Er zijn diverse soorten hoofdtelefoons en de drie hoofdcategorieën zijn in-ear, on-ear en over-ear. Wat zijn de verschillen en overeenkomsten? Er zijn overigens ook nog meer pasvormen onder de zon, tijd dus om eens in de wondere wereld van koptelefoons te duiken!

Laten we beginnen met de drie hierboven genoemde soorten hoofdtelefoons. Die zijn namelijk wel heel makkelijk van elkaar te onderscheiden! De in-ear stop je in je oor, de on-ear zit op je oor en de over-ear bedekt je hele oor. Van klein naar groot formaat dus eigenlijk. Ze hebben allemaal zo hun eigen voor- en nadelen. Bovendien zijn ze ook allemaal in een bedrade of draadloze uitvoering verkrijgbaar.

In-Ear

De in-ear – ook wel bekend als oordopje of oortje – druk je in je gehoorgang. Daar begint voor sommige mensen al meteen het eerste probleem. Heb jij namelijk een niet-gemiddeld oor, dan blijven die dingen vaak slecht zitten. Dat is extra vervelend als je dure draadloze in-ears hebt gekocht, want als er dan een uit je oor valt ben je ‘m mogelijk voorgoed kwijt.

Vandaar dat de meeste fabrikanten passtukjes meeleveren in diverse maten. Soms ook gemaakt van verschillend materiaal, in ieder geval siliconen en vaak ook nog een paar van meer ‘vormbaar’ traagschuim. Blijken de standaard passtukjes niet echte te werken, dan kun je ook kiezen voor in-ears die worden aangepast aan jou oor. Dat is meestal een erg dure grap en daarmee weggelegd voor professionals of de welbekende ‘happy few’.

Praktischer is dan een in-ear met oorhaakje te kiezen. Toch wordt dan mogelijk nooit een volledig luchtdichte afsluiting tussen dopje en gehoorgang gerealiseerd, wat een vereiste is voor een optimale geluidskwaliteit. Kortom: past het perfect bij jou, dan zit je best goed met deze dopjes!

Nadelen zijn er ook: de speelduur op een volle batterijlading is beduidend korter dan die van over-ear en on-ear hoofdtelefoons. Logisch, want er is immer veel minder ruimte voor een accu. Ook is er het punt hygiëne: hou de dopjes goed schoon en leen ze niet uit aan anderen. Want dan is er al snel sprake van oorsmeer- en bacterie-uitwisseling.

Op zoek naar kooptips? Lees ook ons artikel over de beste oordopjes van nu.

Draadloze oortjes zijn wat sneller leeg, maar onderweg ook makkelijker op te laden in hun opbergdoosje.

Laadcase

De met een in-ear meegeleverde laadcase (het doosje waar je de dopjes in bewaard) is in  geval van draadloze exemplaren vaak óók voorzien van een lader. Zodra je de dopjes in het doosje stopt, worden ze dan weer (bij) geladen. Daarmee heb je ook onderweg een flinke tijd geen stopcontact nodig om toch te kunnen luisteren. Sommige van deze bewaardoosjes hebben ook een ingebouwde UV-LED die vervelende bacteriën wegwerkt.

On-ear

De on-ear is eigenlijk de makkelijkste hoofdtelefoon voor alledaags gebruik. Hij neemt relatief weinig ruimte in, zeker als het een opvouwbaar exemplaar betreft. Doordat de hoofdtelefoon op je oor drukt middels een zachte rand, wordt een goede afsluiting gerealiseerd. Kies je hier voor een draadloze variant, dan heb je alle bewegingsvrijheid. De geluidskwaliteit kan uitstekend zijn, als je niet voor het allergoedkoopste exemplaar gaat.

Veel bekende merken hebben tenminste één on-ear in hun assortiment. De speeltijd op een enkele batterijlading is meestal prima, je komt er de dag wel mee door! Waarbij geldt dat de steviger batterijcapaciteit ook een ander handig trucje mogelijk maakt. En dat is het kort snelladen voor 10 minuten of een kwartier, wat een speeltijd van tot alweer een paar uur oplevert. Een ‘thuiskomertje’ dus, in geval van muzikale nood.

On-ears zijn vaak lichter omdat de oorschelpen kleiner zijn.

Over-ear

De over-ear levert – vanzelfsprekend afhankelijk van de bouwkwaliteit – in principe de beste geluidskwaliteit. Niet voor niets blijken de beste koptelefoons uit onze tests allen over-ear-modellen te zijn!

