Een degelijke 55 inch televisie voor een zachte prijs, liefst goed uitgerust en natuurlijk met degelijke beeldkwaliteit. We zijn er zeker van dat dat een populaire vraag is in de winkel. De Hisense 55U7HQ lijkt aan die voorwaarden te voldoen, reden genoeg voor een test.

Het oog wil ook wat, en dan hebben we het niet over de beeldkwaliteit. Een tv staat per slot van rekening midden in je woonkamer, dus een fijn design is altijd meegenomen. De 55U7HQ is een relatief slanke verschijning. In profiel bekeken komt dat vooral door de zacht gewelfde rug van het scherm, dat doet het wat dunner lijken dan het werkelijk is. De speels gebogen voet onder het toestel is een leuk accent. 

Het viel ons wel op dat de aansluitingen vrij dicht tegen de rand van het scherm staan. Niet te dicht, maar je leidt de kabels best wel weg via het kabelmanagement in de voet om te vermijden dat ze aan de zijkant zichtbaar zijn. 

Veel aansluitingen

Hisense heeft een goede keuze gemaakt met zijn aansluitingen, ze zijn iets minder rijkelijk dan topmodellen, maar in essentie ontbreekt er niets van onze wenslijst. Naast twee HDMI 2.0-aansluitingen krijg je ook twee HDMI 2.1-aansluitingen met 48 Gbps bandbreedte. Ideaal dus voor next gen-gamers want ze ondersteunen 4K120 (ook in Dolby Vision), ALLM en VRR (HDMI VRR en AMD Freesync) en hebben een input-lag van 8,7 ms in 2K120 en 17,8 ms in 4K60. Een van die aansluitingen dient eventueel voor ARC/eARC. Twee usb-poorten, een composiet video en stereo cinch ingang, hoofdtelefoon en optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi en bluetooth maken de lijst volledig. 

Op een usb-poort, de ethernetpoort en de optisch digitale audio-uitgang na wijzen de aansluitingen opzij. Deze drie wijzen naar achteren, maar liggen wat dieper in de behuizing, waardoor ze een eventuele wandmontage vermoedelijk niet zullen storen. Met een externe harde schijf kun je live-televisie pauzeren of opnemen, de tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot.

Helder en kleurrijk, maar met beperkt contrast

De 55U7HQ pakt uit met een piekhelderheid van 480 nits op een 10% venster, die zelfs tot 520 nits ging op een 25% venster. Op een volledig wit scherm stopt de meter op 404 nits. Helemaal niet slecht dus, er zijn toestellen in dit prijsbereik die het met minder moeten stellen, en het zou voldoende moeten zijn om het effect van HDR goed te zien. Zeker aangezien de quantum dots ook voor een prima kleurbereik zorgen van 92% P3. Toch moeten we toegeven dat de HDR-beelden iets minder intens zijn dan we gehoopt hadden. De kleine lichtaccenten zijn vaak te breed uitgesmeerd waardoor ze niet meer echt sprankelen. In heldere beelden verliezen de kleuren wat aan intensiteit waardoor ze fletser en witter ogen. En de beelden missen diepte. In heel helder gemasterde HDR zie je dat allemaal nog veel sterker. Die zaken zijn vrij zeker terug te voeren naar het contrast en het beperkte aantal local dimming zones. Het ADS-paneel levert maar een ANSI-contrast van net 1000:1. a.

Met goede local dimming kan dat sterk verbeteren, maar de 8x4 zones van deze Hisense volstaan daarvoor niet. Het contrast stijgt tot 1400:1 en soms nog wat hoger, maar niet veel verder dan 2000:1. En dat merk je natuurlijk sterk in HDR. Niet alleen zijn de dimming zones vrij groot, het algoritme reageert soms wat traag waardoor je in donkere beelden heel gemakkelijk halo’s ziet. Dat klinkt niet echt goed, maar over het algemeen zijn we nog redelijk tevreden.

Binnen die beperkingen legt de Hisense relatief goede HDR-beelden voor. Uiteraard vooral als die helder zijn, want in donkere beelden verdwijnt er schaduwdetail, en zie je heel snel de local dimming aan het werk. De troef waarmee Hisense nog flink veel waarde aan het toestel toevoegt, is Dolby Vision en HDR10+. Die formaten leveren betere tonemapping en zeker Dolby Vision content ziet er erg goed uit.

In SDR-content vallen die beperkingen allemaal iets minder sterk op, het paneel wordt dan minder hard op de proef gesteld. De Filmmaker mode is zowel in SDR als HDR vrij goed gekalibreerd. De grijsschaal vertoont geen zware afwijkingen en de kleurtemperatuur is goed. In HDR zien we dat de donkerste tinten duidelijk te donker zijn, maar de kleurweergave is prim

Beeldverwerking

We zien nog ruimte voor verbetering in de beeldverwerking, al heeft Hisense daar tegenover vorig jaar wel al stappen vooruit gezet. De belangrijkste zwakke punten zijn de MPEG-ruisonderdrukking en in mindere mate de motion interpolation. Die eerste kan blokvorming ten gevolge van videocompressie niet echt wegwerken. Een lastiger gevolg is dat je ook kleurbanden in zachte overgangen moet tolereren. Zeker in donkere scènes kan dat, gecombineerd met het matige contrast wel storen. 

