Ligt OnePlus met deze OnePlus 10 Pro weer op de juiste koers? Veel gebruikers lijken over te zijn gestapt naar merken als Samsung en Apple. Je leest er meer over in deze OnePlus 10 Pro.

De OnePlus 10 Pro was al in het nieuws voordat de smartphone hier in Nederland aangekondigd werd. In China is hetzelfde toestel al maandenlang verkrijgbaar, hoewel de OnePlus 10 Pro daar een Chinese versie van het besturingssysteem draait. Andere reviewers waren al in staat om bijvoorbeeld de camera het scherm uitgebreid te testen. Ook de bouwkwaliteit, die kwetsbaar lijkt. In deze review konden we dat niet reproduceren. Maar uit navraag bleek dat OnePlus geen verbeteringen heeft doorgevoerd na de Chinese release in het najaar van 2021.

Kwetsbaarheid lijkt dus helaas zeker iets om rekening mee te houden, mocht je overwegen de OnePlus 10 Pro aan te schaffen. In deze review baseren we ons oordeel er echter niet op.

Daarmee lijkt er al een valse start te komen voor de OnePlus 10 Pro, voordat het merk de smartphone in Nederland uitbrengt. En OnePlus, dat kon juist wat positiviteit gebruiken na update-ellende door een mislukte samensmelting van Android-skins met zustermerk Oppo. Ook timmert concurrent Samsung zó stevig aan de weg met goede smartphones in alle prijsklasses dat er echt een inhaalslagje nodig is.

Positieve eerste indruk

Die eerste indruk is gelukkig absoluut meteen een positieve. De OnePlus 10 Pro voelt wat minder log en zwaar dan de OnePlus 9 Pro van vorig jaar. Het ontwerp is om de vingers bij af te likken. Vooral de glazen achterzijde oogt uniek, met een groot plateau van drie lenzen en een circkelvormige ledflitser dat vanuit de metalen zijkant doorgetrokken over de achterkant. Hoewel glas natuurlijk kwetsbaar is, smeekt de achterzijde niet om een hoesje omdat het matte glas niet gevoelig is voor vingerafdrukken.

Aan de voorzijde pronkt een mooi scherm, waar je OnePlus op kunt vertrouwen. Het grote scherm beschikt over een QHD-resolutie en een dynamische verversingssnelheid van maximaal 120 hertz. Desgewenst kun je dit overigens ook een tikje terugschroeven om de accu te ontzien. Ook de kleurafstelling en helderheid zijn dik in orde. Genoeg om buiten in het zonlicht af te lezen.

Het scherm loopt rond af, wat bijdraagt aan het mooie ontwerp, maar misschien niet iedereen praktisch kan bekoren. Hetzelfde geldt voor de vingerafdrukscanner die onder het scherm verborgen zit.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

OxygenOS teruggekeerd

Het merk OnePlus is deels aan het opgaan in Oppo, dat globaal een veel grotere merknaam is dan OnePlus. Aanvankelijk moesten de Android-skins van beide merken in elkaar op gaan. Op dat besluit is OnePlus teruggekomen nadat de veranderingen die met de update naar Android 12 niet positief werden ontvangen. De OnePlus 10 Pro draait, zoals verwacht op de recentste Androidversie, maar gewoon nog met de OxygenOS-Androidschil. Dat is nieuws wat trouwe OnePlus-gebruikers kan bekoren. Toch zijn er veel elementen behouden gebleven die geïntroduceerd werden met de samenvoeging. Gelukkig kwam ik tijdens het testen veel minder bugs tegen dan de update die de OnePlus 9 Pro ontving. Toch lijkt OxygenOS op het oog nog altijd behoorlijk op Oppo’s ColorOS.

OxygenOS werd in de begindagen van OnePlus goed ontvangen omdat het de Android-basis goed in tact liet en enkel functies toevoegde. Houd er wel rekening mee dat deze tijd ver achter ons ligt. De hoeveelheid bloatware valt mee en is vooral gericht op OnePlus-diensten als de Red Cable-klantendienst en het gebruikersforum dat steevast tot ‘Community’ wordt gemarket. Veel instelmogelijkheden zijn toegevoegd in menu’s, wat prettig is voor wie het toestel helemaal naar eigen wens inricht.

