Het geeft een chic hotelgevoel en staat in bijna elke woning mooi: zwart sanitair. Zwarte kranen, wastafels en zelfs toiletten zijn dan ook razend populair. Hoe ga je er mee om, wat komt er kijken bij het onderhoud en hoe zit het met die nare kalkaanslag, die onvermijdelijk lijkt?

Zwart sanitair is ‘in’

Zwart sanitair past heel goed in verschillende stijlen. Vooral bij stijlen die op dit moment erg in trek zijn. Zo hebben veel mensen een industriële touch in hun interieurs. Denk aan zwarte stalen (taats)deuren. Die combineren natuurlijk mooi met een matzwarte kraan.

Maar ook in een landelijke stijl past het, net als de ‘japandi’ stijl - een combinatie van Japanse en Scandinavische stijl en eenvoud.

Ook combineert zwart sanitair enorm goed met andere materialen, zoals natuursteen, hout of beton.

©Fabian - stock.adobe.com

Glans of mat

Je kunt meestal kiezen voor glanzend of matzwart sanitair. Momenteel is matzwart populair, zoals we ook zien in eerdergenoemde zwart stalen deuren.

Glanzend zwart sanitair glimt (je had het niet gedacht). Het gladde oppervlak reflecteert licht. Het is redelijk makkelijk schoon te maken doordat vuil niet goed hecht aan dat gladde oppervlak. Wel zie je stof of vette vingers goed.

Matzwart is ‘doffer’. Hierdoor zie je vingerafdrukken en spetters (bijvoorbeeld van tandpasta) hier minder goed op. Er zit vaak wat reliëf in het oppervlak, waar vuil ook sneller aan hecht.

©Lalandrew - stock.adobe.com

Zo onderhoud je zwart sanitair

Sanitair moet je schoonmaken. Je ontkomt er niet aan: het is belangrijk dat het goed en hygiënisch gereinigd wordt. Dat geldt zowel voor wit als zwart sanitair, maar ook voor paars, goud of zilverkleurig. Bij zwarte kranen, wasbakken en wc’s kun je deze tips vast wel gebruiken.

Ook handig om te weten: Heldere tips: zo maak je je glazen douchedeur schoon

©DZMITRY PALUBIATKA

Zwart toilet

Een toilet kun je niet zo gemakkelijk nadrogen na gebruik. Bovendien heb je hier andere uitdagingen, zoals urinesteen.

Een zwart toilet maak je op dezelfde manier schoon als een witte. Iedereen doet dit anders, maar een oplossing van water met een desinfecterend middel wordt meestal gebruikt. Gebruik die middelen niet puur en laat het niet te lang intrekken.

Een wc-reiniger als wc-eend onder de rand kan gewoon. Laat het tien minuutjes staan en trek de wc dan door. Schrobben met een toiletborstel kan (moet) ook.

De buitenkant van het toilet kun je afnemen met een doek, bijvoorbeeld een microvezeldoek en zeep. Een mengsel van azijn en water kan ook.

Een zwarte wc krijgt net zo goed urinesteen als een witte. Dit komt vooral door een reactie met mineralen in het water. Het valt in een zwart toilet wel wat minder snel op.

Zwarte douche

De zwarte kranen van je douche kun je ook het beste nadrogen na elke douchebeurt. Als dat eenmaal je routine is, is het echt een kleine moeite. De douchekop is vaak wat lastiger. Je kunt er niet altijd goed bij.

Daarom kun je eens in de zoveel tijd (bijvoorbeeld een keer per twee maanden, afhankelijk van de hardheid van je kraanwater en de grootte van je gezin) een plastic zak gebruiken. Vul die voor de helft schoonmaakazijn in, de andere helft met water. Voeg daar ook nog een scheut afwasmiddel bij. Bind de zak om de douchekop, waarbij die kop dan onder water staat. Laat het een nachtje staan. Wel even naspoelen en eventueel met een doek afnemen. Zo voorkom je dat het azijn alsnog gaat bijten.

