In dit artikel creëren we een VPN-server (Virtual Private Network) op een Ubuntu Server. Deze kunnen we voor verschillende doelen inzetten. Als u deze server in uw thuisnetwerk zet, krijgt u vanaf overal ter wereld op een veilige manier toegang tot andere computers op uw thuisnetwerk, zoals uw NAS. Bovendien kunt u deze beveiligde verbinding ook gebruiken als u verplicht bent ergens te surfen via een onbeveiligd draadloos netwerk. Dezelfde kennis komt overigens nog in een andere situatie van pas: heel wat websites zijn enkel toegankelijk in een bepaald land, bijvoorbeeld omdat ze audio of video aanbieden waarvoor ze enkel de rechten in dat land gekocht hebben. Als u een VPS (Virtual Private Server) in dat land huurt en daarop Ubuntu met een VPN-server plaatst, krijgt u door via deze VPN-server te surfen wel toegang tot deze websites, omdat het voor hen dan lijkt dat u vanuit dit land surft.

Over het opzetten van een Linux-server leest u meer in het artikel Uw eigen Linux-server.

SSH SOCKS-proxy

1. Tijdelijke oplossing

Wilt u geen permanente oplossing voor veilig en zonder beperkingen surfen (een VPN) maar wilt u nu snel even een veilige verbinding opzetten? Dan kunt u gebruikmaken van een SSH SOCKS-proxy. Zo kunt u veilig op een onveilig draadloos netwerk surfen, bijvoorbeeld in een hotel of op een conferentie. Een SSH SOCKS-proxy vereist enkel een publiek toegankelijke server waarop SSH draait. Uw VPS of router thuis die via een DynDNS-domeinnaam bereikbaar is, kan hiervoor dienen. En dat zonder enige bijkomende configuratie aan de serverkant!

©PXimport

2. Verbinding starten

Gebruikt u Windows, zoek dan waar het bestand putty.exe is opgeslagen (of download het) en ga met de opdracht cd naar die directory. Geef daarna de volgende opdracht: putty.exe -D 8080 -C gebruiker@voorbeeld.nl, waarbij u natuurlijk de gebruiker en domeinnaam vervangt. De optie D geeft aan dat u een SOCKS-proxy opent die lokaal op poort 8080 luistert, terwijl de optie C compressie inschakelt. Gebruikt u Linux of Mac, open dan de terminal (Mac: Venster / Hulpprogramma's / Terminal), en gebruik het commando ssh -D 8080 -C gebruiker@voorbeeld.nl.

©PXimport

3. Proxy in Firefox

Open nu Firefox en ga naar Extra / Opties, kies Geavanceerd en daarna het tabblad Netwerk. Bij Verbinding kiest u voor Instellingen. Selecteer daar Handmatige proxyconfiguratie en vul bij SOCKS-host in: localhost en poort 8080. Klik daarna op OK en typ in de adresbalk about:config, waarin u network.proxy.socks_remote_dns op true zet om ook de DNS-aanvragen via uw proxy te laten verlopen. Vanaf nu surft u in Firefox veilig en versleuteld via uw Ubuntu Server, zodat niemand op het onbeveiligde draadloze netwerk kan afluisteren welke websites u bezoekt.

©PXimport

VPN - Server klaarmaken

4. PPTP

Een SSH SOCKS-proxy moet u afzonderlijk configureren voor elke toepassing waarmee u er gebruik van wilt maken. Dit is niet praktisch. Een VPN daarentegen zorgt ervoor dat ál uw programma's via deze verbinding lopen. Niet alleen uw browser, maar ook uw instant messaging-client, Skype, e-mailprogramma, computergame enzovoort. Er bestaan verschillende types VPN. Wij kiezen voor PPTP omdat het breed ingeburgerd is en standaard ondersteund wordt door Windows, Ubuntu, Android-smartphones en de iPhone.

©PXimport

5. Installatie

Installeer pptpd met sudo apt-get install pptpd. Open daarna het configuratiebestand met sudo nano /etc/pptpd.conf en ga naar het einde. Daar geeft u met localip het IP-adres van de server in het VPN op, en met remoteip het adresbereik van de verbonden clients. Voor de eerste kunt u gewoon het hekje voor de regel #localip 192.168.0.1 weghalen. Indien uw LAN ook IP-adressen in het bereik 192.168.0.* gebruikt, moet u ook het IP-adres in deze regel wijzigen. Voor de clients geeft u bijvoorbeeld remoteip 192.168.0.100-109 in, waarmee tien clients met uw VPN kunnen verbinden.

