De HTC Vive is een virtual reality headset ontwikkeld door HTC in samenwerking met Steam-ontwikkelaar Valve. De Vive moet een van de meest opwindende stukjes techniek van dit jaar worden en de entertainmentindustrie nieuw leven inblazen. Is VR de forse investering waard?

Virtual reality omschrijven is geen gemakkelijke taak. Om echt goed te begrijpen wat het is, kun je het alleen maar ervaren. Het geeft namelijk een gevoel dat voor iedereen en bij elk spel anders beleeft wordt. De beste manier om het te omschrijven is alsof je een grote duikbril opzet die je meeneemt naar een andere wereld. Je kijkt voorzichtig om je heen en binnen enkele seconden wordt je brein ingelapt en accepteert het de nieuwe omgeving volledig. De aanwezige pixels zijn zichtbaar, maar ze verdwijnen zodra je de aandacht aan het spel geeft. Lees ook: Je eigen virtual-reality-bril in 7 stappen.

Met de HTC Vive is de ervaring nog een stuk intenser dan bij andere headsets, omdat de Vive geschikt is om in de virtuele wereld te lopen en je twee controllers gebruikt die zichtbaar zijn in de virtuele wereld. Je hebt overigens een stevige pc nodig om de Vive te gebruiken, denk aan een recente Core i5-processor in combinatie met minimaal een NVIDIA GeForce GTX 970 of AMD Radeon R9 390. Via de SteamVR Performance Test kun je achterhalen of jouw pc geschikt is voor VR.

©PXimport

Met het programma TheBlu stap je de onderzeewereld binnen waarbij je onder andere over een oud scheepswrak loopt, bekijk prachtige koralen, schilpadden en de vreemdste diepzeedieren alsof je er zelf bent.

Onderdelen van de HTC Vive

De Vive wordt geleverd in een enorm grote doos die naast een VR-headset ook gevuld is met heel veel kabels, adapters en accessoires. Er zitten maar liefst meer dan dertig onderdelen in die allemaal op de juiste manier aangesloten moeten worden. De beschikbare handleiding is daarom ook geen overbodige luxe. In de doos wordt een beknopte handleiding meegeleverd. Via de te downloaden setup word je stap voor stap begeleid bij het installatieproces. De doos is slim onderverdeeld in verschillende compartimenten.

©PXimport

Naast de headset krijg je twee controllers en twee basisstations die je in je kamer moet bevestigen.

Voordat je de onderdelen uit de doos haalt, begin je met ruimte te maken om te kunnen spelen. De Vive heeft een minimale speelruimte van 1,5 bij 2 meter nodig. Er is ook de mogelijkheid de Vive zittend te gebruiken, maar dan verlies je grotendeels de functionaliteit en zal het gros van de beschikbare spellen niet werken. Heb je genoeg ruimte, dan is het tijd om de boormachine ter hand te nemen. In twee tegengestelde hoeken van de kamer moeten de basisstations gemonteerd worden. De juiste schroeven, pluggen en montagesysteem worden netjes meegeleverd in de doos. Eventueel kun je ook twee statieven gebruiken, maar als je weinig ruimte hebt, kost dat al snel kostbare centimeters speelruimte.

©PXimport

De twee basisstation worden in twee tegengestelde hoeken van de speelruimte geplaatst.

Beide basisstations worden voorzien van stroom via een vrij grote adapter, verder zijn er geen kabels voor de basisstations nodig. Ze doen niets anders dan 120 keer per seconde verticaal en horizontaal laserstralen uitzenden. Deze stralen worden door de IR-fotodiodes in de headset en controllers gebruikt om de positie te traceren. Er wordt wel een synchronisatiekabel meegeleverd, deze is alleen nodig als de basisstations elkaar niet direct kunnen zien.

