De tabletmarkt is niet meer wat het geweest is. Samsung, Apple en Huawei doen nog wel eens een duit in het zakje met interessante tablets. Maar Huawei is inmiddels afgevallen door externe problemen, waardoor je eigenlijk alleen Samsung en Apple overhoudt. De Samsung Galaxy Tab S7 Plus heeft dus weinig concurrentie, maar dat is er niet aan af te zien.

Je zou kunnen stellen dat de tablets van Samsung meer op een iPad zijn gaan lijken. Maar je kunt er ook van maken dat tablets in het algemeen, zeker in de high-end markt, op elkaar zijn gaan lijken. Dat doet niets af van het solide ontwerp en de dito behuizing van de Samsung Galaxy Tab S7 Plus. Het apparaat voelt heel stevig, maar ook relatief zwaar aan. Wanneer je hem voor langere tijd vasthoudt, omdat je een video kijkt, dan kan dat zwaar zijn voor je vingers of handen.

Bovendien helpen de steeds dunner wordende schermranden ook niet in dit geval. Het oogt echt prima wanneer je er op werkt met een optioneel en los verkrijgbaar toetsenbord. Maar wanneer je de tablet vasthoudt, zit je al gauw met je duim op het scherm. Met de gevolgen van dien: de video-interface komt in beeld, de cursor verschuift, noem maar op. Het is een kleine smet op een goede gebruikservaring, maar wel eentje waar we ook in de toekomst niet van af komen.

©PXimport

High-end specificaties

De Samsung Galaxy Tab S7 Plus is natuurlijk meer dan zijn strakke en moderne vormgeving. Onder de motorkap komen we namelijk specs tegen die gelijk zijn aan moderne smartphones. Wat dacht je van de razendsnelle en zeer capabele Qualcomm Snapdragon 865+ en 6 tot 8 GB aan werkgeheugen? Dit levert een bijzonder snel systeem op, een dat op het gebied van Android-tablets ongeëvenaard is. Dat kan haast ook niet anders, met het gebrek aan concurrentie, maar dan nog is daar wat voor te zeggen. Het weerhoudt Samsung er niet van toch alles uit de kast te halen.

Verder wordt de Samsung Galaxy Tab S7 Plus geleverd met 128 tot 256 GB aan interne opslagruimte en is er micro-sd-kaartondersteuning tot 1 TB. Dat moet voor de meeste gebruikers genoeg ruimte zijn, zeker nu er steeds meer gebruikgemaakt wordt van clouddiensten. De accu heeft een vermogen van 10.090 mAh. In vergelijking met de Galaxy Tab S6 zien we onder de motorkap weinig verschillen: de processor is sneller en de accu heeft (flink wat) meer vermogen.

Je kunt de tablet niet draadloos opladen. Wel kun je een ontzettend snelle 45W-oplader gebruiken, die werkt met de usb-c-poort op de tablet. Aangezien je minimaal 899 euro voor dit ding betaalt, is het toch jammer om te zien dat er geen draadloos laden is. We begrijpen het ergens ook wel, aangezien opladen via de kabel een stuk sneller gaat en het anders lang duurt voordat die grote accu helemaal vol is. Maar toch: de optie hebben heeft meerwaarde.

©PXimport

Groot amoled-scherm op 120 Hz

Het grote paradepaardje dit keer is het scherm. Het display is namelijk 12,4 inch groot en beschikt over een resolutie van 2800 bij 1752 pixels. Dat levert een pixeldichtheid op van 266 pixels per inch. Dat is een lager aantal dan bij de Tab S6 (287 ppi), ondanks het feit dat de resolutie daar lager is. Het komt natuurlijk door het grote scherm en het feit dat de resolutie niet ontzettend veel hoger is dan bij zijn voorganger (10,5 inch en een resolutie van 2560 bij 1600 pixels).

