22 beschrijfbare dvd's beoordeeld. Het zal je maar gebeuren! Heb je je bruiloftsvideo op dvd gebrand, blijkt de film al na een maand niet meer af te spelen! Beschrijfbare dvd's zijn handzaam en je kunt er veel op kwijt, maar met de duurzaamheid ervan lijkt het af en toe treurig gesteld. Hoe zit het werkelijk met de kwaliteit van dvd+r en dvd-r?

"Uit verschillende hoeken hoor je de laatste tijd dat cd-r's onbetrouwbaar zouden zijn. Bij sommige merken zouden de gegevens al na een aantal maanden niet meer te lezen zijn, wat niet handig is als de schijfjes gebruikt worden om belangrijke gegevens op staan; weg vakantiefoto's, weg documenten. Nu de beschrijfbare dvd gepromoot wordt als het perfecte medium om eigengemaakte video's op te slaan, vragen wij ons natuurlijk af of het met de dvd beter gesteld is. En hoe zit het met tussen de merken onderling, is daar kwaliteitsverschil te merken? Is een dure beschrijfbare merk-dvd beter dan een goedkope dvd-recordable die vanaf tien stuks in een 'cakebox' verkocht wordt? Wij kochten van alle in Nederland verkrijgbare beschrijfbare dvd's een aantal exemplaren voor een vergelijkende test. Verschillende standaarden De beschrijfbare dvd is een relatief nieuw medium. Een enkele standaard is er nog niet. Sterker nog: er zijn op dit moment maar liefst drie verschillende standaarden voor beschrijfbare dvd's: dvd-ram, dvd-r en dvd+r. Dvd-ram is de oudste standaard. Deze valt vooral op door zijn cartridgeverpakking, waardoor hij er anders uitziet dan een gewone dvd. Dvd-ram is vanwege zijn uitgebreide foutcorrectie bij uitstek geschikt voor dataopslag. Voor thuisgebruik en dvd-video speelt het formaat echter nauwelijks een rol. Hier wordt de markt gedomineerd door de elkaar beconcurrerende dvd-r en dvd+r-standaarden. Het door Pioneer ontwikkelde dvd-r lijkt qua opbouw het meeste op een traditionele cd-r. Het grootste voordeel van dvd-r is de prijs: dvd-r-schijfjes zijn stukken goedkoper te produceren dan dvd+r. Concurrent Dvd+r werd onder andere ontwikkeld door HP en Philips. Qua opbouw komt de dvd+r heel dicht in de buurt van de normale dvd-schijf. Dit heeft als pluspunt dat deze standaard een goede compatibiliteit met stand-alone dvd-spelers kent. Een ander voordeel is 'lossless linking'. Door deze techniek kunt u meerdere videosessies op verschillende tijdstippen op een dvd+r-schijf branden. Hoewel het er op lijkt dat de dvd+r-technologie de beste papieren in huis heeft, is de strijd nog niet gestreden. Naast de éénmalig beschrijfbare dvd-r en dvd+r schijfjes, zijn er ook herschrijfbare varianten van deze schijfjes op de markt. Deze rewriteables worden aangeduid met de termen dvd-rw en dvd+rw. Omdat rewriteables door hun hogere prijs minder populair zijn dan de recordables nemen we ze in deze test niet mee. Ook het verouderde dvd-ram laten we in deze test buiten beschouwing. Prijsverschillen Het eerste wat bij een rondje dvd-shoppen opvalt, is dat de meeste bekende merken er voor kiezen om de dvd's per stuk of per pak te verkopen. Dit in tegenstelling tot de kleinere merken, die juist alleen in grootverpakkingen leveren. Hoewel de prijs per dvd dan vaak een stuk goedkoper uitvalt, is het prijsverschil met merk-dvd's minder groot wanneer u alsnog losse dvd-doosjes moet aanschaffen om de dvd's in te bewaren. Naast de prijsverschillen binnen de standaarden, bestaan er ook duidelijke prijsverschillen tussen de twee standaarden. Zo zijn schijfjes van het type dvd-r in vergelijking goedkoper dan dvd+r. Toch lijkt het er op dat dvd+r-media de overhand beginnen te krijgen: het aanbod aan dvd-r's is flink gedaald ten opzichte van dvd+r's, , vooral nu een aantal fabrikanten die tot dusver alleen dvd-r-branders uitbrachten overgestapt zijn op dual-formatbranders die met beide standaarden overweg kunnen. Veel van hetzelfde Van alle op de Nederlandse markt verkrijgbare merken die per stuk of per verpakking van maximaal 10 stuks verkrijgbaar zijn, halen we een aantal schijfjes in huis. Voordat we met de branders aan de slag gaan, achterhalen we eerst de herkomst. Hoewel dvd's namelijk onder veel verschillende