Zodra je de twee basisstations hebt opgehangen, is het tijd om de Vive aan te sluiten op de pc. De headset wordt aangesloten op een soort hub die op zijn beurt weer wordt aangesloten op de pc. Het wordt allemaal erg duidelijk aangegeven via de wizard en op de apparatuur zelf. De oranje gemarkeerde zijde op de hub is voor de kabels uit de headset, de andere zijde voor de kabels naar de pc en voor de adapter. Als de headset op de pc is aangesloten, kun je de speciale controllers erbij pakken. Bij de controllers worden twee losse adapters en twee micro-usb-kabels geleverd om ze op te laden en eventueel van nieuwe firmware te voorzien.

©PXimport

Via de setup wordt je stap voor stap begeleid in het installatieproces.

HTC Vive aansluiten

Als alles juist is aangesloten, is het tijd om de Vive softwarematig te configureren. Via de setup wordt de Vive desktopsoftware en de Steam VR tool geïnstalleerd. De eerste keer dat je de software opstart, neemt het programma je mee in het configuratieproces. Je begint met het aanzetten van de twee controllers en vervolgens ga je in het midden van de kamer staan en wijs je met een van de controllers naar je beeldscherm om de beginpositie van je virtuele wereld aan te duiden.

Na nog een aantal kalibratiestappen kun je de speelruimte opgeven. Dit doe je door met de controller langs de gehele omtrek van speelruimte een lijn te trekken. De software zal in deze omtrek een vierhoekige ruimte creëren waarin je veilig kunt rondlopen. Als je de headset op hebt en je nadert het einde van de speelruimte zal een soort raster worden weergegeven. Na het instellen van de speelruimte ben je klaar om de headset veilig te kunnen gebruiken en wordt er gevraagd om hem op te zetten.

©PXimport

Via de Steam VR tool word je gevraagd om de omtrek van de speelruimte op te meten.

HTC Vice afstellen

Als je de headset voor de eerste keer opzet is het belangrijk om hem juist af te stellen. Je draagt de headset als een soort helm op je hoofd. Aan de achterkant zit een ovaal deel die je precies over de bolling op de achterkant van je hoofd moet aansluiten. Aan de bovenkant en zijkanten kun je het klittenband losmaken om de grootte in te stellen. Ook het rubber op de voorzijde kun je verwijderen en eventueel vervangen voor het smallere stuk. Een goed afgestelde headset balanceert het gewicht van de headset op je hoofd, zodat niet het hele gewicht van de Vive op je voorhoofd of neus komt te hangen.

Na het afstellen kun je via twee draaiknoppen aan weerskanten de afstand van de lenzen op je ogen instellen. Hoe verder je de lenzen draait, hoe kleiner je blikveld wordt. Dit kan voor brildragende mensen juist aangenamer zijn en voorkomt dat de bril de lenzen beschadigt. De oogafstand kan eveneens aangepast worden via een draaiknop rechtsonder de headset.

©PXimport

De Vive is af te stellen via elastische band aan de bovenkant en de zijkanten, ook kan de afstanden tussen de lenzen en de aftstand van de ogen worden aangepast.

HTC Vive-controllers

De controllers van de Vive zien er op het eerste gezicht wat vreemd uit. Het lijkt een beetje op een Nintendo Wii Mote met een grote paddenstoel op de bovenkant. In het midden van de controller zit een ronde touchpad die je met je duim kunt bedienen en als drukknop kan gebruiken. Boven en onder de touchpad zitten nog twee drukknoppen. Een van de knoppen is om het Steam-menu op te roepen, de ander is per spel verschillend, maar dient vaak om een menu in het spel te openen. Aan de zijkanten van de controllers vinden we twee drukknoppen en aan de achterkant een trigger.