Het zit de Samsung Galaxy Tab S7 Plus echter geen strobreed in de weg. Bovendien zijn dit niet de belangrijkste specs. Het scherm heeft namelijk een verversingssnelheid van 120 hertz. Dat levert ontzettend soepele beelden op. De interface schokt nergens en video’s en videogames zien er soepeler uit dan ooit op een Samsung-tablet. Natuurlijk moeten apps en diensten zo’n verversingssnelheid wel ondersteunen, maar als je ze hebt gevonden is het een streling voor het oog.

Een ander groot voordeel is de HDR10+-ondersteuning, maar de maximale helderheid is daar dan weer te laag voor om er echt alles uit te halen. Hoewel tablets gemiddeld een aantal nits van 450 hebben en de Tab S7 Plus daar boven zit met 520, is het niet ontzettend helder. HDR-content kan daardoor donker zijn. Ook fel zonlicht werkt de tablet tegen. Vooral wanneer je naar donkere beelden kijkt in een lichte omgeving zie je vaker je reflectie dan wat er gebeurt.

©PXimport

Nieuwe versie van OneUI

De tablet draait op Android 10 en heeft, op moment van schrijven, de beveiligingspatch van 1 juli. Dat is prima dus, al is het nog even afwachten of die patch elke maand verschijnt. De tablet kan in elk geval rekenen op twee jaar aan (Android-)updates. Over Android heen zit softwareschil OneUI, ditmaal versie 2.5.

De veranderingen zijn niet zo groot als destijds met 2.1, maar er zijn wel noemenswaardige verschillen. Zo kun je nu ook de navigatie op basis van bewegingen combineren met third-party launchers, zoals bijvoorbeeld de populaire Nova Launcher. Verder zijn er nog wat toevoegingen voor de standaardcamera doorgevoerd, waardoor je nu sneller je foto’s kunt maken. Ook zijn er meer opties voor de Pro-modus.

Verder is het de interface zoals je hem gewend bent. Het is geen kale Android-ervaring, maar hij komt er wel bij in de buurt. De menu’s zijn overzichtelijk en opgeruimd. Ook ben je minder op Bixby aangewezen. Je kunt de assistent oproepen door bijvoorbeeld de powerknop ingedrukt te houden, maar je kunt ook instellen dat je dan het menu voor energieopties te zien krijgt.

©PXimport

Het blijft jammer om te zien dat Samsung heel veel standaardapplicaties levert, die in veel gevallen niet te verwijderen of uit te schakelen zijn.

Camera en overige aspecten

Dan hebben we bijvoorbeeld nog de vingerafdrukscanner die in het scherm verwerkt zit (in tegenstelling tot de Galaxy Tab S7, waar de scanner in de knop aan de zijkant zit). De scanner werkt snel en accuraat en doet wat het moet doen, zonder al te veel vertraging. Soms gaat het nog wel eens mis (als er direct zonlicht op schijnt of wanneer je vingers nat zijn), maar daar hebben high-end smartphones ook nog steeds last van.

De frontcamera is er één van 8-megapixel. Die levert op zich heldere beelden op. Kleuren komen goed naar voren, maar details vallen al snel weg in de wat donkere delen van de foto. Daarnaast is het van belang dat je een lichtbron, zoals een raam, uit beeld houdt, aangezien dat plekje dan weer overbelicht gepresenteerd wordt. Ben je er echter mee aan het videobellen of iets dergelijks, dan houd je al standaard rekening met dat soort dingen. Dan is de kwaliteit redelijk goed.

©PXimport

De camera’s op de achterkant houden beter rekening met zo’n lichtbron, waardoor dat onderdeel dus ook mooier in beeld verschijnt. De leuren hier zijn dan weer erg donker te noemen. Gelukkig zijn de beelden wel scherp en komen we weinig korrelvorming tegen. Je kunt nog wat spelen met filters, maar die vormen geen oplossing voor de problemen. De Pro-modus biedt hier meer uitkomst, maar verwacht geen topresultaten. De groothoekcamera maakt foto’s in lagere kwaliteit, laat wel artefacten zien en heeft een vervorming aan de zijkanten; gebruik die modus dus alleen in de omgevingen met natuurlijk licht, zonder objecten aan de zijkanten.

