De nieuwe Huawei Mate 20 Pro heeft een vingerafdrukscanner onder het beeldscherm, drie camera’s achterop en geavanceerde gezichtsherkenning. Het toestel komt op 2 november uit in Nederland, maar Computer!Totaal heeft al een eerste indruk kunnen opdoen.

De Mate 20 Pro is Huawei’s antwoord op de iPhone XS (Max), Galaxy Note 9 en andere grote, premium smartphones. Met 999 euro is hij vergelijkbaar geprijsd, dus de telefoon moet van goeden huize komen.

Huawei brengt ook de 799 euro kostende Mate 20 uit, die qua ontwerp veel lijkt op de Pro-versie en deels dezelfde hardware heeft. De smartphone mist echter functies als de gezichtsherkenning en heeft een reguliere vingerafdrukscanner op de achterkant. De Mate 20 verschijnt tegelijk met zijn grote broer, maar Huawei had voor deze previewsessie nog geen testexemplaar beschikbaar.

©PXimport

Ontwerp: groots en top-notch

De Mate-telefoons hebben altijd grote schermen, zo ook de nieuwe Mate 20 Pro. Met 6,4 inch is het display reusachtig, waardoor foto’s, films en andere media goed tot hun recht komen. Het beeldscherm oogt door de afgeronde zijkanten bovendien erg futuristisch. Deze ontwerpkeuze kennen we van de Samsung Galaxy Edge-smartphones van een paar jaar geleden.

Het Mate-scherm gebruikt een energiezuinig oled-paneel dat verzadigde kleuren en een hoog contrast toont. De maximale schermresolutie is 3120 bij 1440 pixels (qhd), maar om de accu te sparen, staat het scherm staat ingesteld op 2340 bij 1080 pixels (full-hd). In de instellingen kun je wisselen tussen de schermresolutie, waarbij je ook de keuze hebt uit 1560 bij 720 pixels (hd).

Huawei heeft het scherm verpakt in een glazen behuizing met een metalen frame, inclusief ondersteuning voor draadloos opladen. Het glas heeft echter ook nadelen: de telefoon ziet er door je vingerafdrukken al snel vies uit en hij voelt wat breekbaar aan.

De scherminkeping (notch) van de Mate 20 Pro is bijna even groot als die van de iPhone X(S). In beide gevallen bevat de notch een frontcamera en meerdere sensoren om je gezicht te scannen. Zo kun je je smartphone beveiligen met gezichtsherkenning. Op de iPhone werkt dit goed, en Huawei gebruikt hetzelfde concept. De Mate 20 Pro scant en ontgrendelt echter een stuk sneller dan de iPhone, zo is onze ervaring na één dag gebruik. De scanner werkt in veel hoeken en brengt je direct naar het startscherm van de telefoon. De komende tijd gaan we de feature verder testen, ook in het donker, en vergelijken met de iPhone. Een uitgebreid oordeel volgt in de review.

Vingerafdrukscanner onder het scherm

De Huawei Mate 20 Pro is de eerste massasmartphone met een vingerafdrukscanner onder het scherm die je in Nederland kunt kopen. Een handvol Chinese toestellen heeft deze feature ook, maar die zijn hier niet officieel te koop. De Huawei-telefoon gebruikt een optische scanner die onder (anders gezegd: achter) het beeldscherm is geplaatst en daarom onzichtbaar is. Als de telefoon in stand-by staat, dien je je vinger op de aangewezen plek op het scherm te leggen voor een scan. In het begin is het wennen dat je geen scanner ziet of voelt, maar na een dag weten we de scanner vaak op de tast te vinden. Hij ontgrendelt iets langzamer dan een goede reguliere scanner, maar het verschil is minder groot dan we verwacht hadden. De accuraatheid valt wel wat tegen: als je je vinger niet plat op het display legt, doet de scanner niets. Het lijkt daarom verstandig om één vinger meerdere keren te registreren, zodat de scanner een groter profiel kent. Ook deze feature gaan we de komende tijd meer testen voor een definitief oordeel in onze review.

