Ook Amazon heeft een eigen smart tv-platform, Fire TV, maar het is hier nog niet hel erg bekend. Dat verandert nu Panasonic bijna alle nieuwe tv-modellen heeft uitgerust met dit systeem van Amazon. Wat mag je allemaal verwachten van Fire TV?

Het smart tv-systeem van Amazone gaat terug tot 2014, en is bekend geworden door onder andere de Fire TV Stick, een apparaat dat lijkt op de eerste Chromecast. Fire TV, de smart tv-interface, draait op het besturingssysteem Fire OS dat vervolgens weer gebaseerd is op Android.

Dat betekent dat er een zekere graad van compatibiliteit is tussen Android TV en Fire TV. Apps kunnen theoretisch op beide platformen gebruikt worden. Maar er zijn uiteraard de nodige verschillen, voornamelijk te wijten aan hardware, diensten of features van het ene platform die niet beschikbaar zijn op het andere. Toch is de (gedeeltelijke) compatibiliteit belangrijk, omdat het een ruime start garandeert in de app-bibliotheek. Fire TV wordt gebruikt op de eigen tv’s van Amazon, maar ook op die van Toshiba JVC en in de Verenigde Staten ook op Hisense. En sinds 2024 dus nu ook op vrijwel alle alle Panasonic-modellen.

Het Home-scherm

We hebben het er al meerdere malen over gehad; de lay-out van de meeste smart tv-systemen en de manier waarop je erdoor navigeert, begint erg op elkaar te lijken. Ook Fire TV heeft gekozen voor een lay-out met veel aandacht voor content en aanbevelingen op het hoofdscherm. Het Home-scherm wordt dan ook gedomineerd door de carrousel van gesponsorde content die de bovenste helft van het scherm inneemt. Het gaat enkel om films en tv-series en we hopen dat Amazon daar nooit productaanbiedingen zal gaan plaatsen.

Centraal in beeld staat een balk met links vijf pictogrammen voor je profiel, het selecteren van ingangen, mijn spullen (dat zijn items die je in de aanbevelingen gemarkeerd hebt als interessant om later te bekijken), de zoekfunctie, en het Home-scherm. Rechts staan zes favoriete apps, een pictogram voor alle apps, en tot slot de instellingen. Onderaan het scherm vind je twee rijen met content-aanbevelingen. Zodra je echter een pictogram uit de centrale balk selecteert, verandert het onderste deel van het scherm. Selecteer je die app, dan krijg je aanbevelingen uit die app te zien, mits die dan ook beschikbaar zijn. Soms plaatst Fire TV daar ook nog aanbevelingen voor andere apps bij, maar dat lijkt wat overbodig. Selecteer je de zoekfunctie, of de instellingen, dan verschijnen die onderaan het scherm.

Verder naar onder toe navigeer je door een hele reeks content-aanbevelingen, vergelijkbaar met die van Google TV. De aanbevelingen zijn gesorteerd per categorie, bijvoorbeeld oorlogsfilms of komedies, en komen uit verschillende diensten. Al moet gezegd worden dat een groot deel van die aanbevelingen uit Prime Video komen en dat is natuurlijk geen verrassing.

Toch vonden we in die rijen - 50 in totaal - ook content uit Netflix, HBO Max en Disney+. Sommige rijen bevelen dan weer andere apps aan.

Gebruikersprofielen

Om Fire TV te kunnen gebruiken, moet je inloggen met een Amazon-app. Doe je dat niet, dan kun je de tv alleen gebruiken voor live tv en met externe bronnen. Je hebt dan geen toegang tot apps. Wil je binnen het gezin meerdere profielen maken, dan kan dat. Elk profiel krijgt eigen aanbevelingen en kan een eigen selectie favoriete apps maken. Fire TV heeft ook een Kids-profiel maar dat was op het moment van de test nog niet beschikbaar.

