De nieuwe elektrische Hyundai Ioniq 6 schreeuwt om aandacht in het verkeer. Zijn gestroomlijnde design trekt veel nieuwsgierige blikken. Hyundai heeft het opvallende design echter met een doel gecreëerd. Want des te lager de luchtweerstand, des te beter het energieverbruik. We gingen een dagje op pad met de Hyundai Ioniq 6 met de grootste 77,4 kWh-accu. Is deze auto een gevaar voor de Tesla Model 3?

Eerst even een rondje om de Hyundai Ioniq 6

Wat een bijzondere verschijning is de Hyundai Ioniq 6! Compleet anders dan de hoekige, hoge en ietwat lompe retro-koets van de Ioniq 5. Je vindt het design van de ‘6’ geweldig of spuuglelijk, een tussenweg is er simpelweg niet. Zijn vormen doen een beetje denken aan die van de klassieke Citroën DS, alias de Snoek. Alsof hij door de wind is gevormd.

En dat is ook precies waarom de Hyundai Ioniq 6 er uitziet zoals hij er uitziet: zijn wieg stond in de windtunnel. In deze laboratoriumsfeer hebben de ontwerpers een zo laag mogelijke luchtweerstand nagestreefd. Want hoe gladder de carrosserie, des te lager het energieverbruik, zo luidt de theorie. Het resultaat is een zeer eerbiedwaardige Cw-waarde van 0,21. Net geen recordresultaat – dat staat met 0,202 op naam van de Mercedes EQS – maar het komt heel dicht in de buurt.

Alles voor de ideale stroomlijn: niet één, maar twee spoilers op de achterklep.

Doordat de stroomlijn prioriteit kreeg, hadden de ontwerpers weinig speelruimte voor creatieve uitspattingen. Alles moest glad aan de Hyundai Ioniq 6, zelfs de Hyundai-logo’s zijn zo plat mogelijk in het plaatwerk gelegd. In de stompe neus zijn lamellen verwerkt die automatisch openen als de techniek om koelende lucht verlegen zit. De achterklep heeft niet één, maar zelfs twee spoilers om de rijwind optimaal te manipuleren – en laten de Ioniq 6 er haast uitzien als een Porsche. Zelfs in de wielkuipranden zijn luchtgeleiders verwerkt, de deurgrepen liggen glad in het plaatwerk verzonken.

Tegen meerprijs is de Ioniq 6 te bestellen met kleine, aerodynamische cameraspiegels, die het blikveld naar achteren via displays in de buitenste 'oren' van het dashboard weergeven. Maar bespaar je de 1.400 euro die deze cameraspiegels kosten, je gaat dit systeem al heel gauw haten. De displays zitten op een rare plaats en het kijkt simpelweg heel ‘onnatuurlijk’. Ondanks de (beperkte) aerodynamische winst, zijn cameraspiegels op dit moment geen overtuigend alternatief voor traditionele buitenspiegels.

Een tamelijk zakelijk maar functioneel interieur.

Het interieur van de Hyundai Ioniq 6 is veel minder futuristisch vormgegeven dan de carrosserie. Is ook helemaal nergens voor nodig: een fantasierijke vormgeving gaat in de regel niet hand-in-hand met functionaliteit en gebruiksvriendelijkheid. Het instrumentarium en centrale bedieningsscherm – beide in grootformaat – komen rechtstreeks uit de Hyundai Ioniq 5. Je moet een liefhebber zijn van de witte achtergrond, maar de indeling van de schermen is erg overzichtelijk en je leert jezelf algauw de weg door het menu.

De gestroomlijnde vormgeving van de carrosserie brengt een lage, aflopende daklijn met zich mee. Dat is doorgaans ongunstig voor de binnenruimte. Voorin zit je echter prinsheerlijk: je hebt in alle richtingen meer dan voldoende ruimte. Maar ook achterin zit je prima, al zullen lange mensen met een weelderige haardos al snel in aanraking komen met de hemelbekleding.

