De Motorola Moto G-serie is al jaren populair vanwege zijn scherpe prijs en aantrekkelijke prijs-kwaliteitsverhouding. Met de Moto G8 Plus hoopt de fabrikant op een nieuw succes. In deze Motorola Moto G8 Plus review zoeken we uit of de smartphone een kooptip is.

De Moto G8 Plus is de snelle opvolger van de Moto G7 Plus. Na negen maanden vond Motorola het blijkbaar al tijd voor een nieuw model, met een lagere adviesprijs (269 euro) dan zijn voorganger (299 euro). Vorig jaar gaven we de Moto G7 Plus vier van de vijf sterren. Kan het achtste model die score evenaren of zelfs overtreffen? Na twee weken testen lees je mijn ervaringen in deze review.

Ontwerp

Wie de Moto G8 Plus naast de G7 Plus van vorig jaar legt, ziet overeenkomsten en verschillen. De voorkant lijkt veel op elkaar, met een scherm dat bovenin een inkeping heeft voor de selfiecamera en onderin een grotere rand toont. De achterkant wijkt af. Waar de Moto G7 Plus een ronde cameramodule gebruikt, zijn de cameralenzen op zijn opvolger verticaal in de linkerbovenhoek geplaatst. De cameramodule steekt wat uit, waardoor de smartphone niet helemaal vlak op tafel ligt. In het Motorola-logo zit nog steeds een vingerafdrukscanner. Die is nauwkeurig en snel.

©PXimport

De smartphones zijn bijna even groot, maar de Moto G8 Plus is door zijn grotere accu zwaarder. Met 188 gram is het gewicht nog steeds gemiddeld en prima. De Motorola Moto G8 Plus is verkrijgbaar in twee kleuren; blauw en rood. Ik testte die laatste versie en ben erg te spreken over de kleur.

Motorola stopt een simpel kunststof hoesje in de doos en dat is geen overbodige luxe. De achterkant van de Moto G8 Plus is gevoelig voor vingerafdrukken en krast relatief snel. Prettig is dat de smartphone spatwaterbestendig is, wat betekent dat hij niet direct stukgaat als je glas water omvalt.

©PXimport

Scherm: goed maar geen oled

Zoals de bijna identieke afmetingen al doen vermoeden, is het scherm van de Moto G8 Plus praktisch even groot als dat van zijn voorganger. Met zijn 6,3-inch formaat (tegenover 6,2-inch) is de smartphone goed met één hand vast te houden, maar kan het lastig zijn om het scherm met één hand te gebruiken. Het grotere formaat betekent wel dat je prettiger met twee handen kunt typen. Je films, games en andere media komen ook beter tot hun recht.

De schermkwaliteit is prima. De full-hd-resolutie levert scherp beeld, het lcd-display levert mooie kleuren en de maximale helderheid is hoog genoeg om het scherm af te lezen op een zonnige dag. Dat wil niet zeggen dat er geen ruimte voor verbetering is. In deze prijsklasse zijn er bijvoorbeeld smartphones met een oled-scherm te koop, dat beter beeld biedt dan een lcd-display. Zo’n oled-display zien we daarom graag terug in de Moto G9-serie.

©PXimport

Complete hardware

Onder de motorkap van de Moto G8 Plus schuilt een Qualcomm Snapdragon 655-processor. Deze chip is logischerwijs iets krachtiger dan de processor in de Moto G7 Plus, al merk je hier in de praktijk niet zoveel van. Alle populaire apps draaien zonder problemen en zware games leveren nog steeds wat haperingen op. Met oog op de prijs is dat geen ramp.

Het werkgeheugen meet 4GB, wat gemiddeld is en groot genoeg is om vlot te wisselen tussen recent gebruikte apps en games. Op het interne opslaggeheugen van 64GB – ook gemiddeld in dit prijssegment – kun je genoeg media en kwijt. Prettig is dat je het geheugen kunt vergroten met een micro-sd-kaartje.

Zoals je van dit type smartphone mag verwachten, heeft de Motorola Moto G8 Plus een nfc-chip. Je kunt dus met het toestel contactloos betalen in de supermarkt. Daarnaast slikt de Moto G8 Plus twee simkaarten (dual-sim).