Zwart sanitair: wees voorzichtig met scherpe voorwerpen

Dan is er nog één ding dat je zwarte sanitair kan beschadigen, en waar je dus voorzichtig mee moet zijn. Scherpe dingen. In de praktijk zijn dat meestal ringen of armbanden. Mannen moet oppassen met manchetknopen. Accessoires die omvallen kunnen ook beschadigingen opleveren. Kijk goed uit voor krassen. Die zie je op zwart gewoon sneller.

Om je zwarte kranen, wasbakken, toiletten en douchekranen extra te beschermen, kun je een beschermingslaag toevoegen. Matzwart sanitair kun je poetsen met autowas. Hierdoor kan vuil minder goed aan het oppervlak hechten. Glanzend zwart wordt hier dof van.

Een paar bestanden hernoemen is zo gebeurd. Maar zodra je tientallen of honderden namen moet aanpassen, schiet handmatig werk tekort. Dan komt externe software goed van pas. PowerRename, onderdeel van de PowerToys-collectie, biedt uitkomst. Met deze slimme tool kun je grote aantallen bestanden in één keer hernoemen. Dat gaat snel, efficiënt en precies zoals jij het wilt.

PowerRename activeren

PowerRename is een stuk krachtiger dan de standaard hernoemfunctie van Windows. De tool maakt deel uit van PowerToys, een opensource-project van Microsoft. Wil je de Microsoft Store-versie installeren? Open dan het Startmenu, zoek naar Microsoft Store en start de app. Typ PowerToys in het zoekveld bovenaan. Klik op Installeren zodra je het programma hebt gevonden. Na installatie verschijnt PowerToys in het systeemvak van Windows. Open het, kies in de linkerkolom PowerRename en je ziet meteen een korte animatie van hoe de tool werkt. Klik op Instellingenopenen en controleer of PowerRename is ingeschakeld. Let op: bij ons werkte PowerRename pas na een herstart van het systeem.

Contextueel menu in Verkenner

Open de map met de bestanden die je wilt hernoemen. Selecteer ze allemaal met Ctrl+A en klik met de rechtermuisknop op de selectie. In het contextmenu van Windows Verkenner kies je onderaan de opdracht Naam wijzigen met PowerRename.

Zoeken en vervangen

Daarna opent het venster van PowerRename. In het veld Zoeken geef je in welk deel van de bestandsnaam je wilt vervangen. In het veld eronder typ je de nieuwe tekst. In ons voorbeeld vervangen we het woord Image door Kreta2015. Nog vóór de wijziging wordt uitgevoerd, toont PowerRename een overzicht: links de oorspronkelijke bestandsnamen, rechts de nieuwe. Zo zie je meteen wat er verandert. Daaronder kies je of de aanpassing moet gelden voor de volledige naam inclusief extensie, alleen de bestandsnaam, of alleen de extensie.

Met de knoppen onder Tekstopmaak pas je eenvoudig het hoofdlettergebruik aan, van alles in kleine letters, naar alles in hoofdletters, alleen een hoofdletter aan het begin, of elke beginletter van een woord in hoofdletters. Het laatste pictogram schakelt de nummering in. Activeer je dat, dan voegt PowerRename automatisch nummers tussen haakjes toe aan de bestandsnamen.

Het gebrek aan een rijk contrast is een van de grootste ergernissen bij lcd- en ledtelevisies. Fabrikanten hebben daarom een slimme techniek bedacht die het contrast aanzienlijk verbetert: local dimming. In dit artikel leggen we uit hoe deze techniek van jouw grijze nachtlucht weer een inktzwarte sterrenhemel maakt.