De bewegingsscherpte van het 120 Hz-paneel is goed, en met ‘Clear Motion’ kun je een minimale hoeveelheid extra detail naar boven halen in snel bewegende beelden ten koste van wat helderheid. We vonden het niet echt de moeite waard, zeker aangezien je dan iets meer risico hebt op een zichtbare dubbele rand. 

Wie erg gevoelig is voor flikkerend beeld kan het mogelijk ook zien, de flikkerfrequentie is 120 Hz. Zonder ‘Clear Motion’ hebben bewegende voorwerpen een vage rand, dat is rustiger voor de ogen. Motion interpolation haalt het schokken uit pan-beelden, maar als de actie te snel is, kan de processor niet volgen, zodat er stotter en beeldfouten zichtbaar blijven.

Deinterlacing en upscaling zijn goed, het zachte beeld kun je een beetje extra detail geven door de scherpte licht op te trekken. Wie het contrast nog een licht zetje wil geven kan ‘Adaptief Contrast’ activeren in de laagste stand. De tv accentueert dan lichtaccenten in donkere beelden. Dat geeft de indruk van beter contrast, en is sowieso een goede zaak als je bij omgevingslicht kijkt. 

Audio overtuigt niet

Het is een oud zeer dat moderne tv’s vaak wat besparen op de audio. Op hogere modellen valt dat deze dagen vrij goed mee, maar in deze prijscategorie merk je het verschil weer. Met 2x 10 watt is de 555U7HQ niet erg sterk uitgerust. Dolby Atmos tracks leveren nog net wat extra, maar je hoort nauwelijks bas en wanneer je het volume nogal enthousiast open draait, hoor je de luidsprekers sterk in vervorming gaan. 

Geen probleem voor gewoon tv-plezier, maar wie prijs stelt op goede audio moet uitwijken naar een soundbar. Er is ongeveer zeven centimeter plaats onder het scherm. De soundbar zal wel voor de voet moeten staan.

VIDAA U, een smart tv-systeem met toekomst

In de smart tv-wereld gebruikt nu bijna elk merk een schermvullende interface. De theorie is dat dat meer ruimte laat voor aanbevelingen en de kijker dus beter helpt bij de keuze van zijn volgende serie of film. In de praktijk durft dat wel tegen te vallen. Door een gebrek aan personalisatiemogelijkheden heb je nauwelijks of geen controle over welke streamingdiensten hun aanbod in de kijker zetten. Maar goed, dat is dus een algemeen probleem en zeker niet uniek voor Hisense.

In zeker zin is VIDAA U nog redelijk conservatief in zijn aanbevelingen. De bovenste helft van het Home scherm is grotendeels leeg, centraal in beeld staat één rij apps. Die kun je wel naar smaak aanpassen.

Sommige apps zoals Netflix tonen een rij aanbevelingen zodra je de tegel selecteert. De aanbevelingen waarover je geen controle hebt zie je vooral als je verder naar onder scrolt, enkel Disney+ is nog zichtbaar op het Home scherm. 

De interface werkt wel vlot en apps openen vrij snel. Dat is een goed punt. Het aanbod is goed, zeker voor internationale diensten waar de belangrijkste spelers beschikbaar zijn. Voor lokale diensten, zeker voor Belgische diensten, loopt Hisense nog wat achter op concurrenten. Maar het beloofde ons wel dat er aan gewerkt wordt.

Dat er flink wat streaming content is, zie je ook aan de afstandsbediening. Die heeft zo maar eventjes twaalf sneltoetsen voor apps. Dat lijkt ons echt wat overdreven, een selectie van vier zou beter zijn, instelbare toetsten die je zelf kan toewijzen nog beter. De afstandsbediening scoort goed op gebruiksgemak, maar ziet er wat goedkoop en ouderwets uit.

Conclusie

Dat je voor deze scherpe prijs geen topprestaties krijgt, mag niemand verbazen. Het contrast is eerder matig en het beperkt aantal local dimming zones is niet genoeg om dat betekenisvol te verbeteren. HDR oogt daardoor wat minder intens dan gehoopt. Maar het moet gezegd, de Hisense 55U7HQ is erg ruim uitgerust, en heeft wel degelijk heel wat te bieden. 

Dolby Vision en HDR10+ zijn goede troeven om toch tot een mooi HDR-beeld te komen. De beeldverwerking en het 120 Hz-scherm zorgen voor fijne sportbeelden en de kijkhoek is ruim. De HDMI 2.1-aansluitingen hebben alles wat een gamer kan vragen. VIDAA U levert flink wat internationale en lokale streamingdiensten, al heeft het op dat laatste vlak nog niet alles in huis. Dit is een fijne familie-tv zonder meer.

