Ligt OnePlus met deze OnePlus 10 Pro weer op de juiste koers? Veel gebruikers lijken over te zijn gestapt naar merken als Samsung en Apple. Je leest er meer over in deze OnePlus 10 Pro.

De OnePlus 10 Pro was al in het nieuws voordat de smartphone hier in Nederland aangekondigd werd. In China is hetzelfde toestel al maandenlang verkrijgbaar, hoewel de OnePlus 10 Pro daar een Chinese versie van het besturingssysteem draait. Andere reviewers waren al in staat om bijvoorbeeld de camera het scherm uitgebreid te testen. Ook de bouwkwaliteit, die kwetsbaar lijkt. In deze review konden we dat niet reproduceren. Maar uit navraag bleek dat OnePlus geen verbeteringen heeft doorgevoerd na de Chinese release in het najaar van 2021.

Kwetsbaarheid lijkt dus helaas zeker iets om rekening mee te houden, mocht je overwegen de OnePlus 10 Pro aan te schaffen. In deze review baseren we ons oordeel er echter niet op.

Daarmee lijkt er al een valse start te komen voor de OnePlus 10 Pro, voordat het merk de smartphone in Nederland uitbrengt. En OnePlus, dat kon juist wat positiviteit gebruiken na update-ellende door een mislukte samensmelting van Android-skins met zustermerk Oppo. Ook timmert concurrent Samsung zó stevig aan de weg met goede smartphones in alle prijsklasses dat er echt een inhaalslagje nodig is.

Positieve eerste indruk

Die eerste indruk is gelukkig absoluut meteen een positieve. De OnePlus 10 Pro voelt wat minder log en zwaar dan de OnePlus 9 Pro van vorig jaar. Het ontwerp is om de vingers bij af te likken. Vooral de glazen achterzijde oogt uniek, met een groot plateau van drie lenzen en een circkelvormige ledflitser dat vanuit de metalen zijkant doorgetrokken over de achterkant. Hoewel glas natuurlijk kwetsbaar is, smeekt de achterzijde niet om een hoesje omdat het matte glas niet gevoelig is voor vingerafdrukken.

Aan de voorzijde pronkt een mooi scherm, waar je OnePlus op kunt vertrouwen. Het grote scherm beschikt over een QHD-resolutie en een dynamische verversingssnelheid van maximaal 120 hertz. Desgewenst kun je dit overigens ook een tikje terugschroeven om de accu te ontzien. Ook de kleurafstelling en helderheid zijn dik in orde. Genoeg om buiten in het zonlicht af te lezen.

Het scherm loopt rond af, wat bijdraagt aan het mooie ontwerp, maar misschien niet iedereen praktisch kan bekoren. Hetzelfde geldt voor de vingerafdrukscanner die onder het scherm verborgen zit.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS teruggekeerd

Het merk OnePlus is deels aan het opgaan in Oppo, dat globaal een veel grotere merknaam is dan OnePlus. Aanvankelijk moesten de Android-skins van beide merken in elkaar op gaan. Op dat besluit is OnePlus teruggekomen nadat de veranderingen die met de update naar Android 12 niet positief werden ontvangen. De OnePlus 10 Pro draait, zoals verwacht op de recentste Androidversie, maar gewoon nog met de OxygenOS-Androidschil. Dat is nieuws wat trouwe OnePlus-gebruikers kan bekoren. Toch zijn er veel elementen behouden gebleven die geïntroduceerd werden met de samenvoeging. Gelukkig kwam ik tijdens het testen veel minder bugs tegen dan de update die de OnePlus 9 Pro ontving. Toch lijkt OxygenOS op het oog nog altijd behoorlijk op Oppo’s ColorOS.

OxygenOS werd in de begindagen van OnePlus goed ontvangen omdat het de Android-basis goed in tact liet en enkel functies toevoegde. Houd er wel rekening mee dat deze tijd ver achter ons ligt. De hoeveelheid bloatware valt mee en is vooral gericht op OnePlus-diensten als de Red Cable-klantendienst en het gebruikersforum dat steevast tot ‘Community’ wordt gemarket. Veel instelmogelijkheden zijn toegevoegd in menu’s, wat prettig is voor wie het toestel helemaal naar eigen wens inricht.

