In dit artikel creëren we een VPN-server (Virtual Private Network) op een Ubuntu Server. Deze kunnen we voor verschillende doelen inzetten. Als u deze server in uw thuisnetwerk zet, krijgt u vanaf overal ter wereld op een veilige manier toegang tot andere computers op uw thuisnetwerk, zoals uw NAS. Bovendien kunt u deze beveiligde verbinding ook gebruiken als u verplicht bent ergens te surfen via een onbeveiligd draadloos netwerk. Dezelfde kennis komt overigens nog in een andere situatie van pas: heel wat websites zijn enkel toegankelijk in een bepaald land, bijvoorbeeld omdat ze audio of video aanbieden waarvoor ze enkel de rechten in dat land gekocht hebben. Als u een VPS (Virtual Private Server) in dat land huurt en daarop Ubuntu met een VPN-server plaatst, krijgt u door via deze VPN-server te surfen wel toegang tot deze websites, omdat het voor hen dan lijkt dat u vanuit dit land surft.

Over het opzetten van een Linux-server leest u meer in het artikel Uw eigen Linux-server.

SSH SOCKS-proxy

1. Tijdelijke oplossing

Wilt u geen permanente oplossing voor veilig en zonder beperkingen surfen (een VPN) maar wilt u nu snel even een veilige verbinding opzetten? Dan kunt u gebruikmaken van een SSH SOCKS-proxy. Zo kunt u veilig op een onveilig draadloos netwerk surfen, bijvoorbeeld in een hotel of op een conferentie. Een SSH SOCKS-proxy vereist enkel een publiek toegankelijke server waarop SSH draait. Uw VPS of router thuis die via een DynDNS-domeinnaam bereikbaar is, kan hiervoor dienen. En dat zonder enige bijkomende configuratie aan de serverkant!

©PXimport

2. Verbinding starten

Gebruikt u Windows, zoek dan waar het bestand putty.exe is opgeslagen (of download het) en ga met de opdracht cd naar die directory. Geef daarna de volgende opdracht: putty.exe -D 8080 -C gebruiker@voorbeeld.nl, waarbij u natuurlijk de gebruiker en domeinnaam vervangt. De optie D geeft aan dat u een SOCKS-proxy opent die lokaal op poort 8080 luistert, terwijl de optie C compressie inschakelt. Gebruikt u Linux of Mac, open dan de terminal (Mac: Venster / Hulpprogramma's / Terminal), en gebruik het commando ssh -D 8080 -C gebruiker@voorbeeld.nl.

©PXimport

3. Proxy in Firefox

Open nu Firefox en ga naar Extra / Opties, kies Geavanceerd en daarna het tabblad Netwerk. Bij Verbinding kiest u voor Instellingen. Selecteer daar Handmatige proxyconfiguratie en vul bij SOCKS-host in: localhost en poort 8080. Klik daarna op OK en typ in de adresbalk about:config, waarin u network.proxy.socks_remote_dns op true zet om ook de DNS-aanvragen via uw proxy te laten verlopen. Vanaf nu surft u in Firefox veilig en versleuteld via uw Ubuntu Server, zodat niemand op het onbeveiligde draadloze netwerk kan afluisteren welke websites u bezoekt.

©PXimport

VPN - Server klaarmaken

4. PPTP

Een SSH SOCKS-proxy moet u afzonderlijk configureren voor elke toepassing waarmee u er gebruik van wilt maken. Dit is niet praktisch. Een VPN daarentegen zorgt ervoor dat ál uw programma's via deze verbinding lopen. Niet alleen uw browser, maar ook uw instant messaging-client, Skype, e-mailprogramma, computergame enzovoort. Er bestaan verschillende types VPN. Wij kiezen voor PPTP omdat het breed ingeburgerd is en standaard ondersteund wordt door Windows, Ubuntu, Android-smartphones en de iPhone.

©PXimport

5. Installatie

Installeer pptpd met sudo apt-get install pptpd. Open daarna het configuratiebestand met sudo nano /etc/pptpd.conf en ga naar het einde. Daar geeft u met localip het IP-adres van de server in het VPN op, en met remoteip het adresbereik van de verbonden clients. Voor de eerste kunt u gewoon het hekje voor de regel #localip 192.168.0.1 weghalen. Indien uw LAN ook IP-adressen in het bereik 192.168.0.* gebruikt, moet u ook het IP-adres in deze regel wijzigen. Voor de clients geeft u bijvoorbeeld remoteip 192.168.0.100-109 in, waarmee tien clients met uw VPN kunnen verbinden.

