We testen vijf smartwatches die functioneel meer en meer hetzelfde bieden als een smartphone. Vanaf je pols bel je ermee, bekijk je berichten, betaal je mobiel en bekijk je je gezondheids-, fitness- en sportprestaties. Bij de versies met e-sim lukt dat zelfs zonder smartphone in de buurt. Zoek je de beste smartwatch van het moment? Wellicht zit-ie hier tussen.

Dankzij efficiëntere accu’s en krimpende microchips (één van de geteste smartwatches gebruikt al een piepkleine 5nm-system-on-chip) krimpen ook de smartwatches. De lichtste geteste slimme polshorloges (Fitbit, Samsung) wegen minder dan 50 gram, verwisselbaar polsbandje inbegrepen. Je merkt nauwelijks dat je ze draagt.

Allemaal zijn ze voorzien van heldere amoled-aanraakschermen, die ook in feller buitenlicht goed zichtbaar blijven. Een ruime keuze aan virtuele wijzerplaten laat je elk klokje perfect afstemmen op eigen smaakt en outfit. Bij ‘gemiddeld’ gebruik gaat de accu minstens een werkdag mee, soms (veel) langer.

De virtuele wijzerplaten tonen desgewenst samenvattingen van de belangrijkste statistieken die deze slimme polshorloges verzamelen, bijvoorbeeld afgelegde stappen. Allemaal hebben ze krachtige sensoren die verschillende gezondheidsstatistieken bijhouden, zoals hartritme, zuurstofopname van je bloed of stressniveau.

De geavanceerde modellen van Fitbit en Samsung kunnen zelfs een elektrocardiogram (ecg) nemen. De resultaten bezorg je desgewenst aan je hartspecialist in een handig pdf-rapport. Dat is uiteraard geen vervanging van een grondig onderzoek, zoals de fabrikanten ook zelf waarschuwen, maar het kan wel hartritmestoornissen detecteren die een verder onderzoek vergen.

Desgewenst blokkeer je het verzamelen van gezondheids-, locatie- en sportstatistieken, maar te verwachten valt dat de meeste gebruikers voor alles hun toestemming geven. Elke fabrikant verzamelt die gegevens in zijn eigen systemen en verplicht het gebruik van zijn eigen gezondheidsapp. Soms dien je tot wel vijf verschillende privacy-, licentie- en disclaimerverzoeken te accepteren voor je een smartwatch echt kunt gebruiken.

Te verwachten valt dat niemand al die teksten in detail leest. Ga ervan uit dat de verzamelde gegevens voor allerlei doeleinden gebruikt worden. Laten we hopen dat ze minstens geanonimiseerd zijn voor men ze aan geïnteresseerde partijen doorverkoopt. Maak je je hierover zorgen (misbruik is nooit uit te sluiten, ook al omdat alle fabrikanten hun gegevens buiten de EU bewaren), dan moet je jezelf afvragen of je wel een smartwatch moet kopen.

Bekijk hieronder alle testresultaten. Daarna gaan we op de individuele smartwatches in.

©PXimport

Fitbit Sense

©PXimport

Fitbit is voortaan een onderdeel van Google, maar voorlopig draaien de trackers en smartwatches van deze producent van slimme horloges en hartslagmeters nog op een eigen besturingssysteem, in plaats van Google Wear OS. Dat is geen slechte zaak als je de gemiddelde accuduur van de Sense, Fitbits meest geavanceerde smartwatch, vergelijkt met die van een Wear OS-horloge zoals dat van Oppo. Dat dien je in de praktijk dagelijks op te laden, terwijl de kleineren en lichtere Sense het tot zes dagen op één lading uithoudt. 

Zelfs bij intensief gebruik van alle functies raakte de accu van ons testexemplaar na drie dagen maar halfleeg. De Sense heeft een vierkant schermpje dat lichtjes gebogen tot tegen de rand van de aluminium behuizing loopt.

Fitbit OS werkt gezien de lange accuduur blijkbaar efficiënt samen met de eveneens bedrijfseigen Fitbit system-on-chip (gebaseerd op een Toshiba-chipset). Heel uitgebreid is het Fitbit-aanbod inzake apps niet: vergelijkbaar met dat van de Huawei-smartwatches, maar minder uitgebreid dan bij Wear OS-apparaten. De standaardfunctionaliteit is sowieso uitgebreid, vooral dan voor wat betreft de gezondheids- en sportfuncties, de core business van Fitbit. 

Behalve hartbewaking, meting van de zuurstofopname en huidtemperatuurmeting kan de Sense ook je stress meten (via een ‘electrodermal activity’-scan oftewel EDA) en een ecg nemen. Voor sommige opties is een abonnement vereist op de Fitbit Premium-dienst, die 8,99 euro per maand kost. In de aankoopprijs is een gratis probeerperiode van zes maanden inbegrepen. De Sense watch is perfect bruikbaar zonder, maar voor intensieve sporters zijn de extra’s in de Premium-app mogelijk wel interessant.

