ID.nl logo
HTC Vive - Loop door een virtuele wereld
© PXimport
Zekerheid & gemak

HTC Vive - Loop door een virtuele wereld

De HTC Vive is een virtual reality headset ontwikkeld door HTC in samenwerking met Steam-ontwikkelaar Valve. De Vive moet een van de meest opwindende stukjes techniek van dit jaar worden en de entertainmentindustrie nieuw leven inblazen. Is VR de forse investering waard?

Virtual reality omschrijven is geen gemakkelijke taak. Om echt goed te begrijpen wat het is, kun je het alleen maar ervaren. Het geeft namelijk een gevoel dat voor iedereen en bij elk spel anders beleeft wordt. De beste manier om het te omschrijven is alsof je een grote duikbril opzet die je meeneemt naar een andere wereld. Je kijkt voorzichtig om je heen en binnen enkele seconden wordt je brein ingelapt en accepteert het de nieuwe omgeving volledig. De aanwezige pixels zijn zichtbaar, maar ze verdwijnen zodra je de aandacht aan het spel geeft. Lees ook: Je eigen virtual-reality-bril in 7 stappen.

Met de HTC Vive is de ervaring nog een stuk intenser dan bij andere headsets, omdat de Vive geschikt is om in de virtuele wereld te lopen en je twee controllers gebruikt die zichtbaar zijn in de virtuele wereld. Je hebt overigens een stevige pc nodig om de Vive te gebruiken, denk aan een recente Core i5-processor in combinatie met minimaal een NVIDIA GeForce GTX 970 of AMD Radeon R9 390. Via de SteamVR Performance Test kun je achterhalen of jouw pc geschikt is voor VR.

©PXimport

Met het programma TheBlu stap je de onderzeewereld binnen waarbij je onder andere over een oud scheepswrak loopt, bekijk prachtige koralen, schilpadden en de vreemdste diepzeedieren alsof je er zelf bent.

Onderdelen van de HTC Vive

De Vive wordt geleverd in een enorm grote doos die naast een VR-headset ook gevuld is met heel veel kabels, adapters en accessoires. Er zitten maar liefst meer dan dertig onderdelen in die allemaal op de juiste manier aangesloten moeten worden. De beschikbare handleiding is daarom ook geen overbodige luxe. In de doos wordt een beknopte handleiding meegeleverd. Via de te downloaden setup word je stap voor stap begeleid bij het installatieproces. De doos is slim onderverdeeld in verschillende compartimenten.

©PXimport

Naast de headset krijg je twee controllers en twee basisstations die je in je kamer moet bevestigen.

Voordat je de onderdelen uit de doos haalt, begin je met ruimte te maken om te kunnen spelen. De Vive heeft een minimale speelruimte van 1,5 bij 2 meter nodig. Er is ook de mogelijkheid de Vive zittend te gebruiken, maar dan verlies je grotendeels de functionaliteit en zal het gros van de beschikbare spellen niet werken. Heb je genoeg ruimte, dan is het tijd om de boormachine ter hand te nemen. In twee tegengestelde hoeken van de kamer moeten de basisstations gemonteerd worden. De juiste schroeven, pluggen en montagesysteem worden netjes meegeleverd in de doos. Eventueel kun je ook twee statieven gebruiken, maar als je weinig ruimte hebt, kost dat al snel kostbare centimeters speelruimte.

©PXimport

De twee basisstation worden in twee tegengestelde hoeken van de speelruimte geplaatst.

Beide basisstations worden voorzien van stroom via een vrij grote adapter, verder zijn er geen kabels voor de basisstations nodig. Ze doen niets anders dan 120 keer per seconde verticaal en horizontaal laserstralen uitzenden. Deze stralen worden door de IR-fotodiodes in de headset en controllers gebruikt om de positie te traceren. Er wordt wel een synchronisatiekabel meegeleverd, deze is alleen nodig als de basisstations elkaar niet direct kunnen zien.

Zodra je de twee basisstations hebt opgehangen, is het tijd om de Vive aan te sluiten op de pc. De headset wordt aangesloten op een soort hub die op zijn beurt weer wordt aangesloten op de pc. Het wordt allemaal erg duidelijk aangegeven via de wizard en op de apparatuur zelf. De oranje gemarkeerde zijde op de hub is voor de kabels uit de headset, de andere zijde voor de kabels naar de pc en voor de adapter. Als de headset op de pc is aangesloten, kun je de speciale controllers erbij pakken. Bij de controllers worden twee losse adapters en twee micro-usb-kabels geleverd om ze op te laden en eventueel van nieuwe firmware te voorzien.

©PXimport

Via de setup wordt je stap voor stap begeleid in het installatieproces.

HTC Vive aansluiten

Als alles juist is aangesloten, is het tijd om de Vive softwarematig te configureren. Via de setup wordt de Vive desktopsoftware en de Steam VR tool geïnstalleerd. De eerste keer dat je de software opstart, neemt het programma je mee in het configuratieproces. Je begint met het aanzetten van de twee controllers en vervolgens ga je in het midden van de kamer staan en wijs je met een van de controllers naar je beeldscherm om de beginpositie van je virtuele wereld aan te duiden.

