ID.nl logo
Speakers groeperen met AirPlay
© Apple
Huis

Speakers groeperen met AirPlay

Als je een iPhone of iPad bezit, dan is AirPlay een supermakkelijke manier om muziek te streamen naar een speaker of soundbar. Maar wist je dat je meerdere AirPlay-speakers kunt groeperen?

In dit artikel zoomen we in op de multiroomfuncties van AirPlay. Dit komt er allemaal aan bod: • Wat is AirPlay? • Welke toestellen en apps streamen via AirPlay • Naar welke apparaten kun je via Airplay media sturen? • Wat heb je nodig om speakers samen te voegen? Ten slotte wordt stap per stap uitgelegd hoe je via AirPlay meerdere speakers groepeert zodat ze dezelfde audio spelen.

Lees ook: Hoe groepeer je speakers met Chromecast?

Net zoals Chromecast van Google is Apple AirPlay een streamingfunctie die over alle apps heen werkt. Het zit ingebakken in de software die op je iPhone, iPad en Macs draait. Je kunt het gebruiken om audio te streamen, maar ook video. Of zelfs om het volledige scherm van je mobiel apparaat te tonen op een groot tv-scherm!

Wat is AirPlay?

Kort samengevat is Airplay een streamingfunctie die echt in de Apple-software leeft. Streamingdiensten kunnen het ondersteunen in hun app zelf, door een AirPlay-icoontje aan te bieden. Tik hierop en je krijgt een lijst met beschikbare AirPlay-speakers en -toestellen.

©Jamie Biesemans

In Spotify zie je de geselecteerde AirPlay-speaker in groene tekst verschijnen.

Maar AirPlay kan ook via het Bedieningspaneel in iOS of in macOS geactiveerd worden. Op macOS doe je dat door op het icoontje van de volumeregelaar te tikken, rechtsboven op je scherm. 

Zo kun je nagenoeg alles streamen, ook vanuit apps zonder AirPlay-functie. De audio van een game op je iPad naar een soundbar sturen? Dat kan. 

Twee AirPlays Eigenlijk bestaan er twee versies van AirPlay: Airplay en AirPlay 2. Gelukkig hoef je je niet druk te maken over welke versie jouw speaker ondersteunt. Je kunt probleemloos beide AirPlay-versies door elkaar gebruiken. AirPlay 2 werkt wel wat beter qua synchronisatie.

Hoe kun je via AirPlay streamen naar (meerdere) speakers?

Als je enkel Android-apparaten in huis hebt en geen enkel Apple-toestel, dan is dit artikel wellicht wat minder nuttig voor je. AirPlay is immers een streamingfunctie die helemaal in het Apple-universum leeft. Of in ieder geval grotendeels, want er zijn best veel uitzonderingen op de regel. 

Te beginnen met de Apple Music-app voor Windows. Ook deze is in staat om muziek via AirPlay naar een compatibele speaker te sturen. Daarnaast bestaan er apps die van een oude AirPlay-hack gebruikmaken om het streamen mogelijk te maken vanaf een Windows-toestel. TuneBlade of AirParrot bijvoorbeeld. Er zijn daarnaast apps voor Android-apparaten die AirPlay ondersteunen, maar vaak hebben ze wel wat beperkingen. 

©Apple

Via het Bedieningspaneel op een iPhone is groeperen eenvoudig.

Naar welke apparaten kun je via Airplay streamen?

Er zijn heel veel audio- en videotoestellen met AirPlay aan boord. Muziek en audio streamen kan naar een enorme hoeveelheid draadloze speakers, soundbars, versterkers, AV-receivers en streamers. Je ziet AirPlay ook vaak naast andere streamingopties. Zo zijn er veel multiroomspeakers met een eigen app die eveneens via AirPlay van muziek kunnen worden voorzien. Die van Sonos of Denon (HEOS) bijvoorbeeld. Apples eigen Homepod-speakers ondersteunen het uiteraard ook.   

