Ligt OnePlus met deze OnePlus 10 Pro weer op de juiste koers? Veel gebruikers lijken over te zijn gestapt naar merken als Samsung en Apple. Je leest er meer over in deze OnePlus 10 Pro.

De OnePlus 10 Pro was al in het nieuws voordat de smartphone hier in Nederland aangekondigd werd. In China is hetzelfde toestel al maandenlang verkrijgbaar, hoewel de OnePlus 10 Pro daar een Chinese versie van het besturingssysteem draait. Andere reviewers waren al in staat om bijvoorbeeld de camera het scherm uitgebreid te testen. Ook de bouwkwaliteit, die kwetsbaar lijkt. In deze review konden we dat niet reproduceren. Maar uit navraag bleek dat OnePlus geen verbeteringen heeft doorgevoerd na de Chinese release in het najaar van 2021.

Kwetsbaarheid lijkt dus helaas zeker iets om rekening mee te houden, mocht je overwegen de OnePlus 10 Pro aan te schaffen. In deze review baseren we ons oordeel er echter niet op.

Daarmee lijkt er al een valse start te komen voor de OnePlus 10 Pro, voordat het merk de smartphone in Nederland uitbrengt. En OnePlus, dat kon juist wat positiviteit gebruiken na update-ellende door een mislukte samensmelting van Android-skins met zustermerk Oppo. Ook timmert concurrent Samsung zó stevig aan de weg met goede smartphones in alle prijsklasses dat er echt een inhaalslagje nodig is.

Positieve eerste indruk

Die eerste indruk is gelukkig absoluut meteen een positieve. De OnePlus 10 Pro voelt wat minder log en zwaar dan de OnePlus 9 Pro van vorig jaar. Het ontwerp is om de vingers bij af te likken. Vooral de glazen achterzijde oogt uniek, met een groot plateau van drie lenzen en een circkelvormige ledflitser dat vanuit de metalen zijkant doorgetrokken over de achterkant. Hoewel glas natuurlijk kwetsbaar is, smeekt de achterzijde niet om een hoesje omdat het matte glas niet gevoelig is voor vingerafdrukken.

Aan de voorzijde pronkt een mooi scherm, waar je OnePlus op kunt vertrouwen. Het grote scherm beschikt over een QHD-resolutie en een dynamische verversingssnelheid van maximaal 120 hertz. Desgewenst kun je dit overigens ook een tikje terugschroeven om de accu te ontzien. Ook de kleurafstelling en helderheid zijn dik in orde. Genoeg om buiten in het zonlicht af te lezen.

Het scherm loopt rond af, wat bijdraagt aan het mooie ontwerp, maar misschien niet iedereen praktisch kan bekoren. Hetzelfde geldt voor de vingerafdrukscanner die onder het scherm verborgen zit.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS teruggekeerd

Het merk OnePlus is deels aan het opgaan in Oppo, dat globaal een veel grotere merknaam is dan OnePlus. Aanvankelijk moesten de Android-skins van beide merken in elkaar op gaan. Op dat besluit is OnePlus teruggekomen nadat de veranderingen die met de update naar Android 12 niet positief werden ontvangen. De OnePlus 10 Pro draait, zoals verwacht op de recentste Androidversie, maar gewoon nog met de OxygenOS-Androidschil. Dat is nieuws wat trouwe OnePlus-gebruikers kan bekoren. Toch zijn er veel elementen behouden gebleven die geïntroduceerd werden met de samenvoeging. Gelukkig kwam ik tijdens het testen veel minder bugs tegen dan de update die de OnePlus 9 Pro ontving. Toch lijkt OxygenOS op het oog nog altijd behoorlijk op Oppo’s ColorOS.

OxygenOS werd in de begindagen van OnePlus goed ontvangen omdat het de Android-basis goed in tact liet en enkel functies toevoegde. Houd er wel rekening mee dat deze tijd ver achter ons ligt. De hoeveelheid bloatware valt mee en is vooral gericht op OnePlus-diensten als de Red Cable-klantendienst en het gebruikersforum dat steevast tot ‘Community’ wordt gemarket. Veel instelmogelijkheden zijn toegevoegd in menu’s, wat prettig is voor wie het toestel helemaal naar eigen wens inricht.

Buiten het zicht gebeurt er echter veel te veel. OxygenOS sluit alle achtergrondprocessen af die te veel energie consumeren, wat kan leiden tot apps die geen melding geven of GPS-sportroutes die onvolledig worden vastgelegd omdat de app wordt afgesloten. Goed voor de accuduur, maar niet praktisch. Vooral omdat je als gebruiker onvoldoende controle hebt over de app-afsluitdrang. Het zorgt ervoor dat OxygenOS geen reden meer is om voor een OnePlus-smartphone te kiezen, wat wel het geval was bij de eerste smartphonegeneraties van OnePlus.