Je hele oor past in de oorschelp, veelal gemaakt van een zacht materiaal. De oorkussens zorgen voor een aangenaam draagcomfort, waarbij er geen enkele druk op je oren is. In geval van een draadloos exemplaar is dit het type waarbij de meeste accuruimte beschikbaar is. Ofwel: er kunnen fysiek grotere oplaadbare batterijen in. En dat levert spectaculair lange speeltijden op een enkele lading op. Een hoofdtelefoon als de Sennheiser Momentum 4 speelt bijvoorbeeld maar liefst zo’n 60 uur op één lading!

Vaak is ook meer mogelijk qua bediening; zo wordt een van de oorschelpen vaak als aanraakgevoelig bedieningspaneel ingezet. Volume verhogen of verlagen, tracks skippen, telefoongesprekken opnemen en nog meer doe je via vingerbewegingen en (of) tikken.

Omdat de over-ears ook bij langdurig dragen comfortabel blijven én ze van nature al weinig omgevingsgeluid doorlaten is dit type hoofdtelefoon niet alleen bij uitstek geschikt om je in hoge(re) geluidskwaliteit onder te dompelen in muziek. Je ziet over-ears om dezelfde redenen standaard ook bij professionele gebruikers in bijvoorbeeld muziek- en radiostudio’s.

Een over-ear hoofdtelefoon, deze van JBL is speciaal voor kinderen bedoeld. Kleurrijk én ze kunnen niet te hard, om gehoorschade te voorkomen.

Bone-conduction

Tijd om dan maar eens een exoot voor te stellen: de bone transducer (of bone conductor). Die draag je meestal via een soort nekband-constructie, ook zijn er brillen met zo’n ding ingebouwd. Je plaatst ze niet op je oor, maar op het bot erachter (of ervoor). Wel kan je huid in dat geval gelukkig gewoon blijven. Het geluid wordt via dat bot naar je oren overgedragen.

Hét grote voordeel van deze constructie is, dat geluid van de buitenwereld altijd gewoon via je immers onbedekte gehoorgangen binnen komt. Dat maakt ze bij uitstek geschikt voor sporters die de straat op gaan. Je hoort dan immers altijd wat er om je heen gebeurt. Ook zijn er waterdichte uitvoeringen die gebruikt kunnen worden door zwemmers.

Nadeel is wel dat de geluidskwaliteit minder is, maar tijdens drukke activiteiten hoeft dat geen al te grote belemmering te zijn. Minder geschikt om echt van muziek in ultieme hi-fi-kwaliteit te genieten.

Aftershokz is het bekendste merk dat bone-conduction-oortjes produceert.

Draadloos of bedraad?

Hoewel de aanschaf van een puur draadloze hoofdtelefoon voor de meeste mensen tegenwoordig een no-brainer is, moet je je daarbij wel wat dingen realiseren. Een exemplaar zonder kabel is veelal volledig door de fabrikant aangepast, waarbij het geluid door een interne DSP (digitale signaalprocessor) en een passende versterker perfect getuned je gehoorgangen in wordt gestraald. Als de batterij onderweg onverhoopt eens leeg raakt, dan kun je vaak een audiokabel voor een bekabelde verbinding inprikken. Maar al even vaak zul je dan merken dat je hoofdtelefoon een heel stuk minder goed klinkt. Immers: de DSP werkt niet meer bij een lege accu en dat hoor je vaak héél goed!

Bedrade hoofdtelefoons zijn mechanisch vaak net weer wat anders opgebouwd, en wel zo dat ze ongeacht de aangesloten bron zo goed mogelijk onder alle omstandigheden klinken. Extra nadeel van draadloze hoofdtelefoons is, dat er áltijd een vorm van compressie wordt toegepast.

Lees ook: Haal het beste geluid uit je draadloze hoofdtelefoon

Ben je op zoek naar een optimale hoofdtelefoon voor bijvoorbeeld stationair gebruik thuis, kijk dan eens naar een bekabeld exemplaar. Gecombineerd met een koptelefoonversterker (vaak al aanwezig in je hifi) haal je daar vaak een uitstekende geluidskwaliteit uit! Draadloze hoofdtelefoons zijn dan weer bij uitstek geschikt voor meer mobiele toepassingen. Het is maar net wat je wilt!

Draadloos is met name bij oordopjes erg fijn, bijvoorbeeld tijdens het sporten.

ANC

ANC staat voor Active Noise Canceling. Tot nog niet eens zo heel lang geleden was dat een optie die behoorlijk wat extra kostte. Tegenwoordig is ANC bijna standaard op de middenklasse hoofdtelefoons. ANC zorgt ervoor dat omgevingsgeluiden stevig onderdrukt worden. Daarbij wordt gebruik gemaakt van anti-geluid.

