De nieuwe elektrische Hyundai Ioniq 6 schreeuwt om aandacht in het verkeer. Zijn gestroomlijnde design trekt veel nieuwsgierige blikken. Hyundai heeft het opvallende design echter met een doel gecreëerd. Want des te lager de luchtweerstand, des te beter het energieverbruik. We gingen een dagje op pad met de Hyundai Ioniq 6 met de grootste 77,4 kWh-accu. Is deze auto een gevaar voor de Tesla Model 3?

Eerst even een rondje om de Hyundai Ioniq 6

Wat een bijzondere verschijning is de Hyundai Ioniq 6! Compleet anders dan de hoekige, hoge en ietwat lompe retro-koets van de Ioniq 5. Je vindt het design van de ‘6’ geweldig of spuuglelijk, een tussenweg is er simpelweg niet. Zijn vormen doen een beetje denken aan die van de klassieke Citroën DS, alias de Snoek. Alsof hij door de wind is gevormd.

En dat is ook precies waarom de Hyundai Ioniq 6 er uitziet zoals hij er uitziet: zijn wieg stond in de windtunnel. In deze laboratoriumsfeer hebben de ontwerpers een zo laag mogelijke luchtweerstand nagestreefd. Want hoe gladder de carrosserie, des te lager het energieverbruik, zo luidt de theorie. Het resultaat is een zeer eerbiedwaardige Cw-waarde van 0,21. Net geen recordresultaat – dat staat met 0,202 op naam van de Mercedes EQS – maar het komt heel dicht in de buurt.

Doordat de stroomlijn prioriteit kreeg, hadden de ontwerpers weinig speelruimte voor creatieve uitspattingen. Alles moest glad aan de Hyundai Ioniq 6, zelfs de Hyundai-logo’s zijn zo plat mogelijk in het plaatwerk gelegd. In de stompe neus zijn lamellen verwerkt die automatisch openen als de techniek om koelende lucht verlegen zit. De achterklep heeft niet één, maar zelfs twee spoilers om de rijwind optimaal te manipuleren – en laten de Ioniq 6 er haast uitzien als een Porsche. Zelfs in de wielkuipranden zijn luchtgeleiders verwerkt, de deurgrepen liggen glad in het plaatwerk verzonken.

Tegen meerprijs is de Ioniq 6 te bestellen met kleine, aerodynamische cameraspiegels, die het blikveld naar achteren via displays in de buitenste 'oren' van het dashboard weergeven. Maar bespaar je de 1.400 euro die deze cameraspiegels kosten, je gaat dit systeem al heel gauw haten. De displays zitten op een rare plaats en het kijkt simpelweg heel ‘onnatuurlijk’. Ondanks de (beperkte) aerodynamische winst, zijn cameraspiegels op dit moment geen overtuigend alternatief voor traditionele buitenspiegels.

Het interieur van de Hyundai Ioniq 6 is veel minder futuristisch vormgegeven dan de carrosserie. Is ook helemaal nergens voor nodig: een fantasierijke vormgeving gaat in de regel niet hand-in-hand met functionaliteit en gebruiksvriendelijkheid. Het instrumentarium en centrale bedieningsscherm – beide in grootformaat – komen rechtstreeks uit de Hyundai Ioniq 5. Je moet een liefhebber zijn van de witte achtergrond, maar de indeling van de schermen is erg overzichtelijk en je leert jezelf algauw de weg door het menu.

De gestroomlijnde vormgeving van de carrosserie brengt een lage, aflopende daklijn met zich mee. Dat is doorgaans ongunstig voor de binnenruimte. Voorin zit je echter prinsheerlijk: je hebt in alle richtingen meer dan voldoende ruimte. Maar ook achterin zit je prima, al zullen lange mensen met een weelderige haardos al snel in aanraking komen met de hemelbekleding.