Buiten het zicht gebeurt er echter veel te veel. OxygenOS sluit alle achtergrondprocessen af die te veel energie consumeren, wat kan leiden tot apps die geen melding geven of GPS-sportroutes die onvolledig worden vastgelegd omdat de app wordt afgesloten. Goed voor de accuduur, maar niet praktisch. Vooral omdat je als gebruiker onvoldoende controle hebt over de app-afsluitdrang. Het zorgt ervoor dat OxygenOS geen reden meer is om voor een OnePlus-smartphone te kiezen, wat wel het geval was bij de eerste smartphonegeneraties van OnePlus.

Achterlopen op ondersteuning

Hoewel de OnePlus 10 Pro de recentste Androidversie draait, loopt OnePlus behoorlijk achter als het op ondersteuning aan komt. Smartphones van Apple en Samsung, die in dezelfde prijsklasse vallen, krijgen veel langere ondersteuning. Sterker nog: al voordat de OnePlus 10 Pro de Nederlandse schappen bereikte, werd het toestel (en het merk) op nog grotere afstand gezet toen Samsung met de Galaxy S22-serie minimaal vier Android-updates en vijf jaar veiligheidsupdates toezegde.

OnePlus belooft minimaal drie jaar Android-updates en vier jaar veiligheidsupdates voor deze OnePlus 10 Pro.

Paardenkracht

Snelheid is een troefkaart die OnePlus sinds de begindagen met succes speelt. Ook voor deze OnePlus 10 Pro is dat van toepassing. De smartphone is voorzien van de snelste Snapdragon 8 (Gen 1) chip, die 5G ondersteunt en bijgestaan wordt door 12 of 8GB aan werkgeheugen – afhankelijk van welke uitvoering je kiest. Je kunt ook kiezen tussen een uitvoering van 128 en 256GB opslaggeheugen, waarbij het prijsverschil honderd euro is (899 of 999 euro). Het is meer dan genoeg rekenkracht voor die snelle ervaring die je zoekt. Sommige reviewers merkten op dat het toestel oververhit raakt in gebruik, tijdens onze tests (en benchmarks) is dat niet voorgekomen.

Keerzijde is natuurlijk wel dat die rekenkracht en het grote scherm zijn tol eisen van de accu. De energieconsumptie is hoog, gelukkig is er een adequate accucapaciteit van 5.000 mAh. Heb je echter de scherminstellingen hoog, 5G en ben je regelmatig actief op je smartphone, dan kun je die accu zeker binnen een dag leegtrekken. Bij wat bescheidener gebruik is anderhalve dag gewoon haalbaar.

Eén van de andere troefkaarten van het merk is de snellader. Ook die is weer aanwezig om de accu binnen een kwartier al vele procentpunten voller te krijgen. De adapter, die gelukkig gewoon in de doos zit, laadt met 80 watt op. Dat zijn serieuze wattages, ruim genoeg om met dezelfde adapter je laptop met usb-c op te laden. Eigenaardig is wel dat de adapter een usb-a-poort heeft, geen usb-c zoals bij vorige generaties het geval is.

Eveneens is het mogelijk de OnePlus 10 Pro draadloos snel op te laden, met maximaal 50 watt.

©PXimport

Camera: waar blijft het Hasselblad-effect?

OnePlus heeft altijd meerdere troefkaarten: de snelheid, het mooie scherm, de snellader en in het verleden ook OxygenOS. Toch blijft de marketingafdeling steevast vol inzetten op de camera. Een eigenschap waarin OnePlus nooit sterk in is geweest. Je koopt geen OnePlus voor de camera. Concurrenten Google (Pixel), Samsung Galaxy’s en iPhones liggen mijlenver voor op dit gebied. De samenwerking die OnePlus vorig jaar startte met Hasselblad veranderde er niets aan. De hype werd niet waargemaakt. Cameramerk Hasselblad is leent zijn merknaam steeds vaker uit. Zo werd er een camera voor Motorola ontwikkeld en werkt ook Oppo samen met Hasselblad. In beide gevallen ook zonder indruk te maken. Is de merknaam Hasselblad sinds de overname door het Chinese DJI een paar jaar terug gedegradeerd tot een nietszeggende smartphone-stempel?

Daar lijkt het wel op. Aan de achterzijde van de OnePlus 10 Pro zijn drie lenzen geplaatst, alle drie van Sony makelij, waarbij de hoofdlens dezelfde is als die van de OnePlus 9 Pro. Nu is dat geen probleem: Apple, Google en Samsung gebruiken ook Sony-lenzen. Google met name gebruikt oudere lenzen meerdere generaties lang, en weet keer op keer weer indruk te maken. Dat heeft alles te maken met de softwarematige afstelling, met bijvoorbeeld beeld- en kleurherkenning. De ongekende rekenkracht van smartphones maakt dit mogelijk, op dat gebied zit je goed bij OnePlus. Hasselblad draagt zijn steentje bij aan de afstelling. Met name op het gebied van kleurafstelling, aldus een woordvoerder van OnePlus.

