Huawei-tablets zie je sinds het Amerikaanse handelsverbod niet veel meer. Incidenteel introduceert het merk toch een nieuw model, zoals deze MatePad 11.5S. Maar wat is de ervaring van het HarmonyOS-besturingssysteem? Het lijkt veel op Android, maar is het niet ...

Het merk Huawei staat waarschijnlijk bij weinig mensen meer op de radar. Sinds het Amerikaanse handelsverbod zijn de smartphones en tablets van dat merk uit het straatbeeld verdwenen. Zo nu en dan komt er nog weleens een nieuwe smartwatch of setje oordoppen op de markt, maar ook daar is dan weinig over te doen. Desondanks blijft de fabrikant het toch proberen, onder meer met de recent gelanceerde Huawei MatePad 11.5S. Dit is een verbeterde versie van dezelfde tablet zonder de S in de naam, die beschikt over een ‘papierachtig’ display voor aantekeningen en schetsen.

De tablet heeft een aluminium unibody wat hem een premium karakter geeft. Met een gewicht van 510 gram is dit niet de zwaarste tablet op de markt, maar je voelt wel dat je iets vasthoudt. Aangezien je deze tablet voornamelijk voor werk en creatieve hobby’s zult gebruiken, is dat niet erg. Het apparaat kost 399 euro en daar krijg je standaard een stylus bij. Voor 100 euro schaf je een magnetisch toetsenbord aan, dat tevens dienstdoet als een beschermhoes. En dankzij de ingebouwde kickstand zet je hem in prettige kijkhoeken.

©Wesley Akkerman

Aan de hardware ligt het niet

De stylus ligt lekker in de hand en voelt aan als een stevig en zwaar potlood. Tijdens het tekenen kan die stylus omgaan met allerlei hoeken en drukniveaus, waardoor je met verschillende soorten penselen levensechte stroken maakt. Het toetsenbord is ook prettig in gebruik. De knopjes hebben een fijne ‘travel’ (het aantal mm dat de toetsen op en neer gaan) met voldoende feedback. Er is geen trackpad aanwezig, maar die hebben we niet gemist. Los van het feit dat je een muis via usb-c zou kunnen aansluiten, heb je ook gewoon dat riante touchscreen tot je beschikking. Dat vinden we dus geen groot nadeel.

Het tft-scherm heeft een diagonaal van 11,5 inch en beschikt over een resolutie van ongeveer 1840 bij 2800 pixels. Het totale aantal is door de afgeronde hoeken net wat lager. De pixeldichtheid ligt met 291 niet ontzettend hoog, maar het beeld oogt scherp genoeg voor teksten, tekeningen en andere content. Dankzij de antireflectielaag zit je nooit tegen jezelf aan te kijken en zie je in veel situaties goed wat je doet. Ook biedt het scherm wat weerstand, waardoor je het idee kunt krijgen op papier te tekenen. Maar uiteindelijk voelt schetsen maken op papier toch anders.

©Wesley Akkerman

Mid-range processor goed voor de meeste taken

Door het handelsverbod kan Huawei geen zakendoen met bijvoorbeeld Qualcomm, waardoor het bedrijf zijn zijn eigen chips moet maken. De Huawei MatePad 11.5S beschikt daarom over de relatief onbekende HiSilicon Kirin 9000WL. Hoewel die qua prestaties (mogelijk) vergelijkbaar is met de Snapdragon 865 (een high-end processor uit 2019), zouden we hem in 2024 bestempelen als mid-range processor. Daar is niet erg, aangezien het systeem toch snel en accuraat reageert op input. Zeker voor dagelijkse taken is dit perfect. Games zul je niet op de hoogste instellingen spelen.

Voor die 399 euro wordt de Huawei MatePad 11.5S uitgerust met een behoorlijke 256 GB opslagruimte. Ook is er 8 GB werkgeheugen. Aangezien er geen microSD-kaartsleuf is, vinden we ook dat Huawei niet met minder had kunnen aankomen. Helemaal als je veel op deze tablet werkt of tekent, kan het aantal bestanden snel oplopen. Tekstbestanden nemen niet zo veel ruimte in beslag, maar afbeeldingen vaak wel. Verder moet je er rekening mee houden dat er geen koptelefoonaansluiting, gps en NFC is.

©Wesley Akkerman

Prima specs voor de prijs

En hoewel je een tablet vrijwel nooit koopt voor de camera achterop, zul je waarschijnlijk wel de selfiecamera willen gebruiken voor meetings of andere online bijeenkomsten. De kwaliteit van de selfiecamera is redelijk. De kleuren ogen natuurlijk, maar de randjes zijn hier en daar wat scherp. Er is een beautymodus aanwezig, maar die lost het probleem van de camerahoek niet op. De kickstand zorgt ervoor dat de camera net iets te veel op de (onder)kin gericht staat. Generatieve AI is inmiddels vergevorderd, maar die kan dit probleem nog niet wegpoetsen.