De kofferruimte is lang en voldoende breed, maar door de aflopende achterkant ook erg laag. Er past 401 liter bagage in. Afhankelijk van de aandrijvingsvariant die je kiest – achter- of vierwielaandrijving – past er in de ‘frunk’ voorin nog 45 tot 12 liter. Als de kofferbak vol is, kun je daar mooi je laadkabel in kwijt.

Standaard mag de Ioniq 6 een aanhangwagen van 750 kilo trekken. Kies je voor de versie met het grote 77,4 kWh-accupakket, dan bedraagt het maximum trekgewicht 1.500 kilo. Precies het verschil om de caravan al dan niet op Marktplaats te moeten zetten. 

Ook de achterpassagiers hebben beenruimte in overvloed.

Wat kost de Ioniq 6 en wat heeft hij voor die prijs allemaal te bieden?

De goedkoopste manier om de Hyundai Ioniq 6 te rijden, kost je als particulier 45.895 euro. Exclusief de afleveringskosten zit de zogenaamde fiscale waarde van deze uitvoering (Style met 53kWh-accu) nog nét onder de 45.000 euro, zodat je als particuliere koper of in de private lease in aanmerking komt voor de Subsidie Elektrische Personenauto Particulieren (SEPP). Dan heb je een Ioniq 6 met een vermogen van 111 kW (151 pk). De accu van 53 kWh is goed voor een range van 429 kilometer (volgens WLTP-normering). Gaat je voorkeur uit naar de versie met 77,4kWh-accu, dan ligt de instapprijs op 50.895 euro. Dat is ver boven de SEPP-grens.

Standaard heeft de Ioniq 6 achterwielaandrijving, maar de versie met grote accu kan ook worden besteld met twee elektromotoren, die elk afzonderlijk voor de aandrijving van één as zorgen. Samen brengen ze een vermogen van 239 kW (325 pk) over op het wegdek. Vanuit stilstand accelereert de Ioniq AWD met 77,4kWh-accu in 5,1 seconden naar 100 km/u. De kleine-accuversie met alleen achterwielaandrijving haalt een vermogen van 168 kW (229 pk) uit zijn enkele elektromotor. Goed voor een 0-100-sprint in 7,4 tellen.

Het instrumentarium en centrale bedieningsscherm komen rechtstreeks uit de Hyundai Ioniq 5.

Onze testauto is uitgevoerd als Connect. Die zit tussen de Style (alleen 53 kWh) en de meest compleet uitgevoerde Lounge in. De Connect heeft standaard een waterpomp met batterijverwarming en preconditioning van het interieur. Ook zitten er standaard ledkoplampen met automatisch grootlicht op, evenals stoel- en stuurverwarming, privacyglass achter en elektronische rijhulpsystemen. zoals een automatische rijstrookwisselassistent, een noodremassistent met detectie van kruisend verkeer en een rijhulp die een mogelijke aanrijding met verkeer in de blinde hoek voorkomt. Onze testauto heeft een prijs van 59.395 euro. 

Ondanks de donkere kleur is deze Ioniq 6 een bijzondere verschijning.

De accutechniek en aandrijflijn van de Ioniq 6 nader onder de loep

De onderhuidse technologie van de Ioniq 6 werd eerder toegepast in de Hyundai Ioniq 5 en Kia EV6. Binnen de prijsrange waarin de Ioniq 6 opereert, is het hoogspanningssysteem van 800 volt echter nog steeds uniek. Voordeel van deze techniek is het hoge snellaadvermogen, dat een piekwaarde van 350 kW bereikt. Ook daar kunnen maar weinig (duurdere) elektrische auto’s aan tippen, laat staan de belangrijkste concurrentie.

Van 10 tot 80 procent opladen neemt slechts 18 minuten in beslag. Dat is naar de huidige maatstaven ontzettend snel. Koppel je de Ioniq 6 aan een publieke laadpaal met een maximum laadvermogen van 11 kW, dan duurt het met het 53kWh-accupakket 5,5 uur om de stroomreserves aan te vullen. In geval van de versie met 77,4kWh-accu neemt dat iets meer dan 7 uur in beslag.