Het meest opvallende aan de controller is de grote ronde cirkel aan de bovenkant. Op deze cirkel en de twee kleine uitstulpingen zitten de IR-fotodiodes die de laserstralen uit de basisstations opvangen, zodat de positie van de controller bepaalt kan worden. Ondanks de vreemde vorm liggen de controllers erg lekker in de hand. Het gewicht is juist verdeeld waardoor ze gebalanceerd in de hand liggen. Het is dus niet zo dat het ronde deel veel zwaarder aanvoelt. Daarbij is het ontwerp zodanig, dat de controller direct zonder uitgebreide uitleg gebruikt kunnen worden. In veel spellen veranderen de controllers van vorm. Zo krijg je ineens een pistool in je hand als je een schietspel speelt, een kwast tijdens het verven of zelfs twee handen zoals in het spel Job Simulator.

©PXimport

De controllers liggen ondanks hun vreemde vorm lekker in de hand en zijn gemakkelijk te bedienen.

Beeldkwaliteit van de HTC Vive

Met twee OLED-schermen op 90 Hz met een totale resolutie van 2160 x 1200 pixels, tilt de Vive virtual reality tot het momenteel hoogst haalbare niveau. Daarvoor heb je wel flink wat grafische rekenkracht nodig. Van MSI kregen we een de snelle GTX 980Ti Gaming 6G-kaart te leen om de Vive uitgebreid te testen. Volgens de hardware-eisen zou het ook met een iets minder snelle NVIDIA GeForce GTX 970 of AMD Radeon R9 280X lukken, al zal bij veel games de kwaliteit dan lager ingesteld moeten worden.

De geoptimaliseerde flanellenzen in de headset zijn zo ontworpen dat het screendooreffect (de zichtbare ruimte tussen de sub-pixels) tot het minimum beperkt wordt. Zodra je de headset opzet ben je in enkele seconde volledig opgegaan in de virtuele wereld. Dat betekent overigens niet dat de pixels er niet zijn, je aandacht wordt er simpelweg van weggetrokken. Bij een klein aantal spellen zijn de pixels wel storend, dit gebeurt vooral als er een donkere achtergrond met heldere letters gebruikt wordt. In deze combinatie treden er ook zogenoemde 'god rays' ook wel jakobsladders op. Je ziet in de headset een straal van het display komen die weerkaatst op de lenzen. Dit maakt het zicht wazig en letters onleesbaar. Het juist afstellen van headset kan het effect iets verminderen, maar in spellen zoals Elite Dangerous blijven de stralen storend aanwezig. Gelukkig is het slechts een heel klein aantal spellen die problemen geven en zijn de meeste spellen fenomenaal.

©PXimport

De speciale flanellenzen zijn speciaal voor virtual reality ontwikkeld.

Camera en geluid

Aan de voorkant van de Vive zit een camera. Deze camera is standaard uitgeschakeld, maar je kunt deze via de instellingen inschakelen. Door twee keer op de knop aan de zijkant van de headset te drukken kun je een blik nemen in de echte wereld. Dit beeld is overigens niet kleurrijk, het is alsof je door een nachtkijker kijkt. Hier is voor gekozen om een gedesoriënteerd gevoel te voorkomen. Aan de achterkant van de headset zit een korte kabel met een 3,5mm-geluidsaansluiting voor je koptelefoon.

Bij de Vive krijg je een in-ear-koptelefoon met een korte kabel zodat deze niet in de weg gaat zitten. Je kunt er natuurlijk ook je eigen headset op aansluiten. Over de geluidsinstellingen is duidelijk nagedacht. Via de software kun je het geluid op alleen de koptelefoon afspelen of spiegelen naar de speakers van je pc. Ook kunnen de geluidinstellingen automatisch aangepast worden zodra je de headset in- of uitschakelt. Dit voorkomt dat je telkens via de instellingen van Windows moet wisselen tussen de Vive en de geluidskaart in je pc.

©PXimport

De camera in de headset geeft blauw beeld om te voorkomen dat je gedesoriënteerd raakt.