Bekijk de Panasonic TV-55Z85AEG voorzien van Fire TV-besturingssysteem:

Lees ook: Review Panasonic TV-55Z85AEG – Extra vurig toestel

Beschikbare apps

Mogelijk door die verwantschap met Android TV is het app-aanbod van Fire TV vrij uitgebreid. Maar dat geldt dan vooral voor de internationale streamingdiensten. Daar vinden we Netflix, Prime Video, Disney+, Apple TV, YouTube, HBO Max en Sky Showtime. Op lokaal vlak is er nog werk aan de winkel. In Nederland vinden we Videoland, Kijk, NLZiet, Ziggo Go en KPN iTV. Pathé Thuis, NPO Start, Viaplay, NOS Live ontbreken. Wie in België kijkt, is helemaal teleurgesteld, daar is geen enkele lokale app beschikbaar.

Panasonic liet wel weten dat daaraan gewerkt wordt, maar gaf niet aan wanneer dat zou gebeuren. In de appstore kun je bladeren op categorie, die bleken echter in het Frans te zijn, een kleine misser die ongetwijfeld rechtgezet wordt.

Er is wel ondersteuning voor Airplay2, en je kunt het scherm van je smartphone ook spiegelen naar de tv. Google Cast-functionaliteit ontbreekt, dat zouden we graag geïmplementeerd zien. Je kunt wel Netflix en YouTube casten.

Met slechts zes posities is er niet al te veel ruimte voor een selectie favoriete apps. Je kunt er natuurlijk meer installeren, die bereik je dan via het tweede pictogram van rechts op het Home menu, tussen de instellingen en de laatste app. Je kunt ook vrij beslissen welke apps er op het Home-scherm verschijnen. Hou je van eenvoud, verwijder dan wat je niet gebruikt. Een app moet je wel laten staan, al kies je zelf welke dat is.

Zoeken

We waren aangenaam verrast door de zoekfunctie van Fire TV. Met zoveel streamingdiensten wil je eigenlijk zoeken binnen al die diensten. En daar komt Fire TV toch al redelijk in de buurt. We hebben resultaten gevonden uit Prime Video, Netflix, Disney+ en HBO max. Zoeken kan niet alleen op titel maar ook op categorie. Zodra je een zoekopdracht ingeeft, verschijnt er eerst een lijst met topresultaten, welke criteria daarvoor dienen is niet duidelijk. De tweede lijn bevat resultaten uit je abonnementen. Zo weet je meteen dat je die opties gratis bekijkt. Tot slot volgen er nog aanbevelingen, bijvoorbeeld voor films die je kunt huren of kopen.

Ambient Experience

Met Ambient Experience krijgt de tv een decoratieve en informatieve functie als je niet actief kijkt. Daarvoor kun je kiezen uit kunstbeelden, of bewegende sfeerbeelden, beelden uit je favoriete tv-serie, of je eigen foto’s. Fire TV laat ook toe om widgets te gebruiken, die informatie op het scherm zetten. Een klok, of een agenda. De selectie widgets is echter beperkt, en in onze test kregen we vaak een foutbericht.

Menu’s en instellingen

Druk je tijdens het kijken op de tandwieltoets van de afstandsbediening, dan krijg je rechts op het scherm toegang tot beeld- en geluidsinstellingen en een aantal andere nuttige zaken. Zo kun je hier een slaaptimer instellen, het beeld uitschakelen (als je enkel muziek wilt), of zaken zoals Airplay starten.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Ben je op zoek naar alle instellingen, dan ga je eerst naar het Home-scherm en daar klik je op het tandwiel pictogram uiterst rechts. De instellingen, althans de verschillende groepen, verschijnen dan onderaan. De organisatie van het menu is vrij goed, al zal je de eerste keer toch even door alle opties moeten lopen om je te oriënteren.

Privacy beschermen wordt steeds belangrijker. Tijdens de installatie kun je al aangeven om cookievoorkeuren uit te schakelen. Wie nog een stap verder wil gaan, vindt in de instellingen bij “Voorkeuren”, onderdeel “Privacy-instellingen”. Daar kun je eventueel nog drie extra items uitvinken.

Algemene indrukken

Fire TV werkte vlot, zowel navigeren als apps starten leverde geen hinderlijke vertraging op, maar we vermoeden dat er nog geoptimaliseerd kan worden. Kleine fouten zoals de widgets in Ambient Experience wijden we aan kinderziektes. In dezelfde trend zijn heel wat documenten voor privacy en gebruiksvoorwaarden soms in andere talen, dat dient rechtgezet te worden. Een beter, lees duidelijker, systeem om je privacy-instellingen aan te passen lijkt ons ook noodzakelijk.

