De camerasoftware GCam op Google-telefoons wordt enorm gewaardeerd. De app van Google heeft allerlei handige snufjes die voor de mooiste foto’s kunnen zorgen zorgen. Je kunt die camera-app ook op andere smartphones installeren, maar dat heeft wat voeten in aarde.

Voordat je begint met het downloaden van het apk-bestand, doe je er goed aan eerst wat dingen te controleren. Zo moet je weten of je telefoon Camera2API ondersteunt. De camera-app werkt niet zonder die onderliggende technologie. Op sommige apparaten is de api reeds geactiveerd. Dat kun je controleren door de app Camera2 API Probe te downloaden uit de Google Play Store. Dankzij de api (dat staat voor Application Programming Interface), krijgt je smartphone mogelijk toegang tot veel meer cameramogelijkheden. Zo heb je meer controle over de iso-waarden en autofocus, kun je bestanden in het raw-formaat schieten (en later beter bewerken) en nog veel meer.

Na het installeren en openen van de Camera2 API Probe vanuit Google Play, geef je de nodige toestemmingen en kun je meteen checken hoe het ervoor staat. In beeld staat nu een lange lijst met technische gegevens. Hoe meer groene vinkjes je ziet, hoe beter in dit geval. Er zijn een aantal zaken waar je op moet letten. Neem de Camera ID. Het cijfer 0 staat voor de camerasensoren achterop, terwijl het cijfer 1 laat zien wat de selfiecamera precies in huis heeft.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Hardware Support Level

Het volgende belangrijke onderdeel is de Hardware Support Level. Dat staat meteen onder Camera ID. Er bestaan vier verschillende niveaus en elk niveau geeft aan wat een apparaat aankan, zoals je kunt lezen in de officiële documentatie van Google.

De vier niveaus zijn: Level_3, Full, Limited en Legacy. Elk toestel heeft zo zijn eigen niveau. Het toestel dat wij in deze test gebruiken is vrij nieuw, namelijk de OnePlus 8T. Uit de gegevens blijkt dat dit toestel het Level_3-niveau heeft. Maar wat betekent dat precies?

Level_3: De camerafabrikant heeft additionele functies aan de camerahardware toegevoegd, zoals yuv-encodering (dat is een kleurencoderingssysteem), de mogelijkheid foto’s in raw-formaat te schieten en nog veel meer. Dit is het beste niveau.

Full: De smartphone in kwestie ondersteunt allerlei belangrijke functies van de Camera2 API.

Limited: De telefoon ondersteunt slechts een deel van die functionaliteiten.

Legacy: Dit betekent dat je smartphones alleen ondersteuning aanbiedt voor de Camera1 API en dus werkt met verouderde systemen.

Als je er eenmaal achter gekomen bent welk niveau je telefoon ondersteunt, dan ben je er nog niet. Want soms geeft de app aan dat je Camera2 API ondersteunt, maar dan gooit de fabrikant roet in het eten door dit softwarematig te blokkeren. Je moet de api dan handmatig activeren door de telefoon te rooten, waardoor je toegang krijgt tot de centrale systemen van de smartphone.

Activeren via rooten

Rooten is leuk en aardig, want je krijgt toegang tot heel veel mogelijkheden, maar je kunt er ook heel veel schade aanrichten. Doe dit dus alleen als je weet waar je mee bezig bent. Heb je root access (toegang tot de root), dan installeer je de app BuildProp Editor. Heb je dat gedaan, dan moet je wederom de toestemmingen verlenen waar de app om vraagt.

Vervolgens moet je het build.prop-bestand aanpassen door helemaal onderaan het volgende zinnetje te plakken (je kunt dit kopiëren): persist.camera.HAL3.enabled=1. Nu sla je het bestand op en herstart je het apparaat. Je kunt er ook voor kiezen dit te regelen via de Magisk Module. Download de Camera2API enabler vanaf XDA Developers en installeer het pakket via de Magisk Manager. Zo kun je de benodigde api activeren, zonder dat je daarvoor handmatig in de systeembestanden hoeft te wroeten. Er wordt echter geen garantie op de werking gegeven.

GCam installeren

De kans is echter groot dat je niet hoeft te rooten en dat je kunt overgaan tot het installeren van de juiste software. En dat kan nog knap lastig zijn. Het apk-bestand van Gcam, of Google Camera, werkt namelijk niet zomaar op elke telefoon. Op deze website zie je een lijstje met beschikbare ports. Wanneer die van Arnova afkomstig is, dan zit het meestal wel goed – de community is het erover eens dat deze modder goede kwaliteit aflevert. In de basis is het behoorlijk trial and error om te zien welk installatiebestand nou precies werkt, dus geef niet zomaar op als het niet in één keer goed gaat.