merknamen op de markt gebracht worden, blijken ze vaak uit dezelfde fabriek te komen. Voor een goede vergelijking is het belangrijk om te weten waar de schijfjes vandaan komen. Dit kunnen we achterhalen aan de hand van de mediacode die tijdens de productie aan elke schijf meegegeven wordt. Om deze code uit te lezen, gebruiken we het freewareprogramma DVD Identifier. Helaas is een strikte mediacode alleen bij de dvd+r uit te lezen; bij de dvd-r-standaard is het bepalen van de herkomst lastiger, omdat fabrikanten daarbij niet verplicht zijn om de schijfjes van een duidelijke code te voorzien. Van de dertien dvd+r-schijfjes in deze test blijken er maar liefst negen afkomstig uit de fabriek van Ricoh. De overige vier komen van Taiyo Yuden (TYG) en MCC (ieder twee stuks). MCC en Taiyo Yuden vinden we ook terug tussen de negen dvd-r-schijfjes. De derde grote speler bij deze standaard is Ritek. Daarnaast zijn er bij de dvd-r-schijfjes een aantal onbekende fabrikantnamen te vinden, zoals EuroDig en SKC. U kunt zelf controleren waar uw dvd+r of dvd-r vandaan komt door een (liefst onbeschreven) schijfje in uw dvd-brander uit te lezen met DVD Identifier (http://dvd.identifier.cdfreaks.com). Inmiddels zijn ook verschillende postorderbedrijven begonnen met het weergeven van de mediacode, zodat u bij het bestellen al weet wat u in huis haalt. Brandgevaar Tijd om de proef op de som te nemen. Om de kwaliteit van de schijfjes te testen, creëren we in ons lab een testopstelling met twee pc's, elk uitgerust met een eigen dvd-brander. In de eerste plaatsen we de Sony DRU-510 , in de ander een Plextor PX 708A. Beide branders zijn zogeheten dual-formatbranders die zowel met dvd-r als dvd+r overweg kunnen. Voor we met de test beginnen, zorgen we ook dat beide branders voorzien zijn van de meest recente firmware. Dit is belangrijk, omdat in de firmware telkens de optimale schrijfstrategieën bijgewerkt worden. Zo weet de brander aan de hand van de mediacode precies hoe een lege dvd-recordable het beste beschreven kan worden. Met verouderde firmware kunt u rekenen op vreemde foutmeldingen en afgebroken brandpogingen. Dus zolang er nieuwe schijfjes op de markt komen is het zaak om de firmware van uw brander up-to-date te houden. Voor het branden zelf maken we op beide machines gebruik van het ImgBurn, dat werkt met de brandfunctionaliteit van Nero Burning ROM (v6.00.023). Met beide dvd-schrijvers branden we in twee schijfjes, waarbij we de door de leverancier gecertificeerde brandsnelheid aanhouden. Ondanks onze firmware-updates, lopen we bij een aantal merken tegen problemen op: zo heeft de Sony-brander problemen met het beschrijven van zowel Emtec als Sentinel terwijl de Plextor zich in een Datasafe-schijfje verslikt. Bij herhaling gaat het wel goed. Opvallend is dat de problemen zich vooral voordoen bij de goedkopere merken: bij de grote merken verloopt alles zonder problemen. Onleesbaar! Het branden van de dvd's is natuurlijk maar de helft van het verhaal: de informatie op de schijven moet ook goed leesbaar zijn. Om de toegankelijkheid van de beschreven dvd's te testen maken we gebruik van een afzonderlijke dvd-romspeler. Dergelijke spelers zijn namelijk een stuk strenger en zien minder snel fouten over het hoofd dan dvd-schrijvers. In onze derde testmachine plaatsen we daarom de Lite_on LTD-166S, opnieuw voorzien van de laatste firmware. Voor de beoordeling van de kwaliteit van weggeschreven data gebruiken we het freewareprogramma Nero CD Speed 2.02 (www.cdspeed2000.com). Het doel van tool is om een dvd op een zo hoog mogelijke snelheid uit te lezen en het resultaat hiervan in een grafiek weer te geven. Het idee hierachter is, dat als er schrijffouten op een dvd zitten, de maximale leessnelheid niet gehaald wordt. In de grafieken vertaalt dit zich in een onregelmatige lijn. De grafieken met uitleg leest u vanaf pagina XX. Overigens is het zaak om bij het uitlezen met CD Speed zo min mogelijk programma's open te hebben. Hoewel de invloed niet dramatisch is, vertekent intensief processor- of hader schijfgebruik de meetresultaten. Wat bij het