Buiten het zicht gebeurt er echter veel te veel. OxygenOS sluit alle achtergrondprocessen af die te veel energie consumeren, wat kan leiden tot apps die geen melding geven of GPS-sportroutes die onvolledig worden vastgelegd omdat de app wordt afgesloten. Goed voor de accuduur, maar niet praktisch. Vooral omdat je als gebruiker onvoldoende controle hebt over de app-afsluitdrang. Het zorgt ervoor dat OxygenOS geen reden meer is om voor een OnePlus-smartphone te kiezen, wat wel het geval was bij de eerste smartphonegeneraties van OnePlus.

Achterlopen op ondersteuning

Hoewel de OnePlus 10 Pro de recentste Androidversie draait, loopt OnePlus behoorlijk achter als het op ondersteuning aan komt. Smartphones van Apple en Samsung, die in dezelfde prijsklasse vallen, krijgen veel langere ondersteuning. Sterker nog: al voordat de OnePlus 10 Pro de Nederlandse schappen bereikte, werd het toestel (en het merk) op nog grotere afstand gezet toen Samsung met de Galaxy S22-serie minimaal vier Android-updates en vijf jaar veiligheidsupdates toezegde.

OnePlus belooft minimaal drie jaar Android-updates en vier jaar veiligheidsupdates voor deze OnePlus 10 Pro.

Paardenkracht

Snelheid is een troefkaart die OnePlus sinds de begindagen met succes speelt. Ook voor deze OnePlus 10 Pro is dat van toepassing. De smartphone is voorzien van de snelste Snapdragon 8 (Gen 1) chip, die 5G ondersteunt en bijgestaan wordt door 12 of 8GB aan werkgeheugen – afhankelijk van welke uitvoering je kiest. Je kunt ook kiezen tussen een uitvoering van 128 en 256GB opslaggeheugen, waarbij het prijsverschil honderd euro is (899 of 999 euro). Het is meer dan genoeg rekenkracht voor die snelle ervaring die je zoekt. Sommige reviewers merkten op dat het toestel oververhit raakt in gebruik, tijdens onze tests (en benchmarks) is dat niet voorgekomen.

Keerzijde is natuurlijk wel dat die rekenkracht en het grote scherm zijn tol eisen van de accu. De energieconsumptie is hoog, gelukkig is er een adequate accucapaciteit van 5.000 mAh. Heb je echter de scherminstellingen hoog, 5G en ben je regelmatig actief op je smartphone, dan kun je die accu zeker binnen een dag leegtrekken. Bij wat bescheidener gebruik is anderhalve dag gewoon haalbaar.

Eén van de andere troefkaarten van het merk is de snellader. Ook die is weer aanwezig om de accu binnen een kwartier al vele procentpunten voller te krijgen. De adapter, die gelukkig gewoon in de doos zit, laadt met 80 watt op. Dat zijn serieuze wattages, ruim genoeg om met dezelfde adapter je laptop met usb-c op te laden. Eigenaardig is wel dat de adapter een usb-a-poort heeft, geen usb-c zoals bij vorige generaties het geval is.

Eveneens is het mogelijk de OnePlus 10 Pro draadloos snel op te laden, met maximaal 50 watt.

©PXimport

Camera: waar blijft het Hasselblad-effect?

OnePlus heeft altijd meerdere troefkaarten: de snelheid, het mooie scherm, de snellader en in het verleden ook OxygenOS. Toch blijft de marketingafdeling steevast vol inzetten op de camera. Een eigenschap waarin OnePlus nooit sterk in is geweest. Je koopt geen OnePlus voor de camera. Concurrenten Google (Pixel), Samsung Galaxy’s en iPhones liggen mijlenver voor op dit gebied. De samenwerking die OnePlus vorig jaar startte met Hasselblad veranderde er niets aan. De hype werd niet waargemaakt. Cameramerk Hasselblad is leent zijn merknaam steeds vaker uit. Zo werd er een camera voor Motorola ontwikkeld en werkt ook Oppo samen met Hasselblad. In beide gevallen ook zonder indruk te maken. Is de merknaam Hasselblad sinds de overname door het Chinese DJI een paar jaar terug gedegradeerd tot een nietszeggende smartphone-stempel?