Hyundai maakt gebruik van een lithium-ion polymeer-accusysteem. De batterijmodules – bij het 77,4kWh-pakket zijn dat er 32 stuks in totaal – zijn in de vloer van de auto verwerkt. Op die manier slokken ze de minste interieurruimte op. Doordat de hoogte van de batterijmodules (13 cm) bepalend is voor de dikte van het platform, zit je in de Ioniq 6 wel iets hoger dan je zou verwachten in een middenklasse sedan. In de auto is de vloer echter geheel vlak, en wordt de voetenruimte niet belemmerd door een hinderlijke transmissietunnel. Een versnellingsbak heeft de Ioniq 6 immers niet. 

Het 'one-pedal driving'-systeem aan het werk.

En hoe bevalt de Hyundai Ioniq 6 in de praktijk?

Goed. Heel goed zelfs. Dat wil zeggen: nadat we via de centrale display de waarschuwing voor snelheidsoverschrijding hebben uitgezet. Die bepaalt zijn oordeel op basis van de snelheidsborden boven en naast de weg, en slaat hinderlijk alarm zodra je maar enkele kilometers boven die snelheid uitkomt. Met een paar handelingen op het centrale scherm is het waarschuwingssysteem buiten werking gesteld, maar dat moet je wel elke keer doen als je de auto opnieuw opstart. Veiligheid (en sterren voor de EuroNCAP-veiligheidstest) voor alles!

Een systeem dat wél uitstekend werkt, is de autonome rijbaanassistentie, waarbij de techniek je een aanzienlijk deel van het stuurwerk uit handen neemt. Dat werkt geweldig, de auto volgt de wegbelijning zeer nauwkeurig en met mooie vloeiende stuurbewegingen. Ook kun je de mate van regenererende remwerking heel gemakkelijk met de flippers achter het stuur instellen. 'One-pedal driving', waarbij je het rempedaal van de auto niet hoeft te gebruiken om geheel tot stilstand te komen, is op de Hyundai Ioniq 6 een zeer effectieve manier om bij afremmen energie terug te winnen.

Voor de meest gebruikte functies zijn er gelukkig 'ouderwetse' knoppen aanwezig.

Zoals gezegd: het interieur maakt een veel minder futuristische indruk dan het exterieur. Onze testauto is zowel vanbuiten als vanbinnen zwart, wat nog wat meer afbreuk doet aan de feestvreugde. Een kwestie van smaak, uiteraard. Als alternatief is lichtgrijze bekleding verkrijgbaar.

Met een draaischakelaar op een staafje rechts aan de stuurkolom kies je de rijrichting. Met de draaiknop links op het stuur kies je het rijprogramma: Eco, Normal of Sport. Daarbij zie je de indeling van het digitale instrumentarium ook veranderen. Sport betekent dat het maximum vermogen en koppel meteen beschikbaar zijn; de kleinste beweging van het acceleratiepedaal en je schiet af richting horizon. In Normal en Eco is de sprintkracht gemakkelijker te doseren, wat de Ioniq 6 een prettiger rijdende auto maakt.

Het verschil ten opzichte van de Ioniq 5 is opvallend: Hyundai heeft voor de ‘6’ een duidelijk steviger afstemming van de vering en schokdemping gekozen. Daarbij gaat het echter veel te ver gaat om de auto een pure sportsedan te noemen. Een rustige rijstijl past de auto uitstekend.

Dan wordt het voordeel van de gestroomlijnde vormgeving bovendien ten volle benut. Ter vergelijking: Hyundai geeft voor de Ioniq 5 met 77,4kWh-accu, vierwielaandrijving en 20-inch wielen een energieverbruik op van 19,1 kWh/100 km. Volgens de boekjes verbruikt de Ioniq 6 met precies dezelfde technologie en 20-inch wielen gemiddeld 16,9 kWh over 100 kilometer. Een verschil van 13 procent, oftewel 65 kilometer op een volle accu. 

Sportief, maar een rustige rijstijl past de auto ook prima.

Wat zijn de concurrenten van de Ioniq 6?