De kofferruimte is lang en voldoende breed, maar door de aflopende achterkant ook erg laag. Er past 401 liter bagage in. Afhankelijk van de aandrijvingsvariant die je kiest – achter- of vierwielaandrijving – past er in de ‘frunk’ voorin nog 45 tot 12 liter. Als de kofferbak vol is, kun je daar mooi je laadkabel in kwijt.

Standaard mag de Ioniq 6 een aanhangwagen van 750 kilo trekken. Kies je voor de versie met het grote 77,4 kWh-accupakket, dan bedraagt het maximum trekgewicht 1.500 kilo. Precies het verschil om de caravan al dan niet op Marktplaats te moeten zetten. 

Wat kost de Ioniq 6 en wat heeft hij voor die prijs allemaal te bieden?

De goedkoopste manier om de Hyundai Ioniq 6 te rijden, kost je als particulier 45.895 euro. Exclusief de afleveringskosten zit de zogenaamde fiscale waarde van deze uitvoering (Style met 53kWh-accu) nog nét onder de 45.000 euro, zodat je als particuliere koper of in de private lease in aanmerking komt voor de Subsidie Elektrische Personenauto Particulieren (SEPP). Dan heb je een Ioniq 6 met een vermogen van 111 kW (151 pk). De accu van 53 kWh is goed voor een range van 429 kilometer (volgens WLTP-normering). Gaat je voorkeur uit naar de versie met 77,4kWh-accu, dan ligt de instapprijs op 50.895 euro. Dat is ver boven de SEPP-grens.

Standaard heeft de Ioniq 6 achterwielaandrijving, maar de versie met grote accu kan ook worden besteld met twee elektromotoren, die elk afzonderlijk voor de aandrijving van één as zorgen. Samen brengen ze een vermogen van 239 kW (325 pk) over op het wegdek. Vanuit stilstand accelereert de Ioniq AWD met 77,4kWh-accu in 5,1 seconden naar 100 km/u. De kleine-accuversie met alleen achterwielaandrijving haalt een vermogen van 168 kW (229 pk) uit zijn enkele elektromotor. Goed voor een 0-100-sprint in 7,4 tellen.

Onze testauto is uitgevoerd als Connect. Die zit tussen de Style (alleen 53 kWh) en de meest compleet uitgevoerde Lounge in. De Connect heeft standaard een waterpomp met batterijverwarming en preconditioning van het interieur. Ook zitten er standaard ledkoplampen met automatisch grootlicht op, evenals stoel- en stuurverwarming, privacyglass achter en elektronische rijhulpsystemen. zoals een automatische rijstrookwisselassistent, een noodremassistent met detectie van kruisend verkeer en een rijhulp die een mogelijke aanrijding met verkeer in de blinde hoek voorkomt. Onze testauto heeft een prijs van 59.395 euro. 

De accutechniek en aandrijflijn van de Ioniq 6 nader onder de loep

De onderhuidse technologie van de Ioniq 6 werd eerder toegepast in de Hyundai Ioniq 5 en Kia EV6. Binnen de prijsrange waarin de Ioniq 6 opereert, is het hoogspanningssysteem van 800 volt echter nog steeds uniek. Voordeel van deze techniek is het hoge snellaadvermogen, dat een piekwaarde van 350 kW bereikt. Ook daar kunnen maar weinig (duurdere) elektrische auto’s aan tippen, laat staan de belangrijkste concurrentie.

Van 10 tot 80 procent opladen neemt slechts 18 minuten in beslag. Dat is naar de huidige maatstaven ontzettend snel. Koppel je de Ioniq 6 aan een publieke laadpaal met een maximum laadvermogen van 11 kW, dan duurt het met het 53kWh-accupakket 5,5 uur om de stroomreserves aan te vullen. In geval van de versie met 77,4kWh-accu neemt dat iets meer dan 7 uur in beslag.