Fitbit Sense

8Score80

Huawei Watch 3

©PXimport

De gebruikersinterfaces van de Watch 3 en de nog steeds verkrijgbare, goedkopere Watch GT 2 Pro zijn vrijwel identiek. Maar het nieuwe Huawei-klokje draait in tegenstelling tot zijn voorganger wel volwaardige mobiele apps. Daarnaast is hij ook zelfstandig bruikbaar als telefoon dankzij e-sim (maar je provider moet dit wel eerst ondersteunen). De Watch 3 is daardoor meer een echte smartwatch dan de GT 2 Pro, maar dit gaat wel ten koste van de batterijlevensduur. 

In de normale modus gaat de accu van de Watch 3 volgens Huawei tot drie dagen mee (minder lang in combinatie met iOS). In de praktijk kwamen wij niet veel verder dan anderhalve dag. De werkelijke gebruiksduur hangt uiteraard sterk af van wat je ermee uitspookt. Intensief gebruik van LTE-verbindingen via e-sim doet de accuduur sterker dalen.

Je kunt de Watch 3 herstarten voor een ultralange batterijduur die hem functioneel identiek maakt aan de GT 2 Pro. Mobiele apps zijn dan niet langer bruikbaar, wifiverbindingen uitgeschakeld en de keuze aan wijzerplaten beperkt. Maar de monitoringopties en sportopties functioneren wel en de bluetooth-verbinding met je smartphone blijft actief, zodat je via die verbinding kunt bellen, sms’en en berichten ontvangen. Dan gaat de accu net zoals bij de GT 2 Pro tot twee weken mee. 

Wil je de Watch 3 vooral op die manier te gebruiken, dan investeer je volgens ons beter in de GT 2 Pro. Er is ook een duurdere Watch 3 Pro die technisch vrijwel identiek is, maar iets luxueuzer uitgevoerd. Dankzij de grotere accu is de batterijduur van deze variant volgens Huawei vijf dagen in de slimme modus en 21 dagen in de ultralange batterijduur-modus.

Huawei Watch 3

8Score80

OnePlus Watch

©PXimport

De OnePlus Watch is in vele opzichten vergelijkbaar met de Huawei Watch GT 2 Pro en de Huawei Watch 3 in de beperkte modus. Alles draait op een energiezuinig bedrijfseigen realtime-besturingssysteem (RTOS) met een lange batterijlevensduur tot wel twee weken (de helft daarvan met een altijd zichtbare virtuele wijzerplaat). 

Het door OnePlus Technologies zelf ontwikkelde besturingssysteem ondersteunt momenteel geen extra apps. Wel is er keuze tussen ongeveer veertig virtuele wijzerplaten. Functioneel lijkt het OS verdacht veel op dat van de Huawei Watch GT 2 Pro, met inbegrip van details bij de vormgeving en de menustructuur. Dat is wellicht geen toeval, want de broncode van dit LiteOS is vrij beschikbaar.

De gezondheidsfuncties zijn even uitgebreid als bij de andere smartwatches: permanente hartmeting, meting zuurstofopname bloed, stressmeting en meting van de slaapkwaliteit (REM, lichte slaap, diepe slaap, continuïteit daarvan, periodes dat je wakker bent, ademhaling, stressniveau). Historische gegevens raadpleeg je via de One Health-app, maar kun je momenteel niet synchroniseren met andere apps. 

De fitness- en sportfuncties zijn na een recente firmware-update even uitgebreid als bij de concurrentie. Er zijn tientallen soorten trainingen, van hardlopen, wandelen, badmintonnen, zwemmen, fietsen, tot klimmen, skiën en golfen. Via het horloge antwoorden op bijvoorbeeld een WhatsApp- of Messenger-bericht is niet mogelijk. De berichten worden alleen getoond, zonder foto’s of audio. Telefoneren vanaf je pols via een bluetooth-verbinding met je smartphone functioneert goed.

Het sterkste punt van dit slimme horloge is behalve zijn lage prijs de lange batterijlevensduur. OnePlus voegt overigens regelmatig nieuwe mogelijkheden toe, zoals een Google Maps- en Spotify-syncfunctie, in een nieuwe firmware die vanaf september werd uitgerold.

OnePlus Watch

Oppo Watch 46mm

©PXimport

De Oppo Watch 46mm heeft een rechthoekig design met verwisselbaar fluorubber polsbandje. In de verte lijkt het ontwerp op dat van een Apple Watch. Dit comfortabele, lichte klokje draait onder Google Wear OS 2. Dat is een ingekookte versie van Android Pie voor draagbare apparaten, zoals slimme horloges. Versie 3.0, gebaseerd op Android 11, kan deze Oppo Watch niet aan, aangezien die versie minstens een Qualcomm Snapdragon Wear 4100 SoC en méér werkgeheugen vergt.

De accu houdt het volgens Oppo tot 36 uur uit in de smartmodus en tot 21 dagen in de energiebesparingsmodus. In die spaarstand functioneren alleen nog de tijdweergave, stappentelling, hartslagmeting en inkomende meldingen. Veel ‘slimme’ functies blijven er dan niet over. De slaapkwaliteitmeting werkt bijvoorbeeld niet in de spaarstand. De Oppo Watch functioneert in de energiebesparingsmodus essentieel als een fitnesstracker.