Alle Hasselblad- en andere cameramarketing ten spijt: de OnePlus 10 Pro verandert niets. Nog altijd koop je geen OnePlus-smartphone voor de camera. De afstand tot Apple, Samsung en Google is groot. Dat houdt echter niet in dat de OnePlus 10 Pro slechte foto’s maakt. Er valt echter genoeg over te vertellen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Van links naar rechts: groothoek, regulier en zoomlens bij goede lichtomstandigheden.

©PXimport

©PXimport

De kracht van de smartphone zit ‘m vooral in fotografie met veel omgevingslicht - met name zonlicht. Omdat de software-afstelling kleuren behoorlijk satureert (rood/oranje kleuren zelfs een beetje te veel) zien foto’s er erg levendig uit. Maar niet persé natuurgetrouw. Prettig is ook dat de groothoek en telelens weinig onderdoen voor de hoofdsensor. Je kunt buiten dus gewoon fotograferen met de camera die je nodig acht, zonder veel in te leveren op kwaliteit als dat de groothoek of zoomlens is.

Een andere nieuwe functie is om foto’s in 10 bit-kwaliteit te nemen. Wat inhoudt dat je meer kleurdetail vast kunt leggen. Praktisch heb je er nog niet heel veel aan, Google Foto’s ondersteunt dit bijvoorbeeld nog niet. Het is een prima toevoeging, maar een verkeerde focus. OnePlus heeft namelijk grotere camera-uitdagingen…

Low light: ruim onvoldoende

Bij moeilijke lichtomstandigheden, zoals schaduwvlakken of weinig licht, dan schiet de camera tekort. Apple, Google en Samsung hebben met name dankzij software-algoritmes de camera zo afgesteld dat er ook bij weinig licht nog bruikbare foto’s gemaakt worden. Hier schiet OnePlus écht heel erg tekort. Bij weinig licht zijn foto’s vrijwel altijd bewogen, zelfs als het onderwerp niet beweegt. Dat komt omdat er een lange sluitertijd nodig is en het toestel dit niet kan stabiliseren en de beeldherkenning grijpt niet in. Door deze lange sluitertijd heb nauwelijks ruis, maar ook een onbruikbare foto door bewegingsonscherpte.

Ook valt hierbij op dat de groothoeklens veel minder licht af weet te vangen en onbruikbaar wordt bij weinig licht.

Bij de OnePlus 9-serie had ik te kampen met dezelfde problemen. Het Hasselblad-effect blijft vooralsnog dus uit. Sterker nog. De afstand met grote smartphonemerken is alleen maar groter.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Bij weinig en moeilijk licht laten de camera's het afweten. Met name de groothoeklens  (links) heeft het lastig.

Alternatieven voor de OnePlus 10 Pro

De OnePlus 10 Pro heb ik met veel plezier getest. Het is een mooie smartphone. Een razendsnelle smartphone. De beeldkwaliteit is - zelfs in fel zonlicht - erg hoog. En is het tenslotte fijn om een smartphone te hebben zonder teveel voorgeïnstalleerde rotzooi. Dit zijn allemaal valide redenen om voor een OnePlus-smartphone te kiezen. Toch schiet de OnePlus 10 Pro op twee cruciale gebieden tekort om echt de concurrentie aan te kunnen gaan met Samsung en Apple: software-ondersteuning en de camera. Dat laatste is vooral pijnlijk, omdat OnePlus al jaren zonder succes veel (marketing-aandacht) investeert in de camera’s. Een OnePlus koop je niet voor de camera. De OnePlus 10 Pro verandert dit niet.

Als je 899 of duizend euro voor een smartphone over hebt, ben je beter af bij Apple en Samsung. Eerstgenoemde biedt de iPhone 13 aan. Samsung’s Galaxy S22+ troeft ook OnePlus op alle gebieden af. Wie het niet erg vindt over de grens te kijken kan de Google Pixel 6 kopen. Er lijkt dus eigenlijk geen bestaansrecht voor de OnePlus 10 Pro, vooral niet voor deze prijs. Dat is gek om over een merk te concluderen dat zijn begindagen als ‘flagship killer’ startte.

Conclusie: OnePlus 10 Pro kopen?

