ID.nl logo
Fietsstoel, bakfiets of fietskar: zo neem je je kinderen (veilig!) mee op de fiets
© Татьяна Кутина - stock.adobe.com
Mobiliteit

Fietsstoel, bakfiets of fietskar: zo neem je je kinderen (veilig!) mee op de fiets

Heb je kinderen? Om ze naar school, de opvang of de sportclub te brengen kun je natuurlijk de auto pakken, maar vaak kan het net zo gemakkelijk op de fiets. ID.nl praat je bij over kinderen vervoeren in een fietsstoeltje, fietskar en bakfiets en legt uit hoe je dat op een zo veilig mogelijke manier doet.

In dit artikel kijken we naar manieren waarop je (kleine) kinderen veilig kunt vervoeren met de fiets. We leggen uit waar je op moet letten als je een fietsstoeltje wilt gebruiken | Hoe je kinderen veilig meeneemt in een bakfiets | Wat aandachtspunten zijn bij fietskarren.

Lees ook: Veilig fietsen op een bakfiets doe je zo


Eén of twee fietsstoeltje aanschaffen is veruit de goedkoopste oplossing en zal voor veel ouders prima volstaan. Wil je qua vervoer echter meer flexibiliteit hebben (of heb je een groot gezin) dan is de aanschaf van een bakfiets of fietskar aanlokkelijk. Besef echter wel dat je hiervoor stevig in de buidel moet tasten en ook thuis genoeg stallingsruimte moet hebben. Om de keuze wellicht iets eenvoudiger te maken, geeft ID.nl in dit artikel meer informatie over alle drie de mogelijkheden.

Fietsstoeltjes

Kinderen vanaf 9 maanden tot ongeveer 2 jaar zitten meestal in een stoeltje voor op de fiets. Dit heeft als voordeel dat je je kindje heel de tijd in de gaten kunt houden. Er zijn echter ook nadelen: bij een botsing vangt de peuter de eerste klap op en dat kan vervelend uitpakken. Voorzichtigheid is dus geboden. Een ander nadeel van voor op zitten is dat de fiets minder handelbaar wordt, doordat het stoeltje de bewegingsvrijheid van de fietser belemmerd. Het is daarom verstandig om het zadel wat lager te zetten, zodat je sneller een voet aan de grond kunt zetten of kunt afstappen. De zogenaamde moederfietsen of familybikes hebben meer afstand tussen het zadel en het kinderzitje. Hierdoor ontstaat er meer ruimte om de trappers rond te laten gaan en om op- en af te stappen.

Als het kind groter wordt, is het tijd om over te schakelen naar een zitje achterop. Zorg voor een stevig stoeltje met in elk geval voetsteunen, een goede pasvorm en een kindbestendige veiligheidsgordel. Ondeugdelijke fietsstoeltjes worden tegenwoordig nog steeds aangeboden. In combinatie met de kinderlijke ontdekkingsdrang kunnen zij een gevaar opleveren. Controleer regelmatig de jasbeschermers en de bevestigingspunten van het fietsstoeltje. Tip: monteer altijd een standaard met een dubbele poot, de fiets staat dan veel stabieler. Dat maakt het makkelijker (en veiliger) om het kindje in en uit het stoeltje te tillen.

©Dmytro Titov - stock.adobe.com

Aan welke veiligheidseisen moeten fietsstoeltjes voldoen?

Voor fietsstoeltjes bestaat er een Europese norm (EN14344). In deze norm zijn de volgende veiligheidseisen opgenomen:
• Fietsstoeltjes moeten voorzien zijn van een spaakafscherming. Wanneer deze afscherming ontoereikend is, moet er een jasbeschermer bij het fietsstoeltje worden geleverd.
• Fietsstoeltjes aan het stuur mogen alleen nog maar tussen de berijder en het stuur worden bevestigd en niet meer aan de voorzijde van het stuur.
• Fietsstoeltjes voorop mogen niet enkel aan het stuur worden gehangen maar alleen in combinatie met een extra bevestiging aan de stuurpen of het frame.
• Fietszitjes achter op de fiets moeten beschikken over een hoge rugleuning en stoeltjes op de bagagedrager moeten een extra bevestiging aan het frame van de fiets hebben.
• Gebruik van een gordel in het fietsstoeltje is verplicht.


