We testen vijf smartwatches die functioneel meer en meer hetzelfde bieden als een smartphone. Vanaf je pols bel je ermee, bekijk je berichten, betaal je mobiel en bekijk je je gezondheids-, fitness- en sportprestaties. Bij de versies met e-sim lukt dat zelfs zonder smartphone in de buurt. Zoek je de beste smartwatch van het moment? Wellicht zit-ie hier tussen.

Dankzij efficiëntere accu’s en krimpende microchips (één van de geteste smartwatches gebruikt al een piepkleine 5nm-system-on-chip) krimpen ook de smartwatches. De lichtste geteste slimme polshorloges (Fitbit, Samsung) wegen minder dan 50 gram, verwisselbaar polsbandje inbegrepen. Je merkt nauwelijks dat je ze draagt.

Allemaal zijn ze voorzien van heldere amoled-aanraakschermen, die ook in feller buitenlicht goed zichtbaar blijven. Een ruime keuze aan virtuele wijzerplaten laat je elk klokje perfect afstemmen op eigen smaakt en outfit. Bij ‘gemiddeld’ gebruik gaat de accu minstens een werkdag mee, soms (veel) langer.

De virtuele wijzerplaten tonen desgewenst samenvattingen van de belangrijkste statistieken die deze slimme polshorloges verzamelen, bijvoorbeeld afgelegde stappen. Allemaal hebben ze krachtige sensoren die verschillende gezondheidsstatistieken bijhouden, zoals hartritme, zuurstofopname van je bloed of stressniveau.

De geavanceerde modellen van Fitbit en Samsung kunnen zelfs een elektrocardiogram (ecg) nemen. De resultaten bezorg je desgewenst aan je hartspecialist in een handig pdf-rapport. Dat is uiteraard geen vervanging van een grondig onderzoek, zoals de fabrikanten ook zelf waarschuwen, maar het kan wel hartritmestoornissen detecteren die een verder onderzoek vergen.

Desgewenst blokkeer je het verzamelen van gezondheids-, locatie- en sportstatistieken, maar te verwachten valt dat de meeste gebruikers voor alles hun toestemming geven. Elke fabrikant verzamelt die gegevens in zijn eigen systemen en verplicht het gebruik van zijn eigen gezondheidsapp. Soms dien je tot wel vijf verschillende privacy-, licentie- en disclaimerverzoeken te accepteren voor je een smartwatch echt kunt gebruiken.

Te verwachten valt dat niemand al die teksten in detail leest. Ga ervan uit dat de verzamelde gegevens voor allerlei doeleinden gebruikt worden. Laten we hopen dat ze minstens geanonimiseerd zijn voor men ze aan geïnteresseerde partijen doorverkoopt. Maak je je hierover zorgen (misbruik is nooit uit te sluiten, ook al omdat alle fabrikanten hun gegevens buiten de EU bewaren), dan moet je jezelf afvragen of je wel een smartwatch moet kopen.

Bekijk hieronder alle testresultaten. Daarna gaan we op de individuele smartwatches in.

©PXimport

Fitbit Sense

©PXimport

Fitbit is voortaan een onderdeel van Google, maar voorlopig draaien de trackers en smartwatches van deze producent van slimme horloges en hartslagmeters nog op een eigen besturingssysteem, in plaats van Google Wear OS. Dat is geen slechte zaak als je de gemiddelde accuduur van de Sense, Fitbits meest geavanceerde smartwatch, vergelijkt met die van een Wear OS-horloge zoals dat van Oppo. Dat dien je in de praktijk dagelijks op te laden, terwijl de kleineren en lichtere Sense het tot zes dagen op één lading uithoudt. 

Zelfs bij intensief gebruik van alle functies raakte de accu van ons testexemplaar na drie dagen maar halfleeg. De Sense heeft een vierkant schermpje dat lichtjes gebogen tot tegen de rand van de aluminium behuizing loopt.