Na nog een aantal kalibratiestappen kun je de speelruimte opgeven. Dit doe je door met de controller langs de gehele omtrek van speelruimte een lijn te trekken. De software zal in deze omtrek een vierhoekige ruimte creëren waarin je veilig kunt rondlopen. Als je de headset op hebt en je nadert het einde van de speelruimte zal een soort raster worden weergegeven. Na het instellen van de speelruimte ben je klaar om de headset veilig te kunnen gebruiken en wordt er gevraagd om hem op te zetten.

©PXimport

Via de Steam VR tool word je gevraagd om de omtrek van de speelruimte op te meten.

HTC Vice afstellen

Als je de headset voor de eerste keer opzet is het belangrijk om hem juist af te stellen. Je draagt de headset als een soort helm op je hoofd. Aan de achterkant zit een ovaal deel die je precies over de bolling op de achterkant van je hoofd moet aansluiten. Aan de bovenkant en zijkanten kun je het klittenband losmaken om de grootte in te stellen. Ook het rubber op de voorzijde kun je verwijderen en eventueel vervangen voor het smallere stuk. Een goed afgestelde headset balanceert het gewicht van de headset op je hoofd, zodat niet het hele gewicht van de Vive op je voorhoofd of neus komt te hangen.

Na het afstellen kun je via twee draaiknoppen aan weerskanten de afstand van de lenzen op je ogen instellen. Hoe verder je de lenzen draait, hoe kleiner je blikveld wordt. Dit kan voor brildragende mensen juist aangenamer zijn en voorkomt dat de bril de lenzen beschadigt. De oogafstand kan eveneens aangepast worden via een draaiknop rechtsonder de headset.

©PXimport

De Vive is af te stellen via elastische band aan de bovenkant en de zijkanten, ook kan de afstanden tussen de lenzen en de aftstand van de ogen worden aangepast.

HTC Vive-controllers

De controllers van de Vive zien er op het eerste gezicht wat vreemd uit. Het lijkt een beetje op een Nintendo Wii Mote met een grote paddenstoel op de bovenkant. In het midden van de controller zit een ronde touchpad die je met je duim kunt bedienen en als drukknop kan gebruiken. Boven en onder de touchpad zitten nog twee drukknoppen. Een van de knoppen is om het Steam-menu op te roepen, de ander is per spel verschillend, maar dient vaak om een menu in het spel te openen. Aan de zijkanten van de controllers vinden we twee drukknoppen en aan de achterkant een trigger.

Het meest opvallende aan de controller is de grote ronde cirkel aan de bovenkant. Op deze cirkel en de twee kleine uitstulpingen zitten de IR-fotodiodes die de laserstralen uit de basisstations opvangen, zodat de positie van de controller bepaalt kan worden. Ondanks de vreemde vorm liggen de controllers erg lekker in de hand. Het gewicht is juist verdeeld waardoor ze gebalanceerd in de hand liggen. Het is dus niet zo dat het ronde deel veel zwaarder aanvoelt. Daarbij is het ontwerp zodanig, dat de controller direct zonder uitgebreide uitleg gebruikt kunnen worden. In veel spellen veranderen de controllers van vorm. Zo krijg je ineens een pistool in je hand als je een schietspel speelt, een kwast tijdens het verven of zelfs twee handen zoals in het spel Job Simulator.

©PXimport

De controllers liggen ondanks hun vreemde vorm lekker in de hand en zijn gemakkelijk te bedienen.

Beeldkwaliteit van de HTC Vive

Met twee OLED-schermen op 90 Hz met een totale resolutie van 2160 x 1200 pixels, tilt de Vive virtual reality tot het momenteel hoogst haalbare niveau. Daarvoor heb je wel flink wat grafische rekenkracht nodig. Van MSI kregen we een de snelle GTX 980Ti Gaming 6G-kaart te leen om de Vive uitgebreid te testen. Volgens de hardware-eisen zou het ook met een iets minder snelle NVIDIA GeForce GTX 970 of AMD Radeon R9 280X lukken, al zal bij veel games de kwaliteit dan lager ingesteld moeten worden.

De geoptimaliseerde flanellenzen in de headset zijn zo ontworpen dat het screendooreffect (de zichtbare ruimte tussen de sub-pixels) tot het minimum beperkt wordt. Zodra je de headset opzet ben je in enkele seconde volledig opgegaan in de virtuele wereld. Dat betekent overigens niet dat de pixels er niet zijn, je aandacht wordt er simpelweg van weggetrokken. Bij een klein aantal spellen zijn de pixels wel storend, dit gebeurt vooral als er een donkere achtergrond met heldere letters gebruikt wordt. In deze combinatie treden er ook zogenoemde 'god rays' ook wel jakobsladders op. Je ziet in de headset een straal van het display komen die weerkaatst op de lenzen. Dit maakt het zicht wazig en letters onleesbaar. Het juist afstellen van headset kan het effect iets verminderen, maar in spellen zoals Elite Dangerous blijven de stralen storend aanwezig. Gelukkig is het slechts een heel klein aantal spellen die problemen geven en zijn de meeste spellen fenomenaal.