Het is met name effectief bij meer monotone geluiden, zoals motoren, verkeerslawaai, treingeluiden, vliegtuigen, geroezemoes enzovoort. Stemmen worden eveneens onderdrukt. Vaak minder efficiënt dan al de andere genoemde voorbeelden, maar als er ook muziek speelt hoor je ook iemand die rechtstreeks tegen je praat niet meer.

De betere ANC-systemen hebben daarom verschillende modi, waarvan eentje vaak met een tik op de oorschelp of een druk op de knop de ‘transparante’ modus activeert. Op dat moment wordt alles uit de omgeving aan geluid weer doorgelaten en kun je met mensen praten zonder je hoofdtelefoon af te zetten. Die modus is ook praktisch als je handsfree gesprekken aanneemt.

Praat je met ANC aan terug, dan hoor je je eigen stem nauwelijks en klinkt het alsof je in een doos met watten aan het praten bent. Dat wordt al snel heel vermoeiend; bovendien ga je ongemerkt al snel veel te hard praten.

Open of gesloten

Alle genoemde typen hoofdtelefoons (behalve de vreemde eend in de bijt in de vorm van de bone transducer) zijn levertbaar in gesloten en open uitvoering. Het overgrote deel wat je via de reguliere winkels koopt, zijn gesloten typen. Groot voordeel daarvan is dat ze weinig tot geen geluid uitstralen en een gesloten geluidsbubbel op je hoofd realiseren. De middenklassers en daarboven klinken veelal als een klok. Anno nu moet je echt moeite doen om heel beroerde exemplaren te vinden.

Wel hebben ze allemaal hun eigen ‘klank’, al dan niet gerealiseerd door die eerder genoemde DSP. Kies dus iets waarvan jij gelukkig wordt. Het nadeel van de gesloten hoofdtelefoon is dat deze – jawel – nogal gesloten klinkt. Daarmee bedoelen we dat het ruimtelijke beeld van luidsprekers ver te zoeken is. Ook dat kan kunstmatig geregeld worden via een DSP, maar die kunstmatige ademruimte klinkt niet voor iedereen even prettig. De open hoofdtelefoon ‘ademt’ ook naar buiten toe. Ze zijn herkenbaar aan een geluidsdoorlatend rasterwerk aan de buitenkant van de oorschelpen.

Inderdaad klinkt de open hoofdtelefoon veelal lekker ruimtelijk. ‘Open’ om de naam meteen maar eer aan te doen. Ga er echter nooit in alle onwetendheid mee in de trein of een andere ruimte waar mensen zitten mee luisteren. Het geluid wordt namelijk net zo had naar je oor als naar de omgeving uitgestraald. En dat is wel héél irritant voor die omgeving!

Open hoofdtelefoons zijn per definitie bedoeld voor privégebruik in een ruimte waar niemand last heeft van het ding. Vaak is het wat zoeken naar een open hoofdtelefoon, je kunt ervoor terecht bij de betere hifi-zaak. Een bekend merk dat open hoofdtelefoons levert in alle prijsklassen (vanaf ongeveer middenklasse) is Grado.

Luisteren

Er zijn nog meer technieken in zwang onder de motorkap. Zo zijn er magnetostatische hoofdtelefoons, die net weer wat anders werken dan traditionele hoofdtelefoons. Het verschil zit hem vooral in hoe de driver (zeg maar de mini-speaker) in de hoofdtelefoon wordt aangestuurd. Wat beter klinkt? Tja, dat is vooral een kwestie van eens vergelijkend gaan luisteren. In een winkel of op een ‘Can Jam’, wat een specifiek voor hoofdtelefoons bedoelde audioshow is.

Geen enkele techniek kan tegen je persoonlijk voorkeuren op. Wat voor de een het absolute summum van hoofdtelefoonluisteren is, is voor jou misschien maar meh. Zeker als je een wat duurdere hoofdtelefoon wilt kopen is luisteren voor aanschaf echt een must.

Bij ID.nl zijn we gek op producten waar je niet de hoofdprijs voor betaalt. Een paar keer per week speuren we daarom binnen een bepaald thema naar zulke deals. Als de zon weer een aantal dagen schijnt, is het moment aangebroken om de barbecue tevoorschijn te halen. Ben je op zoek naar een nieuwe? Wellicht is een elektrische dan iets voor je? Geen last meer van rook, gecontroleerder bakken en beter voor het milieu!