©PXimport

Accuduur en opladen

De accu van de Moto G7 Plus is met 3000 mAh niet groot en dat merkte ik destijds: aan het einde van de dag moest ik de smartphone opladen, soms zelfs al eerder. Niet best, en daarom is het fijn dat Motorola een flink grotere accu in de Moto G8 Plus heeft geplaatst. Dankzij de capaciteit van 4000 mAh gaat het toestel moeiteloos een lange dag mee. Ik verwacht dat de meeste gebruikers anderhalf tot twee dagen uit de accu kunnen persen. Prettig, maar om onduidelijke redenen levert de fabrikant een langzamere TurboPower-oplader mee dan bij de Moto G7 Plus. Die laadt met 27W op, de Moto G8 Plus met 15W. Het duurt daarom langer om de accu op te laden. Na een half uur is de accu van 0 naar 37 procent geklommen. Dat is iets ondergemiddeld, al heb ik er geen last van gehad. Door de goede accuduur laad ik de smartphone namelijk ’s avonds op voordat ik naar bed ga en dan heb ik geen haast.

Draadloos opladen is niet mogelijk; een logische bezuiniging op dit type smartphone.

©PXimport

Camera's

Op de achterkant van de Moto G8 Plus zit een driedubbele camera. Het vaakst maak je foto’s en video’s met de 48 megapixel hoofdcamera, die standaard in 12 megapixel fotografeert omdat plaatjes in deze resolutie scherp genoeg zijn en minder opslagruimte innemen. Een zogeheten quad-bayer-techniek moet de fotokwaliteit verbeteren, vooral in het donker. Dat klopt, al vind ik de kwaliteit nog steeds niet denderend. Voor sociale media zijn de foto’s en filmpjes doorgaans prima. Als je kritischer – en op groot scherm – naar de beelden kijkt, zijn de kleuren soms niet realistisch en kan een grijze lucht er te wit uitzien. Het grootste probleem is dat de camera regelmatig moeite heeft met bewegingen, waardoor foto’s onscherp zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

De tweede camera op de smartphone is een groothoeklens die een kwartslag gedraaid is. Dat klinkt gek, maar is logisch. Met deze camera vang je een wijder beeld dan met de normale camera en door de draai kun je horizontale video’s maken terwijl je de Moto G8 Plus verticaal vasthoudt. Andere telefoons maken in zo’n situatie een verticaal filmpje, wat niet handig is als je de beelden op je computer of televisie bekijkt. Motorola lost met deze cameraopstelling een bekend probleem op en dat valt te prijzen. Helaas had de uitvoering beter gekund. Om onduidelijke redenen kan de camera namelijk geen foto’s schieten – iets dat technisch wel mogelijk is. Jammer, want ik maak – net als veel anderen – graag groothoekfoto’s van bijvoorbeeld gebouwen en landschappen. Hopelijk brengt Motorola nog een software-update uit die foto-ondersteuning toevoegt. Overigens is de videokwaliteit van de groothoeklens gemiddeld en vergelijkbaar met de Motorola One Action, die eenzelfde camera heeft.

Een dieptesensor (5 megapixel) en laserautofocus helpen de Moto G8 Plus bij het schieten van foto’s met een scherpe voorgrond en wazige achtergrond. Deze portretfoto’s komen doorgaans prima uit de verf, al zijn de resultaten natuurlijk minder goed dan die van veel duurdere smartphones als de iPhone 11 Pro Max.

©PXimport

Software

De Motorola Moto G8 Plus draaide bij zijn release in oktober op Android 9.0 (Pie) en niet op Android 10, dat toen al twee maanden beschikbaar was. Jammer, maar daar komen we zo op terug. Prettig is dat Motorola een nauwelijks aangepaste Android-versie gebruikt en slechts een paar apps meelevert. Je gebruikt de Android-software dus bijna zoals Google ‘m bedoeld heeft. Motorola’s weinige aanpassingen voegen gelukkig ook echt iets toe. Zo kun je de zaklamp activeren door de smartphone tweemaal te schudden en start je de camera door het toestel twee keer te draaien. Deze functies zitten al jaren in Motorola-toestellen en hebben zich inmiddels ruimschoots bewezen.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Motorola Moto G8 Plus updates

Het updatebeleid van Motorola is helaas niet zo goed en vaag. Dat merk je bijvoorbeeld aan het feit dat de Moto G8 Plus nog steeds (februari 2019) niet geüpdatet is naar Android 10. We weten dat een Moto G-toestel minimaal één versie-update krijgt, maar dat zou in dit geval betekenen dat de smartphone van Android 9 naar 10 gaat, terwijl versie 10 allang uit was toen de Moto G8 Plus gepresenteerd werd. Maar of dit betekent dat de telefoon ook Android 11 krijgt, wil de fabrikant niet zeggen.