Ten slotte zijn er de meeste nieuwere tv's voorzien van AirPlay. Dit is in de eerste plaats handig om video naar een groot scherm te sturen, maar kan ook gebruikt worden om muziek te streamen. Misschien is dat wel nuttig om zo muziek uit een aangesloten soundbar te laten komen. Voor dezelfde reden kan het soms praktisch zijn als je audio streamt naar een Apple TV. 

Wat heb je nodig om te groeperen? 

AirPlay werkt doorgaans heel vlot, ook als je met meerdere Apple-toestellen muziek doorstuurt. Maar je hebt wel te maken met een grote beperking als je voor een feestje een aantal audiotoestellen wilt groeperen. Eigenlijk kun je enkel meerdere speakers tegelijkertijd aansturen via een iPhone of iPad. 

Op een Mac-computer of -laptop vind je de groepeer-optie daarnaast in de Apple Music-app. Maar je kunt niet meerdere apparaten aanwijzen via het volume-icoon of het macOS-bedieningspaneel. Streamen met meerdere speakers vanuit een andere macOS-app kan dus niet. 

Een derde optie is werken via Siri op een Homepod-speaker, waarbij je ook kunt vragen om muziek op andere luidsprekers af te spelen. 

Ten slotte is er een vierde optie: een Apple TV kan ook audio naar meerdere speakers- of audiotoestellen met AirPlay sturen.

Groeperen bij AirPlay doe je altijd ad hoc. Bij Chromecast kun je permanente groepen van speakers creëren, bij Apple bestaat een groep enkel zolang je de groep gebruikt. 

©Apple

Binnen het Apple-ecosysteem is het makkelijk werken met AirPlay.

Hoe stuur je muziek naar meerdere AirPlay-speakers?

1. Kies eerst op je Apple-toestel in een app zoals Spotify of Apple Music wat muziek. Je hoeft hier niet mee te starten, maar het is wel makkelijker omdat je dan meteen hoort of het groeperen gelukt is.

2. Op je iPhone of iPad veeg je naar beneden om het bedieningspaneel zichtbaar te maken. 

©Jamie Biesemans

3. Tik dan op het icoontje met een driehoek met daarboven enkele cirkels (rechtsboven). 

4. Je ziet dan een lijst van speakers en audiotoestellen op het netwerk. Tik op de gewenste apparaten. (Om het eenvoudiger te maken, geef je elke speaker bij voorkeur vooraf een duidelijke naam, zoals 'Keuken' of 'Soundbar').

©Jamie Biesemans

5. Het volume regel je via de slider in de app of de hardwareknoppen op je iPhone of iPad. Dat doe je dan wel meteen voor alle geselecteerde speakers. Wil je één toestel in een groep stiller of luider zetten? Tik dan op het driehoekje naast de actieve (groene) speakergroep in het Bedieningspaneel. Het klapt dan open, waarna je de individuele volumeregelaars kunt aanpassen. De hardwareknoppen op de speaker zelf (of de bijhorende remote) kun je eveneens gebruiken.

©Jamie Biesemans

6. Tik gewoon in de speakerlijst van het Bedieningspaneel van je iPad of iPhone om de groep op te heffen.

▼ Volgende artikel
Bouw je eigen internetradiostation met Icecast
© MABRUR - stock.adobe.com
Huis

Bouw je eigen internetradiostation met Icecast

Wil je met je vereniging, school of bedrijf eenvoudig live audiostreams uitzenden, zoals internetradio, liveverslagen of achtergrondmuziek? Dan is de gratis en opensource Icecast-software een uitstekende oplossing. Hiermee kun je zelfs meerdere streams tegelijk uitzenden, zonder afhankelijk te zijn van commerciële diensten.