Een vriezer die goed en efficiënt vriest, heeft allerlei voordelen. Zo is het gunstig voor je gezondheid, omdat bacteriën in een ijskoude vriezer minder kans krijgen. Ook bespaar je energie én hoef je je vriezer minder vaak te ontdooien. Met een paar simpele stappen zorg je ervoor dat jouw vriezer optimaal koelt.

Lees ook: Hier moet je op letten bij de aankoop van een nieuwe vriezer

De juiste temperatuur

Een goedwerkende vriezer begint met het instellen van de juiste temperatuur. Is je vriezer te warm, dan bederft voedsel sneller en zal er door het overtollige water sneller ijsvorming in het vriesvak ontstaan. In principe zijn alle temperaturen onder de -18°C goed, maar hoe kouder je je vriezer instelt, hoe meer energie hij verbruikt. Met een temperatuur van -18°C bewaar je je voedsel veilig, blijven voedingsstoffen lang behouden én ben je energiezuinig bezig. Veel vriezers beschikken over een ingebouwde thermostaat, vaak in de vorm van een draaiknop, waarop je de temperatuur kunt instellen. Heeft jouw vriezer dit niet, dan kun je een losse thermometer aanschaffen om de temperatuur in je vriezer te controleren.

Slim invriezen

Ook de manier waarop je je eten invriest, heeft veel invloed op hoe efficiënt jouw vriezer koelt. Zo laat voedsel dat nog warm is de temperatuur in je vriezer snel stijgen, waardoor voedingsmiddelen sneller bederven en je te maken kunt krijgen met ijsvorming. Het is dus verstandig om je kliekjes eerst op kamertemperatuur te laten komen voor je ze in de vriezer stopt. Om ervoor te zorgen dat het eten snel de juiste temperatuur bereikt, is het daarnaast beter om kleine porties in te vriezen. Let er daarbij op dat je luchtdichte bakjes of zakjes gebruikt, want als ingevroren eten in contact komt met lucht kan er vriesbrand op voedingsmiddelen ontstaan.

©qwartm

Een beetje overzicht in je vriezer is ook wel zo fijn. Zo weet je exact wat waar staat en hoef je de deur van de vriezer niet elke keer onnodig lang open te laten staan. Daarmee maak je het voor je vriezer een stuk makkelijker om de temperatuur vervolgens weer omlaag te krijgen. Je kunt bijvoorbeeld producten die je als eerste gebruikt voorin je vriezer zetten en overige producten meer naar achteren. Of plak labels op je bakjes met de data waarop je de producten hebt ingevroren. Ook kun je regelmatig even kijken welke producten weggegooid kunnen worden, zodat het geen rommeltje wordt in je vriezer.

Goed vullen (maar niet te vol)

Is jouw vriezer vaak maar voor de helft gevuld? Dat is zonde, want een halfvolle vriezer verbruikt veel onnodige energie. Misschien vind je in je keuken nog wat groente of fruit dat je niet van plan bent om op korte termijn op te eten. Mocht dat niet het geval zijn, dan kun je altijd een paar halfgevulde waterflessen in je vriezer leggen. Voor het afkoelen van producten (massa) hoeft een vriezer namelijk minder hard te werken dan voor het afkoelen van lucht. En omdat producten koude lucht goed vasthouden, gaat er bij het openen van je vriezerdeur minder kou verloren. Let op: een te volle vriezer is ook niet goed, want dit belemmert de luchtcirculatie en veroorzaakt ongelijke temperaturen in je vriezer.

Regelmatig ontdooien

IJsvorming beperkt niet alleen de ruimte in je vriezer, maar maakt ook dat het apparaat minder efficiënt gaat werken. IJs op de wanden van je vriezer werkt namelijk als een soort isolatielaag, waardoor het apparaat minder goed in staat is om warmte naar buiten af te voeren. Daar komt nog bij dat als ijsvorming zich op voedsel nestelt, vooral als dat niet luchtdicht is ingepakt, er vriesbrand op voedingsmiddelen kan ontstaan. Heeft jouw vriezer geen No Frost-functie? Dan moet je helaas zelf regelmatig aan de bak om het ijs uit je vriezer te verwijderen. Om het ontdooiingsproces te versnellen, kun je een bak met heet water in de vriezer plaatsen of het ijs met een föhn verwarmen. Als je je vriezer toch ontdooit, maak 'm dan meteen goed schoon. Ook op vuil in je vriezer kan namelijk ijs of rijp ontstaan.

©Thomas Heitz

De condensor schoonmaken

Maak tot slot, als dat mogelijk is, de condensor van je vriezer regelmatig schoon. De condensor is het zwarte rooster aan de achterkant van je vriezer dat ervoor zorgt dat warmte goed wordt afgevoerd. Zit de condensor vol met stof of vuil, dan blijft warmte in je vriezer circuleren. De condensor kun je eenvoudig schoonmaken met een zachte borstel of met een stofzuiger met borstel-opzetstuk.

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.