Ook Amazon heeft een eigen smart tv-platform, Fire TV, maar het is hier nog niet hel erg bekend. Dat verandert nu Panasonic bijna alle nieuwe tv-modellen heeft uitgerust met dit systeem van Amazon. Wat mag je allemaal verwachten van Fire TV?

Het smart tv-systeem van Amazone gaat terug tot 2014, en is bekend geworden door onder andere de Fire TV Stick, een apparaat dat lijkt op de eerste Chromecast. Fire TV, de smart tv-interface, draait op het besturingssysteem Fire OS dat vervolgens weer gebaseerd is op Android.

Dat betekent dat er een zekere graad van compatibiliteit is tussen Android TV en Fire TV. Apps kunnen theoretisch op beide platformen gebruikt worden. Maar er zijn uiteraard de nodige verschillen, voornamelijk te wijten aan hardware, diensten of features van het ene platform die niet beschikbaar zijn op het andere. Toch is de (gedeeltelijke) compatibiliteit belangrijk, omdat het een ruime start garandeert in de app-bibliotheek. Fire TV wordt gebruikt op de eigen tv’s van Amazon, maar ook op die van Toshiba JVC en in de Verenigde Staten ook op Hisense. En sinds 2024 dus nu ook op vrijwel alle alle Panasonic-modellen.

Het Home-scherm

We hebben het er al meerdere malen over gehad; de lay-out van de meeste smart tv-systemen en de manier waarop je erdoor navigeert, begint erg op elkaar te lijken. Ook Fire TV heeft gekozen voor een lay-out met veel aandacht voor content en aanbevelingen op het hoofdscherm. Het Home-scherm wordt dan ook gedomineerd door de carrousel van gesponsorde content die de bovenste helft van het scherm inneemt. Het gaat enkel om films en tv-series en we hopen dat Amazon daar nooit productaanbiedingen zal gaan plaatsen.

Centraal in beeld staat een balk met links vijf pictogrammen voor je profiel, het selecteren van ingangen, mijn spullen (dat zijn items die je in de aanbevelingen gemarkeerd hebt als interessant om later te bekijken), de zoekfunctie, en het Home-scherm. Rechts staan zes favoriete apps, een pictogram voor alle apps, en tot slot de instellingen. Onderaan het scherm vind je twee rijen met content-aanbevelingen. Zodra je echter een pictogram uit de centrale balk selecteert, verandert het onderste deel van het scherm. Selecteer je die app, dan krijg je aanbevelingen uit die app te zien, mits die dan ook beschikbaar zijn. Soms plaatst Fire TV daar ook nog aanbevelingen voor andere apps bij, maar dat lijkt wat overbodig. Selecteer je de zoekfunctie, of de instellingen, dan verschijnen die onderaan het scherm.

Verder naar onder toe navigeer je door een hele reeks content-aanbevelingen, vergelijkbaar met die van Google TV. De aanbevelingen zijn gesorteerd per categorie, bijvoorbeeld oorlogsfilms of komedies, en komen uit verschillende diensten. Al moet gezegd worden dat een groot deel van die aanbevelingen uit Prime Video komen en dat is natuurlijk geen verrassing.

Toch vonden we in die rijen - 50 in totaal - ook content uit Netflix, HBO Max en Disney+. Sommige rijen bevelen dan weer andere apps aan.

Gebruikersprofielen

Om Fire TV te kunnen gebruiken, moet je inloggen met een Amazon-app. Doe je dat niet, dan kun je de tv alleen gebruiken voor live tv en met externe bronnen. Je hebt dan geen toegang tot apps. Wil je binnen het gezin meerdere profielen maken, dan kan dat. Elk profiel krijgt eigen aanbevelingen en kan een eigen selectie favoriete apps maken. Fire TV heeft ook een Kids-profiel maar dat was op het moment van de test nog niet beschikbaar.

