Een degelijke 55 inch televisie voor een zachte prijs, liefst goed uitgerust en natuurlijk met degelijke beeldkwaliteit. We zijn er zeker van dat dat een populaire vraag is in de winkel. De Hisense 55U7HQ lijkt aan die voorwaarden te voldoen, reden genoeg voor een test.

Het oog wil ook wat, en dan hebben we het niet over de beeldkwaliteit. Een tv staat per slot van rekening midden in je woonkamer, dus een fijn design is altijd meegenomen. De 55U7HQ is een relatief slanke verschijning. In profiel bekeken komt dat vooral door de zacht gewelfde rug van het scherm, dat doet het wat dunner lijken dan het werkelijk is. De speels gebogen voet onder het toestel is een leuk accent. 

Het viel ons wel op dat de aansluitingen vrij dicht tegen de rand van het scherm staan. Niet te dicht, maar je leidt de kabels best wel weg via het kabelmanagement in de voet om te vermijden dat ze aan de zijkant zichtbaar zijn. 

Veel aansluitingen

Hisense heeft een goede keuze gemaakt met zijn aansluitingen, ze zijn iets minder rijkelijk dan topmodellen, maar in essentie ontbreekt er niets van onze wenslijst. 

Naast twee HDMI 2.0-aansluitingen krijg je ook twee HDMI 2.1-aansluitingen met 48 Gbps bandbreedte. Ideaal dus voor next gen-gamers want ze ondersteunen 4K120 (ook in Dolby Vision), ALLM en VRR (HDMI VRR en AMD Freesync) en hebben een input-lag van 8,7 ms in 2K120 en 17,8 ms in 4K60. Een van die aansluitingen dient eventueel voor ARC/eARC.

Twee usb-poorten, een composiet video en stereo cinch ingang, hoofdtelefoon en optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi en bluetooth maken de lijst volledig. 

Op een usb-poort, de ethernetpoort en de optisch digitale audio-uitgang na wijzen de aansluitingen opzij. Deze drie wijzen naar achter maar liggen wat dieper in de behuizing, waardoor ze wanmontage vermoedelijk niet zullen storen. Met een externe USB harde schijf kan je live tv pauzeren of opnemen, de tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot.

Helder en kleurrijk maar met beperkt contrast

De 55U7HQ pakt uit met een piekhelderheid van 480 nits op een 10% venster, die zelfs tot 520 nits ging op een 25% venster. Op een volledig wit scherm stopt de meter op 404 nits. Helemaal niet slecht dus, er zijn toestellen in dit prijsbereik die het met minder moeten stellen, en het zou voldoende moeten zijn om het effect van HDR goed te zien. Zeker aangezien de quantum dots ook voor een prima kleurbereik zorgen van 92% P3. 

Toch moeten we toegeven dat de HDR-beelden iets minder intens zijn dan we gehoopt hadden. De kleine lichtaccenten zijn vaak te breed uitgesmeerd waardoor ze niet meer echt sprankelen. In heldere beelden verliezen de kleuren wat aan intensiteit waardoor ze fletser en witter ogen. En de beelden missen diepte. 

In heel helder gemasterde HDR zie je dat allemaal nog veel sterker. Die zaken zijn vrij zeker terug te voeren naar het contrast en het beperkte aantal local dimming zones. Het ADS-paneel levert maar een ANSI-contrast van net 1.000:1. a.

Met goede local dimming kan dat sterk verbeteren, maar de 8x4 zones van deze Hisense volstaan daarvoor niet. Het contrast stijgt tot 1400:1 en soms nog wat hoger, maar niet veel verder dan 2000:1. En dat merk je natuurlijk sterk in HDR. Niet alleen zijn de dimming zones vrij groot, het algoritme reageert soms wat traag waardoor je in donkere beelden heel gemakkelijk halo’s ziet. Dat klinkt niet echt goed, maar over het algemeen zijn we nog redelijk tevreden.

