De Xiaomi Redmi 9T is een zeer betaalbare smartphone met een prijskaartje van ongeveer 149 tot 169 euro. Maar als je goed zoekt, kom je hem ongetwijfeld voor een lager bedrag tegen. Wat je precies voor die prijs in huis haalt, lees je in deze review. Houd je van een telefoon met een grote accu? Dan maakt de Redmi 9T een goede kans bij je.

De Xiaomi Redmi 9T is een flinke smartphone met een robuust uiterlijk. Hij ligt lekker in de hand en heeft een matte en stroeve achterkant, die op een toffe manier nadruk op de cameramodule legt. Met het juiste lichtinval verschijnen er namelijk stralen rondom de module.

Het apparaat beschikt over twee goed bereikbare knoppen aan de rechterkant. Dat is de volumeknop en de vingerafdrukscanner, die tevens dient als de aan/uit-knop. Voorop zit een groot scherm met bovenin een haast ouderwetse inkeping in de vorm van een waterdruppel. Samen met de dikke rand aan de onderkant oogt het toestel een beetje alledaags, terwijl dat niet altijd hoeft in dit segment.

Opvallend is verder het grote Redmi-logo aan de achterkant. Dat logo ziet er niet heel mooi uit en het voelt ook echt aan alsof je reclame loopt voor het merk. Tot slot is het goed om te weten dat het toestel spatwaterbestendig is en ruimte aanbiedt voor een micro-sd-kaart. De sleuf daarvoor zit aan de linkerkant van het toestel.

©PXimport

©PXimport

Lekkere grote accu

De Xiaomi Redmi 9T beschikt over 4 GB aan werkgeheugen, minimaal 64 GB aan interne opslagruimte en een Snapdragon 662-processor, die inmiddels een jaar oud is. Dit is een capabele octacore-processor, ook al merk je soms wel dat het toestel wat traag reageert op input. Ontgrendelen kan soms net even te lang duren en wanneer je wat apps open hebt staan, dan merk je vertraging in het openen en wisselen van applicaties.

Op dit prijspunt is dat echter prima, omdat je je onder het midrange segment bevindt met de Xiaomi Redmi 9T. Net zoals bij het design lever je dus wat in, maar heel veel meer mag je eigenlijk ook niet verwachten. Het type werk- en opslaggeheugen is ook niet van het snelste soort, en ook hier geldt dat dit in de lijn der verwachting ligt. Het toestel beschikt over wifi 5, bluetooth 5, nfc, infrarood, radio en gps en heeft aan de onderkant een usb-c-poort zitten. Je bent dus van alle gemakken voorzien en kunt daardoor een hoop kanten uit met het toestel.

Het paradepaardje hier is toch echt de accu met een vermogen van 6.000 mAh. Dit monster wordt met een snelheid van 18 watt opgeladen. In dit geval duurt het ongeveer drie uur voordat het toestel volledig, van één naar honderd procent, opgeladen is. Binnen dertig minuten krijg je wel ongeveer een kwart aan energie terug, waardoor je tussendoor dus nog even snel wat energie bij kunt tanken. De telefoon laadt dus relatief langzaam op, maar dat komt ook doordat de accu zo groot is. Telefoons met dezelfde snelheid en een kleinere accu, zijn immers sneller opgeladen.

Hoe lang de accu in dit toestel meegaat, is natuurlijk afhankelijk van gebruik. Maar na wat telefoontjes te hebben gepleegd, mails te hebben gecheckt, berichten te hebben beantwoord en de socials gevolgd te hebben, hoefden we pas na dag twee de oplader erbij te pakken. Twee dagen met je toch wel vol kunnen maken met zo’n grote accu.

©PXimport

©PXimport

Scherm met waterdruppelnotch

Het scherm heeft een formaat van 6,53 inch. De resolutie bedraagt 1.080 bij 2340 pixels. De beeldverhouding is 19.5 bij 9. Een snelle rekensom leert dat de pixeldichtheid daardoor neerkomt op ongeveer 395 pixels per inch (ppi). Een stelregel is dat alle ppi’s boven de 400 een scherp beeld leveren en dat is ook wat we bij de Xiaomi Redmi 9T constateren. Het scherm wordt bovendien beschermd door Corning Gorilla Glass 3, waardoor die dus niet heel snel krassen en dergelijke oploopt. Bovenin het scherm zit een waterdruppelnotch waar de frontcamera in zit.

Hoewel er weinig op de kleurenweergave aan te merken is, evenals op de scherpte van de foto’s en video’s, zien we toch dat afbeeldingen licht afwijken. De beelden ogen namelijk best koel. Er zijn twee kleurenschema’s beschikbaar: verzadigd en standaard. Verzadigd laat de beelden wat blauwer en standaard wat groener ogen dan je gewend bent. De automatische modus, die de kleuren automatisch wijzigt op basis van de belichting, verandert daar niets aan. Je kunt nog wat spelen met de kleurentemperatuur, maar de opmerking hierboven blijft overeind staan.

Verder wordt er geen hoge verversingsnelheid aangeboden en is de maximale helderheid, met 400 nits, ook niet denderend. Als je binnen bent is het vaak wel prima, maar wanneer je buiten in de zon loopt, kan die helderheid een probleem vormen. De kijkhoek is niet heel groot: wil je dus een foto of video aan iemand laten zien, dan is het belangrijk dat diegene het toestel recht voor zich houdt.