Daar lijkt het wel op. Aan de achterzijde van de OnePlus 10 Pro zijn drie lenzen geplaatst, alle drie van Sony makelij, waarbij de hoofdlens dezelfde is als die van de OnePlus 9 Pro. Nu is dat geen probleem: Apple, Google en Samsung gebruiken ook Sony-lenzen. Google met name gebruikt oudere lenzen meerdere generaties lang, en weet keer op keer weer indruk te maken. Dat heeft alles te maken met de softwarematige afstelling, met bijvoorbeeld beeld- en kleurherkenning. De ongekende rekenkracht van smartphones maakt dit mogelijk, op dat gebied zit je goed bij OnePlus. Hasselblad draagt zijn steentje bij aan de afstelling. Met name op het gebied van kleurafstelling, aldus een woordvoerder van OnePlus.

Alle Hasselblad- en andere cameramarketing ten spijt: de OnePlus 10 Pro verandert niets. Nog altijd koop je geen OnePlus-smartphone voor de camera. De afstand tot Apple, Samsung en Google is groot. Dat houdt echter niet in dat de OnePlus 10 Pro slechte foto’s maakt. Er valt echter genoeg over te vertellen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Van links naar rechts: groothoek, regulier en zoomlens bij goede lichtomstandigheden.

©PXimport

©PXimport

De kracht van de smartphone zit ‘m vooral in fotografie met veel omgevingslicht - met name zonlicht. Omdat de software-afstelling kleuren behoorlijk satureert (rood/oranje kleuren zelfs een beetje te veel) zien foto’s er erg levendig uit. Maar niet persé natuurgetrouw. Prettig is ook dat de groothoek en telelens weinig onderdoen voor de hoofdsensor. Je kunt buiten dus gewoon fotograferen met de camera die je nodig acht, zonder veel in te leveren op kwaliteit als dat de groothoek of zoomlens is.

Een andere nieuwe functie is om foto’s in 10 bit-kwaliteit te nemen. Wat inhoudt dat je meer kleurdetail vast kunt leggen. Praktisch heb je er nog niet heel veel aan, Google Foto’s ondersteunt dit bijvoorbeeld nog niet. Het is een prima toevoeging, maar een verkeerde focus. OnePlus heeft namelijk grotere camera-uitdagingen…

Low light: ruim onvoldoende

Bij moeilijke lichtomstandigheden, zoals schaduwvlakken of weinig licht, dan schiet de camera tekort. Apple, Google en Samsung hebben met name dankzij software-algoritmes de camera zo afgesteld dat er ook bij weinig licht nog bruikbare foto’s gemaakt worden. Hier schiet OnePlus écht heel erg tekort. Bij weinig licht zijn foto’s vrijwel altijd bewogen, zelfs als het onderwerp niet beweegt. Dat komt omdat er een lange sluitertijd nodig is en het toestel dit niet kan stabiliseren en de beeldherkenning grijpt niet in. Door deze lange sluitertijd heb nauwelijks ruis, maar ook een onbruikbare foto door bewegingsonscherpte.

Ook valt hierbij op dat de groothoeklens veel minder licht af weet te vangen en onbruikbaar wordt bij weinig licht.

Bij de OnePlus 9-serie had ik te kampen met dezelfde problemen. Het Hasselblad-effect blijft vooralsnog dus uit. Sterker nog. De afstand met grote smartphonemerken is alleen maar groter.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij weinig en moeilijk licht laten de camera's het afweten. Met name de groothoeklens  (links) heeft het lastig.

Alternatieven voor de OnePlus 10 Pro

De OnePlus 10 Pro heb ik met veel plezier getest. Het is een mooie smartphone. Een razendsnelle smartphone. De beeldkwaliteit is - zelfs in fel zonlicht - erg hoog. En is het tenslotte fijn om een smartphone te hebben zonder teveel voorgeïnstalleerde rotzooi. Dit zijn allemaal valide redenen om voor een OnePlus-smartphone te kiezen. Toch schiet de OnePlus 10 Pro op twee cruciale gebieden tekort om echt de concurrentie aan te kunnen gaan met Samsung en Apple: software-ondersteuning en de camera. Dat laatste is vooral pijnlijk, omdat OnePlus al jaren zonder succes veel (marketing-aandacht) investeert in de camera’s. Een OnePlus koop je niet voor de camera. De OnePlus 10 Pro verandert dit niet.