Bij het app-aanbod is het duidelijk dat lokale apps het grote pijnpunt zijn, wat internationale diensten betreft is het aanbod zeer ruim. Er is ondersteuning voor Airplay2 en spiegelen, maar geen volledige Google Cast functie. Daarnaast vonden we wel apps zoals Plex en VLC terug. De zoekfunctie verdient goede punten, daar zien we resultaten uit verschillende diensten. Dat is een belofte die we van meerdere fabrikanten horen, maar doorgaans nog niet zien.

Samen met vier nieuwe smartphones en nog een ander setje oordoppen kondigde de Chinese fabrikant Oppo aan dat de Enco Air 4 Pro officieel naar Europa komt. Het is een licht aangepaste versie van de OnePlus Nord Buds 3 Pro en kost 99 euro.

Ooit stond het merk Oppo bekend als leverancier van hoogwaardige audio- en videoproducten. We kennen mensen die nog altijd dankbaar gebruikmaken van dure premium speakers van dit merk, of de bekende blu-rayspeler waarmee de gigant Europa overheerste. Dat de focus nu volledig ligt op het uitbrengen van midrange smartphones en betaalbare oordopjes moet een doorn in het oog zijn van iedereen die het merk altijd een warm hart toedroeg.

Tot overmaat van ramp treedt Oppo ook nog vaak in de voetsporen van OnePlus als het om oordoppen gaat. Of tenminste, in Europa. Meestal brengt de fabrikant een setje goedkopere earbuds uit in Azië, en hevelt zustermerk OnePlus alles over onder zijn eigen merknaam in Europa. En daar blijft het dan bij. Maar nu is de situatie anders. De Enco Air 4 Pro-oortjes kwamen eerst uit in Azië en als OnePlus Nord Buds 3 Pro uit in Europa. En nu is de 4 Pro ook hier te koop.

©Wesley Akkerman

Hogere prijs, maar…

Ondanks de gelijke basis zijn er toch wat verschillen tussen de OnePlus- en de Oppo-oortjes. Die hebben we reeds benadrukt in de recensie over de Nord Buds 3 Pro, maar nemen we voor dit stuk nog even snel met je door. De Oppo Enco Air 4 Pro heeft een hogere adviesprijs van 99 euro (ten opzichte van 79 euro voor die van OnePlus), maar heeft daarentegen wel de beschikking over een high-res audioformaat in de vorm van de minder bekende LHDC-audiocodec.

LHDC is qua kwaliteit vergelijkbaar met LDAC van Sony, en scoort op het gebied van low-latency-audio net wat beter. Daardoor past die technologie beter bij de gamers onder ons, die meer profijt hebben van een snelle audioverbinding dan mensen die alleen naar muziek luisteren. Je toestel moet LHDC wel ondersteunen; aangezien de codec direct in de Android-basis gebouwd zit, kun je denken dat het wel goed zit. Het blijft helaas bij denken, want bevestiging krijg je niet.

©Wesley Akkerman

Minder aantrekkelijk

We hebben zowel de standaard Android-instellingen als de app overhoop gehaald, maar hebben nergens een optie zien staan waarmee we van audiocodec kunnen wisselen. Ook hebben we geen informatie over de verbinding zien staan, waardoor we dus niet met zekerheid kunnen zeggen of we LHDC hebben gebruikt. Totdat we in de ontwikkelaarsopties zagen dat we ‘gewoon’ via AAC hebben zitten luisteren. LHDC was nergens te bekennen.

Zoiets kan aan de smartphone liggen, en dat is in ons geval ook zo. Het toestel waarmee we de Oppo Enco Air 4 Pro testen, is de Pixel 9 Pro XL. Om toch toegang te krijgen tot de genoemde codec, dien je een Oppo-smartphone te gebruiken. Die ondersteunen LHDC wel. We snappen het: Oppo is niet het enige bedrijf dat bepaalde opties liever binnen het eigen ecosysteem houdt, maar dat maakt zo’n setje wel veel minder aantrekkelijk voor mensen daarbuiten.