Fitbit OS werkt gezien de lange accuduur blijkbaar efficiënt samen met de eveneens bedrijfseigen Fitbit system-on-chip (gebaseerd op een Toshiba-chipset). Heel uitgebreid is het Fitbit-aanbod inzake apps niet: vergelijkbaar met dat van de Huawei-smartwatches, maar minder uitgebreid dan bij Wear OS-apparaten. De standaardfunctionaliteit is sowieso uitgebreid, vooral dan voor wat betreft de gezondheids- en sportfuncties, de core business van Fitbit. 

Behalve hartbewaking, meting van de zuurstofopname en huidtemperatuurmeting kan de Sense ook je stress meten (via een ‘electrodermal activity’-scan oftewel EDA) en een ecg nemen. Voor sommige opties is een abonnement vereist op de Fitbit Premium-dienst, die 8,99 euro per maand kost. In de aankoopprijs is een gratis probeerperiode van zes maanden inbegrepen. De Sense watch is perfect bruikbaar zonder, maar voor intensieve sporters zijn de extra’s in de Premium-app mogelijk wel interessant.

Fitbit Sense

8Score80

Huawei Watch 3

©PXimport

De gebruikersinterfaces van de Watch 3 en de nog steeds verkrijgbare, goedkopere Watch GT 2 Pro zijn vrijwel identiek. Maar het nieuwe Huawei-klokje draait in tegenstelling tot zijn voorganger wel volwaardige mobiele apps. Daarnaast is hij ook zelfstandig bruikbaar als telefoon dankzij e-sim (maar je provider moet dit wel eerst ondersteunen). De Watch 3 is daardoor meer een echte smartwatch dan de GT 2 Pro, maar dit gaat wel ten koste van de batterijlevensduur. 

In de normale modus gaat de accu van de Watch 3 volgens Huawei tot drie dagen mee (minder lang in combinatie met iOS). In de praktijk kwamen wij niet veel verder dan anderhalve dag. De werkelijke gebruiksduur hangt uiteraard sterk af van wat je ermee uitspookt. Intensief gebruik van LTE-verbindingen via e-sim doet de accuduur sterker dalen.

Je kunt de Watch 3 herstarten voor een ultralange batterijduur die hem functioneel identiek maakt aan de GT 2 Pro. Mobiele apps zijn dan niet langer bruikbaar, wifiverbindingen uitgeschakeld en de keuze aan wijzerplaten beperkt. Maar de monitoringopties en sportopties functioneren wel en de bluetooth-verbinding met je smartphone blijft actief, zodat je via die verbinding kunt bellen, sms’en en berichten ontvangen. Dan gaat de accu net zoals bij de GT 2 Pro tot twee weken mee. 

Wil je de Watch 3 vooral op die manier te gebruiken, dan investeer je volgens ons beter in de GT 2 Pro. Er is ook een duurdere Watch 3 Pro die technisch vrijwel identiek is, maar iets luxueuzer uitgevoerd. Dankzij de grotere accu is de batterijduur van deze variant volgens Huawei vijf dagen in de slimme modus en 21 dagen in de ultralange batterijduur-modus.

Huawei Watch 3

8Score80

OnePlus Watch

©PXimport

De OnePlus Watch is in vele opzichten vergelijkbaar met de Huawei Watch GT 2 Pro en de Huawei Watch 3 in de beperkte modus. Alles draait op een energiezuinig bedrijfseigen realtime-besturingssysteem (RTOS) met een lange batterijlevensduur tot wel twee weken (de helft daarvan met een altijd zichtbare virtuele wijzerplaat). 

Het door OnePlus Technologies zelf ontwikkelde besturingssysteem ondersteunt momenteel geen extra apps. Wel is er keuze tussen ongeveer veertig virtuele wijzerplaten. Functioneel lijkt het OS verdacht veel op dat van de Huawei Watch GT 2 Pro, met inbegrip van details bij de vormgeving en de menustructuur. Dat is wellicht geen toeval, want de broncode van dit LiteOS is vrij beschikbaar.