Als je 899 of duizend euro voor een smartphone over hebt, ben je beter af bij Apple en Samsung. Eerstgenoemde biedt de iPhone 13 aan. Samsung’s Galaxy S22+ troeft ook OnePlus op alle gebieden af. Wie het niet erg vindt over de grens te kijken kan de Google Pixel 6 kopen. Er lijkt dus eigenlijk geen bestaansrecht voor de OnePlus 10 Pro, vooral niet voor deze prijs. Dat is gek om over een merk te concluderen dat zijn begindagen als ‘flagship killer’ startte.

Conclusie: OnePlus 10 Pro kopen?

De OnePlus 10 Pro is een prachtige smartphone. Het ontwerp, scherm en (oplaad)snelheid zijn zoals altijd de bekende troefkaarten die worden gespeeld. Toch zijn er twee punten waarop de smartphone tekortschiet: de software-ondersteuning en camera. Concurrenten Google, Samsung en Apple hebben dit wél op orde en bieden hierdoor betere alternatieven aan in dezelfde prijsklasse.

Een laptop meenemen op vakantie lijkt handig. Even foto's uitzoeken, een filmpje kijken of wat werk afronden. Maar afhankelijk van je bestemming en manier van reizen zijn er een paar dingen waar je van tevoren goed over na moet denken. Of je nu gaat kamperen in een tent, met de caravan op pad gaat of een huisje of hotel boekt, iedere situatie stelt z'n eigen eisen aan hoe je je laptop gebruikt, beschermt en voorbereidt.

Lees ook: Alternatieve checklist: 19 tips voor een zorgeloze vakantie

Kamperen: zonder stroom of wifi

Wie gaat kamperen in een tent, heeft meestal geen stroomvoorziening of wifi tot zijn beschikking. De laptop moet het dus doen op de accu, en je internetverbinding moet je zelf regelen. Zorg daarom dat je laptop volledig is opgeladen voordat je vertrekt. Als je meerdere dagen zonder stopcontact zit, kan een powerbank met een hoge capaciteit uitkomst bieden, al moet die dan wel geschikt zijn voor laptops. Niet elk model levert voldoende vermogen.

Wifi is er op de meeste campings wel, maar vaak alleen bij de receptie of het sanitairgebouw, en meestal niet gratis of stabiel. Wil je toch online kunnen, dan kun je je smartphone gebruiken als hotspot. Dat heet tethering: je telefoon fungeert dan als een soort draagbare wifi-router via je mobiele dataverbinding. Check vooraf bij je provider of je databundel groot genoeg is en of tethering is toegestaan in het buitenland. Grote downloads, zoals systeemupdates of cloudsynchronisatie, kunnen je databundel snel opslokken. Zet automatische updates daarom uit en pauzeer de synchronisatie met diensten als OneDrive of Google Drive zolang je via je telefoon online bent.

Houd er ook rekening mee dat in afgelegen gebieden mobiel internet soms traag of onbetrouwbaar is. Download daarom bij voorkeur alles wat je nodig denkt te hebben voor je vertrekt, van kaarten en routes tot films of series. Zo houd je grip op je verbruik én voorkom je onaangename verrassingen bij thuiskomst.

©TeTe Song

Caravan: iets meer luxe, maar nog steeds beperkingen

Wie met een caravan reist, heeft het vaak net wat makkelijker. Sommige staanplaatsen hebben een stroomaansluiting en er zijn meestal meer voorzieningen. Toch geldt ook hier dat je niet kunt rekenen op snel of onbeperkt internet. Installeer een VPN op je laptop als je gebruik wilt maken van publieke netwerken. Daarmee versleutel je je verbinding, zodat anderen niet zomaar kunnen meekijken of gegevens onderscheppen. Dit is vooral belangrijk als je e-mails checkt, online bankiert of inlogt op accounts.

