De OnePlus 13 behoort tot de eerste groep smartphones die beschikt over een Qualcomm Snapdragon 8 Elite-processor. Die chipset biedt meer dan je nodig hebt, en daar betaal je dan ook een hoge prijs voor. Of deze telefoon die prijs waard is, lees je in deze review.

Als je voor de OnePlus 13 kiest, dan heb je de keuze uit twee opties. Het model dat 999 euro kost, heeft 12 GB aan werkgeheugen en 256 GB aan opslagruimte. Als je 150 euro meer inlegt, krijg je respectievelijk 16 en 512 GB. Ten opzichte van de modellen van vorig jaar is dat wederom een hogere prijs. Toen was de duurste versie 999 euro. Ter vergelijking: voor favoriet Pixel 9 Pro XL betaal je 1199 euro voor 16 GB aan werkgeheugen en slechts 128 GB aan opslagruimte. In deze vergelijking krijg je bij OnePlus dus meer voor minder.

Qua ontwerp is er in vergelijking met de OnePlus 12 weinig veranderd. Het is deze keer meer een kwestie van verfijning. De randen van het grote amoledscherm zijn iets platter, maar nog steeds licht gebogen. Daarnaast steekt de cameramodule minder ver uit en krijg je zowel een IP68- als IP69-certificaat. Je toestel is dus waterdicht – zelfs als iemand er een hogedrukreiniger op loslaat. Het model dat wij testen is voorzien van vegan leer en de kleur Midnight Ocean Blue. Een erg fraaie kleur als je het ons vraagt, die enorm veel karakter uitstraalt. Een uniek aanzicht.

©Wesley Akkerman

Toestel met handschoenen gebruiken

Het riante scherm van 6,82 inch heeft zo z'n voor- en nadelen. Nee, het is niet net zo helder als de Pixels en Galaxy's van deze wereld, maar alles blijft onder felle omgevingen prettig leesbaar. Met een hoge QHD-resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz doet het systeem gelukkig niet onder voor de concurrentie. Datzelfde geldt voor de eigenschappen kleur, contrast en flikkeringen. Door relatief unieke dimming-technologie moet het display zachter aanvoelen voor de ogen – maar op dat gebied hebben we geen verschil gemerkt met andere premium smartphones.

Verder heeft OnePlus wederom verbeteringen doorgevoerd op het gebied van energiezuinigheid, waardoor de accu nog iets langer meegaat. Naast Aqua Touch, geïntroduceerd op het model van vorig jaar, is er nu ook Glove Mode. Niet alleen kun je het toestel daardoor prima in de regen gebruiken, ook maakt het niet meer uit of je handschoenen draagt. Toegegeven, het scherm reageert niet goed op élke handschoen, maar als die aan de richtlijnen voldoet, functioneert het zoals geadverteerd. Daardoor zijn er weinig omstandigheden waarin het scherm niet werkt.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Paar tegenvallertjes...

Over de accu gesproken: met maar liefst 6000 mAh houdt de OnePlus 13 het met gemak twee dagen uit onder normale omstandigheden. Je laadt het systeem op met een Supervooc-lader op 100 watt (en anders 50 watt draadloos). Uit de test komt naar voren dat dergelijke snelheden alleen behaald worden als je opladers van OnePlus (of zustermerk Oppo) gebruikt. Verder is het een beetje vervelend dat de magnetische draadloze oplader alleen werkt als je een OnePlus-hoesje aanschaft. De lader en het hoesje koop je samen voor ongeveer 95 euro extra.

En als we het dan toch over zaken hebben die een beetje tegenvallen, komen we aan bij de software-ondersteuning. Die loopt met vier grote updates en zes jaar aan beveiligingsupdates iets achter op Google en Samsung, maar gemiddeld genomen kom je nog wel beter uit dan bij andere merken. De OnePlus 13 draait nu op Android 15 en krijgt dus Android 19. De software zelf lijkt steeds minder op het OxygenOS van vroeger, maar daar zijn we inmiddels aan gewend. Gelukkig werkt alles snel en kom je weinig vooraf geïnstalleerde apps tegen.

