Als je op zoek bent naar één van de beste smartphones van 2021, moet je de Xiaomi Mi 11 zeker overwegen. Het 849 euro kostende toestel biedt namelijk een interessante prijs-kwaliteitsverhouding. Computer!Totaal praat je bij in deze Xiaomi Mi 11 review.

Xiaomi is één van de grootste smartphonefabrikanten ter wereld en timmert ook in Nederland hard aan de weg. De Mi 11 is het nieuwste paradepaardje en volgt de Mi 10 van vorig jaar op. Xiaomi verkoopt de Mi 11 voor 849 euro in twee kleuren: zwart en blauw. Ik testte de blauwe uitvoering twee weken en deel in deze review mijn ervaringen.

Ontwerp

Wat direct opvalt aan de Xiaomi Mi 11 is zijn formaat. Met 16,4 bij 7,5 centimeter is het een erg grote smartphone. Dit komt door het enorme 6,8 inch-scherm. De Mi 11 is vrijwel even groot als de Apple iPhone 12 Pro Max en OnePlus 8 Pro, en niet met één hand te bedienen. Het gewicht is met 196 gram ook fors. Kortom: je gebruikt dit toestel liever met twee handen. 

©PXimport

Hoewel de Mi 11 groot is, komt hij niet lomp over. De smartphone is relatief dun (8 millimeter), voelt lichter aan dan het uiterlijk doet vermoeden en ziet er vanwege het scherm met gebogen randen modern uit. De volledig glazen behuizing maakt de Mi 11 wel bijzonder glad. Ik heb in de afgelopen jaren honderden smartphones getest, maar zelden zo’n glibberig toestel meegemaakt. Doe vooral een hoesje om de Mi 11 voordat hij uit je hand(en) glijdt. 

©PXimport

©PXimport

Het toestel heeft een usb-c-poort om op te laden en audio door te sturen. Xiaomi levert (netjes) een 3,5mm-naar-usb-c-adapter mee. Een aparte hoofdtelefoonpoort ontbreekt. De Mi 11 beschikt over goede luidsprekers. Onafhankelijke tests wijzen uit dat de smartphone verzegelingen gebruikt om water en stof buiten te houden. Een officieel IP-certificaat ontbreekt echter, dus je kunt niet zeggen dat de Mi 11 echt water- en stofdicht is. Ik zou ‘m daarom – voor de zekerheid – weghouden van de kraan en het zwembad. 

Scherm

Het scherm van de Xiaomi Mi 11 is naast groot ook groots. Het oled-display toont werkelijk prachtige kleuren en laat zwart echt als zwart zien. Dankzij de 120 Hz-verversingssnelheid oogt het beeld erg soepel. Je kunt in de instellingen van de Mi 11 eenvoudig wisselen naar de standaard 60 Hz-weergave, die minder vloeiend is maar daarom ook minder stroom verbruikt. Veel concurrerende smartphones hebben ook een 120 Hz-scherm. De Mi 11 schakelt automatisch tussen 120, 90 en 60 Hz, terwijl de Galaxy S21 tot 48 Hz kan en dynamischer wisselt. 

©PXimport

De Mi 11 laat je kiezen uit twee schermresoluties: qhd (3200 bij 1440 pixels) of full-hd (2400 bij 1080 pixels). De qhd-resolutie biedt het scherpste beeld, maar trekt de accu sneller leeg. Ik heb het toestel op full-hd gebruikt omdat ik deze resolutie scherp genoeg vind en meer waarde hecht aan een langere accuduur.

Het scherm kan lekker fel en heeft linksboven een klein gaatje voor de 20 megapixel selfiecamera. Die schiet prima foto’s en video’s. Van de aanbevolen schoonheidsfilters ben ik geen fan. Achter het display zit een vingerafdrukscanner. Die is snel, maar iets minder nauwkeurig dan de scanner van de OnePlus 8 Pro en Samsung Galaxy S21. Storend is het niet, maar de Mi 11 heeft dus niet de beste scanner. 