Hoe vaak en hoe lang de Moto G8 Plus beveiligingsupdates krijgt, is eveneens onduidelijk. Google brengt elke maand zo’n update uit, maar Motorola rolt doorgaans slechts eens in de drie maanden een update uit naar Moto G-telefoons. Dat is jammer omdat je zo onnodig langer kwetsbaar bent voor beveiligingsproblemen.

©PXimport

Conclusie: Motorola Moto G8 Plus kopen?

De Motorola Moto G8 Plus is een prima smartphone die niets fout doet, maar ook op geen enkel vlak uitblinkt. Met oog op de gebruikservaring en scherpe prijs kun je er geen buil aan vallen en dat is goed om te weten. Toch lijkt de Moto G8 Plus niet de beste keuze in zijn prijssegment. Chinese concurrenten als Xiaomi en Realme verkopen smartphones met een betere prijs-kwaliteitsverhouding en de Samsung Galaxy A50 is ook een geduchte concurrent.

De Moto G8 Plus ondervindt echter ook concurrentie uit eigen huis. Denk aan de Moto One Vision en Moto One Action, maar vooral de nieuwe Moto G8 Power. Die is tientallen euro’s goedkoper, heeft praktisch dezelfde hardware, aangevuld met een snellere oplader en een extra camera. Het grootste pluspunt is de aanzienlijk grotere accu, waardoor de smartphone een dag langer meegaat op een batterijlading. De Motorola Moto G8 Plus is daarom een prima koop, maar niet onze aanrader.

LG blijft verbetert de oled-techniek nog veel verder en dat werpt dit jaar eindelijk zijn vruchten af. De LG OLED EVO 65G56LS is uitgerust met een nieuw type oled-paneel dat aanzienlijk meer piekhelderheid en kleurbereik levert. Daarnaast heeft LG webOS 25 uitgerust met een aantal AI-functies die het gebruiksgemak moeten verbeteren.

De nieuwe G-serie van LG is verkrijgbaar in twee versies. Een met een centrale voet in doos zoals ons testmodel, te herkennen aan de letters ‘LS’ achteraan en een model met een meegeleverde wandbeugel, die modellen hebben de letters ‘LW’ achteraan. De G-reeks mikt nog steeds in eerste instantie op wandmontage. Het toestel zelf is 24mm diep, dat lijkt misschien veel, maar die dikte heeft het wel over het hele oppervlak. Er is geen behuizing voor elektronica die verder uitsteekt. De rand is afgewerkt met een zilverkleurige strip, en dat geeft deze tv van opzij bekeken echt een premium look. De wandbeugel is verstelbaar, je kunt het toestel beperkt links en rechts draaien. De voet kun je monteren in twee posities, hoog en laag, in de hoge positie is er ruim plaats voor een soundbar. Het moet gezegd ook op een tv-meubel ziet hij er prima uit, wandmontage is zeker geen verplichting. 

Aansluitingen

De selectie aansluitingen die LG gebruikt is al enige tijd onveranderd gebleven, maar is dan ook erg goed. Met vier hdmi-poorten die allemaal de maximale hdmi 2.1-bandbreedte (48Gbps) leveren, zitten gamers in ieder geval gebeiteld. Verdere gamingfuncties zijn ALLM, 4K120 en VRR (AMD FreeSync en NVIDIA G-Sync). PC-gamers kunnen zelfs tot 4K165 gaan, dat is een duidelijke upgrade ten opzichte van vorig jaar. Input-lag is altijd een sterk punt geweest bij LG, dat is dit jaar niet anders, in 4K60 meten we 10,5ms, in 2K120 zelfs maar 5,5ms. Op poort 2 kan je ARC/eARC gebruiken, gamers die een soundbar willen aansluiten, houden nog steeds drie volwaardige HDMI-poorten over. 

Wil je de opstelling zo netjes mogelijk houden, altijd mooi bij een premium tv, dan kun je de bijgeleverde IR-blaster gebruiken om brontoestellen te besturen met de LG-afstandsbediening, ook als die apparaten bijvoorbeeld in een kast staan. De G5 ondersteunt het WiSA-protocol (Wireless Speaker and Audio Association), maar is beperkt tot 2.1-configuraties. Daarmee is jammer genoeg geen draadloze surroundopstelling mogelijk. Alle kabels kun je via twee clips en twee verzonken kanalen wegleiden naar de voet. 