De telefoon laadt op via een usb-c-aansluiting, die ook gebruikt wordt om bedraad muziek te luisteren. Een 3,5mm-aansluiting ontbreekt namelijk, vermoedelijk omdat hij anders de vingerafdrukscanner in de weg zou zitten. Huawei levert usb-c-oordopjes en een 3,5mm-naar-usb-c-adapter mee bij de Mate 20 Pro. De Mate 20 heeft (wellicht vanwege zijn reguliere vingerafdrukscanner) wel een 3,5mm-aansluiting.

Drie camera's

Huawei introduceerde in de lente de Huawei P20 Pro, ’s werelds eerste smartphone met drie camera’s achterop. De foto- en videokwaliteit van de cameramodule is bijzonder indrukwekkend, dus we verwachten veel van de Mate 20 Pro-camera. De cameramodule is opnieuw tot stand gekomen in samenwerking met het gerenommeerde fotografiemerk Leica. En net als de P20 Pro heeft de Mate-telefoon 40 megapixel en 8 megapixel camera’s voor respectievelijk reguliere foto’s en kiekjes met drie keer zoom zonder kwaliteitsverlies. De 40 megapixel-sensor schiet overigens standaard in tien megapixel. Waar de P20 Pro een derde monochrome sensor heeft voor zwart-wit-fotografie, is de Mate 20 Pro voorzien van een 20 megapixel camera met groothoeklens. Die heeft een hoek van 103 graden en kan een groter deel van de omgeving vastleggen dan de primaire camera (77 graden).

Dat klinkt allemaal goed, dus we zijn direct op pad gegaan. De eerste foto’s zien er – zoals verwacht – goed uit. De camera is snel en maakt scherpe plaatjes met natuurgetrouwe kleuren en een mooi dynamisch bereik. De groothoeklens en portretmodus laten ook een goede eerste indruk achter. Het zoomen werkt naar behoren, maar deze feature moeten we nog beter testen.

Hieronder zie je een aantal foto’s gemaakt met de Huawei Mate 20 Pro.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Krachtpatser

De Mate 20 en Mate 20 Pro zijn de eerste Huawei-smartphones die draaien op de nieuwe Kirin 980-processor. Volgens Huawei (die de chipset zelf ontwikkelt en produceert) is de Kirin 980 een stuk sneller, energiezuiniger en slimmer dan de processoren in andere high-end telefoons. Of dat klopt, gaan we de komende tijd uitgebreid testen. In onze eerste uren met de Mate 20 Pro komt het toestel in ieder geval razendsnel over. Het spelen van grafisch zware games levert geen problemen op, apps starten vlug op en als je in de camera-app op de fotoknop drukt, wordt er zonder vertraging een kiekje geschoten. Fijn allemaal, maar van een dure smartphone verwachten we ook niet anders.

©PXimport

Net als andere high-end toestellen heeft de Mate 20 Pro een ruime hoeveelheid werkgeheugen (6GB) en een zee aan opslagruimte (128GB). Dit kun je uitbreiden, maar niet met het bekende micro-sd-kaartje. De Huawei-toestellen hebben namelijk geen micro-sd-slot. In plaats daarvan biedt Huawei een zelfontworpen NM-geheugenkaartje aan, dat even groot is als een nano-simkaart en daarom ook in dat slot past. De Mate 20 (Pro) is een dual-sim-telefoon, wat betekent dat je één simkaart en een geheugenkaartje of twee simkaarten kunt gebruiken.

Groot scherm vraagt veel stroom

Omdat de Mate 20 Pro over een reusachtig scherm beschikt, heeft Huawei gelukkig ook gekozen voor een grote accu. Dankzij de 4200 mAh gaat de telefoon zonder problemen een lange dag mee, belooft de fabrikant. In hoeverre dat waar is, kunnen we na deze hands-on-sessie nog niet zeggen. We weten wel dat de accuduur van de P20 Pro erg goed is, en de Mate 20 Pro heeft een vergelijkbare schermgrootte en batterij. De komende tijd gaan we testen of hij dan ook zo lang meegaat.