De belangrijkste concurrenten van de Hyundai Ioniq 6 zijn de Tesla Model 3 en Polestar 2. Vergelijken we onze testauto – à 59.395 euro – met de Tesla Model 3 Long Range, die eveneens twee motoren en vierwielaandrijving heeft, dan vertonen beide auto’s op een paar belangrijke gebieden echter grote verschillen. De succesvolle middenklasser van Elon Musk is niet alleen veel sneller (0-100 km/u: 4,4 s), maar hij is met een prijs van 50.993 euro ook aanzienlijk scherper geprijsd.

Kijken we naar de Polestar 2, dan komt de Long Range Dual Motor-uitvoering qua techniek het meest overeen met de Hyundai Ioniq 6 AWD 77,4 kWh – ook al heeft hij met 421 pk aanzienlijk meer vermogen. Prijstechnisch zitten beide auto’s elkaar dicht op de hielen: de Polestar 2 Long Range Dual Motor staat in de prijslijst voor een bedrag van 59.900 euro. Dat is een prijsverschil van een paar honderd euro. 

Ook deze opvallende wielen dragen bij aan een ideale stroomlijn.

Conclusie

De voordelen van de gestroomlijnde carrosserie van de Hyundai Ioniq 6 zijn duidelijk. Gebruikmakend van precies dezelfde techniek springt hij aanzienlijk zuiniger om met de energiereserve dan de Hyundai Ioniq 5. De vierdeurssedan maakt een zeer gerijpte indruk, de rijeigenschappen zijn uitstekend en de elektronische hulpsystemen laten weinig ruimte over voor verbetering – al mag de snelheidswaarschuwing wel iets minder paniekerig reageren.

We durven het wel aan: de Ioniq 6 is in heel veel opzichten een betere elektrische auto dan de Tesla Model 3. Met zijn 800 volt boordspanning en snellaadvermogen van 350 kW geeft Hyundai zelfs de toon aan in de middenklasse. En toch zullen veel EV-kopers (en -leasers) liever bij Tesla winkelen. Op de vlijmscherpe prijsstelling en het ongeëvenaarde prestatieniveau van de Tesla Model 3 heeft Hyundai geen antwoord.

Wil je een laadpaal thuis laten plaatsen? 
Check hier het aanbod bij Coolblue!

Vind je dat Chrome af en toe traag presteert en ervaar je zelfs vastlopers? De efficiëntiemodus van Windows 11 is mogelijk de boosdoener. Gelukkig kun je die uitschakelen. We geven je een plan van aanpak waarmee Chrome een heel stuk sneller werkt en reageert.

De efficiëntiemodus is bedoeld om langer te kunnen werken met een volle accu, om minder ventilatorgeluid te produceren en betere prestaties te halen. De functie werd geïntroduceerd in Windows 11. Het is een systeemfunctie die automatisch het brongebruik van apps aanpast op basis van hun gebruik en prioriteit. Deze modus staat standaard ingeschakeld voor bepaalde applicaties zoals Chrome.

Wanneer je bijvoorbeeld meerdere tabbladen in Chrome hebt geopend, terwijl je er slechts één gebruikt, dan kan de efficiëntiemodus een aantal tabbladen in rust zetten. Hierdoor komen die in een energiebesparende stand te staan. Nadeel is dat deze tabbladen mogelijk niet langer worden bijgewerkt, of zelfs helemaal niet meer reageren wanneer je ernaar overschakelt. Wat aanvankelijk bedoeld is als een voordeel, pakt hierdoor soms uit als hinderlijk. Extra geheugen dat wordt vrijgemaakt lijkt op het eerste gezicht interessant, maar als hierdoor browsertabbladen niet laden of websites crashen dan is dit behoorlijk irritant. Tijd om hier wat aan te gaan doen.

Eerst controleren

We gaan eerst controleren of de efficiëntiemodus inderdaad is ingeschakeld en of die zijn werk doet. Heb je Windows 11 geüpdatet naar versie 22H2 of hoger, dan is de kans groot dat de efficiëntiemodus in Google Chrome al actief is. Controleer dit met Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op de taakbalk en selecteer Taakbeheer.

