Een elektrische auto is heel anders dan een ‘normale’ brandstofauto, en dus zijn er ook bepaalde opties die je juist wel of niet moet nemen. We geven je een overzicht van onmisbare opties op een elektrische auto.

Lees ook: Zo houd je de batterij van je elektrische auto in topconditie

Warmtepomp 

Als je bezig bent met het verduurzamen van je huis, is een warmtepomp vast al eens voorbijgekomen. Maar wist je dat veel (moderne) elektrische auto’s ook zo’n warmtepomp aan boord hebben? Het principe is hetzelfde: een warmtepomp in een elektrische auto zorgt voor een meer efficiënte en energiezuinige manier van verwarmen dan een traditionele kachel. Zo’n apparaat kan warmte van buiten of restwarmte uit de aandrijflijn gebruiken om de cabine of batterij te verwarmen. 

Dat is met name handig in de winter: een efficiënte warmtepomp zorgt ervoor dat je verder kunt rijden op een lading stroom. Het is met name handig als je veel korte ritten maakt bij lage temperaturen. Daarnaast kan het hebben van een warmtepomp een positief effect hebben op de restwaarde van je auto. 

3-fase lader 

In je auto zit een omvormer, die wisselstroom (die uit je laadpaal komt) kan omzetten naar gelijkstroom (zodat je accu die stroom kan opslaan). Die omvormer bepaalt hoe snel je jouw auto kunt opladen. Veel oudere elektrische auto’s werken met een 1-fase lader. Daarmee kan het zomaar 20 uur duren voordat je jouw auto aan een normaal laadpunt helemaal vollaadt. Heeft een auto een 3-fase lader, dan gaat het opladen dus ook drie keer zo snel.

Dat betekent dus dat het volledig opladen van je auto ineens nog maar 7 uur duurt. En dat betekent dus dat je je auto ‘s nachts genoeg tijd heeft om helemaal op te laden. Een 3-fase lader is daarom onmisbaar, vooral als je vaker je batterij leegrijdt. En ook hier geldt dat een 3-fase lader een onmisbare optie is, gezien de restwaarde van je auto. De meeste auto’s met zo’n 3-fase lader kunnen met maximaal 11 kW opladen, maar er zijn ook steeds vaker auto’s die het met 22 kW kunnen. De oude Renault Zoe is daar een goed voorbeeld van. Sluit je die aan op een ‘snel’ publiek laadpunt, dan kun je de batterij (afhankelijk van de grootte) al in één of twee uur opladen.

©Tong_Patong

Een snellaadaansluiting 

Het klinkt misschien voor de hand liggend, maar dat is het niet – zeker niet als je een oudere elektrische auto koopt. Er zijn namelijk auto’s zónder snellaadaansluiting. Zo hadden de meeste oude Renaults Zoe geen snellader, maar kon je die auto ‘snel’ met een gewone Type 2-laadkabel (de kabel die je bij publieke laadpalen in de straat of bij je eigen laadpunt gebruikt) opladen. Maar zo zijn er meer fabrikanten en modellen die mogelijk geen snellaadaansluiting hebben. Let daar dus altijd op, want zonder die mogelijkheid wordt het maken van lange reizen ineens een echte uitdaging. Mik op een minimaal snellaadvermogen van minstens 70 tot 100 kW, als je wel eens bij de snellader denkt te staan. Ga je veel gebruikmaken van snelladen, dan is een minimaal vermogen van 150 kW inmiddels wel de standaard. 

Heeft je auto wel een snellaadaansluiting, kijk dan goed welke aansluiting het is. Oudere Aziatische modellen, zoals de Nissan Leaf of allereerste Kia e-Soul, hebben een zogenaamde CHAdeMO-aansluiting. Dat is een stekker die steeds minder vaak bij snellaadstations te vinden is. In Europa maken we inmiddels namelijk allemaal gebruik van de CCS-stekker. Heeft je auto zo’n aansluiting, dan kun je overal in Europa snelladen. Ga je een elektrische auto importeren uit een ander werelddeel? Dan kan het zijn dat-ie een snellaadaansluiting heeft die je hier in Europa helemaal niet kunt gebruiken. 