©PXimport

6. Encryptie

Kijk enkele opties na in het bestand /etc/ppp/pptpd-options. Er moet een regel require-mschap-v2 staan voor authenticatie en require-mppe-128 voor encryptie. Ook moeten er regels refuse-pap, refuse-chap en refuse-mschap staan, die onveilige authenticatiemethodes uitschakelen. Wilt u helemaal geen encryptie gebruiken, bijvoorbeeld omdat u uw VPN enkel gebruikt om films te kunnen bekijken uit een ander land, dan kunt u een hekje (#) zetten voor al deze regels.

©PXimport

7. DNS

Vul in het bestand /etc/ppp/pptpd-options de DNS-servers in. Deze worden gebruikt door de clients die met het VPN verbinden. U hebt drie mogelijkheden. U kunt de DNS-servers invullen die uw Ubuntu Server gebruikt (zoalsdie van uw VPS- of internetprovider), die u kunt zien in het bestand /etc/resolv.conf na de regel nameserver. U kunt de gegevens van de DNS-servers van Google invullen: 8.8.8.8 en 8.8.4.4. Of u kiest voor OpenDNS: 298.67.222.222 en 208.67.220.220. Elke DNS-server komt in het bestand /etc/ppp/pptpd-options in een regel die begint met ms-dns.

©PXimport

8. Gebruikers

De voorlaatste stap aan de serverkant is het definiëren van gebruikers en wachtwoorden. Dat doet u in /etc/ppp/chap-secrets, waar u kolommen ziet voor client, server, secret en IP addresses. Druk telkens op Tab om naar de volgende kolom te gaan. Geef in de eerste kolom een gebruikersnaam op, vul in de tweede pptpd in (standaardnaam van de server), daarna het wachtwoord dat liefst zo lang mogelijk is (bijvoorbeeld twintig tekens), en tot slot * om toegang vanaf alle IP-adressen mogelijk te maken. Voor elke gebruiker doet u nu hetzelfde op een nieuwe regel.

©PXimport

9. Laatste instellingen

We passen nog enkele zaken onder de motorkap van Ubuntu aan. Open /etc/sysctl.conf en verwijder het hekje bij #net.ipv4.ip_forward=1. Open daarna /etc/rc.local en voeg vlak voor de regel exit 0 het volgende toe: iptables -t nat -A POSTROUTING -j MASQUERADE. Sla dit op en herstart uw Ubuntu Server met sudo reboot, hierna is hij klaar voor gebruik als VPN-server. Staat uw Ubuntu Server in uw LAN en wilt u ook van erbuiten toegang krijgen, zorg dan dat poort 1723 op uw router geforward wordt naar het IP-adres van uw VPN-server in uw LAN.

©PXimport

VPN - Verbinding maken

10. Nieuwe VPN-verbinding

We veronderstellen in dit artikel dat u met een Windows 7-computer op uw LAN wilt verbinden en een VPN-server op een VPS. Nu de serverkant in orde is, opent u het configuratiescherm op uw Windows-computer. Klik onder Netwerk en internet op Netwerkstatus en -taken weergeven, waarna u het Netwerkcentrum te zien. Klik onderaan op Een nieuwe verbinding of een nieuw netwerk instellen en selecteer in de lijst Verbinding met een bedrijfsnetwerk maken en in het volgende venster Mijn internetverbinding (VPN) gebruiken.

©PXimport

11. Configuratie VPN

In de volgende vensters stelt u een aantal zaken in, overeenkomstig met hoe u de VPN-server geconfigureerd hebt. Eerst het internetadres, dat de domeinnaam of het IP-adres van uw Ubuntu Server is. Verbindt u niet vanaf uw LAN met een VPS, maar vanaf internet met de VPN-server, dan moet u hier de dynamische domeinnaam instellen die uw router voor uw internetverbinding bijhoudt én u moet in uw router poort 1723 forwarden naar het interne IP-adres van uw Ubuntu Server. Geef tot slot in het laatste venster van de configuratie van de VPN-verbinding gebruikersnaam en wachtwoord in.

©PXimport

12. Controleren

Als alles goed gaat, bent u nu met het VPN verbonden. U kunt dit eenvoudig controleren door te surfen naar What Is My IP. Als u een IP-adres in het adresbereik van uw internetprovider te zien krijgt, surft u nog altijd zonder VPN. Indien de website het IP-adres van de VPS toont, surft u via het VPN. Klik op het netwerkicoontje in de taakbalk van Windows, waarna u te zien krijgt dat u verbonden bent met uw VPN-verbinding. Klikt u op de VPN-verbinding dan kunt u de verbinding verbreken, rechtsklikt u dan kunt u de status of eigenschappen opvragen.

