Bing is nog steeds een van de grootste zoekmachines ter wereld, naast onder meer Google, DuckDuckGo en Yahoo. Bing vind je standaard op iedere Windows-pc, maar wie niet te spreken is over deze zoekmachine van Microsoft kan ook overstappen. In dit artikel leggen we uit hoe je volledig afscheid neemt van Bing. 

01 Zelf kiezen

Het is niet de bedoeling om onze mening over de kwaliteit van Bing aan je op te dringen. De kans is echter groot dat je de populaire zoekmachine van Google toch al verkiest boven Bing. Bing wordt op meerdere plekken in Windows 10 standaard aangeroepen. Bekende voorbeelden zijn de zoekopdracht vanuit het startmenu (zoeken op web), de browsers Internet Explorer en Edge, Cortana (nog niet beschikbaar in Nederlandse Windows-versies) en de ingebouwde zoekfunctie van Office. De besproken oplossingen in dit artikel bieden allemaal een ‘Bing in de ban’-garantie.

02 Andere browser

Als je geen fan bent van Bing gebruik je waarschijnlijk ook al een andere browser dan wat Microsoft standaard biedt. Google Chrome ligt voor de hand vanwege de samensmelting met de gelijknamige zoekmachine, maar ook Firefox is een uitstekend alternatief voor Microsoft Edge. Internet Explorer is nog steeds aanwezig in Windows 10, maar wordt nauwelijks nog ontwikkeld en is dus geen aanrader.

Ook heb je nog de browser Opera. Volgens de Consumentenbond beschermt deze browser gebruikers het beste tegen kwaadaardige phisingsites. Bovendien heeft Opera een ingebouwde adblocker, die eenvoudig in het gebruik is en ervoor zorgt dat sites je minder goed kunnen volgen. Firefox heeft dat ook ingebouwd.

Als je qua browser los probeert te komen van Microsoft in het algemeen en van Bing in het bijzonder, installeer je Chrome of Firefox als favoriete browser.

©PXimport

03 Standaardbrowser

Windows 10 werkt net als de voorgaande Windows-versies met een standaardbrowser. Dit is de browser die wordt opgestart als je ergens in Windows op een weblink klikt. Als je Chrome of Firefox hebt geïnstalleerd, kun je je browser als volgt instellen als standaardbrowser. Gebruik de toetscombinatie Windows-toets+I om de instellingen van Windows te openen. Ga naar Systeem / Standaard apps en kies bij Webbrowser voor Chrome of Firefox. Deze stap is helaas onvoldoende om het zoekverkeer van Cortana of je startmenu correct om te leiden. 

04 Zoeken vanuit Start

Controleer of de zoekfunctie naar het web is ingeschakeld voor je startmenu. Klik op Start, geef een willekeurige zoekopdracht en open via het tandwielicoontje de instellingen van je startmenu. Zorg ervoor dat de optie Online zoeken en webresultaten gebruiken is ingeschakeld. Neem de proef op de som, door nogmaals een zoekopdracht te geven in je startmenu. Als je geen internet-zoekresultaten ziet, klik je op Web. Edge wordt nu opgestart en Bing geeft de zoekresultaten. Nu weet je dat de zoekfunctie naar het web is ingeschakeld. We gaan ervoor zorgen dat je standaardbrowser actief wordt en de resultaten van Google worden getoond.

©PXimport

05 SearchWithMyBrowser

Microsoft maakt het bijna onmogelijk om zoekopdrachten vanuit Windows om te leiden naar je standaardbrowser. In plaats daarvan opent het hiervoor in alle koppigheid de browser Edge. Om hier toch je standaardbrowser voor te laten gebruiken, zijn een paar trucen nodig. Ga hiernaartoe en haal de bestanden van SearchWithMyBrowser binnen met de knop Clone or download / Download zip. Maak met Windows Verkenner de map C:\SearchWithMyBrowser aan. Pak de inhoud van je download uit naar deze map. Druk op Windows-toets+X en klik op Opdrachtprompt (administrator). Navigeer vanaf de prompt naar de map met de opdrachten c: (Enter) en cd c:\SearchWithMyBrowser (Enter). Geef de opdracht make.cmd (Enter).

06 Spartaanse commando’s

Er worden een paar bestanden aangemaakt. Zodra de melding Done wordt getoond, zijn de benodigde scripts klaar. Geef nu de opdracht SearchWithMyBrowser.exe /register (Enter) en vervolgens de opdracht install.cmd (Enter). Het script wil weten waar het bestand SearchWithMyBrowser.exe is te vinden. Geef als locatie C:\SearchWithMyBrowser op en bevestig met Enter. Het script meldt dat er een vraag gesteld wordt vanuit Windows. Kies in het dialoogvenster voor SearchWithMyBrowser.exe en bevestig met OK. Herstart je computer om alle wijzigingen door te voeren.

Zoektips

07 Je bent er bijna!

Na de vorige stap worden zoekopdrachten via Cortana of je startmenu doorgestuurd naar je standaardbrowser (Chrome of Firefox). De zoekopdracht wordt helaas nog steeds in Bing uitgevoerd. Een browseruitbreiding zorgt ervoor dat je browser alle zoekopdrachten in Bing doorstuurt naar Google. De extensie die je in Chrome nodig hebt heet Chrometana. 

Chrometana werkt alleen als links openen in de Chrome-browser. Maar Windows 10 heeft er nog wel eens een handje van om links te openen in Edge, in plaats van je standaardbrowser. Updates van het besturingssysteem zorgen er ook nog wel eens voor dat de standaardbrowser gewijzigd wordt, in het voordeel van Microsoft. Gelukkig is ook daar een handig hulpje voor: EdgeDeflector. Wat dit tooltje doet is simpel: het stuurt alle links die willen openen in Edge door naar Chrome. Hierdoor zal Edge niet meer ongewenst openen op je Windows 10-systeem.