In dit artikel laten we zien hoe je met Icecast eenvoudig je eigen radiostation opzet voor live of on-demand audiostreaming:

  • Installeer Icecast op Windows of Linux en pas de configuratie aan
  • Start de Icescast-server via een xml-bestand of laat het automatisch starten via Taakplanner
  • Zend met een streamingclient als Butt of Mixxx je audio live uit

Lees ook eens: Met Music Assistant ben jij de baas over jouw muziekcollectie

De naam Xiph.org Foundation klinkt je misschien niet bekend, maar deze stichting ontwikkelt en onderhoudt een reeks populaire opensource-multimediaformaten, daarbij ondersteund door een mondiale gemeenschap van vrijwilligers.

Bekende projecten zijn het ogg-containerformaat en verschillende codecs, zoals Vorbis (audiocodec die bij vergelijkbare of lagere bitrates een betere geluidskwaliteit biedt dan mp3), Opus (audiocodec met lage latency, vooral gebruikt voor VoIP, live streaming en podcasts), FLAC (met verliesloze audiocompressie) en Theora (alternatieve videocodec voor gesloten, propriëtaire codecs als mpeg).

Naast codecs heeft Xiph.org Foundation ook bijbehorende software ontwikkeld, met Icecast als bekendste voorbeeld: een streamingserver die vooral audiobestanden uitzendt. Al hun technologieën gebruiken open standaarden en zijn vrij van patenten en licentiekosten. De naam Icecast verwijst naar SHOUTcast, het oorspronkelijke propriëtaire project van Nullsoft (bekend van Winamp) dat in de jaren 90 populair was als streamingserver voor internetradio.

In dit artikel vertellen we eerst waar je zoal Icecast-streams kunt vinden, maar leggen we vooral uit hoe je een eigen Icecast-server opzet. De focus ligt op Windows, maar ook Linux-gebruikers helpen we op weg. Verder tonen we hoe je zowel live als on-demand audiostreams kunt verzorgen met een geschikte tool.

1 Icecast-streams

Heb je de populaire en opensource VLC media player al op je systeem staan? VLC ondersteunt vrijwel alle mediacontainers en codecs. Hiermee kun je meteen talloze Icecast-radiostations beluisteren. Start de app, druk op Ctrl+L of open Weergave en kies Afspeellijst.

In het venster scrol je naar de rubriek Internet en selecteer je Icecast Radio Directory. Even later verschijnt een lijst met honderden radiostations. Tik bijvoorbeeld Nederland in en je krijgt een handvol zenders met piratenhits. Klik met rechts op een station om de stream direct in VLC af te spelen of naar een ander apparaat of netwerk te streamen, met instelbare parameters als formaat, bestemming en protocol. Dit is handig om bijvoorbeeld media binnen een netwerk te delen.

Je kunt Icecast-streams ook rechtstreeks via je browser beluisteren. In de officiële Icecast-directory vind je talloze live radiostations. Hier zoek je eenvoudig op genres, bitrate, populariteit en locatie. Wil je specifiek op locatie zoeken, probeer dan Radio Garden, waar je via een interactieve wereldkaart radiostations kunt ontdekken (niet alleen Icecast-streams).

Hieronder vind je nog andere online collecties met veel Icecast-streams. Bij de meeste kun je de stream-URL opvragen, die je vervolgens in je mediaspeler of Icecast-client kunt gebruiken. In VLC doe je dit via Media / Netwerkstream openen bij Geef een netwerk-url op, waarna je de stream kunt afspelen of opnieuw streamen.

VLC media player geeft direct toegang tot duizenden Icecast-radiostations.

2 Installatie Icecast

Lijkt Icecast je een interessante optie voor het streamen van audiostreams, zoals internetradio (bijvoorbeeld voor amateur-dj’s), live-evenementen (bijvoorbeeld wedstrijdcommentaar voor clubleden die fysiek niet aanwezig kunnen zijn), podcasting (inclusief on-demand afleveringen), eigen achtergrondmuziek of live lessen voor afstandsonderwijs? Surf dan naar www.icecast.org en open de Download-pagina voor serverinstallaties op Linux (tar.gz-bestand) of Windows (exe-installer).