©PXimport

13. Status

De status van de VPN-verbinding toont allerlei gegevens, zoals de verbindingsduur en hoeveel bytes er al verzonden en ontvangen zijn. Klikt u op het knopje Details, dan krijgt u het IP-adres te zien dat uw computer van de VPN-server krijgt (bijvoorbeeld 192.168.0.100) en de gebruikte DNS-servers. Klikt u op het tabblad Details, dan ziet u ook wat het IP-adres van de VPN-server in het VPN is (in ons geval 192.168.0.1), en het IP-adres van de VPN-server op internet. Bovendien ziet u hier ook de gebruikte authenticatie (MS CHAP V2) en versleuteling (MPPE 128).

©PXimport

14. Eigenschappen

In het venster Eigenschappen kunt u zaken aanpassen die u niet te zien kreeg tijdens de configuratie van uw nieuwe VPN-verbinding. Zo kunt u instellen dat er eerst met een ander netwerk verbonden wordt als u met het VPN verbindt. In de PPP-instellingen van het tabblad Opties kunt u ook compressie inschakelen. Het tabblad Beveiliging is normaal al in orde, maar kijk toch maar na of er bij Gegevensversleuteling Versleuteling verplicht staat, en bij de protocollen MS-CHAP v2 aangevinkt is. In het tabblad Delen kunt u de VPN-verbinding delen met andere computers.

©PXimport

15. Netwerkonderdelen

In het tabblad Netwerk van het venster Eigenschappen staan standaard verschillende componenten ingeschakeld die u niet altijd nodig hebt. Gebruikt u uw VPN bijvoorbeeld op een VPS in Amerika om Hulu te bekijken, dan heeft u enkel Internet Protocol versie 4 (TCP/IPv4) nodig, en kunt u de andere componenten gerust afvinken. Gebruikt u het VPN om vanaf internet toegang te krijgen tot uw thuisnetwerk, danis het waarschijnlijk interessant om Bestands- en printerdeling voor Microsoft-netwerken en Client voor Microsoft-netwerken ingeschakeld te laten.

©PXimport

Nieuwe VPN-verbinding in Ubuntu

U bent helemaal niet beperkt tot Windows om uw VPN-server te gebruiken. Gebruikt u bijvoorbeeld Ubuntu op uw laptop of netbook, dan kunt u natuurlijk ook heel eenvoudig verbinden met uw VPN. Open het menu Systeem / Voorkeuren / Netwerkverbindingen en ga naar het tabblad VPN. Klik op Toevoegen en kies uit de lijst Point-to-Point Tunneling Protocol (PPTP). In het venster erna geeft u bij Gateway de domeinnaam of het IP-adres waarop uw server bereikbaar is in, en daaronder uw gebruikersnaam en wachtwoord bij het VPN. Klik daarna op Advanced en vink Use Point-to-Point encryption (MPPE) aan.

©PXimport

Verbinden in Ubuntu

Om met het VPN te verbinden klikt u op het netwerkicoontje in het Gnome-paneel bovenaan en kiest u in het menu dat verschijnt het submenu VPN-verbindingen en dan de naam van uw VPN-verbinding. Na enkele seconden verschijnt er een slotje onder het netwerkicoontje als aanduiding dat u nu het VPN gebruikt. U kunt de verbinding verifiëren met de opdracht ifconfig ppp0 in een terminalvenster.

16. Lokaal netwerk

Als u uw VPN-server binnen uw eigen LAN zet, kunt u van overal ter wereld in uw lokaal netwerk. Daarvoor moet u wel port forwarding in uw router inschakelen: laat poort 1723 doorschakelen naar poort 1723 op het lokale IP-adres van uw Ubuntu Server. Stel in uw router ook in dat er een dynamische domeinnaam gekoppeld wordt aan het IP-adres dat u van uw internetprovider toegewezen krijgt. Nu kunt u buitenshuis een VPN-verbinding opzetten naar uw dynamische domeinnaam. Uw router forwardt de verbinding naar uw Ubuntu Server in uw LAN.