Binnen die beperkingen legt de Hisense relatief goede HDR-beelden voor. Uiteraard vooral als die helder zijn, want in donkere beelden verdwijnt er schaduwdetail, en zie je heel snel de local dimming aan het werk. De troef waarmee Hisense nog flink veel waarde aan het toestel toevoegt, is Dolby Vision en HDR10+. Die formaten leveren betere tonemapping en zeker Dolby Vision content ziet er erg goed uit.

In SDR-content vallen die beperkingen allemaal iets minder sterk op, het paneel wordt dan minder hard op de proef gesteld. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR vrij goed gekalibreerd. De grijsschaal vertoont geen zware afwijkingen en de kleurtemperatuur is goed. In HDR zien we dat de donkerste tinten duidelijk te donker zijn, maar de kleurweergave is prim

Beeldverwerking

We zien nog ruimte voor verbetering in de beeldverwerking, al heeft Hisense daar tegenover vorig jaar wel al stappen vooruit gezet. De belangrijkste zwakke punten zijn de MPEG-ruisonderdrukking en in mindere mate de motion interpolation. Die eerste kan blokvorming ten gevolge van videocompressie niet echt wegwerken. Een lastiger gevolg is dat je ook kleurbanden in zachte overgangen moet tolereren. Zeker in donkere scènes kan dat, gecombineerd met het matige contrast wel storen. 

De bewegingsscherpte van het 120 Hz-paneel is goed, en met ‘Clear Motion’ kan je een minimale hoeveelheid extra detail naar boven halen in snel bewegende beelden ten koste van wat helderheid. We vonden het niet echt de moeite waard, zeker aangezien je dan iets meer risico hebt op een zichtbare dubbele rand. 

Wie erg gevoelig is voor flikkerend beeld kan het mogelijk ook zien, de flikkerfrequentie is 120 Hz. Zonder ‘Clear Motion’ hebben bewegende voorwerpen een vage rand, dat is rustiger voor de ogen. Motion interpolation haalt het schokken uit pan-beelden, maar als de actie te snel is, kan de processor niet volgen, zodat er stotter en beeldfouten zichtbaar blijven.

Deinterlacing en upscaling zijn goed, het zachte beeld kan je een beetje extra detail geven door de scherpte licht op te trekken. Wie het contrast nog een licht zetje wil geven kan ‘Adaptief Contrast’ activeren in de laagste stand. De tv accentueert dan lichtaccenten in donkere beelden. Dat geeft de indruk van beter contrast, en is sowieso een goede zaak als je bij omgevingslicht kijkt. 

Audio overtuigt niet

Het is een oud zeer dat moderne tv’s vaak wat besparen op de audio. Op hogere modellen valt dat deze dagen vrij goed mee, maar in deze prijscategorie merk je het verschil weer. Met 2x 10 Watt is de 555U7HQ niet erg sterk uitgerust. Dolby Atmos tracks leveren nog net wat extra, maar je hoort nauwelijks bas en wanneer je het volume nogal enthousiast open draait, hoor je de luidsprekers sterk in vervorming gaan. 

Geen probleem voor gewoon tv-plezier, maar wie prijs stelt op goede audio moet uitwijken naar een soundbar. Er is ongeveer zeven centimeter plaats onder het scherm. De soundbar zal wel voor de voet moeten staan.

VIDAA U, een smart tv-systeem met toekomst

In de smart tv-wereld gebruikt nu bijna elk merk een schermvullende interface. De theorie is dat dat meer ruimte laat voor aanbevelingen en de kijker dus beter helpt bij de keuze van zijn volgende serie of film. In de praktijk durft dat wel tegen te vallen. Door een gebrek aan personalisatiemogelijkheden heb je nauwelijks of geen controle over welke streamingdiensten hun aanbod in de kijker zetten. Maar goed, dat is dus een algemeen probleem en zeker niet uniek voor Hisense.

In zeker zin is VIDAA U nog redelijk conservatief in zijn aanbevelingen. De bovenste helft van het Home scherm is grotendeels leeg, centraal in beeld staat één rij apps. Die kan je wel naar smaak aanpassen.