Opvallend is dat het scherm van mijn reviewtoestel na twee weken een flinterdunne maar duidelijke kras bevat. Ik weet niet hoe of wanneer dit gebeurd is. Xiaomi gebruikt Gorilla Glass Victus op het display, de nieuwste beschermingslaag die goed tegen krassen zou kunnen. Mijn ervaring is dus anders. 

©PXimport

©CIDimport

Hardware

Waar de Mi 11 met name mee imponeert, is zijn hardware. Het is de eerste smartphone met Qualcomms Snapdragon 888-processor – de krachtigste chip van het jaar – en Xiaomi stopt hier 8 GB werkgeheugen bij. De Mi 11 is zoals verwacht hartstikke snel en hoort absoluut bij de top. Ik kom vanaf de Galaxy S21 en die voelde op sommige momenten een tikje langzamer aan, al kan dat ook door Samsungs zware OneUI-softwareschil komen. Xiaomi laat een goede sier achter door 256 GB opslaggeheugen in de Mi 11 te plaatsen. Veel concurrerende toestellen hebben 128 GB geheugen. Uiteraard is de Xiaomi Mi 11 geschikt voor 5G-internet, nfc en wifi 6 (802.11ax). 

©CIDimport

Ook noemenswaardig zijn de oplaadmethoden van de smartphone. Xiaomi levert de Mi 11 met een 55 Watt usb-c-oplader. Dat is een hele krachtige oplader, die de 4600 mAh-accu in vijftig minuten volledig oplaadt. Dat is sneller dan bijna alle concurrenten, de OnePlus 8T en Oppo Find X2 Pro uitgezonderd. Dat er een oplader in het doosje van de Mi 11 zit, is sowieso prettig. De S21 en iPhone 12 komen uit milieuoverwegingen namelijk zonder oplader, wat betekent dat je die zelf moet aanschaffen.

Draadloos opladen kan de Xiaomi Mi 11 met liefst 50 Watt. Andere toestellen laden aanzienlijk langzamer op. Het voornaamste aandachtspunt is dat je Xiaomi’s 50 Watt-lader moet kopen en de fabrikant kan mij nog niet vertellen of en zo ja wanneer die in Nederland uitkomt. De prijs is ook nog onbekend. Als ik een antwoord heb, voeg ik die hier toe. Je moet de draadloze oplader in ieder geval verbinden met de 55 Watt usb-c-oplader, wat minder praktisch is. 

Camera's

Op de achterkant van de Xiaomi Mi 11 vind je drie cameralenzen. De hoofdcamera heeft een duizelingwekkende resolutie van 108 megapixel maar fotografeert standaard in 27 megapixel. Deze methode levert betere plaatjes op (door pixels te combineren) en bespaart ruimte op het interne geheugen. 108 megapixel-foto’s zijn namelijk erg groot. De fotokwaliteit van de camera is uitstekend. De Mi 11 maakt scherpe plaatjes met realistische kleuren, een mooi scherpte-diepte-effect en een goede balans. Details zijn fraai zichtbaar en een zonnige dag vormt geen probleem bij het vastleggen van een landschap, bijvoorbeeld. Ook in het donker staat de Mi 11 zijn mannetje. De foto’s zijn duidelijk en zeker bruikbaar, helemaal als je de nachtmodus gebruikt. Google Pixel- en Huawei-smartphones presteren nog beter in het donker.

©CIDimport

Met de 13 megapixel groothoekcamera maak je wijde foto’s, een handige mogelijkheid. De fotokwaliteit is onder alle omstandigheden prima, al merk je zo waarom ik meer had verwacht van de camera. De derde en laatste camera is een macrolens, met een resolutie van 5 megapixel. Ik ben positief verrast over de kwaliteit van de camera. Je kunt van heel dichtbij scherpe foto’s maken, met mooie kleuren. Zorg wel voor voldoende (dag)licht.