©Wesley Akkerman

Verder precies hetzelfde

Verder is de Oppo Enco Air 4 Pro op het ontwerp na (dat voor de gelegenheid is ontdaan van die gekke spikkeltjes) precies hetzelfde als de OnePlus Nord Buds 3 Pro. Dat betekent dat de oordopjes over steeltjes beschikken, die uit je oren kunnen vliegen zodra je je haar goed wilt doen. Dit design heeft voor sommige mensen het voordeel dat ze juist wel goed in de gehoorgang blijven zitten, maar dat zal dus per gebruiker verschillen. Ze zitten in elk geval redelijk strak.

Verder zijn ze voorzien van een IP55-certificaat, bluetooth 5.4, Google Fast Pair en een batterijduur van 5,5 tot 12 uur. Dat is afhankelijk van of je de ruisonderdrukking gebruikt. Het doosje kan de accuduur oprekken tot 20 met of 44 uur zonder ANC. Dat is niet verkeerd, maar ook niet uitmuntend. De ruisonderdrukking is bovendien zeer redelijk en past zich steeds aan je omgeving aan. Hoge tonen hoor je meestal nog wel, maar lage tonen worden gelukkig netjes weg gefilterd.

©Wesley Akkerman

Warm maar blikkerig

De drivers van deze oortjes zijn 12,4 millimeter groot en bieden zowel AAC- als SBC-codecs (naast LHDC). Dat is voldoende voor vrijwel alle Android-, iOS- en Windows-apparaten. Verder kun je met twee apparaten tegelijkertijd verbinding maken dankzij multipoint-ondersteuning. De belkwaliteit laat verder iets te wensen over. Soms kun je iemand lastig verstaan, maar andersom hebben we geen negatieve feedback ontvangen.

Over het algemeen zijn we gematigd positief over de audiokwaliteit. Hoewel de verplichte HeyMelody-app geen uitgebreide equalizer aanbiedt, zijn er toch wat opties beschikbaar waarmee je het geluid kunt personaliseren. Zo kun je wat meer nadruk op de basgeluiden leggen, waardoor de sound warmer en dieper klinkt. Daar staat tegenover dat het in de hoogte wat blikkerig klinkt en dat instrumenten in de volle breedte weinig ruimte krijgen. Maar voor popmuziek is het prima.

Oppo Enco Air 4 Pro kopen?

We snappen best waarom je een setje oordoppen van Oppo overweegt voor minder dan 100 euro. Het kan fijn zijn als al je draagbare producten zich in hetzelfde ecosysteem bevinden. Maar in dit geval doe je er beter aan om verder te kijken. Voor 99 euro kun je betere producten vinden, zoals de Audio-Technica ATH-CKS30TW+ of de Teufel Airy TWS 2. Toegegeven, die hebben hun eigen problemen, maar ze bieden dezelfde ervaring voor alle gebruikers.

Het belangrijkste verschil tussen de Oppo Enco Air 4 Pro en OnePlus Nord Buds 3 Pro, die vrijwel identiek aan elkaar zijn, zit verstopt achter een grote betaalmuur in de vorm van een smartphone. Zonder Oppo-telefoon krijg je geen toegang tot audio in hogere resolutie en heb je dus een ondermaatse muziekervaring. De oortjes klinken an sich warm, maar zonder de juiste support ook blikkerig en smal genoeg om bepaalde muziekinstrumenten in de breedte te missen.

Windows Verkenner gaat al jaren mee. Toch kent deze een aantal beperkingen, zoals de aanpasbaarheid en functies voor gevorderde gebruikers. Gelukkig hoef je geen genoegen te nemen met de standaardverkenner. Slimme ontwikkelaars hebben interessante alternatieven op de markt gebracht waarmee je je voordeel kunt doen. Ruil je verkenner in voor een alternatief.

XYplorer

Aanpasbare verkenner

De makers van XYplorer bieden een alternatieve bestandsverkenner die vooral op het gebied van aanpasbaarheid opvalt. Je mag het programma een maand proberen, daarna betaal je eenmalig ongeveer 13,50 euro. Met XYplorer pas je snel een grote hoeveelheid bestanden aan, bijvoorbeeld door ze een andere naam te geven of specifieke gedeelten van een bestandsnaam te veranderen.