In de app die opent, zoek je nu het proces Google Chrome. Klik op het pijltje ernaast om deze groep uit te vouwen. In de kolom Status staat Efficiëntiemodus naast alle processen waarvoor deze functie is ingeschakeld. Wanneer je dit label aantreft, weet je dat deze modus over het algemeen actief is voor Google Chrome. De efficiëntiemodus is ook herkenbaar aan een pictogram van een groen blaadje.

Het groene blaadje geeft aan dat bij deze processen de efficiëntiemodus actief is.

Efficiëntiemodus uit

Je kunt de efficiëntiemodus voor Google Chrome in Windows 11 tijdelijk uitschakelen in Taakbeheer. Klik met de rechtermuisknop op een van de subprocessen waar de waarde Efficiëntiemodus in de kolom Status te zien is. Klik daarna met de rechtermuisknop op het label Efficiëntiemodus om het vinkje weg te halen. Herhaal deze stap bij alle Chrome-subprocessen waar de efficiëntiemodus actief is, tot in de groep Google Chrome geen enkel groen blaadje meer staat. Hierdoor wordt de efficiëntiemodus voor deze subprocessen tijdelijk uitgeschakeld.

De proceslijst verandert en wordt continu bijgewerkt wanneer je nieuwe tabbladen opent en sluit. Het is dus mogelijk dat je deze stappen meerdere keren moet herhalen om ervoor te zorgen dat de wijzigingen van kracht blijven. Ook als je Chrome later sluit en opnieuw start, wordt de modus opnieuw ingeschakeld. Hetzelfde geldt wanneer je de pc opnieuw opstart.

Haal het vinkje weg bij Efficiëntiemodus.

Twee versies

Als je de vorige methode niet elke keer opnieuw wilt herhalen nadat je Google Chrome hebt gestart, dan kun je werken met Chrome-snelkoppelingen. In dit voorbeeld gebruik je een snelkoppeling om Chrome in de standaardinstelling (met de efficiëntiemodus actief) te gebruiken en daarnaast maak je een snelkoppeling om Chrome te gebruiken zónder de efficiëntiemodus.

Begin met het plaatsen van een snelkoppeling voor Chrome op het bureaublad. Binnen Windows 11 verloopt dat anders dan in Windows 10. Klik op Start en selecteer rechtsboven de optie Alles. Hiermee verschijnt er een alfabetische lijst met alle apps. Zoek Google Chrome en sleep dit pictogram naar het bureaublad. Daar is de eerste snelkoppeling. Klik met rechts op deze snelkoppeling en kies Kopiëren. Daarna klik je op het bureaublad met rechts en je selecteert Plakken.

Sleep een snelkoppeling op het bureaublad vanuit Alle apps.

Zonder efficiëntiemodus

Zo, vanaf nu heb je twee snelkoppelingen voor Chrome op het bureaublad. Bij de tweede verander je de naam bijvoorbeeld in Google Chrome zonder efficiëntiemodus. Klik met de rechtermuisknop op deze tweede snelkoppeling en kies Eigenschappen in het contextmenu. Klik in het venster Eigenschappen / Snelkoppeling op het veld Doel. Daar zie je het pad: C:\Program Files\Google\Chrome\Application\chrome.exe. Voeg daar de volgende opdracht aan toe. Zet de cursor achter chrome.exe, plaats een spatie en daarachter typ of plak je --disable-features=UseEcoQoSForBackgroundProcess. Het totale pad ziet er dus als volgt uit:

Klik op Toepassen in de rechterbenedenhoek van het venster. Door deze toevoeging schakel je de Eco QoS (Eco Quality of Service) voor achtergrondprocessen uit. Hierdoor gebruikt Chrome niet langer de functie die is ontworpen om het energieverbruik te optimaliseren. Windows vraagt je in sommige gevallen om de beheerrechten te verlenen om door te kunnen gaan. Klik dan gewoon op Doorgaan. Sluit het venster Eigenschappen van Google Chrome als je klaar bent. Start nu Google Chrome opnieuw op.

Wijzig de gegevens in het veld Doel.