Laten we ook niet de vier speakers aan boord vergeten. Wanneer je de tablet horizontaal vasthoudt, dan zitten die speakers aan de zijkant. Er komt heel helder en mooi geluid uit en we merkten zelfs dat de ondersteuning voor Dolby Atmos (met ruimtelijk geluid) goed z’n best deed. Maar de speakers zitten op een plek waar je handen vaak ook zitten (en anders je buik wel), waardoor het geluid vaak weggemoffeld wordt. En dat gaat dan weer ten koste van de kwaliteit.

©PXimport

Samsung Galaxy Tab S7 Plus – conclusie

Laten we wel wezen: tenminste 899 euro betalen voor een tablet is gewoon een hoop geld. Maar als je een goede Android-tablet wil met een stylus (de S Pen wordt meegeleverd en werkt perfect), goede software-ondersteuning, de mogelijkheid het apparaat aan een beeldscherm te koppelen (middels DeX) en toetsenbordondersteuning, dan ontkom je niet aan Samsung.

Samsung heeft laten zien dat het gebrek aan concurrentie geen beperkende factor hoeft te zijn in het uitbrengen van een ongeëvenaarde Android-tablet. Maar of consumenten bereid zijn te betalen voor interne specs die een minimale upgrade gekregen hebben en voor het scherm waar nu nog weinig ondersteuning voor is, is nog maar de vraag. Ja, het oogt allemaal prachtig, de software is razendsnel en het scherm is van hoge kwaliteit – maar als je niet het onderste uit de kan kunt halen met zo’n duur product, dan heb je weinig redenen om dit specifieke model in huis te halen.

Een wasmachine verhuizen doe je niet zomaar. Het apparaat is zwaar en kwetsbaar, en bij verkeerd transport kan er snel iets stukgaan. Met een goede voorbereiding en door het volgen van de juiste stappen voorkom je problemen en staat je wasmachine straks veilig in het nieuwe huis. Een kind kan de ...uhm was doen!

Stap 1: Stroom eraf, water laten weglopen

Open deur, maar: begin met het uitschakelen van de wasmachine. Trek de stekker uit het stopcontact en draai de kraan dicht. Wacht daarna even zodat de druk in de slang afneemt. Koppel de toevoerslang los en vang eventueel lekwater op in een emmer of teiltje. Haal ook de afvoerslang uit de afvoer en laat het restwater eruit lopen. In sommige machines blijft er nog water achter in de pomp of het filter. Open daarom het klepje aan de voorkant en draai het filter los. Laat het water rustig weglopen in een teiltje. Zorg dat je een dweil bij de hand houdt.

Stap 2: Transportbouten terugplaatsen

Bij de levering van een nieuwe wasmachine worden de transportbouten vaak meegeleverd, bijvoorbeeld in een apart zakje of bevestigd aan de achterkant. Zoek ze op voordat je gaat verhuizen. Deze bouten zorgen ervoor dat de trommel tijdens het vervoer niet kan bewegen. Door ze terug te plaatsen voorkom je schade aan de lagers en vering. Steek de bouten in de aangegeven openingen aan de achterkant en draai ze stevig vast.

©Kabardins photo - stock.adobe.com

Stap 3: Wasmachine goed verpakken

Wikkel de wasmachine in dekens of bubbeltjesplastic. Daarmee voorkom je krassen op de behuizing en schade aan muren of deuropeningen tijdens het tillen. Plak snoeren en slangen vast met tape of bind ze op een andere manier aan de achterkant vast, zodat ze niet gaan bungelen of ergens achter blijven haken. Het deurtje hoeft niet op slot, maar zorg dat het niet opengaat tijdens het tillen of rijden. Afplakken met een stukje ducttape is vaak al genoeg.

