Het lijkt wel of iedereen tegenwoordig heel eenvoudig muziek kan maken op de computer. Toch is er een aantal zaken waar u even goed over na moet denken, voordat u aan de slag gaat. Met de 11 tips uit dit artikel stomen we u klaar voor uw eerste wereldhit!

1. Noodzakelijke hardware

Om geluid uit uw computer te krijgen, hebt u maar weinig spullen nodig. Iedere computer heeft een audio-uitgang waarop een pc-luidsprekerset kan worden aangesloten. De kwaliteit van deze computerluidsprekers varieert nogal, maar gelukkig kunt u uw computer net zo eenvoudig aan de aux-ingang van uw hifi-systeem koppelen. Verder is het belangrijk dat u genoeg vrije schijfruimte op uw computer hebt, want audioprojecten nemen al snel een paar gigabyte in beslag. Ook het interne geheugen en de processorsnelheid van uw computer spelen een belangrijke rol bij het maken van muziek. Een dualcore-processor en 2 gigabyte intern geheugen is voor de meeste muzieksoftware toch wel een minimumvereiste. Mocht u niet in het bezit zijn van een luidsprekerset, dan kunt u natuurlijk altijd een koptelefoon aansluiten op de computer.

©PXimport

Deze luidsprekerset heeft zelfs een aparte subwoofer om het basgeluid beter weer te geven.

2. Andere randapparatuur

Voor de beginnende muzikant is een computer met een luidsprekerset een prima uitgangspunt. Als u wat verder bent gevorderd, groeit echter de behoefte aan extra opties. Zo is een speciale audio-interface, ook wel geluidskaart genoemd, belangrijk als u bijvoorbeeld een gitaar of microfoon op uw computer wilt aansluiten. Ook als u geen externe instrumenten gebruikt kan een geluidskaart handig zijn. Een losse geluidskaart zorgt voor een veel betere geluidskwaliteit dan de geluidschip die op uw moederbord is ingebouwd. Met een kaart klinkt uw muziek zelfs op een matige luidsprekerset een stuk beter. Audio-interfaces kunnen zowel intern als extern worden aangesloten. Interne audio-interfaces sluit u aan op een vrije pci-poort op uw moederbord. Een externe audio-interface wordt op de computer aangesloten via usb, firewire of expresscard. Om noten in te geven of om bepaalde partijen in te spelen, hebt u een midi-keyboard nodig. Moderne midi-keyboards worden met een usb-kabel direct op de computer aangesloten, oudere keyboards hebben vaak alleen een midi-aansluiting. Om deze keyboards op uw computer aan te sluiten, zal uw audio-interface ook over zo'n ingang moeten beschikken. Een midi-kabel koopt u voor een paar euro bij de muziekwinkel.

©PXimport

Wilt u professioneel muziek maken met uw computer? Dan is een audio-interface onontbeerlijk.

3. De juiste software

Voor het maken van muziek op de computer hebt u een programma nodig dat u helpt bij het uitvoeren van uw ideeën. Zo'n programma heet een 'sequencer' of 'digital audio workstation' (DAW). Er zijn talloze DAW-programma's verkrijgbaar, zowel voor de pc als voor de Mac. Mac-gebruikers zijn daarbij licht in het voordeel, aangezien de nieuwe Mac standaard wordt geleverd met GarageBand, een goed programma om kennis te maken met de mogelijk om zelf muziek te componeren op de computer. Pc-gebruikers hebben het voordeel dat er aardig wat goedkope DAW's zijn te vinden. Bekende varianten zijn Apple Logic, Steinberg Cubase, Ableton Live, Propellerhead Reason, Magix Music Maker, Cakewalk Sonar, Image Line FL Studio en Avid ProTools. In dit artikel gebruiken we de gratis probeerversie van Steinberg Sequel 3. Van deze software is zowel een pc- als een Mac-versie beschikbaar.

©PXimport

GarageBand is een populaire gratis DAW voor Mac-gebruikers.