©PXimport

De speciale flanellenzen zijn speciaal voor virtual reality ontwikkeld.

Camera en geluid

Aan de voorkant van de Vive zit een camera. Deze camera is standaard uitgeschakeld, maar je kunt deze via de instellingen inschakelen. Door twee keer op de knop aan de zijkant van de headset te drukken kun je een blik nemen in de echte wereld. Dit beeld is overigens niet kleurrijk, het is alsof je door een nachtkijker kijkt. Hier is voor gekozen om een gedesoriënteerd gevoel te voorkomen. Aan de achterkant van de headset zit een korte kabel met een 3,5mm-geluidsaansluiting voor je koptelefoon.

Bij de Vive krijg je een in-ear-koptelefoon met een korte kabel zodat deze niet in de weg gaat zitten. Je kunt er natuurlijk ook je eigen headset op aansluiten. Over de geluidsinstellingen is duidelijk nagedacht. Via de software kun je het geluid op alleen de koptelefoon afspelen of spiegelen naar de speakers van je pc. Ook kunnen de geluidinstellingen automatisch aangepast worden zodra je de headset in- of uitschakelt. Dit voorkomt dat je telkens via de instellingen van Windows moet wisselen tussen de Vive en de geluidskaart in je pc.

©PXimport

De camera in de headset geeft blauw beeld om te voorkomen dat je gedesoriënteerd raakt.

VR-games en software

Spellen voor de Vive download je via Steam. Heb je al een aardige bibliotheek dan kan het lastig zijn om al je VR-games te vinden. Gelukkig heeft HTC als alternatief een eigen softwareomgeving ontwikkeld die slechts de VR-spellen uit je Steam-bibliotheek toont. Ook kun je hier de instellingen van de Vive wijzigen en een telefoon koppelen aan de Vive. Zo kun je berichten van je telefoon in je VR-headset binnen moeten zien komen. Helaas zit er op dit moment een bug in de software waardoor we deze feature niet konden testen.

Veel software en spellen zitten nog in ontwikkeling, maar je hebt vroegtijdige toegang om ze te kopen en te spelen. Grote speluitgevers lijken nog even de kat uit de boom te kijken. Zij wachten mogelijk tot virtual reality bij een groter publiek terecht komt. Misschien komt daar eind van het jaar al verandering in als Sony hun virtual reality-headset voor de PlayStation 4 lanceert. Op het moment moeten we het hoofdzakelijk doen met de zogenoemde indiegames (spellen ontwikkeld door kleine zelfstandige ontwikkelaars). Dat kan de pret niet drukken, want deze kleine ontwikkelaars zijn creatief en ontwikkelen unieke en afwisselende content.

©PXimport

Via Vive Dashboard kun je de virtual reality games uit de Steam-bibliotheek opstarten en wijzigingen aan de instellingen van je headset doen.

Comfort van de Vive

Hoewel de headset op verschillende plekken afgesteld kan worden gaat het na enige tijd spelen toch ongemakkelijk aanvoelen. Zeker als je actief bezig bent en een beetje gaat zweten. Daarnaast zorgt het zweet ervoor dat de lenzen beslaan en je regelmatig het meegeleverde doekje nodig hebt om ze schoon te maken. Dit is een secuur werkje omdat de lenzen vrij krasgevoelig en niet te vervangen zijn.

Naast het schuimrubber en de beslagen lenzen gaat ook de kabel tijdens het spelen aan de achterkant van je hoofd trekken. Door het rondlopen raakt deze verstrengeld en hangt uiteindelijk als een kluitje aan je achterhoofd. Er zit dan niets anders op dan de Vive afzetten om hem uit de knoop te draaien. Al met al is het comfort van de Vive na zo´n 45 minuten spelen niet optimaal. Helaas lijkt dit een onontkoombaar probleem waar ook andere virtual reality-headsets mee te maken hebben.

©PXimport

De cover kan verwijderd, gewassen en vervangen worden door een smallere variant.

Investering waard?

Een korte demonstratie van een geweldige demo in de Vive blaast je werkelijk omver. Maar als het apparaat eenmaal op je bureau ligt en de eerste leuke demo's en kleine spellen erop zitten, kom je erachter dat er op het moment nog flink wat haken en ogen aan de Vive zitten. De vraag blijft of de Vive 1000 euro en een pc van minimaal 1500 euro zijn geld waard is. Wegen we de huidige kinderziektes, softwarecrashes en de op zijn zachtst gezegd belabberde helpdesk van HTC mee, vinden we dat eigenlijk niet. Heb je al een geschikte pc staan en kun je door de huidige problemen voor lief nemen, dan geeft de Vive een geweldige virtual reality-ervaring. De vrijheid om te lopen, het geweldige tracking systeem, mooi gebalanceerde controllers zijn met niets te vergelijken.

