ID.nl logo
Houd je conditie bij in Google Fit
© Dirima - stock.adobe.com
Huis

Houd je conditie bij in Google Fit

Trainen is leuk, maar het wordt pas echt leuk als je op een goede manier je progressie bij kunt houden. Dat helpt je om je prestaties te verbeteren, en het is goed voor je motivatie. Een van de handigste tools om dat mee te doen is Google Fit, een platform en app op je smartphone waarmee het bijhouden van je statistieken vrijwel automatisch gaat.

In dit artikel leer je:

  • wat Google Fit is;
  • hoe je Google Fit downloadt en instelt;
  • welke gegevens je kunt toevoegen en uitlezen;
  • welke andere apps je kunt koppelen;
  • hoe je je data kunt interpreteren;
  • en natuurlijk ook wat er nog aan de app schort.

Lees ook: Spierpijn – zo komt het en dit kun je eraan doen

De app downloaden

De Google Fit-app staat in veel gevallen voorgeïnstalleerd op smartphones die op Android draaien. Is dat bij jou niet het geval? Dan download je de app op Google Play. Er is ook een iOS-versie, die je in de App Store kunt ophalen. In beide gevallen is de app en het gebruik ervan gratis. 

De app draait als stand-alone, maar er is ook een widget beschikbaar die je op je thuisscherm kunt zetten. Zo krijg je in één oogopslag je prestaties en doelen van die dag te zien, en kun je snel naar de daadwerkelijke app gaan. Tik lang op een lege plek op je thuisscherm, ga naar Widgets en scrol naar Fit. Je kunt kiezen tussen verschillende formaten. 

De app gebruiken

Standaard richt Google Fit zich op twee soorten gegevens. Allereerst is er de ingebouwde stappenteller. Die houdt gedurende de dag bij hoeveel je wandelt. Doorgaans wordt een aantal van 10.000 stappen als goed gemiddelde aangegeven, en Fit geeft per dag aan of je dat aantal haalt. 

De andere dataset is het aantal hartpunten. Hartpunten zijn Googles manier om te berekenen hoe actief je die dag bent geweest. Daar wordt een combinatie van je stappen en je handmatig toegevoegde activiteiten gecombineerd met de intensiteit waarmee je die activiteiten uitvoert. 150 hartpunten per week is volgens Google een goed aantal. Als je gemiddeld aan je 10.000 stappen komt en nog een of twee keer per week een andere sportsessie doet, kom je daar al snel aan. 

Er zijn nog andere metrics die Google Fit bijhoudt. Zo kun je je gewicht invoeren en bijhouden of je vet verbrandt of juist spiermassa kweekt. Hetzelfde geldt voor je bloeddruk en andere gegevens. Ook je gemiddelde energieverbruik wordt aangegeven, al is dat een schatting op basis van je gewicht, leeftijd en je activiteiten. Bovendien kun je, los van het toevoegen van je slaapgegevens, informatie lezen over hoeveel slaap je nodig hebt en hoe je daaraan kunt komen. 

Je conditie en kracht verbeteren zonder sportschool?

Richt thuis een fitnesshoekje in met kleine, effectieve apparaten!

Alles koek en ei? Niets is perfect, en ook Google Fit niet. Een functie die zeker niet zou misstaan, is het toevoegen van sensoren en andere hardware. Nu moet je die aan externe apps hangen, die je dan weer kunt koppelen aan Google Fit. En dan is er natuurlijk nog het aloude privacyvraagstuk dat altijd aan Google-apps hangt. Je mag ervan uitgaan dat Google je gegevens niet gebruikt voor doeleinden waar ze niet voor bedoeld zijn, maar dat blijft altijd onderwerp van discussie. Wordt het je te heet onder de voeten? Dan kun je via de instellingen in de app naar Je gegevens verwijderen gaan en bepaalde (of alle) data verwijderen uit je Google-profiel. 