De OnePlus 10 Pro is een prachtige smartphone. Het ontwerp, scherm en (oplaad)snelheid zijn zoals altijd de bekende troefkaarten die worden gespeeld. Toch zijn er twee punten waarop de smartphone tekortschiet: de software-ondersteuning en camera. Concurrenten Google, Samsung en Apple hebben dit wél op orde en bieden hierdoor betere alternatieven aan in dezelfde prijsklasse.

Inloggen met enkel een wachtwoord blijft riskant. Steeds vaker stappen diensten daarom over op tweestapsverificatie of op volledig wachtwoordloos inloggen. In combinatie met een fysieke beveiligingssleutel leveren beide een nog robuustere bescherming op. Hoe werkt dit precies en wat zijn enkele concrete mogelijkheden?

We hoeven je niet meer uit te leggen dat inloggen met alleen een wachtwoord niet veilig is, zeker niet als je hetzelfde eenvoudige wachtwoord bij meerdere diensten gebruikt. Een wachtwoordbeheerder als Bitwarden helpt je wel complexere en verschillende wachtwoorden te gebruiken, maar de zwakheden blijven: wachtwoorden kunnen via phishing worden onderschept, bij een datalek buitgemaakt of met brute-force achterhaald. Daarom winnen alternatieve loginmethodes aan populariteit. Denk aan tweestapsverificatie, waarbij je naast je wachtwoord nog een extra factor gebruikt, zoals een code of biometrie, en aan wachtwoordloos inloggen, een methode op basis van een cryptografisch sleutelpaar. Beide methoden verhogen de beveiliging, maar met een fysieke beveiligingssleutel kun je het nog veiliger maken.

Fysieke sleutel

Zo’n fysieke sleutel is een stukje hardware van doorgaans zo’n 4 cm lang en 2 cm breed, enkele mm dik en met een gewicht van circa 4 gram. Er bestaan ook wel kleinere sleutels in de vorm van een usb-c-dongel, die nauwelijks uitsteken uit de poort van een computer. Verderop bekijken we enkele concrete, uiteenlopende toepassingen, maar hoe werkt zo’n sleutel eigenlijk?

Wanneer je een sleutel voor het eerst koppelt aan een dienst of account, wordt er een cryptografisch sleutelpaar aangemaakt. De private sleutel blijft altijd veilig in een aparte chip van de beveiligingssleutel, terwijl de publieke sleutel naar de server van de betreffende dienst wordt doorgestuurd. Wanneer je vervolgens inlogt op de site, vraagt de server via je browser de sleutel om een cryptografische handtekening te zetten.

Veiligheid

De sleutel checkt daarbij welke domeinnaam in de browser actief is, bijvoorbeeld account.google.com, en zet de handtekening alleen als dit overeenkomt met het domein waarvoor je de sleutel eerder hebt geregistreerd. Daardoor is het systeem nagenoeg phishing-bestendig, in tegenstelling tot bijvoorbeeld sms- of OTP-codes. Zo’n code kun je immers ook op een valse site intypen, waarna een aanvaller deze meteen kan doorsturen naar de echte site. Bij wachtwoorden, sms en OTP bestaan bovendien gedeelde geheimen, zoals codes of hashes, die bij een datalek gestolen kunnen worden, terwijl er bij een fysieke sleutel zelfs bij een serverdatalek niets bruikbaars te halen valt. Een smartphone kan bovendien malware bevatten of gestolen worden, waardoor een aanvaller toegang kan forceren; een fysieke sleutel daarentegen bewaart de geheime sleutel veilig in een niet-uitleesbare chip.

Nadelen

Zo’n fysieke sleutel geldt dus als een van de veiligste methoden, al zijn er ook enkele praktische nadelen. Zo moet je de sleutel bij je hebben tijdens het inloggen en bij verlies of diefstal riskeer je buitengesloten te raken als je geen back-up hebt, bijvoorbeeld in de vorm van back-upcodes of een tweede, veilig bewaarde sleutel. Bovendien ondersteunen nog niet alle sites of diensten zo’n sleutel. Op onder meer www.kwikr.nl/f2sup en www.kwikr.nl/yubisup vind je wel lijsten met diensten die via een of ander protocol inloggen met een fysieke sleutel ondersteunen. Tot slot kost een sleutel ook wel iets: tussen de 30 en 80 euro, afhankelijk van de ondersteunde functies en standaarden.