Stap 4: Wasmachine veilig tillen en verplaatsen

Een wasmachine kan makkelijk 60 tot 80 kilo wegen. Ga je 'm tillen, doe dat dan met z'n tweeën. Gebruik bij voorkeur een steekwagen of meubelroller. Zorg dat je je rug recht houdt, til vanuit je benen en stem goed af met degene die meehelpt. Zet de machine niet scheef op een trap of helling, want dan kan de trommel alsnog verschuiven. Lukt tillen met twee personen niet, dan kun je vaak een steekwagen of transportkar huren bij een bouwmarkt of verhuurbedrijf.

Stap 5: Wasmachine stabiel vervoeren

Zet de wasmachine rechtop in de bus of aanhanger, bij voorkeur tegen een wand. Leg er geen zware dozen of meubels bovenop. Zet de machine goed vast met spanbanden, zodat hij onderweg niet gaat schuiven of kantelen. Rijd rustig over drempels, neem bochten niet te scherp en rem niet te abrupt.

Stap 6: Wasmachine aansluiten op het nieuwe adres

Op de nieuwe plek pak je de wasmachine voorzichtig uit. Laat de machine een paar uur tot een dag rusten voordat je hem aansluit, vooral als hij gekanteld heeft gelegen. Haal de transportbouten eruit en bewaar ze voor een volgende keer. Sluit de watertoevoer en -afvoer weer aan, controleer op lekkage en steek de stekker in het stopcontact. Start eventueel eerst een spoelprogramma zonder was om te controleren of alles naar behoren werkt.

©Leonid Iastremskyi

De L40 Ultra AE richt zich op gebruikers die goede prestaties willen, zonder overbodige extra's. Voor een adviesprijs van 699 euro haal je een model met krachtige zuigkracht en slimme dweiltechniek in huis. Niet alles zit erin wat de 'duurdere broer' wel biedt, vooral qua zijborstel en bereik, maar in veel praktijksituaties is dat geen dealbreaker.

In vergelijking met de voorganger, de Dreame L40 Ultra, kost de Dreame L40 Ultra AE 400 euro minder bij de introductie. Dat betekent niet dat er heel veel dingen op achteruit gegaan zijn. Sterker nog: sommige aspecten zijn juist verbeterd. Zo is de zuigkracht – wat ons betreft de belangrijkste eigenschap – sterk verbeterd. Daar waar de L40 Ultra 11.000 PA heeft, beschikt de AE-variant over 19.000 PA.  Bovendien wordt ook dit nieuwe model weer geleverd met twee borstels: de optilbare rubberen varianten en de zogenaamde TriCut Brush 3.0. Ook zit er wederom een borsteltje bij waarmee je snel haren verwijdert uit de robot.

Wanneer je de specificaties van beide modellen naast elkaar legt, is het goed kijken om de verschillen te zien. We noteren een iets grotere stofbak bij de AE (395 vs. 300 ml), maar het belangrijkste verschil zit hem echter de zijborstel. De L40 Ultra heeft een variant die naar buiten kan bewegen en daardoor veel beter hoeken en plinten meeneemt. De L40 Ultra AE moet het doen met een normale zijborstel, zonder uitschuifbare arm. Mogelijk missen er daardoor ook nog wat sensoren die hoeken 'zien'. Dit zou het prijsverschil tussen beide modellen kunnen verklaren.

©Wesley Akkerman

Een groot gemis?

Of zo'n uitschuifbare zijborstel echt een groot gemis is, hangt af van je situatie. Heb je veel hoeken in huis, wil je dat de plinten altijd schoon zijn of staat er weinig langs de muren? Dan kunnen we het ons voorstellen dat je het liefst voor de L40 Ultra of zelfs de X50 Ultra gaat (die nog een tweede zijborstel heeft). Maar als je huis vol staat met meubels en de robot toch al niet echt bij de muren of hoeken kan komen, dan zit daar geen meerwaarde in. In dat geval kun je dus gemakkelijk honderden euro's besparen.