Om extra apps te installeren en functies zoals mobiel betalen te kunnen gebruiken, dien je je Google-accountgegevens te synchroniseren met het polshorloge. Hier liep het bij ons mis. Wat we ook probeerden, we slaagden er niet in een Google-account op de Oppo Watch te zetten. Telkens kregen we de melding: ‘Je accounts kunnen niet worden gekopieerd’, zonder verdere uitleg. 

Dit probleem treedt te oordelen naar berichten op internetfora bij wel meer Wear OS-apparaten op en is dus niet noodzakelijk de ‘schuld’ van Oppo. Gelukkig kan je het kopiëren van een Google-account tijdens de installatieprocedure overslaan, zodat het horloge uiteindelijk toch nog bruikbaar is. Dan werken alleen de standaardfuncties; bijvoorbeeld Spotify of extra wijzerplaten installeren lukt niet zonder account.

Om de gezondheidsmonitoringfuncties te gebruiken, dien je de HeyTap Health-app op je smartphone te installeren. Google Fit op zichzelf volstaat niet, al kun je daarmee wel je gegevens synchroniseren.

Oppo Watch 46mm

7Score70

Samsung Galaxy Watch4

©PXimport

De Galaxy Watch4 draait niet langer op Samsung Tizen OS zoals zijn voorganger de Watch3, maar op Android Wear OS 3, een gezamenlijke ontwikkeling van Google en Samsung. De Watch4 is beschikbaar in diverse uitvoeringen die in prijs variëren van 270 tot 400 euro, afhankelijk van de omvang van het scherm en de gebruikte materialen. Binnenin zijn al die versies hetzelfde. 

Wij testten de goedkoopste aluminium uitvoering met een wijzerplaat van 40 millimeter zonder roterende rand en met kunststof-rubberen bandje. Het polsbandje is snel verwisselbaar, ook met gewone horlogebandjes. De luxueuzere Classic-versies bestaan in de maten 42 mm (370 euro) en 46 mm (400 euro) en hebben een roestvrijstalen behuizing in de kleuren zwart of zilver. H

un roterende bezel dient om door bepaalde menu’s te navigeren; bij de versies zonder draaiende rand kan dit met de virtuele draairand aan het uiteinde van het aanraakscherm. Bij gemiddeld gebruik houdt de volledig opgeladen accu het volgens Samsung ruim anderhalve dag uit. Dat klopt met wat wij tijdens de testperiode vaststelden.

De gebruikersinterface is in essentie die van Tizen. Gebruikers die ervaring hebben met eerdere Galaxy Watch-horloges voelen zich direct thuis in deze One UI Watch 3-interface. De Watch4 installeer en configureer je met behulp van de Galaxy Wearable-app met Watch4-plug-in, niet met de Google Wear-app. Je kunt Wear OS-apps toevoegen, maar de standaard geïnstalleerde apps zoals Agenda, Contacten, Weer, Wekker enzovoort zijn allemaal Samsung-versies. 

De stemassistent is Bixby, terwijl de betaalfunctie werkt via Samsung Pay. Google Maps is dan wel weer standaard geïnstalleerd, maar bijvoorbeeld Bixby kan daar (nog?) niet mee werken.

Heb je geen Samsung-smartphone, dan zijn allerlei noodzakelijke apps niet standaard op je toestel aanwezig. Je dient dan behalve Galaxy Wear en de Watch4-plug-in ook nog Samsung Health, Samsung Pay en een Samsung-account te installeren. De sensor aan de onderkant verricht permanent metingen, net als de andere smartwatches. 

Minder gebruikelijk zijn de huidtemperatuurmeting, de ecg-meting en de BIA (lichaamsvet)-meting. Die functioneren wanneer we dit schrijven nog niet allemaal. De huidtemperatuurmeting komt pas beschikbaar bij een toekomstige firmware-update. De ecg-meting functioneert uitsluitend in combinatie met een ecg-app (Samsung Health Monitor) die voorbehouden is aan recente Samsung-smartphones.

Dit is een van de betere, zo niet de beste smartwatch die je momenteel kunt kopen. Jammer genoeg komt hij alleen volledig tot zijn recht als je ook een Samsung smartphone gebruikt.

Samsung Galaxy Watch4

9Score90

Conclusie

Zelfs de goedkoopste smartwatch biedt veel mogelijkheden en doet op het gebied van design en draagcomfort zeker niet onder voor de andere, stuk voor stuk zeer capabele slimme polshorloges. De lange acculevensduur van de OnePlus Watch, onze Slimme Koop, is wel uitzonderlijk. Eén reden hiervoor is dat je geen extra apps kunt installeren: je moet het doen met de standaard (redelijk uitgebreide) functieverzameling. 

De Samsung Galaxy Watch4 biedt van alle geteste slimme klokjes de meeste mogelijkheden, dit in combinatie met een behoorlijke accuduur. Het is de verdiende Best Geteste smartwatch van deze groepstest.

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.