Een ander uniek element aan de Xiaomi Redmi 9T zijn de stereospeakers. Dit komen we niet heel vaak tegen op toestellen in dit segment, waardoor het geluid meteen al naar een hoger niveau getild wordt. Is de audiokwaliteit bijzonder? Nee, dat niet – maar het klinkt wel super. Je verstaat gesprekken goed en geluidseffecten in video’s komen enigszins goed uit de verf. 

©PXimport

©PXimport

Drie camera’s achterop

De Xiaomi Redmi 9T heeft dezelfde cameraopstelling als de Poco M3. De hoofdcamera heeft een 48 megapixellens. Ook is er een 8 megapixel groothoeklens, met een kijkhoek van 120 graden, evenals een 2 megapixellens voor macrofotografie. Tot slot is er stiekem nog een vierde cameralens, maar die kun je zelf niet handmatig gebruiken. Dit is een dieptelens van twee megapixel, die gebruikt kan worden voor portretfotografie.

De camera-app is niet anders dan op andere toestellen van Xiaomi en biedt dus allerlei handige functies aan, zoals een Pro-modus en high dynamic range-ondersteuning. Zodoende kun je dus handmatig foto’s aanpassen voordat je op de knop drukt. Maar door gebruik te maken van kunstmatige intelligentie, kan de telefoon ook het werk uit handen nemen.

Of je dat wil, is natuurlijk een tweede. Dergelijke foto’s zien er over het algemeen – op het eerste gezicht – mooi uit. Maar wanneer je wat beter kijkt, dan vallen al snel de oneffenheden in de vor van artefacten op. Houd dus rekening met wat ruis, die nooit helemaal weggaat wanneer je van de standaardapplicatie gebruikmaakt. Installeer je de GCam, dan zijn de resultaten aanzienlijk beter. Heb je dus een vrij moment in het weekend, check dan of die app beter werkt voor je.

Ondanks dat kun je degelijke foto’s maken met de Xiaomi Redmi 9T. De beelden zijn redelijk scherp en tonen flink wat detail. De groothoekcamera toont bekende problemen (de randen ogen een beetje vreemd soms), terwijl de avondmodus ietwat teleurstelt. Lichte gebieden op donkere foto’s zijn overbelicht, terwijl details in donkere gebieden wegvallen vanwege het gebrek aan licht. Details worden soms ook wat weggevaagd, maar in veel gevallen zie je nog steeds waar je precies een foto van maakt. Tot slot maakt de macrocamera niet de allerscherpste foto’s, helaas.

©PXimport

©PXimport

Nog steeds geen Android 11

Ondanks het feit dat Android 12 om de hoek staat, zien we dat Xiaomi nog steeds geen eigen versie van Android 11 kan aanbieden. De Xiaomi Redmi 9T draait op Android 10, met daaroverheen MIUI 12. Deze skin, die dus over Android heen gelegd wordt, verandert flink wat onderdelen, zoals de menustructuur en het uiterlijk van de appiconen. Als nieuwkomer is dit echt wennen, maar als fervent Xiaomi-gebruiker voelt het aan als een warm bad. Pluspunten zijn het overzichtelijke systeemmenu en de donkere modus, ook al heeft dit toestel natuurlijk geen oledscherm – desondanks is het toch fijn voor de ogen, of het nou dag of avond is.

Helaas wordt het toestel geleverd met flink wat apps. En dan bedoelen we niet alleen de apps van Google (dat is namelijk verplicht) en Xiaomi, maar ook gewoon games waar je waarschijnlijk niet op zit te wachten. Je kunt het gros van de vooraf geïnstalleerd apps verwijderen, maar dat vergt dus wel een extra handeling van de gebruiker. Dit is ongetwijfeld een manier waarop Xiaomi toch wat extra’s kan verdienen aan z’n goedkopere smartphones, maar ondanks dat blijft het een vervelende aspect. Tot slot blijft het verder onduidelijk wat nou precies het updatebeleid is van Xiaomi.

©PXimport

©PXimport

Xiaomi Redmi 9T: conclusie

Over het algemeen zijn we toch te spreken over de Xiaomi Redmi 9T. Dat een toestel goedkoop is, betekent niet dat we niet kritisch mogen zijn, natuurlijk. De grote pluspunten van dit toestel zijn de stereospeakers, de grote accu en het toffe design aan de achterkant (los van de grote logo dan). Ook heeft de telefoon allerlei toffe connectiviteitsopties en presteert de camera op zich goed, kijkende naar het prijspunt van het toestel.

Daar tegenover staat dat het toestel soms wat traag is. Dat merk je wanneer je veel apps open hebt staan en van app wil wisselen. Het systeem loopt dan soms vertraging op. Daarnaast stelt het camerasysteem als geheel teleur. De groothoek- en macrolenzen kun je beter vermijden. Datzelfde geldt voor de standaard camera-applicatie. Met een beetje handigheid installeer je GCam en maak je al veel betere foto’s dan voorheen, al is de hardware daar natuurlijk grotendeels verantwoordelijk voor. Verder is het jammer dat Xiaomi zo vaag doet over het updatebeleid.

Over het algemeen is de Xiaomi Redmi 9T een prima allround smartphone voor ongeveer 149 euro. Een alternatief is de eerder genoemde Poco M3, die op veel punten overeenkomst met de Redmi 9T. De M3 heeft geen groothoekcamera en mist ook de nfc-chip, maar verder zijn de toestellen gelijk aan elkaar. De prijs van dat toestel is overigens lekker gezakt nu en vormt dus een prima alternatief. Anders kun je binnen hetzelfde segment de OnePlus Nord overwegen, die met z’n 90Hz-display een fijne en soepele Android-ervaring aanbiedt. Ook de spatwaterbestendige coating is fijn.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.