Zelfs als je een wifi-netwerk kunt gebruiken, is het verstandig om automatische updates op je laptop tijdelijk uit te schakelen. Het klopt dat bij gebruik van wifi dataverbruik in principe geen rol speelt, tenzij je op een plek zit waar je moet betalen per MB of waar het netwerk bewust is afgeknepen. Wat wél vaak speelt op campings of in hotels: de verbinding is traag, instabiel of wordt gedeeld met veel andere gasten. Grote downloads zoals systeemupdates kunnen dan het netwerk zwaar belasten, waardoor alles tergend langzaam gaat of zelfs vastloopt. Door updates uit te stellen, houd je de verbinding werkbaar voor jezelf en anderen.

Heb je helemaal geen wifi tot je beschikking, dan ben je aangewezen op mobiel internet via je smartphone. Hoe je dat het beste aanpakt, heb je al eerder in dit artikel kunnen lezen.

©InsideCreativeHouse

Huisje of hotel: alles bij de hand, maar blijf alert

In een vakantiewoning of hotel hoef je je over de stroomvoorziening doorgaans geen zorgen te maken en ook is er meestal wel een wifinetwerk dat redelijk functioneert. Toch blijft het belangrijk om alert te zijn. De beveiliging van dit soort vakantienetwerken is vaak minimaal. Zonder VPN is je verbinding eenvoudig te onderscheppen. Gebruik daarom altijd een VPN-dienst of kies ervoor om vertrouwelijke zaken, zoals het inloggen op je bank, uit te stellen tot je op een vertrouwd netwerk zit.

Zorg ook in deze situatie voor een recente back-up. Denk aan synchronisatie met OneDrive, Google Drive of iCloud, maar ook aan een kopie op een externe ssd of usb-stick. Mocht je laptop gestolen worden of beschadigd raken, dan heb je in elk geval je bestanden nog.

In het buitenland: adapter, handbagage en verzekering

Ga je naar het buitenland, dan zijn er extra zaken om op te letten. Niet elk land gebruikt dezelfde stopcontacten en netspanning. Een universele wereldstekker is daarom handig, zeker als je meerdere apparaten mee hebt. Voor sommige bestemmingen heb je ook een spanningsomvormer nodig, hoewel moderne opladers vaak meerdere voltages aankunnen. Check dit op het label van je oplader.

Bij vliegreizen moet je goed kijken naar de bagageregels. Bij budgetmaatschappijen zoals Ryanair of Easyjet mag je soms maar één stuk handbagage meenemen. Dat betekent kiezen: een rugzak met je laptop of een trolley met kleding. Wil je beide, dan moet je bijbetalen. Stop je laptop liever niet in ruimbagage. Niet alleen vanwege de kans op beschadiging, maar ook omdat lithiumbatterijen daar eigenlijk niet thuishoren en zelfs geweigerd kunnen worden. Als het echt niet anders kunt, gebruik dan een stevige hoes of laptoptas, leg je laptop midden in je bagage tussen kleding en meld bij het inchecken dat er elektronica in zit.

Nog even dit: voorbereid op pad

Een goede voorbereiding voorkomt veel gedoe. Werk je besturingssysteem en antivirussoftware bij vóór vertrek, zodat je onderweg niet verrast wordt door verplichte updates. Kijk of je genoeg opslagruimte hebt voor je vakantiefoto's of -video's. Denk ook aan offline gebruik: stel je e-mailclient in op offline modus, download navigatiekaarten en sla films of series lokaal op. Apps als Netflix en Disney+ bieden standaard de mogelijkheid om titels offline te bewaren.

Pas ook je tweestapsverificatie aan voordat je vertrekt. Wie normaal via sms een code ontvangt, kan in het buitenland tegen problemen aanlopen, vooral als het Nederlandse nummer niet werkt of buiten bereik is. Gebruik liever een authenticator-app, zoals Google Authenticator of Authy. Daarmee ontvang je je inlogcodes ook zonder mobiele verbinding, zolang je je smartphone maar bij je hebt.

Tot slot: laat je laptop niet in de volle zon liggen, in een warme auto of op een vochtige plek in de tent. Hitte en vocht zijn funest voor de elektronica. Gebruik bij voorkeur een waterdichte hoes of sleeve en bewaar hem op een droge plek in de schaduw. Fijne vakantie!