Nieuw oled-paneel, nieuw record

Nieuwe ontwikkeling op vlak van oled-technologie zijn niet uitzonderlijk. Twee jaar geleden introduceerde LG bijvoorbeeld oled-panelen met een laag microlenzen die voor een mooie verbetering in helderheid zorgden. Die microlenzen zijn op de G5 echter niet meer aanwezig. In ruil gebruikt dit model een gloednieuw paneel dat een andere opbouw van de oled-materialen gebruikt. Onder de naam OLED evo Met Brightness Booster Ultimate belooft de G5 hogere piekhelderheid en een breder kleurbereik. En dat blijken geen loze beloftes. Op het 10%-venster haalt de G5 2409 nits, en op een volledig wit beeld zelfs 356 nits. 

Dat alles gemeten in de uitstekend gekalibreerde HDR Filmmaker mode. Ter verduidelijking, dat is een 50 procent verbetering tegenover de G4 van vorig jaar, en voldoende om de kop van het oled-peloton aan te voeren. Vooral de verbetering op het volledig wit veld is impressionant. Daardoor moet de G5 nu de helderheid veel minder laten dalen als het beeld veel wit bevat, iets wat op vorige generaties nog merkbaar was. Ook het kleurbereik is weer groter geworden, en met 99,9% P3 is de G5 perfect uitgerust voor prachtige HDR-beelden. Het paneel had een uitstekende uniformiteit en weert zeer goed reflecties. De kijkhoek is prima.

De Filmmaker Mode is er voor wie minimale beeldverwerking wil, en de mooiste beelden getrouw aan de intentie. In SDR laat dat prachtige resultaten zien, maar de echte pracht van de G5 komt tevoorschijn bij HDR-beelden. Ook hier is de kalibratie nagenoeg perfect met enorm veel witdetail, intense kleuren, en dankzij de hoge piekhelderheid tintelende lichtaccenten. Kleuren worden goed bewaard als ze zeer helder zijn, dat dankt de tv aan het nieuwe paneel. Enkel in de donkerste beelden laat de G5 wat steken vallen. Er is veel schaduwdetail, maar in sommige beelden merken we veel ruis die het beeld ruw maakt en detail verbergt. In een ander geval was er wat blokvorming en bandvorming zichtbaar. We hopen dat LG nog wat aan de software kan sleutelen. 

Prima beeldverwerking

De Alpha11 beeldprocessor is aan zijn tweede generatie toe, maar nieuwe features lijken er niet te zijn. De upscaling en ruisonderdrukking zijn erg goed. In deinterlacing van 1080i-beeld merkten we op een testpatroon opnieuw een foutje waardoor kamvorming zichtbaar was, al bleek dat bij de meeste content niet tot problemen te leiden. Kleurstroken in zachte gradiënten elimineer je met de Vloeiende Gradatie-instelling, maar activeer die enkel als je het echt nodig acht, en dan alleen in de laagste stand. In een van onze testclips veegde die instelling ook wolken uit de lucht. Ook de dynamische tonemapping waar we gebruikelijk erg tevreden over zijn, laat je op dit model beter uit inactief.

Die maakte het beeld te helder, waardoor het aan contrast en impact verliest. Bovendien levert de G5 ook zonder dynamische tonemapping knap beeld. Goede punten waren er voor de bewegingsscherpte. Het oled-paneel laat nauwelijks of geen dubbele rand optekenen rond bewegende voorwerpen. Wie in 24Hz-filmmateriaal te veel last heeft van judder bij snelle camerabewegingen, activeert best TruMotion, bijvoorbeeld in ‘Cinematografische Beweging’ als je minimale invloed wenst. Maar ook hogere instellingen leverden goede resultaten, en de G5 toonde erg weinig beeldfouten zelfs met TruMotion in de Vloeiend-stand. 

Geen DTS-ondersteuning meer

Het is jammer, maar de G5 ondersteunt alleen nog maar Dolby Atmos, geen DTS meer. Vooral voor mensen met een uitgebreide bibliotheek Blu-ray schijven is dat een tegenvaller. Streaming gebruikt overwegend Dolby Atmos, dus daar weegt dat gebrek minder. De 60 Watt 4.2 kanaalsoplossing leek ons onveranderd. De klank is goed gebalanceerd, met een warm karakter en duidelijke baslijn. Zelfs surround is goed hoorbaar. Voor veel mensen zal dit volstaan, maar voor echte bioscoop audio zal een soundbar toch vereist zijn. Nieuw dit jaar is de Personal Sound Wizard. Die laat je een aantal keer in groepen van vier fragmenten horen met verschillende geluidsinstellingen, jij duidt aan wat je het best vindt klinken. Na de test bepaalt de processor op basis van je keuzes je geprefereerde klankinstellingen. Iets gelijkaardig bestond vorig jaar al voor beeld, maar we vinden dat je daar beter voor Filmmaker Mode of Cinema beeldmode kiest. Bij audio mogen persoonlijke voorkeuren wat meer doorwegen. 

