Zomaar op een link in een app klikken, dat kan voor problemen zorgen. Gelukkig zijn er 'linkcheckers' waarmee je links kunt controleren op malware en kunt zien op welke pagina je precies uitkomt, vóórdat je naar de website wordt gestuurd. Handig dus, als je niet graag op onbekende links klikt. In dit artikel leggen we uit hoe je daarvoor je de Android-app URLCheck kunt gebruiken.

Ook interessant: Malafide apps op Android? Zo ontwijk je ze!

Dit artikel richt zich specifiek op de URLCheck-app, aangezien deze, in tegenstelling tot veel van dergelijke apps, gewoon te downloaden is in de Google Play Store. Ook zijn er meer dan genoeg opties. De app is helaas niet beschikbaar voor iPhones.

Als je URLCheck voor het eerst opstart, krijg je een uitleg te zien. Tussendoor wordt je gevraagd om de app als je standaardbrowser in te stellen. Alleen dan is URLCheck in staat om links te 'onderscheppen' voordat ze in je browser worden geopend. Op sommige Android-telefoons moet je daarnaast toestemming geven dat de app 'ondersteunde koppelingen' kan openen.

Modules aanpassen

Op de volgende tutorialpagina krijg je de vraag of je de Modules wilt aanpassen. Hiermee kun je zelf kiezen welke opties je te zien krijgt als je een link opent met URLCheck. De meeste modules zijn standaard geactiveerd. Over het algemeen zullen deze standaardopties waarschijnlijk voldoende zijn, maar als je meer mogelijkheden zoekt (of juist een optie wilt deactiveren), kun je de modules even langs gaan.

Wat in ieder geval handig is, is dat je bepaalde opties automatisch kunt activeren. Normaal gesproken moet je op een aantal verschillende knoppen drukken om een link volledig uit te kunnen pakken, maar door wat in de instellingen te prutsen kunnen we dat in de meeste gevallen reduceren naar één knop. Het is daarom aan te raden om het schuifje achter URL Cleaner-> Automatisch toepassen op aan te zetten, en onder Status code de optie Vervang omleidings-URL’s automatisch te activeren.

Links uitpakken

Als je klaar bent met instellen, druk dan op de Google-link onderaan. Daarmee kun je testen of de app werkt. Als het goed is wordt je niet meteen naar Google gebracht, maar krijg je eerst een pop-up in beeld met verschillende opties. Doordat wij wat modules hebben aangepast, hebben we het aantal opties tot een minimum beperkt. Bij de meeste links hoef je alleen nog op de knop Controleer de status te klikken. De url wordt dan automatisch uitgepakt, mits deze door een url-shortener is gehaald. De link https://bit.ly/VerkorteURL wordt dan bijvoorbeeld https://id.nl/zekerheid-en-gemak/veilig-online/beveiligingssoftware/zo-bescherm-je-jezelf-tegen-phishing.

Sommige links bevatten daarnaast wat trackinginformatie; elementen waarmee de 'linkmaker' kan zien dat je op de url hebt gedrukt. In veel gevallen geldt dat alles na de '?' in een link weggelaten kan worden. Als daarachter nog een hoop variabelen staan, is de kans dus groot dat de link trackingparameters bevat (al zijn er zeker uitzonderingen, zoals bij YouTube-videolinks). Soms worden die variabelen meteen weggehaald nadat je op de Controleer de status-knop drukt, maar soms is de link wat taaier. Als je nogmaals op die knop drukt, wordt de link meestal wel volledig opgeschoond.

Veiligheid links controleren

De Hosts-optie onderaan kun je gebruiken om gewaarschuwd te worden voor potentieel onveilige sites. Hierbij wordt namelijk gebruikgemaakt van een uitgebreide database van domeinnamen waarvan bekend is dat ze schadelijke content zoals malware en adware bevatten, maar ook zitten er nepnieuws-, gok- en pornosites tussen. Als je op de url klikt van een site die op deze lijst staat, krijg je in de pop-up een waarschuwing te zien. Om de hostdatabase te activeren, moet je eenmalig op de Hosts-knop drukken en vervolgens op Ok.

Links openen in de gewenste browser/app

Als je helemaal klaar bent, kun je met de grote knop onderaan de gewenste app of browser kiezen om de link mee te openen. Je opent standaard de meestgebruikte app/browser, maar met het pijltje omlaag kun je een andere app/browser kiezen. Met de optie rechts van die knop kun je links direct in een incognitotabblad openen, al werkt dit alleen in de FireFox-browser. Ook is het mogelijk om de link te kopiëren en te delen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.