De Galaxy S7 is deze week door Samsung aangekondigd. Een high-end smartphone die dit jaar moet gaan strijden voor de titel 'beste smartphone'. Hoog tijd dus om de eigenschappen en specificaties van de S7 eens naast de succestelefoon van Apple te leggen: de iPhone 6s. Want wat is de beste smartphone?

Het is nooit helemaal eerlijk om een iPhone met een smartphone uit de Galaxy-lijn van Samsung te vergelijken. Dit omdat er normaal gesproken een half jaar zit tussen de aankondigen van beide merken. Toch is het de moeite waard om de half jaar oude iPhone 6s eens naast de nieuwe Galaxy S7 te leggen. Lees ook: Mis niks van het Mobile World Congress met het MWC 2016 Dossier.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: De overeenkomsten

De Galaxy S7 en iPhone 6s kunnen respectievelijk gezien worden als het 'ḱleine broertje van' de S7 edge, en de 6s Plus. Dat neemt echter niet weg dat beide smartphones nog steeds in het hoogste segment vallen, en dat segment zo ongeveer definiëren.

Maar daar houdt de vergelijking, afgezien van de standaardfuncties van een smartphone, wel zo'n beetje op. Apple en Samsung kiezen beide voor een zeer verschillende weg om de ultieme smartphone te maken, en op hun eigen manier komen ze er allebei behoorlijk dicht in de buurt.

©PXimport

Voor welke telefoon je ook kiest, je haalt een van de mooiste smartphones van het moment in huis.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: Prestaties en geheugen

Binnenin de smartphones is het grootste verschil meteen zichtbaar. Samsung kiest ervoor de beste en krachtigste hardware in zijn Galaxy S7 te stoppen, terwijl Apple kiest voor de lichtgewicht-aanpak. Zo draait de S7 heeft een eigengemaakte Exynos 8890-processor in de gelederen. Die processor wordt ondersteund door maar liefst 4GB aan RAM-geheugen. De iPhone 6s heeft de - eveneens zelfgemaakte - A9-chip van Apple en moet het doen met 2GB RAM. Binnenin is het dus een soort David tegen Goliath, waarbij beide een goede kans maken het gevecht te winnen. Dit omdat Apple zelf de ontwikkeling van het iOS-besturingssysteem in handen heeft, en het hierdoor zeer efficiënt kan omspringen met de beschikbare pk's.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: Het beeldscherm

Hetzelfde geldt eigenlijk voor het beeldscherm. Samsung kiest voor groot en sterk, Apple gaat voor finesse. In eerste instantie lijkt het erop alsof Samsung deze slag met twee vingers in de neus wint, met het grotere scherm (5,1 inch tegenover 4,7 inch) en hogere resolutie (1440x2560 pixels tegenover 750x1334).

©PXimport

Het scherm van de Galaxy S7 (edge, in dit geval) is prachtig, zoals dat eigenlijk bij elk Samsung-device het geval is.

Toch valt dat in de praktijk best mee. Apple heeft een goede manier gevonden om de pixels optimaal te benutten, en door het ontwerp van iOS komen de effecten er goed uit. Ook 3D Touch is een fijne extra optie. Maar om tegen het sublieme display van de Galaxy S7 op te boksen is geen makkelijke opgave, en de nieuwe 'altijd aan-functie' van de S7 maakt het nog net even een stukje beter.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: De camera

De camera was altijd het domein van Samsung, maar sinds de iPhone 6 heeft Apple daar een flinke inhaalslag gemaakt. Sinds die tijd vallen beide bedrijven de camera van de concurrent steevast aan op Keynote-presentaties, maar de wapenwedloop zorgt ervoor dat beide steeds dichter naar elkaar toe groeien.

Tegenwoordig ontlopen de twee elkaar dus niet veel meer. Beide smartphones hebben een 12 megapixelcamera met autofocus en een panoramafunctie aan de achterkant, en een selfiecamera van 5MP aan de voorkant. De kwaliteit van de foto's verschilt afhankelijk van de omstandigheden, maar in de praktijk moet straks blijken of het nieuwe f/1.7-diafragma van Samsung (dat leidt tot een vloed aan extra lichtinval) ook daadwerkelijk voor betere foto's in het donker zorgt dan bij de iPhone 6s.

©PXimport

De iPhone 6s behoort nog altijd tot de beste smartphonecamera's.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: Android tegenover iOS

Android versus iOS: de discussie is al jarenlang gaande, en het lijkt er niet op dat die binnenkort ophoudt. Android is perfect te customizen en je zit niet vast aan de iijzeren hand van de Play Store om apps te downloaden. iOS wordt geprezen om zijn simpelheid en uitstraling. Er valt voor beide veel te zeggen, en het is uiteindelijk toch echt een kwestie van smaak.

©PXimport

iOS 9 is een ideaal besturingssysteem, en iOS 10 is niet ver weg meer.

Feit is wel dat Android met versie 6.0 (Marshmallow) voornamelijk voortborduurt op Lollipop, en vooral onder de motorkap verbeteringen heeft uitgevoerd; iets wat Apple met iOS 9 ook gedaan heeft, sinds het besturingssysteem in versie 7 volledig op de schop ging. Een klein nadeel van Android (en specifiek van Samsung-toestellen) is de overmatige bloatware, wat bij de S7 overigens wel minder aanwezig is dan op voorgaande toestellen. Wat je voorkeur ook is, de plank misslaan is er niet meer bij.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: Accu en opslag

Wat betreft de opslagruimte had Samsung altijd een streepje voor, tot het bedrijf vorig jaar besloot het SD-kaartslot te verwijderen, en zo de gebruiker de mogelijkheid extra opslagruimte bij te plaatsen ontnam. Die mogelijkheid is er nu wel weer, waardoor je met de Galaxy S7 makkelijk boven de maximale opslag van 128 GB van de iPhone 6s uit kan komen.

Qua batterij vervallen we weer in het oude patroon. De Galaxy S7 heeft een accu van 3000mAh, terwijl de iPhone 6s het met 1750mAh moet doen. Door de zuinigheid van Apple's hardware en de grootte van Samsungs batterij komt het erop neer dat je beide telefoons 's nachts gewoon moet opladen - het voordeel van de S7 is dat je daar geen kabel meer voor nodig hebt, het toestel ondersteunt namelijk draadloos opladen.

Galaxy S7 vs. iPhone 6s: De voorlopige conclusie

Zowel de Galaxy S7 als de iPhone 6s voert relatief kleine veranderingen door ten opzichte van zijn voorganger. Aan het uiterlijk zal de komende tijd sowieso weinig veranderen: beide bedrijven lijken hun sweet spot gevonden te hebben wat betreft formaat en looks. De wapenwedloop op het gebied van hardware zorgt ervoor dat beide smartphones ruimschoots voldoende kracht hebben om zware games te spelen en te multitasken. Het blijft daarbij wel lastig kiezen tussen Android en iOS, omdat beide systemen pluspunten hebben ten opzichte van de ander. Zoek je een high-end telefoon die je kan perfectioneren naar je eigen eisen en wensen, dan is de Galaxy S7 de beste keus. Wil je een kant-en-klaar toptoestel hebben, dan kun je beter voor de iPhone 6s gaan. Een definitief oordeel kunnen we hier echter pas over vellen zodra we de Galaxy S7 aan een uitgebreide review hebben kunnen onderwerpen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.