WebOS 25, AI als persoonlijk hulpje

Kunstmatige intelligentie moet de nieuwe troef zijn van webOS 25, maar al deze nieuwe functies bleken niet te werken in het Nederlands. Voice ID, waarbij de tv je herkent op basis van je stem is nog niet beschikbaar in Nederlands. Maar ook andere functies, zoals de AI Chatbot die je moet helpen bij eenvoudige vragen zoals het aanpassen van beeldkwaliteit of aanbevelingen geven voor content, leek zelden te weten wat hij met onze vragen moest doen. LG kondigde ook generatieve kunst aan die je kan gebruiken in de screensaver, maar ook dit was nog niet beschikbaar. Nu missen we die AI-functies wel niet, de G5 is zo ook gebruiksvriendelijk, maar we hopen toch dat dit via software updates verbeterd wordt. 

In dit overzichtsartikel vind je alle informatie over webOS. WebOS 25 is van uitzicht niet echt veranderd op wat details na. Zo kan je live tv en HDMI-ingangen nu als tegels toevoegen in de rij met apps op het Home-scherm. Apps en Quick Cards die je niet gebruikt, kan je verbergen. Het app-aanbod is erg ruim en de G5 ondersteunt Airplay2 en Google Cast. LG toont helaas reclame op het Home-scherm en in de screensaver, lees in dit artikel hoe je reclame verwijdert.

De ‘Magic Remote’ heeft een nieuw ontwerp gekregen. Een rechthoekige vorm met afgeronde hoeken, en vooral minder toetsen. Weg zijn de cijfer- en kleurtoetsen, de volume- en kanaaltoetsen zijn nu kanteltoetsen. De mute-toets is verdwenen, muten doe je door de volume knop lang naar beneden te duwen. De ingangen-toets is vervangen door een Home Hub-toets, maar wanneer je die lang indrukt, toont de tv de ingangen. De aanwijsfunctie is gebleven, je kan de cursor op het scherm besturen door de afstandsbediening te bewegen. De afstandsbediening oogt moderner, en het gebruiksgemak is prima, maar we zouden hem niet beter noemen dan de oude versie. 

Conclusie

LG toont met de G5 dat er nog flink wat vooruitgang geboekt kan worden in oled-technologie. Perfect is deze tv echter nog niet, vooral in heel donkere beelden moet LG de software nog aanpassen om ruis en zichtbare gradaties te vermijden.  De OLED65G56LS haalt uit het nieuwe oled-paneel echter wel een indrukwekkende piekhelderheid, en erg ruim kleurvolume. We durven bijna zover gaan om te zeggen dat hij de klassieke zwakke punten van oled elimineert. Samen met de uitstekende kalibratie geniet je zo in Filmmaker Mode van bijna referentie beeldkwaliteit.

De ingebouwde luidsprekers leveren een aangename klank, wel jammer dat LG DTS-ondersteuning geschrapt heeft. De nieuwe AI-features in webOS 25 moeten duidelijk nog verder rijpen, voorlopig leveren ze geen meerwaarde, maar webOS blijft wel erg gebruiksvriendelijk. De nieuwe afstandsbediening sluit aan bij de moderne trend met minder toetsen. Gamers tot slot vinden op de G5 alles wat ze maar kunnen wensen. Dit is een topmodel, met een bijhorend prijskaartje, maar hij is het zeker waard.

Het is misschien niet het eerste waar je aan denkt, maar ook Android heeft – net als Windows – een klembord. Daarmee kun je gemakkelijk tekst kopiëren van de ene app naar de andere. Maar hoe open je dat klembord eigenlijk? En waar vind je wat erop staat? Je leest het in dit artikel!