©Wesley Akkerman

Waar het om te doen is

Waar het echter allemaal om te doen is, is de processor. Dat is de gloednieuwe Snapdragon 8 Elite. Op papier 30 tot 40 procent sneller op allerlei belangrijke onderdelen, waardoor je eigenlijk veel meer kracht en snelheid voorgeschoteld krijgt dan je nodig hebt. De cpu's van de afgelopen jaren waren dat eigenlijk ook al, waardoor we nu op een punt zijn dat we echt kunnen spreken van overkill. Dat biedt wel hoop voor de toekomst, want het lijkt erop dat de OnePlus 13 gewoon die zes jaar aan ondersteuning gaat volmaken – als tweedehandsje of anderszins.

Dat betekent in de praktijk dat je moeiteloos kunt doen wat je wilt doen. Apps opstarten, bestanden bijhouden, games spelen – het gaat allemaal als een trein. Uit onze eigen test komt naar voren dat de processor soms een beetje inkakt, maar dan nog blijft het boven het niveau van de OnePlus 12, Galaxy S24 en zeker de recente Pixel-smartphones. OnePlus heeft altijd de neiging de chipset iets af te knijpen ten faveure van een lange accuduur; daar hebben we nu minder moeite mee. Al is het beter dat de fabrikant dit soort praktijken minder heftig zou inkleden.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Heldere foto's met nadruk op blauw

Tot slot is de OnePlus 13 uitgerust met drie camerasensoren van 50 megapixel. Ten opzichte van de OnePlus 12 moet de telelens het met minder pixels doen, terwijl de groothoeklens er juist pixels bij krijgt. In beide gevallen kunnen we de camerasystemen niet betrappen op verschillen die enorm ver uit elkaar liggen. Over het algemeen maakt de OnePlus 13 redelijk heldere beelden die vooral overdag goed uit de verf komen. 's Avonds heeft het systeem de neiging om blauw wat prominenter te maken, maar de helderheid blijft bestaan.

Daardoor kan het zijn dat sommige avondfoto's wat minder natuurlijk ogen in vergelijking met die van bijvoorbeeld een Pixel 9 Pro. Maar daar staat tegenover dat er meer details bewaard blijven. Het kan zijn dat de OnePlus 13 licht te veel ruimte geeft, waardoor sommige shots op een zonnig moment wat detail of kleur verliezen. En zodra je voorbijgaat aan 6x inzoomen, ontstaan er meer problemen met details. De AI strijkt de beelden platter dan je zou willen, waardoor objecten hun finesse missen. Dat doet een dure Samsung dan weer beter.

©Wesley Akkerman

OnePlus 13 kopen?

Onderaan de streep doet de OnePlus 13 weinig fout. De dingen die we tijdens ons gebruik zijn tegengekomen, vinden we in elk geval geen dealbreakers. We weten dat OxygenOS al lang geen OxygenOS meer is en steeds meer richting Oppo's ColorOS kruipt. Daarnaast zijn de camerakwaliteiten nooit de reden geweest om voor OnePlus te kiezen. Dat betekent niet dat je geen mooie shots maakt met dit toestel, maar met andere premium smartphones heb je wellicht een betere ervaring. Het enige dat in de weg zit, is die minimale prijs van 999 euro.

Ook hier plaatsen we de kanttekening dat OnePlus op dit vlak veranderd is. Het merk is allang geen prijsvechter meer. Inmiddels is het basismodel vergelijkbaar geprijsd met concurrerende smartphones, waardoor er in feite een goede reden wegvalt om voor dit toestel te kiezen. Op de typische OnePlus-eigenschappen scoort de 13 gelukkig heel goed. De processor is razendsnel, de accu gaat lang mee, de software stottert niet en het scherm is even prachtig als energiezuinig. Los van die prijs is dit precies wat we van het Chinese merkt gewend zijn.

Wanneer je alle internetdiensten opsomt die je zelf gebruikt, van e-mail tot zoekmachines, is de kans groot dat het vrijwel allemaal Amerikaanse platformen zijn. Voor wie zich daar niet helemaal comfortabel bij voelt, zijn er ook (gratis) Europese alternatieven.

Steeds meer internetgebruikers in Europa stellen zich vragen bij de intensieve dataverzameling en dominante marktpositie van Amerikaanse techbedrijven, zeker in de huidige geopolitieke context. Daardoor groeit de interesse voor Europese alternatieven, die minder afhankelijk zijn van de Amerikaanse bedrijfswereld en overheid, beter aansluiten bij de strengere Europese privacywetgeving, en transparanter zijn over het gebruik van persoonsgegevens.

