De nieuwe elektrische Hyundai Ioniq 6 schreeuwt om aandacht in het verkeer. Zijn gestroomlijnde design trekt veel nieuwsgierige blikken. Hyundai heeft het opvallende design echter met een doel gecreëerd. Want des te lager de luchtweerstand, des te beter het energieverbruik. We gingen een dagje op pad met de Hyundai Ioniq 6 met de grootste 77,4 kWh-accu. Is deze auto een gevaar voor de Tesla Model 3?

Eerst even een rondje om de Hyundai Ioniq 6

Wat een bijzondere verschijning is de Hyundai Ioniq 6! Compleet anders dan de hoekige, hoge en ietwat lompe retro-koets van de Ioniq 5. Je vindt het design van de ‘6’ geweldig of spuuglelijk, een tussenweg is er simpelweg niet. Zijn vormen doen een beetje denken aan die van de klassieke Citroën DS, alias de Snoek. Alsof hij door de wind is gevormd.

En dat is ook precies waarom de Hyundai Ioniq 6 er uitziet zoals hij er uitziet: zijn wieg stond in de windtunnel. In deze laboratoriumsfeer hebben de ontwerpers een zo laag mogelijke luchtweerstand nagestreefd. Want hoe gladder de carrosserie, des te lager het energieverbruik, zo luidt de theorie. Het resultaat is een zeer eerbiedwaardige Cw-waarde van 0,21. Net geen recordresultaat – dat staat met 0,202 op naam van de Mercedes EQS – maar het komt heel dicht in de buurt.

Doordat de stroomlijn prioriteit kreeg, hadden de ontwerpers weinig speelruimte voor creatieve uitspattingen. Alles moest glad aan de Hyundai Ioniq 6, zelfs de Hyundai-logo’s zijn zo plat mogelijk in het plaatwerk gelegd. In de stompe neus zijn lamellen verwerkt die automatisch openen als de techniek om koelende lucht verlegen zit. De achterklep heeft niet één, maar zelfs twee spoilers om de rijwind optimaal te manipuleren – en laten de Ioniq 6 er haast uitzien als een Porsche. Zelfs in de wielkuipranden zijn luchtgeleiders verwerkt, de deurgrepen liggen glad in het plaatwerk verzonken.

Tegen meerprijs is de Ioniq 6 te bestellen met kleine, aerodynamische cameraspiegels, die het blikveld naar achteren via displays in de buitenste 'oren' van het dashboard weergeven. Maar bespaar je de 1.400 euro die deze cameraspiegels kosten, je gaat dit systeem al heel gauw haten. De displays zitten op een rare plaats en het kijkt simpelweg heel ‘onnatuurlijk’. Ondanks de (beperkte) aerodynamische winst, zijn cameraspiegels op dit moment geen overtuigend alternatief voor traditionele buitenspiegels.

Het interieur van de Hyundai Ioniq 6 is veel minder futuristisch vormgegeven dan de carrosserie. Is ook helemaal nergens voor nodig: een fantasierijke vormgeving gaat in de regel niet hand-in-hand met functionaliteit en gebruiksvriendelijkheid. Het instrumentarium en centrale bedieningsscherm – beide in grootformaat – komen rechtstreeks uit de Hyundai Ioniq 5. Je moet een liefhebber zijn van de witte achtergrond, maar de indeling van de schermen is erg overzichtelijk en je leert jezelf algauw de weg door het menu.

De gestroomlijnde vormgeving van de carrosserie brengt een lage, aflopende daklijn met zich mee. Dat is doorgaans ongunstig voor de binnenruimte. Voorin zit je echter prinsheerlijk: je hebt in alle richtingen meer dan voldoende ruimte. Maar ook achterin zit je prima, al zullen lange mensen met een weelderige haardos al snel in aanraking komen met de hemelbekleding.

De kofferruimte is lang en voldoende breed, maar door de aflopende achterkant ook erg laag. Er past 401 liter bagage in. Afhankelijk van de aandrijvingsvariant die je kiest – achter- of vierwielaandrijving – past er in de ‘frunk’ voorin nog 45 tot 12 liter. Als de kofferbak vol is, kun je daar mooi je laadkabel in kwijt.

Standaard mag de Ioniq 6 een aanhangwagen van 750 kilo trekken. Kies je voor de versie met het grote 77,4 kWh-accupakket, dan bedraagt het maximum trekgewicht 1.500 kilo. Precies het verschil om de caravan al dan niet op Marktplaats te moeten zetten. 