4. Sporen

Er zijn meerdere manieren om muziek te maken en elke DAW ziet er anders uit, maar de basisprincipes zijn altijd hetzelfde. Een muziekstuk, ook wel compositie genoemd, wordt met verschillende instrumenten gemaakt. Zo kunnen bij een popliedje bijvoorbeeld drums, bas, gitaar, keyboard en zang worden gehoord. Al deze instrumenten hebben in een muziekproject een eigen spoor of kanaal. Sporen staan onder elkaar en als u op de play-knop van uw DAW drukt, beginnen alle sporen te spelen. Het principe van een DAW is dat u zelf deze losse sporen inspeelt of ze programmeert met muis en toetsenbord. De meeste DAW's bieden ook de mogelijkheid om audiobestanden te verwerken in een compositie. Deze bestanden kunnen door uzelf opgenomen gitaar- of zangpartijen zijn, maar ook korte loops. Meestal zijn deze loops vier of acht maten lang en kunnen ze worden gecombineerd met andere loops uit het programma. Elke DAW levert een pakket voorgespeelde aif-, wave- of mp3-loops mee, zodat u snel aan de slag kunt.

©PXimport

Apple Logic Studio wordt met maar liefst 19 gigabyte aan loops geleverd.

5. Midi en audio

Een spoor kan zowel audio- als midi-data bevatten. In het geval van audio kan het gaan om geluid dat u opneemt met een microfoon of gitaar via de audio-interface, of om een audiobestand, zoals een aiff-, wave- of mp3-bestand. In Steinberg Sequel 3 herkent u audiosporen aan de golfvorm die in het spoor is weergegeven. Midi-sporen worden meestal met Software Instrument of gewoon Instrument aangeduid. Op een midi-spoor kunt u met een midi-keyboard noten inspelen, maar het is ook mogelijk om noten met uw muis en toetsenbord in te tekenen. In de DAW selecteert u een instrument, bijvoorbeeld een piano, waarna de noten als pianogeluid uit uw luidsprekers komen. Het voordeel van deze midi-sporen is dat u heel eenvoudig de piano kunt verwijderen en er bijvoorbeeld een orgel van kunt maken. De ingespeelde noten blijven hetzelfde, alleen de klank verandert daarbij. De bekende instrumenten zijn in elke DAW wel vertegenwoordigd, maar veel fabrikanten zijn gespecialiseerd in het maken van speciale virtuele instrumenten voor DAW's. Helaas is er geen standaard voor deze plug-ins, ze worden in verschillende formaten geleverd. Veelvoorkomende varianten zijn vst, audio unit en rtas.

©PXimport

Native Instruments is een bekende fabrikant van virtuele instrumenten.

6. Nieuw project creëren

We gaan nu onze eigen muziektrack maken. Klik onder Project op New Project. De Settings-pagina verschijnt onderin en onder Audio Settings kunt u eventueel uw geluidskaart selecteren. Een klik in het veld naast Audio Connection toont de keuze uit de beschikbare mogelijkheden. Mocht uw audio-interface over meerdere uitgangen beschikken, dan kiest u bij Output Selector voor Output 1+2 of Stereo Out, afhankelijk van uw audi-interface. Als eerste gaan we een audioloop op een spoor inladen. Steinberg Sequel 3 wordt geleverd met een grote geluidsbibliotheek. Door op het op één na meest rechtse MediaBay-pictogram rechts onderin te klikken, wordt de browser geopend. Klik in de MediaBay vervolgens op Show Filter. Er verschijnt nu een tweede browser, waarin u op categorie kunt zoeken. Klik op Drum&Perc en vervolgens op Beats. Aan de rechterkant verschijnen nu alle audioloops die aan deze criteria voldoen. U kunt zien dat het audioloops zijn, omdat ze worden weergegeven met een driehoek voor de naam.

©PXimport

In Steinberg Sequel is de MediaBay de centrale browser voor audioloops en instrumenten.

7. Audiospoor aanmaken

Sleep nu Funk City - drums 01 of één van de andere bestanden naar het sporen-venster en sluit de MediaBay weer door op het pictogram rechtsonder te klikken. U ziet dat Sequel 3 nu een audiospoor heeft aangemaakt en de audioloop staat in het zogenaamde 'arrangeervenster'. Klik op de knop Play in de transportsectie bovenin om het ritme van de compositie af te spelen. De drumloop Funk City duurt op dit moment vier maten, maar u wilt uiteraard dat de drums langer doorlopen. Zodra u met uw muis over de drumloop beweegt, verschijnt een aantal opties. Door het middelste symbooltje naar rechts te slepen, wordt de drumloop gekopieerd. Als u met de pijltjes links- of rechtsonder sleept, wordt de drumloop korter of langer. Een andere optie is om met de muis ergens in het midden van de drumloop te gaan staan. Er verschijnt dan een schaar waarmee u de drumloop in twee stukken kunt knippen.