Bijzonder is de snelheid waarmee de accu van de Mate 20 Pro oplaadt. De meegeleverde (forse) usb-c-oplader pompt maar liefst 40W door en moet de accu zo binnen dertig minuten van 0 naar 70 procent opladen. Dat is dus meer dan 2 procent per minuut! Handig is dat de accu ook draadloos kan worden opgeladen, wat met maximaal 15W ook aardig snel gaat.

Een nieuwe feature is dat de accu ook andere apparatuur met Qi-ondersteuning kan opladen. Leg je bijvoorbeeld een nieuwere iPhone op de achterkant van de Mate 20 Pro, dan geeft die zijn stroom af aan de iPhone. Een grappige innovatie, al vragen we ons af hoe vaak je dit daadwerkelijk gaat gebruiken.

©PXimport

©PXimport

Android Pie met Huawei-software

Zoals je van een nieuwe Android-telefoon mag verwachten, draait hij op de nieuwste Android-versie. In dit geval Android 9.0 (Pie), waar Huawei zijn eigen EMUI 9.0-schil overheen heeft gelegd. Je kan direct aan de slag met alle vernieuwingen van Pie, waaronder een verbeterde accumodus, notificatiekanalen en een dashboard dat inzicht geeft in je telefoongebruik. Fijn is dat Huawei je laat kiezen tussen de traditionele navigatieknoppen en de gebaren-bediening van Pie.

Daar staat tegenover dat EMUI een aantal vooraf geïnstalleerde, commerciële apps bevat van partijen als Ebay, Facebook en Booking.com. Deze schaamteloze vorm van reclame hoort niet thuis op een 999 euro kostende smartphone. En ondanks Huawei’s claim dat EMUI 9 verbeterd is, vinden de software nog steeds behelpen. EMUI blijft druk, onduidelijk en volgepropt met niet-noodzakelijke features en apps. We schreven laatst een uitgebreid artikel over wat er mis is met EMUI en de komende tijd gaan we kijken of die pijnpunten nog steeds aanwezig zijn.

©PXimport

©PXimport

©PXimport

Voorlopige conclusie

Huawei laat met de Mate 20 Pro zien wat het in huis heeft, en dat lijkt heel wat. De smartphone beschikt over een fraai ontwerp, futuristisch beeldscherm, drie camera’s en krachtige hardware. Nieuwe features als een vingerafdrukscanner onder het scherm, supersnel opladen en geavanceerde gezichtsherkenning komen via de Mate-telefoon voor meer gebruikers beschikbaar. Het innovatieve karakter van de Mate 20 Pro valt te prijzen en hoewel hij met 999 euro een dure smartphone is, belooft hij veel goeds. De komende tijd gaan we de telefoon verder testen, dus houd Computer!Totaal binnenkort in de gaten voor een uitgebreide review.

De Huawei Mate 20 en Mate 20 Pro zijn vanaf 2 november in Nederland te koop. De toestellen krijgen adviesprijzen van 799 en 999 euro.

Als je de specificatielijst van een moderne televisie of monitor bekijkt, zie je achter het kopje 'verversingssnelheid' vaak een getal staan gevolgd door 'Hz'. Jarenlang was 50 of 60 Hz de standaard, maar tegenwoordig pronken fabrikanten met 100, 120 of zelfs 144 Hz. Klinkt sneller, en sneller is meestal beter, maar wat betekent het nou eigenlijk voor jouw kijkervaring? Is het een noodzaak voor iedereen, of vooral leuk voor fanatieke gamers?