Wat kost de Ioniq 6 en wat heeft hij voor die prijs allemaal te bieden?

De goedkoopste manier om de Hyundai Ioniq 6 te rijden, kost je als particulier 45.895 euro. Exclusief de afleveringskosten zit de zogenaamde fiscale waarde van deze uitvoering (Style met 53kWh-accu) nog nét onder de 45.000 euro, zodat je als particuliere koper of in de private lease in aanmerking komt voor de Subsidie Elektrische Personenauto Particulieren (SEPP). Dan heb je een Ioniq 6 met een vermogen van 111 kW (151 pk). De accu van 53 kWh is goed voor een range van 429 kilometer (volgens WLTP-normering). Gaat je voorkeur uit naar de versie met 77,4kWh-accu, dan ligt de instapprijs op 50.895 euro. Dat is ver boven de SEPP-grens.

Standaard heeft de Ioniq 6 achterwielaandrijving, maar de versie met grote accu kan ook worden besteld met twee elektromotoren, die elk afzonderlijk voor de aandrijving van één as zorgen. Samen brengen ze een vermogen van 239 kW (325 pk) over op het wegdek. Vanuit stilstand accelereert de Ioniq AWD met 77,4kWh-accu in 5,1 seconden naar 100 km/u. De kleine-accuversie met alleen achterwielaandrijving haalt een vermogen van 168 kW (229 pk) uit zijn enkele elektromotor. Goed voor een 0-100-sprint in 7,4 tellen.

Onze testauto is uitgevoerd als Connect. Die zit tussen de Style (alleen 53 kWh) en de meest compleet uitgevoerde Lounge in. De Connect heeft standaard een waterpomp met batterijverwarming en preconditioning van het interieur. Ook zitten er standaard ledkoplampen met automatisch grootlicht op, evenals stoel- en stuurverwarming, privacyglass achter en elektronische rijhulpsystemen. zoals een automatische rijstrookwisselassistent, een noodremassistent met detectie van kruisend verkeer en een rijhulp die een mogelijke aanrijding met verkeer in de blinde hoek voorkomt. Onze testauto heeft een prijs van 59.395 euro. 

De accutechniek en aandrijflijn van de Ioniq 6 nader onder de loep

De onderhuidse technologie van de Ioniq 6 werd eerder toegepast in de Hyundai Ioniq 5 en Kia EV6. Binnen de prijsrange waarin de Ioniq 6 opereert, is het hoogspanningssysteem van 800 volt echter nog steeds uniek. Voordeel van deze techniek is het hoge snellaadvermogen, dat een piekwaarde van 350 kW bereikt. Ook daar kunnen maar weinig (duurdere) elektrische auto’s aan tippen, laat staan de belangrijkste concurrentie.

Van 10 tot 80 procent opladen neemt slechts 18 minuten in beslag. Dat is naar de huidige maatstaven ontzettend snel. Koppel je de Ioniq 6 aan een publieke laadpaal met een maximum laadvermogen van 11 kW, dan duurt het met het 53kWh-accupakket 5,5 uur om de stroomreserves aan te vullen. In geval van de versie met 77,4kWh-accu neemt dat iets meer dan 7 uur in beslag.

Hyundai maakt gebruik van een lithium-ion polymeer-accusysteem. De batterijmodules – bij het 77,4kWh-pakket zijn dat er 32 stuks in totaal – zijn in de vloer van de auto verwerkt. Op die manier slokken ze de minste interieurruimte op. Doordat de hoogte van de batterijmodules (13 cm) bepalend is voor de dikte van het platform, zit je in de Ioniq 6 wel iets hoger dan je zou verwachten in een middenklasse sedan. In de auto is de vloer echter geheel vlak, en wordt de voetenruimte niet belemmerd door een hinderlijke transmissietunnel. Een versnellingsbak heeft de Ioniq 6 immers niet. 

En hoe bevalt de Hyundai Ioniq 6 in de praktijk?

