De Pixel 6a is een midrange smartphone uit de stallen van Google. De markt voor dergelijke telefoons is de laatste paar jaar geëxplodeerd; je moet dus van goeden huize komen om de consument te kunnen overhalen. Lukt het Google met dit model? Nou, nee, niet echt.

Of het nu om de Pixel 7, Pixel 7 Pro of Pixel 6a gaat, Nederland heeft lang moeten wachten op de officiële introductie van Pixel-smartphones. De Pixel 7-modellen zijn prima smartphones die een paar exclusieve functies aanbieden, maar die niet uitstijgen boven het huidige marktaanbod. Hoe zit dat dan precies met de midrange smartphone Pixel 6a? In deze review leggen we het toestel uitgebreid onder de loep, maar we kunnen alvast verklappen dat de ervaring niet al te best is geweest.

Lees hier onze review van de Google Pixel 7 Pro!

Positief beginnen

Laten we positief beginnen, want het is niet alleen kommer en kwel. De Pixel 6a is met zijn 6,1 inch oled-display best compact en ligt lekker in de hand. Je duim bereikt de bovenkant van het scherm niet (daarvoor is het scherm simpelweg te hoog), maar de gladde achterkant en het lage gewicht (van 178 gram) zorgen ervoor dat je het toestel gemakkelijk in de hand verschuift. De knopjes rechts zijn prima bereikbaar en ook de vingerafdrukscanner in het scherm werkt snel en nagenoeg perfect.

Daarnaast bevalt de kleuroptie die we testen: mintgroen. Het geeft de smartphone een fris smoelwerk mee, iets dat we nog wel eens missen bij andere fabrikanten. Het toestel heeft verder een fijne resolutie van 1.080 bij 2.400 pixels en onder de motorkap een behoorlijk krachtige (en warme) Google-processor, die tevens in de Pixel 6 en 6 Pro zit. Verder is 6 GB aan werkgeheugen genoeg voor menig Android-app, al stelt slechts 128 GB aan opslagruimte wellicht net even teleur.

Op het gebied van software hebben we eveneens weinig te klagen. Het toestel mag rekenen op vijf jaar aan updates (waaronder minimaal twee Android-upgrades) en wordt meteen geleverd met Android 13 aan boord. Aangezien het een toestel van Google is, wordt er weinig overbodige bloatware geleverd. Ja, we komen alle apps van Google zelf tegen – maar we zien geen dubbele apps die we nog wel eens op de Samsungs, OnePlussen of Xiaomi’s van deze wereld tegenkomen.

Camerasysteem valt niet tegen

Het camerasysteem valt niet tegen. Achterop treffen we twee lenzen van 12,2 megapixel aan (een hoofdlens en een groothoeklens), terwijl voorop een selfiecamera van acht megapixel zit. Over het algemeen maken de camera heldere en scherpe beelden. De kleuren spatten van het prachtige OLED-scherm, helemaal wanneer je foto’s maakt wanneer het zonnetje lekker schijnt. Dit dankt het camerasysteem onder meer aan de eigen Google Tensor-chip onder de motorkap.

Ondanks het lagere prijskaartje biedt de telefoon toegang tot high-end functies, zoals Scherp maken (waarmee je bewogen foto’s scherp de Magische gum. Met die laatste optie kun je mensen of objecten uit foto’s verwijderen. Het Google-algoritme vult dan de ontbrekende onderdelen in met wat er verder op de foto gebeurt. Toffe functies voor mensen die veelal gebruikmaken van sociale media of graag creatief zijn, maar voor andere mensen wellicht minder bruikbaar.

Bovendien zijn de resultaten niet altijd even goed te noemen. Wanneer je gezichten scherp maakt op bewogen foto’s, dan kun je die nog wel eens net even té glad strijken. En dat levert een soort Griezelvallei op. De Magische gum kan verder niet goed overweg met schaduwen of close-ups, waardoor de content er nog wel eens spookachtig of onnatuurlijk uit komen te zien. Het zijn dus niet altijd de magische toverstokjes zoals Google ze doet overkomen; maar ergens blijft het wel gaaf.

Waar gaat het dan mis?

Op zich klinkt dit allemaal positief, dus waar gaat het dan precies mis? Nou, de Pixel 6a is flink aan de prijs. Je scoort hem (op moment van schrijven) voor een prijs van 400 tot 500 euro. Dat is dus aan de hoge kant van het midrange segment, waardoor je je echt moet bewijzen. Qua software, processor en aanvankelijk ook qua beeldscherm doet dit model dat dan ook. Maar wanneer we de accu in de overweging meenemen, dan levert dat een behoorlijk ontgoocheling op, helaas.

