Google maakt al jaren eigen smartphones in de Pixel-lijn. Helaas zijn deze nooit officieel in Nederland uitgebracht. Dat verandert met deze Pixel 3A smartphone, die ook hier beschikbaar komt. Met deze Pixel 3A zet Google in op een goede smartphone voor een vriendelijke prijs. Is dat Google gelukt?

Google’s Pixel-smartphones waren tot dusver niet heel erg de moeite waard. Ondanks dat de Pixels uitgerust zijn met fantastische camera’s en directe Android update-ondersteuning van Google zelf, prijsde Google ze een beetje de markt uit. Vooral voor wie een Pixel via duurdere grijze import koopt. Dat verandert met deze Pixel 3A, die niet alleen (eindelijk) ook officieel in Nederland verkocht gaat worden, maar ook nog eens dezelfde eerder genoemde voordelen biedt voor een scherpe prijs. De reguliere Pixel 3A kost 400 euro, de grotere Pixel 3A XL-uitvoering 480 euro. Dat is indrukwekkend, en ik hoop dat Google hiermee de gehele smartphone-markt op zijn kop gaat zetten. Overigens gelden deze prijzen op het moment van schrijven nog niet voor Nederlandse webshops, die het toestel nog moeten importeren.

©PXimport

©PXimport

No-nonsense

Wanneer je de Pixel 3A voor het eerst in handen krijgt, merk je meteen waarop Google heeft bezuinigd om de smartphone betaalbaarder te maken. De Pixel 3A is van plastic. Dat klinkt negatief, maar dat is het niet. Vrijwel alle fabrikanten zijn enkele jaren geleden overgestapt van plastic behuizingen naar metaal, omdat plastic te goedkoop aanvoelde. Metalen behuizingen en draadloos opladen gaan echter niet samen, waarna veel fabrikanten kozen voor een glazen achterkant. Het maakte smartphones kwetsbaarder dan ooit en dat hoogwaardige design wordt tenietgedaan door vette vingerafdrukken en hoognodige beschermhoesjes. Dat Google kiest voor plastic bij deze Pixel 3A is een welkome verrassing. Ik durf weer mijn smartphone zonder hoesje te gebruiken.

Een andere welkome verandering is de terugkeer van de koptelefoonpoort. Ten tijde van de aankondiging van de Google Pixel 2 in 2017 zette Google zichzelf volslagen voor schut door Apple’s beslissing om de koptelefoonpoort weg te halen te kopiëren, terwijl ze bij de introductie van de eerste Pixel-smartphone nog de spot dreven met deze zet van Apple. De Pixel 3A ziet weer de terugkomst van de koptelefoonpoort.

©PXimport

©PXimport

Trendbreuk

Maar ook andere trends worden genegeerd bij de Pixel 3A. De smartphone heeft schermranden, een reguliere beeldverhouding en een vingerafdrukscanner aan de achterzijde. Daarmee oogt de smartphone wellicht wat ouderwets, het doet weinig af aan de praktijkervaring. Moeilijke oplossingen als pop-upcamera’s en scherminkepingen voor de frontcamera zijn niet nodig en een vingerafdrukscanner aan de achterzijde is misschien wat minder prettig geplaatst, de fysieke scanner werkt nog altijd veel sneller en nauwkeuriger dan vingerafdrukscanners die achter het scherm geplaatst zijn.

Deze back-to-basics insteek van de Pixel 3A smartphone is zeer welkom, en het laat zien wat voor dubieuze keuzes de smartphone-industrie de laatste jaren gemaakt hebben. Toch is de Pixel 3A niet helemaal vrij van gimmicks. Zo beschikt de smartphone over de knijpfunctionaliteit, die we een paar jaar terug bij de HTC U11 ook zagen. Opgehemeld als de nieuwste bedieningsrevolutie, bleek het in praktijk maar weinig toe te voegen. Google heeft het echter voor elkaar gekregen om de knijpbediening nog minder functioneel te krijgen. In tegenstelling tot HTC’s smartphone kun je de knijpfunctie alleen gebruiken om de Google Assistent op te roepen. Je mag er geen andere actie aan koppelen, zoals het starten van de camera. Gebruik je de assistent niet (vaak), wat gezien zijn beperkte Nederlandse functionaliteit niet gek is, dan kun je de knijpbediening alleen maar uitschakelen.

Pixelcamera

Tot dusver doet de Pixel 3A smartphone me denken aan de Nexus-smartphones van weleer, deze no-nonsense smartphones werden eveneens door Google zelf onderhouden, waarmee ze direct de nieuwe Android- en veiligheidsupdates kregen. Tevens sprongen de Nexus-smartphones er net als de Pixel 3A uit dankzij een scherpte prijs. Toch is er een troef die de Pixel 3A voor iedere gebruiker heel interessant maakt: de camera. Die net als de duurdere Pixel-smartphones indrukwekkend goed is.

Opvallend is dat de Pixel 3A aan de achterzijde slechts over één camera beschikt, terwijl de meeste smartphones tegenwoordig uitgerust zijn met soms wel drie of vier camera’s aan de achterzijde. Deze extra lenzen worden bijvoorbeeld ingezet voor dieptebepaling, waardoor je bijvoorbeeld portretfoto’s maakt met een onscherpe achtergrond of voor zoomfunctionaliteit, door groothoek- en macrolenzen in te zetten. Google heeft echter krachtige software ontwikkeld, waarmee met één lens indrukwekkend goede foto’s gemaakt worden. Zelfs portretfoto’s doen met de enkele camera van de Pixel niet onder voor portretfoto’s van smartphones met twee (of meer) camera’s. Geavanceerde functionaliteit, zoals optisch zoomen, ontbreekt helaas wel. Dat valt softwarematig niet op te lossen.