Goed. Heel goed zelfs. Dat wil zeggen: nadat we via de centrale display de waarschuwing voor snelheidsoverschrijding hebben uitgezet. Die bepaalt zijn oordeel op basis van de snelheidsborden boven en naast de weg, en slaat hinderlijk alarm zodra je maar enkele kilometers boven die snelheid uitkomt. Met een paar handelingen op het centrale scherm is het waarschuwingssysteem buiten werking gesteld, maar dat moet je wel elke keer doen als je de auto opnieuw opstart. Veiligheid (en sterren voor de EuroNCAP-veiligheidstest) voor alles!

Een systeem dat wél uitstekend werkt, is de autonome rijbaanassistentie, waarbij de techniek je een aanzienlijk deel van het stuurwerk uit handen neemt. Dat werkt geweldig, de auto volgt de wegbelijning zeer nauwkeurig en met mooie vloeiende stuurbewegingen. Ook kun je de mate van regenererende remwerking heel gemakkelijk met de flippers achter het stuur instellen. 'One-pedal driving', waarbij je het rempedaal van de auto niet hoeft te gebruiken om geheel tot stilstand te komen, is op de Hyundai Ioniq 6 een zeer effectieve manier om bij afremmen energie terug te winnen.

Zoals gezegd: het interieur maakt een veel minder futuristische indruk dan het exterieur. Onze testauto is zowel vanbuiten als vanbinnen zwart, wat nog wat meer afbreuk doet aan de feestvreugde. Een kwestie van smaak, uiteraard. Als alternatief is lichtgrijze bekleding verkrijgbaar.

Met een draaischakelaar op een staafje rechts aan de stuurkolom kies je de rijrichting. Met de draaiknop links op het stuur kies je het rijprogramma: Eco, Normal of Sport. Daarbij zie je de indeling van het digitale instrumentarium ook veranderen. Sport betekent dat het maximum vermogen en koppel meteen beschikbaar zijn; de kleinste beweging van het acceleratiepedaal en je schiet af richting horizon. In Normal en Eco is de sprintkracht gemakkelijker te doseren, wat de Ioniq 6 een prettiger rijdende auto maakt.

Het verschil ten opzichte van de Ioniq 5 is opvallend: Hyundai heeft voor de ‘6’ een duidelijk steviger afstemming van de vering en schokdemping gekozen. Daarbij gaat het echter veel te ver gaat om de auto een pure sportsedan te noemen. Een rustige rijstijl past de auto uitstekend.

Dan wordt het voordeel van de gestroomlijnde vormgeving bovendien ten volle benut. Ter vergelijking: Hyundai geeft voor de Ioniq 5 met 77,4kWh-accu, vierwielaandrijving en 20-inch wielen een energieverbruik op van 19,1 kWh/100 km. Volgens de boekjes verbruikt de Ioniq 6 met precies dezelfde technologie en 20-inch wielen gemiddeld 16,9 kWh over 100 kilometer. Een verschil van 13 procent, oftewel 65 kilometer op een volle accu. 

Wat zijn de concurrenten van de Ioniq 6?

De belangrijkste concurrenten van de Hyundai Ioniq 6 zijn de Tesla Model 3 en Polestar 2. Vergelijken we onze testauto – à 59.395 euro – met de Tesla Model 3 Long Range, die eveneens twee motoren en vierwielaandrijving heeft, dan vertonen beide auto’s op een paar belangrijke gebieden echter grote verschillen. De succesvolle middenklasser van Elon Musk is niet alleen veel sneller (0-100 km/u: 4,4 s), maar hij is met een prijs van 50.993 euro ook aanzienlijk scherper geprijsd.

Kijken we naar de Polestar 2, dan komt de Long Range Dual Motor-uitvoering qua techniek het meest overeen met de Hyundai Ioniq 6 AWD 77,4 kWh – ook al heeft hij met 421 pk aanzienlijk meer vermogen. Prijstechnisch zitten beide auto’s elkaar dicht op de hielen: de Polestar 2 Long Range Dual Motor staat in de prijslijst voor een bedrag van 59.900 euro. Dat is een prijsverschil van een paar honderd euro. 

Conclusie

De voordelen van de gestroomlijnde carrosserie van de Hyundai Ioniq 6 zijn duidelijk. Gebruikmakend van precies dezelfde techniek springt hij aanzienlijk zuiniger om met de energiereserve dan de Hyundai Ioniq 5. De vierdeurssedan maakt een zeer gerijpte indruk, de rijeigenschappen zijn uitstekend en de elektronische hulpsystemen laten weinig ruimte over voor verbetering – al mag de snelheidswaarschuwing wel iets minder paniekerig reageren.

