Bij een nieuwe Android-versie horen onderdelen die we nog niet eerder zijn tegengekomen in het besturingssysteem. Eén van de nieuwe opties van Android 15, dat sinds medio oktober beschikbaar is, is het privégedeelte. Wat je daarmee kunt, lees je in dit artikel.

Als je een Samsung-smartphone hebt gebruikt in de afgelopen jaren, dan ben je de beveiligde map wellicht al eens tegengekomen. Het privégedeelte, ook wel de privéruimte genoemd, van Android 15 is daarmee vergelijkbaar. Binnen dit gedeelte sla je bestanden, applicaties, media en andere data op, die je beveiligt met bijvoorbeeld je vingerafdruk. In tegenstelling tot Samsungs implementatie is het Privégedeelte van Android 15 geen aparte app. Het is een volledig geïntegreerd systeemonderdeel.

Voordat je aan de slag kunt met het privégedeelte, is er een aantal dingen waar je rekening mee moet houden. Google raadt bijvoorbeeld aan een afzonderlijk Google-account aan te maken voor dat gedeelte, zodat er geen gegevens naar buiten lekken. Denk dan aan foto's, browsergeschiedenis of agenda-afspraken. Ook kun je hier geen apps installeren die moeten werken op de achtergrond. Alle applicaties worden namelijk afgesloten zodra je de afgesloten omgeving verlaat. Tot slot is het niet mogelijk de privéruimte over te zetten naar een ander apparaat.

Privégedeelte activeren op Android 15

Gelukkig is het activeren van het privégedeelte niet ontzettend moeilijk. Dit kun je op twee manieren doen. Open de instellingen van je apparaat en typ 'privégedeelte' of 'privéruimte'. Maar je kunt er ook met de onderstaande stappen komen:

Mocht je geen alternatief Google-account hebben, dan kost het aanmaken van zo'n privégedeelte logischerwijs meer tijd. Maar heb je dat al gedaan, of had je er nog eentje van eerder gebruik, dan zie je dat dit dus helemaal niet zoveel tijd kost. Tijdens het instellen merk je bovendien dat het voelt alsof je een nieuwe smartphone installeert. Dat is in feite ook wat er gebeurt, en meteen een mooie vergelijking voor iedereen die het concept wat ongrijpbaar vindt. Dankzij het privégedeelte heb je een extra smartphone(omgeving) op je persoonlijke telefoon.

Apps installeren

Nu je de privéruimte gereedgemaakt hebt, is het tijd om daar apps te installeren. Als je nu de applade opent (wij testen dit op een Google Pixel 9 Pro XL), dan staat onderaan de tekst Privé, met een slotje ernaast. Tik daarop en log daarna in met de gekozen schermvergrendeling.

In dit nieuwe gedeelte zie je een aantal Google-apps staan. Als je nu de Play Store opent, kun je applicaties installeren zoals je dat normaliter ook doet. Zoek de app op, druk op de installatieknop en wacht tot het installeren voltooid is. Simpeler kan haast niet.

Privégedeelte verbergen en verwijderen

Omdat we het ons kunnen voorstellen dat de privéruimte voor jou alleen is, is het ook handig om te weten hoe je de omgeving verbergt. Niet iedereen hoeft te zien dat je zo'n ruimte aangemaakt hebt op je smartphone. Gelukkig kun je de snelkoppeling vanuit de applade verwijderen. Je gaat dan als volgt te werk:

Als je voortaan de privéruimte wilt bereiken, dan ga je daarvoor naar Instellingen > Beveiliging en privacy > Privégedeelte. Je moet uiteraard dan nog je identiteit bevestigen.

Leestip: Android 15: het overzicht met alles wat je moet weten

Het gedeelte verwijderen regel je overigens op dezelfde plek binnen de instellingen. Dit kun je doen via de bovenstaande stappen, of via het tandwieltje in het gedeelte zelf. Helemaal onderaan de instellingen van het Privégedeelte staat namelijk de tekst Privégedeelte verwijderen. Zodra je daarop tikt, zie je het Google-account staan waarmee je ingelogd bent. Alle apps, data en accounts worden van het apparaat verwijderd wanneer je op Verwijderen tikt. Dit is alsof je een Android-apparaat terugbrengt naar de fabrieksinstellingen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.