Hyundai maakt gebruik van een lithium-ion polymeer-accusysteem. De batterijmodules – bij het 77,4kWh-pakket zijn dat er 32 stuks in totaal – zijn in de vloer van de auto verwerkt. Op die manier slokken ze de minste interieurruimte op. Doordat de hoogte van de batterijmodules (13 cm) bepalend is voor de dikte van het platform, zit je in de Ioniq 6 wel iets hoger dan je zou verwachten in een middenklasse sedan. In de auto is de vloer echter geheel vlak, en wordt de voetenruimte niet belemmerd door een hinderlijke transmissietunnel. Een versnellingsbak heeft de Ioniq 6 immers niet. 

En hoe bevalt de Hyundai Ioniq 6 in de praktijk?

Goed. Heel goed zelfs. Dat wil zeggen: nadat we via de centrale display de waarschuwing voor snelheidsoverschrijding hebben uitgezet. Die bepaalt zijn oordeel op basis van de snelheidsborden boven en naast de weg, en slaat hinderlijk alarm zodra je maar enkele kilometers boven die snelheid uitkomt. Met een paar handelingen op het centrale scherm is het waarschuwingssysteem buiten werking gesteld, maar dat moet je wel elke keer doen als je de auto opnieuw opstart. Veiligheid (en sterren voor de EuroNCAP-veiligheidstest) voor alles!

Een systeem dat wél uitstekend werkt, is de autonome rijbaanassistentie, waarbij de techniek je een aanzienlijk deel van het stuurwerk uit handen neemt. Dat werkt geweldig, de auto volgt de wegbelijning zeer nauwkeurig en met mooie vloeiende stuurbewegingen. Ook kun je de mate van regenererende remwerking heel gemakkelijk met de flippers achter het stuur instellen. 'One-pedal driving', waarbij je het rempedaal van de auto niet hoeft te gebruiken om geheel tot stilstand te komen, is op de Hyundai Ioniq 6 een zeer effectieve manier om bij afremmen energie terug te winnen.

Zoals gezegd: het interieur maakt een veel minder futuristische indruk dan het exterieur. Onze testauto is zowel vanbuiten als vanbinnen zwart, wat nog wat meer afbreuk doet aan de feestvreugde. Een kwestie van smaak, uiteraard. Als alternatief is lichtgrijze bekleding verkrijgbaar.

Met een draaischakelaar op een staafje rechts aan de stuurkolom kies je de rijrichting. Met de draaiknop links op het stuur kies je het rijprogramma: Eco, Normal of Sport. Daarbij zie je de indeling van het digitale instrumentarium ook veranderen. Sport betekent dat het maximum vermogen en koppel meteen beschikbaar zijn; de kleinste beweging van het acceleratiepedaal en je schiet af richting horizon. In Normal en Eco is de sprintkracht gemakkelijker te doseren, wat de Ioniq 6 een prettiger rijdende auto maakt.

Het verschil ten opzichte van de Ioniq 5 is opvallend: Hyundai heeft voor de ‘6’ een duidelijk steviger afstemming van de vering en schokdemping gekozen. Daarbij gaat het echter veel te ver gaat om de auto een pure sportsedan te noemen. Een rustige rijstijl past de auto uitstekend.

Dan wordt het voordeel van de gestroomlijnde vormgeving bovendien ten volle benut. Ter vergelijking: Hyundai geeft voor de Ioniq 5 met 77,4kWh-accu, vierwielaandrijving en 20-inch wielen een energieverbruik op van 19,1 kWh/100 km. Volgens de boekjes verbruikt de Ioniq 6 met precies dezelfde technologie en 20-inch wielen gemiddeld 16,9 kWh over 100 kilometer. Een verschil van 13 procent, oftewel 65 kilometer op een volle accu. 

Wat zijn de concurrenten van de Ioniq 6?

De belangrijkste concurrenten van de Hyundai Ioniq 6 zijn de Tesla Model 3 en Polestar 2. Vergelijken we onze testauto – à 59.395 euro – met de Tesla Model 3 Long Range, die eveneens twee motoren en vierwielaandrijving heeft, dan vertonen beide auto’s op een paar belangrijke gebieden echter grote verschillen. De succesvolle middenklasser van Elon Musk is niet alleen veel sneller (0-100 km/u: 4,4 s), maar hij is met een prijs van 50.993 euro ook aanzienlijk scherper geprijsd.