Wat ik mis is een zoomcamera. Die vind je wel op de meeste concurrerende smartphones. Met een zoomcamera haal je het beeld dichterbij zonder in te leveren op de fotokwaliteit. De Mi 11 kan alleen zoomen door een uitsnede van het beeld te maken. Kwalitatief minder goed en ook minder nuttig.

Hieronder zie je van links naar rechts foto’s gemaakt met de groothoeklens, normale camera en twee keer ‘zoom.’  

©CIDimport

©CIDimport

©CIDimport

Hoewel de groothoekcamera naar behoren werkt, valt het mij op dat hij minder realistische plaatjes maakt. Zo zien kleuren er vaak anders, feller uit. Het verschil met de natuurgetrouwe hoofdcamera is bijvoorbeeld zichtbaar in de onderstaande vergelijking. Let met name op de bakstenen, die op de groothoekfoto een hele andere kleur hebben. 

©CIDimport

©CIDimport

Software en updatebeleid

Bij zijn release draait de Mi 11 op Android 11 (de nieuwste versie) met de MIUI 12.0-schil van Xiaomi. Die MIUI-schil is niet mijn favoriet. De software is visueel nogal ingrijpend en gooit bijvoorbeeld het instellingenscherm en allerlei functies op de schop. Het opletten begint al bij het installeren van de smartphone. Als je de aanbevolen installatiestappen volgt, geef je Xiaomi toestemming om gepersonaliseerde advertenties in de software te tonen, neem je deel aan het gebruikersprogramma en stuurt je toestel automatisch diagnostische, persoonlijke gegevens naar Xiaomi. Drie dingen die je beter uit kunt zetten, en dat dus zelf moet doen. Ik vind het niet netjes.

Ook installeert Xiaomi zo’n 25 apps van zichzelf en partners mee. Dat vind ik echt te veel. Dat ik vier vooraf geïnstalleerde games moet verwijderen omdat ik er helemaal geen behoefte aan heb, geeft mij niet de indruk dat ik een 849 euro kostende smartphone in handen heb.  

©CIDimport

Nog erger is dat Xiaomi niet wilt zeggen hoe vaak en hoe lang de Mi 11 updates krijgt. De fabrikant zegt dat zijn updatebeleid voldoet aan Google’s eisen, maar geeft geen details. Ik weet dat Google verplicht dat een toestel minimaal twee jaar lang regelmatig beveiligingsupdates krijgt, maar heb geen idee of er ook eisen zijn voor versie-updates. Omdat Xiaomi daar niets over kwijt wilt, is het dus volstrekt onduidelijk of de Mi 11 updates kan verwachten naar Android 12, 13 en verder. Concurrerende merken als OnePlus, Samsung en Oppo beloven twee tot drie jaar versie-updates en twee tot vier jaar beveiligingsupdates. Met zo’n toestel heb je dus een veel duidelijker updatebeleid. 

Conclusie: Xiaomi Mi 11 kopen?

Xiaomi laat met de Mi 11 zien dat een high-end smartphone geen duizend euro of meer hoeft te kosten. Met 849 euro is de Mi 11 nog steeds prijzig, maar biedt hij wel een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding. De smartphone imponeert op alle vlakken en is dan ook een interessant alternatief voor de vergelijkbaar geprijsde Apple iPhone 12 en Samsung Galaxy S21. Het voornaamste minpunt van de Mi 11 is Xiaomi’s matige software-ervaring. De Mi 11 zit vol overbodige apps en games en komt zonder duidelijk updatebeleid. Een enorm contrast met de vier jaar softwareondersteuning die Apple en Samsung garanderen. Als je erop durft te vertrouwen dat Xiaomi dit pijnpunt gaat aanpakken, is de Mi 11 zeker het overwegen waard.  

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.