Een degelijke 55 inch televisie voor een zachte prijs, liefst goed uitgerust en natuurlijk met degelijke beeldkwaliteit. We zijn er zeker van dat dat een populaire vraag is in de winkel. De Hisense 55U7HQ lijkt aan die voorwaarden te voldoen, reden genoeg voor een test.

Het oog wil ook wat, en dan hebben we het niet over de beeldkwaliteit. Een tv staat per slot van rekening midden in je woonkamer, dus een fijn design is altijd meegenomen. De 55U7HQ is een relatief slanke verschijning. In profiel bekeken komt dat vooral door de zacht gewelfde rug van het scherm, dat doet het wat dunner lijken dan het werkelijk is. De speels gebogen voet onder het toestel is een leuk accent. 

Het viel ons wel op dat de aansluitingen vrij dicht tegen de rand van het scherm staan. Niet te dicht, maar je leidt de kabels best wel weg via het kabelmanagement in de voet om te vermijden dat ze aan de zijkant zichtbaar zijn. 

Veel aansluitingen

Hisense heeft een goede keuze gemaakt met zijn aansluitingen, ze zijn iets minder rijkelijk dan topmodellen, maar in essentie ontbreekt er niets van onze wenslijst. Naast twee HDMI 2.0-aansluitingen krijg je ook twee HDMI 2.1-aansluitingen met 48 Gbps bandbreedte. Ideaal dus voor next gen-gamers want ze ondersteunen 4K120 (ook in Dolby Vision), ALLM en VRR (HDMI VRR en AMD Freesync) en hebben een input-lag van 8,7 ms in 2K120 en 17,8 ms in 4K60. Een van die aansluitingen dient eventueel voor ARC/eARC. Twee usb-poorten, een composiet video en stereo cinch ingang, hoofdtelefoon en optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi en bluetooth maken de lijst volledig. 

Op een usb-poort, de ethernetpoort en de optisch digitale audio-uitgang na wijzen de aansluitingen opzij. Deze drie wijzen naar achteren, maar liggen wat dieper in de behuizing, waardoor ze een eventuele wandmontage vermoedelijk niet zullen storen. Met een externe harde schijf kun je live-televisie pauzeren of opnemen, de tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot.

Helder en kleurrijk, maar met beperkt contrast

De 55U7HQ pakt uit met een piekhelderheid van 480 nits op een 10% venster, die zelfs tot 520 nits ging op een 25% venster. Op een volledig wit scherm stopt de meter op 404 nits. Helemaal niet slecht dus, er zijn toestellen in dit prijsbereik die het met minder moeten stellen, en het zou voldoende moeten zijn om het effect van HDR goed te zien. Zeker aangezien de quantum dots ook voor een prima kleurbereik zorgen van 92% P3. Toch moeten we toegeven dat de HDR-beelden iets minder intens zijn dan we gehoopt hadden. De kleine lichtaccenten zijn vaak te breed uitgesmeerd waardoor ze niet meer echt sprankelen. In heldere beelden verliezen de kleuren wat aan intensiteit waardoor ze fletser en witter ogen. En de beelden missen diepte. In heel helder gemasterde HDR zie je dat allemaal nog veel sterker. Die zaken zijn vrij zeker terug te voeren naar het contrast en het beperkte aantal local dimming zones. Het ADS-paneel levert maar een ANSI-contrast van net 1000:1. a.

Met goede local dimming kan dat sterk verbeteren, maar de 8x4 zones van deze Hisense volstaan daarvoor niet. Het contrast stijgt tot 1400:1 en soms nog wat hoger, maar niet veel verder dan 2000:1. En dat merk je natuurlijk sterk in HDR. Niet alleen zijn de dimming zones vrij groot, het algoritme reageert soms wat traag waardoor je in donkere beelden heel gemakkelijk halo’s ziet. Dat klinkt niet echt goed, maar over het algemeen zijn we nog redelijk tevreden.

Binnen die beperkingen legt de Hisense relatief goede HDR-beelden voor. Uiteraard vooral als die helder zijn, want in donkere beelden verdwijnt er schaduwdetail, en zie je heel snel de local dimming aan het werk. De troef waarmee Hisense nog flink veel waarde aan het toestel toevoegt, is Dolby Vision en HDR10+. Die formaten leveren betere tonemapping en zeker Dolby Vision content ziet er erg goed uit.