Conclusie

Ondanks dat we aanraden om nog te wachten, geven we de Vive wel een ruime voldoende. We zijn ervan overtuigd dat de meeste issues opgelost zullen worden via updates. De overige tekortkomingen gelden eveneens voor andere virtual reality-headsets. Daarnaast zien we dat HTC miljoenen investeert in softwareontwikkelaars, zodat zij op hun beurt betere games en software voor virtual reality kunnen maken. We hebben er alle vertrouwen in dat de Vive over een jaar veel verder ontwikkeld is. De vraag is of jij daarop kunt wachten, of dat je toch overstag gaat en het enorme bedrag gaat investeren, zodat je als een van de eerste de magische virtuele werelden kunt betreden.

Uitstekend
Conclusie

HTC Vive -------- **Prijs** € 899,- **OS** Windows 7/8/10 **Gewicht** 555 gram (exclusief kabels) **Resolutie** 2160 x 1200 pixels (1080 x 1200 pixels per oog) **Aansluitingen pc** HDMI of DisplayPort, usb 3.0 **Meegeleverd** Twee controllers, twee ruimtesensoren, oordopjes

Plus- en minpunten
  • Hoge kwaliteit VR
  • Controllers
  • Roomscale
  • Erg goed trackingsysteem
  • Hoge prijs
  • Systeemeisen
  • Weinig games
▼ Volgende artikel
Android-smartphone zónder Google? Zo doe je dat
© ltyuan - stock.adobe.com
Huis

Android-smartphone zónder Google? Zo doe je dat

Op een smartphone met Android wordt standaard alles aan je Google-account gekoppeld. Daardoor weet het bedrijf heel wat over jou en niet iedereen voelt zich daar goed bij. Gelukkig zijn er ook manieren om Android te gebruiken zonder dat je Google volledige inzicht in je digitale leven geeft, bijvoorbeeld met de alternatieve firmware LineageOS met microG.

In dit artikel laten we zien hoe je een Android-smartphone in kunt stellen zonder gebruik te maken van Google:

• Installeer LineageOS for microG • Configureer microG • Zorg ervoor dat je pushnotificaties kunt ontvangen • Installeer Local GSM Location zodat apps locatiegegevens kunnen opvragen • Installeer apps via F-Droid en Aurora Store

Mag het iets minder rigoureus? Lees dan: Ontsnap aan Googles ecosysteem

Wanneer je een Android-smartphone of -tablet installeert, is aanmelden met een Google-account een van de eerste dingen die je doet. Vanaf dat moment zijn alle Google-apps zoals Gmail, Google Maps, Chrome, Google Calendar en Google Play op je apparaat aan je account gekoppeld. Handig … maar zo krijgt Google wel heel veel controle over je digitale leven.

In principe kun je op je Android-apparaat gewoon geen Google-account aanmaken en alternatieve apps installeren. Maar omdat het hele besturingssysteem rond Google-componenten is gebouwd, is dat knap lastig. Dan installeer je beter een alternatieve Android-firmware die geen koppeling met het Google-ecosysteem heeft ingebouwd. In dit artikel doen we dat met LineageOS en microG, en hebben we het ook over enkele andere mogelijkheden.

1 Android Open Source Project

Voordat we naar die alternatieven kijken, moeten we het even hebben over hoe die mogelijk zijn als Google-diensten zo nauw met Android verweven zijn. De basis van Android bestaat uit het Android Open Source Project (AOSP). Dit is een volwaardig mobiel besturingssysteem waarvan de broncode beschikbaar is onder een opensource-licentie. Fabrikanten van Android-apparaten voegen hier drivers aan toe om Android op hun hardware te laten werken, en vaak nog eigen aanpassingen. Andere belangrijke componenten die we in een Android-systeem verwachten, zoals Google Play Services, zijn niet opensource. Wanneer je een Android-telefoon koopt, staat daarop dus een besturingssysteem dat door de fabrikant is gecreëerd op basis van AOSP, Google Play Services en eigen aanpassingen.

LineageOS is een project dat de broncode van AOSP neemt en daar extra functionaliteit aan toevoegt, vaak met de focus op aanpasbaarheid, beveiliging en privacy. De nieuwste versie is LineageOS 21, gebaseerd op Android 14. Het biedt voor zo’n tweehonderd apparaten installeerbare images met de drivers van de fabrikanten ingebouwd. Staat je toestel niet in de lijst met apparaten, dan kun je LineageOS helaas niet installeren. De apps van Google zijn (net zoals Google Play Services) hierin niet opgenomen, omdat de licentie dat niet toestaat. Die kun je wel achteraf installeren, waarna je je met een Google-account kunt aanmelden en LineageOS zoals de standaard Android-versie op je telefoon is te gebruiken.

LineageOS ondersteunt zo’n tweehonderd apparaten.

2 MicroG

Nu zou je denken dat je zonder de apps van Google wel verder kunt, maar dat is helaas niet het geval. Google heeft gaandeweg meer en meer functionaliteit van AOSP naar Google Play Services en andere propriëtaire componenten verplaatst. Die vereisen een Google-account of tracken je op een andere manier. En heel wat Android-apps maken van deze propriëtaire componenten gebruik. Als je die apps op LineageOS zonder Google-apps installeert, dan zouden die in het beste geval maar deels werken en in het slechtste geval starten ze niet eens op.