Google belooft een accu die 24 uur meegaat, maar niets is minder waar. Voor het einde van de dag moet de Pixel 6a alweer aan de oplader. Ook de batterijbesparingsmodus lijkt weinig te helpen. Natuurlijk is dit afhankelijk van je gebruik. Tijdens het testen maken we onder meer gebruik van apps als WhatsApp, Signal, Gmail, Google Chrome, de telefoon en de camera. Dit zijn apps die flink wat van de accu vragen, maar dat doen ze natuurlijk ook op vergelijkbare toestellen.

Met iets meer dan 4.400 mAh aan energie aan boord, mag je iets meer verwachten. En dit is nog niet eens het ergste. Want als de oplaadsnelheid hoog genoeg is, dan kun je dit probleem nog enigszins verkleinen. Maar de oplaadsnelheid bedraagt 18 watt waardoor het ook nog eens uren duurt voordat het toestel weer van de lader kan. De accu is gewoonweg één van de belangrijkste factoren voor een smartphone; we kunnen het ons bijna niet voorstellen dat Google besloot hierop te beknibbelen.

Verder valt het tegen dat het scherm een verversingssnelheid heeft van 60 Hertz, waardoor je geen vloeiende ervaring in huis haalt. De processor wordt bovendien flink warm gedurende de dag en kan ook nog wel eens wat gestotter opleveren. Sommige apps lopen dan heel even vast. Tot slot vinden we het jammer dat er geen ruimte is voor een micro-sd-kaart. 128 GB aan intern geheugen kun je zo volschieten met foto’s of met het installeren van toffe games. Ook dit kan beter.

Conclusie: Pixel 6a kopen?

Aanvankelijk werden we enthousiast van de Pixel 6a en het feit dat het toestel officieel naar Nederland kwam. In de basis biedt de smartphone een fijne ervaring aan. Het scherm is kleurrijk, de vingerafdrukscanner is snel en het camerasysteem schiet mooie kiekjes. Het toestel is lekker compact en licht, de knopjes zijn goed bereikbaar en het komt zelden voor dat een fabrikant een high-end processor in een midrange-apparaat propt. Allemaal dingen om enthousiast van te worden.

Maar dan komt die teleurstellende batterij die het nog geen dag volhoudt. En het feit dat het uren duurt voordat de accu weer volledig opgeladen is. De verversingssnelheid valt tegen en 128 GB lijkt net even te weinig opslagruimte te zijn zonder micro-sd-kaartsleuf. Ook is het jammer dat er geen koptelefoonaansluiting zit. Dit zijn allemaal aspecten die veel beter geregeld zijn op modellen die concurreren met de Pixel 6a. Om over iets duurdere modellen nog maar te zwijgen.

Want voor een paar tientjes meer kun je al een Pixel 6 aanschaffen, bijvoorbeeld. Binnen dezelfde prijsklasse vinden we telefoons die het op het gebied van accu en scherm beter geregeld hebben, zoals de Samsung Galaxy A53, Xiaomi 12 of Nothing Phone (1). Maar goed, dan krijg je helaas geen toegang tot de fijne Android-ervaring en het riante updatebeleid van Google. Het is dus maar net wat je belangrijker vindt. Maar al met al voelt de Pixel 6a aan als een behoorlijke anticlimax.

Kijk voor andere smartphones op Kieskeurig.nl!

Met de vertrouwelijke modus in Gmail kun je gevoelige e-mails beter beveiligen. Je bepaalt zelf hoe lang een bericht te bekijken is en of de ontvanger extra stappen moet zetten om het te openen. Dat kan handig zijn bij privégegevens, zakelijke documenten of andere informatie die niet onnodig in een inbox moet blijven staan.

Wat je met de vertrouwelijke modus kunt doen

Met de vertrouwelijke modus geef je een e-mail een soort digitale houdbaarheidsdatum. Je kunt instellen dat een bericht na bijvoorbeeld een dag, een week of een jaar automatisch verdwijnt. De ontvanger kan de inhoud niet zomaar kopiëren, doorsturen, downloaden of afdrukken. Wil je nog een extra veiligheidslaag, dan kun je een sms-verificatie toevoegen. De ontvanger krijgt dan een code op zijn telefoon die nodig is om het bericht te openen.