Inloggen via 2FA

We weten nu hoe een sleutel eruitziet, hoe die werkt en waarom die zo veilig is. Dat volstaat om er zelf mee aan de slag te gaan, in verschillende scenario’s en met diverse protocollen. In dit artikel gebruiken we een YubiKey 5(C) NFC die ongeveer 65 euro kost, maar je kunt ook andere sleutels inzetten zolang ze de vereiste protocollen ondersteunen. Sleutels die enkel FIDO U2F en FIDO2 ondersteunen, zijn al verkrijgbaar vanaf 15 euro.

Laten we als voorbeeld starten met de sleutel als tweede factor bij een Facebook-account. Hiervoor volstaat een sleutel met FIDO U2F, al accepteren niet alle diensten U2F. Zo vereisen Apple en Microsoft in dit geval een FIDO2-sleutel.

Meld je aan bij je Facebook-account via https://accountscenter.facebook.com. Ga in Accountinstellingen naar Wachtwoord en beveiliging. Open Tweestapsverificatie en selecteer je Facebook-account. Na het invullen van een verificatiecode via mail kies je de gewenste methode. Klik op Beveiligingssleutels en bevestig met Doorgaan. Na de controle van de beveiligingscode klik je op Beveiligingssleutel registreren. Selecteer Beveiligingssleutel, druk op Volgende en OK. Plaats de sleutel, raak deze even aan en klik opnieuw op OK. Bevestig ten slotte met je wachtwoord zodat de sleutel als tweede factor wordt toegevoegd.

2FA in Bitwarden

Zolang je nog met wachtwoorden werkt, is een wachtwoordbeheerder sterk aan te raden. Een degelijke en gratis te gebruiken tool is Bitwarden. We gaan ervan uit dat je deze hebt gedownload en geïnstalleerd (via www.kwikr.nl/bwpers; beschikbaar voor Windows, macOS en Linux) en dat je een Bitwarden-account hebt aangemaakt. Handig is ook de Bitwarden-browserextensie, die automatisch invullen en opslaan van wachtwoorden in je browser veel eenvoudiger maakt, maar daar gaan we hier niet verder op in. We bekijken hier namelijk vooral het koppelen van je fysieke sleutel aan je Bitwarden-account.

Meld je aan op https://vault.bitwarden.com. Open Instellingen en kies Beveiliging. Ga naar het tabblad Tweestapsaanmelding en klik op Beheren bij FIDO2 WebAuthn. Vul je Bitwarden-hoofdwachtwoord in en voer bij Naam een korte beschrijving van de sleutel in. Plaats je sleutel (via usb of NFC) en klik op Sleutel lezen. Als de sleutel om een pincode vraagt, vul je die in en raak je de sleutel kort aan. Bevestig met OK en klik op Opslaan zodat de sleutel wordt toegevoegd. Op dezelfde manier kun je ook een andere sleutel als reserve koppelen (zie ook verderop ‘10 Voorzorgsmaatregelen’). Bij het inloggen, ook via de Bitwarden-app, moet je nu naast je wachtwoord ook je sleutel gebruiken.

Inloggen met passkey

Steeds meer diensten ondersteunen wachtwoordloze aanmeldingen via toegangssleutels, oftewel passkeys. Wil je hiervoor je fysieke sleutel gebruiken, dan moet deze FIDO2/WebAuthn ondersteunen, waarbij de private sleutel van het cryptografische sleutelpaar op de sleutel zelf wordt bewaard. Om in te loggen hoef je de sleutel enkel te plaatsen of via NFC op je smartphone te gebruiken, als dit wordt ondersteund, en daarna te bevestigen met pincode en aanraaksensor. Kortom, je sleutel wordt je loginmiddel. We tonen dit met een Google-account.

Log in via https://myaccount.google.com. Ga naar Beveiliging en klik bij Inloggen bij Google op Tweestapsverificatie. Klik indien nodig op Tweestapsverificatie aanzetten. Voeg desgewenst een telefoonnummer toe en klik bij Toegangssleutels en beveiligingssleutels op Beveiligingssleutel toevoegen. Klik vervolgens op + Toegangssleutel maken en kies Ander apparaat gebruiken. Selecteer in het pop-upvenster Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK. Plaats nu de sleutel en voer de pincode in, of maak een nieuwe aan als de sleutel nieuw of gereset is. Bevestig met OK en raak de sleutel kort aan. De sleutel staat nu in de lijst met toegangssleutels in je Google-account.

Wanneer je je daarna bij Google afmeldt en opnieuw aanmeldt, zul je merken dat je je wachtwoord – op ondersteunde browsers en platformen – niet meer hoeft in te geven en met de sleutel kunt aanmelden. Google acht deze methode namelijk veilig genoeg. Wil je dit toch niet, open dan opnieuw Beveiliging, klik bij Inloggen bij Google op Wachtwoord overslaan als dat mogelijk is en schakel deze optie uit. Je sleutel fungeert dan enkel nog als tweede factor, waarvoor in principe FIDO U2F volstaat.