Het project microG biedt hier een oplossing voor. Dit is een opensource-project dat allerlei propriëtaire Android-componenten van Google her-implementeert. Zo biedt GmsCore een alternatieve implementatie voor Google Play Services. Ook Google Cloud Messaging (voor pushnotificaties) en geolocalisatie zijn op deze manier mogelijk. De versies van microG kun je dan op bijvoorbeeld LineageOS gebruiken, waardoor allerlei Android-apps toch weer werken zonder dat je een Google-account of Google-apps nodig hebt.

Het microG-project her-implementeert een deel van Google Play Services.

3 LineageOS met microG

Helaas kun je microG niet zomaar op LineageOS installeren. MicroG werkt namelijk alleen op een Android-versie met ‘signature spoofing’. Die truc zorgt ervoor dat de componenten van microG zich als Google Play Services kunnen voordoen, waardoor apps er mee samenwerken zonder dat ze weten dat het niet om een officiële Google-dienst gaat. Maar de ontwikkelaars van LineageOS hebben om diverse redenen besloten om signature spoofing niet op te nemen.

Er zijn manieren om een al geïnstalleerd Android-systeem te patchen zodat het signature spoofing ondersteunt. MicroG biedt ook zijn eigen versie van LineageOS aan: LineageOS for microG. Die versie heeft een minimale vorm van signature spoofing ingebouwd die alleen geprivilegieerde systeem-apps toelaat om de spoofing-permissie te gebruiken en alleen na toestemming van de gebruiker. LineageOS for microG ondersteunt exact dezelfde apparaten als LineageOS en verspreidt twee keer per maand over-the-air-updates.

LineageOS for microG biedt een opensource Android-versie zonder Google-apps.

Alternatieven voor LineageOS/microG

/e/OS Zo is /e/OS op dezelfde combinatie van LineageOS met microG gebaseerd, maar voegt daar nog een privacygerichte standaardconfiguratie aan toe. Je kunt /e/OS zelf installeren op een ondersteunde telefoon, of een telefoon bij Murena kopen met /e/OS voorgeïnstalleerd. De /e/ Foundation, die /e/OS ontwikkelt, sponsort sinds 2020 de ontwikkeling van microG.   Calyxos Ook Calyxos richt zich op privacybewuste gebruikers. Het heeft microG aan boord en komt met toepassingen zoals de chat-app Signal en Organic Maps, dat kaarten van OpenStreetMap gebruikt. Het ondersteunt wel minder telefoons dan de eerdergenoemde oplossingen, voornamelijk Pixel-telefoons van Google.

GrapheneOS GrapheneOS richt zich op hetzelfde publiek, maar doet dat zonder microG. In plaats daarvan kun je Google Play Services in een afgescheiden sandbox draaien voor de apps die dat nodig hebben. Het besturingssysteem ondersteunt alleen tien Google Pixel-apparaten.

Met /e/OS heb je een Android-systeem zonder Google en een privacygerichte standaardconfiguratie.

Klinkt het als te veel moeite?

De keuze in Android-smartphones is reuze

4 Installeren

De installatie van LineageOS for microG gebeurt exact hetzelfde als bij LineageOS: zoek je toestel op in de lijst met ondersteunde apparaten van de LineageOS Wiki en volg daar de installatiegids. Het enige verschil is dat je de installatiebestanden voor je apparaat niet van de website van LineageOS downloadt, maar van de downloadpagina voor LineageOS for microG. Voor de Fairphone 5 vind je die bijvoorbeeld in de map FP5.

Installeer eerst Android Debug Bridge en fastboot en volg op die pagina ook de instructies om de usb-foutopsporingsmodus op je Android-apparaat in te stellen. Daarna dien je op sommige apparaten de bootloader te ontgrendelen, zodat je alternatieve firmware kunt installeren. De instructies hangen van je apparaat af. Op sommige apparaten moet je ook nog extra partities flashen met fastboot. Let op dat je de downloadbestanden van LineageOS for microG flasht en niet degene waarnaar in de installatie-instructies van LineageOS wordt verwezen.

Daarna flash je het herstelbestand van LineageOS for microG en start je het apparaat in herstelmodus. Voer dan een factory reset uit. Nu kun je eindelijk het zip-bestand met het rootbestandssysteem van LineageOS for microG naar je telefoon flashen met de opdracht adb vanaf je computer. De stap om een Google Apps-add-on te installeren sla je over, want we willen Google juist vermijden. Herstart daarna je telefoon, waarna je in LineageOS for microG opstart.

Volg heel nauwgezet alle waarschuwingen en tips in de installatie-instructies van LineageOS.

5 Configureren

Na de eerste keer opstarten, word je verwelkomd door de configuratiewizard, waarin je onder andere je wifi-netwerk instelt. Maar in tegenstelling tot een normale Android-installatie krijg je nu niet de vraag om een Google-account in te voeren. Wanneer de initiële configuratie van LineageOS is voltooid, open je de app microG Settings. Klik dan op Self-Check. Uiteindelijk moet de hele lijst met controles aangevinkt zijn. Je moet hiervoor diverse permissies aan de app toekennen, zodat microG zijn werk kan doen.