©PXimport

6. Encryptie

Kijk enkele opties na in het bestand /etc/ppp/pptpd-options. Er moet een regel require-mschap-v2 staan voor authenticatie en require-mppe-128 voor encryptie. Ook moeten er regels refuse-pap, refuse-chap en refuse-mschap staan, die onveilige authenticatiemethodes uitschakelen. Wilt u helemaal geen encryptie gebruiken, bijvoorbeeld omdat u uw VPN enkel gebruikt om films te kunnen bekijken uit een ander land, dan kunt u een hekje (#) zetten voor al deze regels.

©PXimport

7. DNS

Vul in het bestand /etc/ppp/pptpd-options de DNS-servers in. Deze worden gebruikt door de clients die met het VPN verbinden. U hebt drie mogelijkheden. U kunt de DNS-servers invullen die uw Ubuntu Server gebruikt (zoalsdie van uw VPS- of internetprovider), die u kunt zien in het bestand /etc/resolv.conf na de regel nameserver. U kunt de gegevens van de DNS-servers van Google invullen: 8.8.8.8 en 8.8.4.4. Of u kiest voor OpenDNS: 298.67.222.222 en 208.67.220.220. Elke DNS-server komt in het bestand /etc/ppp/pptpd-options in een regel die begint met ms-dns.

©PXimport

8. Gebruikers

De voorlaatste stap aan de serverkant is het definiëren van gebruikers en wachtwoorden. Dat doet u in /etc/ppp/chap-secrets, waar u kolommen ziet voor client, server, secret en IP addresses. Druk telkens op Tab om naar de volgende kolom te gaan. Geef in de eerste kolom een gebruikersnaam op, vul in de tweede pptpd in (standaardnaam van de server), daarna het wachtwoord dat liefst zo lang mogelijk is (bijvoorbeeld twintig tekens), en tot slot * om toegang vanaf alle IP-adressen mogelijk te maken. Voor elke gebruiker doet u nu hetzelfde op een nieuwe regel.

©PXimport

9. Laatste instellingen

We passen nog enkele zaken onder de motorkap van Ubuntu aan. Open /etc/sysctl.conf en verwijder het hekje bij #net.ipv4.ip_forward=1. Open daarna /etc/rc.local en voeg vlak voor de regel exit 0 het volgende toe: iptables -t nat -A POSTROUTING -j MASQUERADE. Sla dit op en herstart uw Ubuntu Server met sudo reboot, hierna is hij klaar voor gebruik als VPN-server. Staat uw Ubuntu Server in uw LAN en wilt u ook van erbuiten toegang krijgen, zorg dan dat poort 1723 op uw router geforward wordt naar het IP-adres van uw VPN-server in uw LAN.

©PXimport

VPN - Verbinding maken

10. Nieuwe VPN-verbinding

We veronderstellen in dit artikel dat u met een Windows 7-computer op uw LAN wilt verbinden en een VPN-server op een VPS. Nu de serverkant in orde is, opent u het configuratiescherm op uw Windows-computer. Klik onder Netwerk en internet op Netwerkstatus en -taken weergeven, waarna u het Netwerkcentrum te zien. Klik onderaan op Een nieuwe verbinding of een nieuw netwerk instellen en selecteer in de lijst Verbinding met een bedrijfsnetwerk maken en in het volgende venster Mijn internetverbinding (VPN) gebruiken.

©PXimport

11. Configuratie VPN

In de volgende vensters stelt u een aantal zaken in, overeenkomstig met hoe u de VPN-server geconfigureerd hebt. Eerst het internetadres, dat de domeinnaam of het IP-adres van uw Ubuntu Server is. Verbindt u niet vanaf uw LAN met een VPS, maar vanaf internet met de VPN-server, dan moet u hier de dynamische domeinnaam instellen die uw router voor uw internetverbinding bijhoudt én u moet in uw router poort 1723 forwarden naar het interne IP-adres van uw Ubuntu Server. Geef tot slot in het laatste venster van de configuratie van de VPN-verbinding gebruikersnaam en wachtwoord in.