Passkey bij Microsoft

Bij veel diensten werkt het koppelen vergelijkbaar als bij Google. We tonen je wel kort hoe je een beveiligingssleutel inzet in een wachtwoordloze oplossing bij Microsoft, die hiervoor een wat eigenzinnige werkwijze en terminologie hanteert.

Meld je aan via https://account.microsoft.comen open Beveiliging. Klik op Beheren hoe ik me aanmeld en kies Een methode voor aanmelden of verifiëren kiezen. Selecteer Gezicht, vingerafdruk, pincode of beveiligingssleutel en kies Beveiligingssleutel. Druk op Volgende en daarna tweemaal op OK, plaats de sleutel, voer desgevraagd de pincode in en raak de sleutel aan. Klik opnieuw op OK, geef de sleutel een naam en bevestig met Volgende en OK. De sleutel verschijnt nu in de lijst bij Een wachtwoordcode gebruiken (waar je hem ook kunt hernoemen of verwijderen). Je kunt de sleutel vanaf nu als tweede inlogfactor inzetten, ook op andere apparaten.

Wil je de sleutel volledig wachtwoordloos gebruiken, dan verplicht Microsoft je eerst de Microsoft Authenticator-app te installeren en hier via de plusknop je Microsoft-account toe te voegen. Klik daarna op je accountpagina in de rubriek Beveiliging op Inschakelen bij Account zonder wachtwoord en druk op Volgende. In de Authenticator-app verschijnt nu een melding die je bevestigt met Goedkeuren, waarna op de website wordt gemeld dat je wachtwoord is verwijderd. Voortaan kun je ook zonder wachtwoord inloggen, met je beveiligingssleutel.

Lokaal Windows-account

Het leek veelbelovend: open je in Windows de Instellingen en ga je naar Accounts / Aanmeldingsopties, dan zie je wellicht Beveiligingssleutel staan. Voor lokale of persoonlijke Microsoft-accounts werkt dit helaas niet. Dit blijkt enkel mogelijk bij zakelijke Active Directory- of Entra ID-accounts.

Heb je een compatibele Yubico-sleutel, zoals de YubiKey 5(C) NFC, dan kun je deze wel als tweede inlogfactor gebruiken voor een lokaal Windows-account. Hiervoor heb je de gratis tool Yubico Login for Windows nodig (www.kwikr.nl/yubilogin). Zorg wel dat je de gebruikersnaam en het wachtwoord van het lokale account kent. Installeer de tool en herstart Windows. Meld je daarna aan met je lokale account via de optie Yubico Login en start de app Login Configuration als administrator. Gemakshalve kun je Express configuration kiezen. Plaats de sleutel en volg de instructies (zie ook www.kwikr.nl/yubiwin). Bewaar de herstelcode zorgvuldig. Voor de gekozen gebruiker is voortaan naast gebruikersnaam en wachtwoord ook de beveiligingssleutel vereist.

Je kunt een YubiKey ook als tweede factor inzetten voor je Windows-login.

Inloggen met TOTP

Als je beveiligingssleutel ook OATH-TOTP ondersteunt (Initiative for Open AuTHentication - Time-based One-Time Password), kun je die gebruiken om een eenmalige code te genereren, net als met authenticator-apps van Google, Microsoft, Proton of Authy. Veel apps en diensten ondersteunen deze 2FA-methode.

We nemen Dropbox als voorbeeld. Meld je aan op www.dropbox.com, klik op je profielicoon rechtsboven, kies Instellingen en open het tabblad Beveiliging. Schakel Tweestapsverificatie in, selecteer Authenticatie-app en druk op Verzenden. Je ziet nu een QR-code en de bijbehorende geheime sleutel.

Download en installeer vervolgens de gratis app Yubico Authenticator (www.kwikr.nl/yubiauth). Start de app, plaats je beveiligingssleutel en open Accounts. Klik op Add account en kies Scan QR code als je een camera hebt, of voer de geheime code handmatig in bij Secret Key. Vul bij Issuer bijvoorbeeld Dropbox in en bij Account name het e-mailadres van je Dropbox-account. Bevestig met Save. In de app verschijnt een cijfercode die je op de Dropbox-site invult bij Bevestigingscode. Noteer de herstelcodes, bewaar ze goed en rond af met Voltooien.