Hisense richt zijn pijlen op het middensegment, en deze 65U7Q Pro is daar een goed voorbeeld van. Het toestel verbetert een aantal zwakke punten van zijn voorganger en stoot daarmee duidelijk door naar de betere toestellen. Maar Hisense heeft niet alle minpunten weggewerkt. Bovendien toont de nieuwe versie van het VIDAA U-systeem dat niet alle aanpassingen een verbetering zijn.

Wie in het middensegment voor een televisie shopt, levert onvermijdelijk wat in op het gebied van design. De U7Q Pro is daarop geen uitzondering. Het toestel oogt degelijk, maar springt niet in het oog als een staaltje van topdesign. In tegenstelling tot zijn voorganger heeft hij nu wel een relatief vlakke rug. Daardoor springt het 7,5 cm dikke profiel wat meer in het oog, al maskeren de schuine zijdes dat enigszins. Het toestel staat op een centrale voet die bestaat uit twee voetsteunen afgedekt met een kunststof plaat. Het resultaat oogt wat saai en verraadt zijn middenklasse-roots. De afwerking van het toestel zelf is degelijk, de voet mocht misschien iets geraffineerder.

Aansluitingen

Hisense is overgeschakeld op een nieuw hardwareplatform en dat komt in elk geval met één voordeel. De U7Q Pro beschikt nu over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 48 Gbit/s bandbreedte leveren. Dat is vooral voor hardcore gamers van belang. Die kunnen nu een soundbar aansluiten via ARC/eARC en hebben daarnaast de mogelijkheid om meerdere 4K120-bronnen te gebruiken.

Pc-gamers krijgen nog meer goed nieuws: zij kunnen nu een verversingsfrequentie tot 165 Hz in 4K gebruiken, en zelfs tot 288Hz in Full HD. De tv ondersteunt bovendien ALLM, HDMI VRR en AMD FreeSync, en is bovendien NVIDIA G-Sync Compatible. De input-lag scoort geen topresultaat, maar wel meer dan behoorlijk: 14,2 ms bij 4K60 en 10,1 ms bij 2K120.

De U7Q Pro is daarnaast uitgerust met twee usb-poorten, een minijack-ingang voor composiet video en stereo, een hoofdtelefoonaansluiting, optisch digitale audio-uitgang, ethernet, wifi 5 en bluetooth. Even opletten bij wandmontage, want de ethernetpoort, een van de usb-poorten en de optisch digitale audio-uitgang wijzen naar achteren. De rest van de aansluitingen bevindt zich aan de zijkant. De tv heeft een enkelvoudige DVB-T/T2/C-tuner, een DVB-S/S2-tuner en een CI+-slot. Met behulp van externe usb-opslag kun je live-tv pauzeren of opnemen.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Verbeterde piekhelderheid en contrast

Vorig jaar worstelde de U79NQ met een matig contrast en doorsnee piekhelderheid. De U7Q Pro probeert dat duidelijk te verbeteren. Net als de voorganger gebruikt hij een VA-paneel met miniled-achtergrondverlichting, maar het aantal zones is opgetrokken van 384 naar 560 (28 x 20). In de HDR Filmmaker-modus meten we 1537 nits piekhelderheid op het 10%-venster; dat is 40 procent verbetering ten opzichte van het voorgaande model. Daartegenover haalt het volledig witte scherm maar 423 nits, en dat is dan weer 25 procent lager dan vorig jaar. Mogelijk heeft Hisense de optimalisatie gericht op speculaire highlights in plaats van algemene helderheid.

Ook het contrast is verbeterd, al blijft het eigen ANSI-contrast van het VA-paneel onveranderd op een eerder bescheiden 3190:1. Maar in de Filmmaker-modus verbetert de local dimming (in de Laag-stand) dat naar een mooie 7100:1 en zelfs 18.930:1 op eenvoudiger testpatronen. Dat is een degelijk resultaat, maar loopt nog steeds wat achter op concurrenten.