Een elektrische barbecue biedt best wat voordelen ten opzichte van een gewone barbecue. Je hebt bijvoorbeeld geen gedoe met houtskool, een lange opwarmtijd of problemen met wind(richtingen). Je plugt ‘m gewoon in en hij is snel warm, ideaal ook voor spontaan barbecueën. Een ander voordeel is dat de temperatuur nauwkeuriger te regelen is, zodat je eten beter kan worden klaargemaakt en je niet snel bang hoeft te zijn dat de boel verbrandt.

Weber Q 1400

De Weber Q 1400 is een elektrische tafelbarbecue met een robuuste uitstraling en een gietijzeren rooster. Hij warmt snel op en houdt de warmte goed vast, waardoor je eten gelijkmatig gaart en lekker sappig blijft. Met een grilloppervlak van 43 bij 32 cm is er ruimte genoeg om voor 4 tot 6 personen tegelijk te grillen. Schoonmaken gaat makkelijk dankzij de handige vetopvangbak. Het snoer van 1,8 meter geeft wat speelruimte voor gebruik in de tuin of op het balkon. Deze Weber Q 1400 heeft een traploos instelbare temperatuurregeling en de maximale temperatuur ligt rond de 260–290°C.

WMF Lono Master Grill

De WMF Lono Master Grill is een elektrische tafelgrill met twee aparte grillplaten, elk met hun eigen temperatuurregeling. Handig wanneer je bijvoorbeeld vlees en groenten tegelijk wilt klaarmaken, zonder dat de smaken door elkaar lopen. Het grilloppervlak is 50 bij 28 cm, ruim genoeg voor een gezellig etentje met een klein gezelschap. De platen hebben een antiaanbaklaag, waardoor schoonmaken een fluitje van een cent is. De grill ziet er modern uit, met een roestvrijstalen afwerking die stevig en duurzaam aanvoelt. De WMF Lono Master Grill beschikt over vijf temperatuurstanden, waarmee je de warmte per grillplaat kunt instellen.

Outdoorchef CITY Electro 420

De Outdoorchef CITY Electro 420 is een ronde, elektrische barbecue met een stevige driepoot. Hij heeft een grillrooster van bijna 40 cm doorsnee, waardoor je prima kunt koken voor 2 tot 4 personen. De temperatuur kun je instellen in zeven standen, wat fijn is als je nauwkeuriger wilt grillen. Het apparaat heeft een vetopvangschaal die het schoonmaken makkelijker maakt. Hij is niet al te groot en neemt dus weinig plek in, wat ideaal is als je een kleiner terras of balkon hebt. Bovendien voelt de barbecue degelijk aan en kan hij tegen een stootje. De Outdoorchef CITY Electro 420 heeft zeven temperatuurstanden, met een maximale temperatuur tot 300°C.

Gardalux elektrische barbecue 

Deze elektrische barbecue van Gardalux is een eenvoudig model met een grilloppervlak van 37 bij 21 cm. Hij is vooral geschikt voor wie af en toe wil grillen en geen groot apparaat nodig heeft. Met 2000 watt vermogen is hij snel op temperatuur en de vetopvangbak maakt het schoonmaken wat makkelijker. Het is geen uitgesproken luxe model, maar voor deze prijs is het een prima instapmodel voor eenvoudige barbecue-avondjes.

Cadac E-BRAAI

De Cadac E-BRAAI is een moderne, elektrische barbecue met een keramisch gecoat rooster van 38 cm doorsnee. Hij is uitgerust met een digitaal display en kan automatisch de temperatuur regelen tussen 70 en 270 graden. Dat is handig voor wie precies wil weten hoe warm de barbecue is en niet graag gokt. Hij is in ongeveer 4 minuten op temperatuur, zodat je snel kunt beginnen met grillen. Ook het schoonmaken gaat makkelijk door de keramische laag. De Cadac E-BRAAI heeft een digitale temperatuurregeling waarmee je de temperatuur kunt instellen tussen 70°C en 270°C.

Je staat klaar om een foto te maken. Alles klopt: het licht, het moment, je onderwerp. En dan... kaart vol. Of erger: je camera herkent 'm niet eens. Het kiezen van de juiste geheugenkaart is dus heel belangrijk. Maar met al die formaten en capaciteiten kan dat nog best ingewikkeld zijn. In dit artikel lees je hoe je de juiste kaart kiest – eentje die past bij je camera én bij hoe jij fotografeert.

Lees ook: 20 tips om de mooiste foto's te maken met je compactcamera

Welk type past bij jouw camera?