De gezondheidsfuncties zijn even uitgebreid als bij de andere smartwatches: permanente hartmeting, meting zuurstofopname bloed, stressmeting en meting van de slaapkwaliteit (REM, lichte slaap, diepe slaap, continuïteit daarvan, periodes dat je wakker bent, ademhaling, stressniveau). Historische gegevens raadpleeg je via de One Health-app, maar kun je momenteel niet synchroniseren met andere apps. 

De fitness- en sportfuncties zijn na een recente firmware-update even uitgebreid als bij de concurrentie. Er zijn tientallen soorten trainingen, van hardlopen, wandelen, badmintonnen, zwemmen, fietsen, tot klimmen, skiën en golfen. Via het horloge antwoorden op bijvoorbeeld een WhatsApp- of Messenger-bericht is niet mogelijk. De berichten worden alleen getoond, zonder foto’s of audio. Telefoneren vanaf je pols via een bluetooth-verbinding met je smartphone functioneert goed.

Het sterkste punt van dit slimme horloge is behalve zijn lage prijs de lange batterijlevensduur. OnePlus voegt overigens regelmatig nieuwe mogelijkheden toe, zoals een Google Maps- en Spotify-syncfunctie, in een nieuwe firmware die vanaf september werd uitgerold.

OnePlus Watch

Oppo Watch 46mm

©PXimport

De Oppo Watch 46mm heeft een rechthoekig design met verwisselbaar fluorubber polsbandje. In de verte lijkt het ontwerp op dat van een Apple Watch. Dit comfortabele, lichte klokje draait onder Google Wear OS 2. Dat is een ingekookte versie van Android Pie voor draagbare apparaten, zoals slimme horloges. Versie 3.0, gebaseerd op Android 11, kan deze Oppo Watch niet aan, aangezien die versie minstens een Qualcomm Snapdragon Wear 4100 SoC en méér werkgeheugen vergt.

De accu houdt het volgens Oppo tot 36 uur uit in de smartmodus en tot 21 dagen in de energiebesparingsmodus. In die spaarstand functioneren alleen nog de tijdweergave, stappentelling, hartslagmeting en inkomende meldingen. Veel ‘slimme’ functies blijven er dan niet over. De slaapkwaliteitmeting werkt bijvoorbeeld niet in de spaarstand. De Oppo Watch functioneert in de energiebesparingsmodus essentieel als een fitnesstracker.

Om extra apps te installeren en functies zoals mobiel betalen te kunnen gebruiken, dien je je Google-accountgegevens te synchroniseren met het polshorloge. Hier liep het bij ons mis. Wat we ook probeerden, we slaagden er niet in een Google-account op de Oppo Watch te zetten. Telkens kregen we de melding: ‘Je accounts kunnen niet worden gekopieerd’, zonder verdere uitleg. 

Dit probleem treedt te oordelen naar berichten op internetfora bij wel meer Wear OS-apparaten op en is dus niet noodzakelijk de ‘schuld’ van Oppo. Gelukkig kan je het kopiëren van een Google-account tijdens de installatieprocedure overslaan, zodat het horloge uiteindelijk toch nog bruikbaar is. Dan werken alleen de standaardfuncties; bijvoorbeeld Spotify of extra wijzerplaten installeren lukt niet zonder account.

Om de gezondheidsmonitoringfuncties te gebruiken, dien je de HeyTap Health-app op je smartphone te installeren. Google Fit op zichzelf volstaat niet, al kun je daarmee wel je gegevens synchroniseren.

Oppo Watch 46mm

7Score70

Samsung Galaxy Watch4

©PXimport

De Galaxy Watch4 draait niet langer op Samsung Tizen OS zoals zijn voorganger de Watch3, maar op Android Wear OS 3, een gezamenlijke ontwikkeling van Google en Samsung. De Watch4 is beschikbaar in diverse uitvoeringen die in prijs variëren van 270 tot 400 euro, afhankelijk van de omvang van het scherm en de gebruikte materialen. Binnenin zijn al die versies hetzelfde. 