Bij het aanmelden op Dropbox tik je eerst je wachtwoord in en daarna de actuele eenmalige code die je in Yubico Authenticator bij je Dropbox-account ziet.

Challenge/Response

Tot slot tonen we je nog de challenge-response-methode. Hierbij genereert een dienst of app een willekeurige wiskundige vraag (challenge) in de vorm van een bitreeks. Deze gaat naar je beveiligingssleutel, die de overeenkomstige cryptografische response berekent en terugstuurt. Als de codes overeenkomen, krijg je toegang. We lichten dit kort toe voor de gratis wachtwoordbeheerder KeePassXC (www.keepassxc.org; Windows, macOS, Linux) om een lokaal bewaarde wachtwoordkluis te openen.

Verschillende sleutels ondersteunen deze methode, waaronder de meeste YubiKeys. Download en installeer voor zo’n sleutel eerst de gratis YubiKey Manager (zie kader ‘Sleutelbeheer’). Start de app, ga naar Applications/OTP en klik op Configure bij een vrij slot. Kies Challenge-response, klik op Generate voor de geheime sleutel, zet eventueel een vinkje bij Require touch voor extra veiligheid en sluit af met Finish.

Open vervolgens KeePassXC en laad je database. Ga naar Database / Database beveiliging, kies Aanvullende bescherming toevoegen / Challenge-Response toevoegen, selecteer het juiste slot van je geplaatste sleutel en bevestig met OK. Voortaan is je wachtwoordkluis enkel toegankelijk met je wachtwoord en je beveiligingssleutel.

Sleutelbeheer

Beschik je over een beveiligingssleutel, dan zul je vroeg of laat de beheertool van de producent nodig hebben. Als voorbeeld nemen we de YubiKey Manager (www.kwikr.nl/yuman), die je het best als administrator opstart. Hiermee kun je functies of interfaces uitschakelen (OTP, FIDO U2F, FIDO2, OpenPGP, PIV en OATH), een pincode instellen of resetten voor FIDO2 of PIV, statische wachtwoorden of OTP-slots programmeren en certificaten beheren in PIV-modus (smartcardfunctie).

In de beheertool kun je ook specifieke protocollen uitschakelen, mocht je dat willen (hier: YubiKey Manager).

Voorzorgsmaatregelen

In het artikel hebben we al, ook tussen de regels door, enkele tips gegeven om (veiligheids)problemen te vermijden. We sommen ze kort nog even op.

Zo registreer je best altijd twee fysieke sleutels bij elke dienst, zodat je bij verlies of diefstal via de back-upsleutel toegang behoudt. Bewaar deze op een veilige plaats en test af en toe of de sleutel nog werkt. Activeer daarnaast bij elke dienst een alternatieve 2FA- of noodmethode, zoals TOTP-toegang via een authenticator-app, en druk back-upcodes af die je veilig bewaart. Zo kun je ook zonder sleutel nog aanmelden, al is dit wat minder robuust. Tot slot, ook al beschermt een beveiligingssleutel je technisch goed tegen phishing, blijf alert. Krijg je bijvoorbeeld een onverwachte vraag om de PIN-code van je sleutel in te voeren, wees dan op je hoede.

Tefal lanceert een compact model tosti-ijzer dat met allerlei extra platensets te gebruiken is voor allerlei gerechten: van panini's en wafels in allerlei vormen en maten tot aan donuts en madeleines. Is de Snack Collection echt zo veelzijdig? ID.nl ging ermee aan de slag.

Tafelgrills en tosti-apparaten zijn in bijna elk huishouden te vinden. Vaak gaat het om apparaten met een geribbelde grillplaat boven en onder, waar je je tosti tussen legt om die een paar minuten erna bruin en krokant uit te halen, met een lekker warme vulling. Het zijn eenvoudige apparaten die goed zijn in waarvoor ze ontwikkeld zijn. Meer dan je tosti erin maken kan vaak niet. Tefal komt nu met de compacte Snack Collection, een apparaat dat je koopt met twee bijgeleverde typen grillplaten en nog eens kunt uitbreiden door losse sets erbij te kopen.