In SDR-content vallen die beperkingen allemaal iets minder sterk op, het paneel wordt dan minder hard op de proef gesteld. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR vrij goed gekalibreerd. De grijsschaal vertoont geen zware afwijkingen en de kleurtemperatuur is goed. In HDR zien we dat de donkerste tinten duidelijk te donker zijn, maar de kleurweergave is prim

Beeldverwerking

We zien nog ruimte voor verbetering in de beeldverwerking, al heeft Hisense daar tegenover vorig jaar wel al stappen vooruit gezet. De belangrijkste zwakke punten zijn de MPEG-ruisonderdrukking en in mindere mate de motion interpolation. Die eerste kan blokvorming ten gevolge van videocompressie niet echt wegwerken. Een lastiger gevolg is dat je ook kleurbanden in zachte overgangen moet tolereren. Zeker in donkere scènes kan dat, gecombineerd met het matige contrast wel storen. 

De bewegingsscherpte van het 120 Hz-paneel is goed, en met ‘Clear Motion’ kun je een minimale hoeveelheid extra detail naar boven halen in snel bewegende beelden ten koste van wat helderheid. We vonden het niet echt de moeite waard, zeker aangezien je dan iets meer risico hebt op een zichtbare dubbele rand. 

Wie erg gevoelig is voor flikkerend beeld kan het mogelijk ook zien, de flikkerfrequentie is 120 Hz. Zonder ‘Clear Motion’ hebben bewegende voorwerpen een vage rand, dat is rustiger voor de ogen. Motion interpolation haalt het schokken uit pan-beelden, maar als de actie te snel is, kan de processor niet volgen, zodat er stotter en beeldfouten zichtbaar blijven.

Deinterlacing en upscaling zijn goed, het zachte beeld kun je een beetje extra detail geven door de scherpte licht op te trekken. Wie het contrast nog een licht zetje wil geven kan ‘Adaptief Contrast’ activeren in de laagste stand. De tv accentueert dan lichtaccenten in donkere beelden. Dat geeft de indruk van beter contrast, en is sowieso een goede zaak als je bij omgevingslicht kijkt. 

Audio overtuigt niet

Het is een oud zeer dat moderne tv’s vaak wat besparen op de audio. Op hogere modellen valt dat deze dagen vrij goed mee, maar in deze prijscategorie merk je het verschil weer. Met 2x 10 watt is de 555U7HQ niet erg sterk uitgerust. Dolby Atmos tracks leveren nog net wat extra, maar je hoort nauwelijks bas en wanneer je het volume nogal enthousiast open draait, hoor je de luidsprekers sterk in vervorming gaan. 

Geen probleem voor gewoon tv-plezier, maar wie prijs stelt op goede audio moet uitwijken naar een soundbar. Er is ongeveer zeven centimeter plaats onder het scherm. De soundbar zal wel voor de voet moeten staan.

VIDAA U, een smart tv-systeem met toekomst

In de smart tv-wereld gebruikt nu bijna elk merk een schermvullende interface. De theorie is dat dat meer ruimte laat voor aanbevelingen en de kijker dus beter helpt bij de keuze van zijn volgende serie of film. In de praktijk durft dat wel tegen te vallen. Door een gebrek aan personalisatiemogelijkheden heb je nauwelijks of geen controle over welke streamingdiensten hun aanbod in de kijker zetten. Maar goed, dat is dus een algemeen probleem en zeker niet uniek voor Hisense.

In zeker zin is VIDAA U nog redelijk conservatief in zijn aanbevelingen. De bovenste helft van het Home scherm is grotendeels leeg, centraal in beeld staat één rij apps. Die kun je wel naar smaak aanpassen.

Sommige apps zoals Netflix tonen een rij aanbevelingen zodra je de tegel selecteert. De aanbevelingen waarover je geen controle hebt zie je vooral als je verder naar onder scrolt, enkel Disney+ is nog zichtbaar op het Home scherm. 

De interface werkt wel vlot en apps openen vrij snel. Dat is een goed punt. Het aanbod is goed, zeker voor internationale diensten waar de belangrijkste spelers beschikbaar zijn. Voor lokale diensten, zeker voor Belgische diensten, loopt Hisense nog wat achter op concurrenten. Maar het beloofde ons wel dat er aan gewerkt wordt.