Achterlopen op ondersteuning

Hoewel de OnePlus 10 Pro de recentste Androidversie draait, loopt OnePlus behoorlijk achter als het op ondersteuning aan komt. Smartphones van Apple en Samsung, die in dezelfde prijsklasse vallen, krijgen veel langere ondersteuning. Sterker nog: al voordat de OnePlus 10 Pro de Nederlandse schappen bereikte, werd het toestel (en het merk) op nog grotere afstand gezet toen Samsung met de Galaxy S22-serie minimaal vier Android-updates en vijf jaar veiligheidsupdates toezegde.

OnePlus belooft minimaal drie jaar Android-updates en vier jaar veiligheidsupdates voor deze OnePlus 10 Pro.

Paardenkracht

Snelheid is een troefkaart die OnePlus sinds de begindagen met succes speelt. Ook voor deze OnePlus 10 Pro is dat van toepassing. De smartphone is voorzien van de snelste Snapdragon 8 (Gen 1) chip, die 5G ondersteunt en bijgestaan wordt door 12 of 8GB aan werkgeheugen – afhankelijk van welke uitvoering je kiest. Je kunt ook kiezen tussen een uitvoering van 128 en 256GB opslaggeheugen, waarbij het prijsverschil honderd euro is (899 of 999 euro). Het is meer dan genoeg rekenkracht voor die snelle ervaring die je zoekt. Sommige reviewers merkten op dat het toestel oververhit raakt in gebruik, tijdens onze tests (en benchmarks) is dat niet voorgekomen.

Keerzijde is natuurlijk wel dat die rekenkracht en het grote scherm zijn tol eisen van de accu. De energieconsumptie is hoog, gelukkig is er een adequate accucapaciteit van 5.000 mAh. Heb je echter de scherminstellingen hoog, 5G en ben je regelmatig actief op je smartphone, dan kun je die accu zeker binnen een dag leegtrekken. Bij wat bescheidener gebruik is anderhalve dag gewoon haalbaar.

Eén van de andere troefkaarten van het merk is de snellader. Ook die is weer aanwezig om de accu binnen een kwartier al vele procentpunten voller te krijgen. De adapter, die gelukkig gewoon in de doos zit, laadt met 80 watt op. Dat zijn serieuze wattages, ruim genoeg om met dezelfde adapter je laptop met usb-c op te laden. Eigenaardig is wel dat de adapter een usb-a-poort heeft, geen usb-c zoals bij vorige generaties het geval is.

Eveneens is het mogelijk de OnePlus 10 Pro draadloos snel op te laden, met maximaal 50 watt.

©PXimport

Camera: waar blijft het Hasselblad-effect?

OnePlus heeft altijd meerdere troefkaarten: de snelheid, het mooie scherm, de snellader en in het verleden ook OxygenOS. Toch blijft de marketingafdeling steevast vol inzetten op de camera. Een eigenschap waarin OnePlus nooit sterk in is geweest. Je koopt geen OnePlus voor de camera. Concurrenten Google (Pixel), Samsung Galaxy’s en iPhones liggen mijlenver voor op dit gebied. De samenwerking die OnePlus vorig jaar startte met Hasselblad veranderde er niets aan. De hype werd niet waargemaakt. Cameramerk Hasselblad is leent zijn merknaam steeds vaker uit. Zo werd er een camera voor Motorola ontwikkeld en werkt ook Oppo samen met Hasselblad. In beide gevallen ook zonder indruk te maken. Is de merknaam Hasselblad sinds de overname door het Chinese DJI een paar jaar terug gedegradeerd tot een nietszeggende smartphone-stempel?

Daar lijkt het wel op. Aan de achterzijde van de OnePlus 10 Pro zijn drie lenzen geplaatst, alle drie van Sony makelij, waarbij de hoofdlens dezelfde is als die van de OnePlus 9 Pro. Nu is dat geen probleem: Apple, Google en Samsung gebruiken ook Sony-lenzen. Google met name gebruikt oudere lenzen meerdere generaties lang, en weet keer op keer weer indruk te maken. Dat heeft alles te maken met de softwarematige afstelling, met bijvoorbeeld beeld- en kleurherkenning. De ongekende rekenkracht van smartphones maakt dit mogelijk, op dat gebied zit je goed bij OnePlus. Hasselblad draagt zijn steentje bij aan de afstelling. Met name op het gebied van kleurafstelling, aldus een woordvoerder van OnePlus.