Controle

Om te controleren of de functie is uitgeschakeld open je de snelkoppeling zonder efficiëntiemodus. Typ in het adresvak chrome://version en druk op Enter. Hierdoor zullen de details van Chrome op je pc in beeld komen. En daar zul je de opdrachtparameters lezen die je zojuist hebt toegevoegd. Als je Chrome opent vanaf de eerste snelkoppeling (met efficiëntiemodus) en je typt chrome://version, dan zul je deze parameters niet terugvinden. Ook wanneer je het oorspronkelijke Chrome-uitvoerbare bestand start vanuit de map C:\Program Files\Google\Chrome\Application zul je ontdekken dat de efficiëntiemodus nog steeds aan staat.

Deze aanpassing schakelt de efficiëntiemodus alleen uit als je Chrome start vanuit de bewerkte snelkoppeling.

Geheugenbesparing uitzetten

Behalve de efficiëntiemodus gebruikt Chrome ook functies voor geheugen- en energiebesparing. Beide verminderen het stroomverbruik van de browser door bepaalde functies en mogelijkheden te beperken, maar ze kunnen ook de browserprestaties vertragen. Om ze uit te schakelen, tik je op de drie puntjes in de rechterbovenhoek en ga je via Instellingen naar Prestaties. Je kunt ook in het adresvak chrome://settings/performance typen en dan op Enter drukken. Hiermee kom je op het tabblad Prestaties. In dit tabblad kun je de schuifjes bij Geheugen / Geheugenbesparing en Voeding / Energiebesparing uitschakelen.

Deze laatste optie is alleen beschikbaar op Chrome die op een laptop draait. Een van de bekende problemen van Geheugenbesparing is dat het tabblad automatisch bevriest of opnieuw gaat laden wanneer je ernaar teruggaat. Energiebesparing kan ook de oorzaak zijn dat de visuele effecten in de browser worden beperkt. Hierdoor zal bijvoorbeeld smooth scrolling niet meer werken en ook videoframerates kunnen hierdoor vertragen.

Probeer Geheugenbesparing uit te zetten en kijk of het probleem hiermee is opgelost.

Sluit ongebruikte tabs

Chrome opent voor elk tabblad zijn eigen proces. Als er veel tabbladen openstaan, dan verbruiken die veel geheugen, wat kan leiden tot vertraging. Om te weten hoeveel systeembronnen Chrome aanspreekt, ga je naar Taakbeheer en bekijk je het lopende verbruik. De oplossing is simpel: sluit onnodige tabbladen om te zien of Chrome hierdoor sneller wordt.

Alle open tabbladen spreken gezamenlijk veel geheugen aan.

Cache en cookies wissen

Wanneer je de Chrome-browser lang gebruikt, verzamel je heel wat gegevens in de browsercache en ook veel cookies, wat de browser kan vertragen. Je kunt dit probleem oplossen door de browsegegevens te wissen. Klik op de drie puntjes in de rechterbovenhoek van de browser. Selecteer Browsegegevens wissen. Vervolgens selecteer je de vakjes Cache en Cookies en je klikt op Gegevens wissen. Als dat is gebeurd, start je Chrome opnieuw op en kijk je of het programma nog steeds traag is.

De gecachte afbeeldingen en bestanden nemen 320 MB in beslag.

Een 'gewoon prima' smartphone hoeft echt geen vele honderden euro's te kosten, weten we inmiddels. De nieuwe Motorola Edge 60 Fusion is daar een mooi voorbeeld van, lees je in deze review. Voor een adviesprijs van 329 euro krijg je een telefoon die luxe oogt, fijne specificaties heeft en zes jaar updates ontvangt.

De Edge 60 Fusion is het goedkoopste model in Motorola's Edge 60-serie en verkrijgbaar in drie kleuren: blauw, roze en het geteste turquoise. Niet de meeste alledaagse kleuren voor een smartphone, en het veilige grijs, zwart en wit ontbreken. Wij kunnen dat wel waarderen.

Opvallend ontwerp

De Edge 60 Fusion valt lekker op in de saaie massa. Een hoesje kan handig zijn om de telefoon beter te beschermen, maar is niet nodig voor grip. De nepleren achterkant biedt namelijk veel grip. Motorola schermt bovendien met een MIL-STD-810H-certificering, die aangeeft dat de Edge 60 Fusion niet stuk zou moeten gaan door een val van maximaal 1,2 meter hoogte.