Kijken we naar de Polestar 2, dan komt de Long Range Dual Motor-uitvoering qua techniek het meest overeen met de Hyundai Ioniq 6 AWD 77,4 kWh – ook al heeft hij met 421 pk aanzienlijk meer vermogen. Prijstechnisch zitten beide auto’s elkaar dicht op de hielen: de Polestar 2 Long Range Dual Motor staat in de prijslijst voor een bedrag van 59.900 euro. Dat is een prijsverschil van een paar honderd euro. 

Conclusie

De voordelen van de gestroomlijnde carrosserie van de Hyundai Ioniq 6 zijn duidelijk. Gebruikmakend van precies dezelfde techniek springt hij aanzienlijk zuiniger om met de energiereserve dan de Hyundai Ioniq 5. De vierdeurssedan maakt een zeer gerijpte indruk, de rijeigenschappen zijn uitstekend en de elektronische hulpsystemen laten weinig ruimte over voor verbetering – al mag de snelheidswaarschuwing wel iets minder paniekerig reageren.

We durven het wel aan: de Ioniq 6 is in heel veel opzichten een betere elektrische auto dan de Tesla Model 3. Met zijn 800 volt boordspanning en snellaadvermogen van 350 kW geeft Hyundai zelfs de toon aan in de middenklasse. En toch zullen veel EV-kopers (en -leasers) liever bij Tesla winkelen. Op de vlijmscherpe prijsstelling en het ongeëvenaarde prestatieniveau van de Tesla Model 3 heeft Hyundai geen antwoord.

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? 
Check hier het aanbod bij Coolblue!

Philips introduceert de Baristina Plus Stainless Steel, een semi-automatische koffiemachine met een roestvrijstalen design en iced coffee-functie. Dit derde apparaat in de Baristina-lijn combineert een robuuste uitstraling met veel gebruiksgemak. Kan er echt niks verkeerd gaan? ID.nl testte het uit.

Ontwerp & specificaties

De Baristina Plus Stainless Steel is een matte, zilverkleurige koffiemachine waarmee je espresso, lungo en cold brew kunt maken van je eigen gewenste soort koffiebonen. In het apparaat zit een grinder die de bonen maalt, de gemalen koffie komt in het portafilter terecht en daarmee zet de Baristina een kop koffie in de gewenste sterkte. De machine is met zijn 5,8 kilo makkelijk te verplaatsen en niet overdreven groot: 35 centimeter hoog, 38 centimeter diep en 15 centimeter breed. De buitenzijde is uitgevoerd in RVS. Smaakvol, maar wel gevoelig voor vingerafdrukken (zoals alle apparaten van roestvrij staal).

©Versuni

Plaats in de Baristina-lijn & techniek

Deze machine is de derde variant in de Baristina-lijn. De eerste, de Baristina, bood in vergelijking met dit apparaat geen ice koffie en was eenvoudiger uitgevoerd. De tweede, de Baristina met Bean swap, bood de gebruikers de keuze om bij elke bak koffie te kiezen tussen twee soorten bonen, of een mix van beide. Dit derde, nieuwe apparaat is een premium-machine die naast een luxe uitstraling de kwaliteit van versgemalen koffie combineert met gebruiksgemak. Als extraatje vergeleken met het instapmodel is er dus de ice coffee-optie. Voor het koffiezetten zet de machine 16 bar pompdruk in voor optimale extractie.

Uitpakken & installatie

De machine zit deugdelijk verpakt in een grote doos met kartonnen bescherming. Er zit geen handleiding bij, alleen een sticker met iconen die aangeven wat er ongeveer moet gebeuren. We vinden dat echt een minpunt; wie nieuw is 'in de koffie' heeft toch wat meer informatie nodig over wat de machine precies kan.