Sommige apps zoals Netflix tonen een rij aanbevelingen zodra je de tegel selecteert. De aanbevelingen waarover je geen controle hebt zie je vooral als je verder naar onder scrollt, enkel Disney+ is nog zichtbaar op het Home scherm. 

De interface werkt wel vlot en apps openen vrij snel. Dat is een goed punt. Het aanbod is goed, zeker voor internationale diensten waar de belangrijkste spelers beschikbaar zijn. Voor lokale diensten, zeker voor Belgische diensten, loopt Hisense nog wat achter op concurrenten. Maar het beloofde ons wel dat er aan gewerkt wordt.

Dat er flink wat streaming content is, zie je ook aan de afstandsbediening. Die heeft zo maar eventjes twaalf sneltoetsen voor apps. Dat lijkt ons echt wat overdreven, een selectie van vier zou beter zijn, instelbare toetsten die je zelf kan toewijzen nog beter. De afstandsbediening scoort goed op gebruiksgemak, maar ziet er wat goedkoop en ouderwets uit.

Conclusie

Dat je voor deze scherpe prijs geen topprestaties krijgt, mag niemand verbazen. Het contrast is eerder matig en het beperkt aantal local dimming zones is niet genoeg om dat betekenisvol te verbeteren. HDR oogt daardoor wat minder intens dan gehoopt. Maar het moet gezegd, de Hisense 55U7HQ is erg ruim uitgerust, en heeft wel degelijk heel wat te bieden. 

Dolby Vision en HDR10+ zijn goede troeven om toch tot een mooi HDR-beeld te komen. De beeldverwerking en het 120 Hz-scherm zorgen voor fijne sportbeelden en de kijkhoek is ruim. De HDMI 2.1-aansluitingen hebben alles wat een gamer kan vragen. VIDAA U levert flink wat internationale en lokale streamingdiensten, al heeft het op dat laatste vlak nog niet alles in huis. Dit is een fijne familie-tv zonder meer.

Je hebt besloten om je huis duurzamer te verwarmen met een hybride warmtepomp. Een uitstekende keuze die je energierekening flink kan verlagen. Nu sta je voor een volgende beslissing: wordt het een monoblock- of een split-warmtepomp? In dit artikel leggen we de verschillen uit.

Partnerbijdrage: in samenwerking met Intergas

Voordat we de verschillen bespreken, is het goed om te begrijpen hoe een warmtepomp werkt. In essentie haalt een warmtepomp energie uit de buitenlucht en zet deze om in bruikbare warmte voor je huis. Dit proces is enorm efficiënt en kan daarom een forse besparing op je verwarmingskosten opleveren. De twee hoofdtypes die we hier bespreken zijn de monoblock- en de split-warmtepomp.

Wat is een monoblock-warmtepomp?

Een monoblock-warmtepomp is een alles-in-één oplossing. Zoals de naam al suggereert, bestaat deze uit een grote unit die buiten wordt geplaatst. Deze robuuste unit bevat alle technologie die nodig is om warmte uit de buitenlucht te halen en door te geven aan je verwarmingssysteem. De behuizing is stevig gebouwd om weersinvloeden te weerstaan, wat resulteert in een relatief zwaar apparaat – vaak meer dan 80 kilo. Ondanks zijn omvang wordt een monoblock-warmtepomp direct aangesloten op je bestaande verwarmingssysteem, wat de installatie in zekere zin vereenvoudigt.

©Intergas

Wat is een split-warmtepomp?

In tegenstelling tot de monoblock bestaat een split-warmtepomp uit twee afzonderlijke delen: een buiten- en een binnenunit. Deze twee units werken samen om je huis te verwarmen. De buitenunit haalt warmte uit de lucht, waarna deze via speciale leidingen naar de binnenunit wordt getransporteerd. Vervolgens geeft de binnenunit de warmte af aan je verwarmingssysteem.

De buitenunit van een split-systeem is kleiner dan een monoblock, maar even robuust gebouwd. De binnenunit is compact en stil, en wordt meestal op zolder of in een bijkeuken geplaatst. Een belangrijk detail is dat de installatie vanwege het speciale koudemiddel in de leidingen tussen de twee units door een erkende vakman moet gebeuren.