VR-games en software

Spellen voor de Vive download je via Steam. Heb je al een aardige bibliotheek dan kan het lastig zijn om al je VR-games te vinden. Gelukkig heeft HTC als alternatief een eigen softwareomgeving ontwikkeld die slechts de VR-spellen uit je Steam-bibliotheek toont. Ook kun je hier de instellingen van de Vive wijzigen en een telefoon koppelen aan de Vive. Zo kun je berichten van je telefoon in je VR-headset binnen moeten zien komen. Helaas zit er op dit moment een bug in de software waardoor we deze feature niet konden testen.

Veel software en spellen zitten nog in ontwikkeling, maar je hebt vroegtijdige toegang om ze te kopen en te spelen. Grote speluitgevers lijken nog even de kat uit de boom te kijken. Zij wachten mogelijk tot virtual reality bij een groter publiek terecht komt. Misschien komt daar eind van het jaar al verandering in als Sony hun virtual reality-headset voor de PlayStation 4 lanceert. Op het moment moeten we het hoofdzakelijk doen met de zogenoemde indiegames (spellen ontwikkeld door kleine zelfstandige ontwikkelaars). Dat kan de pret niet drukken, want deze kleine ontwikkelaars zijn creatief en ontwikkelen unieke en afwisselende content.

©PXimport

Via Vive Dashboard kun je de virtual reality games uit de Steam-bibliotheek opstarten en wijzigingen aan de instellingen van je headset doen.

Comfort van de Vive

Hoewel de headset op verschillende plekken afgesteld kan worden gaat het na enige tijd spelen toch ongemakkelijk aanvoelen. Zeker als je actief bezig bent en een beetje gaat zweten. Daarnaast zorgt het zweet ervoor dat de lenzen beslaan en je regelmatig het meegeleverde doekje nodig hebt om ze schoon te maken. Dit is een secuur werkje omdat de lenzen vrij krasgevoelig en niet te vervangen zijn.

Naast het schuimrubber en de beslagen lenzen gaat ook de kabel tijdens het spelen aan de achterkant van je hoofd trekken. Door het rondlopen raakt deze verstrengeld en hangt uiteindelijk als een kluitje aan je achterhoofd. Er zit dan niets anders op dan de Vive afzetten om hem uit de knoop te draaien. Al met al is het comfort van de Vive na zo´n 45 minuten spelen niet optimaal. Helaas lijkt dit een onontkoombaar probleem waar ook andere virtual reality-headsets mee te maken hebben.

©PXimport

De cover kan verwijderd, gewassen en vervangen worden door een smallere variant.

Investering waard?

Een korte demonstratie van een geweldige demo in de Vive blaast je werkelijk omver. Maar als het apparaat eenmaal op je bureau ligt en de eerste leuke demo's en kleine spellen erop zitten, kom je erachter dat er op het moment nog flink wat haken en ogen aan de Vive zitten. De vraag blijft of de Vive 1000 euro en een pc van minimaal 1500 euro zijn geld waard is. Wegen we de huidige kinderziektes, softwarecrashes en de op zijn zachtst gezegd belabberde helpdesk van HTC mee, vinden we dat eigenlijk niet. Heb je al een geschikte pc staan en kun je door de huidige problemen voor lief nemen, dan geeft de Vive een geweldige virtual reality-ervaring. De vrijheid om te lopen, het geweldige tracking systeem, mooi gebalanceerde controllers zijn met niets te vergelijken.

Conclusie

Ondanks dat we aanraden om nog te wachten, geven we de Vive wel een ruime voldoende. We zijn ervan overtuigd dat de meeste issues opgelost zullen worden via updates. De overige tekortkomingen gelden eveneens voor andere virtual reality-headsets. Daarnaast zien we dat HTC miljoenen investeert in softwareontwikkelaars, zodat zij op hun beurt betere games en software voor virtual reality kunnen maken. We hebben er alle vertrouwen in dat de Vive over een jaar veel verder ontwikkeld is. De vraag is of jij daarop kunt wachten, of dat je toch overstag gaat en het enorme bedrag gaat investeren, zodat je als een van de eerste de magische virtuele werelden kunt betreden.

