De oortjes van het nieuwe techmerk Nothing vallen op met hun eigenzinnige transparante ontwerp. Maar kunnen de bluetooth in-ears ook naam maken met hun draagcomfort, geluidskwaliteit en andere features en daarmee de strijd aan met onder andere de Apple AirPods? Je leest het in deze Nothing Ear(1) review.

De merknaam Nothing geeft me een glimlach, omdat het een goede bron is voor woordgrappen. Het nieuwe merk is onlangs opgericht door Carl Pei, mede-oprichter van smartphonemaker OnePlus. Pei verliet in 2020 OnePlus, mogelijk omdat hij zich niet kon vinden de koers die zijn oude bedrijf inzette. Na zijn vertrek richtte hij Nothing op, dat van plan is techproducten te lanceren in verschillende categorieën. Te beginnen met draadloze bluetooth in-ears, een koptelefoon vergelijkbaar met Apple’s AirPods - maar dan met een eigenzinnig ontwerp en scherpe prijs van zo’n honderd euro.

Om die prijs zo laag mogelijk te houden, lijkt Nothing een marketingstrategie te hanteren die ook lijkt op de OnePlus-dagen van weleer door geen geld te besteden aan reclame, de verkoop in eigen hand te houden en de productie laag. Wat als nadeel heeft dat de oortjes misschien lastig verkrijgbaar blijven. Door nauwe banden met de pers op te bouwen, kan er alsnog veel publiciteit gegenereerd worden. Als je de pers gebruikt voor je publiciteit, dan moet je eerste product ook écht goed zijn. En op dat gebied maken de oortjes van Nothing dit zeker waar. Vooral als je de prijs van de Ear(1) in acht neemt.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Eigenzinnig ontwerp

Maar laten we bij het begin starten. De Ear(1) headset lijken qua vorm behoorlijk op de AirPods Pro, maar door het transparante ontwerp hebben ze toch een eigenzinnige look gekregen. Dat heeft nogal uitdaging, want transparante oortjes zorgen er ook voor dat je het binnenwerk voor het oog mooi moet ontwerpen. Dat is gelukt en het geeft meteen een mooie blik op wat er allemaal in zo’n klein oortje is verwerkt. Je ziet de microfoontjes zitten, het oplaadplaatje, aanraaksensoren een deel van het chipbordje... En dan zijn zaken als de accu nog weggewerkt achter het witte plastic deel van het oortje. Bovendien is het de ontwerpers gelukt om de oortjes spatwaterbestendig te maken (IPx4).

De oortjes beschikken, net als de AirPods Pro over rubber tipjes, die verwisselbaar zijn om ze goed op maat van jouw oor af te stemmen. Bovendien zijn de oortjes erg licht, waardoor ze een optimaal draagcomfort hebben, stevig blijven zitten en prima het gehoor afsluiten om het geluid en functies als ruisonderdrukking optimaal te laten werken. Want inderdaad, de Nothing Ear(1) beschikt over ruisonderdrukking en een ambient modus, die omgevingsgeluid juist doorlaat. Wat handig is als je bijvoorbeeld je oortjes gebruikt in het verkeer.

Het oplaaddoosje heeft een vergelijkbaar ontwerp met transparante en witte delen. De oortjes plaats je er wat onhandig in terug en het doosje is wat aan de grote kant. Er is wel ruimte gemaakt voor een draadloze oplaadmogelijkheid en een usb-c-poort. Een opgeladen case kan de oortjes zo’n negen keer volledig opladen met zijn accucapaciteit.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Waardige geluidskwaliteit

Ook de geluidkwaliteit is voor zijn prijsklasse ontzettend goed. Natuurlijk moet het zijn meerdere erkennen in duurdere oortjes van merken als Bose, Apple en Jabra. Toch is het een uitdaging om oortjes van zo’n honderd euro te vinden die een even gebalanceerd en krachtig geluid produceren als de Ear(1). Het geluid is goed afgestemd, waarbij vooral de lage en hoge tonen herkenbaar te horen zijn. In het middengebied valt soms wat detail weg. Dat maakt de oortjes vooral geschikt voor vele muzieksoorten. Maar ook voor spraak (zoals telefoongesprekken, audioboeken en podcasts) is alles keurig verstaanbaar. Het krachtige geluid vervormt ook niet wanneer je het volume omhoog schroeft.

Hoewel de ambient modus aardig werkt, hoef je niet al te veel te verwachten van de ruisonderdrukking. Daarvoor moet je helaas (nog) echt in duurdere prijsklasses zoeken. De ruisonderdrukking van de Nothing Ear(1) weet aardig wat geluid weg te filteren, maar achtergrond geluid blijf je houden. Pratende mensen in de supermarkt, wandelen over een grindpad of verkeer dat voorbijraast. Je zult het altijd wel mee blijven krijgen. Er is echter wel een verschil hoorbaar.

Accuduur en app

De accuduur is afhankelijk van de afspeelmodus. Gebruik je geen ruisonderdrukking of ambient modus, dan kunnen de oortjes maximaal zes uur met een volle accu mee. Heb je de ruisonderdrukking aan staan, dan blijven daar nog maar vier uur van over. Dat valt iets tegen. Die pijn wordt wel wat verzacht door het feit dat het oplaaddoosje de oortjes negen keer volledig oplaadt.

De app springt er eveneens positief uit door zijn mooie vormgeving. Hier kun je ook terecht voor firmware-updates, een equalizer en het configureren van je oortjes. Bijvoorbeeld de bediening met tikjes op het oortje.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Alternatieven voor de Nothing Ear(1)

Nothing vergelijkt zijn oortjes maar wat graag met Apple AirPods Pro. Het is duidelijk dat daarmee de concurrentie gezocht wordt. Apple heeft zaken als de geluidskwaliteit en ruisonderdrukking echter beter op orde. Toch hebben de Ear(1) oortjes zeker veel te bieden. Ondanks dat je qua geluidskwaliteit en ruisonderdrukking iets inboet, is de prijs een stuk toegankelijker en het ontwerp en draagcomfort van de Ear(1) beter.

Vergelijk je de Ear(1) met andere oortjes die ongeveer hetzelfde kosten van merken als Urbanista, 1More, Huawei en Samsung. Dan springen de Ear(1)-oortjes er op vrijwel alle vlakken bovenuit. Op dit moment zij het de beste oortjes die je kunt krijgen rond de honderd euro.

Conclusie: Nothing Ear(1) kopen?

De Ear(1) koptelefoon van Nothing zijn niet de beste oortjes die je kunt kopen. Op het gebied van geluidskwaliteit en ruisonderdrukking kun je beter krijgen. De Nothing Ear(1) zijn wel de beste draadloze in-ears die je kunt krijgen rond de 100 euro. Bovendien krijg je er een eigenzinnig ontwerp voor terug en oortjes die je gewoonweg lang kunt dragen vanwege het draagcomfort.

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.