Het contrast van je televisie is misschien wel de belangrijkste eigenschap voor mooi beeld. We willen dat wit verblindend wit is en zwart echt inktzwart. Bij oledtelevisies is dat makkelijk, want daar geeft elke pixel zelf licht. Maar de meeste televisies in de Nederlandse huiskamers zijn nog steeds lcd- of ledschermen (inclusief QLED). Die werken met een lamp achter het scherm, de zogeheten backlight. Local dimming is de techniek die probeert de nadelen van die achtergrondverlichting op te lossen.

Om te begrijpen waarom local dimming nodig is, moet je eerst weten hoe een standaard led-tv werkt. Simpel gezegd is het een groot paneel met pixels die zelf geen licht geven, maar alleen van kleur veranderen. Achter die pixels brandt een grote lichtbak. Als het beeld zwart moet zijn, sluiten de pixels zich om het licht tegen te houden. Helaas lukt dat nooit voor de volle honderd procent; er lekt altijd wat licht langs de randjes. Hierdoor zien donkere scènes er vaak wat flets en grijzig uit. De achtergrondverlichting staat immers vol aan, ook als het beeld donker moet zijn.

Nooit meer te veel betalen? Check Kieskeurig.nl/prijsdalers!

De lampen dimmen waar het donker is

Local dimming pakt dit probleem bij de bron aan. In plaats van één grote lichtbak die altijd aan staat, verdeelt deze techniek de achtergrondverlichting in honderden (en bij duurdere tv's soms duizenden) kleine zones. De televisie analyseert de beelden die je kijkt continu. Ziet de processor dat er linksboven in beeld een donkere schaduw is, terwijl rechtsonder een felle explosie te zien is? Dan worden de lampjes in de zone linksboven gedimd of zelfs helemaal uitgeschakeld, terwijl de lampjes rechtsonder juist fel gaan branden.

Het resultaat is direct zichtbaar. Zwart wordt weer echt zwart, simpelweg omdat er geen licht meer achter dat deel van het scherm brandt. Tegelijkertijd blijven de lichte delen van het scherm helder. Dat zorgt voor een veel groter contrast en geeft het beeld meer diepte. Vooral bij het kijken van HDR-films en -series is dat van belang. Zonder local dimming kan een led-tv eigenlijk geen goed HDR-beeld weergeven, omdat het verschil tussen licht en donker dan te klein blijft.

©ER | ID.nl

Niet alle local dimming is hetzelfde

Het klinkt als een wonderoplossing, maar de uitvoering verschilt enorm per televisie. Het grote toverwoord hierbij is het aantal zones. Hoe meer zones de tv onafhankelijk van elkaar kan aansturen, hoe preciezer het licht kan worden geregeld. Goedkopere televisies gebruiken vaak edge lit local dimming. Hierbij zitten de lampjes alleen in de rand van de tv. Dat werkt redelijk, maar is niet heel nauwkeurig. Je ziet dan soms dat een hele verticale strook van het beeld lichter wordt, terwijl er eigenlijk maar één klein object moest worden verlicht.

De betere variant heet full array local dimming. Hierbij zitten de lampjes over de hele achterkant van het scherm verspreid. De allernieuwste en beste vorm hiervan is miniLED. Daarbij zijn de lampjes zo klein geworden dat er duizenden in een scherm passen, wat de precisie van oled begint te benaderen. Als er te weinig zones zijn, kun je last krijgen van zogenaamde 'blooming'. Dat zie je bijvoorbeeld bij witte ondertiteling op een zwarte achtergrond: er ontstaat dan een soort wazige lichtwolk rondom de letters, omdat de zone groter is dan de tekst zelf.

Ga voor de full monty!

Local dimming is dus geen loze marketingkreet, maar een dankbare techniek voor iedereen die graag films of series kijkt op een led- of QLED-televisie. Het maakt het verschil tussen een flets, grijs plaatje en een beeld dat van het scherm spat met diepe zwartwaarden. Ben je in de markt voor een nieuwe tv? Vraag dan niet alleen óf er local dimming op zit, maar vooral of het gaat om full array dimming. Je ogen zullen je dankbaar zijn tijdens de volgende filmavond!