Stoel- en stuurverwarming 

Het opwarmen van het interieur kost stroom, zo concludeerden we hierboven al. Zet je de kachel in je elektrische auto aan, dan trekt-ie veel stroom uit het accupakket. En dat wil je niet als het koud is, want dan kun je minder energie gebruiken om te rijden en daalt je actieradius. Een goede manier om het bij koude temperaturen snel en efficiënt warm te krijgen, is door stoelverwarming. Kruis die optie dus altijd aan, of zoek naar een gebruikte elektrische auto die dat ook heeft. En dat is helemaal handig in combinatie met een telefoonapplicatie die verbinding heeft met je auto: dan kun je je stoel voorverwarmen. 

App-connectiviteit 

Elektrische auto’s zijn steeds vaker computers op wielen. En dan is het erg fijn als je de data van die computer op afstand in kunt zien, bijvoorbeeld via je telefoon. Kies daarom voor een elektrische auto die je op afstand met je telefoon kunt bedienen. Zo kun je bijvoorbeeld met je telefoon een laadsessie starten of stoppen (als de kabel is aangesloten, natuurlijk), zien hoeveel bereik je nog hebt óf bijvoorbeeld de auto voorverwarmen.

Dat laatste is namelijk een van de beste features van een elektrische auto. Is het koud, zijn de ruiten bevroren of ligt er sneeuw op de auto? Met de app op je telefoon verwarm je de auto voor, zodat je even later heerlijk warm en sneeuw- en ijsvrij wegrijdt. Het is niet alleen fijn, maar ook efficiënt. Je kunt je auto namelijk voorverwarmen als-ie nog met het stroomnet is verbonden. Zo hoeft de auto voor al die intensieve klusjes géén stroom uit de batterij te gebruiken en is alles op optimale temperatuur wanneer je gaat rijden. Zo verbruik je onderweg minder energie.  

©Summit Art Creations - stock.ado

Actieve koeling en verwarming 

In dat kader is het belangrijk dat je auto een actief koel- en verwarmingssyteem voor de batterij heeft. Dat betekent dat de auto uit zichzelf de batterij kan koelen of verwarmen, zodat deze op optimale temperatuur blijft. Auto’s die dat niet hebben, moeten bijvoorbeeld tijdens het rijden de koude buitenlucht gebruiken om de accu te koelen. Maar omdat er veel situaties zijn waarbij de auto stilstaat maar de accu wél gekoeld moet worden, is dat verre van optimaal.

Een actief koel- of verwarmingssysteem zorgt er dus voor dat de batterij te allen tijde op juiste temperatuur wordt gehouden. Ben je onderweg naar een snellader, dan kan de auto zelf de batterij opwarmen (automatisch of handmatig) zodat het snelladen zo snel mogelijk gaat. Sta je in de hete zomerzon te snelladen, dan moet de auto de batterij juist koelen, ook om accudegradatie tegen te gaan. Bovendien kun je zo’n actief systeem ook bedienen via de telefoonapplicatie die we hierboven hebben beschreven. Actieve koeling en verwarming vergroten niet alleen het comfort, maar ook de levensduur van je elektrische auto.

Leuke en handige extra’s 

Bovenstaande opties zijn must-haves, maar er zijn ook nog elektrische auto-opties die leuk en handig kunnen zijn. Denk daarbij aan een V2L-functie. Daarmee kun je de batterij van je auto gebruiken om andere apparaten van stroom te voorzien. Handig voor als je bijvoorbeeld gaat kamperen, want dan kun je via je auto een kop koffie zetten. Wil je een stap verder gaan, dan moet je een auto met V2G-functionaliteit kopen. Daarmee kun je stroom teruggeven aan het elektriciteitsnet, maar er is nog maar een klein aantal auto’s dat dat kan. Bovendien kun je zoiets nu, anno 2024, enkel doen in combinatie met specifieke laadpalen.

Lees ook: Wanneer kunnen we bidirectioneel laden in Nederland?