Keer terug naar het hoofdvenster van microG Settings. Hier staan allerlei functies standaard uitgeschakeld en het is aan jou om te kiezen welke je inschakelt. Zo kun je hier een Google-account toevoegen, maar dat doen we in het kader van dit artikel juist niet. Exposure Notifications kun je niet hier inschakelen; daarvoor dien je een app te installeren die deze API gebruikt. Google SafetyNet kun je hier wel inschakelen. Sommige apps vereisen deze functie om te controleren of je Android-apparaat wel veilig is. Mocht je zo’n app gebruiken, schakel die functie dan hier in.

Geef microG alle permissies die het nodig heeft om zijn taken uit te voeren.

6 Pushnotificaties

Als je nu apps zou installeren, zou je merken dat je geen pushnotificaties krijgt. Veel apps, onder meer WhatsApp en Slack, maken hiervoor immers gebruik van Google Cloud Messaging. MicroG implementeert dit ook, maar heeft dit standaard uitgeschakeld. Om pushnotificaties naar je apparaat te kunnen sturen, moet Google je apparaat ook kunnen identificeren aan de hand van een uniek apparaat-ID. Ga daarvoor in microG Settings naar Google device registration en schakel Register device in. Standaard (in het profiel Native) genereert microG nu een ID waaruit Google je apparaattype en softwareversie kan afleiden, maar niet het serienummer. Het profiel Real geeft ook het eigenlijke serienummer aan Google door. Er zijn ook profielen om je voor een Google Nexus 5X of Motorola Moto G uit te geven, voor als je zo weinig mogelijk informatie wilt prijsgeven. Als je een Google-account hebt toegevoegd, wordt dit overigens ook bij je apparaatregistratie aan Google doorgegeven.

Nadat je apparaat bij Google is geregistreerd, tik je op Cloud Messaging en vink je Receive push notifications aan. Zodra je apps installeert die van Google Cloud Messaging gebruikmaken, komen ze hier in de lijst te staan. Als je merkt dat je notificaties met vertraging aankomen, tik dan op de drie puntjes bovenaan rechts, dan op Advanced en pas de instellingen voor pushnotificaties per netwerk aan. Zet ze bijvoorbeeld op Ping interval: 60 seconds. Maar dit is alleen nodig als de netwerkkwaliteit laag is, de standaardwaarde Automatic zou op de meeste netwerken voldoende moeten zijn.

Dankzij microG kunnen je apps ook pushnotificaties ontvangen.

7 Locatiemodules

Diverse apps vragen je locatie op, bijvoorbeeld om een relevante selectie van nabije winkels of laadpalen te tonen. Maar als ze daarvoor altijd je gps gebruiken, belast dat de batterij van je telefoon te veel. Bovendien hoeft die locatie niet altijd zo precies te zijn als van je gps. Google heeft daarvoor de component Network Location Provider, die communiceert met servers van Google om bijvoorbeeld op basis van de zichtbare wifi-netwerken te bepalen waar je apparaat zich bevindt.

In de instellingen van microG kun je ook hiervoor een alternatief instellen. Tik daarvoor op Location modules. Standaard bood microG één geolocalisatiemodule die op basis van gsm-netwerken en wifi-toegangspunten in de buurt je locatie bepaalt: Mozilla Location Service. Helaas is die dienst inmiddels stopgezet. Je kunt wel de app Local GSM Location installeren en de locatiedienst die ze aanbiedt daarna hier inschakelen.

MicroG kan ook je locatie bepalen zonder servers van Google.

8 OpenCelliD gebruiken

Tik daarna op de module en dan op Configure. Geef de app toestemming om altijd toegang tot je locatie te krijgen en daarna om bestanden op te slaan. Maak nu een gratis OpenCelliD-account door op www.opencellid.org op Sign Up te klikken. Klik op de verificatielink en dan in het dashboard op Access Tokens. Je ziet daar één toegangstoken. Klik op Show Token en kopieer die.

Open dan op je telefoon weer de configuratie van de locatiemodule, tik linksboven op het menu en dan op Advanced Settings. Vul bij OpenCellID Access Token je token in. Keer terug, open Settings en vink bij Sources de optie OpenCellID aan. Keer weer terug, tik op Database / Create Database. De module downloadt nu de locatiedatabase naar je telefoon. Op een later moment kun je altijd op Update Database tikken om de database bij te werken.

Haal locatiedata uit de database van OpenCelliD.

Geen Google, wel Apple?

Met een iPhone heb je niets te maken met het Google-ecosysteem

9 Apps installeren met F-Droid

LineageOS for microG komt standaard met F-Droid, een appwinkel voor opensource-apps. Zo kun je hiermee de app Local GSM Location installeren, maar ook apps als Aegis Authenticator voor tweefactorauthenticatie, Joplin voor todo-lijstjes, Organic Maps voor offline navigatie, Syncthing voor synchronisatie van je bestanden, apps voor Home Assistant en openHAB, en nog veel meer. Voor veel propriëtaire Android-apps bestaan er opensource-alternatieven die je in F-Droid vindt. Ook apps updaten gebeurt in F-Droid. In de instellingen kun je zelfs automatische updates instellen.