©PXimport

12. Controleren

Als alles goed gaat, bent u nu met het VPN verbonden. U kunt dit eenvoudig controleren door te surfen naar What Is My IP. Als u een IP-adres in het adresbereik van uw internetprovider te zien krijgt, surft u nog altijd zonder VPN. Indien de website het IP-adres van de VPS toont, surft u via het VPN. Klik op het netwerkicoontje in de taakbalk van Windows, waarna u te zien krijgt dat u verbonden bent met uw VPN-verbinding. Klikt u op de VPN-verbinding dan kunt u de verbinding verbreken, rechtsklikt u dan kunt u de status of eigenschappen opvragen.

©PXimport

13. Status

De status van de VPN-verbinding toont allerlei gegevens, zoals de verbindingsduur en hoeveel bytes er al verzonden en ontvangen zijn. Klikt u op het knopje Details, dan krijgt u het IP-adres te zien dat uw computer van de VPN-server krijgt (bijvoorbeeld 192.168.0.100) en de gebruikte DNS-servers. Klikt u op het tabblad Details, dan ziet u ook wat het IP-adres van de VPN-server in het VPN is (in ons geval 192.168.0.1), en het IP-adres van de VPN-server op internet. Bovendien ziet u hier ook de gebruikte authenticatie (MS CHAP V2) en versleuteling (MPPE 128).

©PXimport

14. Eigenschappen

In het venster Eigenschappen kunt u zaken aanpassen die u niet te zien kreeg tijdens de configuratie van uw nieuwe VPN-verbinding. Zo kunt u instellen dat er eerst met een ander netwerk verbonden wordt als u met het VPN verbindt. In de PPP-instellingen van het tabblad Opties kunt u ook compressie inschakelen. Het tabblad Beveiliging is normaal al in orde, maar kijk toch maar na of er bij Gegevensversleuteling Versleuteling verplicht staat, en bij de protocollen MS-CHAP v2 aangevinkt is. In het tabblad Delen kunt u de VPN-verbinding delen met andere computers.

©PXimport

15. Netwerkonderdelen

In het tabblad Netwerk van het venster Eigenschappen staan standaard verschillende componenten ingeschakeld die u niet altijd nodig hebt. Gebruikt u uw VPN bijvoorbeeld op een VPS in Amerika om Hulu te bekijken, dan heeft u enkel Internet Protocol versie 4 (TCP/IPv4) nodig, en kunt u de andere componenten gerust afvinken. Gebruikt u het VPN om vanaf internet toegang te krijgen tot uw thuisnetwerk, danis het waarschijnlijk interessant om Bestands- en printerdeling voor Microsoft-netwerken en Client voor Microsoft-netwerken ingeschakeld te laten.

©PXimport

Nieuwe VPN-verbinding in Ubuntu

U bent helemaal niet beperkt tot Windows om uw VPN-server te gebruiken. Gebruikt u bijvoorbeeld Ubuntu op uw laptop of netbook, dan kunt u natuurlijk ook heel eenvoudig verbinden met uw VPN. Open het menu Systeem / Voorkeuren / Netwerkverbindingen en ga naar het tabblad VPN. Klik op Toevoegen en kies uit de lijst Point-to-Point Tunneling Protocol (PPTP). In het venster erna geeft u bij Gateway de domeinnaam of het IP-adres waarop uw server bereikbaar is in, en daaronder uw gebruikersnaam en wachtwoord bij het VPN. Klik daarna op Advanced en vink Use Point-to-Point encryption (MPPE) aan.

©PXimport

Verbinden in Ubuntu

Om met het VPN te verbinden klikt u op het netwerkicoontje in het Gnome-paneel bovenaan en kiest u in het menu dat verschijnt het submenu VPN-verbindingen en dan de naam van uw VPN-verbinding. Na enkele seconden verschijnt er een slotje onder het netwerkicoontje als aanduiding dat u nu het VPN gebruikt. U kunt de verbinding verifiëren met de opdracht ifconfig ppp0 in een terminalvenster.

16. Lokaal netwerk

Als u uw VPN-server binnen uw eigen LAN zet, kunt u van overal ter wereld in uw lokaal netwerk. Daarvoor moet u wel port forwarding in uw router inschakelen: laat poort 1723 doorschakelen naar poort 1723 op het lokale IP-adres van uw Ubuntu Server. Stel in uw router ook in dat er een dynamische domeinnaam gekoppeld wordt aan het IP-adres dat u van uw internetprovider toegewezen krijgt. Nu kunt u buitenshuis een VPN-verbinding opzetten naar uw dynamische domeinnaam. Uw router forwardt de verbinding naar uw Ubuntu Server in uw LAN.