©PXimport

17. Bestanden

U kunt deze toegang tot uw lokale netwerk gebruiken om bijvoorbeeld van buitenshuis bestanden op uw NAS in te lezen of om via een lokale SIP-server veilig te bellen met uw huisgenoten. De mogelijkheden zijn onbegrensd. Dezelfde techniek wordt in bedrijven natuurlijk in de andere richting gebruikt: daar draait dan een VPN-server in het bedrijf, waartoe werknemers van thuis uit verbinden om bijvoorbeeld te kunnen thuiswerken.

©PXimport

18. Lokale beperkingen

U kunt een VPN gebruiken om locatie­restricties te omzeilen. Als een game die u graag speelt bijvoorbeeld enkel multiplayer in een LAN ondersteunt en niet over internet, terwijl u juist met een vriend via internet wilt spelen, wanhoop dan niet. Verbind beiden met dezelfde VPN-server en gebruik de IP-adressen die u door de VPN-verbinding toegewezen krijgt. Voor het spel lijkt het alsof u in hetzelfde LAN aanwezig bent. Afhankelijk van het spel moet u misschien nog iets op uw router configureren. Voor games hebt u geen encryptie nodig, dus dit kunt u uitschakelen in het bestand /etc/ppp/pptpd-options.

©PXimport

Nieuwe VPN-verbinding in iOS

Ook op uw iPhone of iPod touch hebt u toegang tot uw VPN. Open Instellingen / Algemeen / Netwerk / VPN. Druk op Voeg VPN-configuratie toe en kies dan het tabblad PPTP. Geef uw VPN een naam bij Beschrijving, vul de domeinnaam of het IP-adres in bij Server en vul uw gebruikersnaam en wachtwoord in bij Account respectievelijk Wachtwoord. De rest van de instellingen kunt u op hun standaardwaardes laten staan. Druk op Bewaar en schakel VPN dan in.

©PXimport

Verbindingsstatus in iOS

Na enkele seconden bent u met uw VPN verbonden. U krijgt in het venster Instellingen / Algemeen / Netwerk / VPN nu ook statusinformatie te zien, waaronder hoe lang u al met het VPN verbonden bent, het IP-adres dat u op het VPN hebt en het IP-adres van de VPN-server op het VPN en op internet. Zolang u met het VPN verbonden bent, toont iOS ook bovenaan een blauw icoontje naast het icoontje van het netwerk.

19. Kijk Hulu

Elke keer dat u films op Hulu of een andere website die zijn content enkel in de VS aanbiedt wilt bekijken, start u een VPN-verbinding naar een Amerikaanse VPS waar u Ubuntu met PPTP geïnstalleerd hebt. Klik daarvoor op het netwerkicoontje, selecteer VPN-verbinding en klik op Verbinding maken. Als u daarna in uw webbrowser naar Hulu surft, krijgt u gewoon toegang. Voor meer uitleg en andere manieren verwijzen we naar het artikel Online vanuit een ander land. Zorg er wel voor dat uw VPS genoeg downloadvolume per maand heeft.

©PXimport

20. Surf zonder potten­kijkers

Aangezien het netwerkverkeer dat via het VPN verloopt versleuteld is (tenzij u dit in het configuratiebestand /etc/ppp/pptpd-options uitgeschakeld hebt), kunt u veilig surfen. Wilt u dus uw e-mail checken maar is er enkel een onversleuteld draadloos netwerk aanwezig? Wees dan niet bang voor afluisteraars: verbind gewoon met het onveilige netwerk en start uw VPN-verbinding daarna op. Tools zoals Firesheep, die accounts op websites kapen, hebben nu geen vat meer op u.

©PXimport

21. En verder

Hiermee zijn we aan het einde van onze vierde expertworkshop over Ubuntu. Deze maand hebt u de mogelijkheden gezien die u krijgt als u zelf een Virtual Private Network opzet. Dankzij Ubuntu en PPTP kunt u heel wat beperkingen van websites of programma's omzeilen en tegelijk kunt u er veilig mee surfen op onbetrouwbare netwerken. Volgende maand eindigen we onze reeks over Ubuntu met een laatste workshop: we richten onze Ubuntu Server in als bestands- en printserver, doen aan mediastreaming en geven nog een aantal tips om Ubuntu te beveiligen.

©PXimport

Wie op zoek gaat naar een nieuw mobiel abonnement, komt al snel bekende namen tegen als KPN, Vodafone en Odido. Maar daarnaast kun je ook kiezen voor andere aanbieders op, zoals Simyo, Ben of Youfone. Die lijken misschien op gewone providers, maar dat zijn zogeheten virtuele providers. Wat is precies het verschil, en waar kies je als consument het best voor?