Wij testten de goedkoopste aluminium uitvoering met een wijzerplaat van 40 millimeter zonder roterende rand en met kunststof-rubberen bandje. Het polsbandje is snel verwisselbaar, ook met gewone horlogebandjes. De luxueuzere Classic-versies bestaan in de maten 42 mm (370 euro) en 46 mm (400 euro) en hebben een roestvrijstalen behuizing in de kleuren zwart of zilver. H

un roterende bezel dient om door bepaalde menu’s te navigeren; bij de versies zonder draaiende rand kan dit met de virtuele draairand aan het uiteinde van het aanraakscherm. Bij gemiddeld gebruik houdt de volledig opgeladen accu het volgens Samsung ruim anderhalve dag uit. Dat klopt met wat wij tijdens de testperiode vaststelden.

De gebruikersinterface is in essentie die van Tizen. Gebruikers die ervaring hebben met eerdere Galaxy Watch-horloges voelen zich direct thuis in deze One UI Watch 3-interface. De Watch4 installeer en configureer je met behulp van de Galaxy Wearable-app met Watch4-plug-in, niet met de Google Wear-app. Je kunt Wear OS-apps toevoegen, maar de standaard geïnstalleerde apps zoals Agenda, Contacten, Weer, Wekker enzovoort zijn allemaal Samsung-versies. 

De stemassistent is Bixby, terwijl de betaalfunctie werkt via Samsung Pay. Google Maps is dan wel weer standaard geïnstalleerd, maar bijvoorbeeld Bixby kan daar (nog?) niet mee werken.

Heb je geen Samsung-smartphone, dan zijn allerlei noodzakelijke apps niet standaard op je toestel aanwezig. Je dient dan behalve Galaxy Wear en de Watch4-plug-in ook nog Samsung Health, Samsung Pay en een Samsung-account te installeren. De sensor aan de onderkant verricht permanent metingen, net als de andere smartwatches. 

Minder gebruikelijk zijn de huidtemperatuurmeting, de ecg-meting en de BIA (lichaamsvet)-meting. Die functioneren wanneer we dit schrijven nog niet allemaal. De huidtemperatuurmeting komt pas beschikbaar bij een toekomstige firmware-update. De ecg-meting functioneert uitsluitend in combinatie met een ecg-app (Samsung Health Monitor) die voorbehouden is aan recente Samsung-smartphones.

Dit is een van de betere, zo niet de beste smartwatch die je momenteel kunt kopen. Jammer genoeg komt hij alleen volledig tot zijn recht als je ook een Samsung smartphone gebruikt.

Samsung Galaxy Watch4

9Score90

Conclusie

Zelfs de goedkoopste smartwatch biedt veel mogelijkheden en doet op het gebied van design en draagcomfort zeker niet onder voor de andere, stuk voor stuk zeer capabele slimme polshorloges. De lange acculevensduur van de OnePlus Watch, onze Slimme Koop, is wel uitzonderlijk. Eén reden hiervoor is dat je geen extra apps kunt installeren: je moet het doen met de standaard (redelijk uitgebreide) functieverzameling. 

De Samsung Galaxy Watch4 biedt van alle geteste slimme klokjes de meeste mogelijkheden, dit in combinatie met een behoorlijke accuduur. Het is de verdiende Best Geteste smartwatch van deze groepstest.

Gezellig, zo'n avondje gourmetten. Maar na afloop blijft er op het gourmetstel vaak aangebakken vet, gesmolten kaas en saus achter. Logisch dat je niet meteen zin hebt om de boel schoon te maken. Als je het slim aanpakt, is alles binnen een half uurtje weer schoon!

Laten afkoelen, maar wacht niet te lang

Zet het gourmetstel na gebruik uit en trek de stekker uit het stopcontact. Laat het geheel afkoelen tot het handwarm is. Wacht je te lang, dan koeken vet en kaas vast en wordt schoonmaken lastiger. Haal losse onderdelen zoals pannetjes, spatels en bakplaatjes eraf voordat je begint met schoonmaken.