Belangrijk om te weten: de inhoud wordt niet volledig versleuteld zoals bij sommige beveiligde maildiensten. Gmail bewaart het bericht op de eigen servers. Bij Gmail-gebruikers verschijnt het in hun inbox, bij andere e-maildiensten ontvangt de ontvanger een link naar een beveiligde Google-pagina.

©ID.nl

Zo zet je de vertrouwelijke modus aan op desktop

Wil je de vertrouwelijke modus gebruiken in de webversie van Gmail? Volg dan deze stappen:
1. Klik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Onderaan het venster zie je een pictogram van een slotje met een klokje. Klik hierop.
3. Stel de vervaldatum in en kies of je sms-verificatie wilt inschakelen.
4. Klik op Opslaan en schrijf je e-mail.
5. Verstuur het bericht zoals normaal.
Je kunt na verzending altijd teruggaan naar het bericht in je map Verzonden om de toegang in te trekken, mocht dat nodig zijn.

Zo werkt het in de Gmail-app

Ook op je telefoon of tablet is de vertrouwelijke modus beschikbaar:
1. Tik op Opstellen voor een nieuwe e-mail.
2. Tik rechtsboven op de drie puntjes en kies Vertrouwelijke modus.
3. Bepaal de vervaldatum en zet eventueel sms-verificatie aan.
4. Tik op Opslaan en verzend je e-mail.
De instellingen gelden alleen voor dat specifieke bericht.

👍 Wel gebruiken wanneer...

👍 je tijdelijk gevoelige info deelt (bijv. wachtwoorden, contracten)
👍 je wilt dat de ontvanger geen bestanden downloadt, print of doorstuurt
👍 je alleen controle wilt behouden over wie het bericht ziet en wanneer

👎 Niet gebruiken wanneer...

👎 je volledige privacy of end-to-end-beveiliging nodig hebt
👎 je écht niet wilt dat de inhoud bewaard wordt (want in de vertrouwelijke modus kan nog steeds een schermafbeelding worden gemaakt)
👎 de inhoud volledig privé moet blijven, ook voor Google

De vertrouwelijke modus is dus vooral nuttig wanneer je grip wilt houden op wie toegang heeft tot bepaalde informatie en voor hoe lang. Denk aan het delen van een contract dat na ondertekening niet meer nodig is, of een tijdelijk wachtwoord dat je na gebruik intrekt. Houd er wel rekening mee dat Google de inhoud opslaat en dat iemand altijd nog een screenshot kan maken. Zie het als een extra laag beveiliging, niet als volledige bescherming.

Valkuilen en risico's

Veel gebruikers gaan er onterecht van uit dat de vertrouwelijke modus volledige versleuteling biedt. Dat is niet het geval: Google kan de inhoud nog steeds inzien en bij externe ontvangers wordt het bericht via een link geopend. Gebruik de functie daarom alleen als beperkte toegang belangrijker is dan absolute privacy. Ook sms-verificatie wordt soms overschat. Het voegt wel veiligheid toe, maar sms is niet waterdicht. Bij sim-swapping of toegang tot de telefoon kan de code alsnog onderschept worden. Een alternatief is om het wachtwoord of de toegangscode via een ander kanaal te versturen.

Een veelgemaakte fout is dat gebruikers vergeten de toegang in te trekken zodra de informatie overbodig is. Een vervaldatum helpt, maar soms blijft een bericht toch langer zichtbaar dan nodig. Zet daarom een herinnering in je (digitale) agenda om dit handmatig te doen. Ook wordt vaak gedacht dat het blokkeren van downloaden, printen en doorsturen voorkomt dat de inhoud wordt vastgelegd. In werkelijkheid kan de ontvanger nog steeds een schermafbeelding maken of de tekst overschrijven. Verstuur daarom geen informatie die echt niet mag uitlekken.

Let ook op dat de vertrouwelijke modus geen bescherming biedt tegen interne lekken binnen een organisatie: een collega die het bericht ontvangt, kan de inhoud nog steeds delen. Daarnaast kan het uiterlijk van een vertrouwelijke-modus-mail worden nagebootst door phishingcriminelen. Controleer daarom altijd de URL voordat je inlogt op een Google-pagina. Tot slot geldt dat bijlagen in deze modus altijd via Google's omgeving worden geopend. Bij externe ontvangers kan dat tot verwarring leiden, zeker als ze geen Gmail-account hebben.