Selecteer de bestanden die je wilt aanpassen. Kies daarna voor File / Rename Special. Via Batch Rename pas je in een keer de bestandsnaam van de volledige set aan. Wil je op zoek gaan naar een specifiek deel van een bestandsnaam en dat aanpassen? Kies dan voor Search and Replace. Geef de term op en klik op Preview. XYplorer toont de resultaten. Klik op het informatiepictogram (herkenbaar aan de I) om te zien hoe je de bestanden kunt aanpassen. Tevreden? Bevestig met een klik op OK.

Xyplorer valt op door de grote mate van aanpasbaarheid.

Mappen vergelijken

Heb je meerdere mappen die op het eerste gezicht qua inhoud wel erg op elkaar lijken? Je kunt de mappen met elkaar vergelijken, zodat je geen kostbare fouten maakt door het onterecht verwijderen van dubbele mappen. Druk op F10: hiermee open je een tweede venster. Open in elk venster de map die je met de andere map wilt vergelijken. Kies hierna voor Panes / Sync Scroll. Vervolgens scrol je eenvoudig door de mappen en de inhoud en kun je op regelniveau vergelijken.

XYplorer is ook te gebruiken om dubbele bestanden en mappen op te sporen. Open de map die je wilt onderzoeken en druk op F12. Open vervolgens de tab Find Files. Hier vind je een onderliggend tabblad: Dupes. Open de tab en geef aan hoe je wilt zoeken naar duplicaten. Zo kun je onder meer zoeken op naam en hierbij aangeven of er ook moet worden gekeken naar de bestandsextensie. Daarnaast is het mogelijk om te zoeken op gelijke datums, bestandsgroottes en inhoud. Wil je op zoek naar dubbele afbeeldingen, dan plaats je een vinkje bij Image.

Op zoek naar dubbele bestanden en mappen.

Nóg meer orde

Behoefte aan meer overzicht in je bestanden en mappen? Met XYplorer geef je mappen een eigen kleur, zodat je ze eenvoudig herkent. Open het eerdergenoemde informatievenster met een druk op F12. Klik op de tab Tags. Bij Label geef je de map een eigen kleur. Je kunt de map ook voorzien van tags. Geef deze op in het vak Tags. Tot slot is het mogelijk om via het vak Comment de map te voorzien van extra informatie. Bevestig met een klik op Apply.

Over mappen gesproken: je kunt de alternatieve bestandsverkenner ook goed inzetten om lege mappen op te sporen. Kies voor Tools / Customize List. Klik op Show Folder Sizes. Je ziet nu goed welke mappen leeg zijn: ga op zoek naar de vermeldingen Empty. Heb je deze mappen gevonden en weet je zeker dat je ze niet nodig hebt? Verwijder ze dan voor meer overzicht. Omgekeerd geldt dit natuurlijk ook: dankzij de kolom met mapgrootte zie je nu snel welke mappen veel ruimte op de computer innemen.

Meer overzicht dankzij labels en kleurcoderingen.

Q-Dir

Verkenner met overzicht

Werk je vaak met meerdere mappen tegelijkertijd en besteed je veel tijd aan bestandsbeheer, dan mag Q-Dir niet ontbreken op je lijst. Handig aan deze bestandsverkenner is de mogelijkheid om meerdere mappen tegelijkertijd op het scherm te plaatsen: je kunt de weergave van een kwadrant activeren en hiermee vier individuele maplocaties openen. De geopende mappen zijn ook te bewaren, zodat je deze een volgende keer in dezelfde weergave snel kan oproepen.

Wil je Q-Dir eerst proberen? Kies dan tijdens het installeren voor Portable installatie. Hiermee gebruik je het programma zonder het in Windows te installeren.