Waar voor je geld: 5 smartphones met eSim voor minder dan 400 euro

De drie netwerken in Nederland

In Nederland zijn er drie bedrijven met een eigen mobiel netwerk: KPN, Vodafone en Odido. Zij bezitten de zendmasten, frequenties en infrastructuur waarmee mobiele communicatie mogelijk is. Deze partijen worden de netwerkproviders genoemd. Hun netwerken dekken vrijwel het hele land en worden continu uitgebreid met nieuwe technologie, zoals 5G.

Wat virtuele providers doen

Virtuele providers, ook wel MVNO's genoemd (Mobile Virtual Network Operators), maken gebruik van het netwerk van een van deze drie aanbieders. Ze hebben dus geen eigen zendmasten, maar kopen netwerkcapaciteit in en bieden die onder hun eigen naam aan. Bekende voorbeelden zijn Simyo (op het netwerk van KPN), Ben (Odido) en hollandsnieuwe (Vodafone).

Ze regelen zelf de klantenservice, abonnementen, facturering en vaak ook extra diensten, maar het dataverkeer en bellen lopen volledig via het netwerk van de hoofdprovider.

Voordelen van virtuele providers

Virtuele providers staan bekend om hun lagere prijzen. Doordat ze geen eigen netwerk hoeven te onderhouden, kunnen ze de kosten laag houden. Ook zijn ze vaak flexibel: je kunt maandelijks opzeggen, zelf je databundel aanpassen of extra opties in- en uitschakelen. Dat spreekt vooral consumenten aan die niet vast willen zitten aan een duur abonnement.

Een ander voordeel is eenvoud. Virtuele providers richten zich vaak op één duidelijk aanbod zonder allerlei combinatiedeals of ingewikkelde voorwaarden. Bovendien profiteer je als klant indirect van de netwerkverbeteringen van de hoofdprovider: als KPN zijn 5G-dekking uitbreidt, geldt dat ook voor Simyo-gebruikers.

Nadelen ten opzichte van netwerkproviders

Er zitten ook verschillen in wat je krijgt. Virtuele providers hebben meestal minder aanvullende diensten, zoals tv-pakketten, internationale bundels of toegang tot exclusieve hotspots. Ze bieden zelden nieuwe smartphones aan in combinatie met een abonnement; vaak gaat het om sim-only.

Daarnaast kan de snelheid of prioriteit op het netwerk iets lager liggen. Hoewel je technisch op hetzelfde netwerk zit, krijgen klanten van de hoofdprovider soms voorrang bij piekdrukte. Dat merk je vooral op drukke plekken of tijdens evenementen.

Tot slot zijn er verschillen in klantenservice. Virtuele aanbieders werken vaak met goedkopere, grotendeels online dienstverlening. Dat houdt de prijs laag, maar betekent ook dat persoonlijke hulp via telefoon of winkel beperkt kan zijn.

Wat past bij jou?

Wie veel reist, de nieuwste telefoon wil combineren met een abonnement of extra diensten zoals tv en internet belangrijk vindt, zit goed bij een van de drie netwerkproviders. Wie vooral een betrouwbare en betaalbare mobiele verbinding zoekt en weinig behoefte heeft aan toeters en bellen, vindt bij een virtuele provider vaak een gunstiger aanbod.

Kort samengevat: de netwerkprovider bouwt en beheert het mobiele netwerk, de virtuele provider gebruikt dat netwerk om voordeligere en flexibelere abonnementen aan te bieden. Beide werken dus samen, maar richten zich op een ander type gebruiker.

©Denys Prykhodov

Het is verstandig om na een zware storm zoals storm Benjamin je woning, tuin of bijgebouwen goed te inspecteren. Zodra de wind is gaan liggen, kun je dan tijdig ontdekken of er schade is ontstaan die hersteld moet worden. Zo voorkom je dat wat een kleine schade lijkt, alsnog uitgroeit tot een groot probleem, en kun je je verzekeraar tijdig inlichten.

Lees ook: Het stormt! Hoe zit het ook alweer met code rood, code oranje en code geel?

Buitenkant van het huis

Begin met een ronde om het huis en inspecteer het dak. Controleer of alle dakpannen nog heel zijn en stevig vastzitten. Kijk ook naar de dakgoten en regenpijpen. Zitten deze nog goed vast en zijn ze niet verstopt door takken, bladeren of andere rommel, zodat het regenwater goed kan weglopen? Controleer daarna alle ramen en deuren. Is er geen schade aan het glas of de kozijnen? Sluiten de deuren en ramen nog goed? Bekijk ook de muren en gevels. Zijn er scheuren of andere beschadigingen ontstaan, bijvoorbeeld door een boom die tegen de gevel is gewaaid? Zorg dat je loszittend voegwerk zo snel mogelijk herstelt of laat herstellen om verdere schade te voorkomen.