In dit artikel laten we je kort kennismaken met enkele Europese diensten die een privacyvriendelijker en vaak volwaardig alternatief bieden voor bekende Amerikaanse webdiensten en platformen. Dit gaat breed: van zoekmachines, e-mail en kantoortoepassingen tot cloudopslag, VPN, vertalingen, videosharing, AI-chat en sociale media. Wil je echt de-Amerikaniseren? Gebruik voor deze diensten dan geen Google-, Apple- of Facebook-account.

Zoekmachine

Het zal je niet verbazen dat een browser als Chrome standaard Google gebruikt als zoekmachine, maar je kunt zonder problemen een andere instellen. Open de instellingen van Chrome, ga naar Zoekmachine en klik op Wijzigen. Selecteer het gewenste alternatief. Europese, privacybewuste zoekmachines zijn onder meer het Duitse Ecosia (investeert advertentie-inkomsten in boomaanplant), het Franse Qwant en het Zwitserse SwissCows (dat overigens niet langer gratis is).

Je kunt ook handmatig een extra zoekmachine toevoegen. Neem bijvoorbeeld SwissCows in Chrome. Open opnieuw Zoekmachine en kies Zoekmachine en Site Search beheren. Klik op Toevoegen bij Site Search. Vul SwissCows in als naam, (bijvoorbeeld) sc als snelkoppeling en www.swisscows.com/web?query=%s als url. Bevestig met Toevoegen. Je kunt deze nu instellen als standaard of activeren via sc gevolgd door een druk op Tab in de adresbalk, waarna je de zoekterm ingeeft. Weet wel dat deze drie alternatieve zoekmachines deels gebruikmaken van de zoekindex van het (Amerikaanse) Bing.

Je kunt ook Europese, privacygerichte browsers gebruiken, zoals Ecosia en Ecosia (browser), de Zweedse Mullvad Browser en het Noorse Vivaldi. Hier kun je ook telkens je voorkeurzoekmachine instellen. Houd er wel rekening mee dat deze drie browsers de (Amerikaanse) Chromium- of Firefox-engine gebruiken voor het weergeven van webpagina's.

E-mail en agenda

Gmail en Outlook zijn twee zeer populaire webmaildiensten, vooral dankzij hun sterke integratie met respectievelijk het Google- en Microsoft-ecosysteem. Op het vlak van privacy zijn er wel enkele bedenkingen. Bij Gmail wordt de inhoud van je mails gescand voor gepersonaliseerde advertenties, en ook Microsoft toont advertenties. Beide versleutelen weliswaar je berichten, zowel tijdens de overdracht als in rust (op de mailservers), maar de diensten zelf bewaren de encryptiesleutels.

Diensten als het Duitse Tuta en het Zwitserse Proton Mail pakken dit beter aan. Ze zijn grotendeels opensource, ze gebruiken stevige end-to-end-versleuteling en bij Tuta geldt zelfs het zero knowledge-principe: de dienst heeft geen toegang tot je gegevens, wachtwoorden of metadata. Bij Proton Mail blijft beperkte metadata zoals de onderwerpsregel zichtbaar. Beide zijn beschikbaar via web en mobiele apps en bieden in de gratis versie 1 GB opslagruimte; bij Tuta zit daar ook een agenda bij.

We helpen je even op weg met de laatste. Klik op Gratis e-mailaccount aanmaken en daarna op Selecteren bij Free. Kies je e-mailadres (@tutamail.com) en stel een wachtwoord in. Je krijgt een herstelcode waarmee je weer toegang krijgt als je je wachtwoord (of tweede factor) kwijt zou raken. Na goedkeuring kun je meteen mails ontvangen en verzenden. In de webinterface vind je rechtsboven de knoppen Contacten en Agenda.

Kantoor

Als je denkt aan een cloudgebaseerde kantoorsuite, komen Google Documenten (en Workspace) en Microsoft 365 waarschijnlijk als eerste in je op. Toch zitten er vooral bij Google enkele privacyproblemen. Het verdienmodel draait rond advertenties, er is geen sluitende garantie dat je data binnen de EU blijven en in de gratis versie bewaart Google zelf de encryptiesleutels. Microsoft scoort iets beter, maar wie zeker wil zijn dat data de EU niet verlaten, kijkt beter naar het Letse OnlyOffice.

