Android is het meest gebruikte mobiele besturingssysteem. De meest recente versies bieden behoorlijk wat bescherming tegen malware en laten je afgewogen beslissingen maken over je privacy. Maar is dat genoeg en waar moet je toch op blijven letten?

Android heeft eigenlijk een vergelijkbaar probleem als Windows. Het is een 'allemans-besturingssysteem' dat op een enorme waaier aan hardware draait. Tegelijkertijd updaten veel fabrikanten - zeker de B-merken - Android veelal niet naar de meest recente versie. Dat levert zonder meer potentiële beveiligingsproblemen op. Gelukkig kan Google tegenwoordig zelf veiligheidspatches uitbrengen via app store Google Play, maar alleen in de meest recente versies van Android. 

Dat is dan ook meteen dé eerste regel betreffende beveiliging van je toestel: draai je een oudere versie dan Android 10 en is de fabrikant van je toestel niet van plan een upgrade uit te brengen, dan is het eigenlijk gewoon tijd om naar een nieuw toestel uit te kijken. Na verloop van tijd worden de risico's simpelweg te groot.

Van veel Android-versies is een lange lijst aan lekken bekend en die wordt actief gebruikt. Ongepatchte smartphones, tablets en settop-boxen zijn een geliefd doel. Bedenkt daarbij dat er nog altijd veel gebruik gemaakt wordt van antieke Android-versies als KitKat. Niet goed, heb je nog ergens iets dergelijks in gebruik, dan is het tijd om er afscheid van te nemen.

Virusscanner?

Zeker als je ook apps van buiten de Google Play app store installeert is een virusscanner eigenlijk aanbevelenswaardig. De kans dat er iets vervelends meelift is gewoon aanwezig. Gelukkig geldt dat veel fabrikanten van virusscanners de activatiecode van je desktop-scanner ook op je mobiel laten gebruiken, zeker in de meer uitgebreidere versie van beveiligingspakketten. Maak daar gebruik van, je hoeft dan niks extra's te betalen voor het gebruik van je Android-scanner, zolang je dezelfde gebruikt als op je Windows-pc of Mac. 

Wel geldt dat een mobiele virusscanner zonder meer impact heeft op de prestaties (en indirect het batterijverbruik) van je telefoon of tablet. Echter: bij moderne scanners in combinatie met enigszins recente hardware valt dat tegenwoordig gelukkig reuze mee. Bedenk verder ook dat er wel degelijk af en toe spy- of malware wordt gevonden in apps uit Google Play en je snapt dat een virusscanner onder Android zinvol is.

©PXimport

Gezond verstand

We duiken zo wat settings in betreffende veiligheid en privacy onder Android. Voordat we dat doen, maken we echter nog even aanspraak op je gezonde verstand. Weet je niet precies van de hoed en de rand als het gaat om veiligheid en privacy, hou het dan echt bij apps uit de officiële Google Play appwinkel. Deze apps worden door Google zelf in de gaten gehouden, gescand op malware enzovoort. 

Vermijd zinloze fun-apps van onbekende makers, of apps waarvan de naam heel erg lijkt op die van een gerenommeerde app. Wellicht probeert een maker gewoon mee te liften op het succes van die grote naam, maar ook kan het zijn dat je op deze manier in de val wordt gelokt om een malafide 'klinkt-als'-app te installeren. 

Ga zeker ook niet alleen voor de gratis apps. Soms is het gewoon beter om wat geld uit te geven aan betrouwbare software dan steeds maar weer voor kosteloze alternatieven te gaan. Hoe aanlokkelijk dat ook klinkt. Onder de streep blijkt vaak dat je niets voor niets krijgt. Veel gratis apps genereren inkomsten door bijvoorbeeld gebruikersgegevens te verzamelen en verkopen. Vraag jezelf af of je dat echt oké vindt.

Privacy

Op naar de beloofde privacy- en veiligheidsinstellingen. Start daarvoor - hoe kan het haast ook anders - de app Instellingen. Tik hierin allereerst eens op Privacy. Het heeft weinig zin om alle opties te doorlopen: deze spreken voor zich. Waar het om gaat is dat je hier eens heel kritisch moet kijken naar waar je wel en geen toestemming voor wilt geven. Met andere woorden: wat wil je dat Google van je weet, gebaseerd op gebruik van je Android-toestel en apps? Check ook zeker even welke apps toegang tot bepaalde onderdelen als je contacten, agenda, microfoon en meer hebben. Daarvoor tik je - nog altijd onder Privacy - op Rechtenbeheer. Per categorie zie je nu apps die van zo'n onderdeel gebruik maken. Vraag je daarbij af of iets als bijvoorbeeld een Tetris-kloon echt toegang tot je contacten en (of) camera nodig heeft. Ofwel: wees kritisch en gezond achterdochtig! Doorloop verder onder Privacy ook nog even de Geavanceerde instellingen.

©PXimport

Beveiliging

Keer terug naar het hoofdpaneel van de app Instellingen en tik daarin op Beveiliging. Zorg dat Vind mijn apparaat aan staat. Wordt jouw telefoon of tablet ooit gestolen, dan kun je op afstand je gegevens veiligstellen, bijvoorbeeld. Of gewoon het toestel terugvinden als je het eens kwijt bent. Tik ook zeker even op Versleuteling en gegevens en zorg dat de op je apparaat aanwezige gegevens versleuteld zijn. Zonder wachtwoord of toegangscode (dat had je toch wel al ingesteld...?) kan niemand er dan bij. Check ook de andere onder Beveiliging vallende zaken kritisch.

©PXimport

Weg met onbekende apps

Zoals gezegd kun je in principe apps van andere bronnen dan Google Play installeren. Het is onverstandig om dat te doen, tenzij je heel precies weet waar je mee bezig bent. De optie om dit te doen hoort standaard uitgeschakeld te zijn. In de meer recente versies van Android - waar we ons op focussen - doe je dat door in Instellingen op Apps en meldingen te tikken. Tik vervolgens op Speciale app-toegang en dan op Onbekende apps installeren. Je ziet nu een lijst van eventuele apps die je poogde te installeren van buiten de app-store (en ook zie je hier vreemd genoeg apps die ooit wel uit Google Play zijn binnengehaald, maar daar inmiddels niet meer te vinden zijn). Per 'onbekende' app kun je nu middel een schakelaar aangeven of je installatie en gebruik ervan wel of niet toestaat.

©PXimport

Google Play

Ook Google Play, Google's app store - kent wat specifieke instellingen. Start de app en tik op de knop met de drie streepjes linksboven in beeld. Tik in het geopende menu op Instellingen en doorloop alle opties weer eens kritisch. En daarmee komen we weer op de factor gezond verstand. Er is geen enkel besturingssysteem dat je beschermd tegen laksheid. Als je ondanks je onderbuikgevoel toch op een link in een mail van je 'bank' (die toch telkens weer aangeeft nooit mail te zullen sturen, zeker niet mail voorzien van links) dan heb je afgeroepen leed toch wel vooral aan jezelf te danken. Ook het bezoeken van malafide of twijfelachtige websites tegen beter weten in en installeren van ongevraagd aangeboden apps: typische gevalletjes van 'eigen schuld, dikke bult'. Daar beschermt ook de allerbeste beveiligingssoftware je niet tegen...

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.