We durven het wel aan: de Ioniq 6 is in heel veel opzichten een betere elektrische auto dan de Tesla Model 3. Met zijn 800 volt boordspanning en snellaadvermogen van 350 kW geeft Hyundai zelfs de toon aan in de middenklasse. En toch zullen veel EV-kopers (en -leasers) liever bij Tesla winkelen. Op de vlijmscherpe prijsstelling en het ongeëvenaarde prestatieniveau van de Tesla Model 3 heeft Hyundai geen antwoord.

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? 
Check hier het aanbod bij Coolblue!

Wanneer je Windows 11 (opnieuw) installeert, vereist Microsoft dat je je aanmeldt met een Microsoft-account of dat je er eentje aanmaakt. En dat terwijl je je voorheen in Windows 10 gewoon met een offline account kunt aanmelden. Wij laten je zien hoe je dat ook in Windows 11 doet, rechtstreeks tijdens de installatieprocedure.

Microsoft wil maar al te graag dat je een Microsoft-account hebt en deze ook gebruikt bij het aanmelden van Windows 11. Behalve dat je hiermee in geval van het vergeten van je installatiecode het besturingssysteem makkelijker opnieuw kunt activeren, biedt een Microsoft-account niet heel veel extra voordelen in Windows 11 zelf. Het enige wat met zo'n account makkelijker gaat is het instellen van e-mail en OneDrive, maar dat zijn ook diensten waar je je later bij kunt aanmelden.

Installatieprocedure

In een van de laatste stappen van de installatieprocedure, of wanneer je een Windows 11-laptop hebt gekocht, word je - om de laatste instellingen toe te passen - gevraagd om in te loggen bij een Microsoft-account, of er eentje aan te maken.

©MG | ID.nl

Wanneer je in bovenstaand scherm bent aangekomen, lijkt het alsof je hier niet meer uit kunt komen: je moet óf een account invullen, óf er eentje aanmaken, óf een stap terug gaan met de pijl rechtsboven in beeld. Toch kun je hier nog iets anders doen, namelijk een opdrachtprompt openen. En dat is handig, want met een opdrachtprompt tijdens de installatie van Windows 11 kun je alvast dingen regelen voordat Windows 11 zelf is opgestart. Het omzeilen van het aanmaken of invoeren van een Microsoft-account bijvoorbeeld. Om de opdrachtprompt te openen, moet je de volgende toetscombinatie intypen:

Shift+F10

Let op: bij sommige computers zoals laptops kan het zijn dat je ook de Functietoets Fn moet indrukken om de F10-knop te kunnen gebruiken. De opdracht wordt in dat geval dan:

Shift+Fn+F10

Na het indrukken van deze toetscombinatie wordt een zwart venster voor de opdrachtprompt geopend.

©MG | ID.nl

In dit scherm voor je een speciale opdracht in waarmee we de verplichte invoer voor een Microsoft-account gaan omzeilen. Zodra Windows 11 heeft gedetecteerd dat jouw computer een werkende verbinding heeft, blijf je op dat accountscherm hangen, maar ook wanneer er nog geen verbinding is gemaakt, wil Microsoft toch eerst dat je verbinding maakt en daarna alsnog met een Microsoft-account aan de slag gaat.

Nu de opdrachtprompt is geopend, schakelen we die online functie uit. Voer exact de volgende opdracht in:

start ms-cxh:localonly

Gevolgd door een druk op de Enter-toets. Dat zit eruit als hieronder:

©MG | ID.nl

Nadat je op Enter hebt gedrukt, verschijnt er een nieuw venster met de mogelijkheid om een lokaal account (dus zonder Microsoft-account) aan te maken. Goed om te weten: dit account is ook meteen een administrator-account.

©MG | ID.nl

Je kunt hier dus gewoon een normale (voor- en achter)naam opgeven, een e-mailadres is dan niet nodig. Je kunt ervoor kiezen om nu een wachtwoord in te vullen, maar als je dat doet, krijg je ook direct drie controlevragen die je moet opgeven; dat kun je niet skippen. Sla je het aanmaken van een wachtwoord nu over, dan kun je dat later in Windows 11 alsnog doen.