We stellen hier kort de gratis cloudservice voor, bereikbaar vanuit je browser en via mobiele apps. Registreer je via de website van OnlyOffice en bevestig je aanmelding via de ontvangen mail. Je krijgt dan een persoonlijke url (https://<accountnaam>.onlyoffice.com) die als centrale documentenhub fungeert, met 2 GB opslagruimte. Je kunt er 'kamers' aanmaken. Dit zijn virtuele ruimtes of projectmappen waarin je documenten creëert, bewerkt en eventueel deelt met rolgebaseerde toegangsrechten.

De suite bevat een tekstverwerker, spreadsheet, presentatietool en pdf-editor. Omdat de dienst standaard werkt met Microsofts OOXML-bestandsformaten, hoef je bij het importeren of exporteren nauwelijks compatibiliteitsproblemen te verwachten.

Cloudopslag

Bij cloudopslag springen Google Drive (15 GB gratis) en Microsoft OneDrive (5 GB gratis) er qua gebruikersaantallen uit, met Dropbox (2 GB gratis) als derde op het podium. Je data worden telkens op Amerikaanse servers opgeslagen en je hebt geen controle over de encryptiesleutels. Je kunt dit eventueel oplossen met end-to-end-encryptie via een gratis tool als Cryptomator.

Er bestaan gelukkig ook gratis Europese alternatieven die vergelijkbare opslagruimte bieden, je data gegarandeerd binnen de EU bewaren en je zelf de encryptiesleutels laten beheren. Een daarvan is het Zwitserse EdelCloud Basic (2 GB), van de makers van SwissCows. Bekendere opties zijn Proton Drive (5 GB) en pCloud (10 GB), beide eveneens uit Zwitserland.

We kijken naar pCloud. Je meldt je gratis aan via de website. Stel een wachtwoord in en kies bij Gegevensregio voor Europese Unie. Bevestig via de link in de ontvangen e-mail en klik op de website op Ga naar mijn account. Je kunt dan meteen aan de slag. Linksonder zie je dat standaard al 3 GB is ontgrendeld. Door acties uit te voeren zoals een bestand uploaden, pCloud Drive en de mobiele app installeren en enkele vrienden uitnodigen, kun je dit uitbreiden tot 10 GB.

Vertaling

Het begint wat eentonig te worden, maar ook voor geautomatiseerde vertalingen kom je al snel uit bij diensten van Google Translate of Microsoft Translator. Toch bestaat er een sterk en populair alternatief: het Duitse DeepL. De gratis versie kent wel enkele beperkingen: je kunt maximaal drie documenten per maand van maximaal 5 MB vertalen (niet bewerkbaar), en je teksten kunnen door DeepL worden gebruikt voor trainingsdoeleinden.

Minder bekend, maar volledig gratis, zijn Lingva Translate (meer dan honderd talen) uit Duitsland en het Spaanse Apertium (meer dan veertig talen, ook als app). Beide zijn opensource. Bij Apertium kun je documenten en webpagina's uploaden, maar de beschikbare doeltalen hangen af van je brontaal. Vanuit Nederlands bijvoorbeeld kun je helaas alleen naar Afrikaans vertalen. Lingva biedt een bredere keuze aan taalparen, al moet je de brontekst hier wel zelf invoeren of plakken. Je kunt de tekst ook laten voorlezen, al is de kwaliteit voor Nederlands voorlopig ondermaats. De vertalingen zijn bij beide diensten niet bewerkbaar op de site.

Videosharing

Videosites als Vimeo en vooral Googles YouTube hoeven we niet meer toe te lichten, maar kun je ook enkele Europese alternatieven noemen? Die bestaan wel degelijk, met als bekendste Dailymotion en PeerTube, beide van Franse oorsprong.

Dailymotion heeft dan misschien niet het uitgebreide aanbod van YouTube, maar bereikt wereldwijd toch zo'n 300 miljoen maandelijkse gebruikers. Je kunt er zonder account video's opzoeken via trefwoorden en daarna filteren op onder meer Playlists, Users en Hashtags. Met een account kun je ook video's uploaden en delen via je browser of mobiele apps. Het platform geeft aanbevelingen op basis van je kijkgedrag en is geïntegreerd met sociale media als Facebook en X.