In ons huis verschilt het: op sommige plekken staan wat meer meubels, maar op andere plekken rijdt de Dreame L40 Ultra AE soepel langs de muren, hoeken en plinten. Langs de muren gaat het allemaal prima; na het stofzuigen komen we geen viezigheid meer tegen. In de hoeken is dat nu een ander verhaal, omdat de robot gewoonweg die reikwijdte niet heeft. Dat is jammer, maar niet onoverkomelijk. Gezien de prijs en de overige functionaliteit tillen we hier minder zwaar aan. Want de rest gaat gewoon heel goed.

Capabele robotstofzuiger

Dat kan haast ook niet anders, omdat je in de basis nog steeds een zeer goed presterende robotstofzuiger in huis haalt. Als het op dweilen aankomt, regelt de Dreame L40 Ultra AE eigenlijk alles zelf. Het basisstation is voorzien van aparte tanks voor schoon en vuil water en een reservoir voor zeep. De robot bepaalt zelf de ideale mix van water en schoonmaakmiddel en navigeert dankzij de LiDAR-camera feilloos door de kamer. Het systeem houdt rekening met tapijt door de twee roterende dweilpads tijdig op te tillen. Stel je in de app in dat hij tegelijk moet stofzuigen en dweilen, dan tilt hij de pads onderweg op. Kies je ervoor dat hij eerst stofzuigt en daarna dweilt, dan laat hij de pads op de basis staan en blijft je vloerkleed gegarandeerd droog. Verder kun je ook niet-dweilen-zones aanmaken, waardoor de dweilpads dus nooit in aanraking hoeven te komen met het kleed. De L40 Ultra AE heeft gelukkig tapijtdetectie, waardoor je niet hoeft te gissen waar het kleed zich bevindt op de digitale kaart.

De kracht van de dweilprestaties zit hem in de details. Zo kan één van de twee roterende dweilpads naar buiten bewegen en strak langs plinten poetsen. Ondanks deze slimme functies is het resultaat niet altijd vlekkeloos. Een bekend nadeel zijn de dweilstrepen die soms zichtbaar blijven op de vloer. Ook vraagt het geautomatiseerde basisstation om regelmatig onderhoud om fris te blijven en moet je er rekening mee houden dat er geen reserveset dweilpads in de doos zit. Dit zijn kritiekpunten waar de voorgangers van dit model ook 'last' van hebben.

©Wesley Akkerman

Dreame L40 Ultra AE kopen?

De Dreame L40 Ultra AE is een slimme keuze, vooral voor huishoudens waar de vloer vol staat met meubels. Het grootste verschil met zijn duurdere broer is het ontbreken van de uitschuifbare zijborstel, waardoor hij minder goed in open hoeken en strak langs plinten schoonmaakt. Staan er op die plekken bij jou vooral meubels, dan merk je daar in de praktijk nauwelijks iets van. Je bespaart zo 200 tot 400 euro op een functie die je in jouw situatie toch nauwelijks zou gebruiken.

Voor de adviesprijs van 699 euro haal je nog steeds een zeer krachtige hulp in huis. De zuigkracht is namelijk verhoogd naar 19.000 PA en samen met de TriCut-borstel zorgt dat ervoor dat er bijna geen stof en haren meer op de grond liggen. Gecombineerd met de nog steeds uitstekende en zelfstandige dweilfunctie, levert de L40 AE derhalve betrouwbare prestaties af. Met dit product brengt Dreame een behoorlijk scherp geprijsde en capabele robotstofzuiger op de markt die waarschijnlijk zal aansluiten bij de behoeften van een grote doelgroep.