Monteren is een groot woord voor wat je zelf nog moet doen om je eerste kop koffie te zetten. Je pakt het portafilter uit, spoelt het goed om en vult het waterreservoir van 1,2 liter. Dat kan door het reservoir los te halen uit de machine en onder de kraan te vullen. Handiger is het om het klepje bovenaan even open te doen en dan met een kan of maatbeker het water aan te vullen. Bovenin zit een reservoir voor koffiebonen. Ook dit open je met een klepje en vul je tot de rand. Dat is alles!

Bediening & functies

Dit apparaat is duidelijk ontwikkeld voor de koffieliefhebber die houdt van gemak en kwaliteit. De kwaliteit heb je natuurlijk deels zelf in de hand door het type koffiebonen dat je gebruikt. Het gemak uit zich in de bediening van de machine. Aan de bovenzijde zitten verschillende knoppen: een voor espresso, een voor lungo, een voor koffie waar je een ijskoffiedrank mee wilt maken, en een knop voor extra sterke koffie, voor als de standaardinstelling niet voldoende voor je is. Voor de ice coffee wordt de koffie eerst warm gebouwen waarna het doorstroomproces traag verloopt zodat de koffie langzaam afkoelt tijdens het zetten.

De instelling van de molen is niet aanpasbaar, het volume van de koffie in het kopje wel. Hier uit zich het gemis aan een handleiding, deze functie ontdekten we pas toen we op het YouTube-kanaal van Philips wat filmpjes bekeken over de bediening en functies. HIER vind je de betreffende video.

©Versuni

Workflow: van boon tot kop

Je duwt het portafilter in de gleuf links tot deze vastklikt. Dan kies je de gewenste drank, en beweegt (swipet) het portafilter helemaal naar rechts, waar de grinder zit. Het filter zit dan vast en de machine maalt de koffiebonen. Dat maakt uiteraard geluid, vergelijkbaar met andere koffiezetapparaten. Het filter spring terug naar de beginpositie, en de machine zet de gewenste hoeveelheid koffie. Stopt de keuzeknop met knipperen, dan is je 'bakkie' klaar. Het portafilter kun je dan loshalen, ondersteboven boven de vuilnisbak houden en met een druk op de knop de koffiedrab eruit werpen. Dat is alles.

Hier zie je in een Duitstalige video precies hoe dit werkt:

Praktijktest

Koffiemachines moeten natuurlijk getest worden en het liefst door veel verschillende mensen. Ons testexemplaar beleefde de vuurdoop tijdens een drukke verjaardagsvisite, waarbij alle koffiedrinkende bezoekers een kopje Baristina kregen. De vraag was of de machine snel genoeg zou zijn om mensen niet nodeloos lang te laten wachten, en of het geluid van het malen de gesprekken niet zou overstemmen. Voor beide aspecten slaagde de machine met vlag en wimpel. Iedereen was erg te spreken over de smaak van de koffie. Het waterreservoir van 1,2 liter is natuurlijk na enige tijd leeg, dus moet tijdens zulke bijeenkomsten tussentijds wel worden bijgevuld.

Aandachtspunt

Wel dook er een klein aandachtspunt op. Na enige tijd kwam er nogal waterige koffie met een raar kleurtje uit de machine en klonk het malen ook een beetje gek. De koffiebonen bleken op te zijn. Daar komt verder geen signaal of melding van, maar is iets om in de gaten te houden. Het deksel van het koffiebonen-reservoir is semi-transparant, dus normaliter zou je dat wellicht snel zien. Echter, de machine wordt niet geleverd met een handleiding, maar... met een paarse sticker precies op die plek! Als je die er niet afhaalt, zie je dus niet hoe het gesteld is met de voorraad koffiebonen.