De zone-aansturing is prima, hoewel aan de leidende randen van heldere objecten een subtiele dimming zichtbaar kan zijn, vooral tegen een erg donkere achtergrond. Hogere local dimming-instellingen bieden geen substantiële contrastverbetering, maar introduceren wel merkbaar verlies van zwartdetail en onderdrukking van kleinere lichtaccenten. De voorzichtige dimming-aanpak zorgt er ook voor dat vage halo-effecten zichtbaar blijven, met name op donkere achtergronden en in HDR-content.

Door de matige kijkhoek wordt dat duidelijk zichtbaar als je te ver opzij zit. Kijk je echt bij volledige verduistering, dan kun je overwegen om de lokale dimming naar de medium-stand te schakelen. Het paneel van ons testmodel had wat beperkte uniformiteitsproblemen, waardoor soms een 'dirty screen effect' zichtbaar was bij heldere beelden. Denk eraan dat dit kan variëren tussen individuele toestellen.

HDR-content en kalibratie

Met ondersteuning voor HDR10, HDR10+, Dolby Vision IQ met Precision Detail is de U7Q Pro perfect uitgerust voor het breedste aanbod aan HDR-content. Dolby Vision IQ levert consistent de beste resultaten met uitstekende diepte en nuance. HDR10-prestaties zijn dankzij betere tonemapping duidelijk mooier dan vorig jaar. Er blijft meer contrast in het beeld en het 92% P3-kleurbereik ondersteunt rijke, verzadigde kleuren.

De HDR Tonemapping geeft een wat gemengd resultaat. Het kan witdetail en heldere kleurtinten beter zichtbaar maken, maar donkere beelden worden donkerder, terwijl heldere fragmenten helderder worden. Dat is zelden gewenst, dus het gebruik van deze instelling blijft twijfelachtig.

Zowel de SDR als de HDR Filmmaker-modus zijn redelijk goed gekalibreerd; de fouten die we opmerken zijn zelden duidelijk zichtbaar. In SDR merken we dat de grijsschaal wat naar geel uitwijkt, maar gelukkig zonder kwalijke gevolgen op huidskleuren. In HDR is het resultaat beter: de grijsschaal is neutraal, maar iets te donker terwijl kleuren dan weer vaak wat te helder zijn. Beide leveren uitstekende schaduwdetails, alleen heel donkere HDR-beelden ondervinden wat last van het beperkte contrast.

©Hisense

Beeldverwerking

De Hi-View AI Engine Pro levert prestaties die grotendeels in lijn liggen met die van de vergelijkbare modellen van vorig jaar. Dat betekent prima deinterlacing van 1080i-content en prima ruisonderdrukking voor willekeurige ruis. De prestaties met blokruis (gevolg van MPEG-compressie) blijven echter wat aan de zwakke kant. De upscaling levert mooie resultaten die weliswaar relatief zachte beelden opleveren. Je kunt de scherpte-instelling iets verhogen of met behulp van de superresolutie-instelling wat extra detail zichtbaar maken.

Hoe dan ook blijft het opletten met dvd-beelden, omdat die van relatief lage kwaliteit zijn en fouten daardoor makkelijker zichtbaar zijn. Zo kan superresolutie daar voor een overmatig uitgevlakte look zorgen, of voor onnatuurlijk scherpe randen. Voor de meeste instellingen (ruisonderdrukking, superresolutie) is de laagste stand bovendien erg voorzichtig, terwijl de medium-stand soms juist wat te sterk is.

Goede punten zijn er voor de weergave van 10 bit-gradienten, zoals in HDR-content. Die zijn mooi geleidelijk zonder duidelijke strookvorming. In SDR-content zijn zichtbare kleurstroken weg te werken met de Kleurverloop-instelling. Je kunt ook deze het best op de laagste stand zetten, ook al werkt die niet alle problemen weg. De medium stand is ook hier iets te agressief en kan detail verwijderen.

Het paneel heeft een goede bewegingsscherpte, zeker met behulp van de optie 'Hoge Verversingssnelheid', die een verversingssnelheid van 240 Hz gebruikt in ruil voor het verlies van wat verticaal detail. Het is een prima optie voor sport en mogelijk zelfs voor film, al zien we daar minder noodzaak. Vind je het schokken bij lange camerabewegingen storend, activeer dan Ultra Smooth Motion; de processor creëert dan vloeiende beweging zonder veel beeldfouten.