©PXimport

Een aangemaakt spoor in Sequel, in dit geval voor een gitaar.

8. De transportsectie

Als u de drumloop een paar keer achter elkaar hebt gezet door het middelste symbool naar rechts te slepen, kunt u van dit deel een loop maken. Ga hiervoor naar de transportsectie en klik op de knop Cycle. Deze vindt u links van de terugspoel-knop. Nu moet u alleen nog een loop of cycle definiëren. Dit doet u door boven de sporen aan het driehoekje te trekken. Sleep het naar rechts, zodat er een lichtblauwe streep over de maatcijfers verschijnt. U kunt ervoor kiezen om de hele muziektrack iets sneller af te spelen. Dubbelklik op 100.0 in de transportsectie en type hier bijvoorbeeld 110 in, om het tempo van de compositie te versnellen.

©PXimport

De transportsectie van Steinberg Sequel.

9. Arrangeren

Nu het ritme van de track goed staat, gaan we het arrangement verder invullen. Een arrangement is de optelsom van alle verschillende sporen. Daarom wordt het venster waarin u de sporen ziet, ook wel het 'arrangeervenster' genoemd. Ga weer naar de MediaBay en klik op het grijze veld boven Rating. Type Bass in en druk op de Enter-toets. Alle audioloops met 'bass' in de naam worden nu weergegeven. Start de DAW middels de knop Play en klik op één van de bassen uit het lijstje. Een loop wordt automatisch afgespeeld zodra de afspeelkop over de eerste tel van een maat komt. Op deze manier kunt u verschillende audioloops testen met het basisritme, alvorens u de gewenste loop naar het arrangeervenster sleept. Als u een geschikte baslijn hebt gevonden, voegt u hem toe aan de compositie door de loop onder het drumspoor te slepen. U kunt nu met de drumloop en de baslijn gaan spelen door ze te kopiëren, te knippen en af te wisselen met andere partijen uit de MediaBay.

10. Een midi-spoor inspelen

Als laatste voegen we een piano toe aan de compositie. Als voorbeeld voor dit artikel kiezen we ervoor om dit spoor zelf in te spelen. Ga naar Edit / Add Track. In het venster dat verschijnt, zorgt u ervoor dat bovenin Instrument is geselecteerd. Onder Category klikt u op Piano. De verschillende pianogeluiden van Sequel verschijnen nu rechts. Kies er één uit en klik op OK. Er wordt nu een groen spoor toegevoegd aan het arrangement, en aan de kleur herkent u direct dat dit een midi-spoor is. Standaard is er een rode knop geactiveerd voor het spoor, wat betekent dat het spoor zich in een actieve toestand bevindt (Record Ready) en bespeeld kan worden met een extern midi-keyboard. Hebt u geen midi-keyboard, klik dan op het keyboard-pictogram in de transportsectie. Uw toetsenbord kan nu als virtueel keyboard worden gebruikt. Zet de afspeelkop aan het begin van de track door op de terugspoelknop te klikken en klik op de rode ronde opname-knop. U hoort een metronoom acht tikken geven voordat de Sequel begint met opnemen. De opname stopt u door op de knop Play te drukken. Bent u niet tevreden met het resultaat, dan gooit u de opname gewoon weg door hem te selecteren en vervolgens op de Backspace-knop van uw toetsenbord te drukken.

©PXimport

Een midi-spoor wordt aangegeven door een groene kleur. In de loop ziet u ook geen golfvorm, maar een grafische weergave van de noten die u hebt ingespeeld.

11. De muziektrack opslaan

Als u helemaal tevreden bent met uw muziektrack, dan gaat u naar Project / Save As. Geef het project een naam en klik op OK. Wilt u het project exporteren als audiobestand, dan hebt u twee keuzes. Ga naar Project / Export Project as Audio File en geef achter Export Location aan waar u het bestand wilt opslaan. De bestandsnaam geeft u aan achter Export File Name. De Bit Depth is standaard ingesteld op de professionele standaard van 24 Bit, maar dat kunt u veranderen in 16 Bit om er zeker van te zijn dat u het audiobestand ook kunt afspelen op bijvoorbeeld een iPod. Klik op Export om uw track te exporteren. U kunt de track ook direct naar iTunes exporteren. Hiervoor klikt u op Project / Export Project to iTunes, waarna uw track automatisch aan iTunes wordt toegevoegd.