Dat er flink wat streaming content is, zie je ook aan de afstandsbediening. Die heeft zo maar eventjes twaalf sneltoetsen voor apps. Dat lijkt ons echt wat overdreven, een selectie van vier zou beter zijn, instelbare toetsten die je zelf kan toewijzen nog beter. De afstandsbediening scoort goed op gebruiksgemak, maar ziet er wat goedkoop en ouderwets uit.

Conclusie

Dat je voor deze scherpe prijs geen topprestaties krijgt, mag niemand verbazen. Het contrast is eerder matig en het beperkt aantal local dimming zones is niet genoeg om dat betekenisvol te verbeteren. HDR oogt daardoor wat minder intens dan gehoopt. Maar het moet gezegd, de Hisense 55U7HQ is erg ruim uitgerust, en heeft wel degelijk heel wat te bieden. 

Dolby Vision en HDR10+ zijn goede troeven om toch tot een mooi HDR-beeld te komen. De beeldverwerking en het 120 Hz-scherm zorgen voor fijne sportbeelden en de kijkhoek is ruim. De HDMI 2.1-aansluitingen hebben alles wat een gamer kan vragen. VIDAA U levert flink wat internationale en lokale streamingdiensten, al heeft het op dat laatste vlak nog niet alles in huis. Dit is een fijne familie-tv zonder meer.

De jaarwisseling 2025/2026 is het laatste keer dat we zelf vuurwerk mogen afsteken. Reken maar dat er dus heel wat siervuurwerk de lucht in gaat op oudejaarsavond! Natuurlijk wil je daar foto's van maken, maar het blijft lastig om dit spektakel goed vast te leggen met een telefoon. Vaak eindig je met bewogen strepen of een overbelichte waas op je scherm. Met de juiste voorbereiding en instellingen maak je dit jaar foto's die wél de moeite waard zijn om te bewaren.

Begin met een schone lens door er even een microvezeldoekje overheen te halen. Vette vingers veroorzaken namelijk vlekken waardoor het felle licht van het vuurwerk minder goed wordt vastgelegd. Controleer daarnaast of je nog voldoende opslagruimte vrij hebt op je toestel. Omdat je waarschijnlijk veel beelden achter elkaar schiet, loopt je geheugen sneller vol dan je denkt. Vergeet ook niet om je batterij volledig op te laden, want als het koud is, gaat de accu van je smartphone sneller leeg.  

Stabiliteit voor scherpe beelden

Lichtflitsen in het donker fotograferen vraagt om een langere sluitertijd. Hierdoor is elke kleine beweging van je handen direct zichtbaar als een onscherpe vlek. Gebruik bij voorkeur een klein statief of een smartphonehouder om je toestel stil te houden. Heb je die niet bij de hand? Leun dan tegen een muur of lantaarnpaal en houd je smartphone met beide handen stevig vast. Gebruik in geen geval de digitale zoom. Dit verlaagt de kwaliteit van je foto aanzienlijk en maakt de korreligheid alleen maar erger.

©ID.nl

Lichtsporen vastleggen met iPhone

Heb je een iPhone, dan is de functie Live Photos je beste vriend tijdens de jaarwisseling. Zorg dat het ronde icoontje voor Live Photos bovenin je camera-app geel gekleurd is. Nadat je de foto hebt gemaakt, open je deze in de Foto's-app. Tik linksboven op het woordje 'Live' en kies uit het menu voor 'Lange belichting'. Je telefoon voegt dan alle beelden uit de opname samen tot één foto. Hierdoor veranderen de losse lichtpuntjes in vloeiende, lichtgevende banen tegen een donkere lucht. Gebruik hierbij bij voorkeur een statief of zet je iPhone ergens stabiel neer. Wanneer je namelijk los uit de hand fotografeert, worden de bewegingen die je zelf maakt ook meegenomen, en dat kan zorgen voor een wazig eindresultaat.

De Pro-modus op Android gebruiken

Veel Android-telefoons hebben een Pro-modus waarmee je handmatig de sluitertijd aanpast. Open deze stand in je camera-app en zoek naar de letter 'S' (Sluitertijd). Voor vuurwerk werkt een sluitertijd tussen de twee en vier seconden vaak het best. Houd de ISO-waarde laag, bijvoorbeeld op 100, om ruis in de donkere delen te voorkomen. Omdat de sluiter nu langer openstaat, is een statief echt een vereiste. Je krijgt dan de bekende foto's waarbij je de hele weg van de vuurpijl als een lichtspoor ziet.