Om een samenstelling van mappen te bewaren, kies je voor Favorieten / Toevoegen aan favorieten. Om de exacte weergave te bewaren, plaats je een vinkje bij Met de huidige weergave en venstergrootte. Heb je een specifieke kolomindeling, dan kun je de optie Instellingen kolommen en weergave selecteren. Met de optie Q-Dir Hoofdvensterplaatsing zorg je ervoor dat het hoofdvenster van Q-Dir ook op de oorspronkelijke positie wordt geopend.

Met Q-Dir breng je eenvoudig meerdere mappen in beeld.

Werkomgeving bewaren

Het kost mogelijk wat tijd, maar eenmaal ingesteld beloont Q-Dir je met een persoonlijke werkomgeving. Sla deze op. Kies voor Bestand / Sla huidige instelling op. Verder loont het om een blik te werpen op de instellingen van de bestandsverkenner. Kies voor Extra’s / Meer opties.

Als je Q-Dir vaak gebruikt, voeg je de bestandsverkenner toe aan het menu van de rechtermuisknop. Op de tab Algemeen plaats je een vinkje bij Voeg Q-Dir toe aan contextmenu. Via de tab Kleuren breng je meer overzicht aan door de verschillende bestanden een eigen kleur te geven. Op deze manier onderscheid je bijvoorbeeld sneller een zip- en een html-bestand. Gebruik je meerdere computers en wil je hierop dezelfde instellingen hanteren? Exporteer de kleureninstellingen dan via de knop Export.

De meeste opties van Q-Dir vind je direct via de menubalk. Klik op Extra’s. Via het menu kun je het uiterlijk van de bestandsverkenner aanpassen (onder meer via Kleur en weergave) en bepalen welke werkbalken in de omgeving zichtbaar zijn (via Titelbalk, Adresbalk en Statusbalk). In het menu vinden we ook de sectie Q-Dir altijd. Klik hierop en geef aan wat er altijd moet gebeuren zodra je Q-Dir opent. Zo kun je hier aangeven dat het venster altijd wordt gemaximaliseerd of dat juist de vensterpositie van de vorige sessie moet worden hersteld.

Zet de werkomgeving van Q-Dir naar jouw hand.

Ondersteuning voor tabbladen

Prettig is dat Q-Dir ook tabbladen ondersteunt, zoals we inmiddels kennen van de verkenner in Windows 11. In Q-Dir is deze mogelijkheid wel minder zichtbaar. Klik op een leeg gedeelte direct naast een bestaande tab. Q-Dir opent vervolgens een nieuwe tab (met als standaardlocatie Deze pc) naast de bestaande. Dit kun je oneindig herhalen. De aanvullende instellingen voor tabbladen vind je via het menu Extra’s / Tabbladen. Daar bepaal je bijvoorbeeld of je de tabbladen met een muisklik wilt sluiten en welke map je als standaard wilt gebruiken bij het openen van nieuwe tabs.

Geef de aanvullende instellingen voor de tabbladen op.

Explorer++

Compacte verkenner

Ben je op zoek naar een compacte en lichte bestandsverkenner, dan is Explorer++ de moeite waard. Je hoeft de bestandsverkenner bovendien niet te installeren, maar kunt deze als portable uitvoering gebruiken. Maak je nog gebruik van Windows 10, dan haal je met Explorer++ meteen een aantal features in huis die in Windows 11 standaard zijn. Een goed voorbeeld hiervan is de ondersteuning voor tabbladen.

Ben je tevreden over Explorer++, dan kun je deze bestandsverkenner als standaard instellen. Kies Tools / Options. Op de tab General ga je in het vak Default File Manager naar Replace Explorer for all folders. In plaats hiervan kun je Explorer++ ook alleen gebruiken voor het werken met systeembestanden: dan kies je voor Replace Explorer for filesystem folders. In hetzelfde optievenster vind je aanvullende instelmogelijkheden. Zo kun je onder meer via Tabs opgeven of het openen van een nieuwe map altijd moet plaatsvinden in een nieuwe tab. Via de tab Window pas je de standaardindeling van Explorer++ aan.

Explorer++ is compact en een echte lichtgewicht.

Total Commander

Veel functionaliteiten

Als het gaat om alternatieve bestandsverkenners, mag Total Commander niet ontbreken in de lijst. Dat is ook niet zo vreemd als je bedenkt dat het programma alweer ruim dertig jaar meegaat. Het programma zelf biedt al een complete set functies, maar minstens even interessant is de mogelijkheid om extra functies toe te voegen met behulp van plug-ins.