Bekijk de Panasonic TV-55Z85AEG voorzien van Fire TV-besturingssysteem:

Lees ook: Review Panasonic TV-55Z85AEG – Extra vurig toestel

Beschikbare apps

Mogelijk door die verwantschap met Android TV is het app-aanbod van Fire TV vrij uitgebreid. Maar dat geldt dan vooral voor de internationale streamingdiensten. Daar vinden we Netflix, Prime Video, Disney+, Apple TV, YouTube, HBO Max en Sky Showtime. Op lokaal vlak is er nog werk aan de winkel. In Nederland vinden we Videoland, Kijk, NLZiet, Ziggo Go en KPN iTV. Pathé Thuis, NPO Start, Viaplay, NOS Live ontbreken. Wie in België kijkt, is helemaal teleurgesteld, daar is geen enkele lokale app beschikbaar.

Panasonic liet wel weten dat daaraan gewerkt wordt, maar gaf niet aan wanneer dat zou gebeuren. In de appstore kun je bladeren op categorie, die bleken echter in het Frans te zijn, een kleine misser die ongetwijfeld rechtgezet wordt.

Er is wel ondersteuning voor Airplay2, en je kunt het scherm van je smartphone ook spiegelen naar de tv. Google Cast-functionaliteit ontbreekt, dat zouden we graag geïmplementeerd zien. Je kunt wel Netflix en YouTube casten.

Met slechts zes posities is er niet al te veel ruimte voor een selectie favoriete apps. Je kunt er natuurlijk meer installeren, die bereik je dan via het tweede pictogram van rechts op het Home menu, tussen de instellingen en de laatste app. Je kunt ook vrij beslissen welke apps er op het Home-scherm verschijnen. Hou je van eenvoud, verwijder dan wat je niet gebruikt. Een app moet je wel laten staan, al kies je zelf welke dat is.

Zoeken

We waren aangenaam verrast door de zoekfunctie van Fire TV. Met zoveel streamingdiensten wil je eigenlijk zoeken binnen al die diensten. En daar komt Fire TV toch al redelijk in de buurt. We hebben resultaten gevonden uit Prime Video, Netflix, Disney+ en HBO max. Zoeken kan niet alleen op titel maar ook op categorie. Zodra je een zoekopdracht ingeeft, verschijnt er eerst een lijst met topresultaten, welke criteria daarvoor dienen is niet duidelijk. De tweede lijn bevat resultaten uit je abonnementen. Zo weet je meteen dat je die opties gratis bekijkt. Tot slot volgen er nog aanbevelingen, bijvoorbeeld voor films die je kunt huren of kopen.

Ambient Experience

Met Ambient Experience krijgt de tv een decoratieve en informatieve functie als je niet actief kijkt. Daarvoor kun je kiezen uit kunstbeelden, of bewegende sfeerbeelden, beelden uit je favoriete tv-serie, of je eigen foto’s. Fire TV laat ook toe om widgets te gebruiken, die informatie op het scherm zetten. Een klok, of een agenda. De selectie widgets is echter beperkt, en in onze test kregen we vaak een foutbericht.

Menu’s en instellingen

Druk je tijdens het kijken op de tandwieltoets van de afstandsbediening, dan krijg je rechts op het scherm toegang tot beeld- en geluidsinstellingen en een aantal andere nuttige zaken. Zo kun je hier een slaaptimer instellen, het beeld uitschakelen (als je enkel muziek wilt), of zaken zoals Airplay starten.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Ben je op zoek naar alle instellingen, dan ga je eerst naar het Home-scherm en daar klik je op het tandwiel pictogram uiterst rechts. De instellingen, althans de verschillende groepen, verschijnen dan onderaan. De organisatie van het menu is vrij goed, al zal je de eerste keer toch even door alle opties moeten lopen om je te oriënteren.

Privacy beschermen wordt steeds belangrijker. Tijdens de installatie kun je al aangeven om cookievoorkeuren uit te schakelen. Wie nog een stap verder wil gaan, vindt in de instellingen bij “Voorkeuren”, onderdeel “Privacy-instellingen”. Daar kun je eventueel nog drie extra items uitvinken.

Algemene indrukken

Fire TV werkte vlot, zowel navigeren als apps starten leverde geen hinderlijke vertraging op, maar we vermoeden dat er nog geoptimaliseerd kan worden. Kleine fouten zoals de widgets in Ambient Experience wijden we aan kinderziektes. In dezelfde trend zijn heel wat documenten voor privacy en gebruiksvoorwaarden soms in andere talen, dat dient rechtgezet te worden. Een beter, lees duidelijker, systeem om je privacy-instellingen aan te passen lijkt ons ook noodzakelijk.

Bij het app-aanbod is het duidelijk dat lokale apps het grote pijnpunt zijn, wat internationale diensten betreft is het aanbod zeer ruim. Er is ondersteuning voor Airplay2 en spiegelen, maar geen volledige Google Cast functie. Daarnaast vonden we wel apps zoals Plex en VLC terug. De zoekfunctie verdient goede punten, daar zien we resultaten uit verschillende diensten. Dat is een belofte die we van meerdere fabrikanten horen, maar doorgaans nog niet zien.

Je staat klaar om een foto te maken. Alles klopt: het licht, het moment, je onderwerp. En dan... kaart vol. Of erger: je camera herkent 'm niet eens. Het kiezen van de juiste geheugenkaart is dus heel belangrijk. Maar met al die formaten en capaciteiten kan dat nog best ingewikkeld zijn. In dit artikel lees je hoe je de juiste kaart kiest – eentje die past bij je camera én bij hoe jij fotografeert.

Lees ook: 20 tips om de mooiste foto's te maken met je compactcamera

Welk type past bij jouw camera?

Niet elke kaart past bij elke camera. Het formaat moet kloppen, de snelheid moet aansluiten op wat je ermee doet, en het merk kan het verschil maken tussen probleemloos werken en verlies van data. En dan is er natuurlijk ook nog de capaciteit. Hieronder lees je daar meer over.

Kaartformaat

De ene geheugenkaart is de andere niet. Wat je precies nodig hebt, hangt af van je camera. De meest voorkomende kaartformaten zijn SD (Secure Digital), CompactFlash (CF), XQD en de nieuwere CFexpress-kaarten.

Voor compactcamera's en instapmodel systeemcamera's is SD het meest gebruikte formaat, waarbij je onderscheid maakt tussen SDHC (tot 32GB) en SDXC (boven 32GB). Welke je nodig hebt, check je eenvoudig in je handleiding of via Menu > Instellingen > Geheugenkaart.

Voor professionele systeemcamera's en spiegelreflexen heb je vaak snellere kaarten zoals UHS-II SD-kaarten, XQD of CFexpress nodig, zeker als je 4K-video opneemt of in burst-modus fotografeert.

Snelheid

De snelheidsklasse van een kaart is minstens zo belangrijk als het formaat. Op SD-kaarten vind je aanduiding zoals Class 10, UHS-I of UHS-II, en een getal met een 'U' (bijvoorbeeld U3) of een 'V' (bijvoorbeeld V60). Hoe hoger het getal, hoe sneller de kaart. Voor 4K-video heb je minimaal V30 nodig, terwijl voor 8K-video V60 of V90 wordt aangeraden. Voor het controleren van de compatibiliteit kun je op je camera naar Bestandsinfo gaan en op de INFO-knop drukken terwijl je een foto bekijkt. Hier zie je welke schrijfsnelheid jouw camera gebruikt.

Merk

Merken maken ook verschil. SanDisk, Lexar, Kingston, Sony en Transcend staan goed bekend. Minder bekende kaartjes zijn goedkoper, maar je loopt meer risico op fouten. En een gemiste foto kun je niet terughalen.

Hoeveel opslag heb je nodig?

Dat hangt af van je camera en je manier van fotograferen. Een RAW-bestand van 24 megapixel neemt gemiddeld 30MB in beslag. Een JPEG van dezelfde camera rond de 8MB. En video? Reken voor 4K op zo'n 350MB per minuut. Even rekenen dus: hoeveel foto's of minuten video maak je op een gemiddelde dag? Tel die bij elkaar op en neem daar nog eens de helft extra als veiligheidsmarge.

Wie af en toe foto's maakt met een compactcamera, heeft aan 32GB of 64GB meestal genoeg. Gebruik je een systeemcamera en schiet je in RAW, dan is 128GB een logische keuze. Ga je voor reportages of video-opnames, dan kom je al snel uit op 256GB of meer. Maar: één grote kaart is niet altijd beter dan meerdere kleinere. Mocht er iets misgaan, dan ben je niet meteen álles kwijt.

©Jimmyi23

Dit kan er misgaan – en zo voorkom je dan

Een fout die vaak gemaakt wordt: de kaart verwijderen terwijl de camera nog bezig is met schrijven. Dat kun je zien aan het knipperende lampje. Wacht altijd tot dat uit is voordat je de kaart verwijdert of de camera uitschakelt.

Ga er ook niet vanuit dat geheugenkaarten eindeloos meegaan. Ze hebben een beperkt aantal schrijfcycli. Gebruik je je kaart intensief, dan is vervangen om de twee tot drie jaar verstandig.

Onderhoud verlengt de levensduur. Formatteer je kaart eens per maand via het menu van de camera – niet op je computer. Camera's gebruiken een specifieke bestandsstructuur, en die raakt snel in de war als je via een computer formatteert.

Bewaar je kaarten op een droge plek, bij voorkeur in een beschermend doosje. Houd ze uit de buurt van magnetische velden van bijvoorbeeld speakers of telefoons. Werkt een kaart niet goed? Maak de contactpunten dan schoon met een droge, zachte doek.

©PheelingsMedia

Zekerheid zit in de voorbereiding

Een goede geheugenkaart maakt het verschil tussen zorgeloos fotograferen en frustratie achteraf. Kijk verder dan alleen de opslagcapaciteit. Snelheid, betrouwbaarheid en compatibiliteit met je camera zijn minstens zo belangrijk. Kies voor kwaliteit, stem af op je manier van werken en verzorg je kaart goed. Dan kun je blijven focussen op wat er echt toe doet: het vastleggen van het juiste moment.

Tijdens het werk word je waarschijnlijk regelmatig gestoord door binnenkomende e-mails, meldingen, berichtjes, systeemupdates en pop-ups. Het zijn meestal nuttige en leuke elementen, maar ze halen je wel uit je concentratie. In Windows 11 zit een nieuwe functie om deze afleidingen tijdelijk te dempen.

Focus instellen

Deze Focusmodus is een productiviteitstool die te vinden is in de Klok-app. Je kunt hem activeren vanuit de Windows Instellingen. Druk op Windows-toets+I en ga naar Systeem, waar je Focus vindt. Hier kun je de duur van een ongestoorde werksessie invoeren. Standaard is dit op 30 minuten ingesteld. Daaronder staan vier opties. Geef de timer weer in de Klok-app om zichtbaar te maken hoelang de sessie bezig is. Vink ook de optie aan om badges te verbergen in de taakbalk-apps. Daardoor kom je niet verleiding om aan die apps aandacht te schenken. Ook het knipperen in de taakbalk-apps verberg je om dezelfde reden. Schakel Niet storen in, dan worden al deze meldingen tijdens de sessie gedempt.

De meeste gebruikers vinken de vier opties aan.

In de klok

Het is ook mogelijk om Focus te activeren vanuit het systeemmeldingscentrum. Klik in de taakbalk op de datum- of tijdaanduiding. Hiermee open je de agenda en het meldingsgebied. Onderaan waar de knop Focus staat, kun je de duur aanpassen. Zodra je op de knop klikt, verschijnt de focustimer op het scherm. Terwijl een sessie actief is, zie je de klok en de resterende tijd en nog enkele andere relevante gegevens, zoals wanneer de volgende pauze is gepland. Zie je niet graag de tijdsduur die langzaam aftelt, dan verberg je die door op de drie puntje te klikken. Daarna kun je de optie Resterende tijd weergeven uitschakelen. Als je in de instellingen de optie Niet storen hebt ingeschakeld, blokkeert deze functie alle meldingen.

Nog acht minuten geconcentreerd werken en dan volgt een pauze van vijf minuten.

Ontspannen werken

Wanneer je Focus maximaliseert, zie je rechts de voortgangsgrafiek die toont hoelang je gisteren en vandaag de tool hebt gebruikt. Je kunt ook een Spotify-afspeellijst selecteren om je sessies te begeleiden met ontspannende muziek. Onderaan krijg je de taken te zien die in de app Microsoft To Do op je wachten.

Wanneer je Focus maximaliseert, krijg je nog meer informatie te zien.