Losse onderdelen schoonmaken

Gourmetpannetjes en bakplaatjes hebben meestal een antiaanbaklaag. Die blijft het mooist als je ze niet hardhandig schoon schrobt. Leg ze in warm water met een beetje afwasmiddel en laat ze tien tot vijftien minuten weken. Aangekoekte resten laten dan vanzelf los. Gebruik daarna een zachte spons of borstel en spoel alles goed af. Controleer altijd even de handleiding: sommige onderdelen kun je in de vaatwasser doen, andere juist niet.

©Saskia van Weert

Zo maak je het elektrische deel veilig schoon

Terwijl de pannetjes, spatels en losse bakplaatjes staan te weken, ga je door met het verwarmingselement. Dat element zelf mag nooit nat worden. Zie je vetspetters of etensresten, veeg die dan weg met keukenpapier zodra het gourmetstel is afgekoeld. Voor hardnekkiger vuil gebruik je een licht vochtige doek met een klein beetje afwasmiddel. Knijp de doek goed uit en zorg dat er geen water bij het snoer of in openingen komt. Droog alles direct na met een schone doek.

De bak- of grillplaat weer vetvrij krijgen

Heeft je gourmetstel een losse bak- of grillplaat, haal dan eerst het overtollige vet weg met keukenpapier. Leg de plaat vervolgens in warm water, zodat aangekoekte resten kunnen losweken. Is de bakplaat vast onderdeel van het gourmetstel, dan kun je deze uiteraard niet in water onderdompelen. Neem in dat geval de plaat af met een licht vochtige doek zodra hij is afgekoeld, eventueel met een beetje afwasmiddel. Zo voorkom je dat vet tijdens het schoonmaken uitsmeert. Gebruik vooral geen schuursponsjes of schrapers om het vet weg te krijgen, want die beschadigen de coating en zorgen ervoor dat eten de volgende keer sneller blijft plakken. 

Vergeet je tafel niet!

Vetspetters en gemorste saus zijn bijna niet te voorkomen. Leg daarom vooraf een afwasbaar tafelkleed of gebruik een papieren tafelkleed. Dat kan na het gourmetten rechtstreeks de vuilnisbak in. Houd tijdens het eten keukenpapier of doekjes bij de hand om gemorste resten meteen weg te vegen. Is de tafel toch vies geworden, neem hem dan zo snel mogelijk af met warm water en een mild schoonmaakmiddel.

Schoon wegzetten voor de volgende keer

Laat alle onderdelen volledig drogen voordat je het gourmetstel opbergt. Berg je alles nog vochtig op in de doos of kast, dan kunnen er snel muffe geurtjes ontstaan. Bewaar pannetjes en platen apart van elkaar, eventueel met een vel keukenpapier ertussen. Berg pannetjes en platen apart op, eventueel met een velletje keukenpapier ertussen. Zo voorkom je krassen. Zo is het volgende keer alleen nog maar een kwestie van de boel weer tevoorschijn halen en lekker gaan eten. Veel gourmetplezier!

Ben je op zoek naar een nieuwe televisie? Grote kans dat de afkortingen je om de oren vliegen. 4K, OLED, QLED... en dan ook nog die eindeloze lijst aan HDR-formaten. Vandaag zoomen we in op een specifieke term die je vaak op de doos ziet staan, vooral bij televisies van Samsung, Panasonic en Philips: HDR10+. Is het een marketingkreet of zie je het echt?

Het is een bekend scenario: je staat in de elektronicawinkel of scrolt door een webshop, en de specificatielijst van je droomtelevisie lijkt wel een geheimtaal. Fabrikanten beloven gouden bergen met termen die indrukwekkend klinken, maar waarvan de betekenis vaak vaag blijft. Toch is het zonde om deze termen zomaar te negeren, want achter die cryptische afkortingen gaan technieken schuil die je filmavond aanzienlijk kunnen upgraden. Het gaat tegenwoordig namelijk niet meer alleen om hoeveel pixels je scherm heeft, maar vooral om de kwaliteit van die pixels. Om te begrijpen waarom die plus in de naam HDR10+ zo belangrijk is, moeten we terug naar de basis.

