Microsoft vuurt steeds vaker 'paniekupdates' af. En al even vaak leiden die Windows 10 updates tot meer problemen dan ze oplossen. Hoe kom je van zo'n buggy update af als deze eenmaal is geïnstalleerd?

Iedere Windows 10-gebruikers kent de gruwel van de geforceerde updates. Inmiddels verschijnen er multimaandelijkse patches. Officieel alleen op de tweede dinsdag in de maand, maar inmiddels is er ook een derde dinsdag (of vierde al naar gelang het weer en de stand van de maan) in gebruik genomen voor 'kwaliteitsverbeteringen'. Weer een updateronde. Verder zien we inmiddels dat ook .NET een eigen updateronde heeft gekregen, meestal de dinsdag voor patch dinsdag. Allemaal vergen ze een herstart van je systeem. En dan zijn er nog de vreemde tussendoorse patches, vaak niet eens gedocumenteerd.

Onlangs ging dat goed mis met KB4524244. Nog altijd heeft Microsoft niet officieel bekend gemaakt wat die patch precies had moeten doen, in ieder geval iets met de (U)EFI bios. De patch bleek echter zo buggy, dat een scala aan systemen niet meer opstartte. Via de veilige modus lukte het soms nog wel, maar meestal was het uithuilen en opnieuw beginnen. Ook bij andere los afgevuurde patches buiten de maandelijkse 'officiële' updateronde(s) is het goed om erg voorzichtig te zijn. Helemaal als Microsoft ze niet documenteert.

Maar al te vaak betreft het een paniekoplossing voor een probleem dat alleen in heel exotische gevallen optreedt. Inderdaad: op het handjevol getroffen systemen is de bug dan opgelost, maar alle anderen krijgen er bugs bij. Kortom: hoe verwijder je een per ongeluk geïnstalleerde 'out of band'-update die meer problemen blijkt te geven dan op te lossen?

Weg ermee!

Start de app Instellingen via het menu Start en klik op Bijwerken en beveiliging. Klik vervolgens in het paneel rechts op Geschiedenis van updates weergeven. Je ziet vervolgens een lijst met geïnstalleerde updates. Nu wordt het even wat onlogisch: om een update te verwijderen klik je op de link Installatie van updates ongedaan maken. Je ziet weer die lijst met updates, maar nu in een andere omgeving. Selecteer de te verwijderen update die problemen geeft en klik dan op Verwijderen. Wacht even (bij grote updates wat langer wachten...) tot de update verwijderd is.

Om helemaal op safe te spelen is het verstandig - ook als daar niet om gevraagd wordt - je systeem te herstarten na het verwijderen van de update. En wat het onlogische van het geheel betreft: na verwijderen is de update uit dit venster verdwenen. Als je echter kijkt in het standaardoverzicht van de geïnstalleerde updates, staat deze nog gewoon vermeld als zijnde geïnstalleerd. Er verschijnt in die lijst dus geen melding dat een update verwijderd is. Onlogisch, want daardoor is er ten eerste een verschil tussen beide lijsten met updatehistorie, daarnaast wordt het zo wel erg onoverzichtelijk voor de eindgebruiker.

Maar goed: dergelijke onlogica is Windows 10 niet vreemd, hou het wel goed in je achterhoofd. De enige geldige lijst met daadwerkelijk geïnstalleerde updates tref je dus aan onder de link Installatie van updates ongedaan maken...

©PXimport

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.