Stevige audio

De audioconfiguratie is wat steviger dan vorig jaar. De 2.1-opstelling is uitgebreid met twee zijwaarts gerichte luidsprekers naar een 2.1.2-configuratie. Het totale vermogen gaat daarmee van 40 naar 50 watt. De Hisense haalt flink wat volume uit dat vermogen, maar heeft moeite om de controle te bewaren als je echt veel volume vraagt. Dan hoor je vervorming en af en toe zelfs wat klanken die doen vermoeden dat het chassis trilt.

De U7Q Pro ondersteunt Dolby Atmos en DTS:X, en met de zijwaarts gerichte luidsprekers is er een goed surround-effect en beperkt hoogte-effect. De woofer zorgt voor goede basondersteuning. In deze prijsklasse vinden we de prestaties goed; die zullen voor veel mensen dan ook volstaan.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Erg druk thuisscherm

VIDAA U9 brengt een aantal veranderingen, maar blijft wel bij zijn basisprincipes. Dit 2023-artikel met een volledig overzicht van VIDAA U7 geeft aan je wat je zoal kunt verwachten. Wat is er veranderd? Het lokale aanbod aan apps groeit, zij het erg traag. HBO Max en Streamz (BE) zijn aan de lijst toegevoegd, maar NOS Live, NPO Start, Pathé Thuis, Ziggo Go, VRT Max en GoPlay ontbreken nog steeds.

Op het thuisscherm staat de lijst met apps nu onderaan; centraal in beeld staat voortaan een lijst aanbevelingen. Die heeft nu helemaal links een tegel voor de meest recent gebruikte bron en een tegel voor de ingangen. Dat zijn redelijke wijzigingen. Wat we echter storend vinden, is dat de reclame-carrousel bovenaan erg snel van item wisselt. Dat is op zich al verwarrend: wie een item in de app-lijst selecteert, ziet die twee rijen van plaats verwisselen, terwijl er onderaan nogmaals een banner met reclame de kop opsteekt. Dat zorgt ervoor dat er te veel activiteit is op het thuisscherm, zodat de gebruikservaring onrustig wordt. Hisense pusht ook heel hard zijn associatie met FIFA, ook niet echt aangenaam. Het begint op overmatige reclame te lijken.

De afstandsbediening is op wat kleine wijzigingen na overgenomen van vorig jaar. Ze is aangenaam in gebruik, vooral door de toetsen met zachte maar duidelijke aanslag. De ingebouwde oplaadbare batterij wordt gevoed door een fotovoltaïsch (zonne)paneel. Doordat dat aan de voorzijde is geplaatst, is de afstandsbediening relatief lang van vorm, maar dat stoort eigenlijk nooit.

©Eric Beeckmans | ID.nl

Conclusie

De Hisense 65U7Q Pro presenteert een duidelijk beter contrast dan zijn voorganger, die op dat vlak wat onderpresteerde. Een aantal minpunten is echter wel gebleven. Zo blijft dynamische tonemapping voor HDR een lastige zaak: soms verbetert het beeld, soms verslechtert het. VIDAA U heeft een paar extra lokale apps gekregen, maar redelijk wat lokale apps zijn na meerdere jaren nog steeds niet beschikbaar. De nieuwe layout van het thuisscherm lijkt ons ook te druk; dat kan verwarrend zijn.

Op het gebied van beeldkwaliteit is er duidelijke verbetering met sterkere contrastprestaties en meer piekhelderheid. Voor HDR heb je ruime formaat-ondersteuning en prima weergave met voldoende impact. Gamers krijgen extra mogelijkheden dankzij de vier HDMI 2.1-poorten en goede bewegingsscherpte met zelfs een optie om tot 4K165 of 2K288 te gaan. De nieuwe behuizing heeft ook plaats gegeven aan een iets ruimere audio-oplossing met degelijke resultaten. De 65U7Q Pro lijkt ons goed geprijsd voor wat hij biedt, maar heeft mogelijk wel stevige concurrentie van gelijkwaardige TCL-modellen.