Apps koppelen en activiteiten toevoegen

Automatiseren kun je leren, en dat geldt zeker ook voor Google Fit. Je kunt de app namelijk koppelen aan andere apps die je misschien al gebruikt. Strava, Runkeeper, MyFitnessPal, je kunt ze allemaal aan Google Fit hangen. Op die manier hoef je niet handmatig iedere activiteit die je doet in te voeren. De sportsessies die je met je andere apps bijhoudt worden gewoon meegerekend in Google Fit. Een overzicht van alle apps die werken met Google Fit vind je hier

Gebruik je een app die je niet aan Fit kunt koppelen, of ben je per ongeluk vergeten om ‘m aan te zetten? Dan kun je met Google Fit ook handmatig activiteiten invoeren. Tik daarvoor op het plusje en vervolgens op Activiteit toevoegen. Geef je activiteit een naam en selecteer in de dropdown de sport die je hebt geoefend. Heb je gegevens over je gemiddelde hartslag of verbruikte energie uit een andere app? Voeg die dan ook toe, of maak een schatting van de intensiteit. Je sessie wordt nu aan je Fit-profiel toegevoegd. 

Een andere optie is om een activiteit die je gaat doen direct bij te houden in Google Fit. Ga via het plusje naar Work-out bijhouden. Selecteer de sport die je gaat beoefenen en tik op de startknop. Je training wordt nu live bijgehouden. 

Data

Onderaan Google Fit zie je vier knoppen staan. Onder de laatste, Profiel, vind je een hub waar je je persoonlijke gegevens kunt invoeren. Die gegevens worden gebruikt om je doelen te bepalen en de intensiteit van je workouts te bepalen. Bovenin vul je het aantal stappen en hartpunten in dat je gemiddeld per dag wil halen. Daaronder vind je basisgegevens als je geslacht, je leeftijd en je gewicht. 

Een knop naar links staan je gezondheidsgegevens. Hier kun je tal van zaken zelf invullen. Dat kan bijvoorbeeld je hartslag of bloeddruk zijn, maar ook je slaap en je voeding kunnen worden bijgehouden. Op die manier krijg je op de lange termijn inzicht in je gezondheid op verschillende niveaus. 

Nog een tandje naar links vind je je persoonlijke dagboek. Daar staan al je activiteiten en wandelingen handig op een rijtje, compleet met schatting van het aantal hartpunten dat je ervoor hebt gekregen. 

Nog meer data

Een van de fijnste manieren om bij te houden hoe je op de langere termijn presteert, is met een agenda, en daar heeft Google ook aan gedacht. Tik in het hoofdscherm op Je dagelijkse doelen. Daar kun je per dag, week of maand precies zien welke activiteiten je hebt ondernomen, en wat dat met je gezondheid heeft gedaan. Ook krijg je één oogopslag inzicht in welke periodes je wel je doelen hebt bereikt, en welke niet, zowel op het gebied van hartpunten als op dat van het aantal stappen. 

Conclusie

Google Fit is een van de handigste manieren om je sportieve prestaties en je lichaamsfuncties op één enkele plek bij te houden. De app houdt zelf bepaalde gegevens bij, maar die kun je zelf uitbouwen met je eigen data. Ook kun je externe fitness- en gezondheidsapps koppelen, zodat al je sportsessies automatisch in het overzicht verschijnen.

Een handig dagboek geeft je overzicht in je prestaties per dag, en de agendafunctie geeft je inzicht in hoe je er op de lange termijn voorstaat. Al met al is Google Fit een app waarmee je je algehele gezondheid goed in kaart kunt brengen, en kunt werken aan de punten waar je nog een tandje moet bijschakelen. 


