De meeste digitale camera's voegen bij het maken van een foto per afbeelding extra informatie toe. Die extra gegevens zijn bekend onder de naam EXIF. De EXIF-gegevens bevatten een schat aan informatie, als je tenminste weet hoe je ze moet lezen.

Vrijwel elke zichzelf respecterende digitale camera - inclusief smartphones - voegen extra data toe aan elke gemaakte foto. Het betreft hier allerlei informatie betreffende bijvoorbeeld belichting, sluitertijd, cameratype, instellingen enzovoort. Deze metadata staat bekend onder de naam EXIF (EXchangable Image File Format). De gegevens zijn erg handig om achteraf eens te bekijken waarom een foto nu mislukt is, of juist een geweldige kwaliteit heeft. Met name interessant voor als je eens aan het experimenteren slaat met instellingen; zo kan je achteraf altijd precies zien wat je ook alweer had ingesteld. Beschikt jouw camera toevallig ook nog over een GPS-ontvanger, dan worden ook de locatiegegevens van de foto (of in ieder geval de positie van de camera) opgeslagen. Ideaal om te achterhalen waar een bepaalde foto ook alweer gemaakt was.

Uitlezen

Voor het uitlezen van de EXIF-gegevens kan je een gratis programma als IrfanView gebruiken. Dat is een soort Zwitsers zakmes voor alles wat met afbeeldingen te maken heeft. Tevens is er een Nederlandse taalmodule beschikbaar, dus de software spreekt desgewenst in je moerstaal. Open een gemaakte foto in IrfanView en klik in het menu Afbeelding op Informatie. In het daarop geopende venster klik je vervolgens op de knop EXIF info. Je ziet vervolgens zeer uitgebreide informatie over de foto. Welke gegevens je precies aantreft is enigszins afhankelijk van merk en type camera. In het voorbeeld hiernaast zien we onder meer dat een ISO-waarde van 1000 is gebruikt in combinatie met een sluitertijd van 1/400ste seconde.

©PXimport

Ter lering, bijvoorbeeld

Verder zie je het gebruikte diafragma, datum en tijdstip van de opname en de naam van de fotograaf. Dat laatste trucje werkt alleen als je die naam op de camera hebt ingevoerd. Wil je de gegevens even op papier bekijken, dan klik je op de knop Copy to clipboard, om het geheel vervolgens in Kladblok of een tekstverwerker te plakken. Door goed te kijken naar met name zaken als sluitertijd, diafragma, al dan niet automatische witbalans enzovoort leer je snel wat er mis is gegaan bij het maken van een foto. Of juist heel goed.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

De tijd dat een screensaver nodig was om je computerscherm te beschermen tegen inbranden, ligt ver achter ons. Vandaag is een screensaver vooral een manier om je computer een persoonlijk tintje te geven. Met een eenvoudige tool verander je je vakantiefilmpjes of familievideo's in een levendige screensaver die je scherm vult zodra de pc even pauze neemt.

Stap 1: Download PUSH VideoWallpaper

Voordat je een video als bureaubladachtergrond instelt, is het verstandig om eerst na te denken over de juiste clips. Voor een opvallend en toch rustig effect werkt een korte video die in een lus draait meestal het best. Met PUSH Video Wallpaper kun je bovendien een afspeellijst maken zodat meerdere clips elkaar automatisch opvolgen. Deze Windows-app is eenvoudig in gebruik en levert de beste resultaten. Je kunt video's afspelen vanaf de harde schijf, maar ook geanimeerde gifs en zelfs YouTube-fragmenten zijn mogelijk. Het programma is niet gratis: een licentie voor persoonlijk gebruik kost 9,95 euro en een thuislicentie voor vijf pc's 14,95 euro. Er is wel een gratis proefversie, waarbij alleen een klein watermerk rechtsonder zichtbaar is.

De eerste stap is het downloaden van PUSH Video Wallpaper (26 MB). Na het binnenhalen installeer je de tool met het bestand VideoWallpaper_setup.exe. Aan het einde van de installatie verschijnt een pop-up met de vraag of je PUSH Video Wallpaper meteen wilt starten en of je de app ook als schermbeveiliging wilt instellen. Vink beide opties aan en klik op Voltooien.

Stap 2: Instellingen

Via het pictogram in het systeemvak kun je met de rechtermuisknop de instellingen openen. Klik bovenaan op het kleine voorbeeldscherm om een afspeellijst samen te stellen. Er staan standaard enkele voorbeeldvideo's klaar. Verwijder die en voeg je eigen filmpjes toe die je als screensaver wilt gebruiken. Ga vervolgens terug naar het tandwieltje en schakel de optie Start with Windows uit. Klik ten slotte op Instellen als schermbeveiliging. De ontwikkelaar gaat ervan uit dat je de tool gebruikt als video-wallpaper. De screensaverfunctie is eigenlijk een extraatje. Door het automatisch opstarten uit te schakelen, gebruik je de app uitsluitend als screensaver en niet als dynamische bureaubladachtergrond.

Stap 3: Als schermbeveiliger instellen

Herstart de pc en ga naar Instellingen / Persoonlijke instellingen / Vergrendelingsscherm / Schermbeveiliging. Hier kun je dan PUSH Video Screen Saver selecteren voor schermbeveiliging.