©stylefoto24

Lees ook: Het regent, het regent … zo voorkom je wateroverlast

Binnenkant van het huis

Binnen werk je van boven naar beneden. Begin op de zolder. Zoek naar lekkages of vochtplekken die kunnen wijzen op dakschade. Inspecteer muren en plafonds in alle kamers, op zoek naar scheuren en andere beschadigingen. Heeft het tijdens de storm ook geonweerd en gebliksemd? Test of elektrische schakelaars en stopcontacten nog correct werken. Is er blikseminslag in de buurt geweest? Dat kan zorgen voor piekspanning, waardoor elektrische apparaten beschadigd kunnen zijn geraakt. Controleer die dus ook.

Om het huis: tuin, terras, en schutting

Loop ook een rondje om je huis en kijk of schuttingen en tuinhekken nog intact en stevig zijn. Controleer het terras en de tuinmeubels op stormschade. Kijk of losse spullen, zoals vuilcontainers en bloempotten, nog op hun plek staan en zet ze eventueel terug. Verzamel losse afgewaaide takken. Heb je bomen in of om je tuin staan? Controleer goed of ze nog stevig geworteld zijn. In januari dragen ze nauwelijks blad meer, maar zeker in de herfst of tegen het eind van de lente staan ze goed in het blad. Bij een storm kunnen ze dan instabiel worden: ze staan dan nu misschien wel overeind, maar zouden bij een volgende storm om kunnen gaan. Dreigt een boom om te vallen op de openbare weg? Bel dan de brandweer. Doe dat niet via 112 (dat nummer is echt alleen voor levensbedreigende situaties), maar via 0900-0904.

Lees ook: Schutting omvergeblazen? Zo herstel je hem

©Robertvt

Stormschade voorkomen

Er zijn gelukkig allerlei manieren om je huis beter stormbestendig te maken. Controleer dakpannen en goten regelmatig. Houd muren en schilderwerk in goede staat. Snoei bomen preventief voor het stormseizoen. Zet losse objecten in de tuin vast of berg ze tijdelijk op in de schuur of garage. Daarmee verklein je bij een volgende storm de kans op schade.

Lees ook:Zo maak je je dakgoot schoon

©Budimir Jevtic

Stappenplan stormschade melden

Heb je schade, neem dan zo snel mogelijk contact op met je verzekeraar. Dat kan meestal via de app en online, maar vaak kun je vanaf de website van je verzekeraar ook een papieren schadeformulier downloaden. Als je stormschade hebt aan je woning of bezittingen, is het voor de verzekering belangrijk om een duidelijk en gedetailleerd overzicht te hebben van de schade. Hier zijn de stappen die je moet volgen:

1. Fotografeer of film de schade

Zorg dat je foto's of video's maakt van alle schade voordat je iets opruimt of repareert. Dit geeft de verzekering een goed beeld van de impact van de storm.

2. Maak een lijst

Noteer alle beschadigde items en beschrijf de schade per item.

3. Bewaar beschadigde items

Gooi niets weg voordat de verzekering het heeft kunnen zien, tenzij het een gevaar oplevert voor de veiligheid.

4. Documenteer aankoopbewijzen

Als je deze hebt, voeg dan aankoopbewijzen of facturen toe van de beschadigde items om de waarde ervan aan te tonen.

5. Houd reparatiekosten bij

Als je noodreparaties moet uitvoeren, bewaar dan de bonnen en facturen van deze reparaties. Bel wel eerst met de verzekeraar: vaak kunnen zij zorgen dat er voor noodreparaties zo snel mogelijk iemand komt.

6. Contactinformatie van getuigen

Als buren of voorbijgangers schade hebben gezien, noteer dan hun contactgegevens. Zij kunnen eventueel je claim ondersteunen.

7. Datum, tijd en weer

Noteer de datum en de tijd (zo precies mogelijk) waarop de schade is ontstaan. Je kunt dan makkelijker aantonen dat het inderdaad tijdens een zware storm was, waardoor je claim meer kans maakt.

8. Correspondentie:

Bewaar een kopie van alle correspondentie met je verzekeraar, inclusief e-mails en brieven.