Natuurlijk is het belangrijk hoe een keuken eruitziet, maar het draait vooral om hoe je hem gebruikt. Een goede keuken sluit aan op jouw manier van koken en leven, met een logische indeling en keuzes die het dagelijks gebruik makkelijker maken. In dit artikel laten we zien hoe je stap voor stap tot een ontwerp komt dat echt bij je past – van de eerste schetsen tot het kiezen van werkbladen, apparatuur en grepen.

Begin bij de ruimte en je gewoontes

Voordat je nadenkt over frontjes en kleuren voor je nieuwe keuken, kijk je naar de ruimte die je hebt. Is het een dichte keuken of is hij open en loopt hij naadloos door in je woonkamer? Hoeveel wandlengte is beschikbaar? Waar zitten de ramen, deuren en aansluitpunten? Het helpt om de plattegrond van je keuken op schaal te tekenen. Nog beter: gebruik een digitale tool waarmee je je ontwerp meteen in 3D ziet (zie kader verderop).

Daarna kijk je naar je eigen kookgedrag. Sta je vaak uitgebreid te koken of wil je vooral snel en makkelijk eten kunnen maken? Heb je veel spullen die opgeborgen moeten worden of houd je het graag minimalistisch? De antwoorden op die vragen bepalen welke indeling het best werkt: een rechte wandopstelling, een hoek, een U-vorm of juist een kookeiland.

Let bij het indelen op de zogeheten werkdriehoek. Daarmee bedoelen we de afstand tussen kookplaat, spoelbak en koelkast. Die drie punten vormen samen het hart van je keuken. Hoe dichter deze drie bij elkaar liggen, hoe makkelijker en sneller je werkt. Je hoeft minder heen en weer te lopen en hebt alles onder handbereik.

De ideale werkhoogte

De ideale hoogte van een aanrecht hangt af van je lichaamslengte. Werk je te laag, dan moet je steeds voorover buigen. Werk je te hoog, dan gaan je schouders omhoog. Beide zijn vermoeiend. Daarom loont het om bij het samenstellen van je keuken stil te staan bij de juiste werkhoogte. Een handig uitgangspunt: als je rechtop staat met je armen gebogen in een hoek van 90 graden, dan ligt het werkblad ongeveer 10 tot 15 cm onder je ellebogen. Hieronder zie je een indicatie op basis van je lengte.

Let op: dit zijn richtlijnen. De beste hoogte bepaal je uiteindelijk door zelf even te testen wat prettig voelt – bijvoorbeeld op een instelbaar werkblad of in een showroom met verschillende hoogtes.

Hoeveel opbergruimte heb je nodig?

Gebruik je vaak pannen of bakvormen, dan heb je meer aan een paar brede lades dan aan een kast met planken. Je ziet in één oogopslag wat waar ligt, en je hoeft niet op je knieën om achter in het kastje iets te zoeken. Dat werkt net wat makkelijker – zeker als je dagelijks kookt. Zorg ook dat je je spullen straks logisch kunt verdelen. Het is handig om keukengerei bij de kookplaat op te bergen, schoonmaakspullen onder de spoelbak, en om je voorraad in een hoge kast of ladeblok te bewaren.

Nog iets om bij je ontwerp rekening mee te houden: laat voldoende ruimte over om kastdeuren te openen zonder dat ze elkaar raken. Ook is het prettig om rond het fornuis en de spoelbak minstens 90 centimeter loopruimte te hebben.

©Phurichai

Materialen en stijl: meer dan alleen smaak

Frontjes bepalen in grote mate de uitstraling van je keuken, maar het materiaal zegt ook iets over onderhoud en levensduur. Een gelakte keuken ziet er strak uit, maar is gevoeliger voor krassen en vingerafdrukken. Hout voelt warm aan, maar vraagt meer onderhoud. Kunststof of melamine is onderhoudsvriendelijk en budgetvriendelijk, maar minder duurzaam op de lange termijn.