We leggen eerst uit hoe je aan de slag gaat in Windows. Dubbelklik op het gedownloade exe-bestand om de set-upwizard te starten. Klik op I Agree, gevolgd door Next (2x) en Install.

In de installatiemap (standaard C:\Program Files (x86)\Icecast) vind je naast enkele submappen de bestanden icecast.xml en icecast.bat. Het eerste is het configuratiebestand, dat je opent in een editor die XML ondersteunt, zoals het gratis Notepad++. Het tweede is een batchbestand waarmee je de Icecast-server start, standaard met de instellingen zoals vastgelegd in icecast.xml.

Houd er rekening mee dat Icecast geen GUI-configuratietool meer meelevert. Ook goed om weten: Icecast ondersteunt de codecs/formaten ogg (Vorbis, Theora), Opus, FLAC en WebM (VP8/VP9) en kan (officieus) ook overweg met diverse propriëtaire mediaformaten.

In de installatiemap herken je het batchbestand en het XML-configuratiebestand.

3 Serverset-up

Voor je Icecast start, is het verstandig om eerst de configuratie aan te passen. Open hiervoor het bestand icecast.xml in een geschikte editor. Ga naar de sectie <authentication> en vervang hackme bij <source-password> door een sterk, eigen wachtwoord. Pas eventueel admin bij <admin-user> aan naar een eigen gebruikersnaam en vervang ook hackme bij <admin-password> door je wachtwoord.

Het wachtwoord bij <relay-password> kun je ongewijzigd laten, tenzij je de server ook wilt gebruiken als relay, een tussenstation dat een originele stream opnieuw uitzendt zonder de bron aan te passen. Dit kan handig zijn om de belasting van de bronserver te verlagen of de stream voor een ander publiek beschikbaar te maken.

Het poortnummer bij <listen-socket> kun je op 8000 laten staan, tenzij je de service bewust op een ander poortnummer wilt aanbieden.

Voor je de server start, wijzig je het best eerst enkele configuratieparameters, waaronder je inloggegevens.

4 Mountpoints

Standaard wordt als mountpoint de naam \stream gebruikt door Icecast, maar je kunt ook eigen streams, oftewel kanalen, definiëren door parameters toe te voegen waarmee je onder meer de mount-naam, gebruikersnaam en wachtwoord beschrijft, en aangeeft of de stream publiek toegankelijk is.

Voeg hiervoor de volgende regels toe aan het xml-bestand, bijvoorbeeld net boven de regel <fileserve>1</fileserve>:

<mount type="normal">
 <mount-name>/<mijn-mountnaam></mount-name>
 <username><je_gebruikersnaam></username>
 <password><je_wachtwoord></password>
 <public>1</public>
 </mount>

De aanduiding <mijn_mountnaam> vervang je door een zinvolle naam zoals podcast.ogg of live-interview. Als je meerdere simultane streams wilt aanbieden, voeg je extra mount-elementen toe, telkens met een andere, unieke <mount-name>. Houd er rekening mee dat je bij meer dan twee invoerbronnen de waarde van <sources> in het onderdeel <limits> moet verhogen (standaard is dit 2). Besef ook: hoe meer simultane streams je toevoegt, hoe meer je server kan worden belast.

4 Je kunt ook meerdere, eigen mountpoints definiëren in het configuratiebestand.

5 Handmatig starten

Om vervelende meldingen bij het opstarten van de server te vermijden, wijzig je best nog enkele parameters in het XML-bestand:

<hostname>

standaard staat dit op localhost, maar je kunt dit vervangen door het ip-adres van de server (zoals het interne ip-adres voor streams binnen je netwerk), een publiek ip-adres of een domeinnaam.

<location>

standaard is dit Earth, maar je kunt je eigen locatie invullen, zoals Haarlem, Nederland.

<admin>

standaard is dit admin, maar je kunt dit vervangen door je naam of een e-mailadres.