Timing en compositie bepalen

Het moment waarop je afdrukt is bepalend voor het eindresultaat. Werk je met een normale sluitertijd, dan is de burst-modus handig: houd de ontspanknop ingedrukt wanneer een pijl de lucht in gaat. Zo leg je de hele explosie vast en kies je achteraf de mooiste foto uit de reeks. Denk ook na over de compositie van je beeld. Een foto van alleen de lucht is vaak wat kaal. Probeer elementen uit de omgeving mee te nemen, zoals silhouetten van gebouwen of bomen. Dit geeft context en maakt het plaatje een stuk interessanter.

🎆 Snelle checklist 🎆

De geur van versgebakken oliebollen hoort bij december. Toch ziet niet iedereen het zitten om met een pan heet vet aan de slag te gaan. Oliebakken in de airfryer lijkt dan een aantrekkelijk alternatief: minder luchtjes en ook nog eens minder vet. Maar levert bakken in een airfryer dezelfde oliebol op, of moet je toch de frituurpan uit het vet halen?

Oliebollen bakken in de airfryer, kan dat? Het korte antwoord is duidelijk: nee, een traditionele oliebol bak je niet in een airfryer. Klassiek oliebollenbeslag is vloeibaar en heeft direct contact met hete olie nodig om zijn vorm en structuur te krijgen. Een airfryer is in de basis een compacte heteluchtoven. Zonder een bad van hete olie kan het beslag niet snel genoeg stollen. Wie het toch probeert, ziet het deeg door het mandje zakken of uitlopen tot een platte, taaie schijf. Dat ligt niet aan het recept, maar aan de techniek.

Waarom hete olie onmisbaar is

Zodra je het beslag van de oliebol in de hete olie van de frituurpan schept, ontstaat er vrijwel direct een korstje om de buitenkant. Binnen in de bol ontstaat stoom, waardoor de bol uitzet en luchtig wordt. Die combinatie van afsluiten en opblazen zorgt voor de typische oliebolstructuur. In een airfryer ontbreekt die directe warmteoverdracht. Hete lucht is simpelweg minder krachtig dan hete olie. Zonder direct contact met heet vet kan het beslag niet snel genoeg stollen. Daardoor blijft een echte oliebol uit de airfryer onmogelijk.

©Gegenereerd door AI

Wat wel kan: kwarkbollen uit de airfryer

Wie toch iets zelf wil maken in de airfryer, moet het klassieke oliebollenbeslag loslaten. Met een steviger beslag, bijvoorbeeld op basis van kwark, kun je ballen vormen die hun vorm behouden. Deze bollen garen prima in de hete lucht en krijgen een mooie bruine buitenkant. De uitkomst lijkt qua vorm op een oliebol, maar de structuur is compacter en de smaak meer broodachtig. Denk aan iets tussen een zoet broodje en een scone. Lekker, lichter en prima als alternatief, maar: het is geen oliebol zoals je die van de kraam kent.

Wat ook goed kan: oliebollen opwarmen in de airfryer

Waar de airfryer wel echt tot zijn recht komt, is bij het opwarmen van gekochte oliebollen. In de magnetron worden ze snel slap en taai. In de airfryer gebeurt het tegenovergestelde. Door de bollen een paar minuten op ongeveer 180 graden te verwarmen, wordt de korst weer knapperig en warmt de binnenkant gelijkmatig op. Je oliebollen smaken weer alsof je ze net gebakken (of gehaald) hebt!

Samenvatting

Wil je de échte oliebol, dan heb je twee opties: zelf bakken in een frituurpan of halen bij de kraam. Bakken in de airfryer kan niet, omdat vloeibaar beslag niet geschikt is voor hete lucht. Je kunt bijvoorbeeld wel kwarkbollen maken, maar dat is toch anders. De grootste winst zit in het opwarmen van kant-en-klare oliebollen: in de airfryer gaat dat snel, ze worden heerlijk knapperig en je hebt geen last van frituurlucht in huis.

🎆 Vuurwerk op je Galaxy Smartphone? 👇