Voor het werkblad is het goed om verder te kijken dan alleen uiterlijk. Composiet is sterk en makkelijk schoon te houden. Keramiek kan tegen hitte, maar is gevoelig voor harde klappen. Marmer en graniet hebben een unieke uitstraling, maar vereisen regelmatig onderhoud. Houd bij je keuze rekening met hoe je de keuken gebruikt en hoeveel tijd je aan schoonmaak en onderhoud wilt besteden.

Ook de grepen spelen een rol. Een greeploze keuken oogt strak, maar kan onpraktisch zijn als je snel iets wilt pakken. Met zichtbare grepen maak je het jezelf makkelijker – en kies je meteen een detail dat stijl en karakter toevoegt.

©Анастасия Купавц

Apparaten kiezen die bij je passen

Een keuken zonder apparatuur bestaat niet, maar de vraag is welke apparaten je nodig hebt – en hoe je ze slim plaatst. Veel mensen kiezen tegenwoordig voor een inductiekookplaat. Die werkt snel, is energiezuinig en makkelijk schoon te maken. Let wel op de aansluiting: sommige modellen werken op een gewoon stopcontact, maar krachtigere platen hebben een aparte 3-fasengroep nodig in de meterkast.

Belangrijker dan het type is de vraag hoeveel kookzones je nodig hebt. Kook je vaak met meerdere pannen tegelijk? Dan is een brede plaat met vijf of zelfs zes zones handig. Sta je meestal alleen eenpansgerechten te maken, dan volstaat een compactere uitvoering.

Bedenk of je een losse oven wilt, een combi-oven of een stoomoven. Denk na over het formaat en de plaatsing van je koelkast: vrijstaand of inbouw, met vriesvak of zonder. En vergeet de afzuiging niet. In een open keuken werkt een plafondunit of geïntegreerde afzuiging in het kookplaatblad vaak beter dan een klassieke afzuigkap aan de muur.

Bij de plaatsing geldt: apparaten die je vaak gebruikt, moeten makkelijk bereikbaar zijn. Een oven op ooghoogte voorkomt bukken. De vaatwasser naast de spoelbak scheelt heen en weer lopen. Kies je voor een Quooker of een losse kokendwaterkraan? Denk dan ook aan de benodigde ruimte voor het reservoir.

Van ontwerp naar uitvoering

Ben je tevreden met je ontwerp? Neem dan de tijd om alles nog één keer kritisch door te lopen. Kloppen de looproutes? Heb je voldoende werkruimte tussen kookplaat en spoelbak? Zit de oven op een prettige hoogte? Zijn alle opbergruimtes logisch ingedeeld? Kijk ook naar de plaats van je aansluitpunten: water, stroom en afzuiging moeten aansluiten op wat je hebt gepland.

Heb je je keuken in een 3D-tool ontworpen? Dan kun je die visualisatie gebruiken om een afspraak te maken met een adviseur of keukenwinkel. Samen kijk je dan of je ontwerp technisch haalbaar is en welke materialen en apparaten beschikbaar zijn. Pas als alles klopt – van de maatvoering tot de afwerking – is het tijd om je keuken echt te gaan bestellen.

Met een adviesprijs van 849 euro is de Nothing Phone (3) het duurste toestel dat dit jonge merk tot op heden heeft uitgebracht. Zelf presenteert Nothing dit model als een heus vlaggenschip, maar uit onze ervaring blijkt dat deze smartphone dat niveau niet helemaal haalt.