Verder kan het handig zijn als het navigatiesysteem in jouw volgende elektrische auto een eigen routeplanner inclusief laadstops heeft. Daarbij laat de auto dus zien waar je moet gaan laden op het moment dat je een lange rit in het systeem invoert. Een bekend en goed voorbeeld daarvan is de navigatie in Tesla-modellen. Handig bij zulke ingebouwde routeplanners is dat het navigatiesysteem een directe verbinding heeft met de data uit het voertuig, zoals je actuele verbruik en je bereik. Daarmee wordt de ideale route constant aangepast, terwijl apps van derden géén rekening kunnen houden met die actuele data. Let wel: sommige routeplanners in oudere elektrische auto’s werken niet zo goed, of gebruiken oudere data over laadstations. In zulke gevallen is het gebruik van een app (zoals Chargemap of A Better Route Planner) juist weer beter.  

Lange documenten in Word voorzie je natuurlijk van paginanummers. Maar wat als je project begint met een voorblad en een inhoudsopgave? Dan wil je de paginanummering misschien pas later laten starten, bijvoorbeeld bij het eerste hoofdstuk. Gelukkig kun je zelf bepalen vanaf welke pagina de nummering begint en hoe die wordt weergegeven.

Stap 1: Sectie-einde

Stel dat je de paginanummering pas op pagina vier wilt laten beginnen. Plaats dan de cursor aan het einde van de tekst op de derde pagina. Ga naar het tabblad Indeling, klik op Eindemarkeringen en kies onder Sectie-einden de optie Volgende pagina. Zo voeg je een sectie-einde toe tussen pagina drie en vier.

Stap 2: Ontkoppel de sectie

Klik in de kop- of voettekst van pagina vier. Je ziet nu het label Koptekst (Sectie 2) of Voettekst (Sectie 2) verschijnen. Zodra je dit doet, opent automatisch het tabblad Koptekst en voettekst. Klik op Aan vorige koppelen in de groep Navigatie om de kop- en voettekst van deze sectie los te koppelen van de vorige. Zo voorkom je dat de paginanummers ook op de eerste drie pagina’s verschijnen.

Stap 3: Nummering plaatsen

Plaats de cursor opnieuw in de kop- of voettekst van pagina vier waar je de nummering wilt starten. Ga naar Paginanummer, kies waar je het nummer wilt tonen (bovenaan of onderaan) en kies een stijl. Je ziet nu waarschijnlijk dat pagina vier het cijfer 4 krijgt. Dat wil je aanpassen. Klik opnieuw op Paginanummer en kies Opmaak paginanummers. Selecteer hier Beginnen bij en vul het gewenste startnummer in – in dit voorbeeld: 1. Klik op OK. Nu begint de nummering pas op pagina vier, met het cijfer 1.

De eerste drie pagina’s hebben nu geen nummering. Als je die drie pagina’s door middel van Romeinse cijfers wilt nummeren, dan ga je terug naar de allereerste pagina en weer klik je op Paginanummer. Je beslist of de nummering boven- of onderaan de pagina moet komen. In het pop-up venster Opmaakpaginanummers selecteer je bovenaan de Romeinse stijl en in het vak Beginnen bij selecteer je 1.

Vroeg of laat moet je bepaalde informatie digitaal delen. Denk aan contracten, medische gegevens of vertrouwelijke rapporten. Dat is vaak ook precies het moment waarop het mis kan gaan. Eén foutieve klik en je bestand belandt in verkeerde handen. Gelukkig zijn er slimme en relatief eenvoudige manieren om het risico te beperken, zonder paranoïde toestanden.

Lees ook: 20 tips om je online privacy te waarborgen

Om te voorkomen dat vertrouwelijke informatie terechtkomt bij onbevoegden, gebruik je bij voorkeur een combinatie van beveiligingsmaatregelen. Versleutel je bestanden vóór verzending, gebruik wachtwoorden of toegangsrechten en kies voor veilige overdrachtsdiensten in plaats van standaardmail. Beperk daarnaast de toegang tot enkel de juiste personen of groepen. Zo houd je je data echt privé, ook na verzending. 