Bij PeerTube draait eveneens alles rond video streaming en delen, maar dan binnen het zogeheten Fediverse (meer daarover verderop in dit artikel). Zoeken naar specifieke video's of kanalen kun je via deze link. Bij een geschikte video klik je op een knop die je naar de bijbehorende server brengt, waar je je eventueel kunt aanmelden om bijvoorbeeld op video's te reageren of zelf te publiceren op je kanaal.

Sociale media

Met sociale mediaplatformen bevinden we ons bijna volledig op Amerikaans grondgebied. Denk aan Facebook, Instagram, X, LinkedIn, Snapchat, Pinterest, Reddit, Threads en WhatsApp. Er bestaan wel – ook Europese – alternatieven, maar overstappen is vaak lastig. Je wilt immers voldoende aanbod, voldoende medegebruikers en het liefst ook een gebruiksvriendelijke omgeving.

Zo is er het Zwitserse Threema (circa 6 euro), een dienst die zich opwerpt als veilig en privacy-bewust alternatief voor WhatsApp, maar helaas is het niet mogelijk berichten tussen beide netwerken uit te wisselen – ook al ijvert de EU met initiatieven als de Digital Markets Act voor meer interoperabiliteit tussen (onder meer) berichtenapps.

Een andere relatief bekende, maar geheel gratis dienst is Mastodon, van Duitse oorsprong. Dit is een microbloggingdienst met tekstposts, reacties, boosts en volgers, die zich profileert als alternatief voor X. Mastodon maakt deel uit van het zogenaamde Fediverse, een samentrekking van 'FEDerated unIVERSE'. Dit is een gedecentraliseerd netwerk van onafhankelijk beheerde servers (zogeheten instances), die via gemeenschappelijke protocollen als ActivityPub wel met elkaar kunnen communiceren.

Andere Fediverse-diensten van Europese origine zijn het al vermelde PeerTube (videoplatform), het IJslandse Pleroma (microblogging), het Franse Funkwhale (audiosharing) en Lemmy (forum- en discussienetwerk, vergelijkbaar met Reddit).

AI-chat

Sinds de lancering van ChatGPT door het Amerikaanse OpenAI eind 2022 is AI, en in het bijzonder AI-chatbots, niet meer weg te denken uit bedrijven en uit ons dagelijks leven. China volgt als stevige tweede speler – denk aan het veelbesproken DeepSeek – maar ook Europa is bezig aan een fikse inhaalbeweging. Een opvallend initiatief komt van OpenEuroLLM, een alliantie van meer dan 20 Europese bedrijven, universiteiten en supercomputingcentra die een opensource-taalmodel (LLM, Large Language Model) ontwikkelen als alternatief voor Amerikaanse en Chinese AI-assistenten. OpenGPT-X dan weer is een Duits project dat grootschalige AI-taalmodellen bouwt, waaronder het opensource-model Teuken-7B, getraind in alle 24 officiële EU-talen.

Wil je zelf met een Europese AI-chatbot experimenteren, kijk dan eens op de site van het Franse bedrijf Mistral dat eigen taalmodellen ontwikkelde. Wil je ook beelden en code genereren, dan moet je je wel registreren. De bot reageert opvallend snel, maar wie meer functies wil – zoals een onbeperkt aantal prompts per dag en een krachtiger LLM – moet upgraden naar Pro (zo'n 18 euro per maand).

VPN

Een Virtual Private Network, kortweg VPN, is ideaal voor wie meer online privacy wil (je ip-adres blijft verborgen), veiliger wil surfen op openbare wifi (je data zijn volledig versleuteld) of geoblokkades wil omzeilen (je kiest een VPN-server in een niet-geblokkeerd land).

Veel populaire opties, zoals Hotspot Shield, zijn Amerikaans. Wie liever Europees gaat, vindt sterke alternatieven als het Zweedse Mullvad en het Zwitserse Proton VPN. Beide houden geen logboeken bij, ze bieden een wereldwijde keuze aan VPN-servers en gebruiken opensource-clientapps. Je vindt er ook functies als een killswitch (je verbinding wordt meteen verbroken als de VPN-server wegvalt) en split-tunneling (je kiest zelf welke apps via de VPN lopen). Proton VPN ondersteunt wel beter streamingdiensten als Netflix en Prime Video. Beide kosten zo'n 5 euro per maand.