Het kan dus knap lastig zijn te achterhalen welke versie voor jou werkt. Op de pagina met suggesties zie je een lijst met Android-versie staan. Dit kun je aanvankelijk als richtlijn gebruiken, zodat je in elk geval een begin kunt maken. Wanneer je een kopje opent, dan staat er ook vaak een opmerking bij waar je rekening mee moet houden. Zo werkt bijvoorbeeld versie 6 of hoger niet altijd lekker op toestellen met Android 10 en kun je dus beter meteen GCam-versie 7 of hoger gebruiken. Dat soort handige tips kom je vanzelf tegen, waardoor je al gauw je weg vindt op de downloadpagina.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

In sommige gevallen zie je ook een linkje staan onder de term ‘configs’. Als we wederom Arnova als voorbeeld gebruiken voor de bèta van versie 7.4.x, dan zie je op die pagina een complete lijst met smartphones staan. Dit zijn in principe de toestellen waar de software op werkt. Heb je dus één van die modellen, dan kun je het beste die versie downloaden. Het kan ook zijn dat je toestellen moderner is, dan zoek je de meest recente versie op die hoort bij de fabrikant. Voor onze OnePlus 8T hebben wij bijvoorbeeld de OnePlus 8/8 Pro-update gedownload en dat werkt verder prima.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Mogelijke hulp

Nogmaals: niets biedt garantie voor succes, dus de kans is groot dat je tegen specifieke problemen aanloopt waar simpelweg geen oplossing voor is. Als we teruggaan naar de eerder genoemde configs-pagina en klikken op een smartphone, dan is het mogelijk een speciaal bestand te downloaden. Het gaat om een xml-bestand. Dergelijke bestanden helpen om gegevens te structureren. Download het benodigde bestand, zodat we die kunnen implementeren.

Als het goed is heb je na het installeren van de GCam een nieuwe map op je smartphone, genaamd GCam. Daarin vind je een map genaamd Configs. Het is de bedoeling dat het xml-bestand daarin terechtkomt. Kopieer het bestand daar naartoe en open wederom GCam. Tap nu twee keer op het zwarte gebied naast de cameraknop (waarmee je een foto maakt), kies het config-bestand uit dat je in wil laden en tap vervolgens op Restore. Soms moet je dit twee keer doen. Wanneer GCam vervolgens opnieuw opstart, dan weet je dat het gelukt is en is het bestand aangepast.

GCam gebruiken

Dan is het eindelijk tijd om de camerasoftware te gebruiken! Dan is het tijd voor het volgende obstakel. Per telefoon verschilt namelijk het aantal mogelijkheden dat de GCam biedt. Niet iedere telefoon ondersteunt standaard de extra settings voor high dynamic range (hdr). Daarnaast is het ook niet zo dat je standaard toegang hebt tot de exposure-opties, waardoor veel foto’s waarschijnlijk genomen worden met basale instellingen. Mocht je instellingen missen, dan kan het een goed idee zijn om dus een xml-bestand te downloaden en te importeren. Mis je daarna nog steeds functies, dan moet je je telefoon toch echt rooten.

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Over het algemeen maakt de GCam echter betere foto’s dan de standaard fotocamera-app van je smartphone. In vergelijking met de camera-app van OnePlus, zien we bijvoorbeeld dat GCam beelden maakt die veel natuurgetrouwer zijn. OnePlus-camera’s kunnen foto’s nog wel eens verzadigd in de kleuren doen lijken. Dat levert soms mooie kiekjes op, vooral met veel licht. Maar wanneer het een beetje donker wordt, dan loop je al gauw tegen de beperkingen van de software aan. GCam lost dat probleem op door gewoonweg meer functies en opties aan te bieden.

In het begin denk je misschien dat sommige kleuren een beetje flets zijn. Maar dat zijn nou eenmaal de kleuren zoals ze opgevangen worden. GCam bewerkt ze in principe niet, tenzij je een hdr-stand gebruikt. Verder valt het op dat er meer detail in schaduw zit, doen selfies het met een bokeh-effect het een stuk betere avondmodus rekenen. Omgevingen zijn wat lichter in de avond, of op donkere plekken, maar daardoor zie je dus wel veel meer detail. Voordat je dit effect bereikt moet je waarschijnlijk wel flink sleutelen aan de instellingen. Maar als het eenmaal werkt, dan kun je zelfs met de goedkopere camera’s op smartphones prima kiekjes maken.

OnePlus 8T-camera zonder GCam (overdag)

©CIDimport

©CIDimport

OnePlus 8T-camera met GCam (overdag)

©CIDimport

©CIDimport

OnePlus 8T-camera zonder GCam (nacht)

©CIDimport

©CIDimport

OnePlus 8T-camera met GCam (nacht)

©CIDimport

©CIDimport

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.