Nadat je de benodigde gegevens hebt ingevuld, worden de laatste installatiestappen voltooid, en wordt de computer nog een keertje opnieuw opgestart. Daarna kun je je aanmelden met het nieuwe account en voer je nog een aantal stappen uit met betrekking tot functies als locatie, diagnostische gegevens en handschriftherkenning.

Account aanpassen

Het account waarmee je je aanmeldt is een administrator-account. In dat geval doe je er goed aan om een wachtwoord in te stellen als je dat nog niet hebt gedaan in de hierboven uitgelegde stap. Om een wachtwoord in te stellen, klik je op de Startknop, en vervolgens op je accountnaam en kies je voor Mijn account beheren.

©MG | ID.nl

Je komt nu in het instellingenscherm terecht voor je account. Scroll naar de knop Aanmeldingsopties en daarna op Wachtwoord.

©MG | ID.nl

Nu kun je een wachtwoord naar wens opgeven, de eisen zijn hier niet streng, maar uiteraard kies je wel voor een lastig te raden wachtwoord. Wel ben je verplicht om een geheugensteuntje op te geven, maar dat is minder lastig dan drie extra beveiligingsvragen die je normaliter bij het installatiescherm moet opgeven. Bij de geheugensteun mag het wachtwoord (vanzelfsprekend) niet gebruikt worden .

©MG | ID.nl

Wachtwoord en geheugensteun ingevoerd? Dan ben je in principe klaar en kun je je systeem verder gaan configureren. Eventueel kun je nu ook nieuwe extra accounts aanmaken via het onderdeel Andere gebruikers in het instellingenscherm.

Je pakt je telefoon om even snel iets te bekijken – en ineens ben je zomaar een uur verder, omdat je niet kon stoppen met scrollen. En onderweg ben je meestal niet blijven hangen bij blije kattenfilmpjes, maar bij rampen, slecht nieuws en roddel. Of bij posts van mensen die allemaal mooier of rijker lijken dan jij. Doomscrolling dus. Slecht voor je humeur en zelfbeeld én zonde van je tijd. Maar gelukkig kun je er iets tegen doen.

Lees ook: Minder afleiding van je telefoon met deze 6 apps

Wat is doomscrolling?

Doomscrolling is eindeloos blijven scrollen door berichten, filmpjes en posts die je eigenlijk alleen maar onrustig maken. Dat begon ooit met nieuws, maar geldt tegenwoordig ook voor sociale media. Denk aan TikTok, Instagram of X waar je urenlang blijft scrollen, maar waar je zelden wijzer of rustiger van wordt. Het algoritme weet precies wat je aandacht trekt – en hoe het je blijft vasthouden.

De term ontstond rond 2020, tijdens de COVID-19-pandemie, toen mensen massaal thuis zaten en constant updates zochten over het virus. Maar het fenomeen heeft zich sindsdien uitgebreid naar alle vormen van nieuws of posts waar je je slechter van gaat voelen.

Waarom blijven we scrollen?

Apps zijn zo ontworpen dat ze je aandacht vasthouden. Elke swipe of nieuwe video geeft een kleine prikkel in je brein: een signaal dat er misschien iets interessants komt. Soms zit er iets tussen dat écht boeit, maar vaak blijft het bij vluchtige prikkels. Ondertussen raakt je hoofd vol, maar je krijgt er weinig voor terug.

Hoe weet je of je doomscrollt?

Er bestaat geen test waarmee je kunt checken of je een doemscroller bent. Maar er zijn wel duidelijke signalen. Je zit in de gevarenzone wanneer je:

🚩 Gedachteloos nieuws- of socialmedia-apps opent, vaak meerdere keren per dag
🚩 Je daarna leeg, onrustig of somber voelt
🚩 Moeite hebt om te stoppen, terwijl je eigenlijk wel weet dat het nergens toe leidt
🚩 's Avonds of 's ochtends lang op je telefoon zit zonder duidelijk doel
🚩 Niet toekomt aan andere dingen, of je gejaagd voelt als je niets checkt

Herkenbaar? Dan is het tijd om je scrollgedrag te doorbreken. Dat is niet makkelijk, maar het kan wel. Onderstaande tips helpen je op weg.

©Gorodenkoff

Wat kun je doen tegen doomscrolling?