Voor Firefox-gebruikers is er de uitbreiding Bing-Google. Met het afronden van deze stap is de trukendoos compleet. Zoekdrachten in Windows worden via SearchWithMyBrowser omgeleid naar je standaardbrowser. De uitbreiding Chrometana of Bing-Google zorgt er vervolgens voor dat de Bing-opdracht bij Google belandt.

©PXimport

08 Ongedaan maken

Als je ooit terug wilt naar de standaardinstellingen, doorloop je het volgende scenario. Open via Windows-toets+X opnieuw een opdrachtprompt als beheerder en ga naar de map SearchWithMyBrowser. Geef de opdracht SearchWithMyBrowser.exe /unregister gevolgd door Enter en herstart je computer. Kies eventueel Edge weer als je standaardbrowser. De uitbreidingen in Chrome of Firefox maak je in de browser ongedaan. Open in Chrome chrome://extensions in de adresbalk. Verwijder Chrometana via het prullenbakicoontje. Als je Firefox gebruikt, type je about:addons in de adresbalk, waarna je de uitbreiding Bing-Google kunt verwijderen.

Duckduck … go!

©PXimport

Luistervink Cortana

01 Zoeken…

De meeste mensen hebben Google als startpagina ingesteld of tikken een zoekterm simpelweg in het adresveld in. In dit laatste geval wordt de zoekopdracht uitgevoerd door de standaardzoekmachine. Ook hier kan Bing zich hebben genesteld. Benieuwd welke standaardzoekmachine jouw computer gebruikt? Klik in je adresbalk (in de meeste browsers werkt de toetscombinatie Ctrl+L) en geef een zoekopdracht in, gevolgd door Enter. Er wordt nu een pagina geopend van Bing, Yahoo, Google of een andere zoekmachine. De standaardzoekmachine kun je niet centraal instellen, je moet hem per browser wijzigen.

02 Edge

We gaan de zoekmachine instellen van Google, maar dit mag uiteraard ook een andere zoekmachine zijn. Open Edge en bezoek de website www.google.com. Ga naar het instellingenmenu van Edge door rechtsboven in beeld op de drie puntjes te klikken. Kies Instellingen / Geavanceerde instellingen weergeven. Klik onder Zoeken in de adresbalk met op Wijzigen. Je ziet een lijst met beschikbare zoekmachines. Omdat je zojuist www.google.com hebt bezocht, herkent Edge dit als zoekmachine. Klik in de lijst op Google en bevestig met de knop Als standaard instellen.

©PXimport

03 Chrome

De standaardzoekmachine van Chrome is Google, maar dat had je vast al geraden. Dit kun je eenvoudig aanpassen door bijvoorbeeld DuckDuckGo in te stellen. In dat geval surf je eerst naar www.duckduckgo.com. Hiermee detecteert Chrome (vergelijkbaar met Edge) de zoekmachinemogelijkheden van deze website. Ga naar het menu van Chrome via de drie horizontale streepjes (rechts bovenin de Chrome-browser) en kies Instellingen. Bij Zoeken zie je een dropdownmenu met je standaardzoekmachine. Als DuckDuckGo hier niet in staat, kies je Zoekmachines beheren. Er verschijnt nu een uitgebreidere lijst. Kies je zoekmachine en bevestig deze met de knop Instellen als standaard.

04 Firefox

Firefox heeft een apart zoekveld naar de adresbalk, maar je kunt ook gewoon zoeken via een opdracht in de adresbalk. Je standaardzoekmachine is waarschijnlijk Google, maar net als bij Chrome kun je dit ook bij Firefox eenvoudig aanpassen. Klik rechtsboven in Firefox op de knop met de drie horizontale streepjes en kies Opties / Zoeken. Je krijgt nu een venster waarin je de standaardzoekmachine en andere zoekopties kunt wijzigen. Het is mogelijk om meerdere zoekmachines in te stellen en de onderlinge prioriteit te wijzigen door ze op volgorde te slepen.

©PXimport

05 Office: Slim zoeken

Als je een tekst bewerkt in een recente versie van Microsoft Word, kun je woorden of een stukje tekst direct opzoeken op internet. De truc werkt ook in andere Office-programma’s. Selecteer je tekst en klik met de rechtermuisknop op de selectie. Kies Zoeken met Bing (of iets dat hierop lijkt). Je zoekresultaten verschijnen nu aan de rechterkant van het scherm en worden verzorgd door Bing. Het is, geheel in de traditie van de Microsoft-strategie, niet heel eenvoudig om dit te wijzigen. Om een andere zoekmachine in te stellen, moet je naar het Windows-register.

06 Register aanpassen

Gebruik de toetscombinatie Windows-toets+R en geef de opdracht regedit.exe. Open de sleutel HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Office\15.0\Common\General. Klik met de rechtermuisknop op een leeg plekje in het rechtergedeelte van de Register-editor en maak twee nieuwe strings aan. De eerste geef je de naam SearchProviderName met als waarde Google. De tweede string krijgt de naam SearchProviderURI en geeft het commando aan de zoekmachine. Voor Google is dit http://www.google.com/search?q=. Met een beetje geluk (zie het kader ‘Overal zoeken’) kun je nu in je Office-programma’s via de rechtermuisknop zoeken in Google.

©PXimport

Vergrootglas

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).