Onderhoud & schoonmaak

De machine heeft verder weinig nodig aan energie van de gebruiker. Het lekbakje is afneembaar en kun je periodiek schoonmaken. Als je zorgt voor voldoende water en bonen en het portafilter elke keer leegmaakt na het zetten van een kopje koffie, kun je een tijd vooruit. Overigens: als je vergeet de drab weg te gooien en aan een nieuwe bak koffie wilt beginnen, kun je het portafilter niet naar de grinder bewegen, dan zit 'ie vast. Je kunt dus nooit verse koffie gemaald krijgen over de drab van een eerdere sessie.

©Versuni

Eindoordeel & alternatieven

Deze machine blinkt uit in gebruiksgemak en het robuuste design zal zeker een grote groep koffiedrinkers aanspreken. Het reservoir bevat genoeg water om de dag door te komen, en er kan eigenlijk niets misgaan tijdens het gebruik. De prijs is stevig vergeleken met de eerder uitgebrachte Baristina Bean Swap, die geen optie heeft voor ice koffie, maar wel weer de keuze biedt uit twee soorten koffiebonen. Ben je erg prijsbewust en wil je wel de genoemde functies voor espresso, lungo en ice koffie, maar geef je niks om verse bonen, dan is de L'OR Barista Absolu zeker een optie. Die werkt met cups maar is in functionaliteit identiek. Kies je voor je eigen bonen, stijl en gebruiksgemak, dat is de Baristina Plus Stainless Steel een goede keuze.

☕ Bekijk alle koffieapparaten van Philips op Kieskeurig.nl

Met de huidige energieprijzen letten we allemaal extra op ons stroomverbruik. Zuinig aandoen klinkt logisch, maar is best lastig als je niet weet waar de echte energieslurpers zitten. Soms zitten de kosten in een onverwachte hoek. We zetten vijf apparaten op een rij die meer stroom verbruiken dan je waarschijnlijk denkt.

Altijd doen: energielabel checken of instellingen aanpassen

Als je iets in huis moet vervangen, kijk in de winkel dan altijd eerst naar het energielabel. Dat geeft een duidelijk beeld van het stroomverbruik. Blijf je liever nog even bij je huidige toestel, dan helpt het om zuiniger met de instellingen om te gaan. Denk aan het aanpassen van de standby-stand of het apparaat alleen gebruiken op momenten waarop de stroomprijs lager ligt. Dat levert al snel tientallen euro's voordeel op.

©EPREL

1. Kokendwaterkraan: 133 euro per jaar

Meteen kokend water uit de kraan: wie eenmaal een Quooker heeft, wil niet meer zonder. Maar realiseer je wel dat zo'n kraan het water doorlopend op temperatuur moet houden. En dat zie je terug op je energierekening. Een voorbeeld: een gezin van drie personen gebruikt gemiddeld zo'n 10 liter kokend water per dag via een Quooker. Om dit water te verwarmen, is jaarlijks ongeveer 423 kWh aan energie nodig (bron: ANWB Energie) . Daarnaast kost het op temperatuur houden van het water nog eens 87,5 kWh per jaar. Dit komt neer op een totaal energieverbruik van 511 kWh per jaar. Stel dat je een energiecontract hebt waarbij je gemiddeld 0,26 euro per kWh betaalt, dan kost de kraan je 133 euro per jaar. Je moet dus zelf de afweging maken of je het extra comfort vindt opwegen tegen de extra kosten.

2. Wifi-versterker: 23 euro per jaar

Overal goede wifi in huis: we kunnen niet meer zonder. Zeker wanneer je veel thuis werkt, graag streamt of kids hebt die niet achter hun gameconsole zijn weg te slaan, is een must. Grote kans dus dat je een of meerdere wifi-versterkers of repeaters gebruikt. Omdat die 24/7 hun werk doen, kost dat meer dan je misschien denkt. De gemiddelde wifi-versterker – je hebt ze met verschillende wattages – verbruikt jaarlijks 88 kWh. Dat kost je per jaar dus ongeveer 23 euro per repeater.