Eerst even terug: Wat is HDR ook alweer?

HDR staat voor High Dynamic Range. Simpel gezegd zorgt deze techniek ervoor dat de beelden op je tv een groter contrast en meer kleuren hebben. Het zwart is dieper zwart en de felle lichten, zoals een explosie of de zon, knállen echt van je scherm zonder dat de rest van het beeld flets wordt. De standaardvorm hiervan heet HDR10. Dit is de basislaag die bijna elke moderne 4K-televisie ondersteunt. Maar HDR10 heeft één beperking: hij bepaalt aan het begin van de film de instellingen voor helderheid en contrast, en houdt die vervolgens de hele film vast.

©ER | ID.nl

De plus maakt het dynamisch

Hier komt HDR10+ om de hoek kijken. Die plus staat eigenlijk voor dynamische metadata. In plaats van één instelling voor de hele film, stuurt HDR10+ extra informatie mee naar je tv. Hierdoor kan de televisie het beeld scène voor scène of zelfs frame voor frame aanpassen. Zie het als een lichttechnicus die continu aan de knoppen draait om te zorgen dat elk specifiek shot er perfect uitziet, in plaats van dat hij het licht aan het begin instelt en daarna rustig koffie gaat drinken.

Wanneer zie je het verschil echt?

Klinkt goed op papier, maar merk je dit in de praktijk? Het antwoord is ja, vooral in films met veel wisselingen tussen licht en donker. Stel, je kijkt een film die begint met een scène in een zonovergoten woestijn, gevolgd door een scène in een pikdonkere grot. Bij standaard HDR10 stelt de tv zich in op het gemiddelde van de hele film. Omdat die woestijn zo fel is, kan de grot-scène er daarna wat te donker of dichtgelopen uitzien, waardoor details in de schaduw wegvallen.

Bij HDR10+ krijgt je tv, zodra de camera de grot in gaat, een seintje dat het donker wordt en het contrast moet worden aangepast. Hierdoor zie je opeens wél de details op de rotswanden en de texturen in de schaduw, terwijl de felle scènes nog steeds spathelder blijven. Kortom, HDR10+ haalt meer detail uit zowel de donkerste schaduwen als de felste hooglichten, precies op het moment dat het nodig is.

©Gorodenkoff - stock.adobe.com

Wat heb je nodig?

Om van HDR10+ te genieten, moeten alle schakels in de ketting kloppen. Allereerst heb je een geschikte televisie nodig. Vooral Samsung is de grote aanjager van HDR10+, maar ook merken als Panasonic, Philips en TCL ondersteunen het vaak. Let er wel op dat LG en Sony meestal kiezen voor de concurrent Dolby Vision.

Daarnaast moet de content (de film of serie die je kijkt) in HDR10+ geschoten zijn. Amazon Prime Video is de grootste aanbieder van HDR10+-materiaal op streaming-gebied, maar ook Apple TV+ en Google Play Movies bieden het aan. Netflix gebruikt helaas voornamelijk concurrent Dolby Vision. Tot slot ondersteunen veel 4K Ultra-HD Blu-rays het formaat ook als je liever fysieke schijfjes kijkt.

Direct aanschaffen dan maar...?

Is HDR10+ een reden om je huidige tv direct bij het grofvuil te zetten? Nee, dat niet. Maar sta je op het punt een nieuwe tv te kopen, bijvoorbeeld een Samsung, dan is het wel een hele fijne bonus. Het zorgt ervoor dat je films en series ziet zoals de regisseur ze bedoeld heeft: levendig, contrastrijk en vol detail. En ze hoeven tegenwoordig al helemaal niet meer de wereld te kosten.