Opvallend is dat F-Droid per app de zogenoemde anti-functies toont, bijvoorbeeld of de app gebruikmaakt van een propriëtaire back-end of je activiteiten aan de makers rapporteert. Ook de door de app gevraagde machtigingen toont F-Droid bij elke app. Zo kun je op basis van de anti-functies en machtigingen beslissen of je de app wel met deze functies wilt gebruiken of voldoende vertrouwt.

F-Droid toont bij elke app de ‘anti-functies’, functies die je misschien minder leuk vindt.

10 Apps installeren met Aurora Store

Op F-Droid vind je alleen opensource-apps. Voor apps als WhatsApp, Slack, Snapchat, Instagram, TikTok, Spotify en meer heb je een andere bron nodig. Maar zonder een Google-account kan dat niet met Google Play Store. Gelukkig bestaat er een alternatief: Aurora Store. Dit is een onofficiële opensource-client voor de Google Play Store. Je kunt hiermee dus apps op de Google Play Store zoeken, downloaden en updaten. Dat kan met een Google-account, maar ook anoniem. Aurora Store koppelt je dan aan een van de vele anonieme gebruikersaccounts. Soms lukt het aanmelden niet. Probeer het dan opnieuw, dan word je aan een willekeurig ander account gekoppeld.

Net zoals in Google Play Store krijg je in Aurora Store apps te zien per categorie, inclusief lijstjes met de populairste apps of apps die voor jou zijn aangeraden. De mogelijkheden zijn minder uitgebreid dan met Google Play Store. Zo kun je geen betaalde apps downloaden of updaten. Bovendien werken heel wat in-app-functies van allerlei apps niet wanneer je Aurora Store anoniem gebruikt. Soms krijg je bepaalde apps ook niet te zien, omdat het anonieme account dat je op dat moment gebruikt van een bepaald land is waar de app niet is toegelaten. Tik in dat geval bovenaan rechts op het tandwiel, dan op Manage your account / Log uit en log weer in als Anoniem. Je krijgt dan een willekeurig ander anoniem account en kunt opnieuw proberen of je de gewenste app vindt.

Met Aurora Store download en update je anoniem apps uit de Google Play Store.

11 Alternatieven voor Google-apps

Nu je een Android-systeem zonder Google-account hebt, moet je uiteraard voor alle Google-apps nog alternatieven zoeken. Wil je onmiddellijk een heel ecosysteem, dan loont het de moeite om naar Proton te kijken. Je kunt gratis een account maken bij deze dienstenprovider die zich focust op privacy en geen toegang heeft tot je gegevens dankzij end-to-end encryptie. Voor wie meer opslag en mogelijkheden wil, biedt Proton ook betaalde abonnementen aan. De apps Proton Mail, Proton Calendar, Proton Drive, Proton VPN en Proton Pass zijn te vinden in F-Droid en Aurora Store.

Maar je hoeft jezelf niet aan één ecosysteem te verbinden. Je kunt perfect losse apps installeren (zoals de mail-app K-9 Mail) of met DAVx5 in combinatie met een CalDAV/CardDAV-server je agenda en contacten in de standaard-apps van LineageOS integreren. Als wachtwoordbeheerder kun je bijvoorbeeld de app van Bitwarden installeren, in combinatie met de server van Bitwarden of je eigen Vaultwarden-server. Voor tweefactorauthenticatie is Aegis Authenticator een goede keuze.

Als je gewend bent om je browsergeschiedenis en -tabs tussen verschillende apparaten te synchroniseren met Google Chrome, dan is er ook daarvoor een alternatief zonder Google-account. Mozilla biedt een vergelijkbare functie voor Firefox aan met Firefox Sync. Als je de Firefox-app op LineageOS installeert en een gratis Mozilla-account aanmaakt, kun je dus ook je tabs synchroniseren. Interessant om te weten is dat dit met end-to-end encryptie werkt. Mozilla krijgt dus niet te zien welke webpagina’s je bezoekt.

Proton biedt een heel ecosysteem aan van diensten met end-to-end encryptie.

Watch on YouTube
▼ Volgende artikel
SteelSeries Arctis Gamebuds - Supersnel én comfortabel
© SteelSeries
Huis

SteelSeries Arctis Gamebuds - Supersnel én comfortabel

Goede koptelefoons voor gaming kun je overal vinden, maar voor een fijn stel gaming-oordopjes moet je wat verder zoeken. Of moest, want met de SteelSeries Arctis Gamebuds is er een nieuwe ster aan het firmament. Met noise cancelling van de bovenste plank, een razendsnelle draadloze verbinding, een superhandige dongel én een lange batterijduur zijn de Arctis Gamebuds alles wat je nodig hebt voor je volgende gamesessie.

In samenwerking met SteelSeries

De Steelseries Arctis Gamebuds zijn oordopjes die speciaal gemaakt zijn voor gamers. Dat heeft vooral te maken met de snelle 2,4GHz-verbinding die wordt gelegd met je gaming device, maar er zijn meer handige functies en extra's die van de Gamebuds de ideale audio-metgezel maken tijdens het gamen. We duiken wat dieper in die verschillende opties en functies.