Om te begrijpen wat die Hertz (Hz) doet, moet je een televisie of monitor niet zien als een statisch schilderij, maar als een soort digitale flipbook. Het beeld dat je ziet, wordt immers continu opnieuw opgebouwd. Een standaard 60Hz-scherm ververst het beeld 60 keer per seconde. Dat is voor het menselijk oog snel genoeg om een vloeiende beweging waar te nemen bij normaal tv-kijken, zoals het nieuws of een dramaserie. Een 120Hz-scherm doet dat dus dubbel zo vaak: 120 keer per seconde.

©DC Studio

Waarom zou je meer beelden per seconde willen?

Het grootste voordeel van een hogere verversingssnelheid is soepelheid. Hoe meer beelden er per seconde worden getoond, hoe vloeiender bewegingen eruitzien. Bij 60 Hz kunnen snelle acties soms wat schokkerig ogen of last hebben van bewegingsonscherpte, ook wel 'motion blur' genoemd. Bij 120 Hz blijven details scherp, zelfs als de camera snel draait of als er bijvoorbeeld een raceauto voorbij raast. Daarnaast voelt de besturing van games directer aan. Tussen het moment dat je een knop indrukt en het moment dat je actie op het scherm ziet, zit minder tijd. Dat verschil in milliseconden lijkt verwaarloosbaar, maar je brein pikt het direct op als een responsievere ervaring.

Het verschil tussen 120 en 144 Hz (en hoger)

Terwijl 120 Hz de nieuwe gouden standaard is voor televisies, zie je bij computermonitors vaak getallen als 144 Hz, 165 Hz of zelfs 240 Hz en hoger. Het principe blijft hetzelfde, maar de toepassing verschilt. 120 Hz is de limiet voor de huidige generatie spelcomputers, zoals de PlayStation 5 en Xbox Series X. Televisies richten zich daarom specifiek op dat getal. Pc-gamers hebben echter vaak krachtiger videokaarten die nóg meer beelden per seconde kunnen produceren. Daarom zie je monitors met 144 Hz of meer.

Is het verschil tussen 120 en 144 Hz zichtbaar? Voor de gemiddelde gebruiker nauwelijks. Waar de stap van 60 naar 120 Hz een wereld van verschil is die bijna iedereen direct ziet, is de stap naar 144 Hz of hoger vooral voer voor professionele e-sporters die elke mogelijke fractie van een seconde winst nodig hebben. Voor de consument die een monitor zoekt voor thuisgebruik en gaming, is alles boven de 120 Hz doorgaans een uitstekende keuze.

©ER | ID.nl

Heb jij het nodig?

Het antwoord op die vraag hangt volledig af van wat je met je scherm doet; of dat nu een tv of een gamemonitor is. Kijk je voornamelijk lineaire televisie, films en series via streamingdiensten? Dan is een 120Hz-scherm geen harde noodzaak, aangezien films doorgaans in 24 beelden per seconde worden geschoten. Toch hebben 100/120Hz-panelen in televisies vaak wel een betere beeldkwaliteit en kunnen ze die films rustiger weergeven dan goedkopere 60Hz-panelen.

Ben je echter een gamer? Dan is het antwoord volmondig ja. De nieuwste spelcomputers en moderne videokaarten zijn gemaakt om die hoge snelheden te benutten. Games spelen soepeler, zien er scherper uit tijdens actiescènes en je reageert sneller op wat er gebeurt. Als je nu een nieuwe tv of monitor koopt met het oog op de toekomst en gaming, is 120 Hz of hoger eigenlijk een vereiste op je wensenlijstje. Let er bij televisies wel op dat je beschikt over een HDMI 2.1-aansluiting, want alleen die kabel kan de enorme hoeveelheid data van 4K-beeld met 120 Hz verwerken.

Drie tv's met 120 Hz of meer

De meeste high-end tv's van dit moment ondersteunen 120 Hz voor spelcomputers (PS5/Xbox Series X) en gaan zelfs tot 144 Hz als je ze aan een krachtige gaming-pc hangt.