Proton VPN biedt tevens een beperkte gratis versie, handig om mee te starten. Surf naar de site van Proton VPN, vul je e-mailadres in, klik op Begin met Proton VPN en stel een sterk wachtwoord in (twee keer). Je kunt meteen de client-app downloaden, bijvoorbeeld voor Windows. Installeer die (extra apps hoef je niet mee te nemen) en meld je aan met je Proton-account. Kies een VPN-server in een beschikbaar land (vijf in de gratis versie), klik op Verbinden en test de VPN-verbinding gerust via bijvoorbeeld www.whatismyip.com. Of nog beter (in het kader van dit artikel) www.watismijnip.nl/.

Blijft de deur van je wasmachine dicht, ook al is het programma afgelopen, en krijg je hem niet open? Dat probleem komt vaak voor en heeft meestal een eenvoudige oorzaak. In dit artikel noemen we vijf redenen waarom de deur niet opengaat en wat je zelf kunt doen om dat snel en veilig op te lossen.

Ook interessant: Slimmer wassen: deze functies maken je wasmachine nét even handiger

Het komt vaker voor dan je denkt: de wasmachine is klaar, maar de deur weigert open te gaan. Lastig, zeker als je schone was nog nat in de trommel ligt. Gelukkig is er meestal geen reden tot paniek. Vaak ligt het aan een simpele oorzaak die je zelf kunt oplossen.

1 - Water in de trommel

De meest voorkomende boosdoener is achtergebleven water. Zolang er water in de machine zit, blijft de deur bewust op slot om lekkage te voorkomen. Zie je nog water in de trommel? Start dan opnieuw het afvoerprogramma. Werkt dat niet, maak dan het filter onderin schoon en laat via het slangetje of de opening het restwater weglopen. Vaak schiet de deur daarna vanzelf los.

2 - Het kinderslot is ingeschakeld

Sommige modellen hebben een kinderslot of extra beveiliging. Staat dit ingeschakeld, dan blijft de deur dicht, ook al is het programma afgerond. Controleer in de handleiding hoe je het slot uitschakelt. Meestal gaat het om een combinatie van knoppen op het display. Pas als dit is gedeactiveerd, kun je de deur openen.

©Engin Akyurt

3 - Elektronische vertraging of reset

Bij veel moderne machines zit er enkele minuten vertraging tussen het einde van het programma en het ontgrendelen van de deur. Even wachten kan dus al genoeg zijn. Blijft de deur toch op slot, haal de stekker er een paar minuten uit en sluit hem opnieuw aan. Zo wordt de elektronica gereset en komt de deur vaak alsnog vrij.

4 - Handmatige noodontgrendeling

Lukt het nog steeds niet, dan is er vaak een handmatige oplossing. De meeste wasmachines hebben een noodontgrendeling, meestal te vinden achter het klepje bij het filter of onderaan de machine. Door hier voorzichtig aan te trekken, kun je de deur veilig openen zonder schade. Raadpleeg de handleiding voor de exacte plek en werkwijze.

5 - Defecte vergrendeling

Als geen van deze stappen helpt, kan de vergrendeling zelf kapot zijn. Dit onderdeel slijt met de tijd en kan uiteindelijk defect raken. Soms helpt het tijdelijk om de machine spanningsvrij te maken, maar blijft de deur gesloten, dan is vervanging van het slot nodig. Dit is werk voor een monteur.

Wanneer moet je hulp inschakelen?

Blijft de deur hardnekkig dicht of merk je andere signalen, zoals vreemde geluiden of een brandlucht, stop dan direct met zelf proberen. Forceren kan schade veroorzaken. In dat geval is het verstandig een monteur te bellen.

Een geblokkeerde deur hoeft in elk lang niet altijd een groot probleem te zijn. Vaak is een eenvoudige reset, het verwijderen van restwater of het uitschakelen van het kinderslot al genoeg. Lukt het niet, dan kan de noodontgrendeling of een monteur uitkomst bieden. Met regelmatig onderhoud en een beetje oplettendheid verklein je de kans dat je opnieuw voor een gesloten deur staat.