Daarentegen heb je dus wel een camera die in alle omstandigheden indrukwekkend goede foto’s schiet, waarbij alle concurrenten in dezelfde prijsklasse op grote afstand gezet worden. Wanneer de beschikbare hoeveelheid licht erg gering wordt kun je bovendien een beroep doen op de nachtmodus, die nog opvallend veel meer vastlegt. Maakt de Pixel 3A de allerbeste foto’s? Nee, de Huawei P30 Pro weet toch meer indruk te maken, vooral met zijn nachtmodus.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Midrange specificaties

Met een prijskaartje van 400 en 480 euro concurreert de Pixel 3A met de Xiaomi Mi 9, een toestel dat nu de ultieme topper is als je kijkt naar wat je krijgt voor de prijs. De Pixel 3A heeft niet de moderne eigenschappen en krachtige specs van Xiaomi. Integendeel: een Snapdragon 670, met 4GB aan werkgeheugen breekt bepaald geen snelheidsrecords. Het is echter genoeg om de smartphone zonder haperingen vlot te laten werken, dat is wellicht vooral te danken aan de schone versie van Android 9.0, waar geen ingrijpende skin als molensteen aan de chipset hangt. Dat is namelijk wel het geval bij de Xiaomi Mi 9, dat Android meerdere stappen terug zet qua functionaliteit, overbodige apps en stabiliteit met MIUI op Android.

Toch baart de 4GB aan werkgeheugen me wel zorgen. Dat is wel erg karig. Hoewel het nu in praktijk weinig uit lijkt te maken, kan het problemen opleveren met toekomstige Androidversies, nieuwe apps of de fanatieke multitasker. Ook is het jammer dat de Pixel 3A niet over een geheugenkaartslot beschikt. Dat had geen overbodige luxe geweest. De beschikbare 64GB is in principe voldoende, maar het houdt niet over voor wie veel apps, afspeellijsten en foto’s opslaat.

De Pixel 3A is daarnaast uitgerust met een accucapaciteit van 3.000 mAh, de XL-versie heeft 3.700 mAh. Erg opvallend is de accuduur niet. Een dag houdt de Pixel 3A het wel uit met een opgeladen accu, maar de dag daarna moet er toch echt opgeladen worden. Hoe lang de accu van de XL-versie meegaat kunnen we echter niet zeggen, omdat we de reguliere 3A te testen hadden.

Beeldscherm

Ook het beeldscherm is niet de beste in zijn prijsklasse. Op papier is er weinig aan te merken aan een full-HD oledpaneel van 5,6 inch (of 6 inch bij de Pixel 3A XL-variant). De weergavekwaliteit is dan ook prima in orde. Desondanks had ik wat problemen met het aflezen van het scherm in direct zonlicht. Dat komt omdat de maximale helderheid die het scherm kan produceren, die is niet erg hoog.

Android 9.0

De tweede troef van de Pixel 3A is dat de smartphone door Google zelf ondersteund wordt. Dat betekent dat je voorop loopt met de uitrol van nieuwe Androidversies, zoals Android Q zometeen. Hetzelfde geldt voor veiligheidsupdates, die je direct op je Pixel smartphone ontvangt. De ondersteuning van de Pixel 3A zou twee jaar moeten zijn, maar langer is niet ondenkbaar.

Bovendien staat er een schone Androidversie op de Pixel 3A: geen overbodige virusscanners, dubbele apps of reclame-apps. Desondanks wordt je door Google’s Android natuurlijk wel opgezadeld met alle Google-diensten en -Assistent.

©PXimport

©PXimport

Alternatieven voor de Pixel 3A

De Pixel 3A en Pixel 3A XL zijn met afstand de beste smartphones die je kunt kopen in hun prijsklasse. Zelfs als je budget voor een nieuwe smartphone wat hoger ligt en je in de markt bent voor bijvoorbeeld een OnePlus 7 of Galaxy S10e is het echt niet zo gek om eens naar de Pixel 3A te kijken. Wie echter in de markt is voor een smartphone met een luxer voorkomen, krachtigere specificaties en een beter scherm kan beter andere opties overwegen. Zoals de eerder genoemde twee smartphones, of de Xiaomi Mi 9 en Zenfone 6. Je doet echter weer concessies op de prijs, schone Android en camera met deze alternatieven. Wie juist een iets goedkopere smartphone zoekt dan de Pixel 3A, kan de Motorola One Vision overwegen. Op de camera na is deze smartphone redelijk vergelijkbaar met de Pixel 3A, mede dankzij de Android One-software.

Conclusie: Google Pixel 3A kopen?

Het is back to basics met de Pixel 3A. De smartphone heeft een goede camera, goede software en een waanzinnige prijs-kwaliteitsverhouding. Nadeel is dat je het moet doen met een wat ouderwets ogend ontwerp en een wat tegenvallende schermhelderheid.

Met dank aan Belsimpel.nl voor het beschikbaar stellen van een review-exemplaar.

Blijf op de hoogte met onze wekelijkse nieuwsbrief!

* Door op bovenstaande knop te klikken ga je akkoord met het privacy-statement van Reshift Digital B.V. en melden we je aan voor onze nieuwsbrief en aanbiedingen van Computer!Totaal. Je kunt je voorkeuren na inschrijven op elk moment aanpassen via de persoonlijke link in elke mailing van Computer!Totaal.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.