Tot slot kijken we nog even naar de accu en andere belangrijke specificaties. Met een batterij van 8800 mAh houd je het lang vol. Je kunt hier met gemak een dag lang op werken zonder dat je naar een usb-c-lader hoeft te grijpen. En wanneer je er af en toe iets op doet of bekijkt, dan kun je er dagen mee vooruit. De vier stereospeakers laten een prettig en krachtig geluid horen, waarbij ook meer bas horen dan we gewend zijn van tablets. Kortom: voor die 399 euro (of 499 met toetsenbord) hebben we weinig te klagen over de hardware.

©Wesley Akkerman

Software is ontoereikend

Wellicht voel je hem al een beetje aankomen: de hardware is goed, maar hoe zit het dan met de software? We willen het woord ‘vreselijk’ niet gebruiken, maar moesten wel door hoepels springen om de boel een beetje op gang te krijgen. Want door dat handelsverbod mag Huawei geen Android meer gebruiken. Daarom ontwikkelt Huawei zijn eigen systeem: HarmonyOS. Op zich geen verkeerd alternatief: het lijkt heel erg op Android en kan zelfs apk-installatiebestanden verwerken.

Ook zou je best kunnen beargumenteren dat de Huawei MatePad 11.5S een fijne optie is voor iedereen die zijn of haar leven wil ontgoogelen. Want het is niet alleen Android dat Huawei misloopt, ook mag de fabrikant geen gebruikmaken van onderliggende systemen die Android maken wat het is: de Google Play Services. Met allerlei omwegen en extra apps is het vaak toch mogelijk apps vanuit de Google Play Store te installeren, maar dat raden we niemand aan. En niet alleen omdat je daar vaak lang mee bezig bent.

Overal je dat inleveren

Hoe meer apps je gebruikt, hoe meer data je inlevert. De tablet staat bovendien vol met allerlei standaard-apps die Huawei zelf ontwikkeld heeft, waarbij je ook altijd je gegevens moet delen voordat je de apps kunt gebruiken. Dat kan het Chinese bedrijf nog wel eens parten spelen. Natuurlijk snappen we dat dataverwerking aan de orde van de dag is op Android, iOS en Windows, maar om akkoord te gaan met een alternatief dat niet beter presteert, voelt als een stap achteruit. Bovendien ben je een beetje aan de goden overgeleverd op HarmonyOS.

Dat heeft alles te maken met de manier waarop je apps zoekt, vindt en installeert. In eerste instantie zal Huawei proberen iets via zijn eigen appwinkel aan te bieden. Maar als je daar niet kunt vinden wat je zoekt, word je omgeleid naar downloadwinkels van derde partijen. Met het aanbod van die winkels is op zich niets mis, maar ze staan vaak wel bol van advertenties. Daardoor kan het lastig zijn de juiste downloadknop te vinden. Verder wil Huawei niets delen over het updatebeleid, waardoor we niet weten hoelang je als gebruiker updates ontvangt.

©Wesley Akkerman

Het systeem van Frankenstein

Daar komt bij dat (hoe mooi alles ook oogt) dit een beetje een systeem van Frankenstein is. Alles voelt en oogt Android, maar met elke tik merk je dat dit toch niet het geval is. Je mist functies en vooral apps. En als het je dan uiteindelijk lukt om een bekende Android-app te installeren, dan loop je het risico dat die app niet werkt, omdat er geen Google Play Services actief zijn. Zou je je helemaal overgeven aan Huawei, dan zul je daar wellicht weinig van merken. Veel bekende apps zijn gelukkig wel aanwezig.

Huawei zet twee zelfontwikkelde apps tijdens de persbesprekingen in het zonnetje: GoPaint en Notes. Met de eerste app kun je heel prettig tekeningen en schetsen maken, waar de meegeleverde stylus optimaal gebruikt kan worden. Er zijn meer opties beschikbaar dan we hier kunnen bespreken. Daarnaast kun je met Notes aantekeningen maken en lange teksten schrijven. Dat kan met het toetsenbord en de stylus, en je kunt daarnaast geschreven teksten digitaal omzetten. Dit zijn zeker handige tools.

©Wesley Akkerman

Huawei MatePad 11.5S kopen?

We realiseren ons dat we de tablet met de blik van een Android-gebruiker beoordelen. Daar hebben we bewust voor gekozen, gezien de geschiedenis van het bedrijf (dat altijd met Android werkte). We zijn zeer tevreden over de ontzettend degelijke en veelzijdige hardware, maar de software-ervaring gooit echt roet in het eten. We zien dat Huawei het beste ervan heeft willen maken, maar als Android-gebruiker ga je met deze tablet een rommelige tijd tegemoet. Je moet je echt overgeven aan Huawei (en zijn dataverwerking) om alles uit deze verder fijne tablet te halen.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.