Je hebt een elektrische auto die dik 400 kilometer ver komt op een lading stroom. Maar dat wil je de komende jaren wél graag zo houden. Hoe zorg je ervoor dat de batterij van je elektrische auto in topconditie blijft? We geven je een paar tips!

Batterijen verliezen na verloop van tijd capaciteit, slaan zo minder energie op en leveren minder stroom. Dat weten we en blijft tot op zekere hoogte onoverkomelijk, maar toch kun je heel wat doen om je batterij in topconditie te houden. Met deze tips hoef je niet bang te zijn dat je accu capaciteit verliest en weet je zeker dat je ook over een paar jaar nog zonder moeite lange reizen met je elektrische auto kunt maken.

©Basilicostudio Stock

1. Laad de batterij niet helemaal op

Een van de slechtste dingen die je voor je accu kunt doen, is 'm continu tot 100 procent opladen. Op zich is dat geen probleem, als je maar snel na het opladen begint met rijden. De auto vol opladen en dan een aantal dagen laten staan is slecht voor de batterij. Dat geldt overigens ook voor de andere kant van het spectrum: het is geen probleem als je een accu helemaal leegrijdt, maar laad deze dan wél direct op.

Dat komt allemaal door de chemische structuur van de lithium-ion-batterijen: dat type zit momenteel in het grootste deel van alle elektrische auto’s. Bij zogenaamde LFP-accu’s, die je nu in steeds meer auto’s van bijvoorbeeld Tesla en BYD ziet, is het opladen tot 100 procent eigenlijk geen probleem.

We adviseren je om de auto bij normaal en dagelijks gebruik tot maximaal 80 procent op te laden en het accupercentage in de regel niet lager dan 20 procent te laten komen. Zo voorkom je onnodige degradatie. Laat je de auto voor een langere tijd staan, dan is een State of Charge van 50 tot 60 procent optimaal. Maak je dagelijks slechts korte ritten en hoef je niet per se te laden om tussen het gewenste batterijniveau te zitten? Doe het dan ook niet, want elke laadsessie zorgt voor een vorm van belasting op de accu.

2. Kijk uit met warmte

Autobatterijen houden er niet zo van om warm te worden, dus is het zaak om dat te voorkomen. Zet je auto gedurende de zomermaanden daarom niet voor langere tijd stil in de zon, want als-ie uitgeschakeld is, kan de batterij niet op een juiste temperatuur gehouden worden. Dat gebeurt tijdens het rijden en laden wél, mits je auto voorzien is van een actief koelsysteem.

Wil je de batterij van je elektrische auto in goede conditie houden, zet ‘m dan dus in de schaduw. Kou is overigens een veel minder groot probleem voor batterijen van een elektrische auto, zo laten verschillende onderzoeken zien.

Wel is het zo dat je de batterij bij extremere temperaturen, zowel warm als koud, niet te veel moet belasten. Nieuwere auto’s kunnen daar al beter mee omgaan en zullen het vermogen dat de batterij levert aanpassen aan de condities, maar pas hiermee op als je een wat oudere elektrische auto hebt. Rijd in zulke situaties rustig, want als je het gaspedaal flink intrapt, zorgt dat er ook voor dat de batterij in een korte tijd veel stroom moet leveren. Vergelijk het met een brandstofauto die je na een koude nacht direct op z’n staart trapt: ook dat is niet bevorderlijk voor de levensduur.

©Southworks Creative LTD

3. Ga niet te vaak snelladen

Meteen een ‘maar’, want onderzoek laat zien dat snelladen helemaal niet zo slecht voor je auto hoeft te zijn. Zo publiceerde Tesla in 2023 nog een onderzoek waaruit bleek dat er geen verschil in batterijprestaties was tussen auto’s die vaak of bijna nooit aan de snellader werden gehangen.

Waar moet je dan wel op letten in het geval van snelladen? Allereerst is het niet verstandig om bij extreme temperaturen te gaan snelladen, maar ook dat is afhankelijk van je auto. Veel moderne elektrische auto’s hebben een actief koelsysteem dat koelvloeistof tussen de accucellen laat circuleren om de batterij op de juiste temperatuur te houden. Snelladen is in zo’n geval niet slecht voor de accu, omdat de auto ermee kan dealen.

Heb je een oudere auto zonder zo’n actief koelsysteem, dan is de kans aanwezig dat de batterij oververhit raakt tijdens het snelladen bij hogere temperaturen, of tijdens langere reizen waarbij vaker snelladen noodzakelijk is. Is het niet nodig, zorg dan altijd dat je de auto via ‘langzame’ AC-laadpalen en dus met wisselstroom oplaadt. Denk daarbij aan de laadpaal in de straat of bij je thuis.

4. Zoek de randjes op!

En dan hebben we het niet over zo snel mogelijk accelereren of elke bocht zo scherp mogelijk pakken. Nee, rijd de accu eens per jaar van 100 naar ongeveer 10 tot 5 procent leeg. Als je namelijk altijd binnen de genoemde 20 tot 80 procent blijft, weet het batterijmanagement systeem soms niet helemaal wanneer de accu nu écht vol of leeg is. Door de accu helemaal op te laden en daarna leeg te rijden, kalibreer je het systeem als het ware weer.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!