▼ Volgende artikel
Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)
© DC Studio
Huis

Waarom je tv-beeld onnatuurlijk oogt (en hoe je dat oplost)

Je hebt net een klein fortuin uitgegeven aan een gloednieuwe 4K- of zelfs 8K-televisie. Je installeert hem, start je favoriete filmklassieker en zakt onderuit op de bank. Maar in plaats van een bioscoopervaring bekruipt je het gevoel dat je naar een goedkope soapserie of een homevideo zit te kijken. De acteurs bewegen vreemd soepel, de actiescènes lijken versneld en de magie is ver te zoeken. Geen zorgen, je televisie is niet stuk. Hij doet eigenlijk iets te goed zijn best.

Dit fenomeen is zo wijdverspreid dat er een officiële term voor is: het 'soap opera effect'. In technische kringen wordt dit ook wel bewegingsinterpolatie of 'motion smoothing' genoemd. Hoewel fabrikanten deze functie met de beste bedoelingen in hun televisies bouwen, is het voor filmfanaten vaak een doorn in het oog. Gelukkig is het eenvoudig op te lossen... als je tenminste weet waar je moet zoeken.

Nooit meer te veel betalen? Check
Kieskeurig.nl/prijsdalers!

Wat is het 'soap opera effect' precies?

Om te begrijpen wat er misgaat, moeten we kijken naar hoe films worden gemaakt. De meeste bioscoopfilms en veel dramaseries worden opgenomen met 24 beelden per seconde. Die snelheid geeft films hun karakteristieke, dromerige uitstraling. Een beetje bewegingsonscherpte hoort daarbij; dat is wat onze hersenen associëren met 'cinema'. Moderne televisies verversen hun beeld echter veel vaker: meestal 60 of zelfs 120 keer per seconde.

Om dat verschil te overbruggen, verzint je slimme televisie er zelf beelden bij. De software kijkt naar beeld A en beeld B, en berekent vervolgens hoe een tussenliggend beeld eruit zou moeten zien. Dit voegt de tv toe aan de stroom. Het resultaat is een supervloeiend beeld waarin elke hapering is gladgestreken.

Voor een voetbalwedstrijd of een live-uitzending is dat geweldig, omdat je de bal en spelers scherper kunt volgen. Maar bij een film zorgt die kunstmatige soepelheid ervoor dat het lijkt alsof je naar een achter de schermen-video zit te kijken, of dus naar een soapserie zoals Goede Tijden, Slechte Tijden, die traditioneel met een hogere beeldsnelheid werd opgenomen. De filmische illusie wordt hierdoor verbroken.

©ER | ID.nl

De winkelmodus is ook een boosdoener

Naast beweging is er nog een reden waarom het beeld er thuis soms onnatuurlijk uitziet: de beeldinstellingen staan nog op standje zonnebank. Veel televisies staan standaard in een modus die 'Levendig' of 'Dynamisch' heet. Deze stand is ontworpen om in een felverlichte winkel de aandacht te trekken met knallende, bijna neon-achtige kleuren en een extreem hoge helderheid. Bovendien is de kleurtemperatuur vaak nogal koel en blauw, omdat dat witter en frisser oogt onder tl-licht. In je sfeervol verlichte woonkamer zorgt dat echter voor een onrustig beeld waarbij huidtinten er onnatuurlijk uitzien en details in felle vlakken verloren gaan.

Hoe krijg je de magie terug?

Het goede nieuws is dat je deze 'verbeteringen' gewoon kunt uitzetten. De snelste manier om van het soap opera effect en de neonkleuren af te komen, is door in het menu van je televisie de beeldmodus te wijzigen. Zoek naar een instelling die Film, Movie, Cinema of Bioscoop heet. In deze modus worden de meeste kunstmatige bewerkingen, zoals bewegingsinterpolatie en overdreven kleurversterking, direct uitgeschakeld of geminimaliseerd. Het beeld wordt misschien iets donkerder en warmer van kleur, maar dat is veel dichter bij wat de regisseur voor ogen had.