Niet elke kaart past bij elke camera. Het formaat moet kloppen, de snelheid moet aansluiten op wat je ermee doet, en het merk kan het verschil maken tussen probleemloos werken en verlies van data. En dan is er natuurlijk ook nog de capaciteit. Hieronder lees je daar meer over.

Kaartformaat

De ene geheugenkaart is de andere niet. Wat je precies nodig hebt, hangt af van je camera. De meest voorkomende kaartformaten zijn SD (Secure Digital), CompactFlash (CF), XQD en de nieuwere CFexpress-kaarten.

Voor compactcamera's en instapmodel systeemcamera's is SD het meest gebruikte formaat, waarbij je onderscheid maakt tussen SDHC (tot 32GB) en SDXC (boven 32GB). Welke je nodig hebt, check je eenvoudig in je handleiding of via Menu > Instellingen > Geheugenkaart.

Voor professionele systeemcamera's en spiegelreflexen heb je vaak snellere kaarten zoals UHS-II SD-kaarten, XQD of CFexpress nodig, zeker als je 4K-video opneemt of in burst-modus fotografeert.

Snelheid

De snelheidsklasse van een kaart is minstens zo belangrijk als het formaat. Op SD-kaarten vind je aanduiding zoals Class 10, UHS-I of UHS-II, en een getal met een 'U' (bijvoorbeeld U3) of een 'V' (bijvoorbeeld V60). Hoe hoger het getal, hoe sneller de kaart. Voor 4K-video heb je minimaal V30 nodig, terwijl voor 8K-video V60 of V90 wordt aangeraden. Voor het controleren van de compatibiliteit kun je op je camera naar Bestandsinfo gaan en op de INFO-knop drukken terwijl je een foto bekijkt. Hier zie je welke schrijfsnelheid jouw camera gebruikt.

Merk

Merken maken ook verschil. SanDisk, Lexar, Kingston, Sony en Transcend staan goed bekend. Minder bekende kaartjes zijn goedkoper, maar je loopt meer risico op fouten. En een gemiste foto kun je niet terughalen.

Hoeveel opslag heb je nodig?

Dat hangt af van je camera en je manier van fotograferen. Een RAW-bestand van 24 megapixel neemt gemiddeld 30MB in beslag. Een JPEG van dezelfde camera rond de 8MB. En video? Reken voor 4K op zo'n 350MB per minuut. Even rekenen dus: hoeveel foto's of minuten video maak je op een gemiddelde dag? Tel die bij elkaar op en neem daar nog eens de helft extra als veiligheidsmarge.

Wie af en toe foto's maakt met een compactcamera, heeft aan 32GB of 64GB meestal genoeg. Gebruik je een systeemcamera en schiet je in RAW, dan is 128GB een logische keuze. Ga je voor reportages of video-opnames, dan kom je al snel uit op 256GB of meer. Maar: één grote kaart is niet altijd beter dan meerdere kleinere. Mocht er iets misgaan, dan ben je niet meteen álles kwijt.

©Jimmyi23

Dit kan er misgaan – en zo voorkom je dan

Een fout die vaak gemaakt wordt: de kaart verwijderen terwijl de camera nog bezig is met schrijven. Dat kun je zien aan het knipperende lampje. Wacht altijd tot dat uit is voordat je de kaart verwijdert of de camera uitschakelt.

Ga er ook niet vanuit dat geheugenkaarten eindeloos meegaan. Ze hebben een beperkt aantal schrijfcycli. Gebruik je je kaart intensief, dan is vervangen om de twee tot drie jaar verstandig.

Onderhoud verlengt de levensduur. Formatteer je kaart eens per maand via het menu van de camera – niet op je computer. Camera's gebruiken een specifieke bestandsstructuur, en die raakt snel in de war als je via een computer formatteert.

Bewaar je kaarten op een droge plek, bij voorkeur in een beschermend doosje. Houd ze uit de buurt van magnetische velden van bijvoorbeeld speakers of telefoons. Werkt een kaart niet goed? Maak de contactpunten dan schoon met een droge, zachte doek.

©PheelingsMedia

Zekerheid zit in de voorbereiding

Een goede geheugenkaart maakt het verschil tussen zorgeloos fotograferen en frustratie achteraf. Kijk verder dan alleen de opslagcapaciteit. Snelheid, betrouwbaarheid en compatibiliteit met je camera zijn minstens zo belangrijk. Kies voor kwaliteit, stem af op je manier van werken en verzorg je kaart goed. Dan kun je blijven focussen op wat er echt toe doet: het vastleggen van het juiste moment.