Als we kijken naar de huidige generatie televisies, kunnen we niet om de LG OLED evo C5 heen. Dit is de gloednieuwe opvolger van de populaire C4 en wordt gezien als de standaard voor gamers en filmliefhebbers. Hij beschikt over vier HDMI 2.1-poorten die de volle 144 Hz ondersteunen, wat hem toekomstbestendig maakt voor pc-gamers, terwijl hij naadloos samenwerkt met de PlayStation 5 en Xbox Series X op 120 Hz. Het nieuwe paneel heeft een nog hogere helderheid dan zijn voorganger, waardoor HDR-beelden nog meer impact hebben.

Daarnaast is de Samsung OLED S95F een absolute blikvanger in de winkels. Waar Samsung vorig jaar hoge ogen gooide met de S95D, doet de F-serie er nog een schepje bovenop met een vernieuwde antireflectielaag die nog beter werkt in lichte kamers. Dit model combineert de diepe zwartwaarden van OLED met de intense kleuren van Quantum Dots. Ook dit scherm ondersteunt verversingssnelheden tot 144 Hz en beschikt over de uitgebreide Gaming Hub van Samsung, waarmee je zelfs zonder console games kunt streamen.

Voor wie liever geen OLED wil, is de Samsung Neo QLED QN90F de meest courante keuze in het high-end lcd-segment. Dit 2025-model maakt gebruik van geavanceerde Mini-LED-technologie, waardoor de helderheid veel hoger ligt dan bij OLED-schermen. Dat maakt hem ideaal voor een zonovergoten woonkamer. Met een verversingssnelheid die oploopt tot 144 Hz en een extreem lage invoervertraging, is dit voor veel competitieve gamers de favoriete keuze.

Drie monitors met 120 Hz of meer

Bij monitors ligt de standaard tegenwoordig al hoger dan 120 Hz, omdat snelheid de uitkomst van een potje schieten of racen bepaalt. Deze modellen zijn populair op Kieskeurig.

Op het gebied van monitoren zien we dat 240 Hz langzaam de nieuwe standaard wordt voor de serieuze gamer. Een model dat momenteel erg goed scoort op Kieskeurig is de LG UltraGear 27GR83Q. Dit is een 27-inch IPS-scherm met een razendsnelle verversingssnelheid van 240 Hz. In tegenstelling tot oudere modellen biedt dit scherm een extreem snelle responstijd van 1 milliseconde, waardoor je in snelle shooters geen last hebt van wazige beelden. Het is een van de meest complete monitoren van dit moment die zowel voor pc als console geschikt is.

Zoek je de absolute top in beeldkwaliteit, dan is de Samsung Odyssey G6 (G60SD) een model dat je veel ziet. Dit is een moderne OLED-monitor met een verversingssnelheid van maar liefst 360 Hz. Hoewel dat misschien overkill klinkt, zorgt de combinatie van de OLED-techniek en deze snelheid voor een ongekend vloeiende en scherpe ervaring. Het scherm heeft bovendien een nieuw koelsysteem waardoor de kans op inbranden – een angst bij oudere OLED-monitoren – aanzienlijk is verkleind.

Voor wie een beperkter budget heeft maar wel snelheid wil, is de MSI MAG 27CQ6F een actuele hardloper. Dit is een gebogen scherm (Curved) met een snelheid van 180 Hz, wat net dat beetje extra soepelheid geeft ten opzichte van de standaard 144 Hz-schermen. Het paneel biedt een hoog contrast en is daarmee een uitstekende instapper voor wie zijn game-ervaring wil upgraden zonder direct de hoofdprijs te betalen.

QD-OLED is steeds vaker terug te vinden in gamingmonitoren. Waar deze techniek eerst vooral was voorbehouden aan het hogere segment, zie je steeds vaker in modellen die voor een veel bredere groep gamers betaalbaar zijn. De vraag is natuurlijk of je dat verschil in beeldkwaliteit ook echt merkt tijdens het spelen. In dit artikel lees je hoe QD-OLED werkt en wanneer je het verschil in de praktijk merkt.