Voor- en nadelen van een monoblock-warmtepomp

Een monoblock-warmtepomp, zoals de Intergas Xtend Monoblock, blinkt uit in efficiëntie. Hij kan meer warmte uit de lucht halen en hogere temperaturen bereiken, waardoor je cv-ketel minder vaak hoeft bij te springen. De grote ventilator van een monoblock produceert doorgaans minder geluid dan de kleinere ventilator van een split-systeem. Ook is de installatie vaak eenvoudiger, omdat er alleen waterleidingen op je cv-systeem aangesloten hoeven worden.

Er zijn echter ook uitdagingen. Een monoblock neemt meer ruimte in beslag en is zwaarder, wat een stevige ondergrond vereist. De waterleidingen naar je huis moeten goed worden beschermd tegen vorst. Tot slot is een monoblock meestal duurder in aanschaf dan een split-systeem.

©Intergas

Voor- en nadelen van een split-warmtepomp

Split-warmtepompen hebben als groot voordeel dat ze goedkoper zijn in aanschaf. Ze zijn ook compacter, wat handig is als je weinig buitenruimte hebt. Je kunt de buitenunit bijvoorbeeld aan de gevel van een appartement hangen. Een ander pluspunt is dat je de buiten- en binnenunit verder uit elkaar kunt plaatsen dan bij een monoblock mogelijk is.

Daar staat tegenover dat de kleinere ventilator van de buitenunit sneller moet draaien en daardoor meer geluid maakt. Een split-systeem haalt doorgaans ook iets minder warmte uit de lucht, waardoor je cv-ketel vaker moet bijspringen. De installatie is ingewikkelder vanwege de speciale leidingen die tussen de binnen- en buitenunit moeten komen.

Zowel monoblocks als split-systemen hebben dus hun voor- en nadelen. Wil je een keuze maken die bij jou past? Neem dan contact op met Intergas. De experts helpen je graag verder.

QNED, het antwoord van LG op quantum dots, wordt toegepast in deze miniled lcd-tv. Dit type televisie is inmiddels erg populair geworden, ook in het subtop- en middensegment van het tv-aanbod. Heeft deze LG 65QNED91T6A genoeg in huis om de concurrentie de baas te blijven?

Deze LG-televisie past perfect in het rijtje van moderne, prima afgewerkte televisies die we dit jaar al vaker voorbij zagen komen. Het toestel is vrij slank dankzij het profiel van slechts 45mm, heeft een mooie metaalkleurige rand rondom en een vlakke rug. Aan de zijdes is de rug zoals bij de meeste toestellen wat afgeschuind. De centrale voet biedt geen verschillende draaiposities, maar het scherm staat desondanks toch 7cm hoog boven het tv-meubel, zodat een soundbar goed onder het scherm past. Het enige echt opvallende kenmerk? Het toestel is relatief zwaar, namelijk 35kg inclusief voet.

De tv beschikt over vier HDMI-poorten die allemaal de maximale HDMI 2.1-bandbreedte van 48Gbps bieden. Dat is nog steeds vrij zeldzaam, maar is wel goed nieuws voor gamers met meerdere high-end gaming-bronnen. Er is ondersteuning voor ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync) en op één poort kun je ARC/eARC gebruiken. De input-lag is iets hoger dan bij de oled-modellen, maar blijft zeer goed, 17,0ms (4K60) en 7,6ms (2K120). Wie de tv wil uitbreiden met draadloze luidsprekers, kan gebruik maken van het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association). Je bent wel beperkt tot 2.1-configuraties, een WiSA surround-opstelling is dan helaas niet mogelijk.

Niet alle minileds zijn gelijk

Het gebruik van minileds voor de achtergrondverlichting is iets waar fabrikanten graag mee uitpakken, maar het resultaat per merk en model kan sterk uiteenlopen. Minileds verdelen de achtergrondverlichting in meer segmenten dan wanneer er gewone leds worden toegepast. Het aantal zones kan sterk verschillen, van 100 tot meer dan 1.000. Dat heeft uiteraard impact op de prestaties wat betreft contrast en helderheid.