Tekst of afbeeldingen kopiëren en plakken: het is een van de basisfuncties van elk besturingssysteem. Ook Android ondersteunt dit natuurlijk. Je kunt iets kopiëren in de ene app en het vervolgens plakken in een andere. Maar het Android-klembord kan meer dan alleen dat. Alles wat je kopieert, wordt daar namelijk tijdelijk opgeslagen. Handig als je per ongeluk iets hebt weggehaald, iets wilt terugvinden of gewoon even wilt kijken wat je allemaal hebt gekopieerd.

Let wel: hoe je precies bij het klembord komt, hangt af van je toestel en de Android-versie die je gebruikt. Zo hebben merken als Samsung en LG hun eigen klembordfunctie ingebouwd. Andere toestellen vereisen meestal een specifieke toetsenbord-app om het klembord te kunnen openen. In dit artikel leggen we je uit hoe je dat doet met zo’n toetsenbord-app.

Klembord binnen toetsenbord-apps

Om toegang te krijgen tot het klembord, heb je een toetsenbord-app nodig die die functie ondersteunt. Populaire keuzes zijn Gboard van Google en SwiftKey van Microsoft. Beide bieden vergelijkbare klembordfuncties, dus je kunt zelf kiezen welke je het prettigst vindt. Download en installeer de app, en stel deze daarna in als je standaard toetsenbord.

©PXimport

Met een ander toetsenbord in Android heb je meer mogelijkheden.

Dat instellen doe je via het instellingenmenu van je Android-telefoon. Gebruik het zoekveld bovenin het scherm en typ 'toetsenbord'. Je krijgt dan een lijst met resultaten. Kies de optie waarmee je het standaard toetsenbord kunt wijzigen en tik daarop.

Kies vervolgens de toetsenbord-app die je net hebt geïnstalleerd, zoals Gboard of SwiftKey. Let op: de vormgeving van de instellingen kan per toestel verschillen. Gebruik je liever een andere toetsenbord-app met klembordfunctie? Geen probleem – zolang je maar de juiste app selecteert bij het instellen.

Tekst kopiëren en plakken

Het klembord werkt meestal alleen met tekst. Wil je iets kopiëren naar een andere app? Selecteer dan een stuk tekst en kopieer het. Open bijvoorbeeld WhatsApp, ga naar een chat en houd het tekstveld even ingedrukt om de tekst direct te plakken. Soms zie je ook een klembordsymbooltje verschijnen, net boven het toetsenbord en onder het tekstveld. Tik daarop om het volledige klembord te openen.

Zie je dat symbooltje niet meteen? Dan krijg je waarschijnlijk eerst de suggestie om alleen de laatst gekopieerde tekst te plakken. Tik in dat geval op het witte rondje met het pijltje naar rechts – zo krijg je alle opties te zien.

Onder het kopje Recent zie je een lijstje met wat je als laatste hebt gekopieerd. Tik op een item om het direct in het tekstveld te plakken. Let wel: deze lijst wordt na een tijdje automatisch geleegd. Gebruik je vaak dezelfde tekst? Dan kun je die vastpinnen, zodat hij bewaard blijft. Zowel Gboard als SwiftKey ondersteunen deze functie: houd het item ingedrukt en kies voor Vastpinnen.

Klembord sinds Android 13

Sinds Android 13 is het klembord flink verbeterd. De basis is nog steeds hetzelfde: je kopieert tekst of een afbeelding in de ene app en plakt die in een andere. Maar de manier waarop je het klembord gebruikt, is een stuk handiger en overzichtelijker geworden. Dat maakt het werken met meerdere fragmenten tegelijk een stuk efficiënter.

Een van de grootste vernieuwingen is dat je nu meerdere items kunt bewaren – zowel tekst als afbeeldingen. Alles wat je kopieert, verschijnt in een nieuw klembordpaneel. Je opent dat paneel via het meldingscentrum of door een tekstveld lang ingedrukt te houden. Daar kun je door je gekopieerde items bladeren, kiezen wat je wilt plakken, en dingen die je niet meer nodig hebt, direct verwijderen. Je kunt zelfs een tekstfragment nog aanpassen voordat je het plakt.

Het klembordpaneel dat in Android 13 zijn intrede heeft gemaakt.

Met de komst van Android 13 werden er ook meteen een aantal nieuwe privacyfuncties voor het klembord geïntroduceerd. In eerdere versies konden apps op de achtergrond soms ongemerkt meelezen wat je had gekopieerd – met alle risico’s van dien. Nu heb je als gebruiker veel meer controle. Zo is er een nieuwe toestemmingsvraag voor klembordtoegang én krijg je een melding als een app probeert mee te kijken. Een stuk veiliger dus.