Wat QD-OLED anders maakt

Een traditioneel LCD-paneel werkt met achtergrondlicht dat door meerdere lagen heen moet voordat je een beeld ziet. Dat kost tijd en maakt dat zwart nooit volledig zwart wordt. QD-OLED laat die tussenlagen achterwege. Elke pixel geeft zelf licht en schakelt onafhankelijk van de rest. Daardoor reageert het beeld direct. De quantum-dot-laag zet het blauwe OLED-licht om in diepe en zuivere kleuren. Het voelt alsof je condens van een raam veegt: zodra de waas verdwijnt, zie je het beeld helder en zonder vertraging.

©ID.nl

Vloeiende beelden bij snelle actie

Die directe pixelreactie merk je vooral wanneer je snelle spellen speelt. Omdat pixels vrijwel meteen overschakelen naar een nieuwe kleurstand, blijven objecten die over het scherm vliegen scherp in beeld. In shooters, racespellen en andere games waarbij snelheid telt, bijvoorbeeld voetbalgames, ontstaat daardoor een rustiger beeld met minder bewegingsonscherpte. Je ogen hoeven zich minder vaak aan te passen. Daardoor raken ze minder snel vermoeid en houd je makkelijker overzicht, ook wanneer je langere tijd achter elkaar speelt.

©ID.nl

Zicht in donkere scènes

QD-OLED blinkt uit in donkere scènes. Pixels die geen licht hoeven te geven, staan volledig uit en leveren een diep zwart dat je bij LCD-panelen zelden ziet. Doordat heldere elementen hier direct naast kunnen staan zonder dat ze licht lekken, ontstaat een sterk contrast dat schaduwen en lichte accenten duidelijker scheidt. Daardoor verdwijnen grijze waasjes in schaduwhoeken en blijven contouren van objecten helder zichtbaar. Vooral in stealth-games, horrorspellen en shooters waarin je tegenstanders soms alleen als silhouet ziet, levert dat een tastbaar voordeel op.

©ID.nl

Kleurrijk zonder overdrijven

De quantum-dot-laag zorgt voor een breed kleurbereik waardoor lichteffecten, huidtinten en subtiele schaduwen goed zichtbaar blijven. Veel QD-OLED-monitoren tonen kleuren standaard wat verzadigd, vooral in de felste modi. In een sRGB- of filmmodus wordt het beeld zachter en natuurgetrouwer, wat beter aansluit bij fotobewerking en dagelijks gebruik. Zodra je de juiste modus gebruikt, lopen kleuren vloeiend in elkaar over en blijven ze gelijkmatig, terwijl uitgesproken elementen zoals neon en magie juist duidelijk opvallen. Dat merk je niet alleen in games, maar ook wanneer je foto's bewerkt of films kijkt.

Helderheid en HDR in perspectief

QD-OLED heeft op het gebied van helderheid flinke stappen gezet ten opzichte van eerdere OLED-generaties. In HDR-games kunnen lichte delen krachtig oplichten zonder dat fel zacht of dof oogt; explosies, glinsteringen op water en fel tegenlicht komen daardoor beter tot hun recht. Toch is het goed om te weten dat deze techniek niet alle beperkingen wegneemt. De helderheid van QD-OLED hangt sterk af van de schermvulling. Bij SDR (standaard dynamisch bereik, het normale helderheidsniveau voor dagelijkse pc-taken) op een volledig wit scherm ligt de helderheid meestal rond de 200 tot 250 nits. Bij kleinere, heldere onderdelen kan dit oplopen richting 400 tot 500 nits. In HDR kunnen pieken van 1000 tot 1300 nits worden bereikt, maar die waarden gelden vooral voor kleine accenten en niet voor het hele scherm. Mini-LED-monitoren houden hogere helderheidsniveaus langer vast, wat in fel verlichte kamers zichtbaar voordeel geeft in extreme highlights. QD-OLED compenseert veel daarvan met perfect zwart, waardoor het contrast wel krachtig blijft (zie ook kader QD-OLED versus Mini-LED) .