Sla het aangepaste xml-bestand op en start de server door te dubbelklikken op het standaard geïnstalleerde bestand icecast.bat. Je kunt de server nu bereiken via http://localhost:8000 (of een ander ip-adres). Klik op Admin Home en vul je inloggegevens in om de serverstatistieken te bekijken.

Laat het opdrachtregelvenster open en sluit het alleen als je de server wilt stoppen. Je kunt ook het proces icecast.exe beëindigen via Taakbeheer in Windows of als administrator met het opdrachtregelcommando:

taskkill /IM /F icecast.exe

Als administrator kun je onder meer enkele serverstatistieken en de mountpoints bekijken.

6 Automatisch starten

Je kunt het bestand icecast.bat toevoegen aan Windows Taakplanner om het automatisch te starten. Een andere optie is een tool als NSSM (the Non-Sucking Service Manager) om Icecast als een Windows-service te draaien, zodat je niet langer aangemeld hoeft te zijn voor de Icecast-server. Start hiervoor de Opdrachtprompt als administrator, ga naar de uitgepakte NSSM-map en voer het volgende commando uit:

nssm.exe install IcecastService "C:\Program Files (x86)\Icecast\icecast.bat" "C:\Program Files (x86)\Icecast\icecast.xml"

Start vervolgens de service met:

nssm.exe start IcecastService

Open de app Services (druk op Windows-toets+R en voer services.msc uit), klik met rechts op IcecastService, kies Eigenschappen en stel het Opstarttype in op Automatisch. Je zogenoemde headless server is klaar voor gebruik.

Je kunt Icecast eventueel ook als een Windows-service draaien

7 Installatie en set-up in Linux

We tonen ook hoe je Icecast installeert en configureert op Linux en nemen hiervoor het populaire Ubuntu Desktop als voorbeeld.

Open de Terminal en voer achter elkaar deze commando’s uit:

sudo apt update
sudo apt install icecast2

Tijdens de installatie verschijnt het dialoogvenster Configure icecast2. Selecteer hier de optie YES en vul vervolgens de hostname in (standaard localhost, maar je kunt ook een ip-adres of domeinnaam gebruiken) en stel de wachtwoorden in voor de standaardmount \source, de relay-functionaliteit en de beheermodule.

Na de installatie start je de server met het commando:

sudo systemctl start icecast2

Controleer of de server actief is met:

sudo systemctl status icecast2

Wil je dat de server automatisch start bij het opstarten van Ubuntu, gebruik dan dit commando:

sudo systemctl enable icecast2

Je kunt de Icecast-webinterface bereiken met je browser via http://localhost:8000. Als dit niet werkt, controleer dan of de firewall openstaat voor de benodigde verbindingen met het commando:

sudo ufw allow 8000/tcp

Indien van toepassing kun je de firewall activeren met:

sudo ufw enable

Om mountpoints toe te voegen of andere parameters aan te passen (zie paragraaf 5), bewerk je het configuratiebestand met:

sudo gedit /etc/icecast2/icecast.xml

Of gebruik nano in plaats van gedit.

Bewaar het bestand met Save (gedit) of met Ctrl+O en Enter (nano).

Meteen na de installatie kun je de configuratie van Icecast starten.

Streamwerking

De werking van Icecast is anders dan bij streamingdiensten als Spotify of YouTube Music. Icecast is namelijk vooral gericht op live audiostreaming in realtime, zonder buffering of caching, terwijl de andere diensten vooral on-demand streaming tot doel hebben, met geavanceerde buffering, caching en adaptieve bitrate streaming als HST of DASH.

Bij Icecast heb je een ‘station’ oftewel een ‘mountpoint’ (streamlocatie) dat wordt aangeleverd door een client, zoals IceS of Butt, en door Icecast naar luisteraars wordt gestreamd. Alle luisteraars van deze mountpoint ontvangen dus dezelfde stream, wat maakt dat een individuele luisteraar de stream niet kan pauzeren of aanpassen. Je kunt het dus een beetje vergelijken met de werking van een bestands- of webserver.