Sinds kort hebben veel moderne televisies ook de zogeheten Filmmaker-modus. Dat is de heilige graal voor puristen. Als je deze modus activeert, zet de tv met één druk op de knop alle onnodige nabewerkingen uit en respecteert hij de originele beeldsnelheid, kleuren en beeldverhouding van de film.

Wil je de beeldmodus niet volledig veranderen, maar alleen dat vreemde, soepele effect kwijt? Dan moet je in de geavanceerde instellingen duiken. Elke fabrikant geeft het beestje een andere naam. Bij Samsung zoek je naar Auto Motion Plus of Picture Clarity, bij LG-televisies ga je naar TruMotion, bij Sony naar Motionflow en bij Philips naar Perfect Natural Motion. Door deze functies uit te schakelen of op de laagste stand te zetten, verdwijnt het goedkope video-effect en krijgt je film zijn bioscoopwaardige uitstraling weer terug.

▼ Volgende artikel
Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand
© ER | ID.nl
Huis

Chrome Remote Desktop: ideaal voor ondersteuning op afstand

Een apparaat op afstand bedienen hoeft geen geld te kosten en is verrassend eenvoudig. Of je nu bestanden wilt openen, technische problemen wilt oplossen of meerdere toestellen wilt beheren: met Chrome Remote Desktop kan het allemaal, gratis en zonder gedoe.

De helper begint

Een groot voordeel van Chrome Remote Desktop is de brede compatibiliteit: het werkt met Windows, macOS, Linux en ChromeOS. Bovendien is het veilig – verbindingen worden versleuteld – en je hebt alleen een Chrome-browser nodig. We beginnen aan de kant van degene die op afstand toegang wilt tot een andere computer, degene die ondersteuning biedt vanaf computer A. Op computer A opent de gebruiker Chrome en surft naar https://remotedesktop.google.com. Daar verschijnen twee opties: Dit scherm delen en Verbinding maken met een andere computer. Omdat computer A support wil geven aan een extern apparaat, kiest de gebruiker voor de tweede optie. In dat scherm verschijnt een veld om een toegangscode in te geven, de code volgt zo meteen.

Degene die support geeft, gebruikt het onderste vak.

Acties voor de hulpvrager

Op computer B, de computer die toegang zal verlenen, moet de gebruiker ook in Chrome surfen naar dezelfde website. Daar kiest hij voor de optie Dit scherm delen. Voordat dat mogelijk is, moet Chrome Remote Desktop eerst worden gedownload en geïnstalleerd. De gebruiker klikt daarvoor op de ronde blauwe knop met het witte downloadpijltje. Hiermee wordt een Chrome-extensie geïnstalleerd. Na de installatie verschijnt in het vak Dit scherm delen een blauwe knop met de tekst Code genereren. Wanneer de gebruiker daarop klikt, wordt een toegangscode van 12 cijfers aangemaakt. Die code geeft hij of zij door aan gebruiker A.

Wie support krijgt, moet de code via een berichtje of telefoontje doorgeven.

Scherm delen

Op computer A geeft de gebruiker de code op in Chrome Remote Desktop. Vervolgens wacht hij tot gebruiker B bevestigt dat A toegang mag krijgen tot zijn scherm. Zodra dat is gebeurd, verschijnt het volledige bureaublad van computer B in een nieuw Chrome-venster op computer A. Door dit venster schermvullend weer te geven, kan A probleemloos handelingen uitvoeren op de pc van B. Voor de veiligheid beschikken beide gebruikers over een knop om de sessie op elk moment te beëindigen. Uiteraard is een stabiele internetverbinding noodzakelijk. Daarnaast krijgen beide partijen de melding dat ze klembordsynchronisatie kunnen inschakelen. Hiermee wordt het mogelijk om eenvoudig tekst of bestanden te kopiëren en te plakken tussen beide apparaten.

Gebruiker A krijgt het volledige scherm van B in een Chrome-venster te zien.