Metadata verwijderen

Welke versie van Windows je ook gebruikt: als je gevoelige bestanden deelt, is het verstandig om eerst de metadata te wissen. Wanneer je een bestand aanmaakt, slaat het systeem automatisch extra gegevens op, zoals de naam van de auteur, de datum van de laatste wijziging, de computernaam en meer. Deze metadata kunnen onbedoeld gevoelige informatie prijsgeven.

Gelukkig kun je deze metadata in Windows Verkenner eenvoudig verwijderen. Navigeer naar het bestand dat je wilt delen. Klik er met de rechtermuisknop op en kies Eigenschappen. Of gebruik de toetscombinatie Alt+Enter. Ga naar het tabblad Details. Klik onderaan op Eigenschappen en persoonlijke gegevens verwijderen. Hier kun je ook de optie Maak een kopie waarbij alle mogelijke eigenschappen zijn verwijderd selecteren. Bevestig met OK. Hierdoor ontvang je een kopie van het bestand zonder de metadata.

➡️7-Zip

Installeren

Ben je van plan om een bestand via internet te versturen? Dan is versleuteling een slimme zet. Door een bestand te versleutelen, voorkom je dat onbevoegden toegang krijgen tot de inhoud, zelfs als ze dat per ongeluk in handen krijgen. Hoewel Windows 11 zelf versleutelingsopties biedt, zijn die alleen bedoeld voor lokale opslag en dus niet geschikt voor bestanden die je wilt delen. Gebruik daarom een externe tool zoals 7-Zip, een gratis, opensource-programma dat uitstekend werkt voor veilige compressie én encryptie.

7-Zip installeer je via de Opdrachtprompt: Open het Startmenu en zoek naar Opdrachtprompt. Klik met de rechtermuisknop op het resultaat en kies Als administrator uitvoeren. Typ de volgende opdracht en druk op Enter: winget install --id 7zip.7zip.

De tool wordt automatisch gedownload en geïnstalleerd. Zodra 7-Zip klaarstaat, kun je je bestand inpakken in een met een wachtwoord beveiligd archief (7z of zip) met sterke AES-256-encryptie. Op die manier kun je het bestand veilig versturen, bijvoorbeeld via e-mail of een cloudservice, mits je het wachtwoord apart en veilig deelt.

Versleutelen

Om 7-Zip te starten, zoek je via Startmenu naar 7-Zip File Manager. Open de app en navigeer naar het bestand dat je wilt beveiligen. Selecteer dat en klik op de groene knop Toevoegen. Onderaan, in het gedeelte Versleuteling, vul je een wachtwoord in om het bestand te beveiligen. Typ het wachtwoord twee keer ter bevestiging.

Je kunt ervoor kiezen om het wachtwoord zichtbaar te maken, zodat je zeker weet dat je geen typfouten maakt. Daarnaast kun je ook de bestandsnaam versleutelen. Dat zorgt ervoor dat zelfs de naam van het bestand niet meer herkenbaar is, wat de inhoud extra goed afschermt voor nieuwsgierige ogen. Het resultaat is een versleuteld archiefbestand - een soort digitale container - dat alleen geopend kan worden met het ingestelde wachtwoord.

Standaard blijft het originele, niet-versleutelde bestand behouden. Wil je dat automatisch laten verwijderen? Vink dan in het venster Toevoegen aan archief de optie Bestanden na inpakken verwijderen aan. Zo blijft enkel de beveiligde versie over.

Versleutelen en splitsen

Wil je nog een extra beveiligingslaag toevoegen? Dan kun je het bestand niet alleen versleutelen met 7-Zip, maar ook opsplitsen in meerdere delen. Vervolgens kun je elk deel apart versturen, eventueel zelfs op verschillende momenten of via verschillende kanalen.

Open opnieuw 7-Zip en voeg het bestand toe dat je op deze manier wilt beveiligen. Stel een encryptiewachtwoord in en bevestig dat. In het veld Opsplitsen in volumes, bytes kies je de gewenste bestandsgrootte per deel. Dit is vooral handig voor grote bestanden. Stel dat het originele bestand 40 MB groot is. Als je 10 MB opgeeft, maakt 7-Zip er automatisch vier gelabelde delen van.

