Bowers & Wilkins onthulde gisteren in London hun nieuwe wireless headphone-lijn. Bestaande uit de in-ears PI3 en PI4, de on-ear PX5 en de over-ear PX7. Met AptX Adaptive-technologie beloofd deze lijn hoogste resolutie bluetooth-streaming aan te kunnen. In dit artikel de eerste indruk over deze nieuwe producten. Daarnaast liet B&W een nieuwe additie zien voor hun Formation line-up. Dit in de vorm van de Formation Flex, Bowers & Wilkins hun versie van een bluetooth-speaker. Volledig te koppelen aan de andere Formation-producten.

Bowers & Wilkins PI3 & PI4

Allereerst de in-ears, beginnend met de PI3. Dit is een klein sportief model met een siliconen nekbank. Hij is erg licht. Je kan er acht uur mee doen en hij is erg snel op te laden via USB-C. Met een quik-charge van een kwartier kan de hoofdtelefoon met dubbele drivers 2 uur mee. De hybride dubbele drivers moeten voor een erg goed geluid zorgen. De PI3 legt het af tegen zijn broer de PI4. De PI4 kan volledig opgeladen 10 uur mee en bezit noise cancelling. Nog een handige feature is dat de muziek pauzeert wanneer je de magnetische dopjes tegen elkaar aan doet.

De in-ear koptelefoons zijn erg handzaam en uitermate geschikt voor sporten of gebruik op het kantoor. De koptelefoons liggen beide erg goed in de nek. Ik zag eerder niet de voordelen van een in-ear draadloze koptelefoon, maar de handzaamheid en handige features als het pauzeren hebben mij doen overtuigen. Je zou kunnen zeggen dat de prijs (€ 199,99 voor de PI3 en € 299,99 voor de PI4) aan de hoge kant ligt. Bowers & Wilkins heeft zich altijd gepositioneerd op het duurdere segment van de markt en de geluidskwaliteit verantwoord dit dan ook. De PI3 wordt in oktober verwacht, de PI4 komt in januari van 2020.

©PXimport

©PXimport

Bowers & Wilkins PX5

De PX5 is een Wireless on-ear hoofdtelefoon met actieve noise cancellation. Het is een erg licht model. Hij weegt zo’n 30 gram minder dan de PX (voorganger) van B&W en dat merk je duidelijk. De PX5 beschikt over 35mm drivers en kan in tegenstelling tot de in-ear headphones een stuk langer mee. De hoofdtelefoon heeft een batterijduur van 25 uur en met de quick-charge functie kan het apparaat drie uur mee. De koptelefoon onderscheid zich door de zes ingebouwde microfoons. Deze zorgen ervoor dat je omgevingsgeluid kan filteren zonder dat je hard gaat praten.

Tijdens de luistersessie kregen we een nummer te horen die was opgenomen in een kerk in New York. Bij sommige headphones lijkt het al snel of het muziek uit de bovenkant van je hoofd komt, bij de PX5 is dit niet het geval. De instrumenten komen goed via de linker- en rechterkant binnen. De stem onderscheid zich duidelijk van de gitaren, bas en drums. De PX5 is bedoeld om mee te nemen in het openbaar vervoer of tijdens lange reizen. Hij is klein en erg ligt. Het feit dat het een on-ear hoofdtelefoon is maakt het echter wel wat minder geschikt voor brildragers zoals mij. Je krijgt al snel hoofdpijn, omdat de cups je bril op je slaap drukken. De PX5 is half oktober te verwachten en zal € 299,99 gaan kosten.

©PXimport

Bowers & Wilkins PX7

Om dat probleem te verhelpen zou je een kijkje kunnen wagen naar de PX7. Dit is de grotere, superieure variant van de PX5 en is het vlaggenschip van deze serie. De PX7 heeft 43mm drivers in plaats van de 35 mm van de PX5. Door de grotere over-ear schelpen wordt het omgevingsgeluid nog beter gefilterd en de soundstage is zeer goed. De PX7 gaat 30 uur mee en is met de quick-charge vijf uur te gebruiken. Wanner je de hoofdtelefoon boven je hoofd houd of de schelpen op tilt wordt het geluid gepauzeerd. Erg handig als je tussendoor even wat wilt vragen. Je kunt zo weer verder met het beluisteren van je muziek. Om nog even het nummer in de kerk aan te halen, met de PX7 kon je het kraken van de kerkvloer zelfs horen. Als je bedraad luisteren prefereert zijn de PX5 en PX7 ook via een 3.5mm jack aan te sluiten op je apparaten. Het vlaggenschip van de serie is ook half oktober te verkrijgen en heeft een kostprijs van € 399,99.

©PXimport

Formation Flex

Naast de hoofdtelefoons liet Bowers & Wilkins hun nieuwe toevoeging aan de Formation-familie zien: een eigen multiroom-audiosysteem. Dit is de Formation Flex. Een bluetooth speaker die ook koppelbaar is in stereo. Dit was een toevoeging die nog miste tijdens de eerste aankondiging van de Formation-serie eerder dit jaar. De Flex kan aangesloten worden op de andere Formation producten zoals de Bar en de Wedge. Het is nu mogelijk om een 5.1 set-up te creëren met de Formation-lijn. Je kan ook twee Flexen koppelen voor een stereo ervaring.

De Flex heeft een 25mm driver voor de hoge frequenties en een 100mm driver unit voor de bass en mid-range. De output is 2x 50W. Daarnaast ondersteund het streaming-platformen als Roon, Apple AirPLay en Spotify. Er is helaas nog geen directe ondersteuning voor bijvoorbeeld Tidal. Dit wil B&W in de toekomst wel ondersteunen. De Flex is afhankelijk van een stroomkabel en kan dus niet worden meegenomen onderweg. De Flex heeft een adviesprijs van € 449,00 en is nu beschikbaar.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.