De Sonos Beam (Gen 2) is de beste soundbar die je voor 499 euro kunt kopen. Punt uit. Dat is fijn om te weten als je de soundbar overweegt, maar er is natuurlijk veel meer over het product te zeggen. Na drie weken testen lees je hier onze Sonos Beam (Gen 2) review.

De originele Sonos Beam dateert uit 2018 en werd - ook door Computer!Totaal - bestempeld als één van de beste soundbars die je voor 449 euro kon kopen. Nu is er een opvolger: de Beam (Gen 2), met een adviesprijs van 499 euro. Sonos leende mij drie weken een wit exemplaar voor deze Sonos Beam (Gen 2) review.

Installatie is een eitje

Na het uitpakken van de Sonos Beam (Gen 2) plaats je de soundbar bij je tv, sluit je de stroomkabel aan en verbind je de HDMI-kabel met je televisie. Eventueel kun je ook een ethernetkabel aansluiten. 

Pak de Sonos-app erbij, maak als je dat nog niet hebt een account aan en volg de eenvoudige installatiestappen om de Beam (Gen 2) met je wifinetwerk te verbinden. Het hele proces duurde bij mij als bestaande Sonos-gebruiker minder dan tien minuten. 

Na de installatie kun je extra zaken instellen, bijvoorbeeld je favoriete muziekapp koppelen aan het Sonos-systeem en de Google Assistent-spraakassistent activeren op de luidspreker. 

©PXimport

©PXimport

Modern ontwerp

De Sonos Beam (Gen 2) heeft een herkenbaar Sonos-ontwerp en ziet er naar mijn mening strak uit. De soundbar is te koop in het zwart en wit, met een matte afwerking en stevige antislipvoetjes. Je kunt de soundbar ook ophangen aan de muur - de benodigde muurbeugel is los te koop. 

Is de Beam (Gen 2) groot? Ik vind van niet, zo voor mijn 55 inch-tv. Een paar vrienden zijn het met mij eens, waar met name ouderen de soundbar aan de forse kant vinden. Een aandachtspunt is de hoogte van de soundbar. Mijn tv staat op minimale voetjes op mijn dressoir, waardoor de Beam (Gen 2) de ondertiteling van films en series blokkeert als ik op de bank lig. Met een tv die hogere voetjes heeft, speelt dit probleem minder. Als je de Beam (Gen 2) aan de muur bevestigt, heb je nog meer vrijheid. 

©PXimport

©PXimport

Uitstekend geluid

Op het belangrijkste onderdeel, de geluidskwaliteit, scoort de Beam (Gen 2) uitstekend. De lat lag hoog, want de originele Beam produceert goed geluid. Sonos heeft een en ander aangepast aan de speakers om de geluidskwaliteit te verbeteren en ondersteuning voor Dolby Atmos toegevoegd. Na drie weken testen ben ik heel enthousiast over het geluid van de nieuwe Beam. 

Allereerst komt er veel meer geluid uit de relatief compacte soundbar dan ik had verwacht. En dat geluid imponeert ook met het krachtige volume, flink wat bas en zuivere zangtonen. Verschillende mensen die in de afgelopen weken een filmpje bij mij hebben gekeken of een biertje dronken met achtergrondmuziek, zijn verbaasd over de muzikale mogelijkheden van de Beam (Gen 2). Eerder testte ik de Sonos Arc van 999 euro, maar die soundbar vind ik niet heel veel beter dan de Beam (Gen 2). Ik zou zelf in ieder geval niet meer betalen voor de Arc, maar het prijsverschil eerder investeren in twee Sonos One's of One SL's. Die kun je koppelen aan de soundbar en achter je neerzetten, om zo een surroundopstelling te creëren. Ik heb zelf al twee One's en vind de surroundervaring erg prettig. Je kunt ook een Sonos Sub aan de soundbar verbinden, maar die is met een straatprijs van 799 euro wel erg prijzig. Ik mis geen bas bij het kijken van actiefilms of luisteren naar moderne muziek dus zou de Sub niet snel kopen - waarbij ik moet zeggen dat ik hem niet getest heb. 

Houd er rekening mee dat de Beam (Gen 2) geen ondersteuning heeft voor DTS:X, een digitaal surroundprincipe. Ik mis het niet, maar voor sommigen is het een aandachtspunt. 

©PXimport

Veel slimme functies

Zoals je van een Sonos-apparaat mag verwachten, integreert de Beam (Gen 2) perfect binnen het Sonos-ecosysteem. Het is heel eenvoudig om muziek op al je Sonos-luidsprekers af te spelen of - zoals net genoemd - de soundbar te verbinden met One's voor surroundgeluid. 

Ook fijn zijn de nauwkeurige microfoons in de soundbar. Je kunt de Google Assistent activeren en de Beam (Gen 2) zo spraakopdrachten geven of dingen vragen. Dit werkt even goed als met mijn Google Nest Hub en beduidend beter dan met de Sonos Arc, wiens microfoons ik als matig bestempel. 

De Sonos Beam (Gen 2) is ook geschikt om muziek te streamen via diensten als Spotify Connect en Apple AirPlay 2. Ook dit werkt naar behoren. 

©PXimport

Hoewel ik erg enthousiast ben over de mogelijkheden van de Beam (Gen 2), mis ik persoonlijk twee dingen die ik ook op andere Sonos-soundbars als de Arc mis. Namelijk een afstandsbediening om de muziek en het volume te veranderen en de mogelijkheid om audio via bluetooth te luisteren. Tijdens het tv kijken gebruik ik de afstandsbediening van mijn tv, maar tijdens het luisteren naar Spotify mis ik regelmatig een afstandsbediening. Bijvoorbeeld als ik visite heb, want dan vind ik het niet zo netjes om tegen de soundbar te praten, de app erbij te pakken of op te staan om de soundbar zelf te bedienen. Een afstandsbediening om even snel iets aan te passen, heeft in zo'n situatie mijn voorkeur. Bluetoothfunctionaliteit is simpelweg handig in een soundbar, maar Sonos weigert het steevast in te bouwen. 

©PXimport

Conclusie: Sonos Beam (Gen 2) kopen?

De Sonos Beam (Gen 2) is een modern ogende soundbar met veel slimme functies, eenvoudige bediening en een perfecte integratie in het Sonos-ecosysteem. Op het belangrijkste punt, de geluidskwaliteit, imponeert de Beam (Gen 2) meer dan de concurrentie. Aandachtspunten als het gebrek aan bluetooth en DTS:X nemen niet weg dat de Sonos Beam (Gen 2) voor velen de beste soundbar van 499 euro is. 

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!