Voor maximale veiligheid kun je elk deel via een andere dienst of e-mailaccount verzenden. De ontvanger selecteert alle delen in 7-Zip (houd hiervoor de Ctrl-toets ingedrukt tijdens het aanklikken) en kiest daarna Uitpakken. Zodra het juiste wachtwoord wordt ingevoerd, worden de delen automatisch samengevoegd en ontsleuteld.

➡️OneDrive

Machtigingen

Met OneDrive stel je eenvoudig machtigingenin waarmee je bepaalt wie er toegang krijgt tot het bestand dat je eerder met 7-Zip hebt versleuteld. Het delen kun je op elk moment weer stopzetten. Open OneDrive via verkenner en navigeer naar de map waarin de versleutelde container staat. Klik met de rechtermuisknop op het bestand en kies voor Delen.

In het pop-upvenster voer je het e-mailadres in van de persoon met wie je het bestand wilt delen. Je kunt ook meerdere e-mailadressen of een mailgroep invoeren. Klik vervolgens op het potloodicoon om aan te geven of de ontvanger het bestand mag Bewerken of Alleen mag bekijken. Ben je klaar? Klik dan op Verzenden. De ontvanger krijgt een e-mail met een link om het bestand te downloaden.

➡️Outlook

E-mailversleuteling

Heb je een Microsoft 365-abonnement? Dan kun je gebruikmaken van de ingebouwde versleutelfunctie in Outlook om je e-mails en bijlagen extra te beveiligen.

Open de Outlook-app en klik op Nieuwe e-mail om een nieuw bericht op te stellen.Ga eventueel naar het tabblad Invoegen en kies Bestand bijvoegen.Selecteer via Op deze computer zoeken het gewenste bestand en klik op Openen.

Daarnaga je naar het tabblad Opties bovenaan het Lint.Klik op de knop Versleutelen. Je kunt hier ook kiezen uit verschillende beveiligingsniveaus.Maak je bericht af zoals gewoonlijk en klik op Verzenden.De e-mail wordt nu automatisch versleuteld verstuurd. De inhoud is onderweg beschermd en kan alleen worden geopend door de bedoelde ontvanger.

Beveiligingsopties

Onder de knop Versleuteling zie je drie opties als je een Microsoft 365 Family- of Personal-abonnement gebruikt. De eerste optie is Niet doorsturen. Hierdoor blijft je bericht versleuteld binnen Microsoft 365 en kan de ontvanger het niet kopiëren of naar anderen doorsturen. Kies je Versleutelen, dan kunnen ontvangers met een Outlook.com- of Microsoft 365-account de bijlagen downloaden vanuit Outlook.com of de mobiele Outlook-app.

Wie een andere e-mailclient gebruikt, zoals Gmail, Thunderbird of Apple Mail, ontvangt een bericht dat er een Microsoft Office 365-versleutelde e-mail op hem wacht. Als de ontvanger op de link Bericht lezen klikt, dan schakelt hij naar het Microsoft 365 Portal voor berichtversleuteling en daar moet hij zich aanmelden met een eenmalige wachtwoordcode. Die code ontvangt hij in zijn e-mailclient en daarmee kan hij dan het bericht op de portal openen.

De derde optie is Geen machtiging ingesteld en daarmee verwijder je eerdere machtigingen. De versleutelfunctie in Outlook is ideaal voor wie snel en zonder technische omwegen gevoelige informatie wil delen binnen een professionele context. Je hoeft geen extra tools te installeren.

➡️Gmail

Vertrouwelijke modus

De extra beveiliging in Gmail heet Vertrouwelijke modus. Hiermee versleutel je je berichten, zodat alleen de bedoelde ontvanger ze kan lezen, zelfs als iemand anders toegang krijgt tot diens mailbox. Klik op Opstellen om een nieuw bericht te maken. Vul het e-mailadres van de ontvanger in, kies een onderwerp en typ je bericht. Voor je op Verzenden klikt, activeer je de extra beveiliging. Onderaan het berichtvenster zie je een aantal grijze knoppen. Helemaal rechts staat een pictogram van een slot met een wijzerplaat. Klik daarop om de Vertrouwelijke modus in te schakelen.