Meer beveiliging nodig?

Als je maximale bescherming wilt, zijn er betere opties. Diensten als ProtonMail en Tutanota bieden end-to-end-versleuteling, waarbij alleen verzender en ontvanger de inhoud kunnen lezen. In zakelijke Gmail-omgevingen is S/MIME een optie, mits er certificaten zijn ingesteld. Je kunt ook gevoelige bestanden versleutelen in een zip- of pdf-bestand en dit beveiligen met een wachtwoord dat je via een apart kanaal deelt.

Iedereen weet dat je Google Maps kunt gebruiken om van punt A naar B te komen. Minder bekend in deze navigatie-app is de functie om de afstand tussen twee willekeurige plekken op aarde te meten. Bovendien kun je de afstand bepalen van een pad met verschillende locatiepunten en zelfs oppervlakten berekenen kost geen enkele moeite.

Wanneer je een locatie in Google Maps bekijkt, wil je uiteraard ook weten hoe ver het is. Dan kun je beslissen of je te voet, met de fiets of met de auto gaat. Die afstand is geen probleem, want Google Maps meet altijd. Heb je de routebeschrijving opgevraagd op een mobiel toestel, dan lees je niet alleen de geschatte reistijd, ernaast staat ook de afstand tussen de huidige locatie en de bestemming. Je kunt hierbij tussen vervoermiddelen wisselen en dan passen de reistijden en afstanden zich automatisch aan. Soortgelijke details over de afstand tot de bestemming kun je ook op de pc bekijken. Net als bij de mobiele versie zoek je de bestemming of klik je erop op de kaart en klik je op de knop Route om de vervoermiddelen en afstanden te vergelijken.

Afstand tussen twee punten

Om een afstand tussen twee punten te meten op een Android-toestel of iPhone zoek je eerst de locatie op de kaart. Daarna houd je de vinger ingedrukt totdat de rode pin verschijnt. Veeg omhoog vanaf de onderkant van het scherm om de aanvullende informatie over de locatie te zien. Selecteer de optie Afstand meten. Hiermee lees je de afstand in vogelvlucht.

Er verschijnt een zwart cirkeltje met blauwe stippellijn die deze locatie met het rode punt verbindt. Wanneer je de vinger naar rechts op het scherm veegt, bewegen de stippen naar links. Je verschuift dus de kaart om de tweede locatie vast te leggen. Telkens verschijnt de afstand linksonder op het scherm.

Plaats een locatiepunt en de afstand verschijnt linksonder.

Meer punten toevoegen

Het is mogelijk om het aantal punten waartussen Google Maps de afstanden meet, uit te breiden. Dit doe je door te tikken op de optie Punt toevoegen rechtsonder en dan begin je op dezelfde manier met het toevoegen van een nieuwe locatiepunten. Nadat je deze optie hebt geselecteerd, plaats je een zwarte cirkel op de derde locatie. De som van de afstanden tussen alle punten die je op die manier hebt toegevoegd, wordt onderaan weergegeven.

Door punten toe te voegen, worden de tussenliggende afstanden opgeteld.

Terug naar af

Nadat je een reeks punten hebt geplaatst, is het mogelijk om telkens het laatste toegevoegde punt te verwijderen door bovenaan het scherm op de knop Ongedaan maken te tikken. Dat is een terugwijzend pijltje. Om in één keer alle tussenliggende punten te verwijderen, gebruik je rechtsboven de menuknop. Dat zijn de drie puntjes en dan kies je Wissen. Ben je klaar, dan gebruik je bovenaan de knop Terug en zo beland je opnieuw in de gewone Google Maps-weergave.

Met de opdracht Wissen verwijder je één keer alle tussenliggende punten.

Op de desktop

In de webversie op je laptop kun je de afstand nog nauwkeuriger meten. Om punt A te markeren klik je met de rechtermuisknop op het beginpunt en kies je de optie Afstand meten. Daarna beschik je over een zwarte markeercirkel om het volgende punt aan te duiden. Voeg zoveel extra meetpunten toe als je wilt. Je hoeft alleen maar op de volgende plek op de kaart te klikken om de afstand te zien vanaf het laatste punt waarop je hebt geklikt. En de totale afstand lees je weer onderaan.

Met de rechtermuisknop kun je op de desktop een meting wissen.