2,4GHz-verbinding

Draadloze oordopjes verbind je via bluetooth aan je andere apparaten. Althans, dat deed je vroeger. Het probleem met bluetooth is dat het niet altijd de meest stabiele verbinding biedt, en dat het bereik niet bijzonder groot is. Die problemen zijn met de Arctis Gamebuds voorgoed verleden tijd.

De Gamebuds verbind je namelijk via een 2,4GHz-verbinding met je gaming device. De 2,4GHz-band wordt gebruikt voor wifi en heeft een aantal voordelen ten opzichte van bluetooth. Ten eerste is het bereik veel groter, zodat je niet per se binnen een paar meter van je PlayStation, Xbox of pc hoeft te zitten. Ook gaat het signaal veel makkelijker door muren heen, dus even naar het toilet of de keuken lopen zonder de verbinding te verliezen is ook geen enkel probleem.

Daarnaast is een verbinding via de 2,4Hz-band tot wel zeven keer sneller dan een gewone bluetoothverbinding – onmisbaar tijdens het gamen.

©SteelSeries

Usb-c-nanodongel

Die verbinding leg je met de bijgeleverde usb-c-nanodongel. Dat is een kleine usb-c-stick die je in je gameconsole of computer steekt. De oortjes leggen meteen verbinding met de dongel, zonder dat je eerst een uitgebreide installatie hoeft te doorlopen.

De dongel ondersteunt alle bekende apparaten: of je nu gaat gamen op een PlayStation 5, Xbox, pc, Switch of tablet, binnen een paar tellen zijn je oortjes aangesloten. Gebruik je liever een 'gewone' usb-a-poort? Dat kan ook: er wordt een handige adapter meegeleverd.

Dat betekent overigens niet dat je altijd je dongel bij je moet hebben: de SteelSeries Arctis Gamebuds werken ook met een bluetoothverbinding. Als je even de deur uit moet, tik je simpelweg tegen de zijkant van je oordopjes en je maakt automatisch een bluetooth-verbinding met bijvoorbeeld je telefoon.

Accu en opladen

Bang dat je binnen de kortste keren met een lege batterij komt te zitten, hoef je ook niet te zijn. De accu in de Artcis Gamebuds gaan bij normaal gebruik tot wel tien uur achter elkaar mee voordat je ze weer moet opladen. Met de bijgeleverde case kun je ze bovendien nog drie keer opladen, zodat je ze in totaal veertig uur kunt gebruiken zonder dat je in de buurt van een stopcontact hoeft te zijn.

Het opladen zelf gaat bovendien razendsnel en gemakkelijk. Als je de usb-c-oplaadkabel gebruikt, heb je binnen een kwartier weer genoeg juice om drie uur verder te gamen. De oordopjes ondersteunen ook de meeste populaire draadloze laders, dus je hebt in principe helemaal geen kabel meer nodig.

©SteelSeries

Extra's

En dat is nog lang niet alles. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden een aantal extra opties die het gebruik nóg prettiger maken.

Zo is er actieve noise cancelling, die ervoor zorgt dat je geluiden van buitenaf bijna niet meer hoort. Je kunt er ook voor kiezen om die geluiden juist extra door te laten, zodat je precies weet wat zich in je omgeving afspeelt.

Je hoeft je ook niet druk te maken om de pasvorm. Voor de Gamebuds zijn maar liefst 62.000 oren geanalyseerd. Daar is de ideale pasvorm uitgekomen, die werkt voor praktisch elk oor. Bovendien worden er drie opzetstukjes meegeleverd: een voor kleine, een voor middelgrote, en een voor grotere gehoorgangen. Zo weet je zeker dat de oordopjes altijd goed passen. Een testperiode met de wereldberoemde gamer T1 heeft ervoor gezorgd dat de oortjes ook na lange tijd nog comfortabel blijven zitten.

Tel daarbij op de ingebouwde microfoon, zodat je zonder extra gear kunt audiobellen met je vrienden of tegenstanders, en IP55-waterbestendigheid, waardoor je zonder problemen door een regenbuitje kunt wandelen of jezelf in de gym in het zweet kunt werken, en je kunt gerust stellen dat de SteelSeries Arctis Gamebuds tot de meest complete oordopjes behoren die te vinden zijn.

Ontdek de SteelSeries Arctis Gamebuds

op Kieskeurig.nl

Conclusie

Wie op zoek is naar high-end gaming oordopjes hoeft eindelijk niet ver meer te zoeken. De SteelSeries Arctis Gamebuds bieden zowel comfort als kwaliteit. De draadloze 2,4GHz-verbinding is tot wel zeven keer sneller dan bluetooth, en met de bijgeleverde dongel verbind je ze in no-time met je gameconsole, pc of tablet. De accu die tot wel 10 uur meegaat (of 40 uur met de oplaadcase), de perfecte pasvorm en de uitgebreide noise cancelling maken van de SteelSeries Arctis Gamebuds de ideale gaming-oordopjes, op welk apparaat je ook speelt!