Reflecties in daglicht

De meeste QD-OLED-monitoren hebben een glanzende afwerking. Dat helpt bij de kleurweergave en het contrast, maar maakt het paneel gevoeliger voor reflecties bij daglicht. Daarnaast ontbreekt een polarisatiefilter. Daardoor kunnen zwartwaarden in fel licht een paarse of grijze waas krijgen: het diepe zwart wordt zichtbaar opgelicht, meer dan bij een gewone spiegeling. Dat drukt het contrast in een goed verlichte kamer en kan afleiden bij gamen. Gebruik je de monitor vooral in een donkere of gelijkmatig verlichte ruimte, dan speelt dit nauwelijks. In kamers met veel direct zonlicht of grote ramen komt een matte Mini-LED-monitor daarom vaak rustiger over.

©ID.nl

Minimale inputvertraging

Naast de snelle pixelreacties is ook de invoervertraging laag. Moderne QD-OLED-modellen reageren direct op elke muisbeweging en elke controlleractie. Vooral in competitieve shooters is dat een voordeel, omdat elke handeling zonder merkbare vertraging op het scherm verschijnt. 

Burn-in en levensduur

Burn-in blijft bij elke OLED-variant een punt van aandacht, al zijn moderne QD-OLED-schermen duidelijk verder dan eerdere generaties. Ze gebruiken meerdere beschermingsmechanismen die de belasting door statische beelden beperken. Voor normaal gamegebruik werkt dat in de praktijk goed en blijft het risico klein.

Dat neemt niet weg dat enige nuance op zijn plaats is. Gebruik je een monitor dagelijks vele uren voor taken met veel vaste elementen, zoals spreadsheets, fotobewerkingspanelen of het steeds terugkerende HUD van één game, dan is de kans op inbranden groter dan bij LCD- of Mini-LED-panelen. Afwisseling in wat je op het scherm toont en af en toe even pauze nemen helpt om het paneel langer in goede staat te houden. Even pauze nemen is ook voor jezelf goed trouwens!

Wat voor beschermingstechnieken kun je tegenkomen?

©AGON by AOC

Voorbeeld: bescherming in de praktijk

Veel QD-OLED-monitoren combineren verschillende beschermingsmechanismen om het risico op burn-in te beperken. In onderstaande tabel zie je bijvoorbeeld wat je kunt vinden in een aantal recente modellen uit de AGON PRO line-up van AOC. Je kunt al deze functies zelf in- en uitschakelen en je kunt de intensiteit ervan aanpassen. Dat betekent dat je zelf kunt bepalen hoe sterk de bescherming is.

Voor wie QD-OLED vooral interessant is

Gamers die veel snelle actie spelen, halen het meeste uit QD-OLED. De voordelen van de techniek zijn in elk genre zichtbaar, maar vallen vooral op in shooters en racespellen, waar tempo en directe reacties tellen. Ook filmische games die sterk leunen op licht-donkercontrasten winnen zichtbaar aan sfeer en detail.

Conclusie

QD-OLED combineert diepe zwartwaarden met snelle pixelreacties en een breed kleurbereik. Dat zorgt voor een vloeiend beeld in snelle games en meer overzicht in donkere scènes. HDR komt overtuigend tot zijn recht, al blijven Mini-LED-schermen beter overeind bij zeer hoge helderheid en fel daglicht. Inbranden blijft een punt van aandacht wanneer hetzelfde element lange tijd in beeld staat, maar moderne modellen beschikken over uitgebreide beschermingsmaatregelen. Voor veel gamers is QD-OLED daarmee een goede keuze: snel, sfeervol en klaar voor de komende jaren.