©PXimport

17. Bestanden

U kunt deze toegang tot uw lokale netwerk gebruiken om bijvoorbeeld van buitenshuis bestanden op uw NAS in te lezen of om via een lokale SIP-server veilig te bellen met uw huisgenoten. De mogelijkheden zijn onbegrensd. Dezelfde techniek wordt in bedrijven natuurlijk in de andere richting gebruikt: daar draait dan een VPN-server in het bedrijf, waartoe werknemers van thuis uit verbinden om bijvoorbeeld te kunnen thuiswerken.

©PXimport

18. Lokale beperkingen

U kunt een VPN gebruiken om locatie­restricties te omzeilen. Als een game die u graag speelt bijvoorbeeld enkel multiplayer in een LAN ondersteunt en niet over internet, terwijl u juist met een vriend via internet wilt spelen, wanhoop dan niet. Verbind beiden met dezelfde VPN-server en gebruik de IP-adressen die u door de VPN-verbinding toegewezen krijgt. Voor het spel lijkt het alsof u in hetzelfde LAN aanwezig bent. Afhankelijk van het spel moet u misschien nog iets op uw router configureren. Voor games hebt u geen encryptie nodig, dus dit kunt u uitschakelen in het bestand /etc/ppp/pptpd-options.

©PXimport

Nieuwe VPN-verbinding in iOS

Ook op uw iPhone of iPod touch hebt u toegang tot uw VPN. Open Instellingen / Algemeen / Netwerk / VPN. Druk op Voeg VPN-configuratie toe en kies dan het tabblad PPTP. Geef uw VPN een naam bij Beschrijving, vul de domeinnaam of het IP-adres in bij Server en vul uw gebruikersnaam en wachtwoord in bij Account respectievelijk Wachtwoord. De rest van de instellingen kunt u op hun standaardwaardes laten staan. Druk op Bewaar en schakel VPN dan in.

©PXimport

Verbindingsstatus in iOS

Na enkele seconden bent u met uw VPN verbonden. U krijgt in het venster Instellingen / Algemeen / Netwerk / VPN nu ook statusinformatie te zien, waaronder hoe lang u al met het VPN verbonden bent, het IP-adres dat u op het VPN hebt en het IP-adres van de VPN-server op het VPN en op internet. Zolang u met het VPN verbonden bent, toont iOS ook bovenaan een blauw icoontje naast het icoontje van het netwerk.

19. Kijk Hulu

Elke keer dat u films op Hulu of een andere website die zijn content enkel in de VS aanbiedt wilt bekijken, start u een VPN-verbinding naar een Amerikaanse VPS waar u Ubuntu met PPTP geïnstalleerd hebt. Klik daarvoor op het netwerkicoontje, selecteer VPN-verbinding en klik op Verbinding maken. Als u daarna in uw webbrowser naar Hulu surft, krijgt u gewoon toegang. Voor meer uitleg en andere manieren verwijzen we naar het artikel Online vanuit een ander land. Zorg er wel voor dat uw VPS genoeg downloadvolume per maand heeft.

©PXimport

20. Surf zonder potten­kijkers

Aangezien het netwerkverkeer dat via het VPN verloopt versleuteld is (tenzij u dit in het configuratiebestand /etc/ppp/pptpd-options uitgeschakeld hebt), kunt u veilig surfen. Wilt u dus uw e-mail checken maar is er enkel een onversleuteld draadloos netwerk aanwezig? Wees dan niet bang voor afluisteraars: verbind gewoon met het onveilige netwerk en start uw VPN-verbinding daarna op. Tools zoals Firesheep, die accounts op websites kapen, hebben nu geen vat meer op u.

©PXimport

21. En verder

Hiermee zijn we aan het einde van onze vierde expertworkshop over Ubuntu. Deze maand hebt u de mogelijkheden gezien die u krijgt als u zelf een Virtual Private Network opzet. Dankzij Ubuntu en PPTP kunt u heel wat beperkingen van websites of programma's omzeilen en tegelijk kunt u er veilig mee surfen op onbetrouwbare netwerken. Volgende maand eindigen we onze reeks over Ubuntu met een laatste workshop: we richten onze Ubuntu Server in als bestands- en printserver, doen aan mediastreaming en geven nog een aantal tips om Ubuntu te beveiligen.

©PXimport

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).