Gebruik je de mobiele app? Tik dan op de drie puntjes rechtsboven en kies daar het slotje. Ontvangers kunnen deze mail vervolgens niet doorsturen, kopiëren, afdrukken of downloaden. Er verschijnt ook een pop-upvenster waarin je de vervaltijd van het bericht instelt. Je kunt kiezen uit: 1 dag, 1 week, 1 maand, 3 maanden of 5 jaar. Na afloop van de gekozen periode verdwijnt het bericht automatisch uit de postbus.

Sms-beveiliging

In hetzelfde pop-upvenster kun je een extra beveiligingslaag toevoegen via de optie Toegangscode vereisen. Vink hier de optie Sms-toegangscode aan. De ontvanger kan het bericht dan pas lezen nadat hij of zij een code invoert die via sms op de mobiele telefoon wordt bezorgd. Hiermee voeg je een tweede beveiligingsfactor toe, wat het voor een indringer vrijwel onmogelijk maakt om toegang te krijgen. Die moet immers niet alleen de mailbox, maar ook de sms-berichten van de ontvanger onderscheppen. Dat is een bijzonder lastige combinatie.

Klik op Opslaan en vervolgens op Verzenden. Op dit moment kun je eventueel nog de vervaltijd van het bericht aanpassen. Dan verschijnt er nu een tweede pop-upvenster waarin je het telefoonnummer van de ontvanger moet invoeren. Klik opnieuw op Verzenden. De ontvanger krijgt vervolgens een e-mail met daarin een knop om het vertrouwelijke bericht in de browser te openen. Is sms-verificatie ingeschakeld? Dan ziet de ontvanger ter bevestiging de laatste twee cijfers van zijn of haar gsm-nummer. Na een klik op Send passcode wordt de toegangscode per sms verstuurd.

Lees ook: 20 (écht) onmisbare tips voor Gmail

Documenten ondertekenen op je iPhone? Zo maak je een handtekening aan

➡️Proton Mail

Zwitserse veiligheid

De grote mailproviders maken er geen geheim van dat ze het e-mailverkeer scannen. Volgens eigen zeggen doen ze dat om hun dienstverlening te verbeteren. Daarbij richten ze zich vooral op de metadata van berichten: wie met wie communiceert, wanneer en hoe vaak. Ben je op je privacy gesteld, dan geeft dit idee een onbehaaglijk gevoel, zeker wanneer het om vertrouwelijke informatie gaat.

In dat geval kun je overstappen naar een ultraveilige aanbieder zoals Proton Mail (https://proton.me), een dienst die privacy centraal stelt. De servers staan in Zwitserland, waardoor de dienst onderworpen is aan een van de strengste privacywetgevingen ter wereld. Proton Mail werkt standaard met end-to-end-encryptie. Bij gewone e-mails is de verbinding tussen jou en de server meestal wel versleuteld met TLS (Transport Layer Security), maar de e-mail zelf wordt op de server in leesbare vorm opgeslagen.

End-to-end-encryptie (E2EE) bij e-mail betekent dat alleen de afzender en de beoogde ontvanger de inhoud van het bericht kunnen lezen. Zelfs de e-maildienst zelf kan niet zien wat er in de e-mail staat, omdat de versleuteling pas wordt verwijderd op het toestel van de ontvanger.

De gratis versie, Proton Free, biedt dezelfde sterke beveiliging als de betaalde formules, maar met enkele beperkingen. Je beschikt over één e-mailadres en 1 GB e-mailopslag. Daar staat tegenover dat je volledig reclamevrij werkt, niet gevolgd wordt en je berichten niet worden geanalyseerd of gelogd. Wie meer nodig heeft, kan upgraden naar een betaald abonnement, zoals Mail Plus (3,99 euro per maand bij jaarlijkse betaling).