©PXimport

Het is heel eenvoudig om uw muziektrack te exporteren als audiobestand.

Met de Omni E25 wil het Chinese merk Eufy een krachtige midrange robotstofzuiger op de markt brengen, die de concurrentie aangaat met de Roomba's en Dreames van deze wereld. De adviesprijs bedraag 899 euro. Hoe vergaat het de Eufy Omni E25 in de praktijk?

Naast de Eufy Omni E25 heeft de fabrikant ook een duurdere variant op de markt gebracht, namelijk de E28. Nog geen jaar eerder lanceerde het merk de S1 Pro, een model dat vooral inzet op dweilprestaties. De drie robotstofzuigers delen bepaalde eigenschappen, maar verschillen op andere punten juist flink. Het is dus de moeite waard om die verschillen en overeenkomsten naast elkaar te zetten. Zeker als je overweegt een van deze autonome, dweilende modellen in huis te halen. Een interessante concurrent is bovendien Dreame L50 Pro Ultra.

Eufy Omni E25 vs. Eufy Omni E28

De Eufy Omni E25 beschikt over een indrukwekkende zuigkracht van 20.000 Pa. Het HydroJet-dweilsysteem reinigt actief met neerwaartse druk en reinigt zichzelf tussendoor. De DuoSpiral-borstels voorkomen dat haren vastdraaien, terwijl de uitschuifbare CornerRover-arm randen en hoeken beter meepakt. Dankzij het AI See-systeem met RGB-camera herkent de robot honderden objecten en rijdt hij daar netjes omheen. Het Omni-basisstation neemt het meeste werk uit handen: het leegt, reinigt, vult en droogt de robot automatisch en voegt schoonmaakmiddel toe. Zo blijft de E25 wekenlang zonder omkijken schoonmaken.

De Eufy Omni E28 is technisch vrijwel identiek aan de E25. Je krijgt dezelfde krachtige zuigfunctie, hetzelfde dweilsysteem, dezelfde slimme arm en obstakelherkenning. Het verschil zit in de toevoeging van een afneembare, draagbare dieptereiniger. Daarmee kun je ook handmatig moeilijk bereikbare plekken reinigen, zoals traptreden of bankkussens. Ook bij de E28 zorgt het uitgebreide Omni-basisstation voor een grotendeels onderhoudsvrij gebruik.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Eufy Omni E25 vs. Eufy Omni S1 Pro

Daartegenover staat de Eufy Omni S1 Pro, die zich juist richt op een geavanceerde dweilervaring. Het Always Clean Mop-systeem maakt gebruik van een continu roterende dweilrol die zichzelf schoonhoudt (net als bij de E25 en E28) en die met één kilo neerwaartse druk stevig over de vloer gaat. De zuigkracht ligt met 8.000 Pa wel een stuk lager dan bij die twee modellen. Door het slanke, lage ontwerp komt de S1 Pro makkelijker onder meubels. Dat is mede te danken aan de geïntegreerde 3D MatrixEye--obstakelvermijding, die binoculair infrarood en een camera combineert voor nauwkeurige navigatie zonder LiDAR-toren (zoals op een Dreame).

Alle drie modellen maken gebruik van het Omni-basisstation, dat automatisch leegt, reinigt, vult en droogt. Welke je kiest, hangt af van je prioriteiten: de E25 biedt maximale zuigkracht en pakt randen en hoeken goed mee, de E28 voegt daar een draagbare dieptereiniger aan toe, en de S1 Pro blinkt uit in dweilen en wendbaarheid. Extra hygiëne krijg je bij de S1 Pro bovendien via Eco-Clean: een ozonreinigingssysteem in het basisstation dat het water zuivert.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Praktisch ontwerp

Het ontwerp van de Eufy Omni E25 is niet alleen gestroomlijnd, maar ook. Bovenop zitten twee knoppen waarmee je de robotstofzuiger activeert of naar de basis stuurt. Haal je de glanzende plastic kap eraf, dan krijg je toegang tot de uitneembare stofbak en afneembare watercontainer. Aangezien het basisstation deze zelf respectievelijk leegt en vult, heb je er weinig omkijken naar. Maar mocht er iets misgaan, of wil je de bakken even schoonmaken omdat je dat prettig vindt, dan kun je er dus moeiteloos bij.