Oppervlakte meten

Verkopers van zonnepanelen en robotmaaiers weten het maar al te goed. Met Google Maps kun je ook heel snel oppervlakten meten. Zoek eerst het adres op Google Maps zodat je in vogelperspectief het eigendom ziet. Klik dan met de rechtermuisknop op het punt waar je wilt starten en kies Afstand meten. Klik na klik kun je nu met de linkermuisknop de dakrand, de perceelsgrens of het grasveld volgen tot je weer bij het startpunt bent om het pad te sluiten. Voor een nog nauwkeuriger resultaat kun je later nog extra markeringen toevoegen. Klik daarvoor op een willekeurig punt op de meetlijn en sleep de markering naar de locatie waar je die wilt hebben. Je leest dan niet alleen de lengte van de getekende lijn, maar ook de oppervlakte.

Sluit het pad en de totale oppervlakte lees je onderaan.

 Hoogtelijnen

Google Maps toont niet zomaar de hoogtes voor alle locaties. Deze informatie is voornamelijk beschikbaar voor bergachtig terrein. Als je gaat hiken in zo’n gebied is het natuurlijk wel verstandig om een idee van de hoogte te krijgen. Voer eerst een locatie in de zoekbalk in. Daarna beweeg je op de desktop de muisaanwijzer over het pictogram Lagen in de linkerbenedenhoek van de kaart.

Op een smartphone tik je op Lagen in de rechterbenedenhoek van de kaart. Op beide manieren kun je dan in het pop-upmenu de optie Terrein selecteren, tik op de X om dit menu te sluiten. Daarna moet je inzoomen tot je de contouren van de hoogtelijnen ziet verschijnen. De getallen komen pas bij een bepaald zoompercentage in beeld en als je te veel inzoomt verdwijnen ze opnieuw. Het is dus even zoeken naar het juiste zoompercentage.

Je moet goed kijken om de hoogtelijnen te zien.

Afstanden in Google Earth

Nog duidelijker zijn de afstanden en het hoogteprofiel in Google Earth, het slimmere broertje van Google Maps. Om deze mogelijkheden aan te spreken heb je de Pro-versie nodig, die trouwens gratis is. Er is een webversie, een mobiele versie en een desktop-variant. We gebruiken in dit voorbeeld de laatste. Na de installatie open je het programma en zoek je de locatie waar je een route wilt tekenen en meten. Je kunt de kaart verschuiven en inzoomen tot je het traject dat je wilt aanbrengen duidelijk in beeld krijgt. Je kunt zo’n pad op twee manieren tekenen: door middel van de knop Pad toevoegen of met de knop Liniaal tonen. We kiezen in dit voorbeeld voor de laatste. In deze optie verschijnt er een pop-up waar je het tabblad Pad kiest. Laat deze pop-up openstaan. Vervolgens klik je op de plaats waar het pad begint en daarna ga je verder door te klikken. Google Earth plaatst rode locatiepunten bij iedere muisklik en het pad zelf is getekend in een gele lijn. In het pop-upvenster volg je de afstanden.

Met iedere muisklik breid je het pad uit en volg je de lengte in de pop-up.

Hoogteprofiel

Het wordt pas helemaal mooi als je in dit pop-venster de optie Hoogteprofiel tonen aanvinkt. Hierdoor krijg je onderaan een grafische weergave van de hoogteverschillen op het getekende pad. Wanneer je ergens op het pad klikt, verschijnt een rode pijl op deze locatie. Je kunt dan in het profiel volgen hoe hoog het daar is. Dat werkt ook andersom. Veronderstel dat je in het hoogteprofiel ergens een opvallend hoogteverschil ziet, dan selecteer je deze locatie in de grafiek en bovenaan zal de rode pijl deze plaats op de kaart aanduiden.

De rode pijl op de kaart komt overeen met de selectielijn in het hoogteprofiel.

Meetwaarden

Klik in het pop-upvenster op de knop Opslaan zodat je dit pad een naam en een beschrijving kunt geven. In dit venster bepaal je in het tabblad Stijl de kleur en de lijndikte van het pad. Bij Hoogte kun je kiezen hoe de hoogte wordt gemeten. Hou het hier bij de standaardoptie Vast aan de grond. En in het tabblad Meetwaarden kies je de meeteenheid die wordt gebruikt voor de lengtemeting: meter, kilometer, inch, voet, mijl, …

Bepaal de kleur en de dikte van het pad.