©Rens Blom

De Edge 60 Fusion valt lekker op.

De gebruikservaring van de Motorola-smartphone is uitstekend. Met 178 gram is het toestel relatief licht, door de gekromde randen aan de zijkanten heb je het idee dat je een hele dure telefoon in handen hebt en het 6,67 inch-oledscherm ziet ook heel goed uit. De verversingssnelheid is 120 Hz en de resolutie wat hoger dan Full-HD, waardoor het scherm scherp oogt.

Complete smartphone

We zijn ook blij dat Motorola de scherp geprijsde smartphone zo compleet heeft gemaakt. De Edge 60 Fusion is bijvoorbeeld waterbestendig, ondersteunt een e-sim en heeft lekker veel (256 GB) opslagcapaciteit. Ook het werkgeheugen is van gebruikelijke grootte (8 GB) en de gangbare accucapaciteit van 5200 mAh levert een meer dan prima accuduur op. Wij kunnen de smartphone bij redelijk intensief gebruik, ook buiten de deur, zeker een lange dag gebruiken. 's Avonds opladen kan, maar de volgende ochtend redt het toestel ook.

©Rens Blom

Het grote scherm ziet er goed uit

Je dient wel zelf een oplaadadapter te regelen, en het liefst een krachtige. Motorola levert – vanwege nieuwe EU-wetgeving – namelijk alleen een usb-c-kabel in de doos van de Edge 60 Fusion mee. Met de juiste adapter kan de smartphone overigens lekker rap opladen, namelijk met 68 watt. Wat dat zegt? Dat het drie kwartier duurt om de telefoon van 0 naar 100 procent te brengen.

Is de Edge 60 Fusion zonder compromissen? Nee. De gebruikte MediaTek-processor is niet zo snel, waardoor de telefoon ons af en toe niet kan bijhouden. Geen ramp, maar wel een aandachtspunt. Toestellen worden door de jaren heen namelijk wat trager door alle apps en bestanden die je erop hebt gezet, en de Edge 60 Fusion is dus vanaf dag één al niet de snelste in zijn segment.

©Rens Blom

Camera's

De camera's van de smartphone zijn wat verwarrend. Achterop lijken drie cameralenzen te zitten, aangevuld met een flitser. Er zijn echter maar twee camera's: een hoofdcamera en een groothoekcamera. De Edge 60 Fusion kan ook inzoomen, maar gebruikt daar zijn hoofdcamera voor. Hoewel de camera's prima zijn gelet op de prijs, merken we duidelijk dat duurdere smartphones betere kiekjes schieten. Een begrijpelijk compromis, en we zijn blij dat Motorola de groothoeklens voorzien heeft van een macrofunctie, om van heel dichtbij te fotograferen. Dat kunnen lang niet alle telefoons in dit prijssegment.

Hieronder zie je twee fotoseries met van links naar rechts de hoofdcamera, groothoekcamera en zoomfunctie (2x) aan het werk.

©Rens Blom

©Rens Blom

Zes jaar updates

Prettig aan de Motorola Edge 60 Fusion is dat de telefoon drie Android-upgrades en zes jaar beveiligingsupdates krijgt. Je kunt het toestel dus heel lang veilig gebruiken. Motorola installeert ook heel wat AI-functies op het toestel. Sommige functies zijn nuttig, andere niet. Vertrouwd prettig blijven de gebaren om de smartphone efficiënt te bedienen. Motorola's tijdlijn met artikelen in allerlei categorieën toont ons om onduidelijke redenen alleen Engelstalige content, aangevuld met advertenties. Google's nieuwsfeed blijft dus relevanter.

©Rens Blom

Sommige onderdelen van Motorola's software bevallen goed, andere delen minder.

Conclusie: Motorola Edge 60 Fusion kopen?

De Motorola Edge 60 Fusion is niet de snelste smartphone in zijn prijsklasse, maar scoort op alle andere belangrijke punten wel (erg) goed. We zijn ook blij met het updatebeleid van zes jaar. Voor iets meer dan 300 euro koop je zo een telefoon waar je veel plezier aan kunt beleven.