Deze LG heeft een achtergrondverlichting met 16x10 (160) zones, en dat is vandaag de dag toch redelijk weinig. Concurrenten zitten in dit segment al op 1.500 zones. Het eigen contrast van het VA-paneel is goed, 4.800:1, maar met dat beperkt aantal zones stijgt dat nauwelijks naar 5.000:1, en dat is vooral ook omdat LG erg voorzichtig is met de dimming. Op eenvoudigere testen kan dit wel naar 35.000:1 stijgen. Naar een reden hoeven we niet ver te zoeken, agressief dimmen met zo weinig zones maakt de zonegrenzen zichtbaar, ook omdat ze soms wat traag reageren. Dat stoort erg en hierdoor is een vage halo rond heldere voorwerpen op een donkere achtergrond dan ook onvermijdelijk.

©LG Electronics

Ook op het vlak van helderheid doet de LG op veel vlakken onder voor de concurrentie. Op een 10% venster meten we in de goed gekalibreerde HDR Filmmaker mode 1.099 nits, en op het volledig wit beeld haalt hij nog 644 nits. Dat was twee jaar geleden weliswaar nog acceptabel, maar nu concurrenten vlot over de 2.000 nits gaan, is dat toch wat te beperkt. Het kleurbereik scoort wel uitstekend, daar meten we 95% P3.

Toch heeft LG nog een sterke troef in handen, namelijk de uitstekende kalibratie af fabriek. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR bijzonder goed gekalibreerd. Dat betekent dat je kunt rekenen op veel schaduwnuances, een neutrale grijsschaal en mooie, natuurlijke kleurweergave. Met HDR10-beeld kan LG’s dynamische tone mapping prachtige resultaten opleveren en daarmee maakt de tv het beste van zijn kleurbereik en helderheid. Witnuances en intense kleuren worden uitstekend bewaard. Alleen heel donkere HDR10-scènes lijden wat onder het beperkte aantal zones, die beelden worden iets té donker. De QNED91 ondersteunt ook Dolby Vision, maar geen Dolby Vision IQ zoals bij de oled-modellen.

Uitstekende beeldverwerking

Naast een uitstekende kalibratie toont deze LG ook sterke prestaties voor beeldverwerking. Dat dankt de tv aan zijn Alpha 8-processor die verbeterd werd met eigenschappen en functies die vorig jaar nog exclusief voor de Alpha 9-processor waren. We kunnen zelfs zeggen dat de LG geen echte zwakke plekken meer heeft. Deinterlacen van 1080i-beelden zoals die van live tv, doet hij prima zodat je zelden nog een gekartelde rand ziet. Upscaling en ruisonderdrukking maken van oudere content mooie 4K-beelden, al kun je van oudere videocontent zoals dvd’s geen wonderen verwachten. Via een superresolutie-bewerking kan de tv wat fijn extra detail toevoegen, dat werkt goed voor HD-materiaal, maar kan bij dvd’s bijvoorbeeld wel voor een wat overbewerkt resultaat zorgen. De ruisonderdrukking kan ook kleurstroken in zachte gradiënten wegnemen.

©LG Electronics

Een lcd-paneel heeft minder bewegingsscherpte dan een oled-paneel, en dus maskeert het fijn detail in snelle actiescènes. Bewegende voorwerpen hebben soms een wazige rand of tonen een beperkt sleepspoor. LG biedt met Motion Pro verschillende opties om dat te elimineren, maar introduceren op hun beurt juist weer andere problemen, dus deze functie kun je beter uit laten staan. Heb je een hekel aan schokken in het beeld wanneer de camera snel beweegt, activeer dan de Trumotion-functie. Zeker voor sport is dat prettig, maar voor film blijft het vaak een kwestie van smaak.