Alle Hasselblad- en andere cameramarketing ten spijt: de OnePlus 10 Pro verandert niets. Nog altijd koop je geen OnePlus-smartphone voor de camera. De afstand tot Apple, Samsung en Google is groot. Dat houdt echter niet in dat de OnePlus 10 Pro slechte foto’s maakt. Er valt echter genoeg over te vertellen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Van links naar rechts: groothoek, regulier en zoomlens bij goede lichtomstandigheden.

©PXimport

©PXimport

De kracht van de smartphone zit ‘m vooral in fotografie met veel omgevingslicht - met name zonlicht. Omdat de software-afstelling kleuren behoorlijk satureert (rood/oranje kleuren zelfs een beetje te veel) zien foto’s er erg levendig uit. Maar niet persé natuurgetrouw. Prettig is ook dat de groothoek en telelens weinig onderdoen voor de hoofdsensor. Je kunt buiten dus gewoon fotograferen met de camera die je nodig acht, zonder veel in te leveren op kwaliteit als dat de groothoek of zoomlens is.

Een andere nieuwe functie is om foto’s in 10 bit-kwaliteit te nemen. Wat inhoudt dat je meer kleurdetail vast kunt leggen. Praktisch heb je er nog niet heel veel aan, Google Foto’s ondersteunt dit bijvoorbeeld nog niet. Het is een prima toevoeging, maar een verkeerde focus. OnePlus heeft namelijk grotere camera-uitdagingen…

Low light: ruim onvoldoende

Bij moeilijke lichtomstandigheden, zoals schaduwvlakken of weinig licht, dan schiet de camera tekort. Apple, Google en Samsung hebben met name dankzij software-algoritmes de camera zo afgesteld dat er ook bij weinig licht nog bruikbare foto’s gemaakt worden. Hier schiet OnePlus écht heel erg tekort. Bij weinig licht zijn foto’s vrijwel altijd bewogen, zelfs als het onderwerp niet beweegt. Dat komt omdat er een lange sluitertijd nodig is en het toestel dit niet kan stabiliseren en de beeldherkenning grijpt niet in. Door deze lange sluitertijd heb nauwelijks ruis, maar ook een onbruikbare foto door bewegingsonscherpte.

Ook valt hierbij op dat de groothoeklens veel minder licht af weet te vangen en onbruikbaar wordt bij weinig licht.

Bij de OnePlus 9-serie had ik te kampen met dezelfde problemen. Het Hasselblad-effect blijft vooralsnog dus uit. Sterker nog. De afstand met grote smartphonemerken is alleen maar groter.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij weinig en moeilijk licht laten de camera's het afweten. Met name de groothoeklens  (links) heeft het lastig.

Alternatieven voor de OnePlus 10 Pro

De OnePlus 10 Pro heb ik met veel plezier getest. Het is een mooie smartphone. Een razendsnelle smartphone. De beeldkwaliteit is - zelfs in fel zonlicht - erg hoog. En is het tenslotte fijn om een smartphone te hebben zonder teveel voorgeïnstalleerde rotzooi. Dit zijn allemaal valide redenen om voor een OnePlus-smartphone te kiezen. Toch schiet de OnePlus 10 Pro op twee cruciale gebieden tekort om echt de concurrentie aan te kunnen gaan met Samsung en Apple: software-ondersteuning en de camera. Dat laatste is vooral pijnlijk, omdat OnePlus al jaren zonder succes veel (marketing-aandacht) investeert in de camera’s. Een OnePlus koop je niet voor de camera. De OnePlus 10 Pro verandert dit niet.

Als je 899 of duizend euro voor een smartphone over hebt, ben je beter af bij Apple en Samsung. Eerstgenoemde biedt de iPhone 13 aan. Samsung’s Galaxy S22+ troeft ook OnePlus op alle gebieden af. Wie het niet erg vindt over de grens te kijken kan de Google Pixel 6 kopen. Er lijkt dus eigenlijk geen bestaansrecht voor de OnePlus 10 Pro, vooral niet voor deze prijs. Dat is gek om over een merk te concluderen dat zijn begindagen als ‘flagship killer’ startte.

Conclusie: OnePlus 10 Pro kopen?

De OnePlus 10 Pro is een prachtige smartphone. Het ontwerp, scherm en (oplaad)snelheid zijn zoals altijd de bekende troefkaarten die worden gespeeld. Toch zijn er twee punten waarop de smartphone tekortschiet: de software-ondersteuning en camera. Concurrenten Google, Samsung en Apple hebben dit wél op orde en bieden hierdoor betere alternatieven aan in dezelfde prijsklasse.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.