1. Beperk je schermtijd en las schermvrije tijdstippen in

Geef jezelf vaste momenten waarop je iets mag checken. Bijvoorbeeld: 's ochtends 15 minuten nieuws, 's avonds 10 minuten social media. Stel een timer in, zodat je niet ongemerkt blijft hangen. Je kunt ook met jezelf afspreken dat je bijvoorbeeld één uur per dag niet op je scherm kijkt. Of in het weekend pas na twaalf uur 's middags je telefoon pakt. Ook is het mogelijk om tijdslimieten in te stellen voor bepaalde apps. Hieronder lees je hoe je dat doet op een iPhone en op een Android-toestel.

Scherm- en apptijd beperken op iPhone

Wil je op vaste tijden niet gestoord worden? Stel dan apparaatvrije tijd in op je iPhone. Tijdens die periodes zijn alleen telefoongesprekken, berichten en apps die je zelf toestaat beschikbaar. Ga naar Instellingen > Schermtijd, tik op App- en websiteactiviteit en schakel dit in als dat nog niet gebeurd is. Kies daarna voor Apparaatvrije tijd en stel via Gepland de begin- en eindtijd in. Je kunt kiezen voor elke dag hetzelfde tijdstip of per dag variëren. Vlak voor de ingestelde tijd krijg je een herinnering.

Ook kun je tijdslimieten instellen voor apps of hele categorieën, zoals sociale netwerken of games. Ga naar Instellingen > Schermtijd > Applimieten > Voeg limiet toe en selecteer de gewenste apps of categorieën. Tik op Volgende, stel de limiet in en gebruik eventueel Pas dagen aan voor verschillende limieten per dag. Rond af met Voeg toe.

Scherm- en apptijd beperken op je Android-telefoon

Rustmomenten op je Android-toestel stel je in via de Bedtijdmodus. Tijdens deze periodes worden je schermkleuren aangepast (bijvoorbeeld naar grijstinten) en kun je meldingen dempen of het scherm automatisch laten uitschakelen. Ga naar Instellingen > Digitaal welzijn en ouderlijk toezicht > Bedtijdmodus en stel in wanneer de modus moet starten en eindigen. Je kunt dit voor elke dag apart instellen of een vast schema kiezen.

Wil je appgebruik beperken? Ga dan naar Digitaal welzijn > Dashboard en kies de app die je wilt beperken. Tik op het zandlopertje naast de app en stel een dagelijkse limiet in. Zodra de limiet is bereikt, is de app de rest van die dag niet meer toegankelijk.

2. Zet meldingen uit

Pushmeldingen van nieuwsapps, sociale media of video-apps zorgen dat je telkens toch weer gaat kijken en scrollen. Zet ze uit. Wat je niet ziet, open je ook minder snel.

3. Richt je telefoon prikkelarmer in

Zet socialmedia- en nieuwsapps niet op je beginscherm. Of verwijder ze helemaal. Wil je ze toch echt bezoeken, dan kan dat via de browser. Dat is een extra handeling vergeleken met een app, maar juist daarom doe je het misschien minder vaak.  

Verder kun je er ook voor kiezen om de grijstintenmodus in te schakelen. Dat zorgt voor minder afleiding en een beeld dat rustiger is.

Op een iPhone ga je hiervoor naar Instellingen > Toegankelijkheid > Weergave en tekstgrootte > Kleurfilters en schakel je de optie in. Op een Android-smartphone ga je hiervoor naar Instellingen -> Toegankelijkheid -> Kleurfilters. Hier schakel je de optie Grijstinten in. Afhankelijk van je toestel kunnen deze menu-opties een iets andere naam hebben.

©ID.nl

4. Volg niet alles en iedereen

Kies één of twee betrouwbare nieuwsbronnen. Ontvolg accounts die vooral onrust of negativiteit brengen. Kies liever voor mensen of media die je inspireren, informeren of aan het denken zetten. Een account waar je geen energie van krijgt, maar dat je energie kost: dat kun je beter ontvolgen.

Stoppen met doom-scrolling? Het kan!

Doomscrolling gaat allang niet meer alleen over nieuws. Ook gedachteloos scrollen langs filmpjes, reacties of meningen op sociale media hoort erbij. Het lijkt onschuldig, maar kost tijd, energie en aandacht — en levert weinig op.

Het goede nieuws: je kunt ermee stoppen. Niet in één keer, maar stap voor stap. Door bewuster te kiezen wat je leest en wanneer. Door je telefoon minder het ritme van je dag te laten bepalen. En door ruimte te maken voor dingen die je echt iets opleveren.