vergelijken van de verschillende grafieken onmiddellijk opvalt, is dat de mediacode een redelijk goede maatstaf blijkt om de kwaliteit van de dvd te beoordelen. Bij de dvd+r blijken alle schijven met mediacode RICOH-R00-01 precies dezelfde perfecte curve te laten zien, terwijl de RICOH-R01-02 schijfjes juist altijd zwakke plekken aan het einde vertonen. Ook de Taiyo Yuden-schijfjes presteren optimaal, terwijl de MCC-schijfjes die door de Sony gebrand zijn wat minder goed presteren dan die door de Plextor gebrand zijn; in dit geval is de Sony-firmware duidelijk de schuldige. Afgezien van één Traxdata-dvd, kunnen de data alle dvd's teruggelezen worden. Bij de dvd-r-schijfjes is het beeld minder positief. Van maar liefst drie van de negen merken - Emtec, Sentinel en Princo, allemaal van de kleinere onbekende fabrieken - kunnen er één of meerdere schijfjes al gelijk na het branden niet meer uitgelezen worden. Bij de dvd-r's van Nashua valt op dat de schijfjes uit twee verschillende fabrieken afkomstig zijn; de schijfjes mét opdruk zijn uitstekend uit te lezen, de blanco schijfjes niet. De schijfjes uit de fabrieken van Ritek, MCC en Taiyo Yuden presteren bij het dvd-r-formaat het best. Conclusie Een belangrijke conclusie is dat een merknamen alleen geen goede indicatie vormt voor de kwaliteit van een beschrijfbare dvd; deze kwaliteit hangt in de eerste plaats af van de fabriek waar het schijfje geproduceerd is. Aangezien zelfs de grote merken nogal eens van leverancier veranderen, kunt u het beste zelf controleren waar u mee van doen hebt, of inslaan bij een winkel die de moeite neemt de mediacode vooraf te controleren. Toch blijkt uit onze test wel dat de grotere merken over het algemeen kiezen voor kwalitatief betere fabrieken en dat we de meeste problemen juist met de onbekende goedkope merken tegenkomen, met Datasafe als positieve uitzondering op deze regel. Daarnaast blijken dvd's uit sommige fabrieken (MCC en Ritek) op de ene brander beter te presteren dan op de andere brander. Het is daarom verstandig om eerst wat te experimenteren met verschillende mediacodes voordat u grote hoeveelheden van een bepaald type koopt. Echte afraders zijn in ieder geval de dvd-r-schijven van Emtec, Sentinel en Princo: deze blijken al direct na het branden onleesbaar voor onze referentiespeler *** Kader Wordt vervolgd Natuurlijk zijn we niet alleen ge'nteresseerd in hoe de schijfjes nu presteren, maar ook hoe ze over enkele maanden hun werk nog doen. Daarom verdelen we de geteste dvd-schijfjes in twee stapels. De ene stapel leggen we, netjes in hun doosje, in de kast. De andere stapel leggen we open en bloot op de vensterbank om ze volop aan zonlicht en stof bloot te stellen. Over drie maanden zullen we alle metingen nog eens herhalen en kijken of de kwaliteit van de dvd-media schrikbarend afneemt, of dat blijkt dat ze wel tegen een stootje kunnen. In PCM 5 leest u het resultaat ***/kader ***kader (4e pagina, boven de eerste grafieken) Hoe werkt cd-speed De freewaretool Nero CD Speed biedt de mogelijkheid om een aantal aspecten van gebrande cd- of dvd-recordables en -rewritables te testen. Eén van deze aspecten is de kwaliteit van de schijf. Dit gebeurt op een vrij eenvoudige manier: CD Speed probeert de schijf op een zo hoog mogelijke snelheid uit te lezen. Bij een perfecte schijf zal deze snelheid dus geheel afhankelijk zijn van de cd- of dvd-rom-speler. In de grafiek vertaalt dit zich in een perfecte rechte groene lijn (clv: de constant lineaire snelheid) en een mooie gele curve (cav: de constante hoeksnelheid). Zodra er fysieke problemen met de schijf zijn en de speler moeite heeft met het uitlezen, dan zal de speler de snelheid aanpassen om de schijf toch goed uit te kunnen lezen. De ernst van de fout op het medium kan dus vrijwel direct worden afgelezen aan de leessnelheid. Zolang CD Speed de test succesvol afsluit valt een cd- of dvd-recordable te gebruiken. Veel leesfouten zijn wel een indicatie dat de gegevens binnen niet al te lange tijd niet meer leesbaar kunnen zijn. ***/kader "

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.