Voorop zitten de camera en een led-lamp, zodat de robot ook in donker ziet waar hij heen moet. Onderop zit de uitschuifbare robotarm, samen met een antihaarborstel en de dweilrol. Die draait 180 keer per minuut en is 29 centimeter lang. Ook is daar een schraper gepositioneerd die het vuil van de rol haalt. Na controle van de waterbak zien we inderdaad dat er wat vuil in zit, dat helaas niet helemaal door het basisstation opgezogen wordt. Daarom is het handig om die bak zo nu en dan zelf even grondig schoon te maken, om nare geurtjes te voorkomen.

Installeren en go

De installatie van de Eufy Omni E25 is zo gebeurd. Je bent even bezig met uitpakken en alles een plek geven, maar het koppelen aan de – hier en daar wat knullig vertaalde – app verloopt snel. Na de eerste schoonmaakronde verschijnt er een gedetailleerde kaart van je woning. Je kunt meerdere kaarten maken voor verschillende verdiepingen, en wisselen tussen een 2D- en 3D-weergave. Binnen de app stel je no-go-zones in, markeer je zones zoals een vloerkleed, en geef je per kamer of ruimte nauwkeurige instructies.

Zodra de E25 aan het werk gaat, valt één ding op: hij lijkt soms wel dronken. Dit valt vooral op wanneer hij langs een muur rijdt. In plaats van een rechte lijn aan te houden maakt hij constant schijnbewegingen. De robot neemt een korte bocht richting de muur, wil niet botsen, rijdt terug en herhaalt dit gedrag totdat hij de hele muur heeft afgerond met datzelfde wiebelige patroon. Waarom hij dit doet, is onduidelijk. Opvallend is dat dit gedrag alleen optreedt bij muren en meubels. In open ruimtes rijdt de E25 namelijk wél strak in rechte lijnen.

Stofzuigprestaties en navigatie

Met een zuigkracht van 20.000 Pa – gelijk aan die van de veel duurdere Dreame X50 Pro – laat de Eufy Omni E25 nauwelijks iets liggen. Het maakt daarbij niet uit of het een tapijt of harde vloer betreft. Toch merkten we dat hij op een vloerkleed af en toe wat haren mist, maar daar hebben duurdere modellen ook last van. Qua geluidsniveau is de E25 niet storend aanwezig. Je hoort hem duidelijk werken, maar het is prima uit te houden als je thuis bent terwijl hij z'n ronde doet.

Omdat de Eufy Omni E25 geen LiDAR heeft, mist hij wat precisie in het inschatten van zijn omgeving. De camera geeft voldoende overzicht om botsingen grotendeels te voorkomen, maar het navigeren verloopt soms iets te voorzichtig. Daardoor stuurt hij nét te vroeg bij of laat hij een klein randje liggen. Het resultaat is dat je soms ziet waar hij wel geweest is en waar niet – bijvoorbeeld doordat er nog wat vuil ligt of de vloer op een plek droog is gebleven.

Dweilt goed, maar…

Vooral dat laatste is opvallend. Hoewel de Eufy Omni E25 de vloer netjes achterlaat, zie je altijd precies waar hij wel en niet geweest is. Dat komt door de dweilrol onderop. Die doet zijn werk goed, schraapt zichzelf schoon en drukt stevig op de vloer om ook hardnekkigere vlekken aan te pakken. Maar omdat hij niet naar buiten kan draaien – iets wat de Dreame L50 Pro wél kan – mis je altijd een deel van de vloer. We hebben dat met een foto vastgelegd ter illustratie. Het is iets om rekening mee te houden.

Tot slot het basisstation. Dat is compact en oogt modern, maar vraagt wel om een plek die een beetje centraal ligt in huis. De transparante waterbakken geven het station een eigen uitstraling, al zie je daardoor ook duidelijk het verdampte water op de bovenkant zitten. Dat maakt het geheel soms wat rommelig. Jammer is ook dat Eufy een eigen zeepsysteem gebruikt, waardoor je niet je eigen schoonmaakmiddel kunt toevoegen. Verder valt op dat het station zelf snel vies wordt op de plek waar het de stofopvangbak voor je leegt.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Eufy Omni E25 kopen?

De Eufy Omni E25 is een ambitieuze middenklasser met opvallende specificaties: een zuigkracht van 20.000 Pa en een basisstation dat het legen, bijvullen en schoonmaken grotendeels uit handen neemt. Functies als een CornerRover-arm en AI-objectherkenning zorgen voor een premium ervaring, op budget.