Degelijke audio

De QNED91 is uitgerust met een 2.2-systeem van 40 watt, en ondersteuning voor Dolby Atmos en DTS:X. Onze filmfragmenten klonken prima met een aangename warme klank en een vleugje ruimtelijkheid. Die echte surround sound-ervaring kan je uit dit soort systeem niet halen, zelfs niet met ondersteuning voor de modernste audioformaten. Dat AI niet altijd de juiste resultaten geeft, werd hier bevestigd. De tv heeft een AI-Pro mode voor geluid, maar die klonk erg slecht, zeker voor muziek. In de muziek audiomode konden we het resultaat wél waarderingen, als loop je daar wel tegen beperkingen aan wanneer je voor hardere muziekgenres zoals metal kiest. Met het volume op ongeveer driekwart hoor je de woofer trillen in het chassis en gaat de bas uit de bocht. Al bij al een degelijk resultaat, in lijn met deze categorie. 

WebOS 24, helaas met reclame

De smart tv-omgeving van LG, WebOS, heeft veel goede punten. Zo vind je nagenoeg alle streaming-apps op dit platform, zowel internationaal als lokaal. Daarnaast heeft LG op de 2024-versie van webOS naast Airplay 2 ook Google Cast geïmplementeerd zodat je vanaf je smartphone, Android of iOS, moeiteloos content naar de tv kunt streamen. Apps en andere functies zijn gegroepeerd in zogeheten Quick Cards, zodat je gemakkelijk bepaalde functies kunt terugvinden.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Er zijn Quick Cards voor Thuis-hub, Sport, Thuiskantoor, Games, Muziek, Toegankelijkheid en sinds kort ook voor Leren en Groeien. De lay-out van WebOS zelf is vrij eenvoudig en ook redelijk compact zodat je niet nodeloos hoeft te scrollen om iets te vinden. De Magic Remote van LG waarmee je een cursor bestuurt door naar het scherm te wijzen blijft ook een belangrijke factor in het gebruiksgemak. Aangezien smart tv-platformen nog steeds evolueren is het ook erg fijn om te weten dat LG nu vijf jaar lang de nieuwste versie van WebOS op je tv belooft te plaatsen. In dit overzichtsartikel vind je alle info over webOS.

Toch heeft LG wat ons betreft een foute beslissing genomen. De fabrikant toont namelijk nu reclame op het Home-scherm, en die reclame is in tegenstelling tot bij andere fabrikanten niet beperkt tot content, maar kan bijvoorbeeld ook een sportwinkel of automerk tonen. Dat is echt wel het laatste wat we willen. Zelfs de screensaver kan reclame tonen (al zagen daar gelukkig alleen LG’s eigen LG Channel-dienst). Je kunt de reclame uitschakelen via de instellingen, iets dat we dan ook van harte aanraden.

Conclusie

De 65QNED91T6A kan zijn miniled-beloftes niet echt waarmaken. Het aantal zones in de achtergrondverlichting is vrij laag, waardoor er maar een beperkte verbetering van het contrast is. Ook op het gebied van piekhelderheid scoort hij niet overdreven goed. Als we naar concurrenten in deze categorie kijken, zoals Hisense of TCL, dan bieden die meer zones, beter contrast en meer piekhelderheid. LG slaat de plank verder ook mis door reclame op het Home-scherm toe te laten, dat zetten we onverbiddelijk uit.

Ondanks die beperking levert de tv nog voldoende contrast en piekhelderheid, en gecombineerd met een ruim kleurbereik en zeer goede beeldverwerking levert dat alsnog erg mooie beelden. De tv is op zijn best in verlichtte woonkamer. Hij ondersteunt Dolby Vision, maar geen HDR10+. LG vangt dat uitstekend op door zijn eigen dynamische tone mapping. Dat illustreert dat goede beeldverwerking net zo belangrijk als puur contrast of piekhelderheid. WebOS is een prima smart tv-systeem met ruim aanbod apps en functies en nu ook met de garantie voor vijf jaar nieuwe versies voor het OS. De prijs is wat ons betreft echter nog iets te hoog.