Icecast kan wel een ‘onbeperkt’ aantal mountpoints tegelijk verwerken, wat verschillende streams met andere content mogelijk maakt.

8 Butt

Aan serverzijde is alles klaar, maar je hebt nog een tool nodig om de juiste bronnen te koppelen aan de mountpoints in de Icecast-server. Voor Linux zijn clients en encoders als DarkIce, Liquidsoap, Butt en Mixxx beschikbaar. Mixxx en Butt werken ook onder Windows en bespreken we hier kort.

We beginnen met Butt. Download en installeer de gratis tool via www.danielnoethen.de. In een Linux-distributie als Ubuntu kun je deze installeren via de grafische softwarebeheerder (Ubuntu Software) door Butt te zoeken, of je downloadt het AppImage-bestand via www.danielnoethen.de/butt en voert dit uit.

Start de app, druk op Instellingen en klik bij Server op Voeg toe. Selecteer Icecast bij Type en vul een Naam in, bijvoorbeeld IJskast. Bij Adres gebruik je localhost, het ip-adres of de domeinnaam. Stel de Poort in op 8000 (standaard). Vul het eerder gebruikte wachtwoord in. Bij Icecast mountpoint geef je /stream op (standaard) of een zelf gedefinieerde <mount-name> uit het xml-bestand (zie paragraaf 4). In het veld Icecast gebruiker vul je source in (voor /stream) of de <username> die je bij <mount> in het xml-bestand hebt gebruikt. Bevestig met Voeg toe of Opslaan.

Je moet in de client-app Butt ook eerst de Icecast-server instellen.

9 Streamen met Butt

De server is toegevoegd, nu stel je de audio in. Open in Instellingen het tabblad Audio en configureer de gewenste waarden, zoals Kanaalmode en Samplerate. Kies bij Primair Audioapparaat het invoerapparaat, zoals het standaard PCM-apparaat, een mixer, microfoon of MIDI-interface. Optioneel gebruik je ook het keuzemenu Secundair Audioapparaat.

Bij Streamen kies je bij de optie Codec bijvoorbeeld voor OGG/VORBIS of een andere optie als MP3, en stel je de optie Bitrate in (bijvoorbeeld 128 K). Via het tandwielpictogram pas je aanvullende audio-instellingen aan. Sluit het instellingenvenster na het configureren, je komt dan terug in het hoofdvenster.

Heb je twee audioapparaten ingesteld, gebruik dan de Mixer-knop om eenvoudig te schakelen tussen beide bronnen met de schuifbalk bij Cross Fader. Je kunt hier ook het ingangsvolume (dB) van elk apparaat afzonderlijk instellen met de bijbehorende schuifbalken.

Ben je klaar om te streamen, klik dan in het hoofdvenster op de witte pijlknop Verbind met server. Bovenaan zie je hoelang of hoeveel MB er is gestreamd en hoeveel luisteraars verbonden zijn. Met de rode opnameknop sla je de stream lokaal op.

Butt is de audio van de ingestelde audioapparaten aan het streamen.

10 Mixxx

Ook de gratis opensource-tool Mixxx is uitstekend geschikt als Icecast-client. Deze grafische software, vooral populair onder dj’s voor het mixen en live draaien van muziek, kan ook audiobestanden naar een Icecast-server streamen. Hoewel de interface door de vele mogelijkheden wat overweldigend kan zijn, leggen we kort uit hoe je bestanden streamt.

Download en installeer Mixxx en start de tool. Stel vervolgens de verbinding met je Icecast-server in. Ga naar Opties / Instellingen en open de rubriek Live uitzenden. Klik op Maak nieuwe verbinding. Vul de volgende gegevens in: Type (Icecast 2), Host (bijvoorbeeld localhost), Monteren (het gewenste mountpoint, zoals /mijnafspeellijst), Poort (standaard 8000), Login en Wachtwoord (zoals gedefinieerd in het bestand icecast.xml).