Helaas heeft het apparaat wel te kampen met wat navigatieproblemen. Vooral langs muren maakt de E25 rare schijnbewegingen, alsof hij constant kleine bochtjes maakt om niet te dicht bij de rand te komen. Dit 'dronken' patroon vertraagt niet alleen het schoonmaken, maar zorgt er ook voor dat smalle stroken langs de wanden soms worden overgeslagen. In open ruimtes rijdt hij wél strak in rechte banen, wat het verschil nog opvallender maakt.

De dweilfunctie is degelijk, maar weet de randen vaak niet goed mee te nemen. Dat heeft alles te maken met de dweilrol onderop: die kan niet naar buiten draaien, waardoor hij standaard een smalle strook langs de rand mist. Ook rijdt het systeem op sommige plekken zó voorzichtig, dat delen van de vloer simpelweg worden overgeslagen. Een ander nadeel is dat je vastzit aan Eufy's eigen zeepsysteem.

Hoewel het basisstation veel onderhoud uit handen neemt, spelen dergelijke minpunten wel mee. Maar eerlijk is eerlijk: dit systeem kost minder dan veel concurrenten, terwijl het toch zeer scherpe specificaties biedt. De Dreame L50 Pro is iets duurder, maar zou zomaar de meerprijs waard kunnen zijn.

Op zoek naar slimme verlichting die méér doet dan alleen een kamer verlichten? De nieuwe Philips Hue Play wall washer projecteert kleurrijke lichteffecten op je muur en tilt sfeer naar een hoger niveau, ideaal voor films, muziek en ontspannen avondjes.

Een lege muur is vaak gewoon… nou ja, leeg. Praktisch misschien, maar niet echt spannend. Daar wil Philips Hue met de nieuwe Play wall washer iets aan veranderen. Deze compacte designlamp projecteert een kleurrijk lichtspel op je wand, waarmee je in één beweging sfeer aan je kamer toevoegt. Van subtiele achtergrondverlichting tot passende effecten tijdens een film of game, de wall washer is verrassend veelzijdig.

©Philips

Lavalamp 2.0: licht dat meer doet dan verlichten

De Philips Play wall washer is ontworpen om je muren tot leven te brengen. Dankzij een nieuwe techniek, ColorCast genaamd, ontstaan vloeiende kleurverlopen die echt iets doen met de ruimte. Het licht voelt rijk en dynamisch aan, alsof je muur zelf begint te ademen. Sluit je de lamp aan op je Hue-entertainmentsysteem, dan reageert het licht bovendien op wat je kijkt of luistert – of dat nu een film is, een game of je favoriete playlist.

Ook lezen: Review Philips Hue Play Gradient Lightstrip - duur, maar wel leuk

Je bepaalt zelf hoe groot het projectiegebied moet zijn: zet je de lamp dichter bij de muur, dan krijg je een strakke lichtbundel; plaats je hem verder weg, dan spreidt het effect zich breder uit. Via de Hue-app stel je alles eenvoudig in, inclusief richting, helderheid en de snelheid waarmee de kleuren worden afgewisseld.

©Philips

Designlamp met een slimme binnenkant

Wat meteen opvalt, is dat de lamp zelf geen aandacht opeist. De behuizing is strak, mat en gemaakt van aluminium – geen plastic spul dus. In zwart of wit past hij moeiteloos in een modern interieur. Het projectievenster is transparant en subtiel, zodat het vooral het licht is dat de show steelt. Daardoor ervaar je de wall washer meer als een designobject dan als tech-gadget.

De lamp werkt naadloos samen met het Hue-ecosysteem. Of je nu gebruikmaakt van een afstandsbediening, je smartphone of je stem via Siri, Alexa of Google Assistant, alles werkt zoals je mag verwachten van Hue. De wall washer is bovendien volledig compatibel met accessoires zoals de Hue HDMI Sync Box en de desktop-apps voor pc en tv.

Niet goedkoop, wel doordacht

Met een prijs van 199,99 euro (en 349 euro voor een 2-pack) voor een enkele lamp is de wall washer duidelijk bedoeld als luxe toevoeging, niet als basisverlichting. Maar als je van sfeer, detail en controle houdt én je hebt al wat spullen van Philips Hue hangen, dan is dit een opvallend compleet pakket. De combinatie van slim licht, subtiel design en – nou ja, laten we het creatieve vrijheid noemen, maakt deze lamp interessant voor iedereen die meer uit z'n lege muren wil halen.

Meer informatie is te vinden op de site van Philips Hue.