De Nothing Phone (3) voelt met zijn aluminium frame en matte afwerking degelijk aan, maar de glanzende transparante achterkant is wel besmettelijk voor vingerafdrukken. De telefoon heeft vier knoppen, inclusief de Essential Key van de Phone (3a) voor screenshots en spraaknotities. Qua ontwerp haal je de meest unieke smartphone van dit moment in huis. Nothing zet hoog in op esthetiek en verheft de doorgaans saaie achterkant tot een waar kunstwerk. Net als bij andere Nothing-toestellen is die tevens functioneel; zo is er onder meer een rode stip die oplicht zodra je gaat filmen.

De meest controversiële verandering is het verdwijnen van de kenmerkende Glyph-strips. Die zijn voor de gelegenheid vervangen door de Glyph Matrix, een klein monochroom schermpje rechtsboven op de achterzijde van het toestel. Dat matrixdisplay biedt meer functionaliteit dan de ledstrips op de voorgangers, zoals notificaties en spelletjes, maar mist de unieke uitstraling van de Glyphs op zijn voorganger. Vooralsnog zien we alleen potentie in dat extra schermpje. Ontwikkelaars moeten nog aan de bak met nuttige functies en games, want tot op heden is de functionaliteit dusdanig beperkt dat je het onderdeel alleen voor meldingen kunt gebruiken.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

De Essential Key zit onder de powerknop.

Op zich een prima scherm

Het scherm is redelijk op vlaggenschip-niveau. Het toestel heeft een oleddisplay van 6,67 inch met een hoge resolutie en een verversingssnelheid van 120 Hz. De (piek)helderheid is hoog genoeg voor gebruik in de zon, terwijl de kleurweergave zowel nauwkeurig als levendig is. Verder is er support voor HDR10+- en Ultra HDR-content. Helaas mist het scherm LTPO-technologie. Dat betekent dat de verversingssnelheid niet lager dan 30 Hz zakt bij statische content. In de praktijk kan dat de batterijduur negatief beïnvloeden.

De Nothing Phone 3 is de eerste telefoon die de Snapdragon 8s Gen 4-processor gebruikt. De chipset presteert vergelijkbaar met de Snapdragon 8 Gen 3, met lichte grafische verbeteringen en een hogere topsnelheid. Hoewel het toestel in dagelijks gebruik vlot aanvoelt en visueel intensieve games prima aankan, blijft de 8s Gen 4 in rauwe prestaties achter bij de nieuwste échte vlaggenschip-processors, zoals de Snapdragon 8 Elite. Potentiële kopers betwisten daarom of de Phone (3) 'flagship material' is of niet – maar bij normaal gebruik merk je geen vertragingen.

©Wesley Akkerman

©Wesley Akkerman

Voorbeeld van een Glyph Matrix-functie: het batterijniveau.

©Wesley Akkerman

Voorbeeld van een Glyph Matrix-functie: de tijd.

Warmteontwikkeling

Wat ook opvalt, is de warmteontwikkeling tijdens het gebruik. Het toestel kan namelijk flink opwarmen tijdens het uitvoeren van zwaardere taken, zoals bij het gamen. Dan kun je de telefoon bijna niet meer comfortabel vasthouden. Helaas een typisch Qualcomm-euvel dat we vaker tegenkomen. Verder is het zo dat de smartphone met een totaal vermogen van 5150 mAh qua accu ook wat achterloopt op zijn rivalen. Bij intensief gebruik moet je de telefoon soms eerder opladen dan je zou hopen. Bij normaal gebruik kom je er echter de dag wel mee door.

De Nothing Phone (3) draait op Nothing OS 3.5, gebaseerd op Android 15, en biedt een vloeiende, strakke interface met fijne, aanpasbare elementen en opvallende widgets. Net zoals op de Nothing Phone (3a) kom je ook hier de Essential Space tegen, een aparte sectie die screenshots opslaat en AI gebruikt om belangrijke informatie te extraheren en te organiseren, inclusief transcripties van spraakmemo's. Dat laatste gaat verrassend goed, met hier en daar een enkele typefout. Zo'n memo maak je snel aan door bijvoorbeeld de Essential Key ingedrukt te houden.