©Saskia van Weert

Testexemplaar en meegeleverde platen

Ter review ontving de redactie een blauw testmodel, voorzien van twee grill/panini-platen (één boven, één onder in het apparaat) en twee platen om Brusselse wafels mee te maken. De Snack Collection is met zijn 28,5 centimeter breedte, 20,6 centimeter lengte en 34,5 centimeter hoogte een betrekkelijk klein apparaat dat makkelijk op te bergen is. Het snoer is aan de onderkant op te bergen, er zit een aan-uitknop aan de voorzijde, net als een vergrendeling om het ijzer op slot te zetten. Ook zit er een lampje aan de voorzijde dat groen oplicht als het apparaat is voorverwarmd. Hij heeft een vermogen van 700 watt en een maximale temperatuur van 230 graden. De temperatuur is niet handmatig in te stellen.

©Saskia van Weert

Inhoud van de doos en wisselen van platen

In de machine zit al een set grillplaten. Verder vind je in de doos twee verpakkingen die nog het meest doen denken aan videobandhoezen van vroeger. Ze zijn van harde kunststof en gaan wat lastig open. De ene doos is uiteraard leeg, want daar zaten de panini-platen in, maar we vinden er wel een receptenboekje in. In de andere doos zit de uitbreiding; in ons testexemplaar zijn dat de wafelplaten. De platen zijn los te halen uit de machine via een knopje boven en onder, en de platen kunnen er op maar één manier in vastklikken. Je kunt ze dus niet verkeerd bevestigen. Ze mogen in de vaatwasser; de machine zelf uiteraard niet.

©Saskia van Weert

Gebruik en bediening

Zoals wel vaker bij dit type apparaten is de werking enorm simpel. Je bevestigt de gewenste platen in de machine, doet de stekker in het stopcontact en zet hem aan. Dan wacht je tot het groene lampje aangaat, open je de machine, doe je je gerecht erin, sluit je alles weer netjes en wacht je tot je eten klaar is. Eet smakelijk!

©Saskia van Weert

Test: tosti's

De bijgeleverde grill/panini-plaat is net wat te klein voor een reguliere tosti van boterhammen uit de supermarkt; het korstje steekt net wat boven de plaat uit. Maar dat bleek voor het resultaat niet uit te maken: alle geteste tosti’s kwamen prima uit de Tefal. Opwarmen duurde wel wat lang, ongeveer 4 minuten.

Lees ook: Gezonde tosti’s om de hele middag op door te gaan

Test: panini

De test met een panini had wat voeten in de aarde. De supermarkten in onze woonplaats verkochten geen panini-broodjes, maar een XL-shop in een andere plaats wel. Panini-broodjes zijn hoger dan normale afbakbroodjes en standaard voorzien van grillstrepen. Het deksel van de Snack Collection moest wel wat worden aangedrukt om de machine te kunnen sluiten met de vergrendeling, maar ook dat verliep verder prima.

Schoonmaken en opbergen 

De platen komen weer brandschoon uit de vaatwasser en klikken makkelijk vast in het apparaat. Door de betrekkelijk kleine afmetingen van dit keukenapparaat is het makkelijk op te bergen.

©Tefal

Uitbreidingssets (assortiment)

Dan de uitbreidingssets. Deze hebben we niet kunnen testen, maar zijn uiteraard te bekijken via de site van Tefal. Er is een aantal platen voor tosti’s in bijzondere vormen, zoals een schelpvorm of juist meteen als driehoek. Verder zijn er onder meer vormen voor bagels te verkrijgen. Tefal mikt duidelijk op een internationaal publiek, want er is ook een vorm voor madeleines (Franse zoete cakejes) verkrijgbaar.

Conclusie

De Tefal Snack Collection is een compact tosti-apparaat met verwisselbare platen, bedoeld voor wie met één toestel meerdere snacks wil maken. In de test leverde het apparaat nette resultaten op: tosti's kwamen goed uit de grill en panini's lukten eveneens prima na het sluiten met de vergrendeling. De platen klikken stevig vast, zijn uitneembaar en kunnen in de vaatwasser. Dankzij het kleine formaat en het opbergsysteem voor het snoer is het toestel eenvoudig weg te zetten. Het apparaat heeft een vermogen van 700 watt, een maximale temperatuur van 230 graden en een indicatielampje dat aangeeft wanneer voorverwarmen is voltooid.

Aandachtspunten: het grillvlak is aan de krappe kant voor standaardboterhammen, de opwarmtijd ligt rond de 4 minuten en de temperatuur is niet handmatig regelbaar. De uitbreidingsmogelijkheden zijn groot (onder meer wafels, donuts, madeleines en bagels), maar deze extra platen zijn in deze test niet inhoudelijk beoordeeld.

Per saldo is de Snack Collection een praktisch en ruimtebesparend apparaat voor de liefhebbers van tosti's die ook graag eens experimenteren met andere bereidingen.