de oorschelp, veelal gemaakt van een zacht materiaal. De oorkussens zorgen voor een aangenaam draagcomfort, waarbij er geen enkele druk op je oren is. In geval van een draadloos exemplaar is dit het type waarbij de meeste accuruimte beschikbaar is. Ofwel: er kunnen fysiek grotere oplaadbare batterijen in. En dat levert spectaculair lange speeltijden op een enkele lading op. Een hoofdtelefoon als de Sennheiser Momentum 4 speelt bijvoorbeeld maar liefst zo’n 60 uur op één lading!

Vaak is ook meer mogelijk qua bediening; zo wordt een van de oorschelpen vaak als aanraakgevoelig bedieningspaneel ingezet. Volume verhogen of verlagen, tracks skippen, telefoongesprekken opnemen en nog meer doe je via vingerbewegingen en (of) tikken.

Omdat de over-ears ook bij langdurig dragen comfortabel blijven én ze van nature al weinig omgevingsgeluid doorlaten is dit type hoofdtelefoon niet alleen bij uitstek geschikt om je in hoge(re) geluidskwaliteit onder te dompelen in muziek. Je ziet over-ears om dezelfde redenen standaard ook bij professionele gebruikers in bijvoorbeeld muziek- en radiostudio’s.

Bone-conduction

Tijd om dan maar eens een exoot voor te stellen: de bone transducer (of bone conductor). Die draag je meestal via een soort nekband-constructie, ook zijn er brillen met zo’n ding ingebouwd. Je plaatst ze niet op je oor, maar op het bot erachter (of ervoor). Wel kan je huid in dat geval gelukkig gewoon blijven. Het geluid wordt via dat bot naar je oren overgedragen.

Hét grote voordeel van deze constructie is, dat geluid van de buitenwereld altijd gewoon via je immers onbedekte gehoorgangen binnen komt. Dat maakt ze bij uitstek geschikt voor sporters die de straat op gaan. Je hoort dan immers altijd wat er om je heen gebeurt. Ook zijn er waterdichte uitvoeringen die gebruikt kunnen worden door zwemmers.

Nadeel is wel dat de geluidskwaliteit minder is, maar tijdens drukke activiteiten hoeft dat geen al te grote belemmering te zijn. Minder geschikt om echt van muziek in ultieme hi-fi-kwaliteit te genieten.

Draadloos of bedraad?

Hoewel de aanschaf van een puur draadloze hoofdtelefoon voor de meeste mensen tegenwoordig een no-brainer is, moet je je daarbij wel wat dingen realiseren. Een exemplaar zonder kabel is veelal volledig door de fabrikant aangepast, waarbij het geluid door een interne DSP (digitale signaalprocessor) en een passende versterker perfect getuned je gehoorgangen in wordt gestraald. Als de batterij onderweg onverhoopt eens leeg raakt, dan kun je vaak een audiokabel voor een bekabelde verbinding inprikken. Maar al even vaak zul je dan merken dat je hoofdtelefoon een heel stuk minder goed klinkt. Immers: de DSP werkt niet meer bij een lege accu en dat hoor je vaak héél goed!

Bedrade hoofdtelefoons zijn mechanisch vaak net weer wat anders opgebouwd, en wel zo dat ze ongeacht de aangesloten bron zo goed mogelijk onder alle omstandigheden klinken. Extra nadeel van draadloze hoofdtelefoons is, dat er áltijd een vorm van compressie wordt toegepast.

Lees ook: Haal het beste geluid uit je draadloze hoofdtelefoon

Ben je op zoek naar een optimale hoofdtelefoon voor bijvoorbeeld stationair gebruik thuis, kijk dan eens naar een bekabeld exemplaar. Gecombineerd met een koptelefoonversterker (vaak al aanwezig in je hifi) haal je daar vaak een uitstekende geluidskwaliteit uit! Draadloze hoofdtelefoons zijn dan weer bij uitstek geschikt voor meer mobiele toepassingen. Het is maar net wat je wilt!