Bakfiets

Kinderen vinden het te gek om in de bakfiets te zitten, maar toch schuilen er ook gevaren in het vervoer per bakfiets. Aangezien de kinderen zelf in de bak klimmen, is de kans groot dat de gordels vergeten worden. Daarnaast worden de zijwielen dikwijls niet afgeschermd, waardoor er een handje tussen de spaken zou kunnen komen.

Veilig vervoer per bakfiets begint met de aanschaf van de bakfiets. Kies liever voor een merkbakfiets dan voor een prijsknaller uit een reclamefolder. Bedenk ook goed of je een bakfiets met twee of met drie wielen wilt. Een belangrijk verschil tussen deze twee uitvoeringen is de stabiliteit. Bij het rechtdoor fietsen zijn de bakfietsen met drie wielen het meest stabiel, zeker als de kinderen niet stil zitten. Het nemen van bochten gaat echter veel soepeler met een bakfiets op twee wielen. Bovendien zijn deze bakfietsen minder breed, waardoor ze thuis makkelijke te stallen zijn en op het fietspad minder plaats innemen.

Lees ook: Hoeveel kinderen passen er in een bakfiets?

©pikselstock - stock.adobe.com

Kinderen mee in de bakfiets? Hier moet je op letten

• Alle zitplaatsen moeten met gordels zijn uitgerust.
• Haast is een slechte raadgever: doe ook bij tijdnood altijd de kinderen in de gordels.
• Zorg voor reflectoren aan de zijkant van de bak en verlichting aan de voor- en achterkant.
• De bakfiets moet een goede parkeerrem hebben.
• Aan de bak mogen geen scherpe hoeken en randen zitten.
• De spaakwielen moeten afgeschermd zijn, zodat een kind niet met zijn vingers tussen de spaken kan komen.
• Een goede antislipmat of vloer in de bak voorkomt glijpartijen.


Fietskar

Volgens een onderzoek van de Duits ADAC is een kar achter de fiets een van de meest veilige manieren om kinderen te vervoeren. Daarnaast vinden kinderen het vervoer per kar meestal leuk en biedt de fietskar meer bewegingsruimte dan een fietsstoeltje. Bij slecht weer kan de fietskar ook afgesloten worden, waardoor de kinderen droog blijven.

Kies bij de aanschaf altijd voor een gerenommeerd merk en voor een fietskar met een strakke, stabiele bodem. Er zijn nogal wat prijsstunters die fietskarren met een slappe nylon bodem aanbieden. Deze goedkope karren zijn niet alleen minder stabiel, maar ook minder veilig. Ook belangrijk: een felle kleur en een veiligheidsvlaggetje op de kar vergroten de zichtbaarheid in het verkeer.

©Olleg1 - stock.adobe.com

Waar je op moet letten als je een fietskar gebruikt

• De spaken van de fietskar moeten afgeschermd zijn.
• Zorg dat de fietskar goed zichtbaar is in het verkeer.
• De fietskar moet naast de koppeling nog een extra bevestiging aan de fiets hebben, meestal in de vorm van een riempje.
• Een fiets met fietskar is zwaarder dan alleen een gewone fiets. Hierdoor gaat het opstarten langzamer en is de remweg langer.
• Controleer de fietskar regelmatig op gebreken. Kijk vooral naar de koppeling en controleer of de extra zekering van de koppeling nog goed is.
• Plaats een spiegel op het stuur waarmee je de fietskar en je kinderen in de gaten kunt houden.
• Neem geen obstakels zoals een stoeprand met de fietskar. De kar kan dan omkiepen.|
• Wil je een autostoeltje of babyschaal in de fietskar bevestigen? Doe dat dan alleen met een daarvoor geschikte bevestigingsset.
• Zet de kinderen altijd in de gordels!


▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.