Hier kun je ook de gewenste Codering instellen, inclusief Bitsnelheid, Formaat en Kanalen (bijvoorbeeld 128 kbps, Ogg Vorbis en Stereo). Vul bij Stream-info de gewenste Stream-naam, een eventuele Website en een korte Omschrijving in. Bevestig met Pas toe en OK.

Net als in Butt moet je ook in Mixxx de Icecast-server definiëren.

11 Streamen met Mixxx

Zodra de serverconnectie is opgezet, kun je muziek streamen. Volg deze stappen om een audiobestand te streamen. Open het menu Bestand en kies Laad Track in Deck 1. Selecteer het gewenste bestand en bevestig met Openen. Druk daarna op de zwarte pijlknop (Play) in Deck 1. Klik rechtsboven op On Air, zodat de knop groen kleurt. Controleer in het Icecast-dashboard de Mountpoint List. Als alles correct is ingesteld, verschijnt hier het mountpoint dat je in Mixxx hebt gekoppeld en kun je de stream beluisteren via een url als http://<ipadres-icecast-server>/<mountpoint-naam>.

Om meerdere nummers achter elkaar te streamen, gebruik je de Auto-DJ-functie. Klik linksboven op Big Library om de audiobibliotheek te openen. Hier vind je lijsten als Tracks, Afspeellijsten, Kratten (virtuele trackverzamelingen) en Auto-DJ. Sleep de gewenste audiobestanden vanuit Verkenner naar het Auto-DJ-venster. Net boven de lijst kun je opties activeren, zoals loop, shuffle of het toevoegen van een willekeurige track uit je kratten. Schakel de Auto-DJ-functie in met het aan-uitknopje bovenaan de lijst. Controleer of On Air actief is, zodat de nummers netjes naar de Icecast-server worden gestreamd.

Dankzij Auto-DJ heb je weinig omkijken naar je gestreamde muzieknummers.

▼ Volgende artikel
Robotstofzuiger met dweilfunctie kopen? Hier moet je op letten
Huis

Robotstofzuiger met dweilfunctie kopen? Hier moet je op letten

Een robotstofzuiger die je vloer niet alleen stofvrij houdt, maar ook dweilt? Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn, en dat is het helaas in veel gevallen ook; de dweilfunctie op robotstofzuigers werkt lang niet altijd even goed. Met deze tips koop je een model dat je vloer wél blinkend achterlaat (en je houten vloer heel houdt). 

In het kort: Robotstofzuigers met dweilfunctie staan nog in de kinderschoenen, maar met een beetje uitzoekwerk heb je een apparaat in huis dat je vloer elke dag een zichtbare opfrisbeurt geeft. Er zijn drie eigenschappen waar je in elk geval rekening mee moet houden als je een robotstofzuiger met dweil koopt: het type dweilsysteem, tapijtherkenning en instelbaar waterverbruik (als je delicate vloeren hebt). Verder kun je onder meer letten op de watercapaciteit, batterijduur en automatische navigatie.

**Toch een robotstofzuiger zonder dweilfunctie? Lees dan dit artikel met tips voor de aanschaf.

Als je een groot gezin draaiende moet houden of gewoon niet zo'n ster bent in schoonmaken, is het fijn als bepaalde huishoudelijke klusjes vóór je worden gedaan. Daar hoef je tegenwoordig echt geen schoonmaakster meer voor in te huren. Slimme apparaten zoals robotstofzuigers stel je zo in dat ze de vloer stofvrij houden terwijl jij op je werk zit of de kinderen van school haalt. Geavanceerde robotstofzuigers zijn zelfs in staat om de vloer na het stofzuigen voor je te dweilen – ideaal als je net gekookt hebt, er vaak gemorst wordt of je viervoeter geregeld met vieze pootjes binnenwandelt.

Robotstofzuiger met dweilfunctie kopen?

Bekijk hier welke je moet hebben!