ANC

ANC staat voor Active Noise Canceling. Tot nog niet eens zo heel lang geleden was dat een optie die behoorlijk wat extra kostte. Tegenwoordig is ANC bijna standaard op de middenklasse hoofdtelefoons. ANC zorgt ervoor dat omgevingsgeluiden stevig onderdrukt worden. Daarbij wordt gebruik gemaakt van anti-geluid.

Het is met name effectief bij meer monotone geluiden, zoals motoren, verkeerslawaai, treingeluiden, vliegtuigen, geroezemoes enzovoort. Stemmen worden eveneens onderdrukt. Vaak minder efficiënt dan al de andere genoemde voorbeelden, maar als er ook muziek speelt hoor je ook iemand die rechtstreeks tegen je praat niet meer.

De betere ANC-systemen hebben daarom verschillende modi, waarvan eentje vaak met een tik op de oorschelp of een druk op de knop de ‘transparante’ modus activeert. Op dat moment wordt alles uit de omgeving aan geluid weer doorgelaten en kun je met mensen praten zonder je hoofdtelefoon af te zetten. Die modus is ook praktisch als je handsfree gesprekken aanneemt.

Praat je met ANC aan terug, dan hoor je je eigen stem nauwelijks en klinkt het alsof je in een doos met watten aan het praten bent. Dat wordt al snel heel vermoeiend; bovendien ga je ongemerkt al snel veel te hard praten.

Open of gesloten

Alle genoemde typen hoofdtelefoons (behalve de vreemde eend in de bijt in de vorm van de bone transducer) zijn levertbaar in gesloten en open uitvoering. Het overgrote deel wat je via de reguliere winkels koopt, zijn gesloten typen. Groot voordeel daarvan is dat ze weinig tot geen geluid uitstralen en een gesloten geluidsbubbel op je hoofd realiseren. De middenklassers en daarboven klinken veelal als een klok. Anno nu moet je echt moeite doen om heel beroerde exemplaren te vinden.

Wel hebben ze allemaal hun eigen ‘klank’, al dan niet gerealiseerd door die eerder genoemde DSP. Kies dus iets waarvan jij gelukkig wordt. Het nadeel van de gesloten hoofdtelefoon is dat deze – jawel – nogal gesloten klinkt. Daarmee bedoelen we dat het ruimtelijke beeld van luidsprekers ver te zoeken is. Ook dat kan kunstmatig geregeld worden via een DSP, maar die kunstmatige ademruimte klinkt niet voor iedereen even prettig. De open hoofdtelefoon ‘ademt’ ook naar buiten toe. Ze zijn herkenbaar aan een geluidsdoorlatend rasterwerk aan de buitenkant van de oorschelpen.

Inderdaad klinkt de open hoofdtelefoon veelal lekker ruimtelijk. ‘Open’ om de naam meteen maar eer aan te doen. Ga er echter nooit in alle onwetendheid mee in de trein of een andere ruimte waar mensen zitten mee luisteren. Het geluid wordt namelijk net zo had naar je oor als naar de omgeving uitgestraald. En dat is wel héél irritant voor die omgeving!

Open hoofdtelefoons zijn per definitie bedoeld voor privégebruik in een ruimte waar niemand last heeft van het ding. Vaak is het wat zoeken naar een open hoofdtelefoon, je kunt ervoor terecht bij de betere hifi-zaak. Een bekend merk dat open hoofdtelefoons levert in alle prijsklassen (vanaf ongeveer middenklasse) is Grado.

©Georg Neumann GmbH

Luisteren

Er zijn nog meer technieken in zwang onder de motorkap. Zo zijn er magnetostatische hoofdtelefoons, die net weer wat anders werken dan traditionele hoofdtelefoons. Het verschil zit hem vooral in hoe de driver (zeg maar de mini-speaker) in de hoofdtelefoon wordt aangestuurd. Wat beter klinkt? Tja, dat is vooral een kwestie van eens vergelijkend gaan luisteren. In een winkel of op een ‘Can Jam’, wat een specifiek voor hoofdtelefoons bedoelde audioshow is.

Geen enkele techniek kan tegen je persoonlijk voorkeuren op. Wat voor de een het absolute summum van hoofdtelefoonluisteren is, is voor jou misschien maar meh. Zeker als je een wat duurdere hoofdtelefoon wilt kopen is luisteren voor aanschaf echt een must.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.