3. Televisie: afhankelijk van grootte en schermresolutie

Niet verrassend: het stroomverbruik van een televisie is afhankelijk van het formaat van het scherm. Een 65inch-televisie verbruikt bijvoorbeeld twee keer zo veel stroom als een 43inch-exemplaar met hetzelfde energielabel. Vooral de resolutie van het scherm maakt veel uit voor het verbruik. Grotere beeldschermen hebben een hogere resolutie om een scherp beeld te krijgen, zoals een 4K- of zelfs 8K-resolutie. 8K-televisies verbruiken flink meer energie dan een 4K-televisie die net zo groot is. Bij televisies wordt daarom ook vaak het stroomverbruik apart vermeld voor zowel de SDR- als de HDR-video. In dit geval staat SDR voor Standard Dynamic Range met een resolutie van 1080p en HDR voor 4K-content.

Doordat er hier zo veel variabelen een rol spelen, kunnen we geen richtbedrag berekenen. Met deze gegevens en de uitleg over verbruik uitrekenen in het kader hierboven kun je dit het beste zelf doen.
Lees ook: Dit zijn de 11 best geteste televisies van 2025

4. Extra koelkast - tussen de 30 en 36 euro

Wanneer ze een nieuwe koelkast kopen, zetten veel mensen hun oude koelkast in de schuur of garage. Handig, maar houd er rekening mee dat oude koelkasten wel een stuk minder zuinig zijn dan nieuwe. Stel dat je een simpele, eendeurs oude koelkast als extra koelruimte gaat gebruiken. Grote kans dat zo'n koelkast dan energielabel D, E of zelfs F heeft. Daarvan is het gemiddelde jaarverbruik respectievelijk 113, 130 en 139 kWh. Dat kost je op jaarbasis al snel tussen de 30 en 36 euro op jaarbasis extra.

Het kan dus slimmer zijn om in plaats daarvan één grotere koelkast in de keuken neer te zetten. Neem een energiezuinig model als de Samsung RB38C607AB1: die heeft een koelinhoud van 273 liter en een vriesinhoud van 114. Verbruik op jaarbasis? 108 kWh, dus ongeveer 28 euro. Dat is dus lager dan die simpele, oude eendeurs koelkasten die we hierboven hebben aangehaald!

Weet je niet zeker of je aan één koelkast genoeg hebt? Veel mensen leggen uit gewoonte alles in de koelkast, maar dat is zonde van de ruimte én de energie. Sommige producten horen er zelfs liever niet in: tomaten, komkommers, avocado's en aubergines verliezen door de kou hun smaak. Daarnaast zijn harde groenten zoals pompoen, knolselderij en winterpeen op een koele plek in huis wekenlang houdbaar zonder koeling. En waarom zou je zes flessen frisdrank tegelijk koelen? Er pas een nieuwe fles in zetten wanneer de oude bijna leeg is werkt net zo goed.

Wil je de tweede koelkast toch houden, zet hem dan alleen aan wanneer je hem echt nodig hebt, bijvoorbeeld wanneer je je hele familie hebt uitgenodigd voor het kerstdiner of wanneer je je verjaardag viert.

5. Consoles en gaming-pc's - tussen de 45 en 365 euro

Ben je een fervent gamer of heb je kinderen die dat zijn? Afhankelijk van het apparaat waarmee er gegamed wordt, kunnen de kosten flink oplopen. Gebeurt dat op een Xbox of PlayStation, dan verbruikt deze tussen de 150 en 160 watt per uur. Game je 3 uur per dag, dan zit je per jaar zo aan de 45 euro.

Maar pas écht in de papieren loopt het met een game-pc: het verbruik zo'n machine komt gemiddeld per jaar – inclusief monitor – uit op ongeveer 1.400 kWh. Je hebt het dan, bij een tarief van 0,26 euro/kWh, over zo'n 365 euro. En dat staat gelijk aan het energieverbruik van drie koelkasten. Wil je echt besparen, dan is een gameconsole dus de betere keuze. En door hem echt uit te zetten in plaats van op stand-by wanneer je hem niet gebruikt, ben je nog voordeliger uit.