Robotstofzuigers met dweilfunctie staan wel nog in de kinderschoenen. Zo concludeerde de Consumentenbond na een test dat veel modellen met dweilfunctie 'behoorlijke moeite' hebben met het verwijderen van vlekken. Vooral hardnekkige vlekken zijn een probleem, omdat robotstofzuigers vaak niet voldoende druk kunnen zetten om zulke vlekken weg te krijgen. Een regelmatige grondige schoonmaakbeurt met een gewone dweil blijft dus altijd nodig, maar er zijn zeker modellen met dweilfunctie die de vloer op dagelijkse basis een fijne opfrisbeurt kunnen geven. Aan de volgende punten herken je zulke modellen. 

Type dweilsysteem 

Er bestaan verschillende typen dweilsystemen voor robotstofzuigers. De goedkopere modellen hebben vaak losse dweiltjes of doeken die je zelf vochtig maakt en onder het apparaat plakt. De beweging die deze stofzuigers maken is passief: de dweil of doek wordt gewoon onder het apparaat meegetrokken, waardoor de vloer vrij oppervlakkig gereinigd wordt. Voor hardnekkige vlekken is dit type dweilsysteem dus minder geschikt.

©Mustafa_Art

Geavanceerdere modellen beschikken over een dweilsysteem met geïntegreerde dweilmoppen die bijvoorbeeld ronddraaien of bewegen. Door de druk die ze daarmee uitoefenen, zijn ze beter in staat om lastige vlekken te verwijderen. Vaak heeft dit type robotstofzuiger ook een uitgebreid basisstation dat de moppen bevochtigt én droogt. Sommige modellen hebben ook een speciale sensor om vuil te detecteren, zodat er op die plekken extra grondig gereinigd wordt. Deze robotstofzuigers zijn uiteraard wel een stuk duurder, maar ze nemen je dan ook heel wat werk uit handen. 

Tapijtherkenning

Als je jouw robotstofzuiger met dweilfunctie aanzet, wil je natuurlijk niet dat je mooie tapijt of vloerkleed nat wordt. Gelukkig beschikken veel robotstofzuigers over tapijtherkenning, die ervoor zorgt dat de dweilfunctie wordt uitgeschakeld zodra het apparaat een zachte ondergrond detecteert. De moppen worden dan tijdelijk ingetrokken en weer tevoorschijn gehaald als de stofzuiger over een harde ondergrond rolt. Check altijd goed of een robotstofzuiger inderdaad is uitgerust met tapijtherkenning (ook wel 'carpet boost' genoemd), want lang niet alle modellen hebben deze functie. 

Instelbaar waterverbruik

Te veel water op een houten vloer kan leiden tot opbolling en verkleuring. Om je houten vloer heel te houden, is het dus handig als je het waterverbruik van je robotstofzuiger kunt aanpassen. Zo kun je op sommige modellen instellen dat er op houten vloeren minder water wordt gebruikt. En zo kun je ook regelen dat er op minder delicate vloeren juist méér water mag worden gebruikt. Het waterverbruik aanpassen is alleen mogelijk bij modellen die daar een speciale app voor hebben. Vaak kun je via zo'n app ook zones registreren waar in welke ruimtes absoluut niet gedweild mag worden. 

Andere belangrijke eigenschappen

Er zijn nog wat eigenschappen die een robotstofzuiger met dweilfunctie de moeite waard maken. Zo zit je er natuurlijk niet op te wachten dat je het waterreservoir na elke dweilbeurt moet bijvullen. Ga dus voor een model met een grote watercapaciteit; voor een kleine woning is dat zo’n 120 tot 200 milliliter, voor een gemiddeld huis 200 tot 300 milliliter en een groot huis 300 milliliter of meer.

Kijk ook naar de batterijduur: een robot die 90 tot 120 minuten achter elkaar kan zuigen en dweilen is in de meeste huishoudens voldoende. Ook automatische navigatie draagt bij aan een efficiënte schoonmaakbeurt. Dat voorkomt dat de robot meerdere keren over dezelfde plekken gaat en andere vergeet, waardoor je alsnog zelf met een dweil (of stofzuiger) in de weer moet.