0,6x

1x

2x

Minder functies, maar wel uniek

Hoewel Nothing OS minder functies heeft dan sommige andere Android-skins, is het vrij van bloatware (erg belangrijk!) en legt het systeem de nadruk op een minimalistische, monochrome esthetiek. Dat maakt de software-omgeving daadwerkelijk anders dan je elders aantreft. Nothing belooft daarnaast vijf Android-upgrades en zeven jaar lang beveiligingspatches. Dat is een uitstekende score, meer dan gemiddeld, maar Nothing staat helaas niet bekend om de snelle uitrol van nieuwe softwareversies. Houd dus wat rekening met vertragingen op dat gebied.

Dat bewijst bijvoorbeeld de uitrol van Android 16. Die versie is reeds beschikbaar, maar de Nothing Phone 3 wordt geleverd met Android 15. Nu is het tegelijkertijd zo dat versie 16 echt nog maar net uit is, maar toch voelt dit aan als een gemiste kans. De upgrade moet echter voor het einde van het jaar verschijnen, dus daar kun je naar uitkijken. Verder heeft de nieuwe AI-zoekbalk nog een eigenaardigheid. Je kunt daarmee van alles opzoeken (apps, contacten, functies en meer), maar de Essential Space wordt daarin niet meegenomen.

3x

6x

6x

3x

Beste camera's tot nu toe, maar…

Verspreid over de achterkant tref je een veelzijdig camerasysteem aan. Dat bestaat uit drie sensoren van 50 megapixel: een hoofdcamera, een ultragroothoek- en een periscooplens. Daarmee zoom je tot 3x optisch in. Ook is er nog een selfiecamera van 50 megapixel. Alle camera's ondersteunen video-opnamen in 4K-kwaliteit bij 60 fps. Overdag leveren ze gedetailleerde foto's met levendige, accurate kleuren en een breed dynamisch bereik, hoewel er soms lichte oververzadiging optreedt en de sluitertijd wat beter kan.

De telelens presteert goed tot en met 6x inzoomen met behoud van helderheid en kleuren. Die lens is ook geschikt voor macro-opnames tot 10 centimeter. Over het algemeen vinden we dit de beste lenzen die Nothing tot nu toe aanbiedt, maar ook op dit vlak presteren concurrerende modellen beter. Vooral de Pixels en Galaxy's leveren betere kwaliteit bij weinig licht en snelle bewegingen. Nothings beeldverwerking zorgt gelukkig voor consistente kleuren over alle lenzen en voor goede diepte, maar de camera's kunnen dus nog verbetering gebruiken.

2x

1x

0,6x

Nothing Phone (3) kopen?

De Nothing Phone (3) streeft duidelijk naar onderscheid met zijn unieke ontwerp en het nieuwe Glyph Matrix-systeem, maar op cruciale punten blijft hij achter bij concurrenten in zijn prijsklasse. Hoewel de Snapdragon 8s Gen 4-processor echt wel vlot is voor dagelijks gebruik, blijft-ie op papier achter bij de concurrentie. Niet dat je al die snelheid per se nodig hebt (eerlijk is eerlijk: veel mobiele cpu's zijn echt overkill), maar die dingen gaan wel tellen als je een hogere prijs betaalt. Het helpt ook niet dat het toestel echt heet wordt onder hoge druk.

Ondanks een capabel camerasysteem presteert de Phone (3) onder uitdagende omstandigheden niet zo goed als je zou willen of verwachten. De batterijduur is adequaat, maar niet uitzonderlijk, en de usb-c-poort blijft steken op de oudere 2.0-standaard. Hoewel Nothing OS 3.5 een strakke en unieke software-ervaring biedt met langdurige updates, compenseren de software-extra's en het innovatieve Glyph-systeem de hardwarematige tekortkomingen niet voldoende om de Nothing Phone (3) een toptoestel te noemen, zeker niet gezien zijn prijskaartje van 850 euro.