De eerste keer dat je de bestandsverkenner opent, is het even wennen aan de grote hoeveelheid opties. Je doet er verstandig aan wat tijd te steken in het aanpassen van de omgeving aan je eigen wensen. Kies voor Configuratie / Opties en stel het uiterlijk van het programma in via het onderdeel Weergave. Total Commander beschikt ook over een donkere modus, die je activeert via Configuratie / Donker.

Extra functionaliteit in Total Commander voeg je toe via plug-ins. Een overzicht hiervan vind je op de website van de makers: www.ghisler.com/plugins.htm. Er bestaan verschillende soorten uitbreidingssets. Zo zijn er plug-ins waarmee je exotische bestandsformaten bekijkt of opent. Bovendien kun je plug-ins installeren waarmee je aanvullende informatie over bestanden en mappen opvraagt. Let bij het selecteren en proberen van plug-ins wel goed op de versie van Total Commander waarvoor de plug-in is ontwikkeld: die informatie vind je op de website.

Inhoud vergelijken

Net als XYplorer biedt Total Commander een handige functie waarmee je verschillende mappen met elkaar kunt vergelijken. Zo ontdek je relatief snel of de vaste schijf dubbele bestanden heeft en kun je op een veilige manier je omgeving opschonen. Kies in het hoofdvenster van Total Commander voor Bestand / Vergelijken op inhoud. Het venster bestaat uit twee gedeelten. Blader voor zowel de linker- als rechterhelft naar de map die je met elkaar wilt vergelijken. Rechts in het venster geef je aan met welke criteria wordt vergeleken, bijvoorbeeld Hoofdlettergevoelig of Herhaalde spaties negeren.

WinDirStat

Serieus bestandsbeheer

Ga je serieus aan de slag met bestandsbeheer, dan is het nuttig om te zien hoe de schijf wordt gebruikt en de ruimte wordt verdeeld. Je kunt hiervoor gebruikmaken van WinDirStat. Het venster toont een verzameling van gekleurde vlakken. Hiermee zie je snel welke bestandssoorten aanwezig zijn en welke grootte ze hebben. Het bovenste gedeelte van het venster toont een tekstuele weergave van de bestanden, vergelijkbaar met de (alternatieve) bestandsverkenners die we in dit artikel bespreken. Je mag WinDirStat gratis gebruiken.

De eerste keer dat je WinDirStat opent, vraagt het programma welke stations je wilt bekijken. Voor een totaaloverzicht kies je voor Alle lokale stations. Ook kun je kiezen voor Afzonderlijke stations en vervolgens de individuele stations selecteren. Het hoofdvenster toont de resultaten. Voor het beoordelen van de gekleurde vlakken kun je gebruikmaken van de legenda: deze wordt rechts in het venster getoond. WinDirStat maakt bijvoorbeeld onderscheid tussen systeembestanden, programma’s en gebruikersbestanden. Het programma kan ook laten zien welke bestanden dubbel op het systeem aanwezig zijn. Open hiervoor de tab Duplicaatbestanden.

Hoe is jouw vaste schijf ingedeeld?

Everything

Alles gevonden

Over het zoekmechanisme in Windows (en daarmee in de verkenner) zijn de meningen verdeeld. Eerlijk is eerlijk: Windows lijkt lang niet altijd de gezochte bestanden te kunnen vinden. Stap je over op een alternatieve bestandsverkenner, dan is het ook de moeite waard om het zoekmechanisme onder handen te nemen.

Een interessant alternatief voor de standaard zoekmethode is Everything. Het programma is compact, snel en pakt het anders aan dan Windows. Allereerst maakt het in korte tijd een index van de inhoud van de vaste schijf. Alle bestanden worden vervolgens getoond. Pas zodra je de bestandsnaam in het vak typt, slinkt de lijst met treffers en houd je uiteindelijk de relevantste over. Ook prettig: naast een installeerbare versie van